장음표시 사용
71쪽
narrationem annorum 48. In II. Tomo politica, ac speciatim I de AGESILA O rege Lacedaemiorum liber. Σ de Lacedaemoniorum rep. o de Atheniensium rep. 4 Socratica defensio ad iudices, sive commentarii de dictis & factis Sacratis. s) Memorabilium Soeratω libri ΙV. quibus doctrina Socratis proponitur & quintus qui Oeconomicus inscribitur. 6J Convivium philosophorum. τ) HIERO sive de regno. Est Dialogus Simonidis cum Hierone I.
in quo docetur miseram esse tyrannorum seu imperantium coninditionem respectu hominum privatorum. 8 Rationes redituum, sive de proventibus, h. e. argenti sodinis S vectigalibus terrae atticae, commerciisque promovendis, & ausendis Reip. reditibus.
9 de re equestri. Hoc in loco persemus disserit de illo argumento, quam Simon atheniensis ante ipsum. Io de magisterio equitum. Putatur hic liber scriptus ad Gryllum filium, quem docet, quomodo, ut magister equitum, sibi concreditos instruere debeat. Ii de venatione. Io Eeistolarum fragmenta. In Appenindice I Chronologia brevis ad declarandas Xenophontis historia eiusdemque vitam. Ochiauu Epistola de conservato a Xenophonia te Byzantio. 3) mrmogenoe de se a dictionis Xenophonteae. Quam ait esse simplicem, suavem, puram S perspicuam, ad haec imitatricem personarum, & platonicae praeserendam. Aemilii Porti Glossae in Xenophontem: quas Henr. Stephanm Iectiones varias esse somniavit. s) Munctavii Notata ad Xenophontem. O Libri de re equestri interpretatio Leu-iavit prior, Taurini edita; sed quae alteri, in opere exstanti, cedit, palmamque tradit. Praemittuntur autem hisce operibus I Deaicatio Frid. 'Iburgii de utilitate lectionis horum operum: Leunclavius enim iam decesserat. M Pacii μυ & Mam. μεberi Carmina, quibus obitum deplorant Leunclavit. 3 Narratio de vita Xenophontis, ex diversis 1criptoribus collecta per Io. Lenneiavium. 4 Dionysii halicarnassi & Cie ronis de Xenophonte testimonia. s) Vocabula Xenophonti partim peculiaria, partim cum aliis antiquis prosae scriptoribus, Herodoto praesertim ac Thucydide communia, sed vel mere poetic , vel poeli magis, quam solutae orationi adfinia, ab Henr. Stephoo colia lecta. Denique si scire cupis, quo utiliter ordine Iegenda sint M.
nophontis scripta, de eo erudiet te V earis in Releta. hiemaI. sedi. X. P.
72쪽
Xenophon orian, atheniensis Grylli filius, distinguendus a cognomini. itidem atheniensii, qui Epaminondae ac Pelopidae vitam conis signavit. Socratis discipulus, philosophus historicus &bonus1tra tegus: sub Cvro enim. Artaxerxis fiatre, in X. millia hominum imperium obtinuit, vicitque in sinistro cornu, cum Cyrus vinceretur; propterea autem ab Atheniensibus, quI Artaxerxi favebant, in exilium eiectus, hie S illic oberravit, donec Corinthi conlideis rei & historias aliaque scripta per otium componeret, ubi etiam obiit Olymp. CV. I. sive ante Christum natum 36o. m. 'O. ScrI-ptor est tam dulcis, ut Gratiae eius Termonem finxisse videantur, S propter hane suavitatem sis attica dictus est. Tam ingenuus fuit ut cum Thu didis Historiarum libros supprimere potulia set ' id tamen non fecerit, ut potius in lucem protraxerit; taminoue fortis in adversis Ut, cum sacra facienti nuntiaretur. filium ipsius Gryllum in proelio apud Mantineam occubuisse, sed streis nue pugnantem, S multis interemtis hostibus. In sacrificio, reώoosita in caput corolla, pergeret, nullisque fusis lacrymis in hareerumperet verba: Seiebam, me genuisse mortalem. Auctor v ta Aeosophontis, uuae operibus praemissa est, G. Io. V of de Histor gr. l.
