Iusti LipsI Epistolarum selectarum 3. centuriae e quibus tertia nunc primùm in lucem emissa

발행: 1601년

분량: 111페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

motam a rebus,actione otiosam, nec nisi in Iectione aut stilo oe cupatam. Neque paenitere potest, cum pretium aliquod iis apud Principes meos quoque esse videam. Nam de te vir Ill ' qui pocsim dubitare, qui &ipse largiter gustasti, aut potius imbibisti,

optimas artes: & hunc quoque gradum ad culmen illud prudentiae tibi struxisti Z Vetus autem est, Eura non intel&gunt artes, non amare artifices: & contra. quod in te equidem expertum ine, fateri debeo: atque utinam tibi & bonis stladia mea approbem l quae dirigere deinceps in honorem Principum meorum,& bonum iu uentutis ac publicum, voluntas largiter mihi est,faxit Deus ut de facultas. Exemplar unum MILITIAE ROMANAE, cor istae nouiter & auctae,ad te misimus: spero perueniet: missuri breui, A D M I R A N D A, siue de MAGNI TvDINE ROMA N A. Deum precor, ut te Ill Domine Regi, Reip. & nobis seria

LAarvM mihi is it a te, Fului, amico peruereri,nouum beniuolentiae testimonium adipisci. Quid magis optem, quam a magnis viris amari, & in loco aliquo haberi 3 Quod mihi contingere,etiam supra merita,in animo isto fateri debeo,& capio assidue exempla. Vel nunc, cum de beniuolentia Ill S mae Camdinalis ita serio significas, dc veterem etiam tuam addis & ren uas: in utraque exsultare me fateor. illa, ob magnitudinem &splendorem viti: tua, ob eruditionem & virtutem , quae ut fax unica in Italia nunc lucet. Unica, inquam. nam ubi alii illi nostri Musarum antistit. hunc sunt Z abierunt, & paucos superesse

credo, quos ego aut fama nouit. Etsi quosdam tamen esse, qui has cum grauioribus artibus misceant Vtiliter ac temperent, non

nescio: sed omnium scilicet rerum suus quidam orbis,& ut sic diacam, transitus cst: etiam studiorum, ingeniorum, quae alias alibi forent, aut vivunt. Sed de ili' illo viro , cquidem iam nunc destinabam ad eum scribere, & huic beneficio sic interpretor iudicia haec & testimonia 3 non gratiam, sed confessionem ponere:ni

si reuocasset me,qum melius visum cum munere adire, id quod breui

52쪽

CENT. III. EPIST. XLVIII. Albreui MI LI T I A mea recusa dabit. Hanc mittam,& smul d uincti animi mei testre litteras si quarum loco Vocem tuam nune assumo , & rogo ut velut legatiuncula ista apud eum fungare: Clientem eius esse ac cultorem, ac fore in reliquam istam vitam. Tibi quoque, Fului,de fide & amore issico recipi quae coepta an re triginta annos, non nisi mecum desinent & moticntur. Valevir Cl . Lo iiij,XVI. Kal. Iunita . ID. M VII. EPIST. XLVIII. Mediolanum. Io HANNI FER ONANDO V E L Α s C I O , Comessabiali ci Iesiae, Gubernatori Me iotinensi, Praefectosi premo mitiis Rogia per Itabam. I L & EXCELL ' PRI N C EPs,

