장음표시 사용
51쪽
nustatem docendo scribendoque attingere, et variis elo quentiae luminibus aspersum sermonem in lucem prosere ae de asparin Furiettus nobis autem maxime est respiciendum, eum fuisse latin sermonis observatorem utique diligentissimum, qui jam latius ceteris eloquentiae fines protulit, quam ob rem, ut cum Furtetis loquar, maxime dignus esse videtur, quem omnis p0Stertias gravissima commendatione prosequatur Sed haec
Vidimus modo, Barettalum prae ceteris labori improbo,
ut Ciceronis libros undique eonquisitus emendaret, totas ingeni vires attulisse duacum librorum emendati0ne naturali quadam societate eonjunctum est, qu0d de Ga- sparino resertur, locos etiam non integros eum restituisse et supplevisse. Ille non erit dicendi l0eus, quantum lauuintillant allorumque eripiorum libris expleverit; non tamen praetermittendum existimavimus, qu0 dignum memoria visum, n0nnull0rum Ciceronis librorum lacunas eum supplevisse dua de re Blundus Flavius Foroliviensis in
narravit, a Gerard Landrian0, Laudae tunc episc0p0, maximis in ruderibus eodicem cleer0nt pervetustum esse inventum, alleli: Continebat s eodex praeter Rhetorieorum novos et veteres, qui habebantur, tres quoque de ratore integerrim0s, Brutum de orat0ribus elaris, et ratorem ad Brutum M. Tullii Ciceronis unde
liberatus est bonus ipse vir asparinus ingenti, quem assumpserat, labore supplendi, quoad poterat, librorum
de ratore desectus D. Quibus ex Verbis apparet, eum cnsmodi labori dedisse operam. Aecedit, quod apse Bargirius ejusdem rei est auetor, qui In epistula ad
Henricum quendam Veronensem sic seribit: Haec autem
res maxime diei me hujus tui libri commentarii in Gsel0rum Ciceronis libros, avidum, quod vellem industria mea supplere, quidquid temp0r detractum est ). - duae ut sacere posset, maximam utilitatem attulit, quod literis et sermone Cicer0nis valde duit eruditus Sed ne rursus de Gieeronis Imitatione dicam Adjumento
etiam erat magna memoriae felicitas, quam lacile am scimus ex ubertate exempl0riim ex hist0ria graeca istromana petitorum, quae omnibus in Scriptis reperiuntur. duantum vero Bargirius In versandis Ciceronis libris ea indole sit adjutus quamque alien08 0 sensus 40lum,
sed etiam loquendi genera quasi imbiberit et sua fecerit, jam non erit dicendum permulti enim librorum uel satis
possunt declarare. - Neque tamen aequievit tu lacunis librorum Cicer0nis maximam partem servat0rum explendis,
sed alia etiam scripta per se ipsum composuit, quibus Ciceronis stilum ingeniumque est imitatus P quod videre licet ' epistolis AEd exercitati0nem inccomm0datis , quas Furietius Tullianum nitorem redolentes appellare n0ndubita duare ubi vidimus, iasparinum mutilatos Ciceronis libros supplevisse ista ad exercitationem stili scripta eump0suisse, in quibus tota expressa est Ciceronis scribendi ratio: nihil obstat, qu minus e0ntendamus,
i Barz. opp. praes. p. XLI. 2 eod. p. 136. 3 est eod. praes. p. XIII.