Croistin Methodor. T. I. 22o. Aristida adrianensis in libb. de 1implici
uuia docebat, dictionem scalpello quasi deraderet sophista, innumerum praecocium ingeniorum reserendus, quippe qui annos murus XU. rhetoricam docuit, eumque hoc tempore audivit S admiratus est eruditissimus Imperator M. Aurelius ANTONINUS. sed anno aetatis vigesimo quarto, sine ulla manifesta causia vel morbo memoriam amisit omnem, S Antiochi sophistae dicterio locum
de ser ex, eiusque eo dissecto cadavere, pilis obsitum fuit reperiatum Scripssit Artem rhetoricam de Inventione oratoria, de For mis oratoriis, de seu apto ec ponderoso dicendi genere.&Progymnasmata; sed quae perierunt, servato Interim Aρhthonu
73쪽
Da sim hallearnassessis asto. Du Pin Biblioth. histor. T. I. 18α. & I. W. Bezer Dissert.
DIONYSII hallearnassensis Antiquitates sive Origines romanae a Lapo Bir o latine verse, cum notis Henr. Glareani. Bais sileat in ossicina Frobeniana ina.Optimum huius auctoris exemplum graeco-Iatinum est Io. Husiani Oxoniae i7o . f. de quo vide Ma erudis
A. IIo . say. Erant Historiae huius libri XX. sed hodie non nisi XI. priores supersunt. In illis pertexebatur narratio a prima Romanorum origine usque ad L bellum punicum, quod coepit anno tertio vel quarto Olymp. C XIIX. Urbis conditae 488. hi autem in Olymp. LXXXII. anno 4. U. C. 3Ita finiunt. Annectitur Henr. Glare ani Chronologia. dive temporum supputatio in XI. hosce libros ab Troia capta ad primos Tribunos militum consulari pote state, sive ad trecentesimum duodecimum ab Vrbe condita annum, qua multi luculenti e mendosis codicibus sublati sunt erro res, di auctor ipse Dionysius, simulque romana historia multum
Diovsiis. Halicarnassi in Caria natus. Alexandri filius. Heroa doti civis, in Italiam venit regnante AUGUSTO, anno ante
Christum natum trigesimo atque ab eo tempore annos XXII. RO-mae Nersatus. non tantum latinae linguae notitiam, sed & ex optimorum lectione historicorum, & consuetudine virorum eruditorum. inter quos V 'o erat, ea monumenta atque subsidia sibi comparavit, quae ad historiam conscribendam ipsi videbantur ne cessaria esse atque utilia. Opus autem hoc aggressus est anno Vι C. 746. aut, secundum Dod estum, T 7. sedulo dans operam, ut vera scriberet, in exemplis adducendis selectum faceret, aptas adique argutas orationes intermisceret, nee illa ne igeret, quae alii tanquam pervulgata praetereunt, usus ad haec omnia puro & venuis sto gratamque ac decoram habente novitatem stilo. PhotissBiblioth; eod. 83. 84. Giare ua in ep. dedicat. Vus de Hist. gr. I. a. c. 3. p. io8. Whear Relech. hiem. Sect. XVI. p. g8. Neu inAccession. p. IIo. Herm. der Hardi in Studioso graeco p. Is. I8. 2 . 26. Io,
Alb. Fabrπι- Biblioth. gr. lib. III. e. n. p. τ9. Et hoc labore suo tantam sibi auctoritatem famamque acquisivit, ut omnium Conin
74쪽
fessione, sicut Whear, BOdiuum semius, di ante eum Glarea M testatur, scriptor gravissimus, & in romanis antiquitatibus pervestisanis dis deseribendisque accuratissimus, dignusque. qui primum inter
