장음표시 사용
381쪽
36s fimbriae vestimenti Christi, Matib. 9, M. In Secunda de V. lapi dibus a Davide e torrente electis, I. Reg. 17, 4o. in laudem B. Si nistat, Lue. II, 27. in Comitiis Regni, Matth. S, 13. In Tertia desinetissimo sacramento, D. 6, 33. de Domina carmelitana , Lue. Ir.et . in Quadragesima tertio die Mercurii, μαιε. ao, al. de S. Auia sustino, Matth. s, 16. de adventu Christi ad iudicium, Lue. an n. in secundo auctoris ab Aula secessu, D. 6,Is. de bono latrone, Lue. 23, 42. 4'. de mandato, D. I3, I. 3. de Spiritu sancto , D I as. de sanctissimo sacramento. Matth. 22.3. Pro faustis successibus armo rum nugalliae contra Hollandos, Nai, 43 a . de S. Antonio Lue. Is, 8. Matth. s. Is. de S. Catharina, ad Umversitatem conimbri censem, Matth. 2s, a. in die palmarum, Matth. 22, 2. D. 6, s. Marth. Ant. Retra, hispanus, Soc. Iesu, orator acutissimus ae disertis simus, potentissimique Regis Porrugalliae a concionibus sacris, nee in Praefatione immerito vocatus vir magni nominis di valoris, floruit circa annum Is*9.
XXVI. Martini DLL RIO disquisitiones magicae. Lugduni ico . Εditio auctior & emendatior. Sunt tres Tomi, comple tentes sex libros oc singulis Tomis subiuncti sunt Indices. Libro primo agitur de ma gia generatim, S de naturali, artificiali, S praestigiatrice: secundo
de magia daemoniaca & eius efficacia: tertio de maleficio, & vana observatione: quarto de prophetia, divinatione, dc conieltatione: quinto de iudicis officio & ordine iudiciario in hoc erimine e sexto de officio consessarii, ac remediis licitis di illicitis. De hoe auiactore eiusque opere vide Tob. eri praefati in Io. Iae. Fabii conciones de maleficis, Christ. Trimas Hexen-process48. di disp. de Crimine magiae p. 6. Cren, Animadvers. P. IV. 7s. &DώPin. T. XVII. Novae biblioth. script. eccles p. 3 . In libro I. disserit etiam de arte aurifactoria, statuitque, verum ea posse aurum fieri, factum que a gallo quodam, Arnoldo de Villa nova, Bernardo omisano, Raim. Lullio, Ant. Tamisino, & graeculo quodam tempore Anastasii; consultumque iudicat, ubique ut lex Angliae PromuIgetur. Non nisi Principis permissu hanc artem exercendam. cap. s. Disquisitiones hae in gallicanum idioma translatae sunt ab Andrea Du G δουρ. Para III. In quarto maiori. . Aa a Petri Disiligod by Cooste
382쪽
Petri Dan. H V Ε TII Alnetanae Quaestiones de concordia r tionis & fidei. Lipsiat 1692. Ex dono Frid. Bened. Carpae vii. Reeusus est hie liber Lipsiae A. I oI. cum Hier. Osariι, episcopi algar-hiensis, de vera sapientia libris V. quos cum studio recensuit, in selhiones distrabuit, & adnotatis scripturae locis, auctorumque in stimoniis ornatiores edidit Io. Georg. Prit , D. S Pros. tuue gryphis aldensis. Dicuntur Alnetanae a praedio Alneto, ubi eum Hais melio, viro doctissimo. disputaverat auctor de concordia rationisti fidei. Constant autem tribus libris, quorum primo lex concor diae rationis di fidei, secundo dogmatum christianorum S ethnic
. rum comparatio. tertio praeceptorum christianorum N ethnico. ram ad vitam pie recteque instituendam pertinentium comparatio continetur. Atta erud. A. i692.I46. & Fraueaedors in Superpond-ULdisputationis de iniqua liberorum expositione
Paulli LAYMANNI Theologia moralis. itio astera ab ipsis
auctore recognita Monachii I626. Ex bibliotheca F. U. Calixti qui nomen adscripsit suum. Prodiit etiam Venetiis A. i Io. --guntiae N Bambergae inq9. f. Omnia autem eius opera in lucem venerunt III. tomis Lugduni A. - . Constat haee Theol. m
ratis U. libris, in quorum primo agitur de Seneralibus moralis theologiae principiis p secundo de theologicis virtutibus. Fide. Spe, di Caritate; tertio de iustitia S iure .ceterisque eardinalibusv1rtutibus p quarto de virtute . di statu resgionis ; S quinto de s eramentis S 1acrificio novae legis.. Et hisce libris, ut in titulo diciatur, materiae omnes practicae, eum ad externum ecclesiasticum, tum ad internum conscientiae sorum spectantes, nova methodo explicantur. Datur etiam Cassiani AE S. Elia Theologia moralis e .
