장음표시 사용
61쪽
- M a m ιν. FRANCISCI Ministris, tamen i Io. Siridanus lib. L Commenti .: CAROL ac non potius cui-l P. 26. G. Menet Cas conscivis ex suo collegio. imperato- 723. riam dignitatem adiudicassent. Lib. VL A. Is s o. p. II . Dumlin haec descriptio non veri Ia- Rex FRANCISCVS) Bono- . i pidis, sed lenia. Christian. niae esset, allatus est ad eum Gomasio Colloq. menstr. T. ex India orientali ab homine ΙΙ. 6oi. ideoque in posteri incognito di barbaro, stm ribus editioniΓus, postquam ruda ech ct natuνa, videlicet fraus deprehensa erat, omisti. rumine re fulgore mirabitiιεν eο- IO. Pet Thim in Conlecti libri
. . ruscant ibin dic. rar. T. I. 2I4.
Lib. Ια. A. in . p. In. Videri elia tamen Reges Galliae plinam re omnium es . ut Rex Gal- omnino potestatem in urbes illas Iiarum quamprimum Camm sibi arrogaverunt. Conrint de raeum, si possit, Divodurum Finib. Imp. germ. L L c. 26. siue Metim, Tullum 6c Viro- S. as.
. eunum Lotharingiae ciVitates. - - . Dccupet, S praesidio firmatas' mearii Imperii nomine in poste-
Α. Inti P. I6y. Martinus Faenis Intelligendum hoe vi I r. II. paullo ante obitum dixit, opta- l Buceri H Rigua cirψι, BGre se unice. ut quae ad EDU- leae excusis A. IssA LARDUM regem de eccosia di- lsciplina eonstitueηda scripto com lyrahendisset per Angliae regnum a locum haberent, & religiose lobservarentur.
Lib. XI. Α. 1ssa. P. 2I6. m imi Id omne refutatur a Caurietis de re, quod Gallia Reges in Metim, i Finib. Imp. germ. l. a. c. 26.
Tullum & Uirodunum sibi g. 26. & seqq.
Ibidem pag. 224. Io. Cochlaeus Non Norimbergae, sed muἁδ
Lib. XVI. ac Iss . p. 32o. Isidor 'Hic omittuntur Verba quaedam. Vitia moribus castissimis Si quae tamen in Patisionii edi. Para III. D fol. G tione Diuitiaco by Corale
62쪽
' magna in pauperes largitate, di in omnes benignitate tantam sibi opinionem sanctitatis conciliavit, ut post mortem, turba ingruente, & invitis eustodibus aedeis perrumis pente , totis X L. horis ad deo.
Lib. XXVI. A. I 6o. P. I Pet. Latichaias Secundus omnium, meo quidem iudicio, qui secundum Eobanum Hessum In Germania poeticam attigerunt. praestantissimus. Lib. XXXV. A. IU3. p. 61 . Pet. Viretus Lausannensis.
Lib. XXXVI. A. Is 63. P. 67P. Seb. Castatis puriorem Iinguarum cognitionem ad theologicam scientiam adiunxerat,& Riblia saera interpretat ove n .
Non satis Vs diuisate vis ad ea .vit Thaaaus, qui illi tabanum Iesum praeponit quo iIle non solum . sed di omIubus ceteris est superior. Λωbo1. P
In posterioribus editionibus haee sunt mutata, & quidem in Castalionis vituperium. Sic enim Iegitur: Castalio cum puri rem linguarum cognitionem ad theoIogicam scientiam adiunxisse se putaret, impuras manus, multor.m iudieio, ad saera tractanda attulis, eum a rebus ad tantum opis nec riis, homomparatissimus, novam Bibliorum interpretationem molitus est, a gallicis dissidens OBernindina Ochino segre L IO. Pet. Titius cin Conlect. Iibr. T. I. 2IL & o Gu Biblioth. S. pari. I. 696. Scribendum, Barrha-r sie enim auEtor sormabat nomen suum, Postquam alterum cistarἐι '
63쪽
Lib. XXXIIX. A. I s. p. 7iy. G. Quum equis concitatis, frenique S. Setatus cisio inter eundum i Imperium spernentibus, ine- exensas. ' Vitabile periculum praevideret, g eurris desii te & illisis ad saxum quoddam temporibus eadem ipsa hora exspiravit. Melch. Adum. in Vit. ICtor.
