장음표시 사용
31쪽
augmentum distributionum quotidianarum ad favorem singulorum sex dignitatum ac Viginti canonicaluum ei praebendarum perpetuo et aequaliter dividi debeato Simplexigitur ex rescripto quaestio oritur, an haec participatio originem ducat ex fundatione Vel donatione Archiepiscopus ait 4 i diriti dolio distribugioni a retior di uel bene-nefigi non emana a atto di Dudagione, a solo dalla munificonga diis illustro Benefatiore etc. . e secus instat orator, censet adversarius, qui postquam animadvertit solas distributiones acervi communis ex undatione deriVare, longe aliter censendum esse dixit de Alexandrinis ac se Vandam cia distingione ho mitivamento si h satia e sis in Capitol0, como deve ars in larga dolia ossa di Alossandro VII tracio distribuetioni della massa dipendontida diriti di landagion o dotagione, e distribugioni Capacciane morelliane dipendenti a libera beneficonga di duo Osimi citiadini senes , Libeli conir penes aeta).
Insuper advertit patronus propriam dotationem haberi non potuisse ea cumulo distributionum, quia incerti sunt reditus; et aliquando forsan nudi Atqui in hisce conditi nibus et in hoc reliqει Vera dolatio non constituitur in sensu iuris ad patronatum. Hac de causa Pontifex distinxit in sua constitutione iura ex iustitia et iura ex privilegio: dotationem in suis eueficiis, et augmentum distributionum in omnibuS. Pro suis enoficiis, nominandi ius contulit c non ex privilegio p0stolico, sed etiam ex mera, primaeVa, reali et actuali, plena, integra et omnimoda landatione et perpetua dotatione , Cum autem et pro suis beneficiis, et pro aliis redditus erogandos proponeret, in illis dotem, in omnibus augmentum distributionum agnovit, iubens e Omnia et si gula dicti prioratus, . . bona, domos, Vineas pro dote dici
rum OVOrum canonicatus et praebendae ac cappellaniarum, nec non pro omnibus pariter beneficiis archidiaconatus, primiceriatus et thesaurariae, ac archipresbyteratus et si gulorum eiusdem ecclesiae senensis canonicatuum et prae-
32쪽
bendarum ac distributionum quotidianarum augmento, ut infra dividenda . Sed pacificum est in iure, instat patronus, augmentum d0tis non parere ius patronatus nisi augmentum exsuperet dotem quam auget, teste Gagliardi de res cap. 8 n. 8, 9 ibi In privilegio causam onerosam a gratuita et lucr liva oportet dispicere, et uir in eo praepolleat. Quand quidem si dotis augmentum antiquam dotem exsuperet, Vel saltem adaequei, aut restaurati ecclesiam penitus dirutam excitaverit, indultus exinde patronatus ad titulum iustitias 0nerosum potius quam gratiosum privilegii resertur ideoque naturam et praerogativas patronatus ex iustitia competentis sortitur. E contrario si antiquam non aequaverit noVa dOS, neque integram e fundamentis ecclesiam aedificavori v. Μensuram autem ita definivit ilonius totom augere ad modistatem fructuum est assignare tantos redditus qua ius habet ecclesia de proprio . De conir patr. all. 8, n. s. Quisquis infra dupli terminos beneficii substantiam auxerit, benefactoris titulo honestatur, sed dotantis iura na disci non piest. Ita sagitardius F. u. cap. 5 n. s. Bonefactores maximo distinguendi a fundatoribus et dot laribus. Benefacior habotur quicumque o dotem insuffcion-iem in limine fundationis vel augmentum dotis ecclesiae iam undata et competenter dotata assignet, Vel collabentes parietes ecclesia haud unditus destructas reficiat quem exinde patronum non essici docent unanimiter doctores ex canonibus iam productis. Nam conveniens non Videtur quod ius patronatus ad beneficia ecclesiastica pro nulla, seu leviet acili causa acquiratur, et praesertim cum iuris alieni praeiudicio, ait Innocentius ΙΙΙ , . Haec animadversio, notat orator, aeque Valet pro natione Salimbenia quae nudam praebendam, sed collegium
Dubitari autem non potest quidem, iuxta patronum, an augmentum dotis excelluerit ipsam dotem praesertim cum res sit do locupleti Thesauraria.