52쪽
eons0lationem, quam nihil esse nisi excercitium qu0ddam liceat ea voce hac in re uti, supra diximus, a Gaspa 'rin esse scriptam, dumm0d alia quae in promptu sunt, argumenta opini0nem n0stram e0nfirmaverint. De quibus priusquam dicam, ne m0leste patiaris, quaes0, si aliam rem, quae, quamquam levi0ris est m0menti, mihi quidem tamen n0 omnino supervacanea videtur, breviter attiger0. Vera enim libri aetas et rigo erilus etiam desilietur, si dixero, asparino miles in manibus suisse libros, ex quibus hausta videtur c0ns0latio. Est autem jam pridem a viris d0etis ea inter consolationem et Ciceronis libros, maximeque Tusculi dispuit mult0rum l0c0rum similitudo observata, ut manifestum sit, ejus auctorem sive ad verbum sive immutata oculi0ne ex his hausisse. Accedunt permulta ex Valerio Maximo sumpta exempla. Neque minus ali0s adhibuit auctor libros, velut Lactantii, Hieronymi, Plinii duos omnes in manibus Barrigi fuisse, tum ipsius verba nobis testantur , tum e0, qu0 vulg0serebantur, n0 est opus magna temeritate, ut colligamus, Gasparinum qu0que e0 vel p0ssedisse, vel facile impetrasse. Longe autem alia esse videtur rati libri, et iis notitiam habuisse consolati0nis scriptor ipse c0nstetur quemque ad id0ne0rum exempl0rum commem0ras lunem saeptus adhibuit De Her0doti enim historiarum libris, utrum in Gasparini manibus suerint necne, nullum habemus certum ab ipso testim0nium duo mea quidem opinione non est opus nihil enim impedit, quominus statuamus, asparinum Iler0d0t hist0rias e0gnosse, dummodo meminerimus, primis jam saeculi XV annis Collicium Salutatum, ut graecos haberet hist0riae Scriptores, ope ram dedisse ); sacile enim, ut er0d0t liber, quem paucis annis post per Italiam invenimus n0tum, jam tunc illuc deserretur, fieri p0tuit du0 Si Statuerimus, omnes dissicultates infringemus. - Et cave credas, illis temp0ribus perpauc0s vir0s utitiam habuisse linguae graecae, neque arrigium literarum graecarum suisse peritum; Satis enim habeas, me verba attulisse Leandri iberti, qui in libro descrigi0ne deli Italia sol. 368), Furietto teste ), asparinum linguae graecae aeque ac latinae peritum appellare non dubitavit. Accedit, quod ex ipsius Bargiri seriptis apparet, eum graec0rum Script0rum e0gnosse libros, de quibus judicium seri quibusque est usus qu0 mea quidem sententia n0n potuit, nisi linguae cogniti0nem habuisset scriptaque legisset. - Sed transeamus ad alia et videamus, num ex ipsius scriptis opinionis n0strae testimonium asperre p0SSimus. dui linguam latinam c0gnoscunt eamque cum judicio ac rati0ne legere didicerunt, e0rum nem ign0rat, ne optim0s quidem R0man0rum Scriptures omnibus vitiis, quorum cauSas n0 Semper p0ssumus tribuere librariis, immunes fuisse, quum, etsi n0 80l0ecism0s et barbarismos adhibuerint, tamen n0nnunquam a vera scribendi rati0ne ac via aberraverint. Neque minus idem inveniemus in recenti0rum Scripsis, qui, quamquam rarissime, tamen pravum adhibuerunt Vocabul0rum, larmularum, Sae-
1 est Barz. opp. p. 150. 209. 1 est. Volgi, libr. laud. p. 130.2 Barz. opp. praes. p. XLIII.
53쪽
pissime quoque eonstruetionum usum duo si ad Ga- sparin seripta accommodaverimus et eum iis euus0latio 'nem contulerimus, tamen, quamquam non semper eadem prorsus atque e0ngrua apud eum habemus exempla, sa- esse ab aliorum locorum similitudine haud pauca inveniemus opinionis n0Strae argumenta. --, ut ad singula transgrediar, in c0nS0lati0ne vocabula quaedam sunt, rarissime a scriptoribus latinis adhibita, quae in Gaspatini libris eadem leguntur, et si non sunt pr0rsus eadem, alia tamen adhibuit verba, quaemui minus sunt inusitata, ita ut acile appareat, n0udaeere totam eonclusi0nem, si c0ntenderimus, eum, qui his usus est verbis, illa qu0que, quae in cons0lationis libro nos offendunt, adlilbiturum fuisse, si necessitas
