Timaiou Sophistou Lexikon peri t?n para Plat?ni lexe?n = Timaei Sophistae Lexikon vocum Platonicarum.

121쪽

διωλυτι ν ι quod Pulian. Orat. H. IOl. &p. 189. & Damascius apud Studam in V. hinc

lia. Platonis auctoritate Zenobius lat. V. SS. Harpocration & Suidas in

V. hoc vocabulum confirmant. Callimach. Er. III. Ευτ' με γάλων πνεῖμα διωλυγιον. Incertus Anthol. IV. p. 62O. ,-ς εἰλη πνεύμα lδι λυγιον. . SCd inprimis

Platonis imitatores hac voce dele elati videntur. Philo T. I. p. 2 T. τοιο

ctii Th. Mangejus candem bis seliciter restituit T. I. p. 258. & p. 29 S. Phryn thus apud Ph0 t. p. 326.

πολυ. η σὐ μεγάλως φωνῆ . quo

Hε obii lectio sirmatur. Plura, qui volet, petata DorviIlio ad Chariton. p. et 78. 29. Atωμια ia. J Vide sup .

επισκοπῶς με ωσπερ δρόμου φερόμενον , επεισαν λειου

122쪽

gari. Phaedro D. 3 6. p.

L ii ne Euthyd. p. 215. D.

quo in loco Sirmonicus ad Apollin. Sidon. l I. Ep. a. p. 28. κατά εγον δρυφον recte interpretatur tectam porticum,

hypodromum. Vide p. Toupium addend. ad Theo-erii. Eidyll. XVIII. 39. 3I. Politie.

ὲ χο μῖν ubi vide Seholiasten. Phaedr p.

αμειψω. quem locum laudant Moeris & Thom. Mag. in V. Aureolam Ibyci seritentiam rationi suae sic accommodavit Xenophon Memorab. I. 3. Pλων ό μωώριν κοτηγ- , οῖ τα

ἁδδίαν. Eandem e PIGIO- ne repetierunt PIuta robus Sympos. IX. IS. P. Tψη.C. ne siss Cp. IOS. p. δ T. Marinus in Vita PrOCli cap. i. & Damascius apud Suid. V. 'lἔυκειον, Ubi vide Xujserim. Hermias Sch ,liis in Phaedrum M S S. Platonis locum ita interpretatur: T. 3

ουν, αντὶ , ηυλώς-κην. Qualaa Hermiae annotatione in

commemorat quoque P. I. Nunnesus ad Ph nich. p. 8 I. hjS usus verbis:

Plato in Phaedro το εδυο - ωκάμην ex Ibyco poeta pro ηυλαί ην aperte adhibet,

tit observat eo loco Hemyrias. Nempe festinantius inspexit Codicem suum. Nam L σώατύμ Uν PIatonis est, non Ibyci , neque inde petitum dixit Hermias. Zonaras Lexico M S.

123쪽

ἱκετεύειν. ex quo corrige

Elym OL BI. p. 292. SI. cadem fere habentem. De hoc verbo est erudita disiptitatiuncula Hem-yerbini ad sinc in T. II. RapheIii in N. T. Timaei glossam Suidas descripsit. 32. Δωροδοκοι J Alcibiad. II. p. 43. C. οἱ ώ

τώτων, ubi vide Scholia. Polit. LII. p. ag . A.

F ἁνδροι-τ ορμον δεξα- μινη. Plerique omne S Grammatici in eo consentiunt, δορροοκον etiam pro largito

re, nριοοκῶ, pro dona dare, dici. Cujus notioniS non nisi duo exempla reperi, alterum apud Demoshenem Phil. ΙH. p. 3O. quod etiam Scholiaste 3 PIatonis l. c. laudat, alterum apud fretaeum Cappadie Cau T. morb. II. p. 67. ἁπλοῖ ,

αdαν αουροί. Simili ratione Grammatici voci μροτί P apud Thucydid. II. 6S. duplicem vim tribuerunt. Hes chius 'Aδα uriam. ε

ubi viue liena , terrisum.

124쪽

pleni sunt eXemplorum Attici scriptores; & saepe hunc ustim attjgerunt Viri cruditi, ut Salmas. ad Inscript p. ΙΑ. &viII. ad Charito n. p. IS9. dc 328. Si dis hanc gloS-sam pro more eX scripsit. I. Tιμαιω Pag. S46. F.

la S. VII. 13 3. VIII. 32. Verbum tritum cum ab alii S, tum a Thuc3dide, cujus vide Indicem. Corruptu S in hoc verbo est

Athenaeus VI. p. 234. R.

