Timaiou Sophistou Lexikon peri t?n para Plat?ni lexe?n = Timaei Sophistae Lexikon vocum Platonicarum.

51쪽

cus , quem hic Grammaticus od Phrynichus respiciunt. est in Eumenid.

άκταίνειν βασιν. ubi Scholio subjecto ακτοι σειν praeponendum est , non σωκειν.

Apud eundem elinulto rariu S compolitum,

Homeri exemplis Od. . legitur: dijόλι ri' τα νο3lo. At HVγobjus aliam prodit lectionem: 'Υποκκατα in o. ετραμην- Q damiplam, non Uulgatam, Ob oculos habuit vetus Cri licuS, Lysanias ap. Εty-

Sed, ut tandem ad Platonem redeam US , t OCUS, quem tractamuS , etiam post restitutum μίαι--cri, obscitru S est. Ac Ueremur, ne graviuS ulcus lateat.

54쪽

ζόνας dici, eleganter docet Hemseris. ad Lucian. Diat. Morta XXV II i. p. 4 T. Polit. VIII. p. 498. B. ψευ-

λῖς δὴ αλαζόνες, οἶμα , λο γοι τε δοξα . Sic etiam

saub. ad Theophr. Char. 9 P. alo. Proprium autem sophistarum erat epitheton , qui, quod nesciebant, te pulcre scire insolenti vanitate jactabant. Quem usuiri, Atticis praesertim familiarem, annota vit Schol. Arisopb. ad Nub. V. IO a. & ad Ran. U. 282. Plato , vel , stinavis, Aeschines Socraticus EryX. p. 744 L

24. 'Αλευαδα . J Scholia .stes Platonis, & Suidas, in ceteris cum Timaeo ad verbum congruenteS, una voce auditus habent,

res gestaS memoriae prodidit Euphorion. Clemens Alex. Strom. I. p. 389eX emendatione δε- Iesi ad Harpocrat. p. 386-

55쪽

Quam vitiosam scripturam, quod miror, Pos. Scaliter retinuit , Clementis locum recipiens in τὴν a se confectam, P. 3ΙΑ. Scholiast. Theocriti ad Eid. XVI. 34.

ἄνειλε Eυφbo viti ubi vide Tovium. De Aleua, quia dracone amatus sit, Bur-

mannus ad Ovid. Ibin 3ὶS rectius laudasset ianum V. A. VIII. II. quam Hetaen Chiliad. IV. 32S. qui Aelianum exscripsit. Alia de Aleuadis,

quae in promtu sunt, Occuparunt Vales. ad Sozomen. H. E. p. 7S. ad Harpocrat. l. c. & Ichenarius ad Herodot. VlI. 6. 25. Ἀλήιδον. J Hanc VO-eem, a nobis in Platone frustra quaesitam, Moeris tanquam Atticam commendat. Xenophon Hist.

Heletes explicat το λαν

scripturam etiam agnoscunt Grammatici, Harpocratiqn, rueteriS copiosior in hac voce declaranda, Hesychius , aliique. Apud PoIIucem I. I 86. est αλίσω - sed quod Funge mannus bene judicat natum esse e vicino ἁλωεδα. Lexicon Rhet. M S. Ἀλώ -

λς. Ib. p. 663. F.

56쪽

docta digressione expO Ut De fi d. Hera Idus ad Jus Attic. & Rom. p. 596,597. Plura de hac voce dicemus ad Scholia PIa-

Platonis non uno lOCO.Bis hanc Vocem Mange-jus in Philone T. II. p. 3GO.&S I. tentavit; sed te mere , Ut solet. 29 Αλλοτεμονομοῆντες Hae eglossa ea earum genere

57쪽

Alκό- est, quas, nisi locum, eX quo manarint, in promptu habea S, ViX ac ne ViXuidem intelligas. plato heaetet. p. 136. F. loeotio bilissimo & saepe ad

imitationem V Oelito. animum humanum μαγέω comparat, cui perceptarum rerum notione Simprimantur. IS ZUtem,

cui exiguum , id est . minutus animuS Obtigisset, notiones propter loci anguilias aliis, atque Oporteret, sedibus locabat: ex quo confusas sal sasque opiniones existere necesse erat. Sed ipsum potius Philosoplaum audiamus: 'Eαν ο

ις, quod MS. habebat, divise legendum esse ονομα - πο Τες, ut est apud

glossam totidem verbis eX Timaeo descripserunt; nisi quod in hoc separatini

hussus meus suspies batur , duplicem olim extiti Te lecti mem , γcui prior conVeniat in t r- pretatio, & ὰλ Eοτεκον μῆχlες ad quam posterior pertineat. Λ Platone hoc veriabum sumsit Olympiodorus Commentario M S. III Phaedonem: χτι το μὴ καλῶς