historicos romanos, Drae Livio etiam, locum Occupet, reputetur. Neque vero tantum historici partes explevit, Verum etiam praeclarus rhetor fuit & criticus, sicut rhetorica ac critica eius opuscula. quae supersunt, quaeque I. A. Fabric u recenset, abunde testantur. Iniquior tamen ivit erga Thucydidem , notante eodem Fabricio Biblioth. gr. l. a. c. 2s. P. 877. Lapus Biragvi, florentinus, quem Philelphus Castιgiuue lum, Leander castillauium vocat, floruit anno IMO. vertitque aliquot vitas Plutarchi de graeco in latinum, S a Fran. Albertina de laudiis bus Florentiae dc Savonae celebratur quidem nec male, ob erudi tionem litterarum graecarum S latinarum, sed ab Erasma in Ciceroniano, T. I. Opp. p. IO9. TulIianorum coetu excluditur: S rissius de Histor. lat. l. y. e. Io. p. au. notat, Dionysii nostri Antiquitates romanas non satis ab eo fideliter, imo saepe parum latine verissas esse. Atque ita Glareana , quod ipse scribit in V. dedicati necessitas imposita fuit, minimum sex millia errorum eorrigendi. ultra trecentos, plus minus, locos, quos annotavit, tanquam dubios , a doetoribus enodandos. Henricus Laritus, a patria apud Helvetios urbe dictus Gla. νιanas, Erasino intimus. In omni litteratura, praecipue autem in mathematicis disciplinis probe versatus, docuit historiam ac poe- sin Basileae & Friburgi tanta celebritate, ut exteri eum visendi caussa adventarent, ac domus eius elogio ossicinae optimarum amtium cohonestaretur, tamque nobilia condidit carmina, ut M Α-XIMILIANVS I. Imp. litterarum tam amans, quam illis orna
eius de ipsorum scedere magnifice ac liberaliter remunerarentur. Multis inclaruit scriptis, e quibus sunt Annotationes in Hara. tiam, Ovidii Metamorphoses, Ciceronu librum de Senectute, Saffuispium . Corn. Tacitum de moribus ac populis German. Iutium Cae
sarem. T. Livium, riserium Max. Suetonium, Lueanum & Eutropium.
item Iudicium de Terentii carminibus. Commentarius in arithis meticam & musicam Baethii, nee non Descriptio Helvetiae, librique de IU. pagis Helvetiorum, de Arte mulica, de Ponderibus
75쪽
& mensuris, ac denique de Asse, obiitque Friburgi A. aet. 7 M. Mamin in Vit. philosoph. 236. & Lexic. univ. bolor. T. III. 3s . Ab Erasma T. IV. si . vocatur Helvetiae decus: a Luca a.dro II. E. Cent. XV. p. IN. vir admodum doctus, sed Lutheranorum acerbissimus hostis, quos etiam in lectionibus acerbissime insectatus sit: atque in Diivhia. Gymnasii friburgiet ornamentum exumium. Plura de eo testimonia & iudicia dabit Pue - fluunt s84. Erat alacribus & festivis moribus, ae prorsus omnium horarum homo, immo & ridiculus interdum; quale quid memoratur in e- Iegantissimi I. C. Meue επis Chariatan. erudit. p. s . atque Amines. talib. nostris theolog. 7O9. at vita tamen integra & inculpata. Plura in eius laudem reperies in Erosemi Epistolis, R. bor ulla de Arte erit. il'. Vrbani Regii Vita a Grabe descripta p. 7. atque riuano lib.
