장음표시 사용
471쪽
lum et Praepositum quoad animarum curam unicum ens morale constituere, ideoque Capitulum ipsum una cum Pra posito colligere atque administrare et destinare debere ele mosynas a fidelibus Patrono S. Georgi oblatas quod gerere ad arochum tantum spectasset, si Ecclesia S. Georgii simpliciter parochialis mansisset. Νω satis in pi aedicta Bulla instat advocatus, Summus Pontifex Capitulo et non simpliciter Praeposito tribuit, iura, Obventiones et emolumenta universa tam certa quam incerta etiam ratione exercitii curae animarum lucrifieri et percipi solita ac ex pede altaris provenientia. IamVer cum eleem synae et spontaneae oblationes Patrono S. Georgio a fidelibus factae, procul dubio recenseantur inter emolumenta tam certa quam incerta etiam ratione exercitii curae animarum lucri- fieri solita ac ex pede altaris provenientia, quae Capitulo tributa suerunt nomo certe inficiabitur ad Capitulum ipsum ρ non ad Praepositum taxative et seorsim uti Curatum sumptum earumdem administrationem et destinationem pertinere.
Praedictis argumentis adiungit orator declarationem a sacerdote, Vincentio Salemi, primo Collegiatae Ecclesiae S. Georgii Praeposito, emissam die vigesima tertia mensis Marti 173 coram publico Tabellione Scarso atque Canonicis et ignitatibus eiusdem Collegiatae. In illa declar tione, dum magis magisque fuit confirmatum habitualem animarum curam esse penes Capitulum, in ea enim ra positus ille significavit et impressionem in omnibus actis parochialibus fiori debere sigillo communi Capituli, et sigillum ipsum post Salem mortem una cum libris parochialibus ad ipsum Capitulum revertere debere apertis Verbis enu ciatum sui ad Praepositum una cum Capitulo ius pertinere o Ecclesiam Collegiatam S. Georgii et eius filiales ecclesias administrandi Verba declarationis sunt: α Declaravit et declarat electionsm, creationem et institutionem procuratorum
rectorum et oeconomorum omnium ecclesiarum sacrament
lium confraternitatum annexarum dictae Ecclesias aiori,
472쪽
Spectare et pertinere iam ipsi Praeposito quam dictis Dignitatibus et anonicis unite et capitulariter . Capitulum vero a longaevo tempore usque ad praesens iugiter eo iure usus suit. Quod patronus confirmat primo per omnes rationum redditiones quoad praedictas eleemosynas ab anno 1865 ad annum l879 inclusive Capitulo exhi-hitas, quas rationum redditiones reser Volumen primum actorum, quae penes tabularium S. C. C. depositum est. S cimclo per conclusiones capitulares, in quibus custodes et administratores illarum eleemosynarum a Capitulo fuerunt electi, conclusiones nempe diei 24 Ianuarii 1800, dis ς ptombris I 893, o diei I Iulii I 894 Pertio per plurimorum Mothucensium civium testimonia. Quibus argumentis orator addit Capitulares Constitutiones, quas Episcopus etensis di 20 Fob anni 1893 examinatas atque correctas approb bit. In ipsarum capite X haec leguntur: est Capitolo amministra te opere pertinenti alia nostra Chiosa eri boni dello Chles subalterno e suffraganee s. andem, inquit defensor, Capitulum Dominus est cum Ecclesiae Collegiatae, tum aliarium in eo erectorum. Proindes cum oblationes atrono S. Georgi in illa colosi fiant, in compertis est earumdem administrationem et destinationem ad Capitulum iure dominii, quo ipsum super praedicta Ecclesia potitur, pertinere. ec secus sentiendum est usquequo Praepositus non probet sibi aliquod ius super altare quod in illa Ecclesia Patrono S. Georgio fuit dicatum fuisse reservatum. Hisce animadversis propositum fuit diluendum Dutilum An sententia Curiae Syracusanae uelis 2 Iulii 1898 sit confirmanda vel infirmanda in caSu. RESOLUTIO. Sacra C. C. re disceptata sub dio 14Jul l 900
censuit resp0ndere Servandam esse in onmibus conventiO-nem ab Episcopo propositam et a Capitulo acceptatam diem Iunii 1895.