Primi jam eonsolati0nis a Cicerone scriptae adversarii librum e impr0barunt subditicium, quod in eo invenirentur verba quibus Cicero nusquam esset usus qu0rum Sunt captivitas, imperitia, caelestis patria. - adem autem apud asparinum, quamquam omni cura Ciceronis stilum et sermonem imitari studuit, saepissime in eniuntur. Sed hae parva et praetermittenda. - Alia dixerit quispiam, in consolatione esse verba rariora, quae Barzigius 40n adhibuit duo quidem concedendum est: attamen aliis usus est verbis, quae simillima sunt istis a c0nsolationis auctore usitatis Si igitur in consolati0ne legimus v0ces, a seriptoribus tantum prope obscuris adhibitas, velut absurditatem, pr0iligati0nem , etc. e magis e0gimur, ut, dumm0d semper meminerimus, iasparinum, ut Tullii sermonem et nitorem exprimeret, peram dedisse, hulli-
tudinem quandam esse Statuamus consolationis cum ejus seripus, quum multa, quae in ipsius libris nec prope usquam alibi inveniuntur, adhibuerit verba, Velut desolationem, prolixitatem, adversitatem etc. Cui rei, utcunque est, maj0rem tamen vim non tribuimus plus auetoritatis habere videtur alia. Riceobonus enim jam pronuntiavit, non congruere eum linguae ingenio, si consolationi adhibita essent vocabula, velut osor, detractor et similia, quorum significatio pluribus et per ambitum verborum pr0prie esset enuntianda, ut scribendum fuisset sequi odit qui detrahit etc. Atque contra hanc sententiam equidem non sum e0ntenturus id unum c0mmem0rare placet, nos asparini Scripta culis perlustrantes plane et omnino hanc latinae linguae legem, ut ex ic-eoboni sententia hunc usum n0minare Velim, neglectam videre, quum contra sermonis ingenium iterum ac saepius verba adhibuerita simillima, velut mirat0rem, geSt0rem, auxiliatorem et plura ejusdem generis, salva Ciceronis imitatione. Quae res n0nne adjuvat opinionem meam' Aecedunt alia argumenta. Manifestum enim linguae mendum, quo jam iec0bonus, ut librum adulterinum esse probaret, Si nixus, continent consolationis verba haec g. 37): Sed Crant0 noster patri, filii mortem aegerrime serenii, responsum ait datum esse in psych0mantio, filio suo bene beateque esse etc. - duodsi in arrigit Iibris quaerimus, in complura ejusdem generis menda incidimus, ex quibus efficitur, ut consulatiunt originem dilucide cognoscere possimus. Unum tantum asseram e emplum, quo sententia mea sulcitur. Vale, inquit, et . 0rumenda me Petro nostro homini ornatissimo, et sibi
54쪽
pro me dicas multas gratias ). Neque minus probabilem reddit pini0nem meam alius cons0lati0nis locus, in quo, qui librum lauditus repudiarunt, sunt nixi. aegimus enim g. 72 MX0n enim is eg Sum, qui animum simul eum li0mine interire putem. Si scribere potuisse negarunt ieer0nem, qui Platonis d0etrinam esset sequutus, quum hic d0euisset, h0minem n0n interire, Sed 0rpus solum h0minem autem esse re vera animum. suae res, utcunque se habet, magni nobis est pretii hic l0eus; Gaspartuus enim non dubitavit dicere, 0minem interire ). - nam praeterea c0ns0lationis eum arrigi scribendi ratione similitudinem paucis attingere praestat, quae, quum pertineat ad verba non ita inter se c0njuncta, ut latinae linguae ser eonsuetud0, maj0rem Drtasse argumentandi habet vim. Legimus enim in e0ns0lati0ne g. 134 : Nam si mors ipsa dol0re suo corpus usque eo cruciaret atque angeret, ut hae d0loris edere indicia c0geretur negari pr0seet n0 p0sset, quin d0lorem n0n levissimum m0rs ipsa esset adlatura. Tali verb0rum e0mp0siti0ne et e0nStructi0ne nem' quantum equidem sci0, est usus Si tamen asparini scribendi rati0nem comparaverimus, Simillimum et maxime genuinum iuveniemus lucum, qui non patitur nus dubitare, qui ipse hac in re n0n Gnderit, quum simillima usus sit constructi0ne n0n qu0tidiana. sedu0ties enim, inquit, illud imm0rtalitate dignum ingenium e0BSider0, - 0la Vide0, quin perare Simile ornamentum possimus ). Sed haec de pravo verb0rum usu et c0u- structi0ne satis esse dicta put0.
