Institutiones linguae Arabicae tribus libris distributae. In quibus vberrime quaecumque ad litteras, dictiones, & orationem attinent, explicantur. Authore P. Francisco Martelotto Martinensi, sacerdote, theologo, Clericorum Regularium Minorum

151쪽

Tandem nomina ostensionis , sed localia sunt pos, - velta his, quibusetiam dicitur Stia ibi, pro loco medio , di Utaa , seu auata imri pro loco remotiori,sed haec alibi col-

locanda .

Relativa.

HViusnodi nomina apud Arabes dicuntur idest

quibus coniunctiost , eo quod semper adiungi debeat ipsis in oratione aliquod enunciatum,quod Arabes . Adicut, 1 summa contumesa, dequa lib. 3. cap. a. dicemus: stat autem haec r

. Ga

at Quorum citari Quae

Quas Quarum

152쪽

Quorum dualia eodem pacto, ac praeceden tia pronomina variantur in casibus. Atque notandum omnia relativa prediacta habere se prorsus , ut relativa Latinorum. Vnde quandoque reserunt antecedens distinctum, ut exempli gratia in ut seruimus Deo,qui creauit nos. ubi Helat uum si qui, resuri antecedens distinctum, ac manifestum, quod est Drus. Quandoq. vero non reserunt antecedens huius.. modi distinctum,ac manisestum, sed occultum, quod implicitε continent,ut iaci ta qui creauit nos, conseruas mi.

, i. ille qui creauit,conseruat nos,&-quirahemi facti sunt declinabiant, stupraeuaricabuntur. i. illi qui rebelles facti sunt. &c. Atque semper hoc secundo modo se habent lisc alia, videlicet

Quis, qui, quae. Sint M. plurimas. am. L. Quod, quid, qnicquid , . ii quis, quilibet,quicquid. l inae, quaelibet.ba Qui, quae .la post L. interrogatiuam, ut lata quid illud, quod λ s omnia tum enuciatiua,tum interrogativa, tum conditionalsa esse possunt,sed L. etiam absbluta absque relation , cesse etiam potest,ut ide valeat, quod res, aliquid. Porro

duae tantum declinabiles sunt,nempe l & , quae more persectorum nominum tribus motionibus expressis inflectui

tur.

153쪽

Cognominationes.

H iusinodi noniiua paucillima sunt, Videlicet f. quot, quod quandoque estilaterrogatiuuna, ut quot ab χω bona tua ii quandiniue enunciatiuum , - ta

Est a Uos simus quot bomines occidi in

Item lcis tot, quod regulariter est enunciatiuum, veluti apud mesunt tot ab . Item , vel e me, seu hoe cthoe.

Quae omnia dicuntur cognoininationes,sive substituta,eo quod subitituatur loco aliorum nominum: dicere enim, excinp.cau- fa,quot drahinae sunt bona tua λ non aliud est, quam compendiose dicere, Bona tua sitiat ne drahimae decem 3 vel viginti, vel triginta,Sc.

Propterea dicuntur etiam aliqua ratione e indistinctis

nominἰεὶ ponderum , numerorum , ac mensurarum, Ut mra, Dai. decem, cadus.

Secundo diuiditur nomen in substantivum, & adiectivum, . Adiectivum dicitur cia i attributum, seu epithetum. Subst titium vero inon obtinet peculiarem denominationem, sed communi vocabulo dicitur. Vnde cum distitiine inici ditur nomen substantivum , adiungi suet , ac dicitur

154쪽

C A P. XII.

Ys nomen postuma mus. O vero inreditur expressio nominis in comuni, di ,α

ldesinem n oppositum verbo, Θ Hbarph. Tertio diuiditur nomen in signatum, siue proprium, ein mente neris,idest appellatinum, quod .f. tio determinate indiuidua, sed generales rerum rationes significat. SNomen proprium est duplex es --stu primitia uum, & translatum. Originale est,quod prim5 impositum est ad significandam rem determinatam,ut in E Ga phan, quod non aliud significat,quam prouinciam quanda Translatum vero adlauc est duplex: quandoque enim est translatum a simplici,nempe a verbopr senti, ut Deidus, dillascorus, quae sunt verba pr sentia significantia caddit&gratias agit vel priterito, ut Deborebus, a pr ter, eo percessus es, vel imperativo,ut E et , nomen cuiusdam deserti,ex imperativo tabi ausculta, vel ab

zlio nomine generis,seu appellativo, ut Gia pbanu, extorrens. Quandoque vero sim tur ab aliquo composito, quod vel est o attal eonnexionale , seu enunciatiuum , Ut

oti Oabbatasiam quq est oratiosignificanς sempsit sub ala, seu b achio malum hoc est gladium, vel aliud. Vel estansκμι ais, ut Aol. - quod etiam signifi-

- in cat

155쪽

i 36 LIB. SECUN DV s

cat seruus Dei. Nomen autem appellatiuum adhuc diuiditur apud Arabes in nomenIubtiantrae, & n men signi attonis , seu significatus . Primum definiuntitat quod auint esse posse primiatiuum, ut bomo, &deriuatiuum, ut ι: equitans.