purgata . Venetiis r68 . f. qua Propositiones impiae, ab Alexandro, VIL S Innocentio XI. damnatae impugnantur, ec quae illis obiici sesentaui possunt, diluuntur ac refelluntur. Vide de ea Actis eris. A.MMPaullus Larmant1-, hipontinus, S Jesu docuit philosophiam theologiam moralem re ius eanonicum Ingolstadii. Monachii &Dilingar.supprella nomine emisit Pacis compositionem inter Principes di Ordines Imperii rom. catholicos, atque augustanae conses.
383쪽
qui defensioni romani Pontificis, Caesaris&c. in caussa monasteriorum opposuit Astrum inexstinEtam, quod noster excepit Astrologiae eecles & Astri inexstincti Censura, fatisque concessit, testibus
graph. X. 3. assignat annum Is3s. Α Conringis in epistola ad Henri Mimannum huius libro de Iure, quo homo homini in sermone obligatur, praefixa ): y. Laymannus noster laudatur, quod impiae doctrinae de licito reservationum mentalium usu malcule restiterit, & vocatur Sociorum Iesia, qui in Germania sint . in m tali omni doctrina versatissimus. XXIIX. . Ieremiae DR ELII Opera omnia. Moguntiae IsM. volumiisna II. Exeusa etiam sunt Lugduni s647. f. Antve lae isso. in IS multis voluminibus , & A. Isso. f. se Franc urti I68o. 4. II. tomis. Adaucta haec est editio opusculis, eorumque praefati nibus , di instructa iudicibus moralium, locorum scripturae, & mispitalium mysteriorum fidei, per Petrum de Por, S. T. L. eremitam
augustinianum.Primo tomo continentur Considerationes de arteria initate p. r. i Prodromus aeternitatis, seu de morte. 48. Tribunal Chrim iri. Insernus damnatorum 2I8. Coelum beatorum. 29
Zodiacus christianus, seu de Praedestinatione. 396. Horologium auxiliaris tutelaris an ii. 432. Nicetus, seu triumphata incontia mentia. 483. Trismegistus christianus, seu de examine consciemtiae . evimque etesitum, S corporis. a. Recta intentio. 66s. Heialiotropium . seu de eonformatione humanae voluntatis eum divi
na. o. Octis Phaethon, seu de vitiis linguae. 89o. Rosae selectissimae virtutum , quas Dei mater orbi exhibet. Π s. Seeundo a tem, Gymnasium patientiae seu de affictionibus. pag. 3. Rhetoriaca coelestis . , seu de oratione. 94. Gazophylacium Christi, seu de eleemosma. I99. Aloe amari. sed silubris sueei. seu de Ie iunio. 298. Delietae gentis humanae, seu de Christo nascente. moriente, resurgente. reo. Noe, seu de diluvio S area diluvii. .sub, Aegypti prorex. 697. D-ui, prophetarum princeps.' i. Tobias , morali doctrina illustratus. 849. Palaestra christiana. seu de tentatiovibus. 963. Auris ina artium di scientiarum omni
384쪽
Ier. Drexelius, augustanus. Soe. Iesu, primum in patria sua Rhetorices prolatar postea serenis . Bavariae ELECTORIS concionator aulicus, obsit A. I638. aet. n. A quibusdam dictus fuit Se- neea sui seculi. In operibus eius eximiam semper deprehendimus
moderationem , scribit Seheurelim in Bibliotheca morali. Mentacti Von Raμ-ie. Abrisi der cathol. Κirche e. q. f. cI. Certe omnes eius libri, iudice Marhsa Polyh. T. I. l. 6. e. 4. n. Is. argumenti Practici&sacri meditationibus silvam praebent, & proinde etiam magno stud io teruntur, ic, si hoc quoque addere licet, terendi sunt. Prodromum aeternitatis , seu Artem bene moriendi laudat pius I Ctus Io. Brunnemanus in Iure ecclesiast. lao.
