Timaiou Sophistou Lexikon peri t?n para Plat?ni lexe?n = Timaei Sophistae Lexikon vocum Platonicarum.

101쪽

τιγονε. Qui locus ab ipsis ant j quis Philosophis &

Criticis saepe naultu loque j a status est, nuper etiam, ut alio S recenti Ore S taceam, ab Eduardo Cors-no Diss. I. ad Plutarch. de Plac. philos . cap. 23. Controversiae historiam Proclus ad h. l. p. 28 I. tam luculente enarraVit, ut ejuS Verba, etsi com

pluscula, hic subjicienda existimarim , praesertim cum liber in paucorum

manibus Versetur: Μομέ

& paucis interjectis: εἰ 3

ῖςηον. Prim US Omnium Ariso teIes Lib. II. de Coelo cap. Ι3. ἰHομίγην sive ειλουμενυ in hoc Platonis loco accepit volvendi NUεrtendi sensu: ad cujus se auctoritatem contulit Diogenes Laert. III. 7S. P. III. Sed Ariso telem calumniae reum agit Simpli eius f. IIS. b. 126. a. I 29. b. hanc in rem etiam laudatus a Turneho Ad vers. XVI. 18. & ἰλαομένην capit

102쪽

ca potestate, qua Pro- cIus, qua Plutarco. Quaest.

hoc in loco legit Galenus ad Hippocr. Epidem. III.

P. 423. nec tamen volvendi, sed ad stringendi ci

μην volvendi potestate fe-gisse Philonem, ex ejus imitatione colligas T. I.

tiam attingit Cicero A-Cad. II. 39. ubi videndus R. Davificis. Ipse ita vertit in Timaeo suo:

Iam Uero terram, altricem nos ram, quae traje-tio axe sustinetur, diei noctisque ejectriccm, Sc. de Orat. ΙΙΙ. 45. terraque tit media sit, eaque sua vi

nutuque teneatur. Chalcidius Vero p. 4 I. in hunc modum: Terram vero matrem a Itricem omniurn terrenorum animantitim,

constrictam Iimitibus per

omnia vadentis N cuncta continentis poli, &e. Utraque Versio rem ambiguam relinquit, ut Chaue zidius quidem Comment.

p. 2I4. in utram que par tem eXplicando satis de clarat. Igitur si quaeraS, utra PIatoni sententia tribuenda sit, judicium sustineo. Nam si reputem,

terram Vocari

paene UeriuS Videtur, illam circa axem summa celeritate converti: quippe continua rotatione circum axem diei noctisque vices ossicit. At Vero pro altera sententia, quae terram circa aXem protensum alligat & constringit, acriter pugnant ProcIus& Simplicius, duplici argumento Usi, tum quod Plato aliis in libris terram immobilem statuerit, tum quod hic per omnia sere sit Pythagoreorum Opinionem secutus. Quibus rationibus ut magnam vim tribuo , si e eam , quam ProcIus a Codd. lectione, linguaeque ratione ducit, non magni ponderis arbitror esse. Nam primum, quis, quid a Platonisnu profectum sit, pro certo dixerit, aliis libris praebentibUS, aliis , Vel Est penes me Vetus Codex Timaei Ρlatonici, in quo

aliquis suspicetur, librarium

103쪽

gnificandi discrimen est ut vana sit veterum Grammaticorum , hae eanxie distinguentium, diligentia. Nesas esset, quae hac de re mecum communicavit LiteratOrum princepS, Ti. Hem-sterbisuis, Vel premere, vel ad privatos usus reservare. Ita igitur ille: Pa-

do apud Platonem scri- , , batur: utrumque duplicem Veterum interpre- tationem admittit. Ε- ,, quidem eXistimo ελειν,είλειν, εἰλειν, Ἀειν,

nihil inter se discrepare , si primam signifi- ,, eandi radicem spectes, is quae sita est in volven- dor ipsum illud Latino -

sum Verbum ex hoc ,, fonte manavit. Hinc ,, aliae notationum pro- ,, pagines enascuntur vertendi, stringendi , toris quendi, eX quibus fere quicquid inde fluit, quod Valde multiplex est, eX- pediri potest. Hae sormae tam sinplices quam

quod probat, &quod rejicit. Harpocr. eX LD. p.

