장음표시 사용
201쪽
Atque hic fateamur oportet, non solum Religionem Christianam, sed et Mosaicam et Μuhamme danam nobis quippe Praxin diu inter Iudaeos
et Tartaros exercentibus Probe notas) ita constitutas esse, ut morbos multo magis arceant, quam Provocent, quamobrem Cau88ae morborum potius
in neglectione et abuεu religionum quam in illa-Tum Praeceptis, quaerendae sunt. ΕΕ Legum, in quibus respectu medico dijudicandis . nunquam obliviscendum, homines dum in societatem Convenerunt Civicam, nonnullis status naturalis Beneficiis valedicere debuisse, quorum defectum, si medicus, rem ab una dumtaxat Parte perpendens, alte accusare vellet, reipublicae fundamenti subversor atque malorum Ionge majorum, quam eradicare Proposuerat, auctor evaderet. FF) -- nerum et sociorum, quorum unum quodvis Peculiares morborum Caugsas includit; ad quas eκ- . actisSime eruendas, Opus est, ut medicus am-Plam qua fruitur occasionem . modum vivendi eorundem civium quot quot sunt classes Obse vandi, opificumque et artificum officinas visitandi non negligat. GG Contagiorum et miasmatiam, quarum facultatum occultarum praesentia, εicuti, dum caus8ae obviae de morbi origine abunde testantur, nunquam admitti debet; ita nunquam,
In Casu ContrarIO, neganda est. Pro contagio
Praesertim loquuntur morbi peculiaris forma. determinatusque decursus, nec . non illius in via, quam
202쪽
quam aut aegrotus, aut illius Vestes et supellex, aut merces epistolaeque suspectae legerunt, proin Pagatio. ΗΗ Venenorum, quorum late extenditur imperium, quod Palam fit, respiciendo ad opifices venena ex officio pertractantes, ad interis sectores sui aliosque homicidas, ad casus fortui. tos praecipue culpa Pharmacopolarum), ad ollas et dolia. II) Auxiliorum therveuticorum. Fateri enim adigimur, caussas morborum excitantes saepe iis ipsis in rebus, quae scopo medendi adhibentur, quaerendas esse; quamobrem aegrotos, qui iam Pharmaca, aquad minerales etc. adhibuerunt. dijudicanti. cavendum, ne, quod illis auxiliis tribuendum est, morbo adscribatur. Potest qui dem morbus artificialist ad graviora mala abigenda, interdum consulto excitari; ast in genere, arma, morbis dicata, Contra aegros dirigere, mala malis addere, sicque miserias generis humani ad augere, impyritiae, levitati, audaciao et stultitiae tribuendum est. HK Violentiarumque , rerum videlicet, quae corpori humano, aut extus aut intus, modo sive mechanico, sive cheis mico, sive mixto Vim inferunt. Haec, amici, aetiologiae pars est, cui, in morbis abstrusis, maxime insudandum o).Μ 2 6. ΕΚ 10 VATER dias. qua . quid in iudicio at prognosi dem xhis magnis ex parvis initiis observari debet, exemplo viri antegresao lapsu in genu leuia febre exintineti doeetur. Witteb. 1744. .
203쪽
6. Examinatis omnibus rerum positionibus, quae morbis ansam praebere valent, desiderium ulterius progrediendi, atque morborum essentiam, seu caussam Proximam eruendi, sese obtrudit. Ast, jam non plus ultra ). Est enim indagatio essentiae maximae Partis morborum objectum, quod, quippe profundius quam oculo humano cerni possit, latens δη), limites mentis nostras Plane excedit U). Cuncta 5altem conamina , quae a remotissimis temporibus ad praesens aevum usque in caussis proximis febrium, inflammationum, exanthematum etc. Eruendis Iocum obtinuerunt, nil nisi mera figmenta meraque somnia exhibent. Figmenta et εOmnia hujuscemodi, novitatis praestigiis adornata, imaginationi adulantur,auci 11 is Praestat in morborum caussis indagandia progreditantum, quousque per fidelia obsemata, et cognitam humani corporis fabricam licet; et in reliquis igno. xantiam fateri, quam fietis hypothesibus quantum libet etiam ingeniosi a Iudere. SWIETEN eonuri. in Boex-haave. T. III. P. I. S. 755. - Iam HIPPoc RATEs edi. xerat capti. I. No. 16. et is certitudinem non repexitialiam, quam corporis sensu. 12 HrPPocRATEa iam docuit capti. I. No. 16. e rice titudinem exactam non Teperiri aliam, quam comoris
204쪽
auctoribusque famam conciliant; quam primum
vero obsoleSCunt, nauseam movent atque medio
Corum opera, etiamsi caeterum egregia, delaedant. Praeterea hypotheses, de quibus quaestio est, Controversiis fine carentibus, et, quod maxime dolendum, rationibus medendi, raro eXPe-Tientiae Consonis, originem Praebent. Eruntne
igitur illae prorsus ignorandae Τ Minimel Primum enim ut historice notae sint, medicum de-Cet. Porro viri prudentis est, nil, quod Prius non noverat, damnare. Quodsi quis quaereret, quo pacto morbi, quin illorum essentia indagetur, cognosci possint; talis problematis solutionem ad sequentem Paragraphum remittimus.
