Institutio ad grammaticam Aramaeam ducens in discipulorum usum

451쪽

o. κατεξ inprimis ony-ω3 caussa cum Pro nominibus interrogalmis construitur ut Gen. 27, 21.

ι et Arab. - quare' d. Exprimi Adverbium laci Mo. ut Gen. 28 17. , latam, usi eum Hebri m et Arab. Mo. e. Apud Chaldaeos ut apud Hebraeos vim aliquando habet Pronominis relataei, et Adverbii temporis, cum . nunc, qua vi, ut rorum Interiectio Haecce Nom nibus numeralibus praeponitur: ut Ps. 104, 26 L eiana i , ut etiam Hebr. n quem creassi: Reg. 7, 24. uti etiam Hebri nidum nori Gen. 27, 36. decepi me ut etiam Hebr ni, sed Srr. most, ut Arab habet jam duabus eici s decepit me. Vid porro St, II b, c.

452쪽

t Aliquo denique horum Pronominum emphaseos caussa cum uno alterove etiam Adverbio unam in vocem coaleseere solant, et cum Adverbio quidem NMvo mecta seu i ta 82, 10 ita, ut haecce Pro lina fiant ronomina tam at eaque plerumque pariter aliqua cum emphasi eo uncia, quae vulgo per Latinorum nam exprimitur: ut bibi, me,

Aramaeorum, quod vocatur Pronomen resali m raro in quatenus Sua sorma nec generis, nec numeri nec amii diversitatem exprimit, propius ad Hebraeorum 4m quam ad Arabum suasorma cum genua, tum numerum, tum in dimsi ipsum adeo Casum discriminans, accedit; et hanc ipsam ob caussam plerumque dele naturi idque quidem omnisere modo, quo et raras parique item, quo hoc proposito Ut haec porro atque illa Particula, sic olim nito hic illic modo alias delerminat Particulas:

453쪽

modo Nomen, vel, et hoc Dequentius Pronomen, ad quod redit, in se quasi latens habet modo pleonas-ιie usurpatur modo tandem similiter deficit otiam ubi omnis ejus determinatio neglecta est, aut ipsa alias quasdam Particulas delerminaret. l. Determinatur more etiam Hebraeorum et Arabum duplici modo, sermone ipso et Pronominibus personalibus, quae vel cum Nominibus vel cum Parilieulis Casuum notis copulantur, quaeque ipsam sic Particulae relataeae vina accipiunt. Unus proprie Nominati s solo ferinone ipso indicatur, atque adeo mox, ut nullius non generis minasivus sponte dignoscitur Geniti so rimitur dictis Pronominibus Nomini regenti ap

intelligis linguam. Accusatinus significatur plerumque iisdem memoratis Pronominibus et mox cum ipso Verbo, vel cum aliqua intercedente Particula Ac salinum postulante copulatis, quemadmodum Dalisus et Ablataeus ex ordine semper indicantur posteriore hac eorundem Pronominum cum Particulis utriusque hujus Casus notis conjuctione ut Deut 28, 48. semeles

inimicis tuis mae 'i, quos uet: Gen. 45, 4. Ego sum Iosephus oesis, IV priori ,

454쪽

441 nivis populus mamma πρ Π, Τ, cui est: Rom. 1 9. Testis enim est mihi Deus eui:

in qua hahilarunt. Interim, etsi haec Parsiculare uisa dicis plerumquomodo determinatur, nonnunquam tamen omnis eius determinatio, quae ope Pronominis personalis cum

hujus illiusve casus obliqui nota conjuncti fieri solet, negligitur in primis, ubi idem Casus obliquus et anto et post Particulam retaseam requiritur, atque adeo ubi neglecta ejus determinatio haud dissiculter suppleatur ut Gen. 3, 12 mulier mi I bracm quom dedissi Cap. 2, 8 e collocam ibi hominem NM , quem creana cap. 3, 5. P Up, PI, Ob., ι, , die, quo com

deritis.

2. Ipsa haec Particula inprimis in sermone Syriaco variae indolis Pronomina et alias etiam articulas determinat, ita ut iis vim suam relatinam tribuat ut V. c. Gen. 2, 11. - Τ, qui, ebr. Ruret Arab. sequente Articulo ri, J Exod. 32, 33.

455쪽

cunque, sed Arabs tantum habet is Gen. 2, 11.