Με vero non gaudio solum, sed admiratione adficit haec

tua tam ingens in me lita loqui de Q beniuoletiae quam iptis solum,sed rebus ostendis. atque id in immerentem, certe inopinantem. Non delector ambitione aut splendore isto externo, quod sciunt qui interius me norunt: delector tamen,f reor , & in animo isto pascor, tua ista benignitate, & propensione. quid itaὶ quia solida & vera in te bona miramur,& ipsum te, non solum ea, quae circum te splendent. Rarum in hac potentia& altitudine; sed e pulchrius, & maiori a sapientibus laude s

rendum, cum tot externa adsint,ad interna te conuerti, & cens

ri velle a virtute, sapientia, doctrina. Nihil tibi e coniectura da mus, sunt in hac ipsa Vrbe oculati olim arbitri & testes, qui te: sed haec apud te omitto. Ad epistolam autem tuam sic benigne scriptam, & ad munus illud adiunctum e bibliotheca Ducis ALIobrogum depromptum, quid dicam, nisi quod res est, gratias& agere ine,& cum egero,debere 3 Certe publice etiam proderit tua cura ista & liberalitas,cum POLIOR CETiCA nostra hoc additamento ibimus ornatum: quod breui fiet,opinor, & M LITI A nostra quae iterum cuditurὶ absoluta. Habemus & alia quaedam noua in manibus ; sed quod vere apud te depono,vah-tudonimis saepe interpellat & sistit: tum& cottidianae occup tiunculae, quas in lectionibus publicis, aut priuatis scriptionibus, cogimur collacte. Mihi vero utinam vita suppeditet, donec t . F stimoniun,

53쪽

stimonium aliquod dare mihi fas tuae virtuti, non alia quam aeui & exempli caussa. Nam velle & debere me scio, & adamantino, ut sic dicam,vinculo obstrictu manere tibi, si '& Exceli '

EN, quam verus auctor tibi de valetudine mea confirmata Pulcanus t ego iam dies sedecim ita morbo fui omitto vel rem meum languorem) & a quo periculum tabis non abesse in dici mussant . Homo sum mi Sacce, & ex quo natus sum huc ibam. Quamdiu etiam haesi invia Z sane praeter indam S ali rum opinionem, quibus semper, in tenui corpusculo & viribus, 'ολγο ανκκ: visus sum esse. Sed adhuc tamen sustinui, de nunc raue omnia potius,quam animus relinquet: qui securus vitariti, Deo se permittit. Habes hic libros de M A C N I T v-DINE ROMANA, lege dc cense,si me amas. Certe argumentum pro vestra gente esse debet, quam laudatum luimus & ca lopaeiac insertum. Sed heus, noster Puteanus quid, aut ubi agit post unas litteras nihil de eo auditum est. Probus iuuenis est, ii terarum amans, & sciens quoque pro aetate : sed nondum ' απλατε πο-, & multa ei in communi vita & moribus discenda. Valemi Sacce,& valetudini breuiorem scriptionem kr acceptam. Ad heroem vestrum librum misi, itemque epistolam, Principem semper mihi suspiciedum. Louanij,XI.Κs.Mah, - .IO.XC VIII. E P I S T. L. Antuerpiam.

AH telum, quod quasi catapulta missum in me venit, de

morte optimi Ariae, communis illius nostri. In quo etsi priores partes iure tibi tribuo amicitiae s diutius enim, & arctius iuncti ellis:) tamen vix amoris, si meum hunc animum consulo, mirifice in virum illum assectum. Meruerat ita ipse amore,etiam beneficiis: quae, etsi illo mortuo, aetemum apud me viuent. Atrii solatium a me exspectas. ignosce,non possum.nens, cORitatio, voluntas,

54쪽

C E N T. I II. E PI s T. L. M voluntas etiam,excussi aut certe concussa mihi sunt.&quanquam

recepi & collegi me nonnihil a primo illo nuncio : tamen ut in mari post vehementiorem ventum, commotio &, ut sic dicam, crispatio adhuc manet. Quid tamen solatio opus est λ de quo, &apud quem Θ Ariam nostrum libenter, & paene dicam auide, abh, terris turbisque abisse ausim dicere : & dissensum hunc vestrum, sortasse primum, voluntatum Ere, si reuocas aut retentas.