473쪽
COMPENDIUM FACTI. Sacerdos Cariotio dis 23 Iunii I 887 in paroeci SS. Mariae et Vitalis-Μonticuli Maioris-Vicentinae Dioecesis munus suscepit coadiutoris spiritualis ad curam animarum, quam ibi exercebat Antonius Simionati A chipresbyter Idemque Cariotio, simul ac coadiutor, renunciatus est mansionarius vi landationis cuiusdam Sacerdotis Rocchi accin, qui diem Iunii l849, auctore Episcopo, erexerat bonoficium Mansionariae ad iutum revocabile , adiecta obligatione missae quotidianae et curae animarum in ossicio coadiutoris. - Ο assignata sui Libellar Austr.
circiter 56. Verum, quum anno 887 Cariotio coadiutorem gero coepit, huiusmodi beneficium subiectum uerat legibus assis ecclesiastici eversivis a Gubernio Italico editis, eius tamen reditus ad summam libellarum Ital. 525 in versura publici aeris alieni regni italici vulgo cartella de debito subblico addicti fuerant patrimonio Fabricae Euclesiae parochialis. Interim ex rescripto S. Cong. Concilii in favorem ansi narii impertito, ista libellarum summa ita impendenda erat, ut diminuto Missarum onere, pro singula Missa die festo celebranda, eleemosyna tribueretur eae libellarum, reliquis erogatis in totidem issas quotidianas, quot celebrari fas
esset pro mensura laxae dioecesanae.
Quum Sacerdos Cariotio ab Archipresbyter Simionati
munus acceptaVi coadiutoris spiritualis, acium est, prouti res expostulabat, de mercede constituenda coadiutori, sed quamvis ei assignata fuisset mansionaria accin tamen des huius reditibus et oneribus missarum, potissimum de impetrato rescripto reductionis missarum, ne Verbum quidem habitum fuit. Imo ex actis Curiae Nicentinae non certo
474쪽
constat, an Archipresbyter suo coadiutori expresse significaverit in imponendo onere Missae quotidianae, pro missa diebus festis celebranda, tribui eleemosynam eae libellarum. Nam in ipsa sententia iudiciali, qua curia Vicentina dir mi quaestionem, postea exortam inter coadiutorem et Simoniati Archipresbyterum, circa solutionem mercedis co- adiutori obitam rem diversimode refert. Ceterum coadiutor probe sciebat, immobilia bona ex sundatione acci nonnulla olim pertinuisse coadiutori mansionariori et perquisito ArchiVio Dioecesano prae manibus habuit o tabulas testamentarias Facci et decretum erectionis Mansionariae, unde comperiit, illegitime fuisso huius dotoma isco vindicatam, quipps quae inserviebat curae anim rum et hinc a Fiscali direptione immunis. Re sane Vera sub anno 189 e manibus fisci, instante per actionem iudicialem ipso coadiutore, bona immobilia ansionaria Fac-oin vindicata fuerunt. Interea, quo Cariotio Coadiutor instructior esset ad urgendam actionem Vindicationis adversus iscum dio 23
Oct. 888 littoris Episcopalibus institutus sui in Mansionaria accin.