3. Anio hanc Particulam saepenumero apud Cha daeos, ut ante di apud Hebraeos supplendum Latinorum Pronomen is ea, id quod determinatur et sermonis nexu et praeposita aut Praepositione, aut alia Casus nola, et ipsa Particula rela a solito modo delerminata Rarissime hoc Latinorum Pronomen ante Particulam relatinam supplendum est apud Tros, utpote ipsos illud plerumque exprimentes Particula in cum masculini tum feminini et MV dic neutrina generis, quaeque Particula pari modo, quo ejus vis ante supplenda, d terminatur; quemadmodum ergo apud Arabes Pronο-

456쪽

me relati m mittitur, quoniam latet in eorum Γλην is, qui ea, quos et quod et propterea eadem etiam ratione haec ipsa Particula O i et determinatur. Subinde tamen Chaldaei, Irorum more, ante suum tu is ea et mi , rarissime vero Hebraeianio suum V is, ea et noe scribendo exprimere solent, quemadmodum riri anteo suam scribendi r tionem migrare. Ita est Rc Dan. 3, 6.' l*, 7 Arab c is, qui, Exod 4, 13. obe manus ei ειε, qui, vel quem Arab simpliciter i quem vel eum, quem Hebri tantum manus:

457쪽

4. Haec autem Particula rela α, eo, quo diximus modo, sive determinala, sive alias delerminans Pa ticulas subinde quidem desideratur, sed mullo rarius tamen quam aut apud Hebraeos aut apud Arabes, et vero post statum ominis constructum non lanium manere, Verum insuper sibi praemissam habere solet Particulam tu, uio Genitivum Latini Pronominis is, ea, id exprimentem, utpote ita appositam tanquam Νomen rectum praecedentis Nominis regentis. Ita V c Psalm 1, 1 prorsus ut neu in textu originalii

hraim bis post Copulam et supplenda; Psata. 32, 2.

cui, quod e proximo praecedenti membro iterandum; Exod. 21, 12 et hoc in capite lasaepius. Consporro Mol 4, 13. modo sub -m3. citatus Scilicet iam raro tam sere nunquam haec Particula relatrea desideratur, quia Dequentissimus ejus usus, quemadmodum g 70,Ι,2 significavimus, ad sermonis Aramaei

ornamenta refertur.5 Denique sponte intelligitur non adeo mirum esse cur tam Dequenter in sermone inprimis Aramaeosin minus prorsus per pleonasmum, certe per meram periphrasis, praeter ullum necessitatem ieratur ul

458쪽

urbs, quae es in Media Et bene multae alius elium constructionis formae, quae nobis ubique occurrunt, confirmanti 6. Vim hujus Pronominis etiam Pronomina demonstrasea exprimunt Vid. g 79, 2. o.

PRO OnIXA INTERROGATIVA, TUM ETIAN PRONOMINA ALIISI LINGUIS DISTINCTIVA FORMAM HABENTIA, NON ITA, SED ARM ALIIS MODIS IN SERMONE ARMAEO EXPRESSA.

Pronomina interrogativa. 0uemadmodum apud Hebraeos et Arabes, laparile apud Aramaeos Pronomina propria sua vi interrogataea, quae Vulgo appellantur duo sunt, sed nulla apud Srros, nulla etiam proprie apud Chaldaeos liter vim interrogandi habet, nec ID, ut in Hebraeorum, nec ulla Arabum sermone Alaph. id g87, 3. Et duo illa, quae habentur Pronomina sunt, alterum

in plerumquo de persona, alterum, seu

no sta, de re iuri solitium.

459쪽

1. Horum Pronominum neutrum magis, quam relati-m, aut genus aut merum, ut casus o

mae mutatione Dunguit, sed id omne sola utrius- quo etiam hujus ut illius cum aliis rationis partibus constructione determinatur. Itaque conveniunt et cum Hebraeorum nivis, quae niseu nu quid et cum Arabum item quis, quae et O quid8ila tamen ut horum quis separatim positum diversa sua sorma casuum diversitatem e m

reliqui casus solitis casuum nolis indicantur; sed II

braeorum es cui saepius Aramaeis reuius quam im , cui exprimitur ut Gen. 32,

17. 1 Sam 9, 20. ibi porro Pronomina haecce iterantur, ibi accuratior quam jam acta est, posti

460쪽

447 latur explicatio ut Exod 10, 8 in l*

qui et qui lenique Pronomen Elissaepissime, et subinde quoque in cum Pronomine personali vim Verti substantini exprimento coalescit. Vid. g 17. V. 3, c. 2. Quemadmodum haecce Pronomina, uti fim vidiamus, interrogandi vim aliquando amittunt aliamque a cipiunt, ita etiam formam non semper habent eandem, sed hic illic plus minusve mutatam. Ila in scribitur

rudi in autum et pro ia, in primis, ubi de

rebus sermo est, scriptum inVenitur e m. Q o aut idque saepius cons. V. c. ProV. 27, 1. rici. 7 6. in Paraphr secunda. Mod 32, 24. Cap. 3, 13. Jud. 13, 17. Gen. 4, 10. 15,2.19, 12. alibi cum hocce ut etiam cum illo pariter o

cum Pronomen personale coalescit. Vid. lac. modo laud. 3. Aliquando Maesule et in primis cum Praepositione scripta Adserbii quidem, sed Dequensius cum constructa Pronominis relatini, quema modum contra Adverbia et Pronomina demo inviae vim interrogandi accipiun est V. c. Nualiquando est eurpis p tamquam cons porro 80, 2 g 82, t. et g 79, 2. Et in etiam Conjunction si ei es avi, ut Hebr. zmet Arab. . vel in