장음표시 사용
251쪽
i Lib. I. 73. VIL 21Ι. V111. l 17. Haec ipsa Herodoti l loca, aliaque aliorum collegerunt Leopardus Emendat. VII. 8. & Ichenarius ad Schol. Euripid. Phoenisi .
342. Pro ata τινα Photius Lex. M S. prave exhibet QBιετειναν. Suidas Vulgatu S, 6 φυλα ικως, praetermittit.
τα αντι ἱρου ν. ubi φέροdo Vertendum moveat. Orion
P. I 396. scribe, πεσος κατἁ διπλασμον πεμύς. Orionem
cum descripserit Elymo Io-gus m. p. 666. 16. utriuSque loca comparanda sunt, ut alter ex altero integrior fiat. Sed haec levia sunt.
do pro geometria sumi. Quod cum mirum visum esset yo. Hudsono ad Moeridem p. 3O7. in quem haec Timaei glossa cum paucis aliis migravit, pro
252쪽
τείαν conjecit. Insignis Platonis locus esto Phaedr. p.
sed mathematicam Aegyptiorum ; quae tabula e- rat duodecim linei S conscripta, cursu in Solis Lu nae per duodecim Zodiadi 1igna ostendens. Cujus rei notitiam uni debemus E sathio ad Od. ι . p IS9J. qui ad Platonis i Octim, a se laudatum , interpretandum haec subjecjt:
Dialogum πετῆ αν de vulgari calculorum ludo accepit. Verba ejus haec sunt: ' Σπειὼ σατ εἰσιν 6 κυ-
Recte Hermias. Veterum enim interpre
tum subtilitas multa in Plat0ne , de quibus ille
geometria capi posse arbitratur in Platonis Poli
arithmetica conjungi. Verum cum ibidem aliae gravissimae arte S item cum ludicri S , ut
253쪽
ἀπάνlων, ubi vide Scholia. Ιbid. p. 562 C. D. Theaetet. p. I 28. A. p. Igo. F. Alcib. I. p. 33. D. & Do. Peri-zon. in Aelian. V. H. Lib. III. cap. I. Glossa temere irrepsit in Moeridis libellum de Voco. Atticis. 26. Clitoph.
λὲγ legitur. Suidas in V. laudat locum ex Lysides. II 3. F. quod minus animadversium doctissimo Lusero errorem Objecit.
Reliquam illius glossae partem ex Photii Lex. LIS. restituit Albertus noster Miseeli. Crit. in Suid. p. 2862 T. Critia p. 56o.
vide Scholia. In antiquis Platonis Edd. pro II κ
legitur πυκνως , QUOd ex Genitivo Πυκνος , Veteribus item usitato, natum est. Lexicon libet. MS-
siae partem descripsit Ε -m0 I. M. p. 677. 44. De hac meta thesi Cornarius in Eclog. p. 777. & ΚUerus ad Arisoph. Thesmoph. 665. Hae quoque glossa manus stulte liberalis moerida locupletavit.
254쪽
V. p. 6I2. F. quod inde cxcerpsit Pollux VII. 34. Pro πιικίλων MS. habet
ω φίλων. Glossam descripsit Photius Lex. M S.
ubi viue Scholia. De eo Platonis loco erudite Casauhon. in Athen. IV. 2I. p. 3Os. Orpbeus. ArgO
lippi Epigr. editum a Xusero ad Suid. T. II. p.
Plura de hac aliisque placentis , in sacriS praesertim offerri solitis, Dan-bem. ad Arisophan. Plui. v. 659. & T0upius Emend. in Suid. I. p. 36. Timmaeum compilanteS, Photius Lex. M S. M Suidas,
πλακέντια praebent pro πεμμα . Sed πέμμα, legit quoque is, qui Moeri di p. 3O7. hanc glossam
cum laudant Suidas &Etym0I. M. in v. Plutarch. Sympos . L. VIII.
255쪽
τουη Θεον. Quod fortasse de verbo Φλολύζειν Verum fuerit: de quo Pollux I. 7. ελολυξρο, η ολολυγῆ χρή -
promiscue dici, multiS veterum testimoniis intelligitur. De muliere , Alciphron Lib. II.
iis. Arisaeiret. Lib. II. Ep. IO. p. 233. Eunap. Chrysanth. p. 2O6. aliique plures. Adde Polluc. VI.2O I. Tho m. m. in v. & anhem. in IIimach. H. in Dian. V. 259. In Platone frustra hoc verbum quaesivi. 33. Προ is. J Nescio, an respiciatur Polit. III. p. 433. A. Πάλιν
tis ornarunt Interpp. ad Adt. Apost. I. 18. & Pier sonus ad Moerid. p. 3I8. Glossulam nostram transcripserunt Photius Lex. MS. & Suidas. 34. Πρόχημα. J Protagor.