Accedunt autem ad hanc similitudinem e0mplures in Gasparin seriptis enuntiati0nes, quae cum quibusdam consolationis dictis ad verbum sere c0nveniunt duarum me omnes allaturum neque quisqam erit, qui exspectet, neque multis est opus pr0p0nam igitur, quae maxime mem0rabiles mihi sunt visae. Iam asparini verba: duid enim accidere homini in vita p0test, qu0d 0n divinitus imprimis et c0ntigerit nobis asserunt mem0riam e0rum, quae cons0lationis auct0 ab initi scripsit et compluries iteravit. Neque pus est multis verbis, ut similitudinem
locis cogn0scamus. Sententiam enim, Summam esse rationem et sapientiam, humanae necesSitati imperare neque dul0ri cedere, exprimit asparinus hisce sed0ces, nullum esse Ἀ0l0rem tantum, cui tandem vir sapiens n0 im- peret. Levi0ris Sane haec sunt m0menti, neque minus leve est argumentum, SP mem0raverimus, iasparinum pariter atque e0ns0lati0nis auct0rem ScripSiSSe, unam consolari rem, qu0 nihil mali 0rtu0 cuiquam potuisset aecidere Maximam autem et Verb0rum et sententiae similitudinem inveniemus, si Verba consolati0nis g. 199), quae asseram senihil enim praestantius aut beatius aecidere homini p0test quam eo loco d0nari, in quem, itascenderent urbis nostrae c0ndit0res te contulerimus cum arrigi verbis hisce: Persuadeamus igitur nubis ipsis, - nihil omnium potuisse huic ptim Regimelius accidere, quam ut ad eum l0eum ascenderet, unde huc n0bis a De missus fuerat ). - P0rr est simi-
55쪽
et ea, quae asparinus, ut analeum e0ns0laretur, scripsit: sedu0d unum eri gravissimum, ac durum lateor sed in hoc virtutis erit tuae, quantum praestes, aeteris ostendere: si enim stetibus sata vincerentur, nun id quidem tib solieoncederem; sed me aerymarum tuarum socium et participem, quamdiu endum esset, haberes Nunc verbeim id a nobis fieri non liceat, neque si seri posset,
docto viro optandum sit; magis videndum est, qualiter Deo gratineandum sit, quod talem virum habuerimus; quam dolore consci, qu0d amisimus Tandemque sententiam, quam uet0 noster exprimit . S. 43 sqq., hisee scribit asparinus verbis sene repugnandum naturae, ne obsistendum, etiamsi possis, ab hominibus sapientissimis aecept duae ver nostra negligentia, aut errore adVersa eadunt, ea me judicio sapiens qui nihil praestandum esse a nobis praeter culpam judicat: gra-vl0ra vel morte, si acciderit, vel exilio, ac paupertate ducet ) Neque desiderantur ea, quae consulatio
3 55 eontinet, nihil valde grave accidere posse iis, ut speciam propinqua suturi 0n recreentur, apud asparinum, qui eandem sententiam p. 330 hisce exprimit
verbis: se Reet enim judicas, mullum malum mp0rtere magnum videri, qu0 breve suturum sit atque se ipsum consolatur cogitati0ne, 0 diu sibi arendum esse fratremortuo ) Huc accedit alia sententiae verb0rumque similitudo maxima. it enim in cons0latione f. 49 sqq. legimus, temp0re dol0rem evanescere turpem tamen stul
tumque esse, qui haec doloris remedia exspeei et Me quoque asparinus: MNullus quidem, ut Munt, inquit, tantus dolor est, quem longinquitas emp0ris non minuat,
atque molliat hoc te exspectare tempus turpe est o). Adjuvat praeterea opinionem meam alia neque levioris momenti similitudo, quae inest in consolandi ratione. Non enim, quod elam, valde usitata est rati0, quam in consolation g. 166 Iegimus, mortem a multis erroribus abstrahere ad ipsamque veritatem cernendam atque smen dam perducere: attamen eadem sententia in epistola ad amicum cons0latoria usus est Barairtus p. 120). duae res quum paene omnes non sint rarae, minime mir0r, utriusque scriptoris easdem esse isententias; ut autem eas descripserint verbis seres iisdem, non casu quodam laetum esse mihi videtur praesertim quum ill- um inspicere possimus locum, qui eandem sententiam