Saturarum Menippearum reliquiae

11쪽

RELIQUIAE

A. MDCCCLXV

12쪽

Disquisitio ignotorum tanto iucundior quanto subtilior est. Sententiae Varroni S.

13쪽

ΡIETATIS , CAUSA ALEXANDER IESE

15쪽

Μ. Varronis saturarum enippearum edendarum munus eum minus quam reliquorum eiusdem librorum tractatio hoc

requirat, ut opera antiquitatis quae supersunt fere omnia perlegantur et excerpantur, magis quam illi et uerborum emendationem et iustam ipsius librorum indolis aestimationem praecipue sibi postulat. Quorum negotiorum altero meis tantummodo uiribus nisus in protegomenis pro uirili parte fungi sum conatus in altero autem suscipiendo et ut decet a certa codicum scriptura incipiendo ama uirorum doctorum liberalitas magnopere me adiuuit, quibus uiris pro insigni erga me studiaque mea benignitate publice nunc gratias quam maximas animo laetissimo testificari licet, Eloiam de Gellianis locis Munus Herigius, cuius inlustrem

humanitatem ego quoque non uno nomine expertu Sum,

de Seruio et hilargyr Georgius hilo me certiorem secerunt. Nonii autem Μarcelli codicem GuesseAmanum G dianum 96 saec. XI F. O. tessiingio, quo praeside humanissimo in gymnasio Ioachimico Berotinensi olim docebam, eidensem Vossianum 3 saec. XI Theodori Μ-msessi uoluntate intercedentibus ipse in manus meas

16쪽

VII PRAEFATIO.

accepi Bambergensis deinde libri scripturas ox Alisodi Flochoiseni uiri optimi exemplari Nonii transcriboro licuit, oui libro simillimus esse uidetur codex Leidensis 116, cf. adnotatio ad odii rg. XVI p. 172; arteiani autem codicis 2719, saeculi fortasse X loc6s ad saturas pertinentes Maximilianus Bonnetus amicus mihi carissimus dum Londini uersatur quamuis summis ipse temporis angustiis circumscriptus tamen usque ad p. 117 erc. integros contulit, sequentium eos tantum quorum lectiones maioris momenti esse ei significaram Deiarisitiis denique ridericus Hage achius mihi amicissimus pauca adnotauit, quae suis locis inuenies; unde hoc apparet, non multi eos esse pretiso o Loidonsi uel eius simillim sed neglegenter derivatos. Nolo quidem nunc de libris Nonianis disputare, quod commodiore fortasse aliquando loco faciam largiore apparatu instructus haec tantum dico, Guelsectytanum codicem W)cum Hariolani R manu secunda sere consentire, eidem som L ad Harteiani primam manum propius accedere, quae tamen non raro a reliquis Omnibus diuersa libris Hol-uoticis a Rostio et Gerlachio passim adlatis simillima est. Bambergensis In denique, quem nimis laudare nolo, cum

nullo illorum arte coniunctu est.

His igitur subsidiis instructus hanc editionem paraui, de qua nolinulla nunc praefari lubet. Et primum quidem hoc uelim legentes animo teneant, me in fragmentis ordine disponondis non illud uoluisse efficere, ut pristinum eorum in saturis Ordinem recuperarem quo labore quis foret audacior γ), sed hoc tantum, ut si plura fragmenta similes

res tractarent, ea aptissimo rebus ordine sese exciperent

Omninoque ut ubi plures reliquiae extarent ordinem non qui fuisset sed qui esse potuisset instituerem . In critica autem adnotatione hoc inprimis egi, ut codicum scripturam