33쪽
Cum autem quod ex iure communi non est, aliunde esse nequeat quam ex iure speciali ac privato, agitardi loc. a. cv n. 1, 2 plane sequitur, atronatum, si quis esset, nonnisi privilegio adscribi posse, concludit patronus. Denique quoad aliam dubii formulam, nempe de prael ritis distributionibus, quas actor Vindicat a die captae pos- Sessionis, elementare praeceptum obiicit patronus, ructus bona fide perceptos a possessore retineri, De Luca de iur Patr disc. 62, sub n. 12, nec pro extantibus haberi posso querelam, nisi in odium contra malae fidei possessorem. Id de eud disc. 122, . . t nemo contendet canonicos mala fido distributiones consumpsisse quas illo sibi vindicat, postquam Pontifice auctore perceperant, inseri Orator. Hisce praemonitis, proposita fuerunt diluenda sequentia Dumni et An canonico Thesaurari ius competat participandide distributionibus eae piis dispositionibus Capacci et Al mandri VII provenientibus, ita ut eae numero participan tium ius istud non dependeat, seu potius obstent Ponti ei decreta dierum 1 tuli et si septembris anni 1880, reo non decretum Mequutoriale Archiepiscopi ierallini, diei
11 novembris eiusdem anni in caSu .
Et quatenus assirmative ad primam partem, negatiVe ad
secundam,2 4 An idem canonico Thesaurari debeantur distributiones amissae a die captae posSeSSionis in caSu .
Et quatenus negative ad primam partem amrmative ad
secundam, 3. 4 An intret arbitrium aperitionis oris in caSu .
RESOLUTIO. Sacra C. C. re disceptata sub die Toprilis I900 snsuit rospondere: Ades Canonicum Phesaurarium admittendum esse ad distributiones, de quibus est quaestio. IL Negative. ad III. Provisuxu.
34쪽
COMPENDIUM FAcTI. Die 26 Marti an . 879 in civitato
ClaVarensi, nuper in dioecesim erecta, matrimonium coram Eoolosia iis contraxit hilumen L annorum, cum Hier nymo ambo e civitate Bonearensi, simul expletis solemnitatibus civilibus. Absolutis nuptiis, neo-coniuges post brevem moram in Europa peractam, Bonum Aerem reversi sunt. Sed hoc, trimonium, fausto omine initum, haud elicem exitum sortitum est. Siquidem brevi post hilumena molestias experiri coepit, ob quas necesse sui peritos artis consulere, qui diligentiori examine peracto, retulerunt Philumenam tali organismi desectu laborare, ut impar esset ad matrimoni lem copulam perficiendam. Huc rebus adductis, concordia inter coniuges Vix sp rari poterat; et revera dissensiones, lites inter ipsos supe Venerunt. Unde Hieronymus, post aliquot ann0 Vitae o iugalis, edoctus, coniugem suam perpetua ac incurabili inpotentia laborare, postquam a tribunali civili 0ntontiam Frsonalis separationis obtinuit, ecclesiasticum iudicem adi-rit, expostulans ut matrimonium suum cum Philumena nullum declaretur.