Diu ille vixit, & ad ultima humanae aetatis venit: vixit in bonis, in asperis rebus: & gustauit abunde e duplici dolio, quod ille supremus Symposiarcha nobis miscet. Quid illum in rebus hum

nis delectauerit, sic gnarum earum& peritum Z ventum,fumum, nugas esse sciebat: atque utinam non vere addam, fraudem , s

cum, scelus. Inter haec haberi eum place iactari inter dissimiles:& re si non pollui, tamen aspectu vel contactu Abeat, cum bono Deo se subducat, ab isto carcere in liberum illum & laetificantem locum. Quem nunc insidere eum, beatum inter beatos, ubiae integritas AE candor illespondent. At apud nos bonam s mam , & in templo Memoriae scriptis suis consecratam reliquit: alteram scilicet&diuturniorem vitam. Hoc de ipso cogites : de te, quid Z virum esse, cui cum omnibus concordia, eum Fortunasstmper contentio fuit, ne vi deiiceret, ne fraude supplantaret.En, magnus & celebris hic agon. compositus es cum ingenti luetii, qui invadit & stringit: eripe &cluctare, & Rationis auxilio nexus illos nodosque solve. Hanc nisi aduocas, & totum affectui te permittis: quis Deus adiuuerit Z Imo ut in tenebris ambulare &currere qui amat, pingit& ruit: sic in te,nisi praeseri & praepandis lumen hoc mentis. Ea te docebi ut solia rosas, sic vigorem &vitam nos relinquere: atque adeo non hominem,sed nec clementa & mundum esse aeterna. Cogitemus,& ipsi paremur,quandocumque Deo visum, ad casum similem : quis. scit quando subeundum 8 Non anni, mensis, dies, hora excepta sunt: non haec

ipsa, qua scribo, Et certam praesens non babet sera fidem. Tu vale vir Nobilis & Cl'', animo, ut soles,consta uanij,

EPIST.

55쪽

MATTHIAE OVANDO, octori Neolo . Principi a concionιbuti pisTOLAM tuam quἱdni libens viderim, a tali viro testenti rari in me adfectus In gratia & fama esse velle hominum. homini est insitum: sed magis apud illustres, &eos qui utramque suo merito habenti Tu is es eximie Ouande quem virtus. eruditio, addo& eloquentia commendant, & in gratia apud Principes, in fama apud omnes ponunti Itaque oblationem amicitiae tuae sic amplector, ut Amicitiam ipsam vellem, scolas iaciendam se mortalibus oculis daret: sed tu habitaculum & sedescius esto, & in te venerer hanc colam. Vis dextram fidei meae testena 3 habus hic impressam : eui conam ipsam etiam dare&iungere mihi spes est, cum Aulam vestram videbo. Interea libroetum incorum Indicem sita petisὶ mitto et quos ab Hispania tua aestimari&appeti quod ais, gratum est : cur abnuam 3 imo hoc fine scribiimus, ut appetantur. Sicut gloriam mercedem boni peris habere boni non debente ita ponunt comitem, & hic in te

sis eo velut melle temperare quod in virtute est amarum. Dico gloriam,id est testimonium Vonorum. nam vulgi famam & auram tantum, quis sapiens captat Sed ista priner rem omitto, te in animo teneo, & tuo teneti voveo ac min. Louanh, m.Non.

E PIST. L II. Roura . FRANCISCO S FORTIAE S. R. E. cardinati. REN IVOLENTI A & inclinatio tua in me, quam e Fulvij Ursini& aliorum litteris certo cognoui, duplicem assectum in animo isto genuit; & gaudiu simul,& tui cultum. Nain uomodo non gauderem in iudicio & affectu talis viri, quem de ignitate,& stirpe,& animi ingenijque dotibus, inter primos au- susti illius Senatus esse scirem Ego vero gauisus sum, & velut

stimulo incitati me sensi ad porro colendas eas artes, quae commendabilem me vobis reddunt.Iam de cultu etiam dc veneratio ne tui, vere dixi. quem iamiaue fama melior, imo&adspectus,

