장음표시 사용
21쪽
'i Artes 'essiti Insuper Lamium, Salmeronem dc Jaium ad Concilium Tridentinum proficistcntes, serio commonefecit, ne ullam opinionem firmis licet rationibus suffultam, proserrent in medium, quae vel ad haereticorum comis menta deflectere, vel ad eorum, qui nova sectantur, videretur accedere. Ortinianus Histor. Sorierat. lib. 6.
Nihilominus tam seriar monitionis immemor La nius, qui primus in regimine Societatis sancto Ignatio successit, in prima post ipsius obitum Congregatione generali, Anno ass8. tenendae Lini Thomae doctrinae legem, qua Societas contra Omnes praemuniebatur errores, concutere cinpit , . accommodatioris Theologia
Sic enim in Congregatione ista sancitum est: In Thre..tigia legetur Dostrina scholastica D. Thoma . Sed si viderettir temporis decursu, alius Aractor utilior 'iurus , ut si aliqua summa, vel liber Theologia scholastisaeonficeretur, qui his nostris temporibus ACCOMMODATIOR vi DERETUR, gravi cum consilio praelegi poterit. Hinc, veluti dato signo, orta consestim in Societate opinandi licentia . ait praeclarissimus Auctor Historiae Congregationum de Auxiliis l. I. c. r. stu enim accommodatioris Theologiae editione Societatis votis respondere festinarent aliqui, seu novae scholae Principes, novique Israelis Magistri evadere vellent alii, Miligent ι - .mulatione tentatum est. Nam ab illo anno t118. stion-tiam suam mediam Molina concipere, scholasticisque in disputationibus propugnare coepit; etiamsi alias ri vitates suas, illi iundamento superstructas, non vulgaverit, nisi anno I FS8. posteaquam Prudentius de Moi te major anno I 8 I. novam istiam doctrinam in publicis disputationibus Salmanticae proposuisset, Iacta velut ialea probaturus, quam apud Eruditos fortunam esset
V erum enimvero novam istam doctrinam Salmantia censis Universitatis Magistri velut erroneam, deque P lagianorum reliquiis derivatam, ad sacros Fidei Cens ires deferendam ceni runt. -
22쪽
Pontifici is orbi denuntiata. s. I. sSub idem tempus, a selectis Nationum Theologis
omae, jussu P. Genci alis Aquaviva, ad majorem Soetatis gloriam conceptus, & anno IF86. typis dom scis vulgatus fuit studiorum liber, in quo puncta non illa Doctrinae recensita sunt, ad quae docenda, velo i docenda, libertas relinquebatur; sed nondum cir- gratuitam Electorum praedestinationem, de qua pag. . de opinionum delactu definiebatur, P destinationis
c rationem, inec conditionem esse ex parte nostia, quia ine Augustim doc Dinam non modo commianiter 2 heolog
m schola iam recipit, sed is Ecclesia Patres per milie is
centos circiter annos, qui ιd contendunt probare ex cic rap-
ii is responsis Pouiscum Romanorum, nempe Zod Sixti. Ciasini, Leonis, Gelasii, apud quos AIεὐ- es, Cassianus, Fausus aliique hujus prauestinationis: tignarores male semper auiuerunx.
