장음표시 사용
401쪽
Annalium, quam ipsi Pontifici et rom. Curiae enlpam depravatae historiae adieribendam : hocque opus rudi cogitatione in ilia proia politum, in Anglia autem IACOBI Regis auspicΗsse praesidiis seruptum esse. In Prolesomenis amplum sere iudicium de Baronii A nalibus, eumque historiographi ossieiuni in hi tribus sere sit postrum, Ditisentia, Iudicio, Fad S, da entiam ait iri eo minime e
fiderari posse. sed eam interdum esse nimiam, dum omnis'it 'here velit ad suum propositum; adhibere etiam non nunquam iudi eium in seriptorum delectu, sed alibi eius oblivisti &'nubem pro uinone, ae spurios libros pro genuinis aereptates denique fidei laudem ei neque adimi, neque tribui sine exceptione posse. F se etiam maledieum, & horrenda in Hotestantes convisia passim laiseere et eundem in ehronologia non nunquam errare: neque vel
hebraici, vel grateae litteraturae notitia praeditum esse, dolirinam autem Principibus funestam omni studio proponere; ideoque non sine magno periculo eius Historiam in manibus iuventutis aut ruptorum luperstitione lectorum versari. Aliorum hoc de opere audieta qui nosse eupit, adeat Scaliger a pia D I. Insel. lIterat. 888. in Vita I. L. Fabricia I o. G- - 4 8.
simo Rege IACOBO impositum fuit munus pertexendi telam, a Casau no coeptam, qui Ec hune in finem Analecta ecelesiastis exeris citationum seripsit, de quibus videatur Surar in Props. hist. Ges. n.
Adversarii autem Casauboni erant Heribertus Rufusudus, Andr. Murima Iohannes, Be IV. Caesar B-πεν..Primo di ceteris opposuit Iae. c amesim Vindietas, seeundo Io. Pν deaux Defensionem Casauis boni. & tertio Richard. Mani acuti Antidiatribas. Edidit quoisque Sara . Ea lim historieo-eriticas de rebus saeris Et eccles Exeriseitationes , in quibus Card. Baronii Annales ab A. 3s. in quo Casam honus desiui. expenduntur; eatque recensentur in erad. A. Mim. Vide etiam clamandi Einteitungaeo. De erroribus Casaubois
402쪽
Casanista ni habemus observationes Meuagia & Crisu, quorum ille Mena, ginnorum T. IL 177. stribit. Caseu num voluisse Baronium reprehendere propter errores commissos, ipsum vero minori in spatianisgis esse lapsum, legendamque de eo Bapto praefationem speciminis Dictionarii eritici, di ipsius Calaisoni de festo Epiphaniae mmmentationem; hic Animadv. P. III. p. 76. ex Mainoo adnoatati multa in Exercitationibus illis legi, quae Gram properantiam arguant. N P. 78. narrat, magnum di ingenuae veritatis virum sibi olim aperuita, Castu num materiam suis parum aequam viribus sum . dum Mercitationes has seriberet. nee satis instructum accessita. Haec autem. quae retulimus, non ita accipienda: sunt. quasi per ea celeberrimo viro laus eruditionis atque induis striae adimatur, sed inde colligendum, nihil eri inter insignia e iam & laudatissima scripta ab omni parte Perfectum, eumque magni etiam viri lapsi sint. non debere nos ex iis idola facere. aut maiora viribus nostris onera subire.
T. II. 3i6. B. Sambretis P. l. de sacerdotio Ebraeorum c. uoauim Animadvers. P. V. v . putavit Herodianos fuisse Graecos, nescio unde e. deserto ab Herode abductos.
