M. Antonii Mureti Scripta selecta. Curavit Carolus Philippus Kayser philosophiae doctor, gymnasii Heidelbergensis professor, bibliothecae acad. praefectus. Accedit Friderici Creuzeri epistola ad editorem

11쪽

VΙ aetati nostrisque ingeniis magis aptae Sunti Horum nos lectio, quasi blanda manu, ad Veteres ducit: estque veluti ἐπίμ Θρα, Seu gradus et aditus ad Vet res, Sed purus ille castusque, unde nil

sordium ad ipsa eorum sacraria adsera-mUS. Certe, si quid ego ad scribendi facultatem profeci: quod, pro rei magnitudine, exiguum eSse, non ignoro: sed si quid profeci, hoc magnam partem debui Iectioni operum Mureti: quae me ad Olescentem mira Suavitate deliniebat, exemplis augebat, et ad Ciceronem alliciebaLμ Haec ille. Neque I U aliter Mureti n is operibus et adhuc mi eS, et eorundem Selectis poSthac utendum censuisti. Quae TU vel omnino privatim tantum tractari ab iis jubes, qui ad Latine scribendi facultatem pervenire cuΡiant, vel, si sorte in scholis, ita dirutaxat, ut inde scriptionis argumenta repetantur, is

12쪽

VII nacule proponenda discipulis. ' Publi

cam enim operam omnem collocatam cupis in solis Veteribus, et, ubi pueri erudiendi sunt, in Livio praecipue. Qua in re Quintiliano potimimum obtem- .perandum judicasta; qui non modo lacteam hujus ubartatem dilaudat, quae

Quas ipsa hctio hactenus quoque profuerit literarum studioris, ut plurimarum rerum scieri tia imbuantur, quibus aegre careant sive ad penitiorem cognitisnem antiquitatis, sive ad coleia disciplinarum genera. Nequct enim istiusmodi λογοδαιδαλος putandus est Μuretus, qui, uni Ce occupati s in Comenda oratione , niuaquam vacarit invistigationi rerum: sed eo quoque referebat Veteres illos Criticos, quod varia-Tum rerum togitations mentem agitabat, et univerSum paere doctrinarum orbem animo compleC-tebatur. Qio ipso hoc ille consecutus eSt, ut, cum quidem H Iure Civili habitaret: nihilo tamen minus et physices peritiastinus evaderet eth iceaque et vero sacra E etiam disciplianae. Algus ex ea doctrinas ubertato sponte illinata est, et quasi se eKclusit, ea vis eloquentiae, quae luculentissimam orationem leniter funderet.

13쪽

VIII

certe nutriendis puerorum ingeniis acc0

cipit, Livium, ut candidissimum et

maxime expOSi tum , a pueris magis te litandum eme, quam Sallustium'. Me quidem, nostii quantopere ad

Vertat Tua Oratio, cum exponere inStitu is, quomodo assuefacere Sestas pueroS co noscendae proprietati Sermonis, quo a Idiscant genuinam Vim Verbbrum Verum

Latinitatis usum; nec' aliunde hocessici, ut judicare valeant, quid cuivis rei

ConSentaneum Sit, quidve hepugnans debeat existimari; inde vero nas i eam intelligentiam, quae perspectum liabeat, quid requiratur ad docendi pompicuitatem, ad suavitatem delectandi commorendique gravitatem. Hanc TU viam grammaticam dicis esse, eaque Sola perveniri ad eum

D Institui. orator. II, 6 et Xs 1.

14쪽

IX locum, ubi, dispulsa caligine, quae pedispicientiae offecerit, iam clara illustriaque pateant plurima. Eo demum qui per gramduS accesSerit, hunc consecutum illud, ut jam cum Sensu miretur, quidquid peremnibus consignatum monimentis reliquerit docta VetuStas, utque idem mirandi caussas asserre queat.

explicans mihi quidem animum explebas cum aliis rebus, tum suavissima memoria Superiorum temporum; quando 'idem

hujusmodi Grammatici, qualem TU TE

dare soles, olim primario apud nostrates Quo babebantur. Nempe nunc quidem nonnulli istos pulchrarum rerum jactatores inestheticos vocant) praefici volunt ludis, qui pseetis promiscue perstringendis. Stupere doceant discipulos ad ea, quae ipsis Cimmeriae tenebrae, quique Puer Ios, 'Latinitate adhuc initiandos, Varie ag

15쪽

tent bellularum sententiarum praestigiis. Istis ΤU illa explicare debebas. - Videlicet nolebas, quod in proverbio est, Αe' thiopem. Et vero quid aliud est ol um operamque perdere, quam istis edim rere disciplinae scholasticae rationem Velle, qui, quidquid e critico genere aut

grammatico est, fastidiunt et avemantur, res Spec Iaxi debere, clamitanteS, non verba; haec umbrae eme et pauco- verti. Itaque factum Vidimus, ut, quaa - .rum rerum cognitionem proserri in lucem Posse, inque plurimorum Mum Con- doctrinas majores nostri academiis rese

Vari volebant, physicam, Scientiam pulchri et morum, metaphysicam et quidquid reliquarum rerum est, id omne sere in ludorum cancellis includerent ii, . qui sibi ipsi tantopere plaudunt, quique, cum academias nulli posthac usui esse dictutant, ut reapSe nulli usui sint, quantum in iis ost, essiciunt.