Et revera Curia Bonoarensis die 20 Augusti 88440ntentiam tulit, qua praevio tantum examine actoris ier nymi ac eius coniugis, matrimonium nudum declaravit bimpotentiam antecedentem et perpetuam mulieris iuxta peritiam trium in aris medica peritorum ac sim it viro data sui lacultas novas ineundi nuptias, hoc tamen Velit uXOri. Ab hac sententia tamen appellationem interposuit defensor inculi ad superiorem iudicem, nempe ad Curiam Paranen. ,
35쪽
qua die 4 Decembris eiusdem anni sententiam primae instantiae confirmavit. In hoc statu miserrimo mulier, parentibus eius in Eu-r0pa degentibus, incauto coepit uti familiaritate cuiusdam propinqui . eiri, qui, ipsa latente, in illam misericordia
motus eiu curam agere coepit. Secundum Philumenam iniit uti frater et soror conversati sunt, sed tractu temporis de nuptiis simul ineundis consilium inierunt ei bie ni post, nempe die 24 Maii 1886 matrimonium coram
rocli S. Ferdinandi, Bonearensis dioecesis, attentarunt, quin eumdem do conditione mulieris certiorem redderent. Hoc novo matrimonio inito, ne coniuges celebriores in medicina peritos circa morbum mulieris consuluerunt. Μedici pluries chirurgicam operationem in corpore mulieris X cui sunt et, uti narratur, non absque aliquo Successu Siquidem, uti asserit actrix, ita curatio effecta est ut no malem muliebrem constitutionem ipsa recuperaVerit ac Veluti quaelibet alia semina nunc se habeat. Quapropter Philumena modo Volens suae conscientias consulere, ad Supremum Principem, recursum habuit, e postulans ut praevia dispensatione a matrimonio rato et non consummato cum D. Hieronymo concederetur ei acultas convalidandi unionem cum D. Petro contractam. Diso sint o synovilon. DEFENSIO MULIERIS. Et prae primis actricis defensor, ad primum dubium quod attinet, assirmat sententias Curiae Bonearen et Parangi esse infirmandas, quia iudices, spretis
iuridicis criteriis, qua adhibenda sunt et a iure praeseriabuntur, suum iudicium undarunt in salso supposito de inpotentia actricis. Nam ipsi, ait advocatus, quin sapientissimas dispositi
ne a canonico iure sancitas adamussim servarent, adhibendo testimonium septimae manus ad dignoscendam nedum Philumenae integritatem, sed et eiusdem ad generationem aptitudinem iuxta Instructionem editam dis 22 Augusti J840
36쪽
pro consectione processus in causis matrimonialibus e omnes vero testes interrogandi erunt de cauSi conSum-γnationem impeditivis sol medicorum ostimonio
niti posso arbitrati sunt, haud obstantibus contrariis desensoris vinculi ex ossicio deputati observationibus et excepti nibus, et sic in errorem prolapsi sunt. Verum est, pergit orator, quod stare oportet iudicio in arte peritorum; sed ipsi non ita insallibiles habendi sunt, ut cetera a iure praescripta adminicula ad Veritatem securius detegendam posthabeantur. Ad rem scite Gregorius XVI in celebri motu proprio diei 10 ovembris I 834 egoi mento Legisl e Giudig. g 20 cavet: d iudici non sono obbligati di consormarsi a parem de Perii contro a pro
pria conVingione . Unde secundum patronum, praedicii iudices minus prudenter egerunt, non recogitantes artem chirurgicam esse essentialiter experimentalem, ipsam nostris praesertim temporibus mirabilia posse patrare.
Sed, ait defensor, quidquid sit de scientifica, et morali excellentia medicorum ad Philumenae corpus inspiciendum adhibitorum, in acto est, eos fuisse turpiter allucinatos, perhibentes hoc testimonium 4 Abbiam ad unanimita con-v0nuto in assermare, che a gili citata signora presenta ce tamente una impotenga assa mareata, non temporanea Sib- bene SSOluia, e non susseguente a matrimonio sibbono anteriormente ad esso, ossi congenita, Eventus enim prorSu contrarium ostendit.
