장음표시 사용
91쪽
latere, & insequente febre letali afflictus suisset. Reliquit & alia
scripta, videlicet gli Asolani, Rime, orationi &e. Epistolas f miliares, de Imitatione librum l. de Culice Castigationes in se .uitum, de Guidone Ubaldo Feretrio S Elisabetha Gonragia Vrbini Ducibus, Historiam venetam, & lilia, quorum catalogum
habes apud Ghi um vol. I. 393. Opera eius latina prodierunt Basleae A. is67. Argentinae Iεo9. 8t . Francofurti 16 2. 8. Clericusquo
Observationes in ea dedit in Biblioth. sel. T. I. 314. Vitam viri descripsit Io. Cata, defunctoque Hier. Quirinus, qui omni vivum
ossicio coluerat. statua marmorea artificiosissima, inque celeberrima S. Antonii aede Patavii locata parentavit. Ciceronianae eloquentiae sedulus fuit admirator di imitator ac in seligendis collocandi que verbis multum posuit operae. tanti aestimans Iatine scribendi facultatem, qua pollebat, ut eam ne quidem mantuano se marchionatu permutare Velle profiteretur, laudatus propterea Erasmos Caia. Balbina Verisimit. p. 13. Oct. Ferrario opp. Var. T. I. 422. Dan. Heiso orat. 39. μον hosio PolVhist. l. I. c. 23. n. 38. S de lingua leuton. I 8. Schur risibis Epp. Select. p. 39. I97. S Io. Guil. δι uero Dufert. acad. p. 99. Iul. Caes. Sca εr autem. Casp. Frauem in
O Hι Animassu. P. III. 3o. & Li lius, qui tamen alibi mitius sentitae loquitur, ei iniquiores sunt. Interim negari nequit, in selectu vocabulorum Sc phrasium interdum nimis fuisse scrupulosum. Camp.mesta de libr. propr. in T. II. Merhodor. p. 2 3. Cle- νιeus I. e. p. 3l'. mos-I in Casaubonianis P 242. 2 s. Thuanus cui dem, auctor gravis, Histor. lib. III. p. 63. non dubitat affrmare, π ulta eius, ut temporum nequitia, & Domini, cui serviebat, moresserebant licentiosius scripta exstare;sed eundem animae humanae imis
mortalitatem, resurrectionem hominum, & vitam aeternam, ut Uulgo dicitur, atque a Mersarao narratur c. I . de Academ. p. m. negasse, sine luculentis S lassicientibus probationibus quis temere asserati Certe in hoc ei videtur iniuria fieri, quod ex hisce eius verbis, si tamen illis usus est unquam se petra eosea se
tempus, quam eudis Ribliis, auctoritatem sacrae scripturae reiecisse fit proculcasse concluditur e hoc enim intellexerit non de rebus ibi contentis, sed de latinitate versionis non satis bona. Vide Scip. ωαι item Commentar. in epistol. Pauli ad Philem. pag. 4o. Misis 33. Oxu. - ν. bidium T. I. 329. ac Praeterea in Baiilιι Digitigod by Corale
92쪽
. Petri IUS TINI AN I Rerum venetarum Historia. Ue- metiis isso. Sed vitiose admodum. Recusa A. I6II. eum Appendice, item A. I66O. atque in linguam italicam translata, S in publicum edita A. i67i. Andr. Din rus, lC. altorfinus, qui hunc olim pol sedit codicem sequentia adscripsit: Hae hist ria ab V. C. Qua ad is6o. Ie porrigit. Immo & amplius; minimum adhuc ad biennium. Quod autem aliqui scribunt, ad annum usque is s. perductam esse, id sortasse de eius Appendice intelligendum. bilinus vol. I. I9 . elegantissimam declarat. propter venustatem stili, iudiciosam texturam , rerum quae narrantur Uarietatem, S omnes circumstantias, quae ab insigni scriptore requiruntur. Lib. II. 48. narratur historia, si quidem historia est. de Alexandro III. Pontifice, calcante cervicem Imperatoris FRIDERICI Barbarosiae. Lib. I. p. I4. Hunni Heraclium, i V una eademque arbs. Uide. Equatium, Iesulumquo expu- Gisrua e de' Leiter. dutat T.
