장음표시 사용
221쪽
s. Amplectitur autem therapia tres fontes, fontem scilicet yharmaceuticum, chirurgicum et diaeteticum. 10. In usurpando fonto pharmaceutico, Cavea nimia pyxidum pharmacopoleahum veneratione. Illa enim raro Pharmaca. quae absque respectu ad indicationes generales, cum fructu praescribi Possent, Continere solent. Cave praesertim a novis remediis Pro Uecifieis decantatis. Μaledicendum est diariis medicis, quae illa indiscrimi. Datim propaganti Etiam atque etiam maledicendum , si de pharmacia veneficis quaestio sit. Non equidem censemus, pharmaca e classe venenOTum desumta e Praxi medica eliminanda esse; sed Putamus pharmaca, venefica, quemadmodum fructus bromeliae ananatis neutiquam pro cibo ordinario inservit, itidem neutiquam pro Praxi communi inservire posse. Huic, pharmaca dicanda sunt, longo usu confirmata et tutissima. Qualecunque autem Pharmacum praescribatu debet id facultatibus aegroti accommodum esse n. Oportet igitur medicum singulorum Pharmacorum pretium non ignorare s). PharmaCa vero, quantum fieri potest, sensibus grata praescribi debent. Raro illorum plurima conjungimus, ab
arto. 18 Buta an Deutaeha Aerxes, iti a Traulo iacti iam καmachen. Lulia 1810. 19 Quamobreni in elinteis institutis curandum egi, ut omnia pharmaca pretium adscriptum habeant.
222쪽
1 9 artocreatibus medicinalibus abhorrentes. Praeterea a continua pharmacorum mutatione et Crebra exinhibitione abstinendum. Sufficit utplurimum, si illa bis, ter, quaterve de die exhibentur. In modo, quo Pharmaca adhibenda sunt, designando, nil arbitrio relinquendum. Nec tempus in recondito pharmacorum agendi modo eruendo terendum est. Actio enim remediorum . quae sensuum aciem estugit. non minus, quam Cau88ae Proximae morborum nos latet O. Futilis ille Iaboediseeptationibus innumeris, sine ullo aegrorum emolumento, locum dedit. Potius est ad essectus pharmacorum visibile attentionem omnem dirigere, praecipue pro determinandis tum rerum positionibus. sub quibus ea in variis morbis conducunt Vel nocent, tum pro cautelis detegendis, quae sub eorum usu necessariae gunt. 11. Venaesectiones, hirudines. clysteres, Cu- Fons ehi.
mi , vesicatoria, iOnticuli, seta ea, moXa , Cau stica , auxilia e fonte chirurgico Petita sistunt, quae cum cautelis, misericordia, et non sane respectu ad sormositatem cutis, praesertim in se. minis . adhiberi debent.12. Aegimen diaetetieum 8ecurissimum et Fotis diaa. amplis
20 is Quid scammoneae radix ad purgandum. quid arbatolochia ad morsus serpentum possit. Video; quod satis est ἰ cue possit, nescio. Cioeno da divinatione. Lib. I.
223쪽
amplissimum therapiae sontem constituit et mini enim morbi longe certius ciborum et potus act-
Iectu, mutatione aeris , Tusticatione', venatione. navigatione, equitatione, saltatione, musica, in deramine montis animique Pathematum, neC non aquis solertis, quam Pharmacorum acerUO, Sa-
21ὶ An Iae convaleseentibus 2 Paris 1710.22 Diss. de cibatione convalescentium. Erf. 1 24.23 Diss. de statu convalescentiae. Lips. 1732. - Di g. de morbis convalescentium. Lips. 1747. 24 Diss. de convalescentiae statu, eiusque impedimenti 'et praesidiis. Halae 1734. 25 Diss. de convalescentiae statu, ejus impedimentis et praesidiis. Halae 1735. 26 An a legitima curatione convalescentiae securitas 2 Paris 1737.
27 An redeunte vere cito redeat convalescenti sanitas ΘParis 1741. 28 Pr. de primo post exantlatos graves morbos in Publicum pTogressu. Ien. 1741. 29 Diss. de virium in et a morbis Instauratione. HaI. 1745. 30 Diss. de convaleseentium cura. Lips. 1 49. 31 Disa. de diaeta convalescentium. Alt. 1750.32 Disa. de convalescentia vera et Spuria. Erl. 17 73.