In vado posita iudicum deceptione, qui mulieris imp tentiam in themate declararunt, evidens est, ait adVocatuS, validitas prioris coniugii Philumenae cum Hieronymo, et nullitas secundi coniugii cum Petro attentati. Ad rom facit Divos Cap. VI, tit. De trigidis et maleficiatis Inn. ΙΙΙ, cuius haec est aperta doctrina 4 Mulier separata a Suom rito, quia ab eodem cognosci non potuit, rem habuit cum alio viro Innocentius III respondet, matrimonium osse i staurandum, cum pateat ex post acto, quod ipsa cognoscibilis orat illi, cuius simili commisceretur Scite autem anim-
37쪽
advertit in casu, quo uxor Arcta Viro suo, post separationem nupsit alteri, cui arcta non sit, ei per frequentem usum secundi, redditur etiam apta primo, in hoc casu non
osse facile iudicandum, quum finale iudicium pendoat x futuro, quia nempe ex futuro iudicari debet, an mulier suerita primo Viro cognoscibilis, nec ne . Ita doctissimus Ponti tex Porro pergit advocatus, copula Philumenam inter et Hieronymum extiterat absoluto impossibilis, et moralitor impossibilis manet quoad futurum, in themate igitur, a
cundum oratorem, minime adoptari potest prior anonum dispositio Casus enim haud similis μt. o discrimen oritur in primis ex errore circa qualitates personae quand quidem Hieronymus Vaginismi desectus, quo eius XOrci borabat, notitiam habere non poterat, quam ne Philumena quidem ante matrimonium habebat. Et licet infirmitas haec sanabilis esset, longa sane et anceps erat curatio; et etiamsi convaluisset, coitus semper dissicilis permansit cum eo erga quem non multa sympathia mulier assiciebatur Vaginismi siquidem remedia, uti docent auctores, cernuntur assidua vasis ostii distenctione manu chirurgi in primis peracta, ac dein saepe diuque repetitis actibus coniugalibus conse
Vala, ac protecta. Haec autem omnia Hieronymus nec peregit, nec peragere quidem cogitavit. Quum igitur, ait orator, OV societas inter eos instaurari non possit, res componi aliter nequii in casu, quam per dispensationem a rato non consummato. Unde orator gradum faciens ad secundam partem suae orationis assirmat nudatenus dubitari posse matrimonium in themate inconsummatum exiitisse. Nam consummationem
impossibilem roddebat morbus Vaginismi, quo Philumena laborabat; ita ut exinde actum sit, ut tres electissimi D ctores in medicina et chirurgia a iudico deputati invenerintillam nervorum contractionem, qui genitalia in ea moder bantur, quae Vaginismum eri nomini constituit horum- qu testimonio excellentissimae Curiae Bonearen et Par nen de nullitate sententiam tulerint.
38쪽
Nec enim secundum patronum suspicari as est, quod relatio medicis lacia a Veritat deflectat quoad vaginismi existentiam error namque Medicorum circa morbi incur bilitatem, ideoque circa impotentiae perpetuitatem, dumtaxa irrepsit. Neque ad dispensandum deficiunt causae, uti sunt ani-m0rum Versio, periculum incontinentiae ex parte mulieris. Et hoc, iuxta patronum, procedit ex indole desectus, a quo sua cliens per chirurgicam operationem libera evasit, nempe Vaginismi, cuius remedia, ut ait Orator, ex medicorum doctrina, in continua ei assidua vasis ostii disiunctione apprime cernuntur. Procedit ulterius ex indole ipsius mulieris, quae nequaquam frigidis enumeranda est, cum Oluptatis sensus quam maxime nune Xperitur.
Nec animadvertit orator, implorata dispensationis gratia minus digna censeri potest actrix ex morali eius agendi ratione. Siquidem hanc relate ad primum coniugium omnino irreprohΘnsibilem fuisse ostendit eius patronus penes Curiam Bonear probando quod illa vaginismi defectum ignorabat, et quod si quae minus grata Viro peregit, haec a gravissimis iniuriis, quibus ab ipso effecta fuerat, sunt repetenda. Quin nimis urgeri possit contractus matrimonialis quem cum Petro attentavit. Nihil siquidem omnino ipsi abscondit de eius conditione, et ipsemet, ut Secum tamquam
state et soror conviveret, consenserat. Ei ita potest explicari, quare mulier, ceteroquin religiosissima et honesia, s fundas nuptias inire praesumpserit, peccando scilicet magis levitate quam pravitate animi, ut assolent mulieres. Nunc