Lib. I. p. 63. Eedem auno is s. Obiit A. Is 76. aetatis XLIV. obiit Gun. Xylander. - Ian. Melct. AEdam. In UItis phI-rum XL. annos exegerat. los 29r. In Append. A. is82. p. Izo. Ad Strauch In Cre- ann. MulIerus) Regiomon- nii Fasce L p. 3ss. tanus ab Innoeentio II X. Pont. lrom. eVocatus fuerat. l mo III. lib. CXVII. A. ros. Ronsardum quidem mordaci &P. 772. Petrus Ransardin , & amarulento poemate perstri Vidus Fabὸν Pibracius, post--fuisse a Florente, etiam quam a Florente aculeata per. Scaev. Sammarrbauιω I. IV. HODstricti sunt, ab eodem amari & P. 94. testatur. Vidum autem
laudari in magna gloriae par- Fabrum sic ille pergio ut sibi aliqua propenti animi significatione conciliaret, Tetrasti cha de maribis ab illo gravissimo viro gallice conscripta, graciutineque transtulit , aureo ae
plane antiquo stilo , ct in eius
64쪽
. Cotoaeres ab energ- mena piae isti, it. multa, quae aliunde cog oscere spes non erat, se femino
conscius consiliorum, quae eoniurati ceperant Lugduni Batavorum A. Is 87. ideoque ab Ordinibux iussus Ium veristere, Altorfium concessit. Reique publicae norimberg. Ripendiis ius docuit, donec ibidem moreretur. Ita memΟ-ria lapsus est vir maximus, alterum ponens pro altero. Irigenevensi igitur posteriore editione, atque in illo exem-
em diligenter a Puteanis collatum eu, ut inde aliquand institueretur nova editio, hae omnia correcta di inductrusunt. Quod autem de delatatorio dicitur ingenio, id nota de levitate animi, sed de insatiabili quadam per omnim studiorum genera se diffundendi cupiditate intellige eum suerit. G. I. Prae fit. in lib. de Histor. lat. H.
Totam illam narrationem pro fabula habed Balthas AF S. Lin P. II. Apolog. pro B. --γι I79. S I Man. testimonium reiicit . ut iurati di capitalis Societatis suae clam palam ho-Disitiroo by Coo le
65쪽
lae. Aug. Thoanus, parisiensis, in infantia ac pueritia conti nuri quasi morbis, obnoxius, tardiusque ad studia, quae tamen deperibat, admissus, eonfectis in Flandriam, Germaniam di Italiam. Itineribus, indeque hausta morum earum nationum lassicienteuotitia, regius, in sanctiore consistorio. consiliarius, di in supremo Regni Senatu praeses, regiusque bibliothecarius ordinis Fra cistanorum civilis proteaor. atque ad negotia maximi momenti a Rese sepe adhibitus, Cato sui temporis, Galliaeque ornamentum perillustre, a Com. Rutarthusio in epist. dedicator. Salviani, in comparabilis sui temporis historicus; a Calaubono ep. Io . vir divinitus datus ciculo isti in exemplum pietatis, integritatis, di pro bitatis ; a G. I. UVm praefat. in libb. ue Histor. lat.. vir genere, doctrina. dignitate maximus; a Wboaro Relest. hiemal ..1eα as. N M. inter historieos postremae aetatis facito principatum tenens; a Conringis de civit. prud. e. a. illustre Galliae 1idus. S in historia
sui temporis princeps: sed immitibus ac rigidis, ob aequitatem Smoderationem in rebus religionis adhibitam, politico-ιheologara a' pellatust, immo, ciculi more, ut: atheua di profanus tradulatus. Rem aecipitrariam, nec nota clesiasten, Threnos Ieremiae, & aliquot Prophetas minores elegantissimis latinis versibus expressit
naturaeque debitum selvit A. iM . aet. 74. Epitaphium eius, quod
incipit Lege viaror, secit Io. Daulatim, teste Placeio de anon. 389.