-ura hereditatis. quam possi- . dehat. eo. ipsim adegissent: . significat enim. M riam
Num. XXXIIX. p. u' Matthaei - P. Primi undecimum veris
In illis verbis nihil videre que
Iosepho e iuncta η . Nec de hereditatibus, aut earum iure locus ullatenus est ea n piendus. Vnde& recte sens Dionys Pe -- vertit: QM istam Fortis nee itas addux rae. IO. Sudanis de Succession. in bona de unct. c. Ig. P. 61. O
403쪽
I. de Natali Chri , m. 27. de Vincenti Fabrisin P. P. 419. gos Arabum, quod memine-l
tarchum de Flaminibus, apud Crenium Mimadvers. P. III. GNum. XXI. p. 428. Huius Gamalielis scripta. quia hodie
nusquam fortasse extant,e--aetitia tamen non amelistra tura a Baronio appetantur, qua- --- uaris ab .is es mea illos IubrosPapiniani Responsorum , vel Pauli ad Sabinum, vel
. Mare am ad Edictaem , quorum
hodie nihil extat νωμ ν- seMenetas, in Pandectas Iustuniani relatas. Num. XXIII. 434. Ex quo Latina l Nubem dissistuntis. Ater usas Versio Trident. Bota est au-l Romano-cathineos Doct-- adis mentica, ct pruium Hebraica i duxi in Controversiis eum
404쪽
veritati est adam tum. lNum. XXIV. p. 436. Secundum anagogen, pedum ablutio de affectuum pumatione, di eius, ,- quem Theolosi nominant so- mitem peccati, etiam in electis post peccatum remanentem. Num. XXUL p. 439. f. -, ut quini uno in lecto accubarent.
- bis terrarum ecclesiae, di bis, diebus cfaria quarta, & sexta &sabbatis etiam ad synaxes conveniebant, in quibus mysteria celebrabantur. Num. LXXVII. p. ng. Mosesi mimonides in opere Iad, quod iustar o commentariorum - is pracvta qua Urmantia , qua
Num. CXXXIIX. p. 6 O. Neque iacit ad rem Maldonati acu- . men,qui exponit per rursus. Hrsi enim est inter. . pr/tat ιο Thesphylactιὲ επιπε,
Num. Sta. p. 668. Dionysium areopagitam illum ipsiam esse,
ii cuius habetur mentio inActis,omnae opinor, scriptores Pon . ' .: tificii acerrime tuentur. , i
Dav. BLON DELLI Pseudo.Isidorus &Turrianus vapu lantes. Genevae I6M. Exhibentur hoc libro Epistolae decretales, Pontifi-Videtur esse quor. typographi. scribendumque hoc moaci :mst baptismum. Genius Dissere. I. de surib. librar. P. H. Minime raro. C. S. Sebur ινιόν Epp. selech. P. S 2.
Da Sabbata id quidem testatur Socrates lib. V. UR. eccI. canaa. sed non de quarta & sexta feria. Puavius in Animadv. ad Epiphan. P. 3 in Iad chasa ah. in compendium
405쪽
DEUS DEDIT, seu annum si4. cum Censura uve notis Blonis delii. In Prolemmenis docet Blondellus, Isidorum hispalensem non fuisse Decretalium collectorem : nec fuisse ante annum Domini τεο. nec illum collectorem fuisse hissianum, sed germano-franeum, vel gallo in francum: quo consilio decretalium Epp.
eollectioni Isidori, Mercaturω nomen praefixum fuerit: ceterum materiam epistolarum. eonsulatuum consignationem. Vulgatae versionis frequentem usum, identitatem stili, it sermonis sordes non eonvenire praetensae aetati illarum Epistolarum. Magirus 484. μοι-
- . . , Isidamia, Asere aer diatus . nunquam iuit in rerum natura. Ilectio autem seu confictio istarum Epp. a Blonderi tribui. tui Benedicto levitae, a Cavio autem Riculpho. Place. de pseudon. 3Η. 4oo. Itondestur in Ep. dedicat. Compei d. Histor. eccles. pro gymnas. goth. P. II. 2os. l. Massiar de Homon. M. Geη. de furib. li