notum

56쪽

CENT. III. EPIST. 2Iar. 4s motum in nostro quoque orbe secerant : ubi & nomen & gloria tua vivunt: & nunc minitate tua allicior, ut propius inspuciam, noscam, colam. Hoc enim virtutem dc prudentiam sequutur, & rapimur ad eas suspkiendas, eosque qui habent. Quod iamante indicare & scripto profistri, in votis mihi erat et sed repressi de fastinui, donec possem cum 'munusculo. quod nunc .mma mitto, &spero ab arsumento non ingratum Italici sanguinis at-ι que animi Principi fore. Certe affectum meum in Romam &Romanos abunde testatus sum: & siquid omisi aut ininus seci, non illius, sed ingenij deliquium sit & culpa. Ill ' & Reu Do mine, ut me deuotione tuum censeas, rogo, & locum aliquem vel inter infimae classis clientes tuos adsignes. Louviij, x. Κα

EPIST. LII L

IO AN 'φε RAMiREZIo AB ARELLANO Ic . CvAvE mihi suit, non mentior,&ipsum te nuper videre, & nunc a litteris tuis adiri, quae idipsum quod sentio, id est si fictum in me, cum niueo quodam candore, prauerunt & osteri dunt. In me tantum in optimas etiam artes nostrast 4 quove lut sonte, scio, manat ad me hic riuus. Amo, laudo. hoc magis, quod haud multi hodie illas; & non dicam imbui, sed tingit sticoniis aquis spemunt. At tu vel mergi, ut sic dicam, velis : lcideo ad nos quoque, id est Lovanium, veterem illam Musarum sedem adspiras. Quod utinam tibi liceat Ramstetit mihi libeat,& iuuet versati tecum saepius, & sennones miscere animis virtus que nostrum vel 1ormandis, ves recreandis. Optem ego : quid possis, tu vide, & quocumque tamen loco nos aura Louani,

uri. Idus Sextil. - . II. XCVIL

IiττεRAs tuas , praesertim sic Latinas , dico Hatus sum : de animum, qui impulit ad scribendum. Quid enim ille, nisi alucientialii ei aestuat, qui aperire honestam hancssammam F 3 voluit,

57쪽

46' I. LIPsI EPIs T. voluit, & per litteras reuelare 3 Quas rerum dico in exosculatus. sum : & maxime ob elucens in iis4 Sudium tuum, & ardorem in res artesque honestas. O mi iuuenis, genus tuum cogita, aetatem tuam, taculum nostrum; nihil dignius aut aptius videbis gen Ii, aetati, taculo, quam tingi a & formari his artibus, qu; non scientiam solum,sed prudentiam,imis & sapientiam donant. E ce genus tuum illustre,& ab ipsis Regibus: quid magis huic conueni quam non censeri in reliquo nobilium grege,& dotibus o namcnitis q. in iiij, non solum fortunae, eminere Θ Vide &aet tem'; nos ipse cst, & anni isti faciles & ad omnem disciplinam sequaces. I ide saeculum ; turbidum est, res magnae in motu Mexspectatioum quid tam necessarium, quam rebus magnis in gnos item viros ad noueri, qui adminis uent feliciter & gube nent λ Mihi crede autem, felicitas illa ex prudentia oritur, & diauinus illefauor semina & caussas in nobis habet. Neque ita tamen haec dissero , quasi ad scholas aut libros tantum te vocem: absit: memini tui loci & generis, & spei ad quam educaris : sed inter illa externa , & militaria vel aulica , locum etiam te facere suadeo optimis artibus, quae animum excolant & forment. Eae imbibuntur per lectionem &libros:& habes rectorem & docto rem idoneum, qui infundet. Felicem te, qui sub tali etiam Principe educaris i vide & nota omnia in exemplui': quia nihil ille facit aut dicit, quod non sit exemplum. Sed monendi nec hic locus et nec meum muniis: nisi quodamor impulit, quem iamnunc in pectus lase una scriptione tua, velut philtro, immisisti. Itaque laquid est in toto L I P s I o, quod totum aut in parte se uire ussibus tuis possit; habes promptum volentemque. Vale Nob mucius , & animo ac corpore cresce,Deo, Regi, is L uani3,va. Idus S tiles, po I . XCVII. EPIST. LU Genuam . . . . U PAULO MON IAE, Patricio.