Plura de Thuano si nosse cupis eruditorum testimonia & iudicia,
66쪽
is Maeliauit sive Maeatdαιε iesu ita gallus, primum rhotomagensis. ae tandem claromontani collegii moderator, intermedio autem
tempore ALBERTIS IS ABELLAE Austriae Auchiducum
ecclesiastes aulicus, cuius Notationes in Thuani Historiarum libros prodiere Ingiastadii A. I6I4. 4. ac recensentur in Conlect. libror. rar. T. I. 3 7. Vide quoque Moster de homon. 69 . Neque etiam ab aliis sine censuris dimittitur: Meirim ara enim in Additam. ad Vogleri Introduct. 189. ait, iudicia non semper aequa esse; Crenι.us P. X. Animadv. p. 224. describere Steidanum; sdem P. V. I92.
N auctores der Mouati. φtemd. A. 68'. 44 . cipe errare in hiastoria germanica; S P. V. I9I. consentiente Baistero dans Ies deismis des aut. 4O7.4O8.4I . turbare commutatione gallicorum nominum in latina; Omeis in trin. non quidem ad finem perduis cto de Latinitate, barbarirare interdum, ut quando scribit Sia ira aest, Substractus, Otitu 1, Parrubis; interdum vero laeeiZare, dum ait, Deommodare aliquem; Qui i tra pro intus) erant. Sed hi sunt naevi elegantissimo in corpore tolerabiles. Quid mirum, si in tam vasto opere bonus etiam non nunquam dormitet Homerus Nemo hominum ab errore liber est. Oseas Seharius, Arsentinensium in templo eathedrali diaconus, Steidanum germanicum eum
continuatione ad annum usque i8. ciculi XVII. emisit. sed pleraque rhapsodo Continuationis, Thuani nomine prorsus indignae, deset. creη. Dissert. III. de furib. librar. 3. I9. Io. NI EUHOVII Legatio balavica ad magnum Tartariae
Chamum S U N G T EIV M e bel gico in latinum versa per Georg.
- .mi Amstelodami I668. Prodiit etiam germanice A. is6s. Narrantur ea, quae Legatis obtigerunt in provinciis Quant ung. Riangs. Nanking, Xantvng Pering S aula Imperatoria ab anno ad annum item de ardua Sinensium in bello tartarico
fortuna, traditurque proVinciarum accurata geographia, urbium delineatio, artisque & naturae miraculis, ex animalium, vegetabilium, mineralium Senere, per iso. aeneas figuras passim illustratur. P. II. I 68. Tartari & Sinae iam i Si anno Is44. quo T nde pa sextum di dee-ωm aunum Xun-l t ter monarcha obiit Xunchius
chium attigisse ceum Amman- erat VI. annos natus, necesse est,
67쪽
gus obiret anno Issi. reser .. bant, di imperio maturum.
P. I69. Xunchius iam suae sponis est, ut Anno tW. non nisi tria - ct decem fuerit annorum, adeoque nondum maturus ad imperium. Autor An notat in Descriptionem Chinae Dionysii Mo D 46Q. . Haec fabulam redolenι: nam in viatis, prava Amavavi eool a ka i ta di post obitum Amavan usapud eunctos erat laudatissi
dieavis. Erutum sepulchro, eadaver, fustigatum, virgisque
Io. Naubre, batavus, filii primus Legatus Aulae magiater, ae postea Coylanae praefectus. . . . Geors. Haruina, palatinus, Leydae histor. professor, nimius sumi tabacI amator, tandemque maniacus. scriput Historiam philosophieam libros N. de originibus americanis sed non sine Plagio, sicut ex tappingio observat Criuius Dissere. III. de surib. ibrar. 39. Historiam ecclosiasticam & politicam, Orbem imperantem , Orbem politicum cat hi duo orbes non sunt magnImomenti magisque conscribillati. quam scripti. sicut notat G pHι- νει apud eundem Crenium I. c. Iibros VII. rerunὲ britannicarum, vi sub nomine Honorii RQtti de ecclesiae anglicanae statu, animamque essiavit A. 6 o. mitis Diar. biograph. Dddd 4. M ΨΑΙΣ. Clarm.adus in der EinIeim g 23 . Bomeburtiua in Epp. P. 237. Conriu de antiquissi statu Hel adii s6. & Bochara. Opp. P. Ln T.