Fran. Turerisum, legionesis, telaira, graece eruditus, di antiquitatum valde seritus, graecorum theologorum. ut Nili. Maximi. Diadocti, Theodori Abucarae scripta in lucem restituit. Pugnavit etiam contra Ant. Sadeelam, secit, ut sestum praesentationis B. Mariae deiparae a SΙXTO V. restitueretur, & vivere inter mortales desiit A. is8 . Mηl 822. Mussa's . Colomes Iu4 Zerrpretana 78. 6c ipse Bun- aestus noster in ep. dedicat. ac Praefat. hunc in librum. Dav. Bundesius, in Campania GaIliae natus, Hist. eccles in gymnasio amstelodamensi professor, qui more Cuiam in terram pronus litteris operam dedit, vir eruditissimus, sed suae interdum parti supra aequum addictus nimiaque longis parenthesibus usus. reliquit Apologiam pro sententia S. Hieron mi ue episcopis S presbyteris, tractatum de Primam in ecclesia, de Sibyllis, ae formula Retuanta Chr/sta, de Eucharistia, & obiit Amstelodami A. isss. art. ε . ut iis. M stur III. Pope-fluunt IoIa. Morbos T. IIL Polyh.etoa. Auciston Mel. crit. T. I. 4os. Critvutus in Censura Eclogat. Ma ενι 66. Cro. AnimadU. P. XVI. Ma 26o. 263. Helvviιh de ON dinat. presbyt. 2os. Nati Auxainder in Vetelii Differt. isag. I o. Dii Dissert. de Patrib. apostol. Ios. 6c Schina bisch Epp. selere 36. vi. sis. Praesens BDuvisti Opus ingivi vocat accuratissimum, &Pars III. In quarto maiori. Ddd . Praest Disiligod by Corale
406쪽
394 Molludia . praeclarissimum, Morbous Polyh. T. III. l. 6. seg. s. n. λ TE mum, di sect. 7. n. I . Praeclarum, sed rarum. Quibus adde Lex. miis. histor. T. I. si
Petri MOLINAEI Novitas baptismi. e PIliea in germanicam linguam translata a Mart. BuRivio. Vesaliae, I 63 a. Hieliber, in quo controversiae cum Pontificiis tractantur, iussu Regia Britan. IA C O BI I. scriptus, oppositus est Cardinalis Perronii Replique a Ia Response du serer ime My Iaques Ι. Roy de laGrande Bretagne. Laurentius autem Forerius, S. I. romanae e
etesiae defensionem in se suscepit, edito contra Molinaei Novitatem libro, cui titulus, Antiquitas papatus. Praefationis contenta haee sunt: Vnde Pe ηius occasionem sumserit scribendi contra Iacobum I. regem; deinde respondetur ad binas Perronii praeia. tiones; denique iudicium fertur de libro Perronii. di eiusdem auctoris eruditione di doctrina. . . Petrus Moli uri gallus, primum scholae teidensis moderator. mox in academia. quae illic est, professor losices S physi es dein eccIesiae parisiensis pastor porro in acad. IeIdensi theol. professor. denique pastor & professor sedunensis, pluribus scriptis, e quibus sunt tractatus de Peregrinationibus S altaribus. Arminiam i Mnatome, Responsum ad XXXII. quaesita Pet. Catoαι, Acta disputa. tationis cum Peti Oxeris, Hyperaspisses contra Sylvestrum Pare 6.ctam, & Iudicium de Mos Aminaidi, & Frid. Θa-kmii libro, seu Apologia pro Dei misericordia, sapientia S iustitia. inclaruit, di decessit anno I-8. aetatis 'O. vir eruditus di facundus, sed di i auior, dictisque acerbus contra dissentientes, in primis Remonis rantes: de quo illi valde conqueruntur in Epp. praestant. viror. pag. 616. ita Diar. biograph. Lil curuus Biblioth. cbois T. XXVI. 448. Idemque notatur a Cafauboηo in Epp. praestant. Viror. p. 249. quod ipsum non puduerit in quodam scripto suo B. CD prianum appellare anabaptistam ut recentis haereseos infamia maria tyris Christi memoriam macularet; et a Coum a p. 4Io. quod Ruiphanio tribuat, eum in Anchorato profitefi, verba haec Christi, Pater maior me est; divinae etiam naturae respectu Vera esse, cum
tamen sanctus pater id neget, pernegetque. Sed liceat iam nobis alios eius errore. in lucem Producere. . . Paga
407쪽
c . In totas Conciliorum aniae Is67. impressis. in dicto concilio Arelatensi terata iste de iacerdote coniugato
non reperitur canon. Et iavMustioribus impra iambus de anno Isa. Coloniae, ut ec Ism
item in eduisaee Barthol. carauis a eo trarium legitur.
Augusti ai dicto duo verba. ita illud proferens: Figura l
At minime e tertio, sed Concilio arelatensi secundo canonem
addueta Distinctione adlegavit Gratianus. Qui ipse idem
exstat eanon in tomo Concili. rum
primo Laurentii Surii. Legitur quoque ru cara H P. pr.