λειν, εξι Μειν, ut

Latinis eυolvere bonis: unde pari r

in Hippocr. Epid. III.

p. lo83. U. quibus olim κατειλῆO . Vid. Foef. p. IO85. Oυών vel k ει λειν ' quod corrupte legitur in then. XV. p. 7OI. B. sumtumque est ex Eu-

104쪽

,,rip. Oedipode, ut Ε- rotiani in risiam fide monuit magnuS Enarra- ,, tor, ceteroquin non pa- ,, rum aberranS: de Sphin- ge dictum liquet ex ,, Aelian. de Anim. XII. T. Meministi, - cau- , , damque remulcens Subje-

phocl. Antjg. V. SIS.,, quod eXplicandum vi- ,, detur, ubi autem subji- ., ciunt, sub Volet'unt qua- ,, s , odeo obnoxium ,, habent os dicendique δε- ,, bertatem. Accedat M., , n0pbontis locus e Cy-

,, s M. Centena facile si ip- ,, peditet inlus He ch. in ,, his Verbis exempla sor- ,, mae Variatae. Hinc ,, colligamus, utrumlibet ,, in Platone legas, idem ,, esse proprie verbum

,, non repugnare linguae genium , quin binaS eX- ,, plicatione S capiat: Vel, ,, Teri sim , quae circum, , Oxem se summa celeri- ,, tale convertit tor- qtiet, ut Verbis Cicero in nis utar Aea d. II, 39. se Vel, quae circum axem, , protensum conυο Iuta et , , adstricta haeret. Vininis cula, quibus terram na- tura constrinxit , -- , , crobius habet ad Somn. , , Seip. I. Hactenus vir clarissimus. Eandem λβουραφιπι in aliiS Platonis

ristid. Quintil. de Musica

Schollis in Dionas. Areop.

λοις, ἐνιλε μενοι, τουτες ιν, ἔπις ζεφόμενοι , εγκα λινδέμενοι. Vi

de ι Ichenarium ad Theocrit. AdoniaZ. p. a T.

Suida reposui pro nihili

τοῖς αει ἐκείνοις. Ubi

vide Scholia. Sextus Empir. VII. ad T. Logicos

105쪽

ταξ . Praeter cetero S hoc Verbum trivit Therni lius

XV p. 188. D. XX. P.

verisii me emendaVit Piersorius quondam meuS ad Moerid. p. II P. Mene X.

apud Suidam siliat cum ali

Jterus. Sed πώδων , verisiimile est, C Timaei exemplari, quo Uij mur, excidi sic. EI3ma I. M. P.

106쪽

cit autem Timaeus Legp.

Scholiasten. Herodot. Vl67. Philoserat. V. A. VI.

xim. Par. Diff. VI. p. 59. ibique D. Davis. Classi cus locus est Athenaei Lib. XV. p. 678. C. Quae

praeterea de hoc certamine dici poterant, Occliparunt viri eximii, P. G. Graeυ. & m M. Gesner. ad Lucian. de Saltat. p. 27 . 275'. &, qui ibi laudatur, ingenii doctrinaeque omnis princeps, J Scaliger ad Euseb. Chro

Die. num. 14 7. Mox in Timaeo pro Θυραιαῖς malimSυρεαις ' quae scribendi ratio Poetarum auctoritate Nititur, certissima in talibuS norma. Nec ID OV eorvi eXemplorum , quae pro altera scriptura ex solutae orationis scriptoribus afferuntur. Stephan. zantinus: Θυμα.

ης 'Αργειοι Λακεδαιμονιοι ε-

Θυρη. quibuS VerbiS pusillum mendum inest, quod tamen misenis , Berhelio Pinedo, tenebras offudit. Rem facile eX-pedies scribendo , Θυ ρει pro Θύα 1. Duplici nomine appositus est locus

Phrynichi Προπαρασκ.MS. Γυμνοπαιδία. o. Λακε-

107쪽

potius glossam ad Heroidui. Lib. Vi II. 6. ἔπει τε

Aristit. T. I. p. 3O2.349. T. II. p. 339. Aelian. H. Λ. Ljb. I. cap. I 4. VII. 7. Alciphron Lib. I. Ep. 17. p. 66. III. Ep S P. 28 . Mitto plurima

aliorum exempla. Nam ut quisque veterum scriptorum 'A βικώταl eli, ita creberrime hoc modo locutuS reperitur. Vide

quos laudat Piersonus ad moerid. P. I 33.