XXIX. ciueardia Electorum, Principum 6c Ordinum Imperii, eorumque theologorum, augustanam Consessionem amplectentiisum Iatine. Lipsiae Isso. Ε bibliotheca Io. Sauberti, patris. Prodiit etiam in solio. Auctor huius latinae versionis, est si Erhardo cillia credimus apud Placcium de Anon. p. 98. Iae. ΗΕΕRBRANDUS theologus tubingensis; Schivnim autem observat. in orat. Chytraei de Stud. theol. p. o. tradit, Lue OSIANDRVM Concordiae librum. specialiter sic dictum. in latinam convertisse linguam. In Prat sat b s. dicunt, se non velle totas ecclesias. quae vel sub romano Imperio vel alibi sunt, eondemnare. Id quod G. Calixtin de Toleranistia Resormatorum f. ult. interpretatur de Re formatis in Belgio, Britannia, & Gallia. Et quanao b 6. ae 7. testantur. Sibi non esse propositum . hac Formula molestiam aut periculum creare piis, qui persecutionem hodis patiuntur, sine duuio intelligunt Resoriam stos in Belgio it Gallia. Pag. 36o. diabolus Christum tentans repraesentatur in forma humana, sed eum capite caprino ore ρprino, Si ungvibus loco digitorum pedum, cucullaque amictus cum
capudio. Ceterum idem ibi eonspicitur Christum per aerem rapiens sive vehens in fastigium templi, eumque ibi quasi in turri quadam deponens S constituens. Pas. 68s. dicitur ortam esse inter thoologos A. C contio versiam de caerimoniis: illi autem orant V.
385쪽
coneordia tinenses. Notandum etiam, editionem aug. Consess. quae in latinum hic est conversa , non esse de anno inI. sed aliam, quae tempore Lutheri non fuit in ecclesia usitata, Apologiam vero A. Cons. quae hic exhibetur, translatam esse ex editione anni Issi. si credendum auctori des Anhangs der Amfutat. Behaupt. der Ver- hesterten Augspurgischen Consess. p. 26.3S. Pag. I. Symbolum nicenum. a. Symbolum Athanasi .u7. Ut testatur caηon Issa. 28t. Missis enim pro animabus,
Sive niceno - eonstantinopolitanum a
tum a Patribus constantinopolitanis. Bened. Carp vim Tag. in libb. symobolic. Lu- theranorum P. π,lia ex sententia vulgari adpellatur, qua putatur, ab Athanasio esse consectum. Idem 72.: Post illa verba omissa sunt Muentia: Et Vulgarius, scriptor, Ut no bis videtur, non uultus, diserte inquit, panem non tantum figuram esse, sed vere in
item vigiliis postremo vuleari l bis animabas per varia media
die irruerunt in purgatorium. 3i . Christus summum & ultimum fercuiremat onit clesiae,
cum dicit: Dic Ecclesiae. a purgatorio liberandis sacra
est, di in qua omnium animam rum dies celebratur.In germanico vocatur Gιmetavi Moche. Idem Tyri Iudicium tantedit. Leon. Huturin Concord. concordis p. 282. NSeiaeecer sub Enem editionisi A. H84.3as. Nam & Alexandriae. a Marco Vsque ad Heraeum SDionysium. euangelista usque ad Udram I. C. Schramm Program. de col& Dionysium Presbystri semper ex se unum eligebant. lect. dictor scripturae sacrae a theol. allegator. I9.