256쪽
Sed modus Loncsset exemplorum , quae in omnibus fere scri piori-bUS reperiuntur. Glossa totidem verbis legitur apud Stii iam. 35. Πρεμνον. Glossae sc- deS quaerenda. Pro
νον τι ον scribe παροι νιμόν τι
tu zelebrare etiam dicitur Epino m. p. TOO. D.
de Scholia. Euripid. Here. Fur. V. 46O. Alciphron Lib. III. I p. 6s. AeIianus apud Suid. V. 'Hμώα-πος , & Ti. Hemserbus. ad Arisoph. Plui. p. 39O. Eadem forma Atticis etiam in aliis quibuS-dam placuit. Sic Ph
eis; et o 'Aγραίας - ἔαἰ-j νομεν. ubi Variat scriptural librorum Veterum. Timaeus cum Grammatico
257쪽
nus Art. Rhet. p. 7ι4. laudans locum Platonis , ψ 'Aγυας, haud dubie pro
culentior ejusdem Lexico- graphi altera glossa est, ex Pausaniae Lexico apud Eu ath. l. c. Ut Uidetur, ducta, quam non auco nills pro lidit Bibl. Cos.
nobilis Atthidis scriptor. De perpetua
258쪽
Clidemi fragmentum, tUrpiter vitiatum, corrigant acutioreS. Facile tamen apparet Vel ex Platone
Scribe, Προοάτεια, μοσκημά των pro κτηματων.
uae glossa mutilata est in Et3moL M. p. 699. SO. De hac actione erudited j sputavit juris Attici consultillimus TDIorus ad Demoshen. Midian. p. 168. Glossam hinc sumpserunt Photius Lex. M S. & Sui
inde deriVata alatiore initiandi potestate ad nuptiarum sacra, quae marem feminamque, Velut novae vitae initiatOS, conjungunt , transierunt. Poetarum parenS Od. Υ.
8. Et ath. ad Ιl. A. p. 88r. Cujus significationis praUam rationem reddere Ez. Spanhemium ad O
259쪽
in quorum auspiciis & tutela erant conjugia, Θεοὶ τελειοι dicebantur: in quibus praecipue cultam 1ej-
nis Iunonem pronubam dictam. Di 0d0r. Si . V.
gium. Δἰμίν in Iiomero Il. B. TOI. quomodo capiendus sit, inter ipsos Veteres dubitatum cit. Sed ex hac ipsa ratione commode poterit cxplicari Unde maritus abierat ad bellum Trojanum. Vide Hem-Jἰerbus. ad Lucian. Djal. Mort. XIX. p. 4IO. Sa-
.ijs jam intelligi arbitror posse , cur sacra ante nuptias dicta sint Plato Legg. V l. p. 628.
to Comicus apud Athen. Lib. X. P. 4 I. F.
Nupt. p. 599. Themis. Or. XIII. p. 168. C. II. Iaubonus ad Athen. IX. q. p. 649. Sed cum
res sacras ferent, VOX tam late patere coepit, ut cujusvis rei gravioris primordia significaret. Lein xidon Rhetor. M S. Προτέλειά ἐσι τὰ Θύ μοι, τli opes Fδη πίε l. ο-- πώγ-
Maxim. I r. DilL XlU. p. IS9. Arsides Quinctil. de Musica III. p. 164. Tbenas. Or. XX. p. 23 S.C. Synes. Dion. P. 53. D. Sed haec satis, vel potius nimium multa. Si quis tamen plura de his sacris cognoscere Velit, adeat Pausaniam apud si ath.
260쪽
692. A illophanis loca , ubi πρω oc πρω cumjota subscripto occurrit, retulit H. Stephan. Th. Gr. L. TOm. lIl. p. 578.& Append. p. I 89. EXempla Platonis , quibUS nunCutimur, ubique πρωι habent. Sed Brunchius, Atticorum poetarum sospitator, ad Arisoph. Lysistr. 612. futurum P Iatcnis editorem monet, ut semper πρ' una syllaba