장음표시 사용
281쪽
Memor. philos T. II. 386. Elogia eius aliqua adsert Magirm p. Isti Quibus adde oenium Animadv. P. XIIX. 233. qui eum vocat litteras reconditas omne genus eleganter doctum virum; & Ualent.
Alberti, qui in Hagenii Memori philos p. a8 . appellat ciculi
sui Ciceronem. Heinsim aliquando dixit, unicum esse Buchnerum, qui panegyricum posset facere. Schure laschim de eius orationibus sic iudicat: si quatuor aut quinque excipiantur, omnes ex genere mediocri scriptas esse. De Epistolis autem: Buchnerum eloquentiae laudem mereri; sed poetica interdum immiscere: immo & cipe peccare contra latinitatem. Biblioth. Schrader. T. I. Η S. I. M 3. & Aburet l. P. arcan. P. 6II.
LIIX. Tob. MAGIRI Polymnemon, sive Florilegium locorum
communium. Francofurti Is 29. Ordine novo, exactiori, S ad usum accommodatiori animatum, selectioribus etiam sententiis Nexemplis consertum. Nimirum auctor sententias & exempla exscriptorum probatissimorum S elegantissimorum, graecorum S latinorum, antiqdorum novorum, philosophorum, oratorum, poetarum, historicorum, legumlatorum Se. monumentis proponit &Introductionem praemittit de operis huius forma, scopo S usu, nec non Onomatolosum criticum, quo auctorum nomina expli- eantur, aliorumque ae iis iudicia asseruntur: sed haec etiam reperies in auctoris huius Monymologio critico. Enim vero editum est hoe opus in subsidium eorum, qui docte scribere, fructuose legere, di promte dicere, aut memoriam suam quo quo pacto adiuvare praeoptant; adeoque ad orationes tam sacras, quam saeculares conscribendas opem suppeditat. Similia scripta sunt Io. Lax-gii Se Iani Gruιιri Polyantheae, sive Florilegia magna. Quibus tamen Polymnemonem hune praeserunt iudiciosissimi viri, B im de compar. et q. civ. apud Cren. Methodor. T. II. 43s.) S Morbo vi Polyhist. T. I. lib. I. e. 2I. n. 27. Laudatur quoque a Bom de Ratione leg. Histor. 6. S3. TOD. Magiri , Angrimunda-marchicus, hereditarius in L gau, primum sub- deinde conrector in schola Vallis ioachimicat ac postea lorices, & mox physices in academia francosuriana ad Viadrum professor, qui& inordinem theologorum ascendere po- Ll a tuiti et, Diqitigod by Corale
282쪽
mi int nisi pro singulari modestia in subselliis philosophorum ad
extremum vim maluisset permanere, satis se habere dignitatis existimans.quod sapientiae , humanitatis studiis eam sibi famam ae
ouisivisset . ut Bibliotheca animata, & Museum ambulam vocaretur.
eosnue videret eminere, quos discipulos & auditores habuerit. cetera amoenissimorum vir morum, in convIVIis hilaris S tacetus. tantaque prudentia, ut ad contractus ineundos, di lites componendas frequenter adhiberetur, denIque, quod primarium est pIetatis in primis studiosus; emisit Sabbatum christianum. 1ive meis ditationes Patrum orthodoXorum In euangelia anniversar: a Clavem elouuentiae, Dodecades VI. problematum metaphysicorum. N plures alias Disputationes, ut de Virtute morali In genere, de viticiis rum acropoli vinolentia, de electione & successione, de caeli physei serma, de natura, de motu, de anima, de caelo, de infinito Stoeci de tempore sce. mortemque cum vita commutavit A. I a. ret. M. tu Diar. biograph. Cec 3. & Io. Christoph. Memanae in
Batavorum I II. In praefatione commemorat auctores, qui ante se simile aut idem argumentum, sed imperfecte tractarunt, vide
licet is, Brtionem, auctorem Cathotiti, N. Perottum, Laur.
