장음표시 사용
271쪽
ΣΣo Defensio Decretorum Concilii Trid. oec.
Tridentinum peculia eoncessime o perinde ac Capitula Fratrum essent supra Concilium Oecumenicum. Quod vero in praesens subdit, mirifi- eum est. Ait, Concilium Tridentinum, non modo peculium non pro is hibere, sed tanta perspicuitate peculium praecipere, aut concedere , ut haec Synodus sibi sit vallum o scissia . Relinquamus ergo hominem in hac profunda fug, quiescere, & intra vallum deo altum pecuniis inia cubare, & Conciliorum Decreta in medium promamus. II. Primum Concilium Provinciale, quod in defensionem peeulii profert pag. 28 I. est Cameracense celebratum anno MDLXU. istud autem Tit. XVIII. cap. IX. haec habet . Cum Sacrafincta Synodus Tridentina, ct Oecumenica praeoperis ea, quae ad communem vitam, et iis c um , situm conservanda pertinent, fideliter observari: mandat hae
Srvidus Monaehis, oe Mnialibus , Religiosisque , ut diligentissime να-
pertatis votum tanqu.im inefallibilis cujusdam ,π dulcismae quietis eam fam cusodiant, neque proprietatis vitio violent. Caveant igitur ne quia pecunia, aut alterius rei mi ita retineant, ves retinere desiderent , ut comis
nperioris consensu. Hoc Concilium testatur, Tridentinam Synodum praecipere communitatem victus, & vestitus, eamque confirmat. Quis er deret , Magistrum Claustralem potuisse Decretum istius Concilii pro peculio allegare Cavillatur illam ultimam periodum: N e ad peculiares usus eo titantur sine Superioris consensu. Clamat , quod Author Disciplinae haec verba omiserit. Claustralis noster hie nee latinum sermonem tenere videtur. Duo Concilium praecipit. Unum, quod omnia sint communia. Alterum, quod de his bonis communibus nihil Regulares utantur absque Superioris assensu . Haec comperta sunt vel ipsis Monasticae Disciplinae tyron ibos. Quae si percepisset, minime imprope Lasset, verba illa ultima omissa fuisse, ae si peculio faverent . Curius quippe explicant communitatis perfectae executionem. III. Alterum Concilium Provinciale eodem anno MDLXV. a S Carolo Borromaeo celebratum Mediolani, hoc contra peculium edidit Decretum 3. p. cap. 8. In omnibus quo σου cibum, potum , somnum, eaeis
terasque res attinet, omnes communiter vis m, ut a SACRO TRIDEN
TINO CONCILIO DECRETUM EST, neqne quidquam intre eas differas, aut alia atii praeferatur, aαι poshabeatW , quemadmodum votum pau
272쪽
stertatis passulat, ut tuum, & meum, atqMe omnis privata rerum possesso, e Tre, GT verbo omnino tollatur, om*s etiam Iuper canetis, inanis
Neque ulla st, qua quidquam possideat , aut adhibeat tanquam prooprium , etiamsi ad neces tuem sit concessim. Omnis itaque Monaserit proventus, cujuscumque generis sint , eleemos etιam, o quaestus ex laboribus, tirulli praeterea, legata , oe bona m bilia, o immobjlia , qua testamento relicta, quae donationis vel alia quatis eausa obtinuerim , a sngulis Monialibus ad communem Monasterii utilitatem conferantur. Praefecta vero pro sua prudentιa, humilitate ex illis ipsis eias neesistati potissimum consulat, ad quam pertinerent , nisiasiaret paupertatis votum. IV. Quid ad hare P. Magister Clauseratis λ Celeri passu confugit ad suam FOSSAM VALLUM inquiens pag. 282. Si nec plus, nec minus, quam Tridentinum, postulat Asimari Mediolanense Concilium, non interdicto peculii usu ab illo, at probatum est, neque ab hoc interdictiam fulse dicendum
es . Duo priestae Conei lium Mediolanense . Primum testatur Tridenistinum Concilium Praecipere communitatem . Alterum hanc eamdem com munitatem explicat, servandamque inculcat, pulso peculio. Tempus inutiliter tererem, si vana alia commenta, quae adjicit Adversarius noster ,