Uerum istius decreti observantiam S ictas neglexit, quo Molinae novitates ebibit. Illum etiam studiorum rum, ob datam licentiam recedendi ab opinionibus T hornae , Hispanica Inquisitio velut temerarium, peri-osuin dc Jactantiae plenum improbavit, dc Sixtus U. blicis Societatis usibus intcrdixit. Propterea alius studiorum liber anno Is9o. prodiit, quo iuxaginta ἐκ amplius Doctrinae Angellae quaesti , privatorum libertati permissae fucrunt, Cudus nec Gn pcrmittendam S. Ignatius censuerat. Ned ec nova ita studiorum Ratio, seu Institutis, ad . iam raperta est fortunam, &. ideo de alia anno i=9 .um est, in qua decretum illud in sertum est : Nostri
Uerum istius quoque Decreti religionem Socii ne
Crunt, magna corum parte in Novitates abeunte..i de re Mutius Uittelesthus Societatis Generalis mltola Encyclica anni ι6I7. iic conqueritur: Nonnuἰ'on ex obcietate sententia, in resus praesertim au -- spectantibus, lus mimo ubera, non modo peractitam ut ipsam menans, sed ne Ecclesia etiam Deι versa
23쪽
ciaut, ut qui docent, scribuntve, minime hae regula ct norma in delectu sententiarum utamin: Tueri quis p
test, probabilis est, auctoritate non caret. Verum ad eas sententias accedant, qua tutiores , qua Draviorum
majorisque momenti Doctorum suffragiis simi frequent
ta, qua bonis moribus conducunt magis, qua denique pietatem alere is prodesse queant, non vasare, non perdere. Suoniam vero Constitutiones, Decreta, Regulas probe eastent de S. Thoma sequendo, de non promovendis ad cathedras, aut etiam removendis, qui ejusmodi ἀμetrinam parviserere aut cordi non habere pra se ferunt, praesertim si novitatum amantes deprehendantu , qui md- .ia sunx ratione ferendi s reliquum mihi praeterea nihil os, nisi ut hac ipsa serventur, uti magni rem momentiquam ardentissime possum urgere. Nec istius tamen sapientissimae ordinationis observantiam plerisque Sociis religioni fuisse, infra subjiciendus plusquam mille novarum opinionum in materia morum Εlenchus demonstrabit, sed ante de Theoricis ipserum novitatibus eorumque successu aliquid commemorandum.
S. SECUNDUS. Magnarum in Hispania , Belgio turbarum fomitem Molina is Lessi Novitates subministrarunt. o tempore Molina in Hispania, eo fere Lessius ScHamelius novare coeperunt in Belgio, publicis in Praelectionibus Lovanti, nova tradendo dogmata, ex quibus triginta quatuor Facultas Theologica Lovaniensis primum, deinde etiam Duacensis celebri Censis. ra conicit, parumque abfuit, quin & Synodalibus Decretis a Belgii Episcopis configerentur, praesertim ab
Archiepiscopis Mechliniensi & Cameracensi, ut videre est in Imagine primi secuti Societ. lib. 6. e. 4. sed ipssis ferenda sententia litterae Nuntii Apostolici impedierunt, quibus opinionum istarum judicium Apostolicae Sedi delatum significavit. Et revera earum judicium Sixtus V. in 1e suscepit. A quo Lemus gravem temzritatis
24쪽
ponsi i ct orbi denunita. f. III. s
Thatis suae reprehensionem sustinuit, ut Henricus Henruium testatur, lib. de uis. sis. ωρ. 11., TERTIUS.
Artes Sociorum in dsen dis in Belgis Lupi N
VErum ad tegendam confusionem suam, Lissis r mores mendaciaque in Belgio secti sparserunt. modo novitates suas velut sinam doctrinam a Sixto U. approbatas, Lovaniensibusque & D censibus indictum ab ipso silentium; modo notatas ab eodem Sixto U. Ce suras illas; modo mutatam ab utraque Facultate in m teria de gratia Christi sententiam buccinantes 1, imitati utique priscos dogmatum suorum Patronos sinquit Facuitas Lovanientis in epist. ad Facultat. Duacens. dear. decembr. 16 o. quibus solemne fuit ad mendaciaco vere, quoiιer ris causa 'sorum exigeret. Non et os latet quomodo Pelarus haeresarcha Synodiam Palsinam circumvenit. atque ab Antistitibus , stropharum ejus Agnaris abjelut em surripuerit. Nostis Miam quὸd G sius Zoximum Papam primitus deceperit. ..... Misis , Cassianum Se μιa,an mi architectam palam docuissae litteris consignase, mendaeis urendum velm helleboro. Non latet vos Faustum Semipelagiari i resauratorem' Anathematismos suos sub A elatensis Smoia nom/ne d iustasse. . . . se forum ιtaque veteratorum haridibus nulla Mes in propria causa adhιbenda est. Dignum quippes, in quorum sequuntur flementιam, ιmuentur ast
Enimvero nec illas novitates Jemicas a Sixto V. nec ab Apostolico Nuntio ipsius approbatas fulta veluti j nam docianam , neque Loramensibus dumtaxat Dua- censibusque: sed utri lue parti silentium ex aequo impolitum tuisse, usquedum Romanus Pontifex de Iis lententiam tulisset, manifeste demoultrat Historia Congregationum de Auxiliis. l. i. c. o. Denique Censuras Lovaniensem D censemq.e ab A 3 utra
25쪽
utraque Facultate Anno i6I3. I S. I 6 9. 1679. MI 69o. renovatas in celebri de Auxiliis Congregatione cum Elogio recitatas commendatasque, atque earum Orthodoxiam sub Innocentio: XI: ab Eminentiissimis Cardinalibus S. Romanae Inquisitionis Generalibus Inquisitoribus approbatam fuisse demonstratur ibidem
Negavit quidem postremum istud Michael Tellerius Iesulta in libro cui titulus , La Desense des nouueaux retiens; sed ob id ipsum liber iste apud lacrum fusidem Inquisitionis Tribunal accusatus, per tres vices a Censeribus deputatis post trinum examen graviter perstrictus filii, quos inter Reverendissimus Ρ. Generalis Praedicatorum in Resagio sto, Probare inquit in cquaquam possumu4 qua G pag. 3 36. -que μή pag. 3 3v.