Ambros Calapinum et praeterque ea summam ostendit etymologi rum utilitatem exemplo hominis. De ipso autem Lexico sciendum . in eo latinas & a latinis auctoribus usurpatas, cum puras. ctum barbaras voces ex originibus declarari, comparatione linguarum subinde illustrari multasque in divinis & humanis litteris dinficultates ex fontibus, veterumque & recentium scriptorum auctoritate enodari, nec pauca in vulgatis Dictionariis admissa errata emaculari. Accedit eiusdem Cadm- graio-phoenix, in quo explicantur & ad orientales sentes reducuntur principes graecae voces S eae, quae cum alibi, tum maxime apud LXX. interpretes S in N. T. videntur obscuriores; ac multae dictiones a Lexicographis praetermissae, S in Glossariis alibique latentes, vertuntur atque alia lustrantur, liber, Gravit iudicio, doctus, di studiosae iuventuti per- utilis. paucisque eo tempore notus. Additur Glossarium νουον
283쪽
27 cum emendationibus & notis Gravis, ex au tario Theod. Ia sonu ab Almeloveen. Quod ex libris Originum videtur collectum. Praefixa est operi Io. cleriai Dissertatio etymologica, S Vita scriptoris. Atque haec editio prioribus, quarum duae sunt; altera framcolurieniis de A. I6n. altera traiectensis A. I 697. dicitur esse eme datior & auctior: mendae tamen priores, ut obsereavi, sunt re time. Tomo I. Aelia. P. II. Quia' vetarct scribebant Etas, non absurdum fuerit doduxere ab ετ
Modium. P. 2s. Putem, altodiat esse ab ast aede, totum incultum, vastum. Illud aliter ostendunt tibri MSS. hoc ipse evertit, addens: Obstas tamen Aevitas. C. S. Sebur flessehorthograph. m. q. Quasi abu Dad, quod censui seu proventui non sit obnoxium. Leibmtim in T. IV. Supplem.
Almanaeum. Ibidem. ΑΙ manacum,l Almanach est vox arabiea. 6c ve- Almanach. Ios Scaligar in Cu. l nit ex hebraeo Ποῦ numeravit licem: Almana Calendarium, S significat laterculum vel in- μαναν γ a luna di mensibus . t dicem, in quo res plures nul merantur fc ordine recensentur; quem Graeci muti α Uocant. Salmasim Protegom. in Moara. p. 72. AZoara Arabicum est contractum, Pro arestara. Solinum p. 2O. Sura sue Surara dicuntur AIcorani capita. Id. Ibid. p. I4. N
I44. cassicularium medium aestitis vel hiemis. Gloss . Isid. Haee
vox aramaa originis esse videtura
284쪽
a a Martisias tutem redactus est. In gene- l. re est aequi us, sive emtione, lsive captivitate. Sebindurus in l' Lexico : co pueri ebrias ta νι die. lTomo II. Quaro. p. 384. Germ. b η est a Sebe , quia ad quae Sueben. Sax. Sae en est a Sequi. rendas res visu opus est. I Quod quaerimus sequimur. - GAEM V Εtymol. teuton. T. Est & assine verbum chald. II. Collectan. etymoL Leiba Nd: Intueri, aspicere. Prope nitu P. M8. cst Npz Interrogare, scrutari,
Arabibus. Sed velim a Sagis. . Ratio. P. 4o7. Germ. Hratino,'Haee recitasse, est relatasse. Quin Belg. V Qt. Simplex esset potius Vernunsi est a 'Gιh- Nuta. Id aut ex eo, quia no- ηπεο. Clauberg. 2II. N I9I.vit, aut sobrium isse s is test gentem Possit ergo Nunstesse V ἔν νουν. Certe, ali. quando est ratio. Saphon. p. 638. Saphon inquit Isidorus pro '-ἰηι lanem aeee-I . l. I9. .) μα- in prora po-l pit: intelligitur enim per Sasitus. De quo Calius: Venerio . phonem, sive Sasonem vel eliscursu veni prolato pede usque t iam Savonem flumen Campania ad sephonem. Ab orientalibus i inter Lirim S Uulturnum, desumptum, opinor. l quo non Caelius, sed Caeli
285쪽
Irimum Dillaeae contionator aulicus. deinde prosessor scholae her- ornensis, nec diu post paedagogii S alumnorum publicorum inspector . inde ecclesiae emdanae pastor, S tandem scholis bremensis rector, ac prof theologiae, Cui acti S Blondelli more
studiis dans operam, ita videlicet, ut humi stratus esset, media inter librorum hinc illinc sparsorum volumina. osor quaestionum 'inosarum & inutilium, studiosus autem moderationis & caritatis, etiam ergo dissentientes Dei oeconomiae ad foederis leges ritusque dirigendae commendator primus scholae bremensis restaurator 8c rector se licissi sanus, ac viva rerum & verborum bibliotheca merito dictus, a Senatu bremensi cum issethureis & Craeio ad Synodum dordracenam legatus, & Cum reliquis istius Synodi theologis, non obstantibus ipsum inter Sc Gamarum suosque collegas litibus, in summa doctrinae de gratia conveniens, finem vitae attigit