XXXVI. P. 62 DIODORI Siculi Bibliotheeae historicae, sive rerum antiquarum a Graecis, Romanis, Barbaris, praecipueque PHILIPPO& ALEXANDRO Macedoniae Regibus gestarum Iibri XVII. Quibus accedit Di is cretensis & Dametu phrygii de Bello troiano Historia. Basileae Is48. Atque haec Diodori emissio cura & studio
Io. operi, i multis in locis emendatior reddita est, sicut opera & dustria Am. A D-ri, instructior, hoe est . ingenti accessione aucta: optima autem, donee Wassiana prodeat, est graeco-latina Laur. Rhodoma uni. Hanoviae Igo4. f. sicut Dictyis cretensis & Daretis Phrysii iIta quam dedit A-a. Tan. Fabri doctissima filia, Dacerii con-IuX, quaeque cum praeclaris accessionibus recusa est Amstelodami
17O2. 4. & in Actis erudit ad eundem annum p. 49. recensetur.
Diodorin, cognomine Sieulm a patria, Agyrii quippe in sucilia natus, floruit tempore IV LII Caesaris S OCTAVII Augusti
historiaeque suae, quae constabat XL. libris, e quibus nunc non nisi XV. supersunt quamquam enim in nostra eoitione XVII. m morentur, duo tamen ex illis desunt nempe XIV. & XVtus impendit laborem XXX. annorum, tanto flagrans veritatis studio, ut in Asiam aliasque remotas terras, veri cognoscendi caussa, per grinationem institueret. Narrationibus suis ea interserit, quae Dei providentiam atque iustitiam demonstranti dicendique genere utitur perspicuo, nec affectato, aut historico scriptori inconvenia ente. Punius certe in Praefat. praeclarum ei seri te nonium, quan- Diqitigod by Corale
76쪽
do primum Graecorum nugari desiisse scribit. Bodinωs tamen aeue ius notant, cipe lapsum esse in annis Olympiadum, di nominibus Consulum romanorum. Suium in voce Διοδωρος, Ηο μι de - Ηistor. gr. l. 2. c. a. p. IOT. Nar Sech. VII. p. 38. Neu Acce Dsion. io . I. A. Fabricius Biblioth. gr. I. y. c. 3L Pope-BAunt 62 C .sius Dissert. I. de libris scriptor. Opt. 39. & de Singular. scriptor.
Din s Cno -cretensis iuxta Suidam, Malalam, Cedrenum G. Iae. Vossium & Leon. Allatrum, belli troiani. cuius tempore vixisse creditur, historiam libris IX. complexus est : sed Iaci PeriRomus Differt. peculiari, quae Annae Fabrianae Dictyis & Daretis Interpretationi subiuncta, in Actu erudit. A. I O2. p. Ο. recensetur, ostendere nititur, non alium Graecorum, quem laudant, scriptorem Diffvn exstitisse quam cuius libri fingo dantur Neronis tempore in sepulcro cretensi terrae motibus concusso reperti esse auctorem vero Si fictorem eorum videri esse Praxim si ve Praxidem, in Prologo
Eupraxim dictum, qui graecum scriptum NERONI in Gnarcia agenti obtulit, quod Septimius Romanus, DOMITIANO aequalis, in lati- .
num convertit. Vide Vosium de Histor. gr. l. q. c. I. p. I94. Placcium de pseudon. 228. Rupertum in Epp. Richteri p. 796. Muiget s. Borrichium in Crenti Method. stud. T. I. 3s'. Du Pin Biblioth. hist. T. I. 83. & Acta erudit. A. IT O 2. 49. cumprimis autem I. A. Fabricium Biblioth. gr. l. I. e. s. Dares Phrygius, sacerdos Vulcani reo ianus . ab Homero celeis
bratus Iliad. E, Phrygiam scripsit iliadem . quam sua etiam aetate exstitisse Avianus testatur lib. Xl. c. II. Sed scriptum illud quod hodie eius nomine venditatur, figmentis accensendum. eiusque auctor parvi sane iudicii, nec latine admodum doctus, tersissimi
Corn. N potu nomen, quasi Athenis ille ex primaevo codice grae- eo historiam illam converterit, impudenter mentitur. Nec tamen illa falso sub nomine instituta narratio omni plane utilitate caret, sed tam in argonautici, quam troiani belli recensione non nulla adfert, quae notitiam antiquitatis adiuvant. Atque ideo Iosephus Ucanus, live Exomensis, ab aliis Devo ius vocatus, poeta saeculi Xlli. britannus non indignam iudicavit, quam carmine heroico exprimeret. Vide iterum Fabricium, Post iam, Rupertum locis cit. & Acitis erud. p. K. iisque adde Piaccium de pseudon. 222. di Magium 236.