386쪽
Matth. ACII liber de Sectis, dissensionibus, eontradictioni-hus & confusionibus doctrinae, religionis, Scriptorum S Dodio. rum pontificiorum. Basileae Cui subiunguntur Gravamina
C. Nationis germanica adversus Sedem romanam ac totum ecclesiasti-
eum ordinem, quae in Comitiis noribersensibus oratori pontificiae Sanctitatis A. Isa3. suere proposita. Epistolae dedicatoriae, qua . indicia proponit imminentis diei ultimae iudiciique extremi, via delicet patefactionem abominationis desolationis seu antichristi. subitam & gloriosam verae doctrinae per orbem terrarum propaga tionem. contemtum tanti thesauri, di denique summam securitatem, di nimium studium terrenorum commodorum, quoques am eum Struelio habitam disputationem defendere laborat. subis iungitur Praefatio . seu christiana adhortatio ad serenissimum Principem & inclytum Senatum venetum, ad strutandam inquiis rendamque ex caelestibus sacrarum litterarum oraculis veritatem in praesentibus religionis coatroversiis. & antichristi revelatione; ubi dogmata Lutheranorum, & indicia salsitatis doctrinae pontificiae proponit, deque Casp. Cantareus nuntio apostolico memorat. eum in nonnullis capitibus veram Christi doctrinam agnovisse. sed postea revocare eoactum, & lento veneno exstinctum idque ipsum probe sensisse; εc Bernardinum Oriimum, vocatum Romam ut de contionibus liberioribus in metropoli Venetorum habitis rationem redderet, amice hortatum esse, ne illue iret, certissimoque se se exponeret periculo. Modus proponendi ipso in libro hic est, ut auctor primum de totis Pontificiorum ordinibus aut partibua dicat, postea de quibusdam doctoribus, ostendens. tam inter distos. quam inter hosce dissensiones& certamina vigere. Et p. 26Lae seqq. musta adfert testimonia reeentissimorum Scholasticorum. sophistarum, di monachorum, contra sommunionem laicorum d una tantum specie. XXXI. ae. ΗΕΕRBRANDI Compendium theta. cum versione eraeea Mart. μ. Witteber I18α. Est haec editio auctior, ut auis
ot ipse indicat in epist. Mutatoria. Et versio grata facta est mis
387쪽
gatu Ioannis Oromata, & D emia patriarchae Crimi. In praedictae epistola dedicatoria Clusius Lutherum di Philippum praeceptoreo suos magnis dignisque laudibus celebrat. Tanta huius Compenadii in Ducatu murten mens est auctoritas, ut in Ordinatione ee-clesiastica maiore scilicet p.2 3. Lectoribus theol. iniunctum sit, illud Jmboliet libri instar academicae iuventuti exponere. Et
eommendatur ob iudicium di rerum soliditatem. Bibliotheca Sohraariri T. I. ODIae. Ηembrandus. Genga - noricus, primum diaeonus tuishingentis . dein theologiae D. ἐν Marchionis badensis concio. nator aulicus P rehemii, inde in academia tubingens theos. pr fessor , praepositus. S cancellarius. Obiit A. t O. art. 8 . Mne884. Serpitim in Epitaph. theol. laevo M. Io. Iaz. GIuam in Exorn lag. 274. M. Adamus in Vit. theol. 668. Mart. CRUSU Civitas caelestia ,seu catecheticae eonciones, e ger manico in graecum versae. Tubingae Is 8. Et quidem ex tempore
appendicis loco, accedunt eiusdem Crusii Orationes de ossicio p rentum, de ossicio liberorum , de academia; Theodosi romata Epistola de urbe Athenarum . qualis ea hodie sit, ct monte Heliaeone, ae Sim. Cibasila Epistola de hodierna Athenarum urbe, Nlingua hodierna graeca. Mart. Grebema-bambergensis, utriusque linguae in Mad. t ingens pros pubi. & Nobilium ephorus, cuius effgies sub