A. Ig'o. aer. s8. Scripsit etiam Examen Methodi Phil. Meolai de omni praesentia carnis Christi, Incisionem nervorum Balth. Meti eri, Examen spinarum spicarumque, Ara drum anti nuthemenum,
Memoriale biblicum & alia de quibus videatur mitte in Diar. biograph. ad A. Isso. De Lexico autem eius philologico legi possunt Asia erud. A. 1698. 3sI. Morbos Polyh. lib. IV. Io 6. N Creuius P. X. Animadvers. p. 27s. Simile scriptum est Caroli Ste haηι Dictionarium historicum, geographicum poeticum. Genevae Issa. . In Epp. praestantium virorum laudatur Martinius, ut vir valde doctus, honestus. aequus, ic moderatus p. s46. 7N. Bistes ius autem in Leibnitii Collectan. etymolog. P. II i88 reprehendit eum, nee immerito quod germanicam linguam ex latina derivare ausus sit. Morus hispalensis e gente gothica, duos episcopos fratres habens, Falgentium videlicet carti aginensem, & Leandrum hispalensem, cui ipse in sede archiepiscopali successit, dictus iunior, ut ab Isidoro cordubensi distinguatur, quanquam V us de Histor. lat. l. 2. c. 24. per iuniorem aliquando etiam Isidorum pacensem designari monet, duobus praesedit Conciliis, hispalenu II. & toletano IV. scripsitque multa, ut Chronicon a M. C. usque ad A. C. 626. maximopere interpolatum S auctum a Luca, rudensi in Hi-- Para III. In fol. Mm spania
286쪽
spania episcopo, Historiam Gothorum, Vandalorum &Suevorum Originum silve Εtymologiarum libros XX. in quibus, teste Iac. Thomasia de plag. lit. 3. 474. pleraque transscriput ex Servio, F
Muis, & Augustinoi saDe etiam, iudke C. Mures, o ad Salvian. p. 2o8. in iis nugatur ae Vita di morte sanctorum utriusque testa. menti, Synonymorum live Soliloquiorum libros II. contra neis quiliam iudaeorum libros II. Regulam monachorum, Expositionem Cantici canticorum, quae omnia dc plura alia ad fidem codicum MSS. correxit ediditque Iac. du Brant, monachus S. Germa.
ni a Pratis, & publici iuris secit Parisiis A. I 6oI. Isidorus autem,
a Parνibis ea .eiliι tolet aut IIX. vocatus sui saeculi doctor egregius ecclesiae catholicae novissimum decus, praecedentibus aetate postremus, doctrinae eo aratione non infimus, di, quod maius es in saeculorum fine doctissimus, atque cum reverentia nominandus Α. 636. placide in Domino obdormivit. Restarm. de scriptor. ecel. I37. V ius i. c. Muir 6ι6. Cave 3o6. Mu in Accession. ad Relect. Wheari ire. Io. Mollar de homon. s88. Murem 684. Pue- fluunt et34. Bo-destus Protegom. in Pseudo Isidorum c. 2. Craniis differt. I.
de surib. librar. S. S PI cci ει de Pseudon. 397. Io. Georg. Gravius, naumburgiensis, litterarum tirocinia in gymnasio Saxoniae portensi, ubi consuetudo lucubrandi ei nata est. N in quo severissima lege proficere iubebantur adolescentes, posuit; postea autem in lipsiensi academia usus est doctoribus,
Andr. Rivino, Thoma Reios, Io. Strauchio, ita ut iurisprudentiae Operaretur praecipue tamen bonis litteris sese magis magisque perpoliendum traderet; Daventriae in primis a Io. Fran. Gronavit ore
S consiliis pendebat, ab eo, quem uicendi magistrum sequi consultum sit, edoctus ubi etiam, ob doctrinam de sacra caena. & divinis decretis, patriam eum resormata commutavit religionen, inde
professionem sustinuit primum Duisburgi. deinde Daventriae, denique Traiecti ad Rhenum, vir eruditione, prudentia, modestiadi humanitate, sobrietate S mediocritate praestantissimus, atque a variis Rebuspublicis ac Principibus, e. g. Amstelod amensibus, Lugdunensibus. Venetis, Rege Borussorum S Electore palatino, cum eonditione liberalium stipendiorum, sed frustra, expetitus, capitis vertigine duobus sere ante obitum mensibus, cum alias per aemnem vitam valetudine prosperrima usus esset, laborare coepit;
287쪽
Martinius. D. 'εμε 27seaque rediit d. XI. Ianuarii A. 17o3. cum ad prandium iturus, intrauiet domum Henr. Pontam, clarissimi theologi atque amici sui: hic enim erat terminus vitae eius, adeo ut ad convivium amici non posset pergere, sed omni linguae usu dc corporis sensibus de stitutus post aliquot horas, annum agens unum & sexagesimum. 1 ingueretur, Immortali nominis ac meritorum fama relicta. In academia ultraiectina fuit politices. historiarum & eloquentiae pro sessor, pariterque Magnae Britanniae Regis historicus, nee ipse tantum varia scripsit, sed & optimos utriusque inguae auctores eum utilissimis ealdit observationibus, e. g. Hes dum, Lucianu- , Callimachωm, ciseram. Epp. & orationes, S libros de ossiciis, Florum.