prioris editionis continentur, ubi Aucur adversus Cen ras Lovaniensem ae Duarensem invehitur, quasi a Sisis V. notata essent aut doctrinam 'anfiniana ab Immeentio MO Alexandro VII. damnata germanam complecterentur, viae velut impostoras traducit Deputator Lovanienses, qui Romam sub innotantio XL delegati sunt. Id omne fa sum penitus arbitramu , necnon Augustiniana atque Tho-. mistica Do Irma injurium , quemadmo um is illud quod. in tertia editionis Praefatimst addidit ea vi re idem Auctvre
Certi enim sumus Asessori sancti O cii injunctum fuisse u ea ipsea Lovaniensibus Deputatis significaret, qua tisi
Erineus in sitiae legationis Narratione exposuerunt. Id ip- sium 1uo quoque in suffragio testificatus est dignissimus Basilicae S. Petri Canonicus D. Palamius, testes ex adstantibus Cardinalibus appellans, qui, clim alias neg tiis S. icii praepositi essent, dictis fidem adhiberent. Cumque pro tertia recognitione tres alios Reviseres . Tellerii procuratores ab Innocentio XII. postulassent, a seque postulatos obtinuissent, una rurium Reviχrum omnium opinio fuit, Lovaniensem Censuram nec Baianam esse, nec Jansentanam , nec a Sixto V. damna tam. Cumque eorum aliqui in istud propenderent additamentum, licere Societatis Apologistae eam a Sixto
V. A pressam appellare; ei se opposuit Doctor Henn
26쪽
Pons ei is orbi denuntiata. s. III. νhellius Academiae Lovaniensis M. S. Sedenti Deputatus; cujus rationibus expensis sancitum tandem fuit, ut nec suppressa diceretur: α istud Revisorum audicium suum . fecit S. Indicis Congregatio Tulleriique librum unanimi voto a 3. Martii. x69 . damnavit, donec juxta
Uerum cum nihil non movissent Jesuitae ,. quo D creti istius promulgatio. impediretur,. 1ub Iim emi XII. facta non fuit: jussu tamen Sanctitatis v - . .e, quam Deus inricidiis bonum diu incolumem se vel, Docretum istud Qtemniter promulgatum fuit. A quo hoc pacto Socii de mendaciis impinurisque adversus Censuras Minniensem dc D censem 1parsis
Nec minores. imo majores in Hispania turbas M , cinae novitares excitarunt. quam, dii be Hamelii io Belgio: statim namque ut Molinae prodiit Concressi a novitatibus gravida, de Pelagiani sino, vel saltem S mi pelagianlii no suscitato a sapientisiimis Magistris S cri ordinis Praedicatorum accusata fuit. supremusque
Fides Quaesitor Gaspar de introga, Archiepiscopus T
.letanus 5 S. R. E. Cardinalis non paucas libri illius novitates proscripsit, ut testantur Cardinalis Baronius in Codice manu propria constripto ι quem laudatus Aurctor Histor. Congreg. de A il. cap. 8. citato res It sicut di Henricus HenriqueZ in Censium anni Ino, fateturque Molina in Appendice Cancordiae pag. la, I . 8c 32. Eo tamen nonobstante, tantam adinventae scientiae apud suos famam Molina consecutus est, ut ab eo tempore quotquot eam tuebantur, Molinime cognominati ruerint. deque prima ipsius inventione Molina ipse adeo gloriatus est. ut non solum dixerit: Hac nosera ratio per βιentiam mediam conciliandi libertatem Arbitrii eum divina pradestinatione, a nemine, quem viderim hucusque, tradita; seu & addere non erubuerit, eam ex variis