V. Concilium Mediolanense IV. clarius peculium vetat 3. p. cap. XI.
his verbis. Montalis nummos, ne modicos quidem, apud se quovis nomine ne
habeat, neque de Praefectae vitam consensu , msi incii , quod gerit , rationsulit. Alioquin , ut proprietatis rea puniatur. Quam panam oe Pres M, quae id ullo modo , ullove praetextu permiserit , o monialis item δε- hera, qtia resciveris, nee Praefectae bidui spatis e avi s haec in culpa sit , Superiori quam primum potuerit, non denunciarit . Quid evidentius adve sus peculium desiderari potest Ut hoc Concilium eludat aeutus Adversarius, opponit consueta sua capitula, & statuta quorumdam ordinum Mendicantium, apud quos peculii usus obtinet. Sed hoc interpretamentum , ut inane reiicimus, illudque fusus infra confutabimus, si tamen confutatione egeat, quod, nullo pugnante, corruit. VI. Concilium Mechliniense MDLXX. ut ea, inquit Adversarius pag. 234. quae de Monasteriorum reformatione i a Concilio Tridentino constituta
273쪽
2χa Defensis Decietorum Concilii Trid. oee.
tuta sunt, exsecutioni fideliter demandentur, ita praecipit Tit. de Retu er Hal. cap. r. In primis, UT SUBSTANTI ALIA VOTA in omnibus Cis. nobiis tam virorum, quam mulierum VERACITER Observentur, plurimm confret, si ea auferantur, qua proprietati totius Religionis perniciosa pesti occasonem, o fomenta subminiscant . PRAECIPIT ergo Me Sancta D. Nodus , ut G ctus, vesitus, cateraque vita subsilia sngulis ex COMMUNI pro neestate in Mentiae , o Monasterii facultatibus submim irentur , non in PECUNIIS, sed in SPECIE rerum . Pensiones autem Vitalis, am reriditus perpetuos naui permittantur recipere , neque liceat eis ratione osseisiarum, vel Miniferiorum pecuniam corradere, aut conservare , etiam sin piransus convertere velint, sed OMNIA IN COMMUNEM USUM eon erian. tur . Author Cla ultralis improperat, textum hunc integrum transcriptum
non fuisse in Disciplina Monastica . Ita , per me licet , res se habeat . Integer nunc transcriptus est. Ubinam peculii vota Immo quid exprensus concipi contra peculium potestt Si quid omissum fuisset, quod pec
lio saveret, obiicere Adversarius posset, mancum allatum esse textum . Ve rum quod ea omissa snt, quae propriam iuvabarie eausam, mora aliunde id oritur, nisi ex studio vitandae prolixitatis . Etiam hoc in Opere plurima commenta praetereo, ne plura edere volumina cogar. Ideo ne mutilationis
reus postulabor, si quae refero, sincera snt At Concilium, subdit homo
acutus, prohibet peculium tanquam tamentum & occasionem proprietatis, non , ut quid voto repugnans , ut contendit Daniel . Daniel testatus est conceptis verbis, se disputandi gratia propugnare communionem bonorum ingredi voti naturam, si votum spectetur, non ut sie, sed ut Regulis Monachalibus & legibus Ecclesiae circumscriptum est. Et hane sententiam ip. se veram existimat. Sed tunc addidit , & nune repetit quae sequuntur . Fae sententiam istam salsam, salsissimam esse . Mihi satis est, Communita istem gravi Ecclesiae praecepto imponi, ceu medium , sine quo difficile o servari votum potest, ut communiter Theologi docent, vetarique peculium tanquam proprietatis fomentum. Hoe modo Concilium Mechlinienisse bonorum communionem praecipit, proibetque peculium. Quid ergo cavillatur ρUII. Verum audiat Lector belliorem, immo belli Timam Adversarii nostri responsionem , quae digna est , ut propriis ipsius verbis rescribatur . 'Od vero inquit ibidem pag. 28s. de annuis perpetuisque pensori in
274쪽
ti e dieitae r , in Tridentini sensum accipi debet , qua cautum es , ne boana immobilia alicui Regulari eoncedamur ad usum fructum , vel usum . administrationem, vel commendam e qua omnia a peculis annuoque renissu, qua modo elausi alibus permittuntur, integro modio diversa sunt . Itane vero Igitur furta, adulteria, & caetera flagitia, a Divina lege vetita, integro modio diversa sunt ab adulteriis, furtisque, quae modo peris petranturi Idcirco prohibita reputari non debent Absurda absurdis coa vellenda sunt: & ne absurdis paginas impleam, plurima alia praetereor sponsa, quae integro modio diversa minime sunt. Illud dumtaxat in me natem revoco, quod alibi adnotavi, Concilium nempe Trilentinum , ut omnibus futuris commentis occurreret, atque effugium omne precluderet. usum non esse vocabulis sive proprii, sive peculas . Ut enim nullum cavillandi praetextum relinqueret, interdixit usum peculiarem omnium bonorum sive nratilium, sive immobilium, sed omnia de communi praeberi iubet. Bona sive mobilia, sive immobilia eurrentis saeculi differunt ne interro modio a borinis mobilibus, & immobilibus praecedentium saeculorum VIII. Cone ilium Proυineiale Rotho magense anno MDLXXXI. celo. bratum Titiat. de Monaseriis n. X. haec praescribit. Religiosi ad Regula, quam professi sunt, praescriptum visam insiluere, o componere debent: misque in primis observare obedientia, paupertatis, o cassitatis vota , pracepta ad istoriam respeeliis essentiam, nec non ad communem vitam, viactum, O vestitum conservanda pertinentia, ab hisque nunquam recedendum .
Neque enim possunt a Superioribus ea, qua ab SUBSTANTIAM Regiam ris vita pertinent, relaxari. Nam se illa, qua bas; sunt, m fundamentum totius Regularis Disciplina exacte non fuerint fer ta, totum corruat adi 5-Gum necesse es. Et n. II. Constituto in Regulari vita, cui cumque qualia talis fueris, non licet hona mobilia, vel immobilia, etiam quovis mori acquia sita, ranquam propria , aut etiam nomine Conventus possiare, vel tenere, sed satim tradere aperiori, Commitiique incor rari. Nee licere Superior bus bona sabilia alicui Regulari concedere, etiam ad usum fructum, μι sum, administrationem, vel commendam . Attamen potest Superior alicuimmquam clario ad temptis, aut ad vitam rem committere, cujus condi rionem faciat meliorem, o aequirat, non sibi, sed Mnasterio. In his ex quendis, er reformandis, prudentia, o mansuetudine opus es, ne frango' - potius, quam corrigamus quae in pravum langa consuetudine induravo
275쪽
2 1 Defem Decretorum Concilii Trid. oee.
runt. Concilium istud integra sere Decreta Concilii Tridentini refert, quibus declaratur, vitam communem ad substantiam , basim , o fumdamentum Regularis Disciplinae pertinere : & Superiores destitutos esse facultate permittendi peculium, & relaxandi communem vitam. IX. Responsum A ut horis Claustralis non est caeteris . num iridieavimus , minus lepidum. In lectoris solamen illud transcribo. Me in alio inquit pag. 283. dissentise videtur, nisi in eo, quod mitius se habeat, ae benignius , definiens Monaseris bona non ab ossiciatibus ad nutum Superioris a. mου, θιtibus administrari , quemadmoἀum Tridentinum praeceperat, sed etiam
ali ut Resigiose ad istam. Si hoc Concilium mitius, & benignius, quam Tridentinum se habet, relinquenda erit illa fossa Tridentina , & ad Roatho magense propugnaculum immigrandum. Licet Concilium Rothoma agense asserat, Superiorem insti tuere Ossicialem aut ad tempus, aut ad vitam posse, non propterea sequitur, Ossicialem erusmodi non esse ad nu tum 1 movi bilem. Numquid dum instituitur ad triennium, non potest ad nutum amoveri Sed hare condonanda sunt erudito Adversario, minus in
re eanonica versato. Interim, M. appendic. relicta, fateatur, Coneilium Istud evidenter praecipere exactam rerum communionem , vetareque peistulium .X. Concilium Rhemense anno MDLXXXIII. celebratum tis. XIX. n. Io. haec praescribit . Religiosi, quantum fieri poterit, ad eam antiqua Eeclesia Deciosam formam redeant, quando nullus fri quicquam proprium dicebat : n e aliquid possutiant proprio, vel Conventus nomine de bonis Misnaserat, quibus qui praeficiuntur inciarii, o Fratres Monaμνιι vel Miscipiunt , HI expendunt, elapso anno reddant rationem. Alii quorum o iis res aliqua es annexa, seu, ut loq-ntur , affecta, ea non utantur tanquam propria, sed normi ita sbi committ3 seu ad tempus, seu ad vitam, At eius conditisnem in melius augeant, nec di em. Num. r . Mensam commuin nem , ciborumque delectum Regularem, similes tonsiaras, ac vestes domi, m. rique deserendas, commune dormitorium , fervorum delectum , comenientem que satui supellectilam, ides habitu profano , armisque vacuam, ua Stipeis riores Monaseriorum pro virili procArent, tit erram in prisatis domibus, qua ciis sunt annexa, nihil snam eonira Regulam se ara : locorum tamen, o temporum eircum sanitas ea moderabuntur prudentιa, ut conscientiam pro-Πιam non gravantes , nihil non ad pietatem, oe vita Sanctimoniam referem
276쪽
dum esse putent. Haec vita communis, respondet Claustralis noster, opti me stare potest cum peculio. Cur Quia inquit pag. 286. Clauserales p exlium habentes, mensam communem, ciborum delectum Regularem , smiles tonsuras, ne vestes domi, rurique deferendas, c mane dormitorium, servi-rtiis delectum , eomenientemque flatui supellestilem cura, o vigilantia Prae. latorum G Robustissima ratio. Claustrales peculium una cum rerum communitate consociant. Ergo Concilium Rhemense non aliam exigit
eommunitatem y At Claustrales isti servant ne antiquae Ecclesae speriosum formam, quando nullus Hi quicquam proprium esse dicebat, ut Concilium exigit' Verum habet, quod Claustrales peculium retinent, & simul quam dam eommunitatis ludicram speeiem praeferunt. At quid inde Omnia
communia sint oportet. Caeterum non video, qua ratione adfirmare Magister Claustralis valeat, Regulares habentes peculium, communem habe- Te mensam, commune dormitorium. Si nomine mensae Coenacultam, tabulas, & nomine. Dormitorii coelum tectumque Nonasterii intelligit, communitatem utique servant. In reliquis, singularia, & selectiora se cula, domunculas extra Dormitorium plus minusve, prout magis, aut minus Fratres peculiis abundant, offendet. XI. Concilium Burdigalense coactum anno MDLXXXIII. tit. XXV. eamdem prorsus ac Tridentinum praecipit exactam communitatem his verbis . Nulli vitam Monassicam, Regularem professo tam virorum, quam mulierum liceat hona mobilia, vel immobilia, Me suo labore, ρο -- Eustria parta, fis parentum, σ amicorum liberalitate donata, sυe qualia het alia occasone quaesta, tamquam propris, aut etiam nomine Comentus possedere, sed quaecumque apud se habet statim teneatur ea Superiori tradere, sit in commune eonferantur, ο Comentui addicentur'. Caveam Superiores bona sabilia cuiquam Regulari concedere etiam ad usum fructum, vel tisum, vel admini'ationem, vel commendam . Omnibus Religissu una fit domus, unum Carnaculum , unum Dormitorium, m quo tamen unusquisque suum habeat evbile. Ex hoe Decreto inseri Adversarius pag. 286. nec plus , nec minus Concilium Burdigalense praecipere super paupertatis Monasticae voto, quam Concilium Tridentinum. Idque verum habet. Concilium Trudentinum peculium prohibet, ut cuique callenti latinani linguam patet. Idque aliquando percipiet etiam Adversarius noster.
277쪽
H6 Defensio Dee retorum Concilii Trid. oec.
Meh. ita definit. Resums ad Regula, quam profess sunt , prasinmtim is
iis insiluere, ct componera debent z atque in Wιmis obseruare obedientia. paupertatis, o easutatis vota : ας η qua alicuus ordinis oe Regula pe culiaria vota cτ praecepta ad raciorum respective essentiam , nec non ad com munem istam, victum, Uesitum c emanda pertinentia , ab iis nianquam recede vim . Neque emum possunt a Superioribus ea, qua ad substantium Re.1tilaris Ria pertinem rela ari. Nam si illa, qua bases sunt, oe fundamen ta totius Regularis Disoplinae, exacte non fuerint confer υara , totum earmat eiustium necesse es. Consitura m Regulari Vta, que qualitatis fuerιt, ncis licet horamo. h lia, vel immo&tia etiam quoris m,do acquUta , yanquam propria , aut etiam nomine Conmentus mssire, vel tenere, sed rasam ea tradere delet Superiori,
Me tueri Superioribus bona flabilia alicui Regulari concedere reiam adi usu ructum, Tel um, a mi irationem υia commendam. Attamen potes Superior alicui tanquam officiario ad sempus rem committere, cuius condιtionem Deiat metiorem , ρο aequiras non sibi , sed Monasterio. In his exsequendis , ct reforma ιι prudentιa , o mansuetudine opus es, ne frangamus potius, quam comgam M qua in proum longa constietudine indurarunt. Non aliud interpretamentum huic Concilio adhibet Au. thor Claustralis, quam quod nihil in hoc Concilio praecipiatur, quod prae .ceptum prius non fuerit in Concilio Rothomagensi. XIII. Concilium Provinciale celebratum in Urbe Mexico in America anno M DI. XXXIX. lib. 3. tit. XIII. 9. I. haec sancit. Vora pavertatis, eastisatis, oe.obedientsae, adeo in Repuίtiea Chrisiana sempeν magni aestimata sunt, Me a tempore Apostolorum ad nostra usque tempora Ecclesia comis mendaverit , pridie eris , O perpetua Iraditione flatuerit ea, qua ad -- torum 6 mias plenam,observamiam issa sunt ei mee faraa opportuna. i. II. In primis evrent Epistopi, ut in Mon ieriis sibi sebiectis id omne ιδ - . semetin quod de Momatibus sanciturn Concilium Tria mum deeratas , praejertim quod de paupertate , o clausura . . . Quoad paupertarem prMιρι- tur, in si quisquam alicui Maniatium fuerit dono dasum , aut rasamento relictum , aut industria, o labore quasilum, Conventui incorporetur'. ideo que ad manus Praefecta recta deferatur qua pro sua prudentia, ct huma- , - nitate, oe in primis ex Hi modι bonis stibis at arbitrio suo necessiati
278쪽
bses sitius Moniatis , euius opera, mi contemplatione fuerint partae quod is re reliquum fuerit, in communem usum totius monaserit convertae . Ne
que huic Concilio aliud commentum Authot Claustralis adite it , nisi quod Indis Monialibus idem iubetur, ae D. Carolus Borro maeus praeciis pit Monialibus Mediolanensibus.
XIV. Concilium Cameracense II. anno MDLXXXVI. congregatum νtit. XX. de Regul. & Montal. num. VIII. haec habet. Quia vero Monas ea Vita perfestio, ex trium votorum, quae omnes Religios faciunt, ob fervitione dependet, Praelati ea omnia , quae ad ipsorum votorum observationem Deiant, eurent ab omnibur observari . IX. Omnes antem eonsuetudines dictis istis eontrarias, quales sunt in pleri que Monasteriis multa conistra votum.paupertatis, plane abrogat, . oe in posterum prohibet hae SModus: ideoque Praelatis omnibus utriusque sexus praeeipit, ut communem υιctum, ρο --βιtum omnibus. Religiosis aequatiter , prout cuique opus erit , diurabuant . Nec pro vestiaris, atit pro vini portione singulis Religiosita dari consueta , . ulla ratione pecuniam assignent. Heie nec verbum opponit Adversarius. XU. Concilium Aquileiense anno MDLXCUIc Tit. XIX. de --nialibus haec praescribit. Tria sunt, quibus praecipue Monasticae Disti inae satus conservatur augetur: s ficiens communis victus, dι vota Regula observantia, pia Sacramentortim staquentia , ad qua , . si secedat Pasoris . vigilantia, Deo favente, sperandum es profici, vel plurimum posse. Communis debet iis esse vidi us, quarum communis es domus , σ -'itus, re Regula; neque enim illa, gna ad substantiam Retularis vita pertinent , relaxari, aut mutari possunt : Idcirco 'ubi feri Iolisum ess , par. titiones de redditibus Monaseni, tam tritiei, quam, vini, i qua fiebant imire Moniales, ut quaeque portionem haberet, oe inde sibi istium sufficeret damnamus o abolemus, O' Db interminatione. Divini iudicii, o poena ememmia vicationis in singulas consentientes , in uniwrstatem vero interdicti ingressus Ecclesi inhibemus, ne in posterum fiant , aut fieri per i arum Moriatium Praefectas, Abbatissas, seu . Prioris' permittantur e Ipsis vero Abb tess, seu Prioristis, μι paenis nivitionis ab ostieio praecipimus, ut quod contra praesentis Constitutionis tenorem viderint , vel eo noverint arten ari , a fieri, Episcopo statim Moificent, quo abusus veteres tandem si quando resiam tur ... Decernimus igitur , in Monaseriis Moniali m , tibi iam renus hac de re ordo, o cum ratione consentiens saturus non as, Moniali aliqua, miss
279쪽
1 r g Defensio Decretorum Concilii Teid. O .
euisque Religi is ordinis D, decedente, post barum Consiturion pr mulgationeis L Sancita Sedis Confirmationem, statim Abbatissam , seu Prio
rissim ciumDa ncaria, vel ea impedita , cum aliqua Moviali ex mattirioribus .etate, o prudentia, debere tosilamum ρο omnia, quae in eo suut , cujuscumque generis, m qualitatis, nomine Monasterii, factρ diligenti inuentario , in tenuramo possessonem accipere, eaque referre omnia in commune Monasterii vestiarimn , illata pecunia in remmune Monasterii scrinium . Thalami etiam tDυιs apud se retinere, pro munere os i sui, rex de his omnibus quam primum per litteras Discopum monere, s quid hoc de genere praecipere voluerit, non obsante M talis ipsin, dum viverer . , electione Diissuta , oe eiusdem destinatione, etiam eum Abbatissae , seu Prierissae , cκt Capituli Monialis licentia ad stituram thalami, rerum huccessonem: qua omnia Iamquam j. ri, ratιοηι, oe ipsis Regula. substantialibus contraria, nulla declaramtis , quatentis opus D, annullamus, cassamus, riclarantes, neque Abbatissam, neque Prioris,m, neque Nonialis cujuscumque pactionis, conventionis, o co coria vigere ad ejusmodi executionem obligatas fuisse, aut obligari potuisse Atum ex altera parte subrit certissima obligatio non conveniendi , seu coσυen:a
Abbatissas, seu Praorissas , oe earum Vicarias tam am Monaserit P. x- sectas serio monemur ut inter suas Moniales crebro agant hae de re , Momnes discant nihil post irre se proprie, usum habere in ista , in morte nubium dispostionis actum habere, ax:, habere posse, etiam . consentiente Prainfesta, cujus partes sunt dispensare, non dissipare. . Haec est dissipatis Rc-- gulae, qua nec in vita, nee in morte proprietatem Regularibus relisquis., T s ρManda a Moviali aegrotante Juerint requisita , ut alia ves supelletliblem dent, vel thalamum, pie infruant, hoc non licere z agra partes ese, si quia in vita eo sex, lacumis, dolore , o pernitentia Saxramento expiare , non superaddere naeta piacula, quibus foedius anima ad tremendum Dei Iudicium exitura risurpatur'. si qua licemiam temni, Gut suoquo modo disponendi, aut aliquam eligendi, seu nominandi, qua succedat, de facto dederat ', decIaramus eam ab incio. ipso facto. privatam, oe depositam ; mdemque in perpet-m declaramus ad ιδεω incium, o alia quaecumque in eadem Religione . obtinenda inhabilem Has vero Constitutiones, tum primum a Sancta Sede confirmationem ac- eperim, praecipimas , ubi. Monosteria reformata non sunt, Abbatissi , s
280쪽
Frioriss , oe Montilibres in Γηquam Dalisam υersas a Visariis , seu D eialibus muciis Episcoporum i ubi Disciplina monastica reformationem ma- dum areepit J Iegi, declarari , oe intimari, ae de eiusmodi intimatιone m is Caneellariae Episcopalis scriptionem fieri diligentem.
In Monasteriis, in quibus proprietas exMlat, o omnis assectio eerrupta, fervetur illa rerum omnium communitas, qua nihil habet, o cui nihil de es, quae.1n egestate rerum copiam habet, ρο nitit omnino habet : Si qu:d enim es, hoe habet usu, non affectu ; quae quidem dives inopia in omnium
Communis esse debet Montalium mensa , ad quam omnes, eneptis agro tantibus, eomenire debent, ct tenentur . Pactiones , sis consuetudines, qua corruptela sunt, ut irentum pecunia detur ei, qua ad mensam communem non aeredit, relisimus, ' nullas disimus: O quae Des obserearint, vel ut ο πυentur, instituerint, mensis unius voco in Capitulo privamus, aut alia
poena, qua Abbatissae, vel Priorisae loei, aut Hereris, si principales impetrae fuerint, eo eniens viduitur, plecti mandamur. Et in serius loquens Aquileiensis Synodus de Puellarum institutione alte Salarium pro qualibet Puella asgnatum, totum Abbatissae, veι Priori fisa solvatur, unde vittas Puellis , Magistra vero aliquid eommossi ultra viactum propter docendi laborem suppeditisin. XVI. Hoc Cone ilium exerto digito , inquit Magister Claustralis
pag. 29 . peculium . permittit, docetque, vitam communem ad Coneinae criterium adeo nec ellariam non esse , ut sine illa paupertatis votum
non stet immotum . Adversarius noster ubique sui similis est. Concilium istud non modo peculium permittit, sed digita exerto Moniales invitat ad peculium λ Conserat Leeior Textum Concilii eum istius Adversarii
nostri commento, quia nobis nec otii, nec patientiae. tantum subest, ut longius protrahamus sermonem .
XUII. Synodus. Audomarensis anno MDLXXXIII. eelebrata tis. XVII. cap. 6 haec decernit. Ex qua in oblisiouem abiit exemplum in in iis nascemis Ecclesia in Anania , edi Saphira editum , invasi pleraquσMonasteria exitiosa remm proprietas e diametro Monasica professori comtr rta . Quare vigilem Praelati , m Praefecta, s sua, suorumque salutι tam sultam istinφι ut extermisetur hae pestis, eurentque uti ablatis ab omnibM. iis