Institutio ad grammaticam Aramaeam ducens in discipulorum usum

431쪽

osam rvis duo sive ambo illi cap. 31 37. zo v n, e, Lusi etiam Hebr. v trinos ambis.

DuaeSt. 1. Quibus porro maxime rerum capitibus ratione habita ominum numeralium dialectus Chaldaica se discerni a Syriaca, et utraque ilia ab Rebraica et Arabica tum etiam undenam id discriminis repe tendum po est. 2.E qua in primis dialerio prolicere possumus ad Non tim numeralium rationem plerutis intelligendam p

Nomina propria.

l. Nomina etiam propria cujuscunque tandemi neris, in Aramae pariter atque in celeris dialectis, mulla, quibus ab aliis se linguis discriminant, habent communia originem V c. propositum, formam, usum, constructionem; sed, quemadmodum haud unam ob caussam facile intelligitur, mullo plura in ea et in

432쪽

Arabica, quam in Hebraica dialecto composita inveniuntur ac peregrina paucis iidem summatim in di laetis illis habentur rum Nominum e rael res, quibus cernuntur, eaedem dissicultates, quibus premuntur, et eadem etiam bona, quibus se commendant. Nos certe non dubitamus, quin haec positio sit admi tenda, quippe quae de nostra sententia idoneis mus argumentis haud dissiculter probanda tametsi ex iis, quae antea monuimus de monumentorum Chaldaic rem e Srriacorum apparatu sponte sequitur, nobis Varias ob caussas non esse datum, omnem Nominum pro torum in sermone Aramae rationem reddere. 2. Nomina propria populorum, ut reliqua Nomina vel suo usu oriciis et, ut alia etiam varii generis Nomina Muracia pro concretis posita ta 67. II, 60 nunc ut singulari ratione formae, nunc ut plura masculina ratione habita sensus construuntur, atque adeo prouti nunc ad vocabulum, P uia populus cujus, hela sunt, nunc ad hujus vocabuli vim eri lactinam respicitur. Cons. v. c. Num 20, 20.

433쪽

instruaeerunt Israci et Arab. - - , o et instruaeerant silii Israelis substituerunt Obs. 1. De peculiari charactere, quo omina propria sese in sermone Aramae distinguunt, ut etiam dei braica horum Nominum constructione partim minus frequenter, partim plane non pud Aramaeos et Arabes obria. Obs. 2. De praecipuis errorum haud raro in ominibus propriis e linguis Orientalitas in recentiores linguas

transferendis commissorum caussis.

Alia quaedam omina peculiari ei in sermone Aramae aliquando usurpata. l. Nomina, quae praeter Nomina propria hoc loco nostram quoque attentionem merentur, sunt ea, quibus non minus in hac, quam in Hebraica et Mabica dialecto exprimuntur et lectite a partitie e Pr

434쪽

uomunci adjectis in aliarum linguarum grammaticis appellata, ut etiam Substantaea pro hisce lectinis et Pronominitas substituta. Ila V. c. exprimuntur: l. Nullus nemo plerumque Vocabulo aut et

et non esι, veli, et ii non copulato, ita tamen, ut omissis etiam hisce vocabulis sola vox, satis scribatur sequent aliquando Π, Τ ut Num.

435쪽

pecusari vocis cum hominis tum rem vi vid. g Sl. 3. Adjectiva re es, ειωιnulti exprimuntur inllis satis signitationis voce pyr, pauci quae tamen non semper scripta invenitur, utpote sola ipsius sermonis indole vel ante vel post Substandus pluralis numeri facile suppleno ut Gen. 27 44.

nonnulli e senioribus Israelis Pari sic etiam modo in hisce locis, ut alias et Hebraeorum: n pp. inuo Arabum munus Vel scriptum vel omissum est. In postremo Vero l0co Arab nonullos suo ,spp. populus expressit. 0uomodo autem alia hujus generis Adjectiva -

primantur, videbimus g 79.

436쪽

CAPET III. PARTICUL AE. Atque ita accedimus ad tertiam sise postremam se monis partem principalem deseribendam, quam in Aramae quemadmodum in ebraica et in Arabimoliam lingua inciunt quaedam voces Particulae appellari solitae. Et propter ea, quae dedimus responsa ad quaestionem in Grammatica ebraica de appellationis parsicularum ambitu propositam, hic item eadem hac appellatione comprehendimus easdem liquas orationis partes Pronomina nempe deerbia, Conjunctiones, Praepositiones, rejectiones et liter quasdam vulgo Particulas i eparabiles dictas.

