장음표시 사용
411쪽
rum . ZImbere. 39s Petri BERTII Hymenaeus desertor,sive de sanctorum apoias assa. Franeolani ad Moenum reret. Duo in hoc tractatu problemata, di methodo quidem mathematica, expendit. I. an fieri possit, ut iustus deserat iustitiam suam g 2. an, quae deseritur, fuerit vera iustitialit utrumque assirmat. Casaubonin libellum hunc vehementer Probat,it ex veteris Ges.sensu scriptum iudicat ut ex illius epistola, quam iteratae editionis praefation Bertim inseruit, quivis potest cognoscere. Ruar. Epp. P. II. έq. Pet. Rertim, Beuresa - flander, philosoph. moralis professorteidensis, & Arminii sectator, postea, religione mutata, cuius facti muta Rish. Ηο--reth in μιι Animadvers. P. V. aso. eum vocat hominem triobolarem, aeneae frontis, orisque ferrei Regis Galliae geographus, in.lucem dedit Apoloseticum ad fiatres Belgas contra Io. Pscatorem, orationes & Carmina, Tabulas ge graphicas , Commentarium rerum germanicarum, de quo vide Schωνα Dibebit iudicium in Biblioth. Sebrader. T. I. N γ Plotimas Geographiam graece S latine, ae Breviarium totius orbis terrarum. Obiitque A. Isa'. aer. 64. Mamosus in Athenis batav. Grat a in Epp. Praest. viror. res. Ming Ic6. R-- Epp. P. II. ἀγώ
- Philippi a LIMBOR CH de Veritate refigionis ehristianae
Amica cum erudito iudaeo conatio. Goudae I68 . Iudaeus collaeutor, teste Io. Alb. Fabricio Biblioth. gr. voL. VII. I3o. est T. Drsis Oi., isque hae in Collatione quaestiones proponit . ea intentione, ut ostendat, nullas esse rationes, quibus iudaei ad religionis christi in consessionem persuaderi possint; Limborchius antem ad erarespondet, di veritatem religionis chiistianae defendit. ka quidem ut eam ex fide historica & revelationis certitudine, missa illis dogmatibus, quae non nisi ex scriptura N. T. hauriri possunt, asserat. Vide Acta e Udiso A. I688. 2I2. Nem. Eueber Mai T. I. 6O3. 6c lac. Go se praefat. ΔΤ . controvers. adversus Iudaeos. qui S Monutum sudiunxit contra hanc Collationem. Et collectores mem ratorum Actor. eruditor. Terentur, ne Collatio haec nimis amica via
deatur theologis, non quod modestia utrinque ad hilata displiceat, sed quia in ipsis rerum momentis ea iudaeo indulgeantur, quae iudaeus ipse iudicet esse nimia. Sub finem libri, di quidem p. 34I. exhibetur Diuitigod by GOoste
412쪽
tatione per Philippum a LimhΦης, . . . ,
ΙΩ Οrobio de Castro, hispanus, phIlosophus S medicus, Iuda smum dissimulans, in academia salmanticensi eo successu philoso phiae operam dedit, ut ibi Metaphysices ageret Imorem: deinde vero Hispali medicinam exercens in Inquisitionis manus incidit, ab eaque oost triennium liberatur. Tolotan inoeque Amstela,
damum concessit, Balthasaris nomen eum Isaaci in eircumcisione commutavit, certamen philosophicum propugnatae veritatis divinae ae naturalis adversus Io. Bredenburgii principia latino & helgico sermone evulgavit, tandemque obiit A. C. 1687. J. CBi .