autem facti poenitens nil aliud exoptat, quam cum Petro legitimo vinculo coniungi. Ultimam tandem causam patronus deducit ex inhonestis m0ribus Hieronymi, qui dum Vitam coniugalem cum Philumen ducebat, adulterinos fovebat amores. Unde pergi or tor, si sola adulterii suspicio causam praebet dispensati nis, ii docet Consci De sepa=L thori 61, 16, tum 269, atque saepius snuit S. Concilii C0ngregatio, veluti videre
39쪽
os in Albinganen matr. 16 Sept. 186I, quanto magis prae-bobit multiplicis adulterii iniuria quam passa est Oratrix. Ad ultimam denique suae orationis partem descendens
orator sustinet, actricem ad matrimonium consummandum
habilem actam esse; siquidem in casu de Vaginismo an bili agobatur. am, ait advocatus, quoties copula carnalisi octo modo inter coniuges l0cum habere potest, matrim nium consistere posse, imo debere, si copula iam intercessit, translatitii iuris est. Recto autem m0do copula peragitur, qua semen Virile in Vaginam muliebrem ingreditur, seu qua vir et mulier sunt una caro. Et in hoc consistit tonita coeundi, dum impotentia generandi nihil est aliud, quam inhabilitas habendi prolem, quae per Se matrimonium nec impedit, nec dirimit. S. Thomas, Distinct. 35, quaest. et n. art. 2 ad 3 Santi lib. IV, cap. XV n. 6 cum com
Iam ero urget patronus in hac praecise conditione e sari oratricem in propatulo est ex testimonio medicorum,
qui ructius quam ceteri id diiudicare possunt. Duo siquidem IIrbis Doctoros fidem faciunt sub iurisiurandi religione. Hic autem ipse patronus solVere curat dissicultatem quas oriri posset ex iis, quae in allato testimonio artis periti
animadvertunt, nimirum de Vaginae clausura, ac de non absoluta persectione uteri . um ad internam aginae occlusionem prope uterum quod spectat, animadvertit orator, allatum desectum, etsi permansisset, nullatenus impedire, quominus mulier virum admittat copula persecta, qua scilicet vas ius penetretur, atque in eo effundetur semen ac propterea matrim0nium semper consistere Impo*ntia ist- haec, quae in Vaginae clausura prope uterum consisteret,
a Theologis non enumeratur et Capelimanti, qui primus de ea mentione secit, invicte refutatus est a L . . Eschbach in suo per Disput Physiol. Theolog. Vix aliter decernendum est, urget orator, de uteri imperfectione, qua Cliens laborare asseritur 'onch Putero non si perseitamente Vituppato . Feminam aliquam
40쪽
rere utero, et OVariis, nonnisi Ventre secto id oculis omnium patefactum fuerit, nemo unquam medicorum se decernere posse somniatus est. Ad om haec habot B. Albortus M gnus 4 Femina Vas habent proprium, quod Vocatur matrix, in quo recipitur perma, et sormatur embryo. Sed dissicillimum est eiusdem existentiam si conditionem definire . Heie quin, pergit patronus, quum semina utero carens parere numquam possit, ea tamen necessario impar non est ad prolem concipiendam. sit absenue, ait quidam egregius doctor ovaniensis, 'empoche cini essentiollementia secondation. En 'autres termes: existenc de a m trice 'eat pas sicessatre p0ur que Pacte conjuga sol esseniiellemoni apte alaagnerationis. Verum in themate, ad- Vertit orator, non de uteri Vel ovariorum desectu, sed dumtaxat de uteri minus persecta evolutions sermo est iam apud omnes hodiernos certo constat, seminam concipere posse,
dummodo unum Varium saltem in ea maneat. ANIMADVERSIONES DEFENSORIS SACRI VINCULI. Ex adVersa
parte vinculi matrimonialis defensor tuetur matrimonium inier actricem et Hieronymum dio 29 Febr. 879 contraeium non solum alidum fuisse, sed etiam plura adesse argumenta, quibus as est iudicare, ipsos matrimonium consummasse. Unde ad probationem descendens, praeprimis as- firmat sententias Bonearen et aranen quibus Philumena ad opus coniugale minus apta renuntianda est, Vitio nulli-iatis laborare. am bonearenses ei paranenses iudices r nis auribus excipientes Hieronymi, eius nempe patroni cavillationes, testes septimae manus Xcutere praetermiserunt.
Quas quido omissio nullitatem actorum iudicii secum seri. Ad rem Sanche De matrim lib. I, disput. 168, num 9: ibi se missi iuramenti septimae manu propinquorum sententiam redderet irritam. Quod cap. 7 in sine, De frigid. et malefic tradens Pontifex sormam dissolvendi matrimonii ratione impotentiae ponit tamquam murequisitum hoc iuramentum. Et cum sit sorma probationis iure praescripta, eius omissi vitiat sententiam .