Lib. IX. p. 339. Hermolaus Ba Ab Innocentio quidem creatus harus Romae, dum apud D- l suit Patriarcha aquileiensis.
noeeutium Pontificem pro Rep. sed sub ea non obiit, .eque etiam oratorem ageret, moeroro animi ex maerore animi ob serenissieaufactus obiit, di quidem intra Reip. displicentiam de coli paucos di . to munere sacro. Giornati T. XXIIX. 2IS. Lib. X. p. 34I. Ex Germanis i So nem bergius, ut habet P. Bem. Georgius Gombergius. i but Hist. Uen. p. 4. Pet. Iusti uianus, Ludovici filius. patriciuS Sc senator venetus studiis iuris quae persequebatur, adiunxit ornamentum elegantiorum litterarum. in primis latinitatis: unde ipsi facile fuit patriae suae historiam libris XIII. condere. Claruit medio & inclinante saeculo XVI. S laudatur ab Octav. Ferraria oper. var. T. I. I .
Pauli MANVTII liber de Legibus romanis. Venetiis φ . cum signo Aldi: quod Erηsimus explicat in adagio. Hstinauiste. Impressus etiam est Coloniae Agrippinae A. is7o. 8. novissimaeque Rosini Antiqq. rom. editioni additus, & volumini U.
93쪽
Graviano Antiqq. roman. insertus. Est hic liber unus, & quidem sextus, e decem illis. quos auctor de antiquitatibus romanis, Petri Umbi Card. & Bernardini Mastfi, eandem postea consecuti dignitatem, suasu & consilio scribere aggressus est, certe in animo habuit. Priores autem quinque agebant de urbe, civitate, religio ne, senatu S comitiis: huiusque libri V. sunt partes', I. quibus nominibus appellatae sint leges. a. a quo genere hominum. I. quibus in Iocis. 4. quibus temporibus. s. quibus de caussis latae sint leges. Et hic liber cum reliquis, Oct. Farrarii in Oper. Var. T. I. 43s. iudicio, in auctore plurimas literas, nec eas vulgares, sed interiores di reconditas fuisse demonstrant. At Fran. It borullus de Arte erit. p. II 4. II s. scribere audet, eum compilasse sit, Gruebis & Balduω eadem de re commentarios, neque ad artem criticam satis instructum fuisse. Paulus Manutius, Aldi senioris filius, venetus, professione typographus, ab HIPPOLYTO tamen Estensi, Cardinale, in se. miliarium ordinem receptus, tullianae dictionis admirator & selicissimus in scribendo imitator, sed latine loquendi imperitus, ic. Sciappia notante, phrasium & significationum quarunciam invenitor sive novator, tam emendate edidit Patres aliosque auctores. quam scite & eleganter sciebat scribere in latino. E scriptis eius sunt Scholia in aliquot Ciceronis libros, & in Commentarios Asonii, Apophthegmata, Ad agia, Notationes in Virgilium, Calendarium vetus romanum cum Commentario; ut silentio praeteream opuscula eius italica. Nimia studiorum tractatione di oculorum de eo oris sibi imbecillitatem attraxit; quae calamitas, maerore ob mliat impudicam vitam aucta, infelicibus bonum virum litteratis
associavit, mortique tradidit Romae A. Is 4. art. 62. Gilinus vo . I. 168. Imparialis Io 6. Thaanus lib. LIX. 4o. Octav. Ferrarius T. I. 4s . Muretus Orat. XIX. 6s. Goclenius Observat. lat. linguae ai Siaari
94쪽