77쪽
PLUTARCHI Opera, interprete Herm. Crustrio. Basileae apud Thom. Guarinum Is7s. Quae interpretatio laudem habet in Melch. Adami Vitis medicorum p. I9s. Graece &latine prodierunt Franco furti anno I6ao. N Lutetiae Parisiorum isa . sed parisiensis editio est vitiose, teste Crenis Animadvers. P. II. 12. idemque P. XI.
pro optima agnoscit eam, quam curavit Henr. Stephausia A. Is a. Nothrum opus duobus constat Tomis : quorum prior i exhibet Uitas comparatas virorum illustrium, graecorum Sc romanorum, in quibus Dacorii coniuges gallica in versione sua multa emendarunt videlicet Thesei S Romuli, Lycurgi lc Numae Pompilii, Solonis & P. Vasserit Poplicolae, Alcibiadis si C. Marcii Coriolani, Themistoclis & Camilli, Pelopidae N Marcelli, Annibalis di Scipionis africani, Periclis S Fabii Maximi Philopoemenae& T. Quintii Flaminii, Timoleontis Et L. Pauli Aemilii, Aristidis S M. Catonis maioris, Agidis nee non Cleomenis S Tiberii Caatique Graechi. Pyrrhi , C. Marii, Lysandri de Syllae, Eumenis StSertorii, Cimonis St Luculli Niciae Ac M. Crassi, Agesilai S Pom peti magni, Phocionis Sc Catonis minoris, Alexandri magni St C. Iulii Caesaris, Demosthenis & M. Ciceronis, Dionis & M. Bruti, Demetrii & M. Antonii, Artaxerxis & Arati, denique Galbae di Othonis. IIisce a) adduntur Vitae Homeri Euagorae Pomponii Attici Platonis. Aristotelis 8c Caroli M. ab aliis scriptae audioribus; item 3 liber ' Aem 'u Probi cseu potius Cornet, Nepotis, testibus ms. l. i. de Histor: lat. c. I . p. 23. Placeio de pseudon. p. I4. de I. A. Fabricio Bibl. lat. 62. de vita excellentium Imperatorum rit margini operis adsperguntur Scholia, ac praemittuntur Episto, a dedicatoria ad PHILIPP VM Hispaniarum regem,& praeclara Iectuque omnino digna Praefatio, in quarum illa Cruserius monarchiam praesert ceteris rei p. formis; in hae autem doloris ex obitu filiae unicae magnaeque spei orti levamen ait se petiise e philosophia sacra, & translatione Plutarchi: deinde Guii. Vandri laudat versionem, seque, si illa prius prodivisset, manus retracturum fuisse fatetur: porro per exempla ostendit, quomodo Plutarchus in his vitis philosophiam, quae est virtutis indagatrix di expultriκ vitiorum, cum historia, quae testis est temporum, & lux veritatis Para III. In fol. I egre. Diqitigod by Corale
78쪽
ss p arebus egregie coniunxerit, quamque utilis carum lectio summam rearum moderantibus esse queat: denique aliquam mensium graecorum S latinorum collationem tentat. Posterior Tomus, quem
Cruserius Iulio Duci Brunsvic. S Luneb. Principi, ut ille eum vocat, illustrissimo di excellentissimo, dicavit, docens in hac ipsa Dedicatione. philosophiae magnam in vita humana esse utilitatem &moralem ceteris omnibus iartibus praestare, prudentissimosque Reges ac Principes liberos tuos philosophis instituendos tradidisse. continet ethica 1ive moralia, de quibus vide Casp. Seionii Paediisam polit. & Cσαν iugis AnimadverL in Tomri Ι. Methodor. Cr.mἐ44α. a potiori parte sic dicta; eaque sunt sequentia: i de instituendis liberis. 2 de audiendo; ptita, eos, qui recta praecipi unt. 3) Quemadmodum iuvenes cutiliter audituri vel lecturi