125쪽

S. Dubito, an vox in nostris Platonis cxemplari DuS extet: nou reperi certe. Aesch3lus

σας , γυναῖκας , Θεῶν τε πα-

ubi non imiter Man-gejum, ιεροῖς addentem. Herodes Atticus In scrint. I.

ctium levitur: in δαλματοποί . Sed ceriae endatione scribendum:

quod Glossi,graphinoatri Cod ex habebat, HX

126쪽

Exemplo, Sophistae hanc sorinam celebrarunt, tan' quam Aristides T. I. P. Fig. Themis. Or. II. pn . D. Liban. Ep. I 285. stiliari. Or. VI. p. I92. Synes. Ep. III. p. IST. Marinus in Proclo φ. 84. BUI. de Vita Theclae I. p. 68 LeXicoo Sanger m. M S.

id e Bemylerhus. ad He II h. v. 'Aνύπις ον. Semel etiam hac forma usus est Pindarus isthm. VII. fiS. 7. Eιεν. J Alcibiad. I. p.

p. 98. D. C. G. Sed hae e concedendi & ad Glia transeundi formula tin u-lis paginis occurrit. Videt Moeridem p. 138. Lambis num ad Horat. s. Ep. I 6. 56. Interpret CS ad Maxim. Tyr. Djls. II. p SO F. XXVII. p. 7Ol. Sisidas Timaei glossam duabus Vocibus Luetjorem eXhibet:

Et sic Scholiastes ad Platonis Politie. p. Isi'. E. 8. Σιλομμων. Nihil a Timaeo discrepat Suidas. Forte tamen scribendum:

κλεισμένον. Certe res picitur 'i in I. P. fi q. G. ' βροι

127쪽

dem. III. Tom. V. p. 423. pracscrt eadem tamen, qua Pro Ius, confringendi od concludendi pote itate. ειλομενον Tι- maeus in Couice suo reperit, quod etiam legitur in me O. cautioμ νον Unique vulgatae b d l. qua S Vjdi, omnes. Qua me inque Uero lectionem sequare, ad rem ipsam nihil interest. vide notata ad U9. Eἰκίζων. Alcib. I. p.

To γε μετοι ταυτ εἰκαζειν λει-

νη- P. 346. C. Polit. 1 P. 429. G. VI. p. 42 F. ubi vide Selaolia Hoc verbum Davisus bene restituit Mammo Jlario Diff. VII. p. Si 8-At mngejus ad PhiIo T. II. p. 3S. idem a MSS-

oblatum temere sprevit. Formam , quam Moeris p. idta. Atticis tribuit , Platonis librami in notiorem λαρο videna. tur mutast C. ViX Operae est monere, glossam a Suida esse descriptam. IO. 'Ἀλη. J Haec glossa sic reficienda e suida: EL

luisse. Alciphron III. 42.

m Codice Regio reperi,

128쪽

Nec dubium eit, quin vetusta lingua λη

ex dialecto praefixum, solemni crrore in V abiit. I iam, Ut sit. transpositae sunt literae Vera

bris tamen nostris frequentior est torma ιιλη, quam , λη. Arsiophanesti pud Elym0L M. p. 298.

Lib. IV. cap. 46. Καὶ γ-

leganter emendavit Adr. Heringa obser Vat. CSp. XXX l. p. 28.ς. Glossaeno sitrae sedem quaerant, quibuS otium est.

των. ubi Vlde Scholia. III. P. 439. E. η στολιας μετα-

Sed non est prBC ICUD-dus ir siqnis locus Legy.

129쪽

NuI pro turbineae cepit , quem sequitur H. Stephan. Thes. Gr. L. TOm. I. p. II 26. NOS primum scripturae varietatem eXetitiamUS ; tum, quid nobis videatur, Pauci S eXponamus. Phryn chus M S. cujus glossam dedimuS sup. ad V.

denique modo locum eX-hibet Galenus Tom. I. p. 349. Ed. Basil. οἱ μέν που

λοι εαίῖν. qui locuS in edit. Charterii Tom. V. p. q56. F. misere corruptUS est.

Nam pro editurri M' & mox pro

di errores prope infinitoS Charterius, emendandi specie, in invexit. lN0bio autem in Platone le-lgendum videtur: οἰ μέν γέ πώ

datione nos dubitare sinit imitatio Plotini Enneadia I. Lib. VIII. p. 8 I. α ρ -

Plutareb. Sympos . L.

nichuy s. c. nimis argute explicat, olim απαλοι scripsimus. Nunc magiS placet αναρτιο . Ac sorte hue pertinet glossa Timaei, 'Α- ναζσια, p. 3O. Glossam haud praeteriit Suidas. II. Εἰλυφο Γιν. J MUeriana Suidae Editio tantum

130쪽

κατὰ τὰς κριμενους νομους -

dubitatione sua ostendit, formam Atticam sibi minuS cognitam suisse. Notior fuit Iano Cornario in Eclogis p. I9ῖ. EX Boeotortim, 2 In ξ mutare solitorum, diale cto, hane formam ab Atticis receptam esse, tradit Ely1rro I. AL p. 297. I S. Neque hanc praetermisit. 14. Ἐστα Γλlαs. J Suidas hane glollam cum ipso errore in Lexleon suum recepit. ΚήIems supple

tinet ad Polit. VIII. p.

culpam potiuS in Timaei librarium conseram , qui scripserit, ubi ει scribere debebat. Neque enim tam doctus Grammaticus discrimen, quod inter has delationes est, ignorare poterat. ιι rata est delatio criminis publici cujuScunque, cU-jus lege esset judicium: ε - α ελία, delatio criminis innominati. Vide Pollucem VIII. gr. & Harpo

crat. V. Εισα si ελία, cum

nota Va Iesii, Cc V. γελω. Petitus tamen ad Legg. Attie. p. 347. a tramque confudit. 15'. Ἐμαλακ 3, 1. J Aldiabiad. I, p. 33. G.