Nihil sortius est contra istam imis Putationem , quam duo Mn. e qVibui factas impresio verum Fulturii. Paul. GumUM 4ll. XLm. Iae. ARMINII Opera theologica. Francosurti I6sti in delieet i) Orationes de sacerdotio Christi de obiecto, autore, fine.& certitudine S. theologiae, deque componendo religionis inter Christianos dissidio: omnes muneris theologici inaugurales.& profundis scripturae sensibus subnixae. 2 Declaratio sententiae auctoris de praedestinatione, providentia Dei . libero arbitrio, gratia Dei divinitate filii Dei, & iustificatione hominis coram Deo, in qua contendit, nec prorsus se in aliorum verba iurasse, & tamea longe citra pelagianismum & socinianismum stare. 3 Apologia adversus articulos XXXI. in vulgus sparsos. 4 Responso ad quaestiones IX. N ad eas Anter emata. s) Dispp. publicae 6c privatae: in quarum illis universae sere theologiae compendium exhibetur; in hisce vero salutis nostrae oeconomia dc divinarum actionum series pertexitur. 6 Amica cum Fran. Iunio de praedestinatione Collatio, atque ad eius Theses Notae. Collatio haeeaeuta est sensibus , densa argumentis, in qua animo concordes, discordes sententia duo celebres theologi, exemplum praebuere liis, uti salva caritate ventilare oporteat scholarum placita. Examen libelli Pir j i de pr destinatione. 8ὶ Analysis eap. IX. ad Rom. dc Dissertatio de vero sensu capitis VII. eiusdem epistolae. Ddd a tu Diuitigod by Gorale
408쪽
in illa ardua & adoranda Dei de hominum aeterna salute di da natione consilia pertractat. & fidelium ae infidelium esse Meet distrimina: in hac ideam exhibet hominis regeniti, quibusque gradibus tempora sua decurrat prior, ad vivum depingit. Ibidem ostendit, quantis passibus lex & gratia, iustitia & peccatum distent; quamque disserant indole & studiis ratio di appetitus, caro 6c qiritus. ' Epistola ad Hippolytum a CostibMs, Principis palatini ad Ordines Belgii foederatos legatum, in qua sententiam suam de filii Dei divinitate, providentia Dei, praedestinatione, gratia S libero arbitrio, ae iustificatione exponit, seque adeo erimine heterodoxiae purgare nititur. Io Articuli non nulli dilisenti examine perpendendi, in quibus auctor de praecipuis inristianae doctrinae
capitibus sententiam suam declarat. Illi tamen non ubique auiactoris decreta sed problemata continent, de quibus non inutiliter fortasse disputaverint rerum sacrarum periti.
IacoDuq Arm uius, per anagramma a scarabaeis consectum V ut orbis amisus, germanice Hermau, veteraquinas batavus, theol.
D. & professor leydensis habuit pro symboso, Bona conscientia, paradisus, obiit post multa tentationis S patientiae specimina A. 16o'. art. 49. P. Bertius in orat. de illius vita & obitu ait, qui eum norint, non potuisse satis aestimare; qui non aestimarint, nunquam satis cognovisse. Videndi etiam Sim. Episcopius T. I. 166. 's in
Epp. praest. viror. 327. Acad. videns Ment 62. Plaee. de Anon. 67. Dristus in Epp. prestant. Viror. 36 . Iacobus rex, ibid. 283. cais sauboniana T. 2io. Danhem. in Elencho Controvers 138. Strimes. Inisquisit. in Arminianismum II. Dannbauer. T. I. Theol. conscientiris. Ab hoc Arminio Arminiani dicuntur Remonstrantes seu Quinquearticulani. Arminianismo, uti resertur in ris huic metarichi. A. I o'. 9 I. in Anglia favent Thom. nisen, archiepiscopus eantuariensis & inter doctores Wil ins & Scat . Immo aiunt, doctissimos episcoporum ei addictos esse.