finem huius voluminis conspicitur, multa conscripsit, adeo ut sint. qui eum τ'. monumenta libraria reliquisse affrment. ΕΗ his praecipue laudantur eius Annales Sueviae, Tureo. Graecia S Germa no-Graecia. Mnig 226. MVisur 248. Schura lesse, de Rebus bade
tib g. i in Notis, item in Biblioth. Schraderiana P. I. H. XXXII. Corpus de Symagma Confessionum fidei. Generat Iss4. Nimirum in I. Parte exhibuntur confessio Helvetica, Gallica, Anglicana se scoticana. Belgica , Polonica, Argentinensis sive IV. Civitatumi Imperii : in II. Augustana, Saxoniea lauMimica, urembergensis Electoris palatini, Bohemim S Consensus ecclesiarum Maioris Minoris Poloniae, Lithuaniae 6ce. In fine additur Basileensis cum
388쪽
Reformat ' Canonibus dordracenis, di Cyrilli patriarchae Cptani. nec non Generalis consessio ecclesiarum reformatarum in regno Poloniae. Magno ducatu Lithuaniae, annexisque provinciis, proposita in Conventu thoruniensi A. Is L& Catholicus cui vocant veterum, qui Patres vocantur , ex verbo divino cum isto Consessionum Syntaagmate consensus. Praefationem libri, ut 6c Consensus catholici scripsit Caspar Laureηtius , qui etiam de sacramentis librum emisit Genevae A. Is 98. Helvetica Confessio est de anno Is66. dc auctorem habet , teste Piaccis de Pseudon. s92. Henri Bullinorum, latinum autem interpretem Rudolphum Gualiberum. Basileensis est de A. 1sῖς. eique adiuncta est Mythusiana de A. Ina. Gallica Regi C Α-R O L O IX. anno Issi. fuit exhibita. Anglica, quae etiam exstat in Apologia ecclesiae anglicanae inter opera Io. luesti, episcoei sartiburiensis. S in flent hamii Statu eccles & schol. angi. c. q. ealta fuit A. 1 a. Seoticana est de A. Is68. De Belgica, quae auctorem habet Guidonem da Bres, cumque paueis Ministris, interque eos AdriSastaυιa, it Herm. Modesto, prout refertur in Dp. praestant. viror. P.29s. atque a Placcio de anon. Π .dc Curica Biblioth. ancien. 8c moder- ne T. II. I3o. communicata, in Synodo autem dordracena recosniista Si adprobata, germaniceque versa, dc a Dan. Sacbsio A. IMI. In 8.edita fuit, videantur Βιηtbem in Statu eccles& schol. holland. e. s. Epistota prastant. viror. 294. 74. 6c Limboreb in Vita Episcopii 3a. de Consensu autem sendo miriensi mombech ap. Gesset. P. E. Hist. eccl. 8H.Strimes peculiari libello, di Ravpius L. de Ecclesia 29s. Argentinensis seu ΙU. civitatum , videlicet Argentorati. Constantiae, Memmingae fc Lindaviae, quae Ioanni Murmio, ut videre est in Placiscio de anonymis p. 22. minus recte tribuitur, CAROLO V. Imp. in Comitiis augustanis A. I 3o. exhibita quidem . sed non recepta fuit. Augustana. quae in hoc producitur volumine. est de
ebeiseu in Append. ad FOrm. Concord . p.II. De Saxonica, Concilio tridentino A. Is I. Oblata , legi potest I. C. Abrammias in praefat. Sunops Corp. doctri Iul. 2Φ. ae Wurtembergensi, nomine Ducis Christophori A. issa. Concilio tridentino proposita, quaeque etiam legitur in Chytraei Historia august. consess . p. 4Iq. Vergerius in An. not. in Catal. haeret.3 . Bohemica, Baronum & Nobilium regni Bois
hemiae, oblata fuit Imperatori A. isss. Huic subiunguntur praefationesta tir Lyco le
389쪽
Reformati. 3 37 1iones & epistolae in laudem huiusdem Confessionisι scriptae an