Danielem Eramitam, Mursis libros de Cypro. Rhodo ic Creta, eiusdemque libros de regno laconico, Triseum & Ceramicum Gem1num, Riabauia libros de re vestiar. praecipue de lato clavo. eiusque de vita M. Mallii Theodori dissertationem, Humi poemata, Bernardin. Forariaem de ritu sacrar. ecclesiae veteris concionum, Fr. Iunium de pictura veterum, Syntagma dissertationum rariorum, Orationes&Epistolas, &Thesaurum antiqq. romanar. quem iam continuatCL. V. Alberi. Henr. Sallerare, sereniss. Principis araus consilis rius. Cave autem, Morum eruditorum ad A. I7Is. P. saa. suasu, a Gravi Cohorte Musarum. Ceterum de eius vita legi possunt facundissimus Pet. B-manum in orat. funebri, & Acta erud. A. ITH. i87. His adde eadem Acta erud A. Is8 . 2. S ITOT. p. 4ΟΟ. C. Cellarium in Bas Fabri Thesauro erud. schol. I496. 6c Antioarb. 97. Tolvam Epp. itinerari 2. 3. 64. Multum P. 3s7. Schur eisch. EPP. arran. 6io. 139. & Iae. Faeeiotatum praef. in Notas in Cic. Orat. pro P. Quiaetis. Suffciat nobis ex omnibus elogiis quae ipsi dant eeleberrimi viri, hoc unicum. quod legimus in praedictis Actu erudit. A. I7o3. ignescentibus, id in eo inusitatum propo S admiraηdum fuisse, quod eum
summa studuisua miram morum suavitatem, animi ust candorem toto via
Caroli DU FRESNE Glossarium ad scriptores mediae diMm a infimae
288쪽
infimae aetatis. Francosurti ad Moenum A. l68i. Tomi IV. volum. II. Quod prodierat Parisiis anno I678. S iterum recusum est Franco- furti, tuque auctius, A. I7lo. In eo latina vocabula novatae signi- Mationis, aut usus rarioris, barbara & eXotica explicantur, eorum- que notationes di Originationes reteguntur: complures medii aevi ritus & mores,legum, consuetudinum municipalium, di iurisprudentiae recenti Oris formulae Sc obsoletae voces: utriusque ordinis. ccclesiastici S laici, dignitates & ossicia, et quamplurima alia o servatione digna recensentur, enucleantur, atque Illustrantur. Ac
eedit Dissertatio de Imperatorum CPtanorum, seu inferioris aevi numismatibus. Praefatio autem, quae merito celebratur a celebri viro Georg. Nicol. x v ia in Con1titi rei scholast. itfeld. pag. In. agit de caussis corruptae latinitatis, discrimine barbarismi S soloecismi, item glossarum S glossematum', variisque Lexicis S Glossariis, quae usque ad renatas litteras locum obtinuere: qualia sunt vetus illud, quod asservatur in bibliotheca monasterii S. Germani parisiensis, a quodam Martina descriptum, Salomonis abbatis S. Galli Dictionarium, Aefici angli Glossarium. Papia Elementarium doctrinae rudimentum, Ioannis de Garundia Synonyma Sc aequivo ca fullonia Glossarium, Ioannis de Ianua Summa seu Catholicon Matth. Silvarici Lexicon medicum, Guil. Britonis opusculum dinficilium vocabulorum Bibliae, Zc similis liber, inscriptus Mammois tractis, in quo itidem voces Bibliorum enucleantur. Quibus sub exitum saeculi XV. aut sequentis initium alia accessere, ut meabmiarim eompendiosin, Reabularim breviloqarati, Carbo item parvis seu diis Etionarium latino- gallicum, Rob. Misi Catholicon parvum, Io. La garici Catholicon armorico - Dan co-latinum, Gemma voeabalorum s
Gemma I mmarum , dc Dionysi δεδε toris Dictionarium. Hoe opus dia Fresue, eruditissimorum virorum, inter quos est Diubim, iudicio, omnes, quotquot in hoc eruditionis genere prodierunt unquam. libros & copia Sc varietate doctrinae longe multumque superat. Est enim, ut M=rhosim ait Polybia T. III. p. Io . hic liber quasi oceanugomnium Glossariorum minorum 8c particularium: nam auctor eius, herculeo plane labore, totum illud Augiae stabulum non reis purgavit, sed complevit, accurate congesto omni hoc latinitatis sterquilinio. Neque tamen caret mendis quae iam indicandae sunt. Ei Hadr. I alisi./, qu v primum duntaxat Tomum percurrit, Ualesianorum
289쪽
Du F ιβε norum p. 233. hoe in eo taXat, quod copiam vorum barbararum. videlicet germanicarum, anglicarum, triandicarum itali easum flavonicarum aliarumque. contra suum institutum, quod est tradere voces cadentis N infimae latinitatis, adserat, sine ulla earum eri plicatione, multasque observationes de rebus tam ecclesiasticis quam aliis congerat, quae a glossatore plane non exspectantur aut requiruntur.