Pronomina in Aramam, quemadmodum in II braico et Arabico sermone sunt vel personalia, vel demonstrataea, et relataea, Vel denique irilem salma, quae nunc quidem Omnia a grammaticis ad primitina reseruntur. Pronomina vero, quae aliis in linguis habentur reciproca resteaeis possessaea ali que peculiari quadam forma distincla, in harum di lectorum nulla teruntur, sed alio in his, ut deinceps g Sl, II videbimus, modo exprimuntur.

437쪽

Pronomina personalia, pro duplici, quo usurpantur, modo dividuntur a grammaticis in separata sive simplicia, et in inseparasilia seu composita. Ia, sive Pronomina separat primo loco describenda, e ceptis duobus, Omnia casum plerumque rectum sive Subjecitum, subinde lamen casum exprimimi obliquum, sive Objectum, quemadmodum infra suo loco vide bimus. Praeterea alium etiam habent usum ut quem continuo docebit paragraphus.

1. Pronomina separata sius simplies sunt unius duarumve Tilabarum Voces, ita appellatae, quia singulae singulatim sive simpliciter, aeque adeo, non ut Pronomina inseparilitia semper, compositione proprie sie dicta cum alia orationis Parte conjunctae scri buntur. Sunt porro, ut apud Hebraeos, partim communis, partim masculini partim feminini gerieris et virtusque pariter numeri, uti etiam, ut modo diximus, casus sere recti sive ominatisi non Vero, ut apud Arabes, dualis insuper numeri. Denique forma horum Pronominum minus ebraica est quam Arabica: paucis solitam horum Pronominum forinam τι et proprium casum haec exhibet labella:

438쪽

a s et .ho pos Verba transitiva Accusativum exprimunt. 2.pera sing. comm rure et ι κ

2. Inter scriptionis varietates, quas pleraque hujus generis Pronomina aliquando subire solent, maxime notabiles sunt illae, quae e peculiari quadam eorum et vi et Gnstructione cum solis, apud Chaldaeos poli simum Participsis , sed cum mullis etiam aliis apud Syros

439쪽

vocibus, existunt. Scilicet, Prenomina haecce, quamvis saepe separasim eo, quem et diximus et apposita tabella indicavimus, modo scribuntur, nihilominus tamen saepe etiam, excepto Mn et ut et utroque sermons ejusdem hujus personae Pronomine plurali utriusque generis, ita, maxime apud Tros, cum alia voce coalescere solent, ut eatenus quidem Promina separata esse desinant, nec tamen veri nominis fiant Adformantes, mullo minus Adfixa, propterea quod non Casum obliquum exprimunt, sed retium sive Nominatisum seuod jam ad ipsam rationem, qua haec mulata Pronominum forma constituitur, altinet: ea summatim huc redit apud γros in aliis lilem initialis inter pronuntiandum supprimitur, subseripla plerumque lineola occultante, sed non sub Lotiante: in aliis vero una cum sequente liter pellitur, apud Chaldaeos vero horum Pronominum sorma non priori sed posteriori tantum ratione sive per pharesin mulatur, in Pronomino vero tum simul per me peri, ut praeter posteriorem Nun nulla in eo alia ma

Et hujusmodi quidem formae mulationes subire saepenumero solent Pronomina: α. Quoties Subjectum constituunt, cujus rasio postulat, ut deficiens Verbum substanti m rori, Ara' suppleatur. Ita V. c. Gen. 3, 10 MN 'N ς' ,

440쪽

si nudus sum p. ego Gns 9 7, V, , 3, c. b. b. uoties seposita propria significatione, unamessiciunt Copulam, qua Subjectum cum Praedicato conjungitur uno verbo, quoties Verbi substantae locum tenent ut Gen. 41, 26. Septem spicae bonae

23, 19. μα--- d ea Hebron Chiad. vero piari Fry haec Hebron, et ita etiam Hebri et

Arab intellecto Verbo substantino. o. In primis ero, quoties Praesens cujusvis alius ollam Verbi in Indicativo tam actis quam passim exprimunt, quoniam Pronomina, hac Vi usurpala, plerumque cum ipsis Participiis unam in vocem coalescere solent mons denuo laud. Ioc et g 43. d. Pronomina porro Ma e tam non tantum triplici hac vi usurpantur, Verum etiam sive Meonastice sivo emphatice ponuntur et pari modo cum praecedente et Pinicipis et alia voce uniuntur ut Gen. 3, 12. mulier illa, quam collocasti apud me Nur, ac uti etiam Hebr. 54