ni Is '. ex editione Thomae Gala. qui Iunge annianam. A. 16OLFrancofurti emissam, integram hie dedit. eique non nulla addudit. Postea Iac. Gro novius Midae A. r is itidem in sol. novam produxit, omnibus prioribus, ut putat ac gloriatur, praeserendam sed Iege, quaese, Adta eruditorum ad A. III6. p. I93. 3IT. & 4 T. at que inde cognostes, primas adhue praesenti esse tribuendas. Et ei quidem aci exemplum editionisΗ.Dephans secundae tam in graeco. quam latino textu expressae, notabis hic obiter,uersionem,quae rara
68쪽
tribuitur, latinam ad octissimo viro, Lambereo Bos in Observat. miis sceli. e. 2. 7. Stu. emendari Praemittuntur I Gothose. Iungarmasis ni praefatio, qua rationem euitionis suae exponit, di quaedam in Herodoto corrigere tentat. 2) Excerpta ex Ioach. Cameram procemio in Historias Herodoti, quo is defenditur contra accusatione
quis fuerit describitur, & de dialecto ionica sermo fit. 3 Ηenta Stephani Reeensio di interpretatio vocum Herodoti. 4 Veterum aliquot testimonia S elogia de Herodoti vita, scriptis ec dictione.
videlicet Mida, Strabono, Luesauri Pritis, Marcellini. Diodori siculi, Dis, sit halicarnasset, Dionys Longini, Hermolenis, Ciceronis, Qui ialiani, & A. Gellii. Epigrammata in Herodotum. 6 Λιξιωιιαδων οἰογη. 7 Tabula geographica ad illustrandum hunc auctorem concinnata. Subiunguntur autem L eiusdem Herodσιι de genere vitaque Homeri libellus. Qui eruditis quidem viris. Tan. Fabre, G. l. Vastis, Iaina, di Steph. Betalero, alterius videtur scriptoris esse; clarissimus tamen Fabriciui Biblioth. gr. l. a. c. I. P. 2s eorum argumenta non putat satis firma ad assenium ipsis praebendum ab Appendices de legibus di institutis tam persicis, quam aegyptiacis. 3) Appendix alia de incremento Nili. 4) Frid. Sysam
giι Spicilegium ad Herodotum. Osa quaedam, S Henr. Si pham, Brisonii, atque Andri Schotti de ipso. 6 Η. Stephani Apologia pro Herodoto. Quae tamen in Μηagi Wis T. I. 3 3. non. magni aestimatur. Chronologia Herodoti. 8 Index dictionum ioni- earum, auctore Nathano Nicov. 8 Thomae Gala Variantes Ie.ctiones & Notae breves. Lib. L e. Iar. p. 6 Assyrii mηe- i Persae ignem, non Uenerem, apis νιm Mylittam, Arabes eandem pellarunt Mithram. Tho Alitam appellant, Persa Me- 'de de relig. Persarum cintram, sive Mitram. Relationidi ue Biblioth. Τho
Cap. 132. p. ss. Perse sacrifiea- Haec a vero aliena sunt. Id. ibid.
turi uaqua libamrmis utuntur xl . .ant tibiis, infulisve, aut moliri l
herbae carnibus hostiae, ma- ipso Herodoto teste, noα sensegus persic adstans Thryo i tiant, deos ex hominibus esse ortos. Osaiam accinit. Id. ibid. ...
69쪽
Herodotus S7Cap. I39. p. s'. Om is Persarum Hoc refutatur a Gata ero Adver- nomina in s desinunt. l sar. l. al. p. 66I. Lib. II. c. 33. p Ioa. Iiter sive Et haec errorum arguit Com. . Danubius) fluere incipit a Ceia Agrippa de Vanit. icient. c. s. tu, atque urbe Pyrene. Cel- P. 19.tae autem omnium ia Europa ad occasum sunt ultimi.