principiis a se traditis se deduxille, qua si data explica-ν que semper fuissent. strie neque Pelagiana haresis fi
27쪽
8 Artes 'siit que cum Pelagianis, toι fideles fuissent turbati ad 'lysianosque defecissent, facileque reliquia ista Pelagianorum an Gallia, quarum in Epistolis Prosperi is Hilaru fit mε
tio, fuissent extincta. Verum, ut ait ad q. 23. I. p. disp. I. n. 6. sub ea caligine D. Augustinus hoc non at- ceniat. Nec ista contentus Hatione, de novis adinve tionibus sitis in tantum praesumpsit, ut ipsim non puduerit dicere, quod, esto hi duo Patres, Augustinus de Thomas, in eam sententiam de gratuita Electorum praedestinatione, quam Societas supra n. s. fatetur traditam a Patribus per muti is ducentos circiter annos m- rimassent, salva eorum reverentia ,. admittenda.non set. Neque enim miror, si communior Seholastrarum Durensia , praesertim eo modo ιnrelucta, quo verba D. Thoma hoe lora ad 3. sonare videntur, a multis dura nimis, ιndignaque divina bonitate is clementia j
Seientiae denique mediae novitatem Socii fatentur non pauci, ut Fonseca, VasqueZ, Granado , Herice, Tu phanius &c. locis in laudata Historia l. I. c. I 3. allegatis. Quorum sinceram consessionem dum Ferrerius di lenao non probant, aienteS scientiam mediam, Augustino cognitam quidem fuisse, sed ab ipso non prob tam: hoc dicendo Augustinum imprudentiae vel nequitiae reum agunt; quod agnita, sea neglecta tam facili expeditaque ratione conciliandi divinam praedestinati nem Christique gratiam cum libertate, Pelagianiusmum in radice non praesciderit, Calvinismum non avcrterit. fidelium turbationes & a fide defectiones non impediv xit, cum facile possiet. Propter tantam ergo tu sancitos Rugustinum de Thomam irreverentiam ,& propter novitates, suscitatique Pelagianismi vel Semipesagianismigravem suspicionem, ingentes turbas Molinae Coneo aia suscitavit, de apud viros celeberrimos, etiam S cietatis amicos, male audiit, cum primum lucem vim.
28쪽
Doctoriιm Celeberrimorum. 'udirium de Noet,
Eos inter suam de iis mentem , imo suum de ii
horrorem Cardinalis. Baronius aperuit ad annum Mo. n. 32. Et in Episti ad Petrum de Villars Arcsie piscopum Viennensem. Et ante Baronium Vir doctis simus religiosissimosque D. Jacobus Bollutius Monachus. Sandionysianus, Doctor Sorbonicus, S. Congregationisis Auxilis, Con sivit or in brevi compendio doctrinaeMolinaeo ubi sic de Molina ait: De S. Anustino quem vix umquam sanctum aut divum appellat, ac sapius ut incautum sι- sugat impudente e perulantissimeque toto passim opera Aquisur. Sententias de di L ina praedesinatione is gratiae cari, quas M ipse ae D. Thoma assertas ingentia fateriar, t iacit aperte uis aedalosas, vivina Justitia injurias , haereticis favenus, Aras ae prorsus a fidelium cael bus ae Acholis eιiminandas , cum ιυe . confra obtrita pena
omnsa Pelagianorum arma recti dat.
Longo ante Molinam intervallo, ipsum & sequaces velut praesagiens Cardinalis Contarenus in lib. de praedest.
