장음표시 사용
91쪽
ad Sueton. Vitell. cap. 73.& H. Vales. ad ΕXcerpt. Pejrese. p. 23. denique bene explanavit Bern.
ubi viue Scholia ten. Alciphron Lib. I. Epist9. p. 32. Lib. III. Epist. 3 a. p. 343. & ibi Steph. BergIer. DIian. Caesar. Ρ 333. A. Scholiast. Ar Iloph. ad Equit. V. II 48. Eusath. ad Od. A. p. 24OS. ut alios mittam. Singulare & rarum est, quod Photius Lexico M S. e Comico quodam affert:
καρ τις, τους τεθνηκοτας. στως
Μέγανδρ . Eosdem a Doribus ζαμεώτας, tanquam melioris sortis participes factos, appellatos esse, tradit idem Photius; & ex eo Suidas V. Μακα,mia Beati & RIices dicebantur a Latinis . Lapis apud Reines. Inscript ClasL. XVII. n. Ss. Vale felicis-sma anima. Plura Lambinus ad Horat. I. Serm. 9. 28. & melius in Anthol. p. s. Bene monet R. BeniIdus Diff. de Phalaride p. 9. Graecos nUn-
quam nomine μακαράτης, nisi de nuper mortuiS, uti.
92쪽
Sed exemplorum pleni sunt seriptores VetereS. Vide Schol. Arsoph. ad Nub. V. 4 S. b. Casau b. ad Theophrast. βδελυ- είοις p. 24 I. & Def. --τaId. in Tertu IL Ap Ol. p. a. Glossa etiam est apud Stiliam. 8. B.ζηλοι J Sympos. p. 34. C. οἰ 3 οἰκεθ, ψ
alios auctores, a Spanhe mio ad GIIim. H. in Α- poli. V. a. indicatoS, alluisit etiam Arsid. TOm.
vide Scholiast. Libanius Ep. 47S. τίς δε . ζ βες λου
93쪽
βλακικώ, γε το ποδ . ex quo loco emendanduSost Erotianus V. Βλακευειν,& ΕtymoL M. p. I99- T. quod, ut leVe, sine admonitione praeteriissem, nisi aceta ratissimum ΘIburgium fefellisset. Platonis βλα- πικον πάθω in alium sensum flexit Pulianus L p. Ι2.
Et sic idem alibi. Pollux Ι. i58. Sed ut βλαξ non solum fatuum
δε ελιννυειν. Idem Lib. v. cap. Ι2. VI. I. VII. 1.
delectata est Xenophoniis Musia Attica, cujuS loea viri docti ad Tho m. M. V. Bλαξ attulerunt. Atti- eisita AMS. in Bibl. Medi
Vide Phrγnich. de Dict. Attie. p. II 8. & Gisb. Loenium ad Gregor. de Dialeci. p. 263. Ceterum Timaei glossa egregie confirmat eruditorum hominum in He chio emendationem . nam ubi antea vitiosissime legebatur: Bλαξ.
94쪽
IO. Bλι' αζειν. J Glossa insititia videtur. De ipso verbo nihil sere est, quod addam post eruditam diligentiam Interpretum ad Helach. in v. & R. Toγ- Iori Leet. LVac. CapAX p 7o4. Fugit eoS locus PhiIsirati Icon. II. 26.
διδειοις. ubi vide Scholiasten, & ProcIum p. 353-& in Tim. Lib. I. p. 9.& 27. Platonis hac de re testimonio utitur Strabo Lib. X. p. 722. Eundem locum respexit Origenes adv. Cel L. VL p - T7-
γυνων. ubi eum Judaeorum mentio ridicula sit, Hoe- schelius conjicit; propius ad literarum v stigia 'ἀαίων Tuhnius ad Pausan. V. p. 392. intelligens certamen Olympi- eum, quod Dactyli Idaei primi celebrarunt. Sed CPlatone perspicuum est. Origenem scripsisse: τὴν PHaec Ti. Hemserhusii emendatio est, qua nihil arbitror esse vertuS. Non tamen in ea aequievit D. Tot ius Emend. in Suid. T. III. p. 2 a 4. mire le
95쪽
γράτ-didia celebrassent, aut Origenes tam ineptuS antiquitatis assectator fuisset, ut Atticas mulieres, & quidem Socratis aequales, χάδας vocaret. De ipsis Bendidiis satis copiose diS- putarunt viri docti, quos Iaudant Drahenboreh. ad Liv. XXXVIII. I. &AIbertus ad Hesych. in V
le locus levi manu sanandus videtur. Vulgatae Edd. βλω , & mOX, βλύ- i. De Verbo restituendo mihi convenit cum H. Stephano.' Sed nescio, quare ille βλίHi scripserit, sententia postulante. Nostra emendatio cum Scholiastae, tum Codicis Parasini auctoritate confirmatur. Quo minus ratio habenda est viri docti Mise. Obs Vol. V. T. III. p. 8 I. βλυ sit pro βλυζ accipientis. Dio Chrysosi. Orat. XXXV. p. 434. D. τροφὴν ζωών βδάλορες βλω- τονῆις. Alciphron Lib. III. Ep. 23. p. 328.