εND R EM te nostri esse, canentem dissidi etsi multi

montes & terrae diuidunt, gratum est, mi Monelia , ut auto dicam, vel contra aurum. Video firmiter fiuidat mmaculam nostram, nec ex leui verborum aut blanditiarum ar

58쪽

CENT. III. EPIST. LVI. 47na surrexisse. Pergamus inaedificare, & ossiciorum & litterarum etiam commerciis; quas equidem istas crebro dabo, & illa ubiacunque usus erit. Sermonem & spem illic cile de meo in Italiam aduentu, non nolo mi Monelia: etsi quis sparsit 3 nihil enim dea

cretum etiam. Iuuat tamen& me ea cogitatio; &bona fide inclino , si aut valetudo mea,aut ij permittent, qui ius in me habet. An ego non libens amatam semper, dc gustatam aliquandiu,Itaaliam reuisam tot in ea praeclaros viros dc ingenia3tot monumenta praeclarorum operum, aut virorum Z Sane quam libens, & non potui temperare, quin hunc affectuin bis terque exprimerem in ADMIRANDOR v M libris , quos nimc vulgaui. h sint de MAGNI ΤvDINE ROMANA: quam ignotam aut non creditam hodie adstruxi, & bene meritum me censeo sines perbia dicam) de gente & solo vestro. Certe illa sustuli Sc laud ui: & quam ex animo, scriptio ipsa mea tibi dicet .i Exemplar, Devin testor, nullum milii ad manum est quod mittatri: scd reia cudetur mox liber, & malo te correctius uberiusque habere. Sus tine igitur paullisper,&me ama, una cum Ct ' Mercuriali: cui breui item exemplar. Louanh. IIII.Kal Iun. ω. ID. XCVIII.

EPIST. LVI.

sium P. FRANCIsCI supremo Praefecto. TNOPINATA mihi accidit hes ema humanitas tua: inopinata, s sed grata. Hominem certum vItro ad me mittis,uisendi a te ocialutandi caussa: & quid amplius Θ munus etiam adiungis eius generis, quod sani & pii homines iure aestimamus. Benecta in

cum communicas sparsi ubique terrarum tui coetus,& ex tot vi

tutibus mercedri vis ad me in parte redundare. Quid ego hic diu cam, nisi non habere me quod dicam Z Ut oculi, in quos subita &Venit, connivent& claudunturr sic mihi pectus, ta ga illa humanitate perfusuin, &paene addam confusum. Quid tamen cit aperit illud,& mectigit hic animus,conscius sibi scin per eximi, in. Sodalitium vestrum assectus: atque eo saltem me ruisse videor aliquem hunc a kobis . Iure eum habui. quidni in eos, qui pictatis omnes numeros persequuntur, aut habent: dei cum

59쪽

8 I. LIPSI Es Ismeum in ahorum animis excitant aut depangunt3 Est haee com munis laus vestra: illa tua propria, quod in afflicto hoc rei Christianae statu, nuper maximos duos Reges pacificasti: atque ut nam inter se iunctas, religioni & reipublicae instaurandae s Quae felicitas sit 3 quis splendor ex his tenebris illuceat di mque d Dro fore:& Deum calido suspirante animo precor. Eumdem etiam,vi te Reu ' Pater sacro tuo elui diu pncesse , & uniuerso populo Christianoprodeste,patiatur. Louaiiij, vIII. Kal. Ium

era. I P. XCVIII.

