장음표시 사용
351쪽
s. Scripturae V. Τti prima Pars, serenissimi Augusti Ducis
Brunsvie. N Luneb. auspiciis ex ebraeo in germanicum translata. inelmstadii A. I666. DerH. Schrissi altes testamenta Erster Theil. Interpres hie erat Io. SAVBERTUS, tum temporis linguarum orientalium professor heimstadiensis. Non autem absolutum, sed interruptum fuit hoc opus beato ex hae vita discessu laudatissimidi Principum Nestoris Augusti A. is 66. & prelum quidem censavit in capite XVII. prioris libri Samuelis; exempla autem omnia, quae impressa erant, translata Wolfectuitellum, ubi ten hris mancipata adhue asservantur. Meum exemplum debeo ego
singulari gratiae serenissimi Ducis Antonii Virici qui mihi illud pro
Msto aut oris quod Bibliothecae Augustae consecravi, elementinsime dari iussit. Auctor presse secutus est sontem sacrum & euiisque capiti annotatiunculas subiunxit. Praemisit etiam singulis libris biblicis Praefationes, in quibus de librorum denominatione de Partitione, eorumque auctoribus agit. De hae versione pluribus agit Conring. in Epist. gratulator. ad Ducem Augustum, eamque contra aliorum obtemones vindicat pag. 6. & seqq. Antequam illa imprimeretur, specimina eius, iussu magni Principis a ciuis
rivio cum eruditis nonnullis, interque eos etiam cum I. M. Diti hereo ae parente meo, libere censenda, communicata fuere: quorum
hie quidem eandidam S ingenuam XXVI. priorum capitum Geneseos eensuram instituit. Io. Saubertur , Ioannis antistitis noribergensis ecclesiae filius primum ebr. linguae deinde etiam theol.prosessor heimstad. ac postis ea, impetratis prius hoc in loco doctoris insignibus, inter me logos altorfinos primus, ecclesiaeque pastor, vir eleganter doctus, gravis, moderationis amans. S magno Praeditus animo. mortalitatem exuit A. Is88. ael. II. Edidit parentu sui Prodromum philol. saerae, cum notis, Mich. Piscarai Pericula critica, di alia, de quibus vid. P0ρiu in Memor. theol. T. I. 226. Programmatis fuis
352쪽
mtterus. Lan Meh. D I Ris 3 ovLEliae ΗVTTERI Novum testamentum harmonicum, eis braice. graece, latine, di germanice. Noribergae i6oa. Edidit etiam N. T. VI. linguarum, A. I 29. &XII. linguarum, A. I6 3. nec non Biblia ebraea, IJamburgi I s 8 7. f. ubi litterae radicales plenae sunt, serviles autem di qui elcentes vacuae. Atque haec editio nova quidem characterum figura singularis est, sed nullius fere usus. Iae. Le Lone Biblioth. S. P. I. IIo. Cui adde mitiuer. Bibliothee. 141. Simili modo M. Christianus Reinereius edidit Biblia sacra quadrilinguia N. Tti graeci, cum versionibus, syriaca, graeca vulgari, latina & germanica. Lipsiae I i'. f. de quibus vide Tomum III. Musei Novi p. 62I. dc Drabola de var. scripturae editioni b. 38 . H. Hurterus, lusatus, linguae ebraeae professor lipsiensis posmea infelix Hamburgi S Noribergae typographus, obiit haud longe post initium saeculi XVII. VII. Frid. LANΚΙSCΗΙΙ Concordantiae bibliorum hebraicoa
g graeco-germanicae. Lipsiae &Francofurti I68o. Sunt magni Concordantiarum operis epitome, cuius prior Pars omnes hebraicas lechaldaicas V. T. voces, posterior voces omnes graecas cum N. Diauthenticas, tum in apocraphis usurpatas, te quae in versione
LXX. interpretum leguntur, exhibet. In Praefatione instruitur lector, quomodo hunc librum ad usum adhibere possit, ac debeat. Conr. Drtheri Concordantiae in libros graecos V. T. Francofurti imis pressae A. Iso7. . notae sunt; sed Abraham Trommius, pastor gron in-ganus, teste Io. Alb. Fabricis in Biblioth. gr. l. 4 e 3s. p. s. pleni res ex emendatiores, aptiusque digestas promisit, ac tandem edidit A. I7i8. quibus Io. Gagnier, praetendens, Kircherum iniuste accusa tum esse. opposuit Vindicias Kircherianas; has autem Trommius mox Epistola excepit apologetica, aua se suasque Concordantias eontra viri illius doctissimi animaaversiones tuetur: de quibus omnibus vide clarissimum Io. Curicum T. X. de la Bibliotheque ancienne dil moderne Pag. 38O. 39o. 39I. IIX. Martini DEL RIO Adagialia Sacra V. N. N. T. Lugduni D,ra. Εκ bibliotheca D. Io. Sa uberti, qui & quaedam annotavit. Notan
dum vero , opus non respondere titulo: nam auctor morte prae-
353쪽
D I Ris. 3ψIventus Adagia N. T. colligere Scillustrare non potuit. Immo Sin Adagiis U.T. non nulla desiderantur. Vide Praefat.& p. 27 . Ampliorem laborem suscepit Aloys Novarinus, edens Adagialia ecclesiastica in sol. Andr. Schatti Adagia sacra sunt continuatio operis Detriani. Ceterum de Adagiorum sacror scriptoribus videatur
Genius Animadvers. phaol. P.2. 2ys. de praesenti autem opere Danu is iuere Hermeneut. S. 29'. & d rh Polyhist. T. I. I. I. c. 23. n. 94. ys.