sint poetas. 4 Quemadmodum sentias te in virtute proficere. In quo disputatur adversus Stoicorum sententiam, peccata nota esse aequalia. s) de virtute & vitio, sive de perpetua malorum miseria di proborum felicitate. 6 virtutem doctrina tradi posse. Cuius contrarium disputaverar, sed praeter rem. Ploto in Menone. de virtute morali. Eam in affectuum rationabili moderatione. non exstirpatione, consistere. 8b de Iside & Osiride. Ad hu ius commentarii illustrationem facit Laur. P enorii Mensa isiaea. y de naturae in progeniem suam caritate. Haec cum brutis impressa sit, multo magis ab hominibus exercendam esse. io de pietate erga fratres: ad Nuri um & Zintum . fratres, qui mutuo se in vicem amore complectebantur u) de tranquillitate & Ω- renitate animi. i 2 sermo di disputatio amatoria. Honestum amorem coniugalem turpibus paederastarum libidinibus praeserendam. i3 Historiae amatoriae; numero V. 14 Praecepta conia
nubialia. Haee filiae suae dedit Eurydice, eiusque marito Polliano.is de rebus publicis, quae a singulis, S a populis. & a paucis tenentur. 1ive de monarchia, democratia, & oligarchia. Ut breὐix disputatio. is An tractanda seni resp. sit. Assirmat, di modum gerendi remp. docet. I Cum Principibus maxime debere philosophum sermocinari, sive Principi cum philosopho Dequentis.
sime colloquendum esse. i8 ὶ Ad Principem indoctum. Hunc commentarium excipit ΕDistola, quae tantum latine exstat ad TRAIA
NUMImp. quae quiuem hic Plutarcho adscribitur; sed non eo
79쪽
sentit cum eius modestia, adeoque videtur esse supposita. Fabriis eius Biblioth. gr. l. . c. II. p. 36s. I' Praecepta politica. Quae a Nasdas in Bibliograph. polit. T. I. Methodor. Genii p. sII. laueantur, quod sint sedatae ae compositae doctrinali geniumque auinctoris gravissimo iudicio ac moderatione temperatum prae se serant. ΣΟ Qua ratione ex inimicis emolumentum capias. Illustratur hoc
libro Xenophontis placitum : Sapienιem ex inrmacia etiam fructum de bere earpere. 2I de amicorum multitudine. tam non esse e petendam. ac de fortuna commentarius. In quo refutatur Thestis phrasti dictum : Uitam regis fortuna, non sapientsa. 23 Oratio comsolatoria ad Apollonium, filio orbatum. 24 Epistola consolat ria ad uxorem suam, nomine Timoxenam, morte filiolae cognomiis nis assiictam. Is Bello ne an sapientia clariores fuerint Atheniis enses. Commentariolus hic, in quo maiorem eos gloriam rebus gestis, quam scriptis consecutos ene disputatur, initio mutilus est. 26 de exilio. Aequo id animo esse tolerandum. 2 Apophthegmata, seu succincte & acute dicta Regum & Imperatorum. Haec libro suo Apophthegmatum inseruit Erasmis, in eiusaue Dedicatione idem ea laudat, quod in iis, velut in certissimo 1peculo, singulorum imperantium animus repraesentetur. 28) Mulierum vim tutes, ad cleam eruditam seminam. 29 Quod brutae animantes ratione utantur. in dialogus, in quo Vlysses, Circe S gryllus in suem transmutatus confabulantur; atque hic precibus Vlysiis renuit formam induere humanam. 3o deRomanorum fortuna. Res Roma norum multa debere virtuti, sed fortunae plurimum. 