Platonis focus obversatus videtur Theophylacto, Bulgariae Archiepiscopo, Eis
Βλη βειν quidem pro βλ ἰοιν apud Plutarchum T. l I. p. 98. F. Scholiast. Ari-Jloph. ad Lysistr. 476. Oecurrit. Sed ex librariorum errore natum esse, clarum est. Venuste Phi-Iosirat. V. A. Lib. VI.eap. 36, p. 273. 3 τοιώ-
96쪽
βάρους. Βωμολοχία κακολογία, τὰ λοχαγῶν - . ἐύρηται
ρ r. & ad Av. V. 498. Cum Timaeo, praeter a lios GrammaticoS, ad Uerbum congruunt He Ichius, Suidas, & Carilius Lexico M S.I3. Timaeus hoc verbum bene eXpl cat. Est enim ci proprie tributa potestas jactandi,
quotiendi, atque adeo vanno vel tribro excutiendi. Plato Sophist. p. Ι52. E.
ρῶν. Vide Polluc. VII. 24. Dub. ad Strabon. Lib. I. p. 84.
otissimus Arsophanis i eUS , quem PIato respicit,
ipso autem loco, in primisque de Verbo tanta tam eXquisitae eru
seqq. ut nihil supra addi posse videatur. In transitu castigemus Hel chium, qui hanc vocem, foedissime corruptam , in Lexi- con silum recepit P. I 37. Θζημνενεθ. - ' φανειε, Quae glossa quomodo ab aliis tentata sit , dicere nihil attinet. Mihi placet, Βρεν- ριεθ. quod idem suo loco
97쪽
σκωμμάτων , βωμολοχίας ἀναπίμπ λοιβῆς την πόλιν. Lu
Sed nihil opuS est CXemplis in re nota. Vid. Harpocrat. in V. & Mauilfac. Levis macula haeret in Scholiast. Arisoph. ad
Nub. V. 9O7. Βωμολύχει τοί νυν - τοῖς βωμοῖς ερχόμενοι, αντὶ τἀ το Θειον ευχαις λεῆν, πολKοῖς τι P λογοις χρώμενοι ματαίοις. Scribe, , es τοῖς βωμοῖς εζομενοι. c; hic
idem Valet, quod ς τοις Schol. ad Grego ita Nazianz. Stetit. II. p. 94.
Ι. ΓΓία. J Carum VOX est, quam Graeci potestate paulum inflexa celebrarunt. StephaH. Byz. U.
con Rhetor. M S. cujus locum dedimus in Auetar. Emend. in Hesychium b. V. Polybius a p. Athen. L. V.
χελιNν. Dio Chrysos. Orati XXXIX. p. 488. D.
98쪽
D. &e. Graeci magistri distinguunt inter γελοι &
tes inter se sententias si tanti putes cognosse, adi Nun nes. in Phrunich. p. 97.
bus locis vide Scholiasten. De γεννῶαῖς multa multi, quos laudat Tob lorus ad Demosib. in Neaer. p. 6I8. Glossae in Hippocratis JUS-
lege Eἰρηναι . Quam emendationem probavimus doctissimo Loenio praef. ad Gregor. de Diale et . p. I 8. q. ri t
99쪽
p. B. τινος π νεων τε γενναίων καλων. Tl4eag. p. IO. F. τ νεων τους γενναιο πατους τε πλουσιωτατους. Me-
Alcib. I. p. 28. C. p. 38. D. Euthyphr. p. 5O. D. Nipp. Maj. p. IO2. G. Dicitur etiam de re qua Iibet eximia N praejtanti,sve corporali, sUe incorporali. Lysid. p. IO6. Ε.
a Platone sumsit Iian. Or. II. p. 87. A. In Vulgatis libris Legg. III. p. 586. C. legitur: e.
iac Sed MS. Parisinus, &alius apud H. Stephanum
ζομενα οπιψώζειν βήλέθ. quo loco usias est Aloenaeus XV. p. 653. C. D. e Xpilatus ab Eusath. ad Il. E. p. fi45. Indidem γεννα ν ερα- φ. λή, habet DIjanus Or. III. p. II 3. A. Forsitan aliquis suspicetur, a Timaeo scriptum esse: Γεννά
quae vox Atticis propria est. Phaedro p. 343. D.
Sed, quoniam Suidas Vulgatum agnoscit, nihil mu
100쪽
Γην fundiorum possessore S homine S copiosi, & ea de caussa ad rern publicam gerendam admissi. Hesychius
Corrigendum, τκτημάτων. Ut apud Suidam Egειον κτῆον. ἐπὶ γης. De hoc γεωμ ορων genere
Vide Glossas Herodoteas, quas Hesychius & Sllidas descripserunt. Ortis apud
τες Aliunde Vocem derivat Eusath. ad II. B. p. 222. Priorem Herod0ii locum laudavit Maxim.
89. pro γεωπεῖνα substituenS γεωργοί. Quod me moriae lapsum credere malim , quum cum doctissimis viris, Da visio &Marhlando, aliena comminisci. Aristides Panathen.
7. AVγών seu Sic Co..dex MS. Sed λυπών recepimus eX Suida, qui Gram matico nostro glossam, ut 'solet, sublegit. AuVbος &λυπρος in Veteribus libris saepe permutantur. Orpbeus de Lapj d. V. I9. p.
κ. λ. Γῆ λυπυ' dicitur aridaue infecunda. zonae Ε-pigr. editum a Lujiero ad