Hug. GROTII Defensio fidei eatholicae de satisfactione
Christi, adversus Faustum Socinum. Secunda editio. Lugduni Batavor. Ist . Hoc in scripto auctor non tam theologi, quamehi istiani hominis ossicio fungi voluit 'docetque. Deum considerandum in hoc negotio ut rectorem, actumque eius esse relaxatio-
409쪽
nem seu dispensationem ς non miustum esse, Christum puniri ob peceata nostra; Deum suffciemem caussam habuisse ad Christum Pro nobis puniendum, eumque voluisse Christum punire; per mortem Christi factam esse placationem, si reconciliationem, di redemtionem, & expiationem nostram. In eap. a. indicat etiam. praeterita afriseo, male autem addita obelo sive virgula olim notata fuisse. Iudicia de hoe scripto videantur apud Coum . 47s. f. in Praef. Respons ad Iudicium Ravenspergeri, vener. abbas Io.Αndr. Sebmidι disp. de Satisfact. Christi o. misi in Exercit. EcBiblioth. Rud. theol. I9. Ruar. Epp. P. I. s9. Dp praestant. Virori477. 4 8. 488. 489. di Conr Via a epistoι. 37.
MINISTRORUM REMONSTRANTIUM Acta
di scripta synodalia dotaracena. Haeservici Ism. Ε bibliotheca Christoph. Schrariri. Ε primo quidem exhibentur scripta historica, deinde dogmatica, ut Declaratio & defensio sententiae Remonstrantium cirra U. articulos controversos, nec non Explicatio
capitis noni Epistolae ad Romanos Declaratici exstat etiam in Episcopii operum Parte II. 8e Explicatio capitis noni Epistolae ad Romanos in Parte Ι. De scriptis autem huius voluminis sic refert Io. Am. Carvin- in Epistola dedicatoria Censurae Analomella inianismi Molinatanae: Historica demonstrant, quanto conatua Synodo frustra studuerimus impetrare eam libertatem, quae ut aequissima, ita ad causam, quae in iudicium vocabatur, ut oportet, cognoscendam Sc definienciam summe erat necessaria. Dogmati ea vero fidem faciunt, optimo iure a nobis institutam de falsis, novis, ac pestiferis dogmatis in ecclesia sparsis accusationem. D elarationem III. Se IVti articuli elaboravit Casp. Barlaus, teste Godofredo Arnold. in Additam. ad IV. tomum I istoriae ecclesiast. 6chaeret. pag. I3. In praefatione autem agitur de malis, quae comitari Iolent controversias in religione, de processu contra Remonstrantes instituto, de Remonstrantismi definitione, ac iudicium ne Petri Atili , Anatome promitur. Quid rei igitur Remo strantismus i Dicam verbis auctoris Praefationis et Reuionem IsisCbν sti, Domin uostri, vetuι. aeuieum beata immortalitaria thesaurum λpretia habemvir pro ea hoc quicquid est contumeliarum, odiorum, eatim
410쪽
tis Mesalutis piriculo salva simper univirsali charitatu s pruisutia lege in utramqua partem disc/ptari posse existimemuri Quaestionibus, quae in pura puta speculatione consistunt, ct me scient- ad saluum im
Molinaeanae. Francofurti Isai. Vindicatur hic sententia Remonstrantium de praedestinatione, morte Christi, natura di gratia. Et in ep. dedicat. conqueritur auctor de iniquitate, ut ipli videtur Synodi dordracenae erga Remonstrante8. - Io. Arnold. corvinuι, lugdunensis batavus, ob arminianam sententiam cum. sociis in eXilium eiectus, a theologorum castris ad ICtos abiit, di in codicem commentatus est, hinc ab Henricod. Nova υilla in Appendice editionis libror. H. Gratii de V. R. C. Clericanae p. 346. theologus N ICtus, adeoque rerum divinarum humanarumque sciens non immerito dictus. Obiit A. isso. Scri pia eius, cum theologica, tum iuridica, recenset Istis in Diar. bio graph. P. II. 6s. Sed cave, ne eum eo erres, di Corvinum hune lacias transfugam ad sacra Pontificiorum: hanc enim mutationem non ipse suscepit, sed Arnoldus a Beldern, filius eius, IC. mogun tinus. Eundem Io. Arn. Corvi um laudat Strimesim in Arminia nismi Inquisitione pag. 38. ut nulli Arminianorum vel eruditione, vel modestia cedentem, quemque ideo Io. Po' ander collegam sibi prae Episcopio expetiverit. Huic autem libro ut & aliis Rumon stantium scriptis, opposuit Antonius ἔκ lavi Respondionem, edi itam Lugduni Batavorum 4.