A. IGl. 2Io. χέ'. & I626.3I9. Constat hoc Nus V. libris, quorum primus de tabernaculo sancto, secundus oe templo hierosolymitano utroque, tertius de Pontifice maximo & ceteris sacerdotibus leviticis, quartus de levitis, S quintus de cultu antiquorum Ebrae orum publico agit. Et praenguntur Protegomena Henrici in quibus ille de adhibendis merito, sed prudenter. in explicatio ne 1cripturae sacrae eiusmodi auctoribus, qui antiquitates iudaicas paullo curiosius rimati fuerunt, ex instituto disierit, palmam que inter hos Lundio deberi palam ostendit. Accesserunt in sinis
gulare ornamentum Variae figurae aeneae, videlicet Ichnographia tabernaculi pag. I. Retectum tabernaculum. P. y. Tasem naculum eum suis IV. involueris. p. 8. Cherubim. P. Is. Arca foederis cum columna nubis. P. 36. Moneta cum virga Aaronis. P. yo. Candelabrum aureum. P. II . Mensa panum propositionis. p. I2I. ua. PaneS P Pontionis. P. l23. Patinae aureae pro panibus propositionis. p. ia . Altare thymiamatis. p. I3I. Labrum aeneum. p. 166. Altare holocausti, cum instrumentis sacrificiorum. p. I72. Siclus. p. 2o3. Castra Istae litarum. p. ais. Templum Salomonis. p. as . Sanct ssimum. p. 2 9. Sanctum. P 269. Ichnographia atrii interioris, tempore Herodis. p. 3o2. Mare aeneum. P. 3o7. Bases aereae. p. 3II. Locus mactationis. P. 323. Sacerdos summus cum ornatu suo. p. 4i8. Sacerdos gregarius cum amictu
suo. p. 4i8. Pretiosi Iapides in humeris summi Sacerdotis. p. 417. Crucifixio Iudaeorum. p. 4TO. Flagrum. p. 472. Idolum Moloch. p. m4. Benedictio sacerdotum. p. 6sq. Caesura in brachiis. p. 732. Pharisaeus eum Vestitu suo. p. 797. 738. PhyIacterium. P. 8oo. Sacerdotum & Ievitarum suburbium. p. 868. Lecti. in quibus discubuerunt comedentes. p. 998. Moneta Purim effudi tensium. p. Io r. Similes libri, quι in notitiam antiquitatum iuiadaicarum nos ducunt, sunt Ia Io. Eseηmerieri Iudailmus revelatus. Berotini in 4. de quo vide iudicium Rud. Marci Meel hrενι in Honore it gaudio S. Ecclesiae. p. so. I. I. Sc diiι Notabilia iudaica: de quibus Relata innoc. A. ITI .i 2. 3 Les ceremontes leςoutumes des Iulsi, avec Ia comparat son des ceremontes chretienis nes avec les ivives. par Mr. de Simonυ ster de quibus Acta erudis.
A. I633. l37. & plures alii. qui indicantur a Dassevis in disp. de Iomagi rub. hebr. rer. P. I. N iqq. Quanquam και stiliuι praefati in
95쪽
in Institui. iudaico - germani modi loquendi & scribendi. liti T. non dubitet scribere, impossibile esse, exacte tradere antiquitates
iudaicas. Accedamus autem ad obsereationes Producendas . notandaque errata. Praefat n. 38. Io. Sauberιι tractatus de Sacerdotio Hebraeorum nondum, quod sciam , lucem via
Non errat in hoc auctor: nam ego tractatum illum edidi Alta dorsi in operibus Sauberti posthumis A. I 624. quil post austoris obitum octavis.
Pag. 4. n. Io. Asseres tabemaeu- i Quasi vero aurum, quo hodie Ii ab omni latere auro obdu-l vasa obduci solent, sit spuma. cebantur, non ut hodie res t & non potius aurum purissimum
inaurantur, ubi nihil aliud adest quam Uri stuma. P. 33. n. I . Hebrati tradunt, oin Perculum arcae foederis suisse
P. 3s. n. as. Tradunt Hebraei, unum ex Cherubim propitiatorii fuisse masculini, aueram feminiui se reis.
in tenuem laminam expansum. Io.