31' de ALEXANDRI virtute vel fortuna orationes II. Sunt illae in fine, ut videtur, mutilae, atque hoc agunt, ut ostendant, Alexandrum non dituna, sed virtute magnum fuisse. 32 Quemadmodum quisse citra invidiam laudare possit. 33 Animi, an corporis, deteriores sint aegritudines. In hoc commentario adfirmatur prius. 34 An. in quo vitium sit. ei nihil desit ad feliciter vivendum Negatur.3s Num recte dictum sit c ab Epicuro: Ita vive,ur nemo to se piat vixisse. Negatur. 36 Quemadmodum adulatorem ab amitaeo internoscas. 37 De superuitione. Eam, in Deum iniuriosam, bellumque indicentem honestati, virtuti S societati humanae . peiorem esse atheismo mere speculativo, nec virus suum eis
mittente in actiones. 33 de immodica verecundia; ea videlicet.
80쪽
qua vel ab utilibus di honestis quis impediri. aut ad noxiasti inhonestas altiones compelli se temere patitur. 39 de curiositate: exitiosa nimirum lc molesta, quae graece dicitur πιλυμαγ-uω νη. 4O de garrulitate. Fran. adeo delectabatur noc libro. ut totum ediscendum lc nunquam de manibus deponendum iudicaret. An de cupiditate divitiarum. 42 Non esse foenerandum, sive de vitando aere alieno. 43 de esu carnium orationes II. quarum posterior est trunca; militantque pro sententia PytBagora, qui earnium esu abstinere iussit. 44 de non iras endo. 4s de invidia Si odio. 6c utriusque differentia. 46 de tarda Dei vindicta. Dialogus hic initio mutilus est ceterum multa habeti quae a christiano dicantur. 4 de placitis decretisque philosophorum puta. physicis, libri V. Non tamen credas, te libr.s hisce tellis penitus scire, quid de quaque in iis proposita te senserint philosophi. 48 Praecepta salubria. sive de sanit te tuenda dialogus, po it TITl Imp. obitum scriptus. 49 Vtrius maior utilitas, aquae ne, an ignis. Antecellere autem statuit
ignem. so in de primo frigido, sive de prima frigoris caussa. si
Ne iucunde quidem posse ex Ercuri sententia vivi. Dialogus hic iudice Io. Alb. Fabricio Bibl. gr. l. q. c. II. p. 364. lectu est dignis.1imus. sa) de genitura animae, e Timaeo Platonis. sy Compendium prioris Commentarii. Vtra animantia, terrena ne, an aquatilia, maiore prudentia sint praedita φ Contendit autem aquatilia terrestribus neutiquam cedere. ss Quaestiones naturales. γ de communibus notionibus, adversus Stoicos, eorumque Paradoxa moralia. s7 de facie. quae in orbe lunae apparet. Hoc in dialogo qui initio mutilus ichine inde mancus est, Plutarchus negat dari Antipodes. s8 Quod nunc Pythia non det sortes versibus. sive de vilitate 8c vitiositate versuum in plerisque oraculis. Docet autem Plutarchus, neque antiquioribus aetatibus omnia oracula versibus edita, neque suo tempore plane desiisse nee De um ipsum eiusmodi versuum auctorem esse sed PF thiam : vigui Ω se autem delphicum Oraculum 3COO. annos. s 9) Quare exspiraverint oracula. Negatur autem, omnia tunc exspira illa. 6o VII. Sapientum convivium. co Convivalium quaestionum libri IX. Quorum octo priores singuli X. QU. eontinent, nonus autem XV. dc Sermones Athenis .in muscis habitos. 62 de fato liber: extre.