Hιν oritus, halicarnassensis e Cariae urbe, natus anno I. Olymp. LXXlV. propter patriam a tyranno Lygdamo vexatam, cum Athe niensium colonia in Magnam Graeciam ad Thurios anno s. Olymp. LXXXIII. aetatis 38. abiit, inde Thurius cognominatus, Historiamque suam, spatium annorum 2 o. a Gyge Lydorum rege usque ad Xerxis tumem e Graecia fugam complectentem, anno eodem,& ante prose tionem, in panegyri Panathenaeorum, adeoque in sollemni totius Graeciae & cluriis inorum exterorum conUentu recitavit, aut potius cantavit; quae ob rerum praestantiam. stilique ionici, ad instar amnis fluentis, suavitatem, ob quam postea lingua ionica canon salutatus est, adeo placuit audientibus, ut Musas se audire crederent, cunde & novem huius historiar libris nomina Musarum impolita fuerint & Thucydides, qui tunc puer inter auditores erat, prae voluptate, quam ex illa flexanima recitatione capiebat & honesta aemulatione . quam animo iam concipiebat, sequentibus autem temporibus scripto historiarum opere ex si cutus est ad lacrymas commoveretur. Historiam propheticam immediate sequitur sive excipit Herodotus. Primusque est inter Graecos, qui res gestas soluta oratione complecteretur, ideoque Historia disius est pater. Vitam egit usque ad annum aetatis sa. & post fata, apud Athenienses epitaphium inter monumenta Cimonia amplissimum meruit, ut honor & memoria eius ad posteros propagaretur. Nec defuere, qui Historiam eius IX. librorum in compendium redigerent, ae duos duntaxat libros inde facerent, The pampni nimirum, chiusue, an iunior quidam Sc Fρhorus. Videantur Ios. Iust. Dalfer Animadvers in Chron. Eusebii p. n. Whear Relect. hiemal. Sest. IIX. p. 4i. & Neu in Accession. p. 96. Io. Alb. Fabrielus Biblioth. gr. l. 2. e. zo. p. 69s. Mazirus ψ3q. Pope-Bisunt Is. Morbos Polyh. T. I. lib. VI. c. a. n. a. Dav. Chytrem in Orat. de uistilitate lectionis Herodoti, quae eius in auctorem illum Com-Para III. In fol. , H menia 'Dipitirco by GOoste
70쪽
mentario praefixa est, eiusque filius, Vir lain, qui in praesitione seu dedicatione. Herodoti lectionem etiam ad fontes coctrinae Christi & apostolorum, graecis litteris comprehensae, rectius intellige dos & explicandos prodesse ostendit. Antequam hinc abeamus. unicum hoc addere lubet, Ios Maligerum at quantum virum i de Herodoto in loco ante adducto sic iudicasse, eam a doctis κω quam deponendum , a semidoctu ct yadagogis ct simiolis nunquam trais
Thomas Gala, rector schoIae S. Pauli apud Londinenses, eis legantioribus litteris probe imbutus, alio suoque scripto, cui titulus, The Court of the Gentiles, conceming the original of hu- maine literature from the Jems,oxonii I672. . celebritatem sibi paravit.
XVI. XENOPHONTIS Opera, interprete Io. Leunetivis. Franis e sorti apud Andr. mecheli neredes r 96. si non Is94. Ex bibliotheca Henr. Vagetii. Certe parisiensis editio A. isas. echeistianam ad verbum reseri, di post illam Eduardus ML A. I o3. 8.de novo edidit, paucis in locis versionem Leunclavianam emendavit , di Henti Do vessi Chronologiam addidit xenophontea
Digesta sunt haec opera in III. Partes, videlicet in II. Tomos & A pendicem. In I. Tomo continentur historica,& quidem 1 CYRI paedia, seu de Cyri maioris, qui Olymp. LIIX. I. Croesum vicit. institutione libri IIX. de qua Cicera quidem lib. I. ep. I. ad Quintum fratrem ait, non ad historiae fidem scriptam esse, sed ad emgiem
iusti imperii: verum huic sententiae Fran. Carpentari- vide Alanaia rivus Observat. in Laert. p I I. contrariam opposuit. legique omnino merentur Arισα- & Baecler- apud Neu in Accession. p. oI.do centes non ei detrahendam esse laudem veritatis historicae, etiamsi minutae quaedam circumstantiae, & Verba ultro citroque commutata, integraeque orationes confictae sint. Longior autem illa parenthesis, quae exstat p. 3. non est Xenophontis, ut videtur Schur
sugebis in Biblioth. Sehrador. T. I. Κ 7. 2 De Cyri minoris erireditione, puta, in Asiam adversus fratrem Artaxerxen, cui expe-itioni Xenophon ipse interfuit, vincens suo in cornu, cum C rus. cui opem serebat, vinceretur. 3 Graecarum historiarum lu
bri Viu sunt continuatio historiae Thucydidis, di compleciuntur