17쪽

PRAEFATIO. IX

quam accuratissime ubique describerem quo de consilio in Nonianis libris HL adhibito hoc moneo, ubicunque dei taceo, me nil comperisse uid supr-, ubicunque de B locos ibi non extare; nam tertium quartumque Nonii caput permultaque praeterea scriptorum testimonia in hoc libro desunt. Attuli etiam quae do aliis codicibus undecumque comperi. In coniecturis uero narrandis me non

plane omnia recepisse studiorum Varronianorum periti tacito probabunt magisque uereor ne nimis quam ne parum opinationum retulisse uidear. Praecipue autem ut docuit in antiquissimarum editionum et Ροpmae et Gerlachi et Boeperi commentis adscribendis modum tenui; neque fere alicubi secundos si qui erant coniecturarum inuentores nominaui. Versuum quoque auctores ut indicarem peram dedi,

quamquam magno me incommodo editiones Nonii Iuniana quae emissa est Antuemiae a. 1565 antiquiores adire non licuit praeter unam Venetiis a. 1492 editam, ubi uersibus instituendis opera nondum data est. - Fragmentis ipsis perpauca tantum addidi unum mihi mittendum fuisse doleo quod Lucianus uellerus mihi quondam narrauit extare in scriptore Hispaniae ecclesiastico saeculi septimi,

cuius nomen se effugisse, sed esse neque Isidorum neque Eugenium Oletanum uersum autem esse choliambum. Quem diu multumque scrutatus postquam non inueni, selboiori ut indagandum relinquam Oactu sum. In Graeci uocabulis graece latineue exarandis cum codices nullam omnino normam praebeant ita uersatus sum, ut quae tunc in latinum iam sermonem recipi potuisse uideantur e c. arcopolis, rhythmos latinis, reliqua e. c. σμοτορυνη, περίδειπνον graecis litteris scriberem lex incerta sane, sed qua aliam uidi nullam Signis talibus Jquae inclusi, in libris desunt sed addenda uidentur; quae

18쪽

x PRAEFATIO.uor in libris Oxtantia delenda sunt, ea in adnotatione

tantum commemoraui. Aliorum scriptorum uerba adlata

litteris latiore spatio inter se segregatis distinxi id quod paucis locis, quos infra indicabo, neglectum esse piget. In appendice quod et Menippi Meleagrique praeter pie

grammata reliquias et Varronis librorum in quibus remissiore stilo usus est omnium fragmenta recepi, nemo ut reprehendet. . autem Varronis Atacini fragmenta subieci, ut, quae sit illius poesis indoles quomodoque ea a Reatini uersuum ratione discrePet, uno conspectu eluceat quas quamquam toto cael quod aiunt inter se distant, tamen nuperuolinsisterscheidius Suetoni reli. p. 197 not. satis disce nere noluit Sententias denique Varronis quae dicuntur addidi, quia non absonum puto conicere, aliqua certe ex parto nam aliae facili opera postea addi potuere eas Varronis libris derivandas esse. Nam insunt sententiae quales liberalior tantum excultiorque medio aevo aetas mea quidem sententia inuenire potuit quaeque Varronis ingenio aptissimae sunt; nec obstat sermo qui profecto illius aeui barbarie foede infectus est, cum in talibus florilegiis sententias tantum respicere, uerba neglegere suoque usui

accommodare possent ). Exemplo sit sententia 6 omnia

3 Hinc epistularum fragmenta recepi epistulicarum quaestionum omisi. Inscriptio etiam quamuis corrupta ad antiqua nos reuocat tem

pora. am inscribitur codex Patauinus 10 saec. XIII 'Prouerbia Varronia ad Paxianum' Atrebatensis autem 305 saec. IV Sententias Varronis ad apirianum Athenis audientem'. unde Vincentius siloua- consis spec hist VII 8 H. ad Atheniensem auditorem offinxis. Indo reliqui pondent, nisi quod Dublinonsis aliquis codex os Oehloma ann philol. LIV p. 138 Prouerbia Varronis ad Papyrianum sanatorem Rom. exhibet. Qui siue fuit Pinianus nomine siue Papirianus, Athenis certe audiit i. e. studiis incubuit, quod non potuit facere nisi ante a. p. M. 29, quo anno scholae ibi clausae sunt Profecto