Phil. minius observat. sacri l. I. e. s. f. a. in Conlect. varior. scriptor. T. II. sest. I. P.88. Hate traditio est seritura, verita ti σ Dua raιiσοι utraria. Heia aetas l. c. f. y. p. 9. Hoe aenigmate Indicare volenistes, per virum Gabrielem, per seminam autem ecclesiam ἐκ-daleam effgiari: nam prophetias ae revelationes omnes Iudaeis ab angelo Gabriele fieri credebant. Herm. Von derHMdι Program. in festo nativit. Christi A. I7OI., P. gr. n. a. Drusius ad Iud. 3.7.lAd I. Sam. 4, Π, sententiam suam revocat. P . in Nota ad n. a. Hoc ipso Illam vero defensum It Herm. eadia σονω uterpretatio, qui Heu vir Hardi Ephemer. phi-
per nubem intelligunt sumum l log. p. 26. 2Iλsumtus, a summo sacerdote ldie expiationis in sanctissimo i
p. Labrum non stabat i Sed Deus iussit illud poni ιου.
96쪽
Lundissiecta inter sinctum N altare holocausti, sed aliquantum ad
P. I79. n. 28. Altare holocausti non fuit altum p ι quam VI L
P. I83. n. 2. Ex igne altaris tria sex flebaι rogu . P. I84. n. Strues tertia erat perpetui ignis. P. Irs. n. 24. Ignis caelestis lianuinstar altari Iucubuit. P. 26O. n. 8. Templum intus non
solum auro, sed etiam gemmis multis, & pretiosis lapidibus resplenduit. P. 267. n. IT. Quae caussae hic re-eedendi ab universali Hebraeorum sententia de a. velis in
P. 3 I. n. Am regia erat, si abi- res ex templo hierosolymitano, versus meridiem.
P. 378. n. '. Nulli erat licitum intrare atrium gentium cum baculo, zona pecuniaria, vel stutum in eo emittere. P. s. n. IO. Non constitueba
ter tentarium canuentu , ct inter
Non nisi unica struis mentio fit
Levit. 6.9. Iz.I3. sive, secundum alios, V. a s. 6. Irim P. Praecipitur, ut omni mane quk luiseendatur. Et Valet ne argumentum a Dei pracepto ad perpetuam eisu exsecutionem ' His-kias a. Chron. Σ', 7. fatetur,
patrae holocgusta non obtuli P in sanctuario. Irim P. s9. Fabuta iudaica. Idem P. 6I. Templum fundatum erat Iapiadibus vegrandibuι, adeoque pre tiose, non gemmis. Irim P. 96. Illa sententia non est aenisersaturnam R. Iose in D a c. s. g. I. non nisi unum agnoscit, prO- vocans ad M. 26, 33. Relat. inouoc. A. ITI3. 6s risis Septentrionem. Io. Lubfooa in Chorograph. Matthaeo praemissa e. 22. P. 46. Fabula. Idem i. e. p. 96. Nullum horum erat metuenis dum et nam Sacerdotium Mura batur Diuitigod bi Ga le
97쪽
set lanio, aut renser, aut balaea- batur familia abaron/ea, cuiutor, aut coriar . cognati & affines sordidis opis ficiis nec implicare se volebant, nee debebant, nec Potm
P. 44g. n. 3. Summus Pontifex. hil de Me rarii, & rationes hu- inunctus fuit prope frontem ius ritus sunt vanae. Uitringa inter oculorum palpebras, ad Observat. sacr. l. a. c. Is. p. 46O. - formam erucis με X Graecorum. 4 8. P. 468. n. y. Locus lapidationiSlHaec relatio sacro eodiei plane
deret. Si ex hoc casu morie-hatur, legi satisfactum erat; sin, alter ιapidem ingentem sublatum M pectus eius imittebat: quo si moreretur, satis erat
supplicium ducendum, Pota-l Quomodo hoe convenit eum ilisl lo, quod traditur, damnatum, hant vino mirrham, ut distra- fi ciuid pro sua proponendum
eratur mera eius. l haseret innocentia. axater vel n ouil pro tua proponendum haberet innocentia, quater vel quin uita redulium fuisse ' nam mente alienatus quo pacto imnocentiam suam defendere poterati Idem P. I i. P. m. n. g. An Rex Moabita-lLiquido eonstat e textu, ut naberiarum suum ipsius natum, an ta videtur, fuisse filium Regis Regis edomitici filium eaptum edomitici. In Opp. post m. immolaverit, ε ιextu non liquiis P.