Uriel Aram nobilis porrugallus, in baptivmo accepit nomen Gabrielis, sed inter Iudaeos. ad quos transiit, UrieI vocatus, multa inter eos adversa, immo di trinam eXcommunicationem, publi- eamque paenitentiam aerumnosam expertus est , adeo ut sustepti eum paenituerit iudaisini. . Ipse in Exemplari rationem exponit vitae suae, di qua occasione transierit ad synagogam quaeque a Iu daeis passus sit. Cumque neget revelationem specialem. Et immortalitatem animarum. sententiamque Naturalistarum assumat, hine Limborchius sui esse ossicii putavit, delirantis argumentaeonfutare. Ε mundo hoc tandem excessit A. 2647. eodem scio- peto, quo acerbissimum inimicum suum, nisii aberrasset petiturus erat. uitam sibi adimens. Liber eius immortalitati animarum op-oositus, hispaniceque scriptus. Amstelodami editus est apud Paul. Raυφεια suo titulo: Examen traditionum pharisaicarum, collatarum cum lege scripta contra animarum immortalitatem. I. QI Biblioth. hebr. I3I S Lemc. natu. iasior. T. I. as.
. Histoire eritique du vieux Testamentέ par Rich. SIMON.a Amsterdam l68s. Expressa est haec editio, numero septima. Ω- eundum parisiensem. qua de . videndus SA uora L e. iple hie a ctor Biblioth. erit. T. IV. 69. & aucta generali apologia, di pI
timis observationibus criticis. Accesserunt quoque epistola Car. Mariae Da VHI, 6c alia Ezech. Spanhemn ad amicum cum Simonii responsionibus, & nova Praefatione. quae est ad instar gener
413쪽
4orda rime, est vitiosa; nec liquet, an non & anglicana. Salsore l. e. 7o. Deque causis suppressionis huiusdem libri itidem vi dendus est Salsors p. 6 i. Constat hoc scriptum 3. Iibris, quorum primo tractatur de textu ebraeo Bibliorum inde a Mose usque ad nostra tempora; secundo de praecipuis Bibi torum versionibus: tertio de modo bene vertendi Biblia, aeque obscuritate Scripturae. eum iudicio de Commentatoribus Bibliorum, tam iudaicis, quam christianis. Tandem subiungitur catalosus praecipuarum euitionum bibli earum 8c alius auctorum iudaicorum, in quo tamen. uti m lsius iudieat Biblioth. hebr. 337. multa sunt emendanda ) aliorumque parum notorum, qui hoc in opere sunt allegati. Neque alius, quam ipse Simon Annotatiuneularum, quae In paginarum quarundam calce leguntur, Calemem p. 799. videtur auctor esse. Inter Commentatores autem V. T. non meminit sauctu,
forte quod illius opera ei non erant visa di nota, uti quidem putat curiem Biblioth. chois T. XXIV. 4. Ad vocabulum Critica quod attinet, eo auctor intelligit artem iudicandi de melioribus Iectionibus. Clarissimi Collectores erudit. ad A. I682. P. 24. vocanthoe scriptum in genere curiosum admodum S summae eruditioianis; obuervant tamen pariter ex interprete, varias inde contra sonistium auctoritatem erui posse. licet ad auctore non admittantur consequentias. Alia de hoe libro eruditorum testimonia dc iudieia reperies in e d. A. I 686. IO3. apud Dauhem. Elench. controv. 643. Critopulum in Censura eclogar. Mayeri 33. Christian. Thomas Cautel. S praeeogn. Iurispr. ecel. zs. Morbos Polyh. T. III. 4s. in Observat. miseest. P. VII. 368. Ma r Biblioth. bibl. 18. 69. 97. mare. de Anon. Μs. Sthura viseb. Epp. arcan. P. I. P. 2I3. N in Parrhais
πω P. I. 3 8. Lib. I. cap. I. p. a. Nihil est doctius de hae materia, quam re sponsum meronymi ad Suniam de Fretelam, qua ad ipsum sciaeserant e medioGermaniae, ubi 'sa ostendunt, se
non minus peritaι esse linguae graecae dc ebraicae, quam latina . Pars III. In quarto maiori.