In Prologo huius operis agit auctor de differentia parabolae & paroemiae, item parabolae S adagii, de aenigmate 8c apologo sive fabula, de disserentia sententiae dc apophthegmatis, de laude adagio-
.rum, di sacrorum adagiorum collectoribus; e quibus nominat Polydorum, eum, qui farraginem Magiorum edidit Parisiis ex Sonnii typographio, Ma istium calvin ianum unum, quem ne qui dem nomine dignatur intelligit autem Ianum Drustum: At Ioach. Z hiserum silet. Pag. aio. Notandum, veteres Rab ' Ridiculus homo i Quosnam embluta Seol proprie accepisse go per iuniores, quos per Ve- pro inserno, ut patet ex apo- terra Rabbinos intelligit Scu. crypho Esdrae IVto, cuius au- licet hi sunt veteres, qui quaruthor valde antiqvs est. itum Esdrae composuerunt,
cu 3 auctor tamen fuit christianus. D. Io. Gubertus in anno- . . . tat. ab ipsomet adposita. Adde Io. Alb. Fabricium Cod. ap
eryph. N. T. 236. Quam causam discere poterant Imo vero ximehi ipse huius terat ex Dav. Cimchi. Tradit enim, opinionis. Iterum D. Io. San
eos existimasse, animas impi - bertu1. . . . rum cum corpore interituras. . .
Mart. Del Rio, natus Antverpiae . ex antiquissima S apud Cantabros celeberrima familia, a victoria inter duos fluvios aliquando a Mauris reportata Dei ris dicta, in iuventute militiam secutus, ae postea PHILIPPI II. Hispan. Regis consiliarius, di fuere mus in eius exercitu iudex, quem Auditorem generalem vulgo oiciamus, ac regio fisco praesectus, seculo relicto, commutatoque Maraei Antonii, quod ante gerebat, cum Martini nomine , Iesultarum ordinem in Hispania ingressus, divinarum litterarum studia tracta
354쪽
342 Lartius. sistinuit adeo feliciter, ut theologiam dehine doceret Lovanii. Gra eii, S Salmanticae, tandemque Obiit Lovanti Iso8. arta re. Latine. graece. hebraice, chaldaice, belgice, hispanice, italice, gallice, geris manice ita loquebatur, ut in plerisque eloquentissimus, in nullo hospes esset. Auctor P fat. in hune librum, Mnu Mo. Wista
saer. 239. Morbos Polyh. T. II. lib. III. f. Is Histoire ae Ousta is. Crin. Animadv. P. II. 237. & de Singularib. scriptor. I 6. Iac. Thomas in Struvii Actis litter. Fast. VII. 28. ubi a Drexesis laudatur; a Iosauiatem Maligero pessime vituperatur. Laudatur etiam in eo integritas.& abstinentia a mendaciis S adulatione, submissio. di inde ens distendi studium. Io. LORINI Commentarius in III. epistolas Iohannis di duas
Ιo. Larisau , avenionensis, S. I. philosophiam docuit Romae. theologiam Lutetiae ac Mediolani: Luit etiam ordinis sui Praepositus generalis, S librorum censor, obiitque Dolae in Gallia A. 163 art. s. Scripsit et Commentarios in Levitici, Numerorum & Deviateronomii libros, nec non in Psalmos, Ecclesiasten. Sapientiae librum & Acta Apostolorum. Quidam eum vocant alterum Loniagium Cassium. nig 48i. PDisser Thes hermeneul. π . Rich. Simon Histor. erit de Commentat. N. T. 636. Et hie ultimus obis servat, Grinum quidem facere non nunquam digressiones non necessarias, interim nec praeterire, quod facere possit ad penetran. dum sacrorum scriptorum sensum.