Consensui adduntur quaedam ex Synodo cramviensi de A. Is s. p. ata. xanfensi p. 227. Wlodistaviensi P. M'. petricoviensI p. 233. Ulo- distaviensi generali de A. Is83. P. an. thQruniensi A. s9s. p. 24 Bint ensis, quae post Oecolampadium & Myconium, expunctis marginalibus notia, eumque articulis variam in partem tortilibus germanice prodiit, ad fidem autem veterum exemplarium hic reis vocata cernitur, itidem oblata fuit Imperatori in Comitiis augustanis A. isso. Canonibus dordrechtanis, fabricatis in Synodo eius dem urbis A. isI9. quorumque illos de Praedestinatione, uti observat Ansiston en Melange erit. P. II. 229. formarunt Deodatis di vo
ghinis, theologi gene venses, subiungitur hic Sententia Synodi de Remonstrantibus & Approbatio illustrissi ac praepotentum ordinum Generalium. De Cyrilli Confessione legi possunt Carρηου in
Isagogep ss.&Sam. Andrea im Geschmach des cathol. manna I'4. Fuerat quidem ante hoc Syntagma Harmonia consessionum auctore Sal ras, ut Piacem de Anon. rati tradit, edita, sed per varias sectiones interfecta; hic autem illae tanquam corpus integrum repraeis sentantur, & plures quam in illa editione. Quantum vero tribuendum sit Consessionibus, eum primis Reformatorum, videri
Append. ad Consess. fid. dordrae. I. Et Hugo Grorius in Epist. allaci Laurentium, quae huius Anatome praemissa est. scribit, pro Consessione belgica legendas esse G eisiones veterum chrsi ο-νum, quae exstent in libris eorum apologeticis: pro Institutionibus Calvini. Commanitarium miscentii lirinensis: pro Cathechismo Ut tini, Cataebeses C illi: pro Actis Synodi dord racenae. Alita Θω οδε νωm Maio ersalium. Neque tamen de Ecclesiis resormatis ita loquendum, ut de Turcis, docente Melanchlbo ρ in Consil. theol. P. I. s83. Immo eos pro fratribus in Christo agnovere Phil. -iauebiathais &Ιo. 8reotius in Inscriptionibus Epp. Calvini a 4. 8c in Tomo
II. Epp. Philippi p. 3o. nec non apud Lastium de Eectes discipi.
390쪽
Theologi abινώοαωημι in Gesselii inst. eeel. P. II. Ir3. Quibus adde G. Calixi, Considerar. scriptor. Colim. thorun. f. I9. G. Amolia Hist. eccles di haeret. P. I. N. 2o. N C, trai Hist. avg. cons. εω- publicis confessionibus, non autem particularium Doctorum s aptis, de doctrina ecclesiarum iudicandum esse, docet auctor prasael huius Syntagmatis sub finem, Dan. Sacri in Append. ad Consessifid. dordrae. 74. auctor Deoia viduatori Consensus veterum matholiei a. Matth. Bocharι in Diallact. Io. Iren. 369. Striam. in Desens Theol. informat. vom Κirchenmede in Philal. is uvis. Untersuinung 9. N Sσώωbi. in Vindici eonfessionis Vestarietorum 23. Resormatores autem ab uno extremo in alterum incidese praetendit GIome s. G - episeopus dunelmensis, edidit desieris symbolis fit praesentia Christi in S. ecena Catholieam Paiatrum veterum Harmoniam: prodiit etiam Ecclesiae anglieanae Diseiplina & Politia. Consessionem autem fidei, quam minιι- A. is 4. a Patriarcha subscribendam curavit, non ab armeno, sea homine romano - eatholico , compositam fuisse, refertur in Actio
Amandi POLANI a Polansdorf Syntagma theo . ehristianae. Ianoviat fio. a. volumina. Tractatur In iis lib. I. de theologia et script. S. lib. a. de partitione theologiae, articulis fidei εe Deo: lib. 3. de trinitate personarum divinarum: lib. 4. de operibus Dei ing nerein speciatim de internis: lib. s. de externis In genere, Ec ereis alione : lib. c. de providentia Dei, peccato lege, euangelio, persona Christi, sacramentis, miraculis, &iudieiis Dei: Iib. . de ecclesiae lib. 8. de bonis operibus: lib. 2. de vera religione seu pietate, eius-rue effectis, subiectis S adiunctis: lib. io. de virtute morali. Proia
eul dubio Iesu ita Campianus Animadvers. P. XVII. 8s. non bona fide usurpavit, i