Sunnia & Fretela non erant seis
minae, sed viri, 6c quidem Ita
414쪽
XVI.&XVU. theol. Iutheran. q. Cap. XIX. p. IIo. S. Augustinus Sic ponendum: Tres dies, sicut eXaminat, legendumne sit in Propheta Iona trae dici, sicut
notatum est in textu hebraeo, an quadraginta dioe , sicut habetur in versione LXX. interpre
Lib. II. cap. XII. p. 2ss. Facile
patet, errorem adeo grandem, quo
Sara mutatum fuit in Sarra, reiiciendum esse in amanuen . ses. notatum est in versi ne LXI. nterpretum, an quadraginta
dies. sicut habetur in textu braeo. colomesim 8OI. Ego non tam cito hane lectiois
postquam illa auctoritatem acquisivit per Nnhonem in colloquio cum Iustino martyre. olomesim 8 3. Cap. XX. p. 3i3. Post Hierony- Et aηte hunc Adamus Epox, Carismum M. Biblia latine vertit i dinalis anglicanus. caume Sanire Pagni.- . t 8o4. In Catalogo auctorum iudae, Iustinianus non est nisi oditarversionω, cuius auctor diu anis te eum vixit. Colome 8O8. rum P.s4'. Duas habemus libri Maimonidis More nevochim versiones: prior est Augustinι Impiniavi. Rich. Simon, Diepa- gallus, presbyter Congregationis oratorii parisiensis, postea vero privatam agens Vitam, Vir, ut eruditum mus, atque a Normanno apud Plaecium de anonym. P. - . λυ- μα axiomate ornatus, ita veri S candoris amans, sed & euliaribus & novis sententiis addictus, iisque hostes & advertitates sibi excitans, Lutetia parisiorum tandem excedere coactus est, diemque extremum obiit Diepae A. ITIa. si A. is38. natus est, aetatis . Adversarios, praeter C. M. de GH & ΕZech. Soauhem νώm, nactus est Pet. Ambraenu/n, auctorem Examinu methodorum Cleri gallici Sa d nam, in otiis theologicis Gum sum in Epistola ad Iu-Bellum Sal. De lingium in observat. sacris, Io. Curacum, sub Batavorum theologorum nomine. in Iudicio de R. Si uia Hist. critica, Thom. Smithium, Ant Mutauium, Ianum Barcherodam in Lum.
415쪽
hist. sacrae V. & N. T. Honorium da s. Maria dans les Reflexions surIes regales & sur I' unge de Ia Critique in Actu erudis A. III . 14s. & alios. Scripta eius sunt sequentia: Fides ecclesiae orientalis , Ritus Ebraeorum Leonis mutinensis ex italico in gallicum translati. Historia &progressus redituum ecclesiasticorum sub nomine Hieronymi a Costa, Historia critica fidei & morum nationis orientalis sub larva de Moni, Synopsis novorum Bibliorum poly-glottorum, Ambrosii ad Origenem Epistola de novis Bibliis poly Ilottis, opuscula critica contra T. Rositum, Epistola ad Pirorum de . scripturae inspiratione divina, qua etiam Ludovico El. Du Piurespondetur, Dissertatio critica Io. Reuehlini de Nova bibliotheca ecclesiastica Du Pinii, Apologia pro auctore Historiae criticae U.Tti
contra Mich. is Hasser, Dissicultates propositae P. Bouboursio circa novam versionem IV. Euangelistarum, Bibliotheca critica, di, quae post obitum eius prodiit. Bibliotheca selecta. Acta eruditor. ger
stament. A Rotterdam i689. Primo omnium defenditur veritas librorum N. T. in genere contra haereticos antiquos; tum agitur de titulis euangeliorum, ceterorumque N. T. lidrorum . de libris
suppositis Christo Sapostolis singulatim de libris N. T. de lingua, qua usi sunt Christi S apostolorum tempore Iudaei in territorio hierosolymitano habitantes, de Nazaraeorum &Mionitarum secta, de
loco r. m. V, 7. de Iudaeorum aliorumque obiectionibus contra religionem christianam, de citationibus locorum V. T. contra Gropium, Spinosam, Pereonium, & Theologos lovaniensias ac duarentia, de