16쪽

Longa im est ejus perversitatis explicare Caumas, nec necesse. Nam si ea in iis deprehenditur, qui sellularii et sunt et habentur, ignoscendum ignorantiae: sineorum eSSe cognoscitur, qui literatos se byberi volunt, miserandus stupor, qui plustribuat recentioris lasciviae flosculis, quam

intemerato candori Veterum. TU Vero ab instituta ratione nec tranSVerSum vn guem recedes, ridens istiusmodi clamatorum arrogantiam et ineptias, inque paucorum docta comprobatione acquieSeenS, Praeceteris Η e y n i i illius, qui unus instar est omnium millium. Qui quidem cum

ΤΕ, disciplinae suae alumnum, erudito rum notitiae commendabat, nimirum non commendabat umbraticum et literularum captatorem, qui torperet ad poetarum Odinamenta facetiasque, Sed eum commenda

bat, qui in Philetae Coi reliquiis spe cimen dedisset, quam vim haberet Vera

17쪽

XII h. o. grammatica ratio ad Sofiptores poetasque explicandos eamque intelligontiam in usum discipulorum Convertendam. Bodeo ad M u r e t u m, qui unuS, eloquen tissimus e Grammaticis, grammaticae tuemdae Sua ipse auctoritate sufficere exist mari debeti Estqu' is scriptor Muret u s, e cujus familiaritate nou verendum sit, ne quidquam Sordium comtrahatur. Cui rei non satis cavit Κlos b

us in libello Variorum e variis Scriptoribus, qui post renatas literas aliquo Latinitatis usu inclaruerunt. TU igitur prindenter TE continebas in uno Muret O. -

M suppetebant integra hujuS Opera, eaque diligentissime edita a Bulin kenio, Criticorum principe. Ostendebas sori nam plerorumque adoleScentum, quoS quidem res angusta domi his voluminibus omendis pecuniolam Suam impendere prO-

hibereti Wolsit autem oditio Variaruru Lectionum interrupta videbatur, I Uque

18쪽

XIIL praeterea hoc maxime agebas, ut libellus, parvo parabilis, Muretina haberet quam

plurima , ex omni orationis genere. Ete

nim hoc ipso Ciceronianum ille Se pra Stat praecipue, quod temperare didicit

orationem argumento, neque Vero trago

dias agit in rebus lexissimis, nec, ut in proverbio dicitur, fluctus in Simpulo e citati Et quo latius hodieque gliscere

videtur istud vitium, ut corrupti adole centra cons a lectione vernaculorum libeblorum stupeam magnificaS nugaS, amput IaSque et tumorem aucupentur: hoc ma

gis ' saciendum est, ut Mureti similium

que exemplo revocentur ad illam castit tem Sincerae pulchritudinis, quam, ut quiSque Veterum optimus est, ita maxime t ri repprituri

Atque quo sontes sectari mature discerent pueri, hoc ΤU insuper egitii, ut

locorum sere omnium, quos e Veteribus

19쪽

XIV a Mureto laudatos reperisses, indicium faceres Secundum paginas optimorum, qui ' quidem suppeterent, librorum; salubri sane industria, quam olim in ejusdem scriptoris Variis Lectionibus ex parte praestitit Ianus Gruterus; qui pra sectus eidem bibliotlaecae, cujus ΤU jam curam geris, Sed integrae illi, qualem saepe desideravimus, grammatica doctrina bonis artibus prosuit plurimum. Addidisti denique Francisci Bencii, quem elegantem hominem ipse Buhithenius dixit, orationem de vita et rebus Mur ti; ut igitur recte judicari videatur, hoe uno libello multis multorum juvenum rationibus assatim a Τ Ε consultum esse. De me quidem sic TU habeto, et

hoc consilium placere summopere, et reliqua Tua omnia, neque unquam

commimurum , ut in me dici queat illud

20쪽

Itaque vale, mi ΚΑYSEBE, meque, quod facis, ama. Scrib. Heidelbergae d. XXIV. Febr. MDCCCIX.