P. s64. n. Is. Vallis Hinnom e-lVersa meridiem, deflectens tamen rat extra urbem ad eius mu- etiam in Orientem. L ghtfatrum, versus occasum, ad son- Chorograph. Matthaeo praeistem Siloah. . . missae c. 26. P. R. P. t 6. n. r. Holocaustum dici'IPotius, quod in auste assanῶν ρ,
98쪽
M Laudivitur πτω Ascendens sive Α- . videlicet sacerdotum manibus scensio, quia totum fumo as η-l illuc delatum. ibique reposi-dιbat in caelam sive aerem. tum. minius P. 44.
P. io28. n. Is. Pridie festi ex-lScriptura S. -n prohibuit ei illo piationis Pontifex maXimus tempore somnum. Id- ν9. caenabat parce. M somno obru-
mittant Maret in desertum abigebatur. Theodor. D 9- dimittant hircum ad Aresse vim in Scholiis critie. in lam in desertum. vit. P. a N. 13. Non nulli Hebraeorum Sed errant , uti ex praecedente volunt, Dilfe n.mφη l patet observatione.
alieni s montis in deserto. sP. 1os . Viro cum Azazele exe-l Alii dicunt, fuisse lapidibus re .unti pontem secerunt tigηeum i ctum. At de stupenda hae spatio circiter bis mille cubi- structura nec Iosephus, nec torum ne cum hirco Posset a lius scriptor. mentionem nisperegrinis Iudaeis vellicari di eiunt. minius Observat. sacr. vexari. l. a. e. 3. g. p. 4o. T. II. Conlect. Fascie. II. P. Io38. n. v. Non est ratiotSed Deus nihiι prae pis de lana
praegnans, ut abeamus a sen- coccinea. Nec tis bis tantilentia Rabbinorum, dicenti- miraculi meminit. Mmehiusum, vittam coccineam hIrco e. N Abarbauel in Iesaiam comis missario allisatam, albam fuis- mentantes, vittam rufam sicco se redditam, in signum condin pede praetereunt. Prophetam nationis peccatorum. Et hue autem, mentione peccatorum videtur respicere Esai c. I, velut dibaphorum alludia ad Q. v. s. quo dicebatur manus e rum esse sanguine repletas. Idem I. R. P. 42. P. Io 4. n. I . si quis consiliotria cum necessario. aut ex tignorantia peccasset
ille debebat saetificium illud
με neeessaria in festo expiatio
99쪽
nudius. Holliniat in vis. Lundius, flensburgensis, per XXII. annos ecclesiastes tunderanus in Molsatia, obiit A. Ic86. art. 48. Laudem diligentiae ei tribuit Theodorus D μυι- in Praefam. disput. de Imaginibus
rerum ebraear. maiorem tamen prosessoribus academicis, eorumque similibus, qui ipsos Ebraeorum libros sciunt legere.
Henr. S. theol.D.& Ducis Holsat. Superintendens generalis, orator ecclesiasticus supremus, consiliarius ecclesiasticus procancellarius, ac professor primus in academia hiloniensi, adhuc vivit, famamque meritis suis partam cunctis in muneribus egregie tuetur. XXV.