3. Δεκἀ J IIaee quoque glossa insititia videtur, nisi forte ejus vestigia in Platone obliterata sint

σὰς κ. εκκλησιας τοῖς

Eadem, sed minu S integra , sunt apud ElymoL i g. p. 2S . 28. ubi Meletem. vel potius Melitum, per errorem pro Anyto nominari, Ostendit Duherus ad Legg. Atti eas p qa7. Vide Polluc VIII. 42. α Langbaen. ad Longin.pra 3 8.

108쪽

Gronuvius. Alexis apud Athen. L. III. p. I 24 A.

quo in loco magnu S c Iau bonus δευσοποι Apro nigro accipi monet,

cum alibi proprie dicatur de colore, quem lana ita perbibit , ut nUnqUam clui possit. Dio Chrysos. Orat. LXXVII. p. 6SI. A.

Timaei glossa pertinet ad locum Platonis

Eundem locum laudant

ubi male legitur, Hy etrinaris πολιτείας, & EtymoL M. p. 348. go. & mira Venustate expressit Cicero in Hortensio apud Nonium p. 386. fa I. Uti, qui combibi purpuram volunt , si ciunt prius Ianam medicamentis quibusdam, scliteris ta Iibusque doctrinis ante excoli animos, S ad sapientiam concipiendam imbui , cs praeparari de cet. & de Finib. III. I. jam insci debet iis artibus, quas si, dum es tener, combiberit, ad majora Ueniet paratior. Id ipsusnPlato aliis verbis sic elo cutus est Polit. H. p.

νε . Ut autem Cicero Platonem, sic Plato Ob ocu

los habuiste videtur prae

109쪽

Lu)lerus attulit similem Theonis Sm3rnaei locUm, e Platone eXpressum , Ala themat. p. IT. Ceterum ut quisque poljtissimi ingenii serjptor est, ita frequentissime hanc similitudinem vel mutuam a Platone sumsit, Vel suo modo effi)Xit. Nolim repetere, quae Guil. Budaeus Comm. L. Gr. p. IO58.& Thom. Gata e r. ad An-t 0riin. III. f. q. de hac loquendi forma disputarunt. Alia ad manum sunt, a nemine , quod sciamI, Occupata. Dinarchus in

Aristogit. p. 66 πονηρίαν

λου. Ita hunc locum felici conjectura restituit Pungermannus ad PoIIuc. I. 4 . e A quo

M si mo I. M. l. c. sine Dinarchi nomine, laudarunt. Eodem respexit Lexicon Rhetor. M S. Δρυ

eum alibi, tum de Fra tern, Amor. p. 488. B.

Origenes C. Ceis. I. p.

cum laudat Tho m. M. p. 26. Nicephortis Schol. in Synes. de Inibin n. p. 384.

110쪽

δημοκοπῶν , παίζειν , εὐφραίνει .

satus sit Ciceroni de Orat. II. Iq. haec scribenti: ut, cum in Iole ambu- Iem , etiams aliam ob caui iam ambulem, seri na

tura tamen, ut colorere

fc, cum isos libros 1ludiosius legerim , senti0

orationem meam illorum iactu quos coloriari. f. Hoc Verbum, rarissimarum in libris, qui ad nos pel Venerunt, eodem modo CXplicant

Platonis auctoritate confirmant Aelius Dionys. apud Eusath. ad Il. M. p. 9o I. & Εtynmo I. M. p. 265. 36. Est in Theaetet.

ex Arisoph. Pae. V. 798. Par est potestas verbi λ-μίζειν apud Comic. Vesp. V. 697. In ejusdem Ly

μῆ. . Sed ipse merito re spuit putidam lectionem. 6. Δημύ J Lerg. III.