Francisci SIXTI Bibliotheca sancta. Coloniae Igas. Multis
antea vicibus prodierat Coloniae, Venetiis, Francolarii, Lugduni. Parisiis, ut annotat Lipeuitia in Bibliotheca reali theologica P. I. i Sed hate nostra editio, ab auctore recognita & aucta, a Io. Ha postea revisa, scholiisque illustrata, ae aemum auctorum recenistiorum accessione locupletata est. Constat IIX. libris, quorum primus agit de numero, partitione di auctoritate divinorum volumi
num ; secundus de scripturis S scriptoribus, quorum in Bibliis fit
mentio; tertius de arte IIIa exponendi; quartus de catholicis eorum expositoribus; quintus de annotationibus dicensuris in V.Tti
355쪽
expositores; sextus de annotationibus & censuris in N. T. expositores ; septimus de oppugnantibus N.T. octavus de oppugna tibus V.Tum. Horum utilitatem totius operis Praefatio demonstrat. In Praefat. p. 3. Proximis annis At vero prius est Bertrami, & p perniciosum OeeMampadia volumen adversus Sacramentum corporis Christi invulgarunt sub titulo Bertrami presbyteri ; S Caraustadu opus contra cultores imaginum cum inis scriptione: Caroli M. opus contra cultores imaginum. Lib. I. p. r . Athanasius in sua Synopsi volumen psalmorum
ante captivitatem a regis Eeechia
amicis collectum scribit. Pag. Is Ieremias vaticinia litteris lmandavit, sermoηι quidem i-- lentio, s pono subrustus, sed sensuum maiestate sublimi.
Lib. II. p. Q. Tertustianur adversus Praxeam dicit eanonesAposto. Iorum esse per manus traditos. sterius caroti M. Vide Pia cium de pseudon .ua. Medarum de homon. sso. & Casaubonia
Primo disputatur, an sa θηερφ' Albanasii. Deinde alis, probare conantes collectum illud esse ab Esdra post ea tivitatem bab lomeam, ad eandem provocant Synopsin. Cava Ust. liter. IO . Placeim de anon. P.LFaeilitas ct simplieitas stili non es.ficit sermonem subrusticum, aut eloquentiae derogat quidquam , sed insignis est virtus eloquentis orationis. Auctor Dedιeationis commentarii Hijusemanniani in Ieremiam ad Io. Georgium II. Electorem Sa
Apud Tertullianum seque is Pis
bro adversis Praxeam, neque is
alio utro quod ego quidem sciam illim seripto eius modi quidquam exstat. Iae. riserius de Ignatii di Polycarpi scriniis Tomo III. Patrum apostolicorum c. VI. Iys. 76. Esdras I. Paral. 6, M. Is IUσ- l confusionem hanc oppugnat Plac-
356쪽
. dach sacerdos appellatur, & ab i ciu/ de anon. p. q. Hebraeis Mala iuvi, ultimus Prophetarum, esse putatur. Pag. isa. Adversus Christum Blasthol Portentosa Illa & prorsus exsemia exsecrabiis, quas impii Iu-i cranda, in Missia, quae prima daei is nisude suo emittunt. i S praecipua Talmudia pars est,
plane non reperiri posse arbitror.
Cart rubi Praefat. in Annot. in Exodum 3 4. Tomo I. Supplement. criticor. sacror. O helius Synag. bifroni. 22.18o. In Physica laborarunt apudlBedae liber, ut exiguus est, Da Latinos Beda in libro de na- parum quempiam iuverati Anselis tura rerum, Anselmus in libro mi liber nee in eatalogo verum de imagine mundi N Hono- eiusa nee apud Trithemium repe-νius Augustodunansis in libro e- ritur, aut, si in antiquis codi-iusdem tituli. cibus cum Anselmi scriptis
coniungitur, Honorio tribuatur Deluso; neque est unus liber, sed das, qui unum eundemque habeant parentem, non duos. ... Val. Henr. Vetur in Program. . Commentario de reb. naturai.
ac medicis in Scriptura sacra praefixo c. i94. Nota literata ct illiterata. Partim sunt perperam picta. Ca-μωboniana 27.
