De legatione Polonica oratio Fran. Balduini I.C. ad cl. v. Sarium Zamoscium legatum Polonum

발행: 1573년

분량: 56페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

proponitur in I .ues.& ue7.De Legat.a. ut quibus ille legibus solutus esse dicatur,rectius intelligamus: de

Observemus quod in L. 3. C.De testam. Lex Imperij non nisi solennibus Iuris Imperatorem absoluere dicitur. Haec habui hoc tempore Zam osci, quae quamuis incondita non enim aliter potui in hac tumultu ria & iactatione & discursatione & festinatione &veluti motoria fabula huius peregrinationis ) ad te& amplissi. tuos Collegas reserre utcunque volui, exanimi mei sententia,de Legatione hac vestra,vestroque, cuius causa illa suscepta est, Regno: ut cum aures tuas circumsonet publica Galliae gratulatio,

priuatu quoque habeas unius hominis tui studiosi consensum, non dissimilis ossicij, priuati quidem, sed non minus vel enixi vel obnoxij studio incit tum .Priusquam tamen desinam,te dimisso,peto, mi hi ut liceat quod occurrit, breuiter addere, de illo cuius iam ante memini,sed Apius meminisse debeo, Principe vestrς Legationis: dico de illustrissimo Alberto Lascio.Nam & haec altera apostrophe non imgrata fuerit nostrae huius Orationis coclusio, quam non artificium aliquod eruditum, sed sine ulla arte simplex veritas & ingenuus affectus exprimet.

Audies tu quidem L Α s c i, ab aliis fortasse plura,& de te & de nobilissima tua familia, quae audiui ex

ore tui Francisci Massovij, viri & doctissimi & h manissimi,& mihi amicissimi. Sed & ipsi in tuo C mitatu Duces, Principesque Circasiij, qui tibi R

52쪽

gnum suae gentis deferunt, boni testes esse possun quantum tibi debeat Gallia, cuius Henrico,Regnumaius desere, & huius causam atque dignitatem rei tuae anteponis. Equidem non is ego sum qui possim quicquid deberem, dicere de nobiliss. familiae gentisque tuae ossiciis, meritisque erga Franciam, & v teri quadam inter utraque necessitudine. Sed ne me quidem omnia eius generis ignorare scito : iudicare tamen ex comparatione, multo pluris esse Legati nem hanc tuam, quae superet ossicia omnia merit

que Maiorum tuorum,qui huius Regni semper si diosi fuere.Dicent alij de avo tuo qui tres filios suos educari in Gallia voluit. Ego primum eoru, patrem tuum Hieronymum, modo dicam,sic in sinu ipsius Regis Francisci primi magnique educatum fuisse,ut ne quidem carcer& captiuitas alterum ab altero uellere potuerit. Non enim obliti sumus, Regis itilius in Italia capti & in Hispaniam abducti comite fuisse,& omnium aerumnarum, quas carcer talis adferre potest,socium & participem lubenter fuisse putrem tuum: ut & scimus Regem illum minime aut ingratum aut immemorem talis & fidei & amoris di ossicij, non literis modo,sed & reipsa saepe testatum fuisse, quati & illum & totam eius familiam faceret. Nam & admirabatur inuictam illius virtutem, quae& eluxit in altero carcere, in quem non tam culpa Gritti Turco-Veneti, quam ingrati Vayuodae iniustitia incidit vir non minus iustus & innoces, quam sertis: Ingratum Vayuodam dico, qui patri tuo dcvitam

53쪽

'vitam & statum & solium suum debebat. Legi quas

ex hoc carcere Pannonio ad amicos scribebat lit ras pater tuus, testes excelsi infractique & heroici animi: quas cum legisset Rex Franciscus,non minus commotus est tam indigno acerboque amici casu, quam suo & illo capto vinct6que,captus etiamnum vinctusque sibi esse videbatur: neque coquieuit, donec eum gloriose liberatum esse audiuit ad cuius liberatione non minus auxilij contulit,quam vel Rex ipsius Sigismundus,vel amicus & assinis Tarnouius.

Factum id fuit anno M. D. xxxiiii. Sed ut magis a que magis coniunctionem, ossiciorum vicibus f peconfirmatam,quae intercessit inter Regem illum n strum & patrem tuum, agnoscere etiam nos intelligas , meminimus quid duobus post annis acciderit. Legi enim Lasci, literas ab eo Rege ad patrem tuu amatissime scriptas,quas etiamnum publice in Gallia legi velim, scriptas sinquam) Lugduni xxii. die

Iunij, M. D. XXXVI. quo tempore quam ab hostibus potentissimis Rex premeretur,vix quenquam igia

rare existimo. Quid igitur 3 Confugit ad amicum, cuius eo tempore in Transsylvania regnantis so admirabiles rerum vicesi) auxilium per literas implorareti ipsa statim earum literarum in seriptione pulam testatus est,quantii illi deferret. Inscriptio enim haec ab omnibus legebatur: Issumisi. m magnifico Hieronymo de Lasio, Palatim Sirarios, Vi suo Tranio luania, dilecto carissimo consanguineo nouro. Sed quod literis illis inclusu legebatur, maius quip-

54쪽

piam fuit. Neque tamen iam quicquid illud est, aut

exseribam aut recitabo. Istud modo ex eis repeta de

edam: in mentem nobis eximius tuin erga n9s amor

fauor: quo etiam tum praestabas quum a nobis nodum fuisses inscrum ordine Equitum muroru receptus. Age itaque o genis, quid tua nunc virtus, quid dexteris, po t. msscuti aursi igni, itapericulosides percipitur. Ratio autem praesentis temporis indigentia notira eripsit,ut ostendasquia noti fortunis nostris non Flum ne sues,sed etiam opera m fastis ades. Magna sidem expeAZationem posuimus inside m probitate tua , qui tibi de nobis , cisiim longe maiora quam ut de his cogit re nunc possis,polliceri debes. Quid dicam,cum pater tuus magnis de rebus L gatus in Galliam venisset, quam arcto eum prope Ut fratrem coplexu Rex ille exceperitὶ Quid vero quid si nunc viveret, Sc te paternis vestigiis insistente hic videret 3 Quid si nepoti Regnum deserentem olim Rex Masinissa iam senex, cum iuniore Scipionem exciperet,cuius auum Africanum coluerat,m

tori gaudio commotus fuit cum lachrymis incrediabili laetitia expressis perfusus, suspiciens in caelum iuuat enim quod & antea recitaui, totidem verbis repetere) exclamauit, Grates tibi Mosemme Sol, quod antequῆ ex hac ita migroycosicio in meo Regno his tectis Cornelium Scipionem, cuius nomine is recreor

Age, nihil nisi de Legationibus dicam, &, si vis,

patris etia tui fratres,patruos tuos,Legatos magnos, missos faciam, ut in eo & te solo consistam. Patruos.

55쪽

g tuos dico,non illum modo Iorinnem,que ex Anglia redeuntem aliquando in Germania vidi, sed & St nislaum qui a Rege Sigismundo Augusto missus ad J Imp.Carolu V.anno M.D.XLvm.in Augustanis C mitiis Imperij,causam egit Prusiae tanta eu admia. ratione & magni illius Caesaris & omnium

η rant Germaniae Principum.Sed siquis unq P tus fuit,cuius exemplum,tanquam norma

gatis praescribi debeat, non secus atque olim noster η Mucius Scaevola,Asiae Proconsul,eiusque memorias & veluti effigies omnibus in Prouinciam ituris M gistratibus proponebatur: eum ego audio fuisse patrem tuum. Nam etsi quas non modo in Gallia, sed φ & in Dan iam Legationes obiit , nunc pr termittam: t an non admirabiles fuere,quas etia sedecies obiit adi , ipsum Solimaniau,Reip.Christian causa Ipse Oriesic vidit,quod in iis admiraretur:& Solimanus ipse tale a Legatum tandereformidans,quem non poterat non μ reuereri,non putauit,nisi illo sublato,sese nostri o

Pannoniam) euertere posse : & tamen tale Legas tum aperte violare ausus non est,sed leto veneno clais tentatu,barbarus Tyrannus dimisit, in patria & sinui Regis sui Sigismussi placide moriturum post varios . casus,post tot discrimina rerum. Non bladimur tibi L A s e a, neque cuiqua assentari didicimus. Sed n que historia aut vitam patris sui describimus: quod

silvicepinem, logiorem commentariu multueremia

Verum & si dixero, patris illius tui memoriam glo-

56쪽

riamque maiorem quoque esse, quam sit ve ipsius Ioannis Tanouij, quem habuit & amicu & socium& amnem:&quem inter Poloniet decora,quq hodie quoque laudari lubenter audio merito celebrari s te 25a dixem,quod nuc & Tarnouius ipse agnomen Tarnouiu illu dico cui ipsa Itali hon a,accinere,Iulij Iovii voce,non dubitauit:

-- - o Sarmati egentis sertissime Dudior,

Iustitia atque armis quis se tibi conferat unquam

Sarmata ma nanime,agnostet uentura uetustas,

i ullum posse tibi similem mon Parier orbi. Sed neque si de comparatione Legationum agatur,

Herit Dater tuus tametsi Tarnonium vestrum non

uetai pater tuus, tametsi Tarnouium vestrum non nesciam totu pene terrarum orbe nobilissima per

grinax ne peragrasse, neque modo Asiam, Syriam, AEgyptum, Africa ad ipsum usque Oceanum Atlanticu, ubi & aduersus Barbaros fortissime dimicauit pro Rege Lusitano, sed & ad Leonem Pont. &aed Imp. Carolum V.mi sum esse, tandemque in patria reuersium, Regiis copiis sic praefectum fuisse, ut Poloniet veluti Imperator esset & diceretur. Quia vero

de gloria rei militaris nunc non certatur, nolo L A-s C I, comparare illius cum tua, victoriam te triumphum de Moldauiam olo qu rere, an ille sortius iustiusque Petrum Moldauis Regulum vicerit,an tit Alexandrum Tyracium profligaris. Illud nunc m do volo , neque patris tui Hieronymi, neque illi in Tarn vij I eguicua es, quantu uis nobiles & illustres, posse cum hac una vestra comparari. FINIS.

SEARCH

MENU NAVIGATION