exemplaribus graecis N. T. in specie de Cantabrigiens, de veterum exemplarium dispositione, quodque antiquissima scripta sint
sine ulla distinctione, ac denique de Canonibus, ab Eusebιο euanis geliis additis. Quae omnia pluribus recensentur in Actu eruditori A. I68'. II . Quibus adde den riparth. bibliothecarixm P. I. 8s. Huius operis Examen seu resutationem instituit D. Io. Henr. Maiin, theologus gissensis. A. I694. In praefatione ostendit Simon, omni tempore repertos esse in Eccletia viros, criticam exeris centes, deque MSS. Bibliorum codicibus, ac melioribus eorum lectionibus iudicantes, S tales fuisse Oragmem, Hieroumum, Rob. Stephanum, mutιηium, Thiologos lovaniens , Nic. Zegorum, Fran. Luin E e e a cama Digitigod by Corale
416쪽
eam, & romanos Correctois, quibus id negotii datum a SIXTO V.&CLEMENTE Ita. seque nulli audietum esse magistro, sed
veritatem sequi. Cap. XXII. p. 268. Vocabulum Schιοι sigruncat in ebraeo V.Tti textu sepulcrum. Cap. XXXI. p. 3 6. In exemplain,
ri MS. graeco cantabrigiensi l N. Tti sunt quaedam addi-ltione , veru factia constantes. ut Luc. 6, s. post vocem ιαπα-του hoc in exemplari legitur:
Eodem tempore qukm vidisset hominem, qui in sabbato laboraret,
dixit ei: Am e, si scis, quid faciaι, beatus α. Sed F nescis, maudit tu α, ct transgressor legis. Sthmiaiis in Iob. I. s. dubitat, an Scheol usquam in Scriptura sepulcrum notet. Ι. H. - In Exam. Ust. erit. N. T. Simonii p. 3OI. Assumentum hoc otiosi tantam ι genu figmentum est. Sauisbartias Protegom. in Var. Iest. evang. Matthaei p. 22. N Mais iuι 6 I.
Rich. SIMONIS Histoire eritique des versions du N. T.
a Rotterdam i69o. Docetur hoc in opere, qui fuerit mos Iehionis librorum sacrorum in ecclesiis principalibus, S hie agitur deversionibus N. T. in genere, de usu linguae peregrinae in ecclesia,N loco I. Caer. IA, 9. u. de veteri vulgata latina, de ita liea, de vulgata moderna, de exemplaribus vulgatae. de praefationibus sub nomine B. Hieroum ι libris N. T. praemissis, de correctoriis bibliorum, de dispositione lat. Bibliorum S. Hieronymi in codicibus MSS. de melioribus editionibus Bibliorum Iatinorum, de quibusdam ultimorum temporum scri toribus. qui composuerunt Observationes eriticas in varias ieetiones Bibliorum latinorum, deversione N. Tti syriaca coptica, aethiopica, arabica gothica, ruminea, graeca vulgari, ebraica: de versionibus latinis horum temporum ex graeco, di speciatim de versione Laur. Vistra, Iae. Fabrι sta-pulensis, Er ἄν, Hacii, Punini, Aria Montani, Tigurinorum, Castationis Diuiti o le
417쪽
mnis, BeRa, de versionibus gallicis, italicis, hispanicis, britannicis, germanicis, borealibus, & polonicis. Vide plura in Arus erudit. Α. I69Ο. 92. I22. In praefatione laudat auctor monachos. S prae omnibus quidem Benedicti nos, quod vetustissima exemplaria Bibliorum nobis asservarint, eosque falli ait, qui putant, quosdam codices graecos Bibliorum secundum vulgatam versionem esse coris rectos seu mutatos. Addit & hoc, non se defendere vulgatam latinam, nisi ubi probum habeat fundamentum, S Portis Regii ἐnterpretes haud raro lapsos esse, praecipue A 2. 27, I9. Cap. XXIII. p. ass. Litterati Por- Et bae est υιrum; sicut patet extus regii i de Port-Royal di- l impressione genevensi per Pet.