Rod. HOSPINIANI de Templis libri V. Generae
Tractatur in hoc opere de origine, progressu, usu & abusu tem- Plorum, & rerum ad templa pertinentium, di quidem in I. libroce locis sacris patriarcharum, tabernaculo, templo &synagogis Iudaeorum, Iucis & templis Gentilium, ac templis Christianorum: in II. de iis, quae templis continentur, choro, eryptis, cathedra, baptisterio, ciboriis, altaribus, reliquiis. imaginibus, eruce, luce Romanis, anathematis, aqua lustrali, eam panis, crucibus in turribus. Processionibus, invocatione sanctorum, di peregrinationibus: in III. de iis, quae extra templa, nempe coemeteriis. sacellis, ossariis, aedibus sacerdotalibus, earceribus episcopalibus. scholis, bibliothecis , arte typographica et in IV. de consecrationibus templorum,aItarium, crueis, imaginum, calicis . cerei, frugum . primitiarum s aquae lustralis, campanarum. coemeteriorum t in V. de bonis ecclesiasticis, donatione CONSTANTINI decimis, obIationibus, iure patronatus, incorporationibtis. In Dedicatione ad Fridericum. Nectorem palatinum, agit de eultu divino S origine papatus, docens, Deum cultus sui modum sive rationem simplicem quidem, sed numeris tamen omnibus ab Iutissimam ae persectissumam praescripsisse et ac pontificiam religionem intra mille proxumos annos scripsit autem hoc A. Hy7. demum natam esse.
altaria Christianorum apud be sunt expendendae, an satis veteres ἐκ medio eee o firmae sint ac validae. Si e scripsi,
M posita luisse. nec paenitet me scripsisse, in
100쪽
cta et locupletata cum integris capitibus, tum responsionibus ad B starmini 1ophismata & argumenta. Disseritur in hoc opere de origine it progressu monachatus di ordinum monasticorum, Equiis tumque militarium, tam sacrorum, quam saecularium. iEiusdem de Festis Iudaeorum Ec Ethnicorum libri III. Mitio tertia, aucta & locupletata. I674. In iis agitur de origine, progressu, eatrimoniis S ritibus sestorum apud Iudaeos, Graecos, Romanos, Turcas & Indos; in Epistola autem dedicatoria de mutatione caerimoniarum ecclesiasticarum, de autore festorum Gentilium Mudaeorum, deque senstitate, qua tam Ethnici quam Iudaei festa sua celebrarunt. Andr. Origanui Hospinianum nostrum appellat diligentissimum festorum enarratorem, seque eum maxima ex pariste in eis secutum esse testatur. Verba eius reperies post Epistolam dedicatoriam. Eis,d m de Festis Christianorum Tractatus. I674. In qu dicitur de origine,, progressu, caerimoniis & ritibus festorum die rum apud Christianos, ostenditurque, veram primitivam eccIesiam paucissima habuisse festa, progressu autem temporis prodigiosea superstitiosis hominibus numerum eorum accumulatum, & multiplices errores in observatione illorum introductas esse. In Epistola dedicatoria disserit auctor de antiquitate & divina institutio ne festorum dierum, de libertate Christianorum circa sesta, di coria ruptione varia, quae in ecclesiam irrepsit. XXVI. Io. Bapt. C A SALIVS de urbis ac rom. Imperii splendore. Romae I6so. Hoc in opere agitur de Romanorum Veterum vi tutibus & potentia, opibus, aedificiis, urbis situ di amplitudine, statuis, obelucis, columnis, viis, aquaeductibuS N cloacis pontibus. aggeribus, mole Hadriani, triumphi., ludis, gladiatoribus, venatione jamphitheatro, tragoedia, comoedia, Vestimentis, nobilium a mis familiarum, annulis, pileo, sternuenti salutem adprecandi usu tesserarum usu, re nummaria, nuptiis, thermis conviviis, hospitalitate, funeribus, apotheosi οῦ sacrificiis, sacerdotiis, virginibus ve-