Rebus ita restitutis quoad Mansionariam acci postquam a. 89 Coadiutor Cariotto, per decretum episcopale remotum fuit a dicta mansionaria et ab oppido Montec-chio resistiore, plura expetiit ab Archipresbytero in suam indomnitatem et is deducta fuit ad Curiam Vicentinam quae respuit in omnibus instantiam sacerdotis Carlotto. Hic appellationem instituit apud tribunal etropolitanum Vono-tiarum, quod partim confirmavit sententiam appellatam,
partim correxit seu quoad quartu/u punctὶωις unde hodie idem quaestionis caput in controversiam adducitur sub hoc dubio is sententia curiae patriarchalis Venetiarum sit confirmanda Vel infirmanda quoad quartum punctum in
Quaesii vero appellationis huc spectat, utrum nempe sacerdoti coadiutori ius competat exigendi ab Archipresby-
475쪽
tor Simionati certam summam eleemosynis respondentem
sex libellarum pro missis estivis sibi competentem, quum non receperit pro iisdem missis nisi eleemosynam lib. I, T5. Sane in lite contestanda apud curiam Vicentinam intentio actoris Cariotio ita concepta sui explientis . . t 42 du mila cenioquarantadue per differenga 'elemosina delios Messe sestivo stabilite a decreto pontifici alla lassa di L. 6, essendogli invece state agat alia assa di Italiano L. I TMy. Curi Vicentina sententiam reiectionis edidit. Curia Archiepiscopalis Venetiarum aliquid concessit a pellanti presbytero Cariotio. Verum Archipresbyter Simionali potius quam appellare,
institit apud curiam Venetiarum, ut ei concederetur restr-- tutio in intestrum quippe obtulit syngraphas receptionis a Cariotio editas, quibus protestabatur se recepisse reditus mansionariae accin. - Nihilominus Curia Venetiarum or tori conoeder negavit in integrum restitutionem. Interim vor dilapsa sunt satalia ad appellandum, quamobrem cum orator instet hodie apud S. C. C. ut res iterum iudicio submittatur appellationis, primo quaeritur is sit locus restitutioni in integrum in casu . Archipresbyter per procuratorem nonnulla deduxit. Interim iuvat reserre, ultimum Rescriptum reductionis a S C. C. concessum, in actis relatum, quod est sequentis tenoris:
Il Parroco et S. Maria e Vitale di Montecchio a
gior in iocesi di Vicenga, mediante rescritto delia ac
per u triennio a proroga della ridugione delia Messa quotidiana alla estiva con a elemosina di lire ei, e te stant con a elemosina inodale, alia celebragione ello quali si tenui ui suo Mansionario Essendo spiratori triennio e perdurando te medesime circostange i Parroco rator ne implora alia Santita ostra altra benigna prorogaeon sanatoria in quanto a passato .
476쪽
4 Dio 18 Novembris 1889 Sinus hus oster, audita
10latione Secretarii S. Congregationis Concilii, praeVi s natione quoad praeteritum, attentaque attestatione ro Vicari Generalis Episcopi Vicentini, benigne commisit fidem
Episcopo, ut veris existentibus narratis, petitam prorogationem ad aliud triennium tantum, servata Orma praecedentis rescripti, pro suo arbitrio et conscientia Oratori gratis impertiatur . Diseestnix Synost Cn. DEFENSIO PAROCHI De extraordinari remedio restitutio-ρὶ is in integrum, reser procurator Archipresbyteri, a ReiDransiue definitionem ita enucleari: Restitutio in integrum est extraordinarium iuris remedium quo graViter laesus, ex naturali aequitate, per ossicium iudicis, reducitur in eum statum sive ius, in quo fuerat ante laesionem, Ires an . tinis ad tit. I, lib. L 1, n. D. Conceditur hoc rem ilium si plura concurrant in primis, si constet de damno vel, ut aiunt, de laesione crestitutio in integrum conce- litur propter laesionem , Santi prae iur can. ad hunctit.). Praeterea: Restitutio in integrum est remedium e iraordinarium, quia conceditur in subsidium mediorum o dinariorum cum nulla actio vel exceptio a lege tributa suppetat , ibi). Sed requiritur, notat advocatus, quod laesus
hoc praesidio intra quadriennium utatur. 4 Actio ad pete dam est tutionem esse non potest perpetua ... sed est temporanea et quadriennalis et intra quadriennium proponi potest, ibid. n. ). Quia duo postrema certe, iuxta advocatum, in themate concurrunt, ait, inquirendum tantummodo, an primum concurrat, nempe an constet de damno laesione). Ad rem, interpretationem considerat quam sexcenties Romana Rota comprobavit seu tunc constare de damno,