Praefat. P. 2 . Amalassinthae,The- Εrat eius soris, fi fides adhibenda oderici Regis Italiae uxori. t Hadr. Mulis inValesianis p.ao8.
Leodebodie Pari modo vasa dono argentea anaelata pen- losantia libras L ' a 6. Aquilinus color. Ioannes Dia- Lege, at livido Mandum, sicut M. eonus de vita Gregorii M. lib. t sensus enim est, eum fuisse 4. e. 84. Mento a confinio ma- colore susto & subnigro, non-xillarum decibiliter promi- l dum autem livido. sive plum-nente , colore aquilino ct u- l beo . sicut postea er conti-
vado, uondum, sicut postea ei contigit, cardiaraia aB. Arbor, maeum naUis. git, cum stomacho laboraret, atque inde cardiacus dicereis tur. Datur dolor cardiacus, sed non color cardiacus nidis
lum navis significat. non pertinet ad voces mediae aut Infiis mae aetatis, sed proba asi latis ' talis , qua usi sunt nullius, Iuvenalis, aliique honi aucto-
P. 333. Ardaricanus, monetae spe-iImmo Ardarieani,sic dicti a Reia
cies. In lege Burgundionum i se Gepidarum, qui post At-
praecipitur . ne accipiantur valentiniani, Genavensis & Gothius , qui a tempore Alarici Regis adaerati sunt, & ltilae mortem Hunnos divI-cit, expresse hic olim Muntur ab Alaricanu , adeoque duae
Gothicorum species prohi-Mm 3 hcntur, Digitigod by Corale
290쪽
mn Da Freso Aedaricaui. Ubi sorte lese ι bentur, Alaricani & Arcuridum Alarieaαι, Regis scilicet cani. P. 2II. Alarici. Pag. 3sa. Asiatim. Concit. Basil. Seiura. Laudes divinas per sinsulas horas. non cursim ae festinanter, sed asiatim dc tractim, ac cum pausa dicendos. Sed legendum ividetur aseia tim , id est . divisim. M. Aspernabilis, contemt r. 3sq. Assiustum. Herba ama a. ι72. Atrium sauciolum, praetorium, sorum iudiciale, in quorei re damnati morta mugianis eur. - - Concit. Matiscon. II. c. I9. Ut ad locum examinationis reorum nullus clericorum accedat, nequa ιntersit atrio fauetiaolo, ubi pro reatus sui qualitate quispiam. interficiendus est. 33o. Augustati m. Donativum.
Imperatore populo aut militibus facta. Δωρεα Καες s
Asiatim recte se habet, & eomis
mode deducitur ex italica voisce adagio. Aeg. Meuatim nelle
Origini delia lingua italiana in Actia erud. A. 1686. s4 .
contemη udas, seu contemtu dignus. Hagesiana P. 2Ia. Cur non additur, vox corrupta
ex Ab bium i P. zIT. In atrio sauciolo, seu praetorio. sententia quidem supplicii ferebatur di pronuntiabatur contra sceleratos ; sed non ipsum inserebatur supplicium, verum extra urbem, in campo aperto. Verba autem
sic leguntur: ad Deum, ubi pro reatus sui qualitate qui sipiam m. termiendus est: neque adve
temporis. P. aiy. Augustaticum erat argenti sumisma, quam Imperator singulis militibus propter sui ad Imperium promotionem solvendam curabat, ad quam electionem populus minIme
tem erat largitio Imperatoria populo, μωφgωlis civibas rommnis facta, modo maior, mΟ-