Ibid. N p. I9s. X Xενον. E Eεων. Io. Frid. Moer Histor. version. Biblior. german. per
- . Anselmus, Episcopus Lu-lΕst unus idemque, qui tamen auου- censis. Anselmus Mantua via quam fuit Mantua episcopus. Eris scopus. ror autem inde natus, quod .. Mantuae diem obivit, iplumque Sanctis adscriptum Manini tuani in patronum civitatis elegerunt. Natal. AIexanderΡ.I. Saeca Diqiligod COO la
357쪽
. sacris litteris praevior. Σ8I.Ephrem Syrus Sermones plurimos syriaea primum ac deinde Graca li egua edidit in varios
divinae scripturae locos. 3o . Hieronymus, ut 'o testatur. in epist. ad Sophronium T. . III. 79. transtulit universum divinae scripturae eorpus inlin.
Dissert. isagog. in illius Dinsertat. histor. p. I6O. rastorii praceptor. Io. μι ster de homon. 446. Qui Ephraemi tempore proxime sequuti sunt scriptores, et graca
lingua notitiam adimunt. Andr.
Riseim Crit. sacri lib. III. Loquitur de translatione in latianam linguam. Rich. Simon Hist. triti V. T. 49I.
333. Iacobus de Voragine utriusisque instrumenti divina volu
Iintuam summa fide ac diligentia transfudis. 336. Ioannes Quinquastoreus,
337. Iosephus a recentioribus Iu
3 7. Nicolaus Lyranus, natione Aulvi,vel ut quidam scribunt, ex Lyra Brisantia oppido, ἔν- Ipse Iacobus de Voragine, S. Antoninus, Trithemius di Castillus hoc da opero tacent. Neque
in Bibliothecis Italiae nobilioribus eiusmodi codex MS. reis peritur. Adde, quod Iac. de
s de Histor. nostram bibliotheia
l mi ou disp. de Olfrido p. s. Radu phus , Benedictinus, ut Flaviace sis, sive flaicensis in dice quidam dicunt, Diri is, cla- l cesi bellovacensi, sicut antea ruit anno Domini 'Io. - l recte posuerat claruit anus
358쪽
37 . Rupertus abbas miliensis scripsit in XII. prophetas mi- l
nores libros 'O. 39o. Vincentius Resiuaeensis sumptibus PHILIPPI Valesii scripsit Speculum naturale.
393. In Vetus Testamentum scripserant Aquila, Eusebiaia caesariis ensis, ins chius monachus, Io sphus Ierosolymitanus, Iustus Tyberinus, Lucianus, Matthae us Doringus, Paulu, Burgensis, Patre bitas , LXXII. imer releg, Sophronius, SImmachus, Theodo-Damιηι IIII. Labba T. IL 273.2 t. 1 67s. Olear P. II. II Richardus Hon de Hampeli I. G. Eeeard praefat. in Catech. theotisc. 38. Loros 34. Natal. Alixauder I. e. P.
Dissen. I6o. Ex his ne unus quuam est, qui perpetuo commentario V.T. uiuis straverit. Patrophιli versio aeuuaquam exstitit ἔ S LXX. interpretes universum codicem
reddidisse, si non aperte falis sum, oppido tamen dubium est. Ιo Frid.- ιr Biblioth.bibl.4.
D . In Maccabaeos commentati Quis illos, quorum ultimus est' sunt B.raardus, Gregorius Nara- l Sim. Angelus, perpetuo commeu angenus, Ioannes chrysostom is tario libros Maccabaeorum exis Iosephus, Marius Victoriημι, Si-' posuisse, Sixto eredati Idem s. man Anglus. l η. Anianus in prafat. Commen- At ego ea verba in AnianI prae tariorum Chrysostomi in Mat- . fatione reptrire non patui. O thaeum annotavit, Chrysosto- l mus Animadv. P. V. 2IO. mum interdum naturae nostrae vires plus aequo extulisse. si9. Christum concessisseApostolis iustum gladii usum in perissona totius ecclesia ct profuturo ιmpore, quia eXOrdio nascentis eccleuae armorum usus minime conveniret. laiaια. Erasmus, negans, Chri- Erasmus sic commentatur ad
Hrum e esse falsium, eκ genuina verborum Christi interpretatione patet. Melch. Ziuter de Episcopo milite cap. I. f. M.