quum constet de iniquitate sententiae, quae damnum importavit. Damnum facit qui iudicis sententia re aut iuro spistiatur. Iniustitia sententiae est potissima causa resti-
477쪽
tutionis quia indubitato continet laesionem Rota DE Argentina Commendae coram Coccino, diei 30 mari. 1615- deo. 72, p. 2, o reo. Adversus sententiam iniustam competit restituti in integrum ex capite laesionis ex iniustitia resultantis , Eadem in Placentina Bonorum coram Bevilacqua diei 2 deo 1661 dec. 71, p. XIII, rec. Ad obtinendam restitutionem in integrum ad effectum retractandi sententiam etiam, quae transivit cin iudicatum, sussicit qualiscumque iniustitia etiam non notoria . Ead. in Anconstana Censuum coram Vbaldo, diei: maii 1613, des. 492, p. 1 rec. n. 1 - Concini Poletam Parochialis coram Pirovano, diei 5 maii 1618 dec. 660 F. IV, t. I,
n. 1 rec Camerinen Fideicommissi coram Rondinino,
deo. I. p. 18, reo. Hi oresten Pensionis coram Mettio, diei re iun. 163I, deo 187, p. XI, g Ireo. . Hoc posito nihil alius demonstrandum est praeter sententiae iniquitatem, pergit orator, ut petitum beneficium
impertiatur. Interim, notat patronus appellanti Vitio e tendum non esse quod tempore non provocaVerii. amo chipresbJter, annos natus Octoginta, eam iam attigit aetatem, in qua solet, propter mentis infirmitatem, qui sero provocat excusari. Infirmitas consilii partis laesa , Santiloc. a. o). Equidem non proVocavit quia in integrum restitutionem ab ipso iudice concessum iri putabatur. At iudex respondere moratus, postquam tempus appellandi utilo effuxerat, restitutionem denegaVit. Sontonitas vero iniquitas hodie Valde perspicue compr batur, ait advocatus, si chirographa perpendantur, quae R-mae Archipresbyter allegavit Vult Cariotius stipendii complementum pro missis quas estis diebus celebravit. Clamat se mercedem solitam i,T5 percepisse contendit longe maiorem lib. 8 deberi. At frustra, reponit adVocatus, quia iustam mercedem percepit quam debebat Archipresbyternumeravit. Nam concesserat S. C. C. ut sex libellae pro quaque missa darentur. 4 L Arciprete possessore ella car-
478쪽
Hi elevare elemosina elle messe estive a L. . . . . e Olciva o do reddito totai di L. 525 ianio messo ad ei mosina manuale, quante ne avre e portate illaeti clongo .
Dies est sunt in anno sexaginta septem, summa cossigit Iibellas quater centum duas 67, 6 - 402). At Cariotius quadrigentas, Singulis annis 4 riscosse L. 400 , sere duas Pro missa, quam litabat singulis destis exegit applied Sempre a L. , T , Quinquies centum et septemdecim Orisscit l, T XAET IJ7 - 400 GIT). issas Vero quod idianas litasses Coadiutorem pro stipendio L. I, 25. ipse
cariotio non negat, notat procurator. Neque maiorem mercedem, instat patronus, potest a 10tto sibi Vindicare ex pacto convento quia de Verbis quibus pepigerint, inter partes non satis convenit. Ait Archipresbyter se diserte explicuisse quid in sestis missam litanti daturus essot. Et testem ut sua dicia confirmet, Cerdotio praeditum inducit. 4 Quando it Cariotto net iuglio 188 su ostinat da Superiori Ecclesiastici qualo appellano Oadiutore e mansionario ella armcchia di S. - ria e Vitale in Oniecchi Maggiore gli su Metto atra Miprete, presente i nepote . aol Simionati, primo Cayyellano vostri obblighi sonora messa quotidiana alta pamaeocchia colPilemosina di L. 6 alla domonica e seste, e Viiresterete in tutio e per tutio ella cura di animo. Vrete L. 400 annus e gli incerti e te questu divis per melli colPaltro appellano . At iudex ipse, advertit patronus, non ita rem enarrat; et assirmat Me missarum ratipendio Archipresbyterum reticuisse. 4 Attesoch ii Cariotio andb
di stola in tergo post senga questue e gli obblighi saranno Messa quotidiana, fungioni religiose, cura di anime . Verum quomodocumque res extiterit, notat orator, Cariotius mercedem pactam accepit.