eodem consill adhibitam eontinet. Scribit enim consolationis auctor q. l): Ducemur enim exemplis a propagatione vitae permultos optimos et sortissimos cives incredibiles hausisse calamitates , idemque insta I. I. 115 et 23 sq. exemplis demonstravit sententiam, saepissime optatam fuisse praematuram mortem, neque quidquam in se habere, eum non expetatur. - Atque eodem modo Gasparinus cons0latus est anileum quendam de filii morte hisce Sed quaeso, eum sis egregie doctus, et saepe historias antiquorum legas, quem mihi ex summis viris dabis, qui niti se potius optaverit in primis annis ad0- Ieseentiae extinctum, AEum tot adversos casus, tot M
56쪽
b0res, ac m0lestias perpeti, qu0t etiam his, qui felicissimi
habentur, e0utillud accidunt neque minus sententiam diuturnitate vitae saepissime omnes lartunae contumelias experiri humines, exemplis sere iisdem exposuit ). Nonne magna Sententiarum atque verborum similitudo stupidus iis detinet Mea quidem sententia nulla libr0rum similitudo major esse p0test, quam quae consolati0ni est cum asparini scriptis, ut, si pus fuerit, plura asserrep0ssim pinionis meae argumenta, quum multa vocabula
multaeque enuntiati0ues praeter allatas consentiant. Attamen ad aliam transeamus rem, quae magis e0mm0nstrat, quod velim. Ipse BargiZius auct0 est n0bis, sese saepe
philosophorum librus de luctu minuendo scriptos legisse );
quibus ex verbis facile p0test c0lligi, eum materiam talem qualem consolati n0bis praebet, maximam aequisivisse, as Ne ejusm0di pus scribendum tantum non absuisse ab ips0, quantum a Sig0ul0. - Sed aliud sententiae nostrae accedere Videtur arguntentum, qu0d, quamquam S0lum noumagni faciendum, tamen aliis c0njunctum Drtasse nou omnino negligendum est. Cudex ille, cujus menti0nem Tirabusellium fecisse vidimus, tu charta pergamena, quae res jam ad asparini temp0ra magi n0s ducit, quam ad Sig0nii, seriptus, erg0mi, in ipsa Bargiat patria, ubi et amicos habuit et pr0piuqu0s, est servatus; qui quum tantum n0n 0ntineret, quantum is, quem Vianellus describendum curavit, mea sententia aliud sui c0ns0lationis exemplar ab antic qu0dam asparini faciunt, qu0 ineli latum reliquit, quam b rem n0u bservabatur, d0nec
denuo repertum Beliramellus in bibliothecam recepit. Sed utut haec res se habet, quum, ne in mera S0mnia haec de asparin c0nsolati0nis auct0re abeat c0njectura, intra fines n0bis sit e0nsistendum, ad aliud accedamus' argumentum, qu0 maximam fortasse habet vim. duid enim de serm0ne atque lingua dicam e0nsolati0nis quae, quamquam, ut supra dictum, eleganter quidem et satis latine scripta, tamen exsanguis est omnique vi atque vehementia earet du0a vero de asparini ingeni extiteris n0bis servatis c0lligere licet, h0m fuisse videtur multae eruditi0nis et linguae latinae peritissimus: attamen iisdem ex vitiis omnia scripta lab0rant, quibus c0ns0latio, neque minus egent rati0nis gravitate ac nervis, ut totum habeamus Jasparini ingenium, dumm0d 40u80lati0nem
duae quum ita sint, verisimilitudinem certe attingere mihi vide0r, 0ntenturus, asparinum fuisse c0nsolati0nis auct0rem Vidimus enim, eam esse ingenii exercitati0nem quandam, ad Cicer0nis stilum imitandum scriptam vidimus, asparinum tales ad exercitati0nem acc0mm0datas literas e0mp0suisse, GuSque stilum et Serm0nem, quamquam Tullianum nitorem red0lentem, tamen fuisse tameXSanguem, quam c0Π80lati0nem nihil igituribstat, quin, quum maximam et verb0rum et Sententiarum e0nsolati0nis cum arrigi seriptis similitudinem c0gn0verimus, istatua
57쪽