359쪽
stianis licere militare. ipse se prodit euangelicae disciplinae adversarium, & christianae politices eversorem, dum C hriapiam adimit iura iusta deses
Pag. 6Π. Lucianus monachus in Annotationibus super Chrysostomum a cascilio tridentino damnatis. . Hieronymus Comment. in l .caput Ionae ιHargumenta pro- lmit contra eorum sententiam qui putant damnatos chri- i
stianos ab inferni suppliciis ali. l
quando liberandos. vis. Clemens Romanin libro Tm- .
a. Ariua tui Epiphanius. Theodoretus & Hieronymus narrant Aeriani, & Ario nitae, videntes Epistolam adHebraeis
os,maxime 'sorum dogmaei repae. gnare, negarunt illam esse mali. ti . Liber Sapientiae, &Ecclesiasticus a Ioanne Damasceas uuia lmeratur inter ean nico . Luc. 22, 36. Criticor. sacror. Pag. I TO. Neque vero, cumhm dico, tus adimo Prιncipibus gerendi belli, modo christiane geratur. Dico, viris vostolieismon convenire bellam , nec religionem christianam armis tanis tum esse propagandam, nec Priae'a bellum ullum suscipiendum, quod aliquo pacto queat viatari. c. Multa conceduntur, qua non docet euangelium, veluti iusiurandum S lites serenses. Non a Concilio, sed in Ddiea itabrorum prohibitorum, qui non est eius. pars. Misere Biblioth. crit. Tomo I. 7s. Ad ea quidem, pro sua hypothesi, respondere, eaque solis vere nititur D. Io. Guil. Peterissea in ultimo scripto Tomi ΙΙ.
mentio fit Arii. Apud Epiphanium probaro contendunt ex haeqqisia,Christum esse creatum. Saudius Nucl. histor. ecclesiast. lib. LIq8. At Pet. Rctorius comentator Dais masceni, dc Melch .canus lib. II.
360쪽
ehristianismum conversus a Generali Dominicanorum, qui postea Pontifex creatus assumsit PII V. nomen, a quo & habitum illius ordinis aecepit, si non graecae, ehraicae tamen linguae peritissimus.
N eoneio natoris langens munere, obdormivit Genuae A. Is69. aetatis 49. Scripta ipse tua enumerat l. q. p. 378. inter quae sunt libet de Usu concordantiarum biblicarum, Quaestiones physicae, astronomicae, & geographicae in Varios S. scripturae locos, Commentarii in Proverbia. Ecclesiasten, librum Sapientiae & Ecclesiasticum, variae.
que Conciones. Thomo lib. 46. eum vocat virum eruditae dili gentiae. Notatur autem ab Hulsemanno in eP. dedicat. commentarii in Ieremiam, ν treo in Program. Commentarii de reb. natura . di medic. in SS. liri occurrent. c. Vide etiam Meth. Bud. theol. 29r. Que edi de patr. doct. Viror. Π9. Rich. Simo. Hist. erit. V. T. l. 3. e. I . Casaisa Dr 26. 6O9. Mager Bibliothee.
bibl. I. dc Car. Arnd in Continuat. praedicta Biblioth. 3.
Mosia PFLACHERI Analysis typica omnium eum vecteris, tum novi Testamenti librorum. Basileae I62o. Editio quinta, eaque optima Cui subiecta est Methodus resolvendi quoscuniaque auditores. Gisbertus μιtim arbitratur, tabellas V. S N. T. apud Alytidium in Praecogniti theol. & mmmeliam in Memoriali hiblico e Pflacheri Analysi petitas esse; sed Cranis in Dissen. II. de furib. librar. p. lo. secus videtur. Auctor hane Analysin vocati picam eo, quod continuo typo seu in tabulis eam oculis subiis it. Promittit etiam di dacticam, propheticam, S apostolicorum seriptorum Resolutionem. In Praefatione autem agit de via tractaniadi interpretandique S. scripturam, eamque constituit duplicem, Syntheticam & Analyti eam. Mos P ueher, theol. D. & pastor ecelesiae campedunensis in Suevia, spiritum Deo reddidit A. is89. & reliquit Homilias in Cais aechismum 8t I. librum Samuelis, nec non Postillam. ut 628. Iacobi BRANDMΥLLERI Analysis typim omnium N. Testamenti epistolarum apostolicarum, nempe Pauli, Iacobi, Petri, Ioannis, Iudae, nee non libri Apocalypseos Ioannis. Basileae 36ar. in haec veluti tertia pars ad Analysin typicam librorum biblicorum ante editam pertinens, adeoque continuatio Dperis Pnacheriani.