Secundum describunt . . cmal quod Hat ριν aliud a

F,& hoc ad huc dicunt esse posse primitivum,ut sientia,

& derivativum,ut tintem i, siue cognitus. Quarto diuiditur nomen in ias i. notum, & idest

ignotum. Nota dicuntur quinque nominum species.

prima Fiat Proprium.

Secunda b. t Pronomen absiaurum,siue peranale.

Tertia 'ial Ambiguum, seu indistinctum. i. duq ipsius spe-

strativa pronomina, &

156쪽

Ignota vero nomina dicuntur reliqua omnia.

Quinto diuiditur nomen in idest, compositum, Se compostum , siue simplex. . Compositum est triplex. Primum est quod nullam incIudie partium connexionem, & hoc,si sit proprium, est irreuolubile. ve Balabιh. Secundum est ora: annexis Io, quod.s constat duobus , quorum annectitur primum secundo, ut

-l abGVah, Se huius primum regulariter indeclinabit est: secundum declinatur , atque glarratur ob praecedens sibi

annexum .

Tertium VI l cuius primum virtuali ter continet sigilificatum alicuius particulae,ut cum dicitur μεθ , senses enim est Q idest , Geueurrit Zaidus de domo in domum , similiter cum dicitur Ceniam ad te mineo spere, ubi sensus est octa omni mane, er ν nere. Eiusdem rationis fiunt nomina numerorum composita, ut Pndecim, duodecim, uria e uirem, &c.de quibus insta: in his enesin sensus est cloniso Gram, duo decem. Atque haec omnia in s clinabilia sunt excepto duodecim, cuius primum . Gl declinabile est,cuin ad in star dualis annexi abhciat in ex s abs

157쪽

133 LIB. SECUNDUS

ab luto vitiat duo. Nomina vero simplicia sunt reliqua om-

nia,quae nullatenus ex pluribus dictionibus constant. Sexto enitinerantur peculiaria quatuor nominum generata, videlicet- L l nomina numeri, Utas Σι tal eon-

iuncta verbis, eontinentia, idest localia , vel temporalia, o Yt nomina verborum, quς scilicet aequip , lent quibusdam verbis

Nomina Numeralia.

IN duplici sunt differentia; qusdam sunt cardinalia , quaeda

ordinalia,atque utraque duplicia sunt, masculina,& Liminina. Cardinali uiniquidem prima duo, hoc est vivim,&duo, regulariter cfformantur cum signo feminino in scenaininis,& absque eo in inasculinis: At vero in reliquis usque ad decem contra regulam foemininum signum de stemininis in masculina transio tur: rcliqua usque ad centum communia sint. At vero centum rudiminina,& mille masculina sempcr v cc Prosertur, atque in L i , cs media, tum quiescens, tu: nmota per Kestum potest prosem. Cardinalia senilia cito unus

oelia duo au tres quatuor

quinqueis una

ista I dua

- Masculina.

tres

γ' quatuor

158쪽

CAP. XII.

Masculina. Faminina.

leptem septem

ῆ a nouem nouem

Communia.

Viginta nonaginta -

triginta ia Eta centum.

bl quadraginta

ducentum.

quinquaginta

e, i duo millia.

septuagitata

octoginta. ut Quae vero simul unitates, ac decades, vacentenas, ac millenarios continent,ex his componuntur, atque idest, eo Uta, dicuntur, minori quidem numero sciarper maiori

praemissis usquc ad 99. & quidem usque ad viginti compositio S a st

159쪽

fit absque copulativa expressa,translato . de U G masculi-

no in scemininum, atquς perpetuo indeclinabilia sint . phassiliatis semper ultimis usque ad is.

Masculina Foeminina . t undecim undecim. --l duodecim

Elial duodecim

tredecim quattuordecim

ut quattuordecim quindecim

. quindecim .

sexdecim

Supra viginti autem semper intercedit copula , atque declinabilia sunt, seruatis quoad genus iisdem legibus,ut scilicet numerus infra decem asculinus habeat οῦ exceptis a. di a. veluti Masculina Foeminina i vigintimum

160쪽

Masculina.

CAP. XII

t Et sic usque ad

Ultra centum vero minor numerus postponendus est, vo

Vltra veiae 2oo. usquo ad 9oo. pr mittuntur inseriores numeri unitatum eidem numero A L. Ico. dempta tamen . , a que communis generis & indeclinabiles redduntur, veluti t