Fingite primum, ait orator, id partes pepigisse quod ΑΘ ipresbyter testatur Cariotio sacrorum merces debebatur
479쪽
Vret gli incerti e te questu diviso per meth colraltroecappellano , sex stipendium libellarum pro missis, quas estis diebus litaret: Gostri obblighi aranno la messa quotidiana coirilsmosina di L. 6 allo omenicho e seste . At illi sacrorum merces soluta, datae libellae quadringe
tae, quae stipendia pro tot anno Solvenda, summa consecta, 67, 6 - 403), debitam mercedem aequare liquet. eo satis datum aliud estis diebus stipendium de quo in pactis non cavebatur L. I, 75) Si obiiciatur, libellas quadringentas non ideo datas a
lotio, ut stipendium pro missis debitum numeraretur, ut illi datas, praeter missarum stipendium, ut quid esset, mansionario quod curam agentem animarum remuneraret. P
ponit orator, absurdam esse hanc interpretationem. ammansionario, ut curam ageret animarum, ipsum decretum, quo instituta fuit mansionaria, apertissime praeceperat. Praeterea perpendit procurator adeo pauperem esse Α
chipresbyteri praebendam ut coadiutori reditus destinare non poterat nisi mansionariae accin, et inde deducit, regulam esse ab hac causa alienam quam iudex Venetus in iudicando allegaveritis contra eum qui legem dicere potuit ape lius est interpretatio acienda , D. 5 1 de res iurio Nam hac regula, ait orator, iure utimur, ut fraudi, quae silentio subesse potest, nullus locus relinquatur. Ad rem doco Reiff. 4 Fallit regula quando mens legem Obscures noniis aliunde certe aut Verosimilius constat quantumVis enim in ambiguis contra proserentem interpretati iacienda sit, tamen ubi de illius mente certa et verisimilior habetur notitia iuxta eam procedendum est , Rei . tu ca=ὶ.Mnrv. ad hanc regulam, o de res iuris cap. sthac regula . I et 8 . Eoque magis quod cum Simionatus Archipresbyter praeter reditum mansionariae nihil prorsus assignare cogeretur, plus assignans id donasse censendus esset. At regula, qua adVersarii nituntur, quum in dona tiones non cadat, donantibus, opponi non potest 4 sallit ita donationibus quando de iis vere lactis non satis constat,
480쪽
Vel si constat quidem, dubium tamen manet an plus Vel minus donatum sit, ibid. n. 99, inseri patronus.
Insuper notat advocatus, si constituta summa dabatur non in missarum stipendium ex reditu mansionariae, Sed praeter reditum, ut curam agens animarum mansionarius e ratione remuneraretur, i concipitur, Cariotium silui se quum videret sibi promissum a parocho missarum stipendium non numerari. 4 Vostri oblighi saranno a essa quotidiana, coli elemosina di tiro 6 alis domonicheis seste , . Si vero alterum fingamus, pergit Orator, nimirum, nihil dictum ess de missarum stipendio, sed hoc pacto fuisse conVentum Aurei tiro 400 annue, incerti di stola intera post Senga questue , iamvero utrumque obtinuit at unde Cariotius. Si opponatur, nec de missarum stipendio, nec de reditu mansionariae Archipresbyterum paciscendo memorasse, et hinc inserendum esse eum praeter reditum manSionariae, praeter missarum stipendium, quadringentas libellas promiasisse, respondet orator, has promisisse Archipresbyterum de reditu mansionariae iam dilucido domonstratum a se
Orator ut excuset Archipresbyterum clientem ab omni culpa, notat ipsum non dolo egisse quum reditus mansi nariae in pactionem non adduxit. Sane 'e alia Venuta dolCarioti non si paribis di artolle si di deorsio Pontificio di idugione di elemosina, si su perch in aliora lata
lagione in beni stabili della mansioneri non esisteVa pili, i cortificat ora intestat alia sabbriceri Se=ὶt. Cur. Dent. i. Attamen Sacerdotem Cariotto probe cognovisse, sibi reditus tribui ex mansionaria Faccin vincit advocatus ex hirographis receptionis stipendii a Cariotio signatis, adeo ut hic lassus sit so de reditu mansionariae quadringenta libellas percepisSe. Et re vera, adVertit orator, quonam tempore Cariotiustum decretum cognoverit, quo fuerat mansionaria instituta,