T. Macci Plauti Amphitruo

7쪽

EDIDIT

9쪽

va lux borta est Plauto, ex quo primum Ritschelius codicum et editionum Plauti lamilias accurate distinxit et iterum ad codd. Palatinos a Gmnovi aetate ne dicam n glectos, sed certe a plerisque non pluris aestimatos quam secundae familiae codices, hominum doctorum animos onvertit et ipse unam sabulam Plautinam, Bacchides, ad horum codd. fidem constituit. Sed ne quid superesset, quod desideraretur ad lautum, quoad eius fieri potest, ad pristinam integritatem restituendum, prosectus est etiam in Italiam,

ubi non solum multos alios codices, o maxime etiam V tero Ambrosianum palimpsestum, qui instar πενυ--

his esse debet, summa cum diligentia inspexit, quibus tot innitimus subsidiis adiutus, quot ante eum fortasse nemo, pollicitus est se istum Plautum editurum. Quare Lado gius temere acturum si aliquid inutile suscepturum animavit, quisquis, anteaquam itschelii editi in publicum prodisset, Plautum edendum sibi proponeret, quod tamen vir docto non omni ex arte concedi potest Primum enim discrimen

10쪽

IV PRAEFATIO.

est aciendum inter eas sabulas, quae in cod. Λmbros e tant et eas quae ibi desiderantur, in quarum numero Stetiam Amphitruo. Deinde autem iam pridem ab Hermanno et Bilachelio regulae ac praecepta constituta sunt, quae in verbis Plautinis restituendis sequenda sint, quorum pe, adiuti praeterea multis quae ex cod. Λmbros aliisque bonae notae vel a Maio vel potissimum a Ritscheli multis locis enotata sunt, si non omnia a multum certe praeStare poterimus. Quid quod ipse Ritschelius eas fabulas, quae non extant in palimpsesto, secundum praecepta ac regulas, quae ex reliquis repetendae et derivandae sunt, emendandas esse censet Iam ver anteaquam Bitschelius thesauros suos publici iuris lac rit, in iis sabulis, quae desunt in cod. Ambros. etiamnum pro rundament quasi unicuique qui verba poetae restituenda sibi proposuit, sunt codd. Palati. quorum lectione Summa cum diligentia nobis enotavit Pareus, cum quibus tamen conserendae sunt Gruteri adnotationes, qui haud raro ea, in quibus areus erravit, arguit et veriora iis affert.

llaec habeo quae contra ademigium dicam. Sed ex altera tamen parte ei concedendum est, sine Ritschelii subsidiis neminem iis Plauti fabulam edere posse, ut nihil amplius ad verba poetae recte constituenda desideretur. Sic a modum cuperem ut praeter varietatem lectionis, quam vi lini odices exhibent, certe etiam Orsiniani et Basileensis, quos Ritscholius Romae in Vaticano inspexit de ceteris taceo,

quoniam qualis notae sint non cognitum habeo), mihi sum petisset. Hi ambo enim codices eiusdem sunt notae atque vetus codex Palatinus, et ita quidem, ut non ab eo pendeant, sed ut omnes tres fortasse ex eodem sonte principali manaverint. Sed quemadmodum saepe est in philologia, ut non