dubitatisnem nullam esse, ex se patet neque pus est disputati0ne. mnibus enim h0minibus accidisse put0, ut, si jam antea rem aliquam in scriptis tractaverint, in ea iterum pertractanda easdem sententia iisdem sere verbis vel inviti exp0suerint. Quod si de Bargiri dictum putaverimus, facile inveniemus, rec0gn0sse ipsum alteruml0eum reminiscendo, quum alterum Scripsit. - Rectius Drtasse maj0rique eum verisimilitudine dixerit quispiam, n0s, si asparinus suisset libri auct0r, vestigia quaedam hujusce re vel minima inventuros sive in ipsius, sive in amic0rum scriptis. Attamen ne lis quidem l0c ullum praesidium sibi petere p0ssunt, qui asparino cons0lati0nem indicari p0sse negant; 0gitandum enim est, ex innumerabilibus virorum, qui eo tempore40rebant, scriptis unam tantum eamque minimam partem prelo subjectam esse; reliquos autem libros tum perdit0s esse, tum in Italiae bibliothecis jacere et situ 0rrumpi, quoad editur aliquis eorum misereatur. t ut ad asparin redeam scripta jam uriettus scribit, vel amiss0s esse quosdam ejus libr0s, vel detriment desiderari ). uae res utcunque se habet, nullam esse causam contendendi n0n inveniri ulla libri a Bargiri scripti vestigia, apparet. Attamen si t0tam de c0ns0lati0nis auct0re conjecturam retractamus, id mihi est c0ncedendum, t0tam de libri origine et auct0re quaesti0nem tantum abesse, ut ad finem adhuc sit perducta, ut disputati0, quae l0nge quidem est impediti0r, a me n0ndum ita sit excussa atque exquisita, ut certi quidquam pr0nuntiare audeam. Argumenta enim,
in quibus nititur opinio mea, non omnem expellunt dubitationem, quamquam ad persuadendum magis Sunt a e0mmodata, quam quae adhuc de libro statuerunt viri docti. Una me consulatur res, seri saepissime in talibus quaesti0nibus, ut 0 preno impetu ad finem sint perductae. Maj0rem fortasse fructum cepissem, Si omnes mihi in manibus suissent libri, quibus erat opus, ut haec disquisiti persolveretur; pauet enim tantum uti licebat, neque e0s quidem habuissem, nisi maxima atque plane singularis ill Hertzii prospexisset liberalitas duam ob rem quantum ei debeo, equidem nunquam bliviscar
libellus autem meus voluntatis prosessi0ne excusabitur.
58쪽
er nardus Aligustinus Schul Z, de catholicae addictus, natus sum alcii, urbe quadam B0russiae occidentalis, a. d. XIlI. Cal. Septemb. a. MDCCCXXXVI, patre Stephano, matredullana e gente ubilargiana. Parentes operibus rusticis victum quaerebant. Pater, quem praematura m0rte sere viginti tribus abhinc annis ereptum doleo, omnem me educandi curam matri reliquit duae quanta pietate atque diligentia, quantaque assidua omnium virium euntentione, ab avia materna venerabili egregisque vitrico fideliter adjuta, me a prima infantia eduxerit et vitae necessaria d0ctrinaeque praesidia, omnibus euris atque laboribus parata, mihi pr0spexerit, neque hic est I0cus scribendi neque, si Vellem, Verbis exprimere p0ssem. Insantiae annis peractis, quum elementis iterarum puerilibus in schola patriae publica institutus essem, progymnasium alcense per sex ann0s et dimidium frequentavi tum ut literis vacare pergerem, Tremesnam me euntuli, ubi sub riderici Sehneideri directorio duciario gymnasium eo temp0re 0ruit. ptime de me meruerunt praecept0res, imprimis, quem mod dixi, Schneide rus, cujus quoque quum publica, tum privata instituti0ne actum est, ut veterum literarum studium lagis magisque mihi placere e0episset quam ob rem mortem ejus praematuram acerbissime tuli. Examine rite superato, auctumn a. MDCCCL academiam M0nasteriensem adii, ubi per sex mensium et anni spatium phil0logiae et theol0giae operam navavi et Uini e s xii Seli luteri aliorumque v. lI. ill lecti0nessequentavi. Unde Tubingam pr0- sectus per duo semestria, quorum alterum in the0l0giam, alterum, animo a the0l igiae studiis avocat0, in philologiam verti, magno cum meo commodo seli 0lis intersui Heselii, ulinii. Reissii, Rappii Teusselii etc. - Denique s0lam, ut dixