장음표시 사용
701쪽
legibus solveretur impetrasse a Rege Marescalli milia munus quale olim pater ipsius titulo meliore ) possederat et in id dignitatis evecti supra pri ata discrimina habentur ,
nefasque provocari posse qui controversias ex munere diarimunt: ita vocatus in eam dignitatem Ornanus, Gast nis intuitu.
Per ea tempora in aula Hispana agebat pro Rege Christianissimo legatus ex munere Comes Fargius vir ingenio a cer , de quo vulgatum jure, an injuria mihi non liquet convenisse ipsum , Berulii & uxoris impulsu cum Duce Olivario in articulos sorderis utrique Regi probandos, queis non multo post Rex Galliae masna ex parte intercessit indignatus se inconsulto pactum Medus; articulorum in quos
υtraiar Montioni apud Iberos conventum, haec summa erat. . Mρ' - Pacia qualiacunque Rhatos inter e, Hallectinos ab a no M. DC. xvi i. in hanc diem conventa fore posthac irrita , reconciliandi ue utriusque Regis affectibin res tuendas res in eum statum in quo erant praedicto a
no M. D c. xv II. in quam rem uterque Rex incumbet bo
II. In Vatiellina , comitatibus Tormio e, Ciavennensi v liturum posthae unum fidei Catholica Apostolicae, Romana cultum, inhibito alterius Religionis exercitio. II I. Eligendos a misellinis , Bormiensibus. 9 Clavennensibus magistratus genti jura dicturos , quos Rhati confirmare tenebuntur: si confirmare noluerint non ideo minus
IV. Non fore ab hisice judicibus appellationem ad Rhatos. V. Non licebit Rhatis quocunque easu libertatem suffragii adimere magistratui lecto: huic articulo exsequendo mutuo se astringunt Reges. VI. Et sit utrique Regi communis caussa in Principes quoscunque hisce pactis obstare ausos. VII. Vt Rhati solenni sacramento obligent se in has conventiones quemadmodum es Reges duo. VIII. Oblivione delendam anteactorum memoriam , adeo ut de his inquirere nemo possit. IX. Ingratiam ejus beneficii quo Vultessinis permittitur judicum egente sua delectim , pensionem annuam praestabunt Matis qualem dixerint ab utraque gente delegati, si conme
702쪽
gei: quod si per Rhatos steterit quominus ex prascripta
formula id negotii transigatur , erit plena Vastellinis e emptio a tributo. X. Si quid in Vahellina contra nafatos de Religione artiaculos innovaverint Rhati , Nuncius Apostolica Sedis apud Pagos Helvetia Catholicos morari solitus prospiciet, Heia veriorumque subsidio coget Rhatos articulis qui de Relia gione sunt exsequendis: id si neglexerint Pagi post quatuoro notisicatione menses incumbet utrique Regi pacti exsequendi munm. XI. Si in Vastellinos, Bormienses aut Clavennenses bellum Rhaeti moverint ex quacunque demum caussa, interce dent Reges autoritate sua: si perstit int bello movendo; poena ab ipsis exigenda conspirabunt isdem Reges, cadentque Rhati confirmatione Vallellini magistratus ct annua pensiqne , qua ipsis per praefatos articulos III. IX. concessa sunt.
XII. Si Vultellini, Clavennenses Bormienses quoquo modo executioni eorum qua in praesens conventa , obstiterint, incumbet Regi utrique munus reducenda in σcium gentis quo meliore modo, ipsoque facto eadem omni privilegio ct autoritate Vastellini.
nec de jure liqueat) apud Summum Pontificem deponenda. XIV. Postquam prasidia Regum militaria Valtestina abstiterint, ut in confiniis Rhatia qua Vultellinam spectanto non alius sit Rhatis miles quam qui esse solebat ante id belli: ut item non aliud in Mediolani ad Haltestinos finibus pra*dium sit Hispano Regi, quam omni tempore esse solitum; atis in Vultellina ut militem habere non liceat. XV. Procuraturos Reges . Sabaudum inter es, Rem ublieam Genuensem sussensionem armorum , ct ex nunc fore in sustenso ipsorum arma qua auxiliaria magis quam inimica sunt: pro spicient i uper ne bello seviant inter se Principes utri De corona amici ct foederati. XVI. Daturos operam Reges quantum in ipsis erit ut intra quatuor menses abhinc numerandos Sabaudia Dux ct Rese publica Genuensis compromittant in arbitros , qui ct ipsi ompromittent si qua invicem controversia erit. XVII. ΓΟΘ
703쪽
I626. XVII. Bona utrinque ex caussa praefati belli privatis ero re ut statim restituantur: de Hispanis navibus qua in portis Catili detinentur arbitrium fore judicibus ab utroque Rege delegatu: uti dixerint ita jus sese.
XVIII. Arces se munimenta ab anno M. D C. O. ias
hanc diem a Vallaisinis , Dormiensibus se Clavennensibus constructa, ut a Summo Pontifice diruantur statim ac fu rint ipsi tradita. XI X. Valiturm posth c qua hocce scripto constituuntur leges
abrogatis qua ante dicta: exsequendis qui de Religione articulis penes Summum Pontificem ct Cardinales Iudia . cium erit, remissis ad utrumque Regem de statu politio quastionibus. Comes Rupθυιπι- rgim Regis Chrisii nissimi legatus , se Comes Olivarius pro Rege Catholico mutuo obligabunt se obtinendis rati-habitionibus a Rege quisque suo ex nunc in quatuor menses. Actum Monsoni
quinta die Martii anno M. D C. XXV.
Haec summa Monioniae conventionis qua praeripiebatur Gallis gloria omnis ex parta armis Vallellina. Excanduit Sabaudiae Regulus, cujus praecipue caussa, ea conventione agebatur,quatenus articulis decimo quinto & decimo sexto, . Gallorum subsidio in Genuenses omni carebat, & suspensioni armorum subscribere cogebatur; missoque in Galliam extra ordinem legato indis natus, responsium accipit; Pa ctiones irritas esse, quia sne mandato Christiam imi Regis
conventa fuerant. Erant qui crederent in hanc conventio L. P. Beru- nem, Fargio authorem fuisse P. Berulium, qui tum aemulato Cardinati Richelio aut horitate, Reginae parentis animo in-- ame δε firmabat se: adjuncta huic negotio Fargit uxor, foemina' si expediti ingenii, aulicisque ambagibus innutrita; huic prima tum apud Reginam gratia erat, & , quanquam fuso locare debuit manum, immiscebat se publicae administrationi pro Lxu audentius ; quod ea aetate fieri amabat in aula Christianissimi Regis, devoluto in sceminas rerum imperio. Mutua conspiratione Fargia & Berulius fidem legato, dederant, valituram conventionem si salva Religiose trans igeret. Berulius pro summo Pontifice ardentior, parum cus
abat Gallici authoritatem nominis, si Catholica Regio in Vallellina praevaleret, in id studium illi omne. Fargia in Cardinalem Richelium fiagrabat odio, Valtei luxuque possessionem
704쪽
iem invidebat Christianissimo Regi Eu Rhaetis , quia Richelio authore quaesita suerat; in opus indignabatur ex persona operantis. Certe apud politicos pro inani scrupulo audiit Berulii Zelus: quid enim causiae erat, cur gratis exuerent Galli in Vallelinos quaesita armis jura , queis gens Austriaca in hiabat 3 Manebat sub Gallica dominatione libertas Religionis Catholicae, immensi erat alterutri Regum momenti Vallellinae possessio; quare Austriacae genti decedere; cui inde augmentum futurum erat, nobis decrementum & dedecus ξ Transiit in crimen transactio , dicebaturque Rupi potio dies qua purgaret noxam, nisi autoritate intercessissent quos habebat in aula autores. Fuere qui pacti Monsonii fidem vindicarent , ex persona Fargii legati apud quem rei arbitrium fuisse assirmabant. Certe non io totum irrita fuit conventio: quaedam pro non scriptis habita , adjecta quaedam favore Rhaetorum et i solenni ad Christianissimum Regem legatione functi,petebant antiquari penitus dictas leges; illis & Sabaudo factum satis: ut dici possit nec stetisse, nec corruisse pactum ex omni parte. Iisdem serme diebus excessere Pralinius S Rupetaurus Franciae Marescalli,commendabant Pra-linium arma: Rupetaurum fides inconcussa qua cum Rege Henrico I V. causi in unam habuerat semper; puero admotus fuerat & ipse puer, unaque adoleverat: exhausto per bella civilia Principi; neque habenti unde belli molem sustineat patrimonium ipse suum quod in numerato habebat concedit liberaliter, non alia quam Regiae sortunae cautione: certe malum nomen erat Henricus per ea tempora, & si spe Gallici regni cecidisset, perierat creditum. Henrico postmodum Coronae Gallicae possessore sortem cum usuris duplo majoribus accipit, regiaque largitione in immensam crescit opulentiam. Plures illi ex conjuge Pordiacaea liberi haud degeneres quos in tempus suum memorabimus. Champinius Rationalium procurator, jussus in palatium venit ubi partamento est sedes ; delegationis caussa edictorum promulgatio : obluctatur promulgationi Senatus :postridie Rex morae impatieus partamentum praesentia sua urget, jubetque edicta non alia caussae cognitione curiae actis inseri & vulgari. Servinus Advocatus iisti, postquam de more audacter dixerat & facunde , colligit se in epilogum , ingentique animi contentione hortatur Regem p
705쪽
puli ut commiseratione ducatur ; magnum esse armis domin
re hostem, sed magus Rege dignius subditorum sibi prome
reri affectus , clementia , mansuetudine. Plura parabat cum ex tempore deliquium animi patitur; era i qui crederent, fictionem esse, quo magis morientem exprimeret populum morte imitata, donec intercluso spiritu deficeret penitus :morientis suprema haec verba, Iesus Maria, Iesu siti David miserere mei. Sic finiit vir clarissimus postquam quinquaginta annos meruerat Reipublicae in Regiae advocationis Iriumviratu. Perorantem vox de vita deficiunt; manebant constanti & amor populi, quae nunquam deficiunt in magnis animis : exhaustis viribus colligebat morientis reliquias animi, flectendo in commilerationem Principi ; agebatur contrariis motibus, veneratione ex praesentia Regis, caritate & commiser tione in populum, frangebat manu subsellia; donec ipse motu vehementiore penitus frangeretur. Gloriosus certe A magistratui optabilis exitus; sic in praelio miles in conspectu Imperatoris sui. sic pro patria moritur civis: astabant patres vetera Regni columina men- teque defixi haerebant ad impraevisum casum. P ac Servino exitui suit; quo factum ut statim exclamaverit nescio quis
in haec verba, . -- ο terque quaterque beatus
Cui ante ora patrum Eegisque in sedibus aliis Contigit oppetere sviri facundiam de doctrinam probant scripta quae posteritati reliquit: unus illi naevus ab odio in Iesultas pertinace, de ab Ecclesiae Gallicanae privilegiis statuque monarchico acrius contra Apostolicam sedem vimicatis, quo apud ple rosque pro parum Catholico audiit ; sed vana postulatio quod vita ipsius S suprema morientis verba testantur. Substitutus illi Bigyionus tanta virtutis fama, eloquentiae de doctrinae tanta vi, ut pro superstite in tanto successiore Se vinus haud immerito haberetur; probitate illustrem hunc virum, Gallicum si serret attas nostra Catonem in tempus
Henrici Ducis Lotharingi excessum, Carolique principis
Valdi montii cum Nicolaea patruele sua matrimonium anno exacto in traniitu memoravi: rem altius repeto de huic tempori debitam . Duobus fratribus Henrico Duci Lotharingo
706쪽
&Francisco Comiti Valdi montio haec soboles fuit, nempe i621. Duci Reminae duae , Comiti totidem masculi, & sceminae t. item duae, di rubus in tempore dicemus ; nam & partem historiae nosti eient istae foeminae, quarum natu rajor Falsburgio Principi elocata: minor Gasioni filio Franciae,si L. P the d. manet quod parum est stabile matrimonium. Ne post ex- FHibouet. cessum Ducis de successione ex lege Salica , in masculos transferenda moveri posset quaestio, cautum inter fratres, Nicolaeam ut Carolus duceret; Claudia adhuc impubes si prole mascula vacuum sororis matrimonium soret Nieolao Francisco is secund5 natus destinabatur. Postquam Henricus fati legem impleverat potitur seudis Carolus & pacifi- .cus regnat uxoris nomine, neque enim adhuc plane consta
bat de lege Saliea : facto Guisii producitur testamentum Renati Regis Hierosolymitant Lotharingiae &Barrii ducis,
editum anno Christi M. cccc. v i. eo vocabatur in perpetuum progenies mascula ; sceminae excludebantur non alio
i iis in seudis genti patrimonialibus jure quam in numerata pecunia, pro legitimae modo. Renato successerat Ioannes filius, ex in Nicolaus nepos: eo prole orbo jura successionis transierant in Ferrium patruum , a Ferrio in Renatum, a Renato in filium cui nomen Antonius, huic Antonio frater Claudius Dux Guiliae, unde Guiliorum linea processit, claudὸ Due sub qua familiae illustres, Mayenia , Aumalia, Ellebovia. de Guisse. Antonio Franciscus successerat, Francisco Carolus, Caro- mu ης- lo Henricus, Henrico Nicolaea ; sic se habet ordo successio-
l nis in Lotharinga gente, quem apertius sequens designabit tabella.
707쪽
I. RENA Tvs Andegavensis Hierosoly morum & Siciliae Rex; Elisabetha Lotharingiae ducis a Caroli
II. IOANNEs & Maria Borbonia coniuges. IV. FE R R Ivs Yolanda Andegavensis conjuges.
NICOLAus obit coelebs. V. RENA Tvs II. Egmonda Guel triae ducissa conjuges.
VI. ANTON ivs & Claudius Guisii Dux . Renata conjuges. VII. FRANciscus & Christiana Daniae conjuges.
VIII.CAROLus & Claudia Franciae conjuges.
Franciscus. Ex ea linea familiae, Guiliana,Mayenia, Aumalia, Ellebovia.
Nicolao Fran- CAROLvs. NICOLAusicisco olim Car- Franciscus dinali. Cardinalis. Si legi Salicae locus; filium Carolum excludebat Franci-stus Valdimontius gradu proximior fratri: hinc factum ut sib finem Novembriς anni M. D c. xxv. publico instrumento in filii favorem pater omni jure decederet; transacti nem eonfirmavere indigenae comitiis Lotharingiae generalibus statim convocatis. Non desuere quibus contrahendi iste modus pro illegitimo haberetur ex contrahentium Personis, & ex rebus de quibus erat controversia: his serme rationibuς. Nihil obbrationis intercedere poste patrem inter
708쪽
LIBER D se I Musini N Tvs. 6 3 filium , quia nemo Hi debere potest; cum ex duabus una sit persona irritum esse contractum. Addebatur, Pacta non valere in prejuricium tertii non auditi transscta: eo eo eractu causam agi Nicolae Principis indefensa , agi ct causam successorum I quos habitura est quorum in tempore legitimam fore oppositionem nemo ambigat. Non ante hanc
diem legem Salicam invaluisse apud Lotharingos; ab Henrico patre legitimo Lotharingia Principeo haredem institutam Nicolaam ; post parentis excessum agnitam a subditis pro Ducissa suprema domina: adepta ct possessa postmodum ejus nomine a Carolo eo ue jura principatus : transactum dolo de re aliena inter patrem se filium. Quid ad haes contra tu opponitur, responderi desertam uxoris caussam a marito qui legitimus defensor esse debuit, pravaluisse bona fidei pravaricationem exsudio privata rei. Male pro lege Salica accipi Re- nati secundi voluntatem, qua testamento caverat ut masculi in infinitum succederent: disserre legem licam a privata hominis voluntate qua ex lege XII. tabularum de bonis quisque suis dissonit; neque vocationem masculorum ex testamento bes in infinitum productam) legem Saticam dici posses,
quisic crediderit, plane pro imperito habendum : testamentorum privata esse jura , legis Salica publica : ut qui que super bonis hareditate sua caverit ita jus esse: pleno Iure Dominos principatuum Principes, supremos vocari quia neminem agnoscunt, quia subjacent ipsis omnia donec vivuntnat quamvis supremo jure regnant, non posse de successione principatus decernere ipsos legemque fatuere contrariam usur, aut privia Iegiis seum qua in omne avum sit valitura. Si qua Renatusnt homo privatus possidebat , potuisse in iis legem dicere in infinitum valituram οῦ diversam fuisse principatus rationem,quo ex publico jure frui ct uti potuit, non dissipare aut perdere, non substituere in necem successoris quem vocabat consuetudo regionis aut lex scripta, quibu/ ipse parere debuit: morte iri v. se ructum. Plane ridiculum foro resatorem si substituerit in usufructu qui morte ipsius sinitur. Legem Salicam non potuisse constitui nisi convocatis in eam rem Lotharingia γTarrensis ducatus comitiis : nee satis comitiorum generalium interventu,nisi accederet consensus Imperatoris pro Lotharin.
tia , ct Christianismi Regis pro ducatu Barrens, quorum causa but prima vi Domini sunt pracipue agebatur. Lotha
709쪽
674 HisTORIAR vM GALLII ringia ducatum sudum esse ab Imperatoribus concessum nullam culinitatis mentione, cullus interverti possessionem in praejudicium primavi Domini, contra jus publicum se studi &gem esse. Elisabetham caroli primoliam anno M.cccc. Lotha-
rivia ducatum possedisse qui , si valuisset lex Salica, redire
debuerat defectu prolis mascula ad Imperatorem,tanquam ad primum Dominum: successisse matri Ferrium , Ferrio Re tum , qui acceptam a foemina possessionem fudi non potuit transferre ad masculos , ita ut piane excluderet Deminas a quibus ipseseudum accestrat. Comitia Lotharingia in praesens a Carolo ct Francisio convocata ses consensius ImperatorisO Regis christianissimi intervenirent,qui desiderantur9 non potuisse de successione in masculos nisi in futurum statuem, vanum insuper indigenarum consensium fuisse,postquam pater filius contractu statuerant quid factum vellent. Vbi legem dixerit Princeps habere subitos quod sequantur, neque libertatem suffragii esse, posequam primus sententiam dixit qui
dominatur. His & talibus petebatur lex Salica: de Lotharingiae de Barrenti ducatu plura dicturi sumus annis sequentibus , quo tempore Carolo duci rebellione in Dominum &prava administratione decedent seuda ista. Eodem mei tempore a Comite Bristolio postulatur coram Angliae partamento Buhingamus; summa postulationis, pro tectio quam Catholicis dabat: ille amovendae invidiae autor est ut in Catholicos quam ante atrocius saeviatur: ea caussa fuit cur in Reginae familiam inquireretur , quae Omnis CCntum de viginti Catholicis constabat. Missus extra ordinem
a Christianissimo Rege Blen vilius petit suppleri numerum familiae qualis ab omni aevo solitus esse Reginis Angliae:
opponenti matrimonii contractum Buhingamo , quo in Cum numerum conventum suerat; respondebat Blenvilius
cum Walliae Principe pactam legem , quo in Regni solium
evecto , aequum esse ut familia Sc obventus uxori pro dignitate augeantur. Augeri placuit numerum si tolleretur electionis in Gallos necessitas , qualis pactis matrimonialibus continebatur; excipiente Regina ex pacto qualisque votus familia erat, Gallica & Catholica, petente ut supplementum esset, exploditur similia vetus , pelliturque aula Anglicana quodcunque Catholicum erat & Gallicum. Populi auram captabat Buhingamus assectato in Catholicos odio:
710쪽
LIBER D E ci M v s r N T v s 67s accedebat quod fortunae suae subsidium amicos in Reginae familiam introducere destinabat quo pluribus munimentis subsisteret; hinc factum ut Episcopus Mimatensis magnus tLwJued. Reginae eleemosynarius, Sangeorgia matrona illustris, cui M ' prima cubiculi cura erat, unaque familia Omnis Gallica pel- L .aleretur, quo jus gentium & conjugii caritas violata: ab- Gὸ.uὸ.eunti familiae indoluit Regina, praecipue Mimat ensi Episco- Ευ Huero, cujus tanta erat virtus , ut selicia sortunae suae ominare G Man r. tur ab ejus praesentia. Eodem tempore prodiit in publicum Santarelli e societate Iesu presbyteri de Summi Pontificis potestate liber quo variis capitibus plura continebantur contra Regum autoritatem & jura. Libro hic titulus ; Tractatus de hares, schismare, apostasia, sollicitatione Summi Pontificis : ct de potestate summi Pontificis in his delictis puniendis. Ad Sere-nismum Principem Mauritium a Sabaudia Cardinalem. Roma apud haredem Bartholomai Zanneti 1623. Superiorum permissu . Articulorum quos hic liber continebat in Regum Se Principum capita haec summa est.
I. Papa habet potestatem in Principes directιυam; ergo is eor- rectιvam: non enim potes habere directivam sine correctiva. Cur igitur non poterit Principes iniquos punire per cessuram Ecclesiasticam pII. Hinc infero quod Summus Pontifex potest hareticos principes punire etiam poenis temporalibus , quapropter non solum eos excommunicare sed se Regno privare, eorumque subditos ab eorum obedientia liberare potest. III. Papa deponit Imperatorem propter ipsius iniquitates, sdat Principibus curatores , quando ipsisuerint inutiles ad regendum 'bditos. Papa sine Concilio deponit Imperatorem, quia Papa ct Chrisi unum es tribunal. IV. Papa quantumcunque exemptum si expedit) punit, ct
V. Papa potest deponere Imperatorem O Reges pro deberis; is quod summam , supremam, is absolutam potestatem habeat Papa videtur esse mulium aquum o Reipublica expediens, scilicet ut sit aliquis supremus monarcha qui Regum ejusmodi excessus possit corrigere, o de Vsis Jussi