19쪽

. PRAEFATIO. 1

nosse impossibile', quacum conferas Varronis de re rustica II 1, nemo omnia potest scire'. Sin uero Varro ipse suas in his sententiis partes habet, non dubiis quin nonnullae earum e saturis quare paucula uersuum uestigia deprehendimus petitae sint, quae sententiose dicta continebant permulta s. e. c. Aborig. III. Agatho ΙΙΙ. de si mar. Igumen. X alia. Quare ne ullam rem omitterem quae ad saturarum cognitionem usu esse posset, has quoque sententias integras nam genuinas eligere non possumus a,

posui; de quibus qui plenius edoceri uolet, Chappulsi editionem arisiis a. 1856 emissam adeat. Superest ut indicem, quae in libro foras iam prodituro

corrigenda addendaue inuenerim. p. 1. Plurimos libros Varronis Merinlinus mus philol. IX p. 17 saturas solas intellegit. p. 4 sqq. Reliquos saturarum Scriptores commemorare potui Naevium cs. Festus p. 257 a Naeuius, in satyra quianam tumium populum pepulisti ), Pacuuium cs. Diomedes p. 486 Κ.), Attam et Isidorus Orig. Ps Atta in satyra dicens uertamus

uomerem In ceram, an mucrone umquam'remus osseo ' ), omponium cs. Priscianus VI 2 Pomponius in satura cuiusuis leporis Liber diademam dedit' ib. VI 18 Pomp. in satura: bὶanda fallax superba impotens discordis' Onius 112, 4 Pomponius, saturarum 2J non frustilatim nec minutatim dari ), Albutium euius Luciliano charactere sunt libelli Varro a.

p. 7. orchlinus . . Quintilianum sensisse putat non sola carminum, sed etiam rerum uarietate' perperam, cum in Lucilio quoque rerum uarietas et eminiti mira praedicetur.

autem non ipsius Varronis erat, tale ex suis ipsius scriptis norilegium componere, sed posterioris hominis x illius libria excerpentis qui qu tempore ante a. 52s uixerit incertum est); quare ne apirianum illum uol axianum in Varronis amicis cum Schnoidero euitio aliis

quaeramus cauendum est.

20쪽

XII CORRIGENDA ET ADDENDA.p. 18 l. 11 e p. 109 emendanda est. p. 35. Heraclides Oroastrem otiam libri titulum fecit. p. 37 not. 3 adde CL Wilmann de Varronis libris grammaticis p. 36 not. p. 38 not. 3 adde Wilmann ibid. p. 9 not. p. 40 l. 21 lego Τερίπλους. p. 48. de Atilio Serran perperam iudicaui, L p. 207 sq. not. p. 58 3. dele describere.

p. 70. not. 2 Genetiuis non in uis exeuntibus adde uictus

Virg. divin. IV). p. 70 l. 14 pro quater lege ter. p. 71. ani lig. XV leg. XIV.

p. 78. Nescio an Endymionum lag. VI prosam poeticamque orationem suam non poesim dixerim Ennix non unius sententiae ambitu coniundit. p. 83. adde iambicos dimetros Syneph. T. p. 85 sq. Testam. I non dicere ionicum tetrametrum, sed simpliciter inter galliambos referre debui. p. 86. Glyconeis ante Varronem usus esse idotur Scantius loco a Varrone Eumen. VI p. 126 seruato. p. 88 med. Addo tonimu' canimu' Eumen. XXXV. p. 88 not. 1 u scriptum esse inde quoque fortasse apparet, quod an XII legibus nec luxu illa nec uaeu excidero: scilicet per homoeoteleurum lembu hoc factum est.

p. 94. Abor. TU Ommsenus hist. Rom. II p. 418 recto in-tialogi do introductis deorum imaginibus.