Orιι Mut, inquit, qui se Lutheranorum hostes atque ad- er arros Carioticaque veritatu patronos esse prostentur, auri statim atque de naturae humana imbeckhitate, de aria Arnι aegrisudine, verba.ad populum fieri audiunt, Lutheranorum: doctrinam esse clamans. Et cum perrinaciter ase'όιιm tibertatem asserere et olunt, hominem paulatim exto 6 par, invinam gra/iam durimunt: ipsi ex Cat olicis '
'agianos sese faciunt, o ne quod in Ghristiana Religione mi raiax es , propa tur is latius diffundatur ,
Nec Exterorum dumtaxat sensus iste fuit de Molirue lancordia, velum dc nonnullorum mesticorum. Si uidem Henricus Henriqum e Societate Jestia heologus r .esiarui limus, binam adversus eam scri est Cenii, D, ULCTam vino In . justus ab Augustidum Gen
29쪽
xo ' inter I uitica 'ralis Inquisitionis Hispanicae Senatu, alteram anno Is97. de mandato Clementis VIII. utramque in Societate existens, ut videri potest in Historia iam laudata cLib. i.
cap. I s. I. Edit. cap. I 6. 2. Edie.) In prima, observatis punctis quae in Concoraea speciali animadversione digna censuit, de toto opere in universum istud judicium tulit: Licet Auctor admittendus videatur. ut apud Cens
res purget se de vehementi suspicione is intentione haeresis Pelagia , cui saepὸ 'vet, monitus non desipiit, libe
tamen dignus est ut omnino prohibeatur: nec enim purgari potest, chiis passis infinitis locis scateat periculosis o em
muris doctrinis. Nam parat viam Antichristo, dum comtra merita Christi is gratiarum auxilia as tradestinati nnn plurimum tribuit viribus naturalibus liberi arbitrii. Illa novitate Concordia quam sibi Auctor arrogat casserens etiam D. Augustinum, D. Thomam is Patres, imo
O Pelagium ct hereticos, si ahertissent illam, sibi fui consensturos asserit sepe absolute impias propositiones, in
quibus lectores offendent; quamvis uno aut altero loco a Adat limitationem quamdam utcumque tolerabilem.
Blaspheme is inverecundὸ, more haereticorum, bellicateontra M. Patres sapientissimos, ct eas illorum sententias, quas Theologi certas ct indubitatas asserunt, ait istictor e ρεriculosas, is esse occasionem multorum errorum , ct sollere libertatem arbitrii nostri, is neque ab illis, neque -ia Gntiliis fuisse veritatem de divina praedestinatione, gratia , libertate arbitrii declaratam aut planὸ intellectam , autequam Auctor hunc librum conderet. Da res is contra sinceram fidem is contra bonos mores militat, is nimis periculosa est, ut his error hic impius mos loquem di serpat ut cancer in Hi pania is extendatur ad Hi,
In speciali de concuru generali Dei asserit quadam nu--mis falsa, aut temeraria. De gratia is auxiliis ita dia minute agit, ut periculosὸ assitum praebeat emoribus Pelagianorum aut reliquiis illorum, qui iucuntur Semipelagiani. De quadam mentia Dei media illam ita asserit necessiariam cum vix circa pauca fuerit nota apud Antiquos si multa hinc inferni temeraria ct contra torrentem The hia
30쪽
vum. De Providemia vero Dei sub trassi multar in
vi sipaui es de fida o plusiquam temerarius. Tamism δε ad inatione Dei etiam circa Apostolos, asserit
la altera Censura sic lonuitur : Cum essem in Academia Salmamicenisi, mandatum mihi es anno I b 9 . scriberem qua anιmadverterem circa librum de Concordia liberi arbitrii, graria is praeristinationis Ludoetici Molina m regum insppone anno 1 F88. , in appendice per eumdam adjecia ad iuctam librum, is in commensarias ad I. ρ D. Itima. Misi et ero id quod observavi ad Senatum. S. Inqui timis Hi Dama defiguam quaesionem, distulari vis, paginam is cujusque pagina tineam Auctoris , de
inis brevιter addens notam Ceusura. Eadem cura commissa s et iris doctissimis in Hispania, quibus doctrina fera rota libri et i a est suscitare antiquos errores Pelagii , M-mipelagia rum de ut naturali liberi arbitrii, ut possit ho