ύπος ρέφi Sed Grammatici hujus modi adverbia per Infinitivum, quem repOsui, eXponunt, Ut He

μαρτάνειν συνόδους αμετα ρεπιζ

58쪽

bertus ad Besych. in V.

dam decepit. Nam ipsi lin Timaeum scripsiTe cum ex literarum serie intelligitur, tum multo magi S ex loeo. quem respexit , Legg. VII. P 63 I. E. τ

tibi Scholiastes: 'Aαορεν γε

ισημόρου, Luserus ut super-Vae an Cum delebat: Abre- sobius Dilucid. Thucyd. Auctar. p. 372. in ρη, Vel potius mutustrat. seri ratio prae ferenda Videtur. 32. ' As υνα. Hanc gloS- sum descripsit Suidas . UΟ-

sti explosam a Phrynicho, Moeride , & Thoma M.

reperitur apud exquisitae elegantjae scriptorem, AI-ciphronem IlI. 46. p. 376.

σης. Sed sollertia virl docti obf. Misc. Vol. V. T. II. p. 29 I. bene correXit, ἡ ἀμίνης' quod Cod ex Par sil BUS , a nobiS collatuS, confirmat.

33. Ἀμφιλαφή .ct Grammatjci αμφιλαφὴς idem esse tradunt, quod , qui ab utraque parte pre bendi pol it. Sed ex Hem- sorbusiana ratione der Vandum est a λάφω, cujus formae exemplum tametsi interiit, satis tamen e prae

59쪽

terito λελαφα, & derivatis,

&c. cognoscitur , Cain inveterrima lingua extitiste. Ἀμφιλαφης non reperitur apud Homerum: sed tanto frequentius apud posterioreS poetaS, & solutae Orationis scriptore S. De arboribus Iaeta coma so-rentibus, dixit Plato loco perinsi i , quem Timaeus respeXit, Phaedr. p. 33 i.

tatim imitando sua fecerunt Iulian. Or. III. p. 1Ι3. A. Themis. Or. II. p. 32. Arisaenet. I. 3. BUL de Vita Theclae Id. IO. p. Is8. Totum Verophilosoplai locum sic eX- pressit Cicero de Orat. I. . ut de elocutioniS Venustate cum Platone certasse videatur: Cur non imitamur Socratem illum, quies tu Phaedro Platonis; nam me haec tua platanus admonuit, quae non minus ad opacandum hunc Iocum patuIis G dijusa ramis, αμφιλαφὴς) quam illa, cujus umbram secutus es Socrates, quae mihi videtur non tam ipsa siqvula, quae deIcribitur, quam Pla-ronis oratione crevisse. Platano antiquitas hanc VO-

eem quasi propriam dica in Uit. Apollon. Rhod. II.

vide Scholiati. Sed eXemplorum nullus sinis esset, si quae ad mIanum sunt, huc congererem. Saepe etiam ἀμφιλαφὴς dicitur de quacunque re ampla magna. Pindarus Olymp.

bi a Scholiaste eX-plicatur. Longin. Seet.

I a. p. 92. αροφιλαφης τις εμ ε

quam impedit, quo minus ita capiatur in Apollon. fib. IV . 982. 'Aμφιλα

A Sophistis , Pinda

ri auctoritatem secutiS, etiam ad res incorporales traduci coepit. Maxim. Tyr. Diff. XXI. p. 259.

ρύη μοχθηρίοις άμφιλαφῆς. Disi. t XXI l. p. 209. Us πολλῆ

60쪽

λον το ν βίου τε λ . nisi potjus h. l. scripserit, πονῆμμφιθαλει άληθέα, Imitatu S , ut opinor, Aeschinem Socratic. AXi Oeli. p. 7 I. D. ri φιλοσοφων ἡ οχλον νεατρον , ἀλλα καρος ἀμφιθαλκτην ἀλιέρειαν. Idem Sophista

qui Grammatici. Plato Leg r. XL p. 68 I. E.

Latini patrimos S matrimos dicebant. Sed abunde viri docti, qui laudantur ad Hesych. in V. &Fabric. au Dion. OLI. LIX. . p. 9O8. Alia pote state αμφιθαλὴς Diis , omni ex parte forentibus ἡ ΩΙ-miI, tribuebatur. Orpheus

να Βάκχον. quod ipsum for- talle restitui debet H. VII. XII. I. ubi αιθαλὴς edi tur: niti quis praeserat αυξιφαλής. Arsoph. AV. ΙTῖ - Ο siuφιθαλης ' Ερως Xρυλύες κ. λ. ubi frustra Scholialtes alteram noti Ο-nem agnoscit. Philo T. II.

pro πο λων πολεων legit πόλειω

ιθ γ. Quod eodem redit. Minu S autem recte apud eundem αμφικὶυινες scribitur