cunt, versionem Pagnini ex e- de la Rouiere A. 16 . f. brato recognitam elle ab Aria
Montano, qui addidoris versonem interlinearem N. Testamen ii e gracaa
EIV S D E M Histoire eritique des principaux Commentateum duN. V. depuis te commencement du christianisme iusques a nostre te S. Avec une dissertation critique surtes principauxActes manulcripis, qui ontete citeZ dans le trois Parties de cet ou-vrage. I Rottera am I693. Quod ad huius operis contenta attinet, i quirit primo auctor, cur primi Patres plerumque abeant a sensu Seripturae litterali: deinde agit deCommentariis Clementis alexandrini, di Gnosticis OrigenM, Eusebis caesariensis, flami, Gregorii nysieni,
418쪽
Iariseisii episcopi yperentis, mus , Husi , L .rheri, Meiauehti,anu . Fucii, Ioach. Camerarii di aliorum Doctorum Iutheranorum, Zνυμ- elii, Bullingeri, oecolampadii, duceri, camini, Musculi, Betia, PI-seatoris . Gomari , Castalionis, Drusii, Casuboni , Lud. δε Dos, LubtDoti, Arminii , Discepti, Gratii , Serveti, Ocbini , Fausti Discini, Io. Cressit. Suchtiuit, mola uenit , Bren ι, Entedini, Ren. Beneia dicti, mronii, Godavit, Ameloti, & interpretum mourensium. Fusius haec omnia recensentur in erud. A. I 693. IC7. Vide etiam Biabliothecarium nulli parti addictum T. I. 78s., C. S. Luba Epist. de Nova biblioth. biblioth. bibl. Lutherana p. 6. Inter tot autem Comis mentatores praeteriit, quod taxant Theologi hollandi apud p. lo2Ο. H. Hammondum. Quid i quod Nic. quoque omiserit, cuius tamen exstant Exercitationes sacrae, di Aristar inus saceri Leonti. Christoph. opus hoc de praecipuis V. & N Tti commentatoribus in germanicam transtulit linguam, quae translatio cum praefatione Iae. Fr M. Rammiunt prodiit Gostariae A. I i3. 8. In praefatione refert Simon, veteres Christianos magis
sensui mystico At allegoriis, quam litterati addictos fuisse. idque ob Gnosticos qui allegoriarum subtilitatibus studebant placere
sicut Gemens alexandr. & Orie ηα, propter Ethnicorum ineptitudinem scriptis suis multa immiscebant philosophica: S. Danaum autem
eondemnasse in Gnostieis sensus allegoricos Sphilosophicos, di sensum litteralem ac naturalem Scripturae assertum ivisse: Scripturae S. iungendam esse Traditionem ecclesiae catholicae, sive auctoritatem scriptorum ecclesiasticorum; communem antiquorum Doctorum consensum praeponendum esse S. Augustini peculiaribus opinionibus, neque has pro decisionibus aut articulis fidei acceptandas: Pelagianos non condemnandos, quando plurima N. T. loca eodem, quo veteres, modo sunt interpretati: sincere ad orthodoxiam . si agnoscas gratiam internam S praevenientem: Graecos patres magis quam latinos, uniformitatem dogmatum S interpretationis inter se
eustodivisse r Hieronymum uum eruditissimum, pariterque criticum.