Ε P Itis T. L V I I. Mediolanum.

ERYCIo P v TEANO S. D. FAusTvM M sella sit te in Italiam venisse, te apud sit m iulum Principem agere,loco &lege quamscribis. Quem Pri

cipem magnum esse scire debes, non a genere tantum aut exae

nis: sed a veris illis internisque bonis , quae Deus aut industria largiteret dederunt. Tu place, & demerere: quod mihi Quoque stadium esse lateor, eis non alio fine, quam Ut cerni a nobis vi tutem illam & coli sciat. Itaque MILITIAM meam recusam ad illum misi: in qiti recensui quaedam, ut solet, & clarius aut firmius dixi. in quibusdam tamen etiamnunc suspenso pede tui,& quasi super oua , ut ille ait, & aristas. Quid mirum in rebuxaevo, & paucitate scribentium,obscuris λ Sed alius addet fortasse, di illustrabit, & volentem me atque alios docebit. An non iamnunc facere intellego quendam,

Faciat, livor aut edimnia in me non cadet. Otiabar nune ali η ρη quid post ADMIRANDA nostra cdita. sed fortasse utqui se cogitant, recedunt ι sic ego, dc maior post otia haec Virtus- Saccum ibi amo, pro meo ingenio virum, de doctum simul de candidum,si quid litterae animum reuelant. Et quidni reuelant, certus illius a veteri verbo) character Te etiam amo mi Pute ne. quem hortor &oro, dignum praestare elogiis & testimoniis, quae dedi. Utenim maior aesor est, cum nauis onusta perit, in ipso portu: sic nobis iure,si tu ad alia cas aut mutes, qui in vi tute de litteris sic promouisti. Sed non iaciesuta Deus te seruet,S honestum

60쪽

Exemplar Testimonij , quod huic dedi.

QVI CV NM E HAEC.LEGITIS, asTOR apud vos exanimo, ERYCIvM P v TEANVM I bene bonesteque natum, educatum , institutum: ingemo adopti mas artes scibi tenacι, in νtrauis lingua Graeca Latina peritum, versu ω prosa bonum vitat moribusque modestum: ω plura etiam reperiendam eo ,siquis pernoverit, quam bis dicam . Habet Mathesim, Philosophiam, Musicam quoque : in plane diem imus ess, cui bene νe-ibi, siue bene faciat , qui quis Doctrinam , fugantiam , aut Virtutem amat. Commendo vobis tali u hunc iuuenem, a mea quoque institutio ne in manu profectum: ac hiero, vel confido potius, gratiam me debiturum quidem siqius meά causia benefecerit, fiam habituros mihi siqui propius aut familiarius sibi iungent. Rogo, fides mihi' sinceresembenti: rogo,ipsigratia aliqua ω subsidium,in mia scriptione. Louavij,

ID. Nonas Sextil. - . ID. XCVII.

I. Lipsius, Prosetar & Historiogr plius Regius ipse scripsi.

EPIST. LVIII. Mediolanum. Io H. BAPTIsTAE SACCO.A NTE mensem sere scripsi ad te& Puteanum: nunc iterum, uno hoc argumento, villunc quem vides Nicolaum Micauitium, libenter videas: quia & ipsic meretur, & o m o Vireli inter digniores Belgas, stirpe & opibus t doctrina & vitae in i titulo Theologus, & titu nostri aevi L I C E N T I A T i titulum adeptus. Fuit mihi amicus,& plures annos sedulus auditor Pomrecta fronte eum excipe: & si quid visendum apud vos ostende. Iphim Principem videre & affari si posthi sccne veta me et notum in voto haberet: sed non temere peto, nec illius benignitate erga me abutor. Misi ad illum & te nuper ADMIRAN-D A nostra, per cursus publici praesectum: accepisti e3 verbo si Matum velim. Ego & langueo etiam mi Sacce,& senesco:at l.

SEARCH

MENU NAVIGATION