Quomodo diagnosis ocolendα sit. 1. Diagnosis judicium de morborum Ioma, Doetri nissedo et indola amplectitur. 2. Diagnosis formaσ n symptomatibus de- Diagn.εumitur. Plerumque illorum syndrome ad mor i0ἔφης' hum constituendum requiritur. Alias unicum. dumtaxat symptoma pro morbo Valet. Phaenois mena Vero, quae aut Coacervatim aut singillatim
pro morbis definiuntur e. c. diarrhoea, icterus, ascites , Te ipsa nil aliud sunt, quam morborum essectus e. c. status inflammatorii intestinorum, calculi biliosi, scirrhi mesenterii). Placuit itaque scriptoribus nonnullis diagnosin formae plano
205쪽
omittere, atque directe symptomatum lantem definire. Sic tractatus e. C. de diarrhoea , de ictero
et de ascite e libris eliminati suere, facta solum modo de illis morbis passim quaestione in tractatibus de enteritide, de secretione bilis vitiosa et
de scirrho mesenterii. Hujusmodi rerum ordinem pathologiae generali, neutiquam Vero 'eciali, accommodum e8se credimus. Haec enim quatenus ad medendum viam sternere debet. Iatus morborum maxime obvium, symptomata SCilicet sine ambagine arripiat atque in fulcrum Convertat, oportet. Definita sic morbi forma, filum ad aegritudinis naturam ulterius indagandam habetur. Hoc εuh xespectu nosologiae Cominmendari merentur. Sistunt nimirum artis adminicula, quae medicus, aeque ac botanicus systemata plantarum, adhibet. Sicuti vero systemata plantarum botanicam non constituunt, ita noso. logiae non constituunt pathologiam. Diagnos. 3. Illius fundamentum est diagnosis de mom
hi sede. DuplIcem doctrinae Ista Pars agnoscat fontem, videlicet autoysiam vulnarum et cadaverum. Dum enim vides e. c. per fracturam vertebrarum lumbalium resolutionem crurum et
retentionem urinae gigni et alias in originem paralysis extremitatum in seriorum et enur in inquirens, nunquam obliviscaris illos morbos ex specu vertebrali ortum trahere posse. Item: si vigente morbo quodam certa et determinata Sym-Ptomata Diuiti eo by Cooste
206쪽
ptomata Constanter Praecedant, dum pO8t mortem certa et determinata vitia in cadaveribus Inveniuntur; ex illis ad haec justo concludes. Interea cum Ob Cousensus leges contingere possit ut pars quaedam signa morbi patefaciat, cum tamen morbi focus alium dissitumque locum detineat; intelligitur, notionibus ex autopsia Vul- merum et Cadaverum petitis, coecam tribuendam non esse fidem. In genere nil magis facultatem de sede morborum judicandi firmat, quam occa Aiones errandi penitus nosse. Quamobrem nobis tabulae diagnostieae ), quae morbos quoad adspectum similes, quoad sedem Vero di VerSOS, una Cum Characteribus, quibus a se invicem distinguuntur, exhibent, valdopere arrident. Quemadmodum enim homines, qui, dum separatim Cori. siderantur, similitudinem saepe patefaciunt, hanc juxta se positi amittunt, ita etiam de morbis id ipsum Valet. 4. Summa autem diagnoseos dissicultas, non Diagii. tam in varia morborum forma et sede determinanda, quam in illorum diversa indole eruenda, locata est. Sunt enim morbi adspectu et sede iidem, qui pro varia annua, epidemica ac aegro.