224쪽
DIDI8CHINI 3Α , SOΕΜ MERRING I. P. FRANK 3I, SCHA EFFERO, LETO CHA . I. ΜALFATTI MICA ILLI OTAQ), BERNARD' et FERNA ULT 'D. Quivis sane morbus proprium ConValeScentiae genus, Plus minusve propriis Periculis εtipatum, habet. Saepe eadem, quae morbum Constituebat, dia- thesis ad convalescentiam usque protrahitur. Aliquando autem, PraeSertim CX abusu remediorum, dia thesis convalescentiae ab ea morbi plane diversa. Quibusdam in convalescentiis usus pharmacorum ad Omnibus numeris absolutam sanitatem usque requiritur; alias vix Convalescente aegro, pharmaca quot quot sunt, SupervaCanea, imo nociva.
14. Cum praeceptis, ad εcientiam spectanti-Μonitum. hias, regulae, Prudentiam et Officia medicorum respicientes, jungendae εunt. Quod argumentum quum
3 Diss. de cura eonvaleseentium ex febribu1 acutis. Lips. 1775. 34 Diss. de Teconvalescentia. Viennae 1 83. 35 Diss. de functionum in convalescentibus Testitutione.
V. deleci. opusc. med. T. XII. p. 303.37 Diss. de cura convalescentium, maxime a mOTbis acutis. Franci. 1 95. 38 Diss. de adhibendo sub aegrotantium convalescentia Tegimine. FraneL 1797. 39 RoscHLADB's Magazin. 3. B. 3. St. m. 14. 40 Disa. de la conνalescence, qui succeda aux mala dira febriles. Sirasbourg 1802. 1 ora. sur Ia conoatiscence. Paris 1812.42ὶ Diae. eur Ia conpalescenoe. Paria 181 2.
225쪽
rda INTRODUCTIO AD STUDIUΜ CLINICUM
quum operis nostri scopo alienum Sit, lectores alalios remittimus auctores '3ὶ. DR
43 CH. H. Axn En methodica et succincta Informatio medici, practicam aggredientis. Francf. 1594. - ACas aeno medicus politicus. Hamb.. 1662. - I. M. TRILLEn tract. de officio medici. Ien. 1701. CoscHWIE diss. de requisitis medico ad praxin RIieem gumme necessaTiis. Hal. 1718. - BRisBANE dis . de iis, quae a medico ad artem bene exercendam ab
226쪽
228쪽
1. Ρriusquam ad specialem febrium doctri. Pars pa
moriam revocare juvabit: febris, quondam, ut Dea, spectatae ), Vocabulum'), Vel a ferveo in. calescere , vel a februo expurgare derivandum
esse; - a medicis febris praesentiam communi Consensu admitti, dum Calor animalis et arteriarum ictus, laesa simul una alterave corporis humani functione, a recto tramite deflectunt; talem vero deflexionem in morbis indole admodum diversis in conspectum venire; - desinia
tionem hinc logicam, quae cunctos hujusmodi
morbos 1 Febris saneta, diva, magna, v. PLIN. Lib. II. c. VII.
nam deveniamus, ex pathologia generali in me.
229쪽
morbos labriles, amplecteretur, quaequo febri, ut generi et singulis illius speciebus, quadraret, neutiquam exspectandam esse a - desectum autem huius mei definitionis, quo minus febrium doctriana 'retologia excoli possit ), minime impedire; imo nullam jam pathologiae partem illa Pyretologiae magis excultam exstare; - id conaiaminibus tum illorum, qui universam Praxin medicam amplexi sunt', tum scriptorum peculiarium de labia bus ), deberi, pyretologiam esse
funda-3 ,. De multis rebus nil aliud constat, quam quaedam Phaenomena. Cur ergo liis non erimus contenti do febre 2 GoRTEnus compend. med. tracti 52. i. 1.ι f. IX. 9. I. X. 11. J. X l. 16. Μaxime in traetaintibus do febribus elaborandis excelluere I. B. BOR IERI, I. P. FRANR, S. G. vooEL, CP. - ΗUTE
5 Medici antiqui Graeci, Latini atque Arabes, qui dctfebribus scripserunt. Venet. 1594. - L. RIVERIU methodus eurandarum febrium. Paris. 1648. - TH. SYDEN HAM Obs. circ. morb. acui. his t. et curat. se methodus curandi febres. Amst. 1666. - R. MORTONPyretologia seu exercitationes de morb. univers 1. acui. Lond. 1692. - I. HuxHAM eam1 OnseMers. Lones. 730. svers. Germata. Franki 1756 . - TH. GLAsa commentarii XU. de febribus ad Hippo eratis disciplinam accommodati. Amstel. 1743. - SENAc de recondita febrium interm. tuin xemit t. natur et de earum eurata Amstet. 1 I9. - E. A. NICODRI Vera. ei a Lehrgeb. D. d. Hebesrn ubertia miti 1752. - A.