in Commentariis suis fere nihil aliud secisse, quam ut excerpsera
antecessorum scripta, sicut Ge.do et in , Thestyblasti , Eu hymius 8c Oecumeaeitia sua e Ch sostomo collegerint: mdam non purum esie compilatorem, sed interdum etiam criticum: Scholasticos theologos, graecae lingvae di critices ignaros, non fuisse ad ali-
419쪽
ud idoneos, quam ad exscribendos aliorum commentarios: S. Thooia tamen Commentarios in Epistolas paulinas non else meram eompilationem: ultimis hisce saeculis diligentius erui sensum litteralem, beneficio linguae graecae & ebraicae: Protestantium it Qua-kerorum dogma de Interno Spiritus S. testimonio ad recipiendos pro canonicis ac divinis libros sacros, sicut S Socinianorum princilium in ratione positum, esse fallibile, nec per traditionem Eccleiae, quae scripturae S. adiungitur, iniuriam fieri verbo Dei, sed ense tantum testimonium de iis, quae Ecclesia inde a tempore apostolorum crediderit, idque ad articulos fundamentales restringendum: denique libros haereticorum non prohibendos, sed ad lectionem permittendos esse. In Critica autem Disiertatione seriamo est de Erasmi cum Stunica & Sepulveda disputatione circa MSS. graeca N. Tti, de MSto alexandrino. quod est Cantabrigiae, de MSStis Marchionis de os meleae . de Ninto de Euangelio Nazaraeorum . de MStomo, de Regulis dextre iudicandi de MSStis& variis lectionibus, de loco I. D V, 7. de modo disputandi contra Socinianos, de Cardinali xmeaeio, quod retulerit in N. suum Testamentum graecum id, quod in nullo MSto Iegerat: S in plurimis hisce capitibus refutat auctorAntonis Arnaluum. Ac notandum, tres dari inStos N. Tti codices: primus continet Euangelia& Acta apostolorum S est in bibIiotheca academiae cantabrigiensis: secundus completh tur Epistolas S. Pauli, & est in bibliotheca regia Lutetiae Parisiorum, eumque subinde excitat Beea in An- notat. suis in N. Ttum sub nomine Antiqui exemplaris claromontanir tertius isti similis est in abbatia S. Germani de pratis. p. i Cap. XLVIII. N9. Glassius, Su- l Superintendens Ecclesiarum.
perintendens Si holarum Duca-l
Cap. LV. p. 8Ιs. Servetus non ' Anno Issaia contentus editione librorum lsuorum Di ilirco by Corale
420쪽
suorum deTrinitatis erroribus.
aliam meditatus est, quae tamen non comparuit quam anno in s. id est, uno ante supplicium suum anno.
Fran. ΤOLETI Instructio sacerdotum ae poenitentium. eum additionibus Andr. mctoreri, S Mart. Fornarii opusculo de Sacramento ordinis, S Institutione consessionariorum ac paenitenistium. Venetiis 167s. Agitur hic de sacerdote eiusque ossiciis . exis communicatione suspensione, remotione interdicto irregularitate. iurisdictione, missa, divino officio, VII. sacramentis, consessime. decalogi praeceptis, beneficio, stmonia, ieiunio, decimis indulgenistiis, peccato mortali, avaritia, eleemosyna, solicitudine, proditione. fraude, mendacio, ira, gula, aemulatione, odio, invidia, S acedia. Subiungitur H Dregi tractatus de origine di clausura sanctimonialium, & Fornarii Institutio Consessionariorum. In illo revocatur sanitimonialium ordo ad tempora usque euanselii, S disputatur de egressu monialium, Sc ingressu aliorum intra illarum septa. Haec autem tradit praxin audiendi consessiones, Si paenitenistes ad christianam persectionem promovendi. Monstratur igitur, quomodo confessionarius procedere debeat cum cuiuscunque generis hominibus, quae remedia contra vitia propinare, S qui per viam purgativam ad illuminativam, & inde ad unitivam manu quasi ducere debeat. Fran. Tolet , cordubensis, S. I. Dominici Soti auditor, ab e que ob miram ingenii praestantiam prodi um appellatus, philos phiam primo, deinde theologiam docuit in Hispania, Romae Ni ovanu; Romam autem reversus pontificii praedicatoris & consensionarii, nec non summi poenitentiarii spartam obiit S a CLEMEN- ΤΕ ΙΙX. Cardinalium presbyterorum numero adscriptus, primus fuit, qui purpurae splendorem Iesu itarum societati in serret. Scripsit commentarios in Logicam & Physicam ; item in Lucae & Ioannis euangelia, in epistolam ad Rom. Si Summam casuum conia scientiae, ac demum lavoribus fractus Romae decessit A. Is96. ait. 73. Mnig 8α. Du Sa sv de scriptorib. eccles s . GumV. 7as. Crasse ne