207쪽
xum constitutione indolem adeo diversam habent, ut curandi ratio, quae alio tempore Conducat, alio adventante noceat. Quomodo autem haec diversa morborum indoles a raobis, utpote qui fassi sumus, a hypothesibus Circa Caussas proNimas aegritudinum abstinendum esse, definienda erit 7 Respondemus, inter definitiones, quae solummodo characteres obvios objecti designant. atque illas, quae naturam intimam objecti e ylieant, magnum intercedere discrimen. Systematum assectae εecundi generis definitiones tradunt; nos primis illis acquiescimus. Dum illi
tempus in explicanda origine morborum ex vitiis humorum, solidorum, viriumque vitalium texunt ; nos istis explicationibus valedicendo, charactores obvioS morborum designamus. Conamen istud minus arduum est, quam primo intuitu
apparet. Quamvis enim morbi quoad formam et sedem infiniti sint, quoad indolem ad pauca genera reduci possunt; quod HIPPOCRATEs jam inistellexerat . ubi ait ., Morborum Omnium unum eundemque es8e modum, Iocum vero ipsum eorum differentiam facere. Diuturna praxi edocti sumus, aegritudines quot quot genus humanum affligunt, ad sequentes circiter conditiones momhosas, seu diatheses' , nec non ad illarum, caus-
208쪽
εarumque traumaticarum, essectus, nimirum ad diatheiam insammatoriam, rheumaticam, gastriacam, arthriticam, Scorbiaticam, nerveam, atoniacam, scroyhu Issam, Machiticam, carcinomaticam,
illasque, . quibus contagia mecisca ansam Porrigunt, revocari po8se. Quarum diathesium notas, Characteres, reliquias, complicationes') reales et
BPParentes D, atque therapiam, quum aliunde in hujus
morbus oritur, significat. IIIud aensu hoo lato adhibemus. 4 Cum homines sanitata absoluta gaudentes, saltem inter urbium incolas, rari sint; fit etiam, ut morbi, qui illos invadunt, raro complicatione eXpertes mane ant. Hoc in casu morbus acquisitus, a forma et a decursu consuetis recedere solet. Idem accidit, dum morbi fortuito societatem ineunt. Utroque in casu medicus nondum satis expertus et dumtaxat doctrinae academicae quae omnes eomplicationes, quippe combinationibus literarum alphabeti plures, exponere nequit) , memor, summas experitur difficultates. Illis in clinteis occupationibus obviam ire solebam, ab alumnis exposcendo, ut, postquam Praesentiam cujuS-dam morbi determinaverint, determinent quoque, num
talis morbus simplex aut complicatus , in corporo alioquin sano, Vel corpore labe quadam imbuto, locum obtinuerit nec ne 2 CD. LEIDEN Enosae de morborum complicationibus rite dijudicandis. In opuscul. Physico- medicis. Lemgoviae 1798. No. 2.5 Quum quaevis fere diathesium cum peculiari quadam corporis humani parte nexum alere soleat e. c. dia- thesis Theumatica cum musculis, diathesis scrophulosa cum glandulis etc. facile contingit, ut dum una ea-
209쪽
hujus operis curriculo obveniant, hic silen to
Quomodo Prognosis excolenda sit.
s. Definita morbi forma, sede et indole, superest, ut de illius exitu judicetur, haec medicinae pars, Videlicet serognosis, divinum quid-
Piam sapit, atque vulgus eam haud immerito actis miratur. Et sane nil magis medicum, morbum cognovisse, ideoque Opportuna remedia Porrexisse, testatur, quam eVentus mali, Praesagio resPOm
dens. At quam difficilis est ara, Prognostica rite instituendit 2. Potest quidem prognosis, quatenus ad
praesagium de vita et morte Spectat, eX unis
morbi symptomatibus institui. Ita mirum non
nunquam in modum Sacerdotes, aegrorum Custodes aliique infirmorum lectulis adstare εoliti, ex unis eorundem signis, praesagiunt. Eo majori jure hac in arte excellere queunt. qui illam Praeterea ex Operibus HIPPOCRATIs I), GALENIR), CELsI' , BA GLIvI' , L. G. HLEINIIM , PROSPERIS demque diathesis e. c. Theumatica plurimas Partes e. c. musculos et glandulas εimes aggreditur, complicatio immerito arguatur.
210쪽
nis ALPINII si , CH. G. GRUNERII, PEgo L DII 8 . C. SPRENGELII ' . BROU88ONETI D, G. W. DANE RI , DOD BLEI - . H. CH. WoLFARTIA ) et I. F. CH. SEBA- aTIANI yn didicerunt. Caeterum a semiotica tunc εolum lucrum expectamus, dum illa di agnoseos imperio omnino submittituri Diagnosi praesertim ea Prognos eos pars, quae circa Conversionem unius morbi in alterum versatur. Cuju8que fundamenta HIPPoca ATEs et B AGLIVI Us ἔφ) posuerunt. innititur. Ipsa vero diagnosis notiones ad istam prognOaeos Partem spectantes ex anatomia Patho.
Interpres elinteus. Franc . et Lips. 1753. Noviss. edit. paravit Do UBLE. Parisiis 1809. O Do praesagienda vita et morte aegrotorum. Franc . et Lipa. 1754. Semiotica physiologiam et pathoIogiam generalem compleaea. Hal. et Μagdeb. 1775. versio german. Ien. 1794. 8 De progn. in febr. aeui. Lips. 17 7. - VOn d. Vomher pung in hirruen Manuellen. Namb. 1795. s) mndbuch vir Semiotil. Halle 1801. 10 Tubtiau elemen atra de la semiotique. I 1 Semiolik. Teipr. 1793. Neu bearbelaee Mon Hai N-R TH. Tei a. 181 2.12ὶ Semei Io io generati. Paria 1812. 3 Grandiatete der Semiolia. Berlin 1817. 14 Grundialete der alla. patholog. Zeicheni re. Darmst. 1819. 15ὶ De morbis mulierum. Lib. I. No. 45. 46. 62. 87. 92. 16 op. c. specimen trium reliquiorum morborum de fibra motrice et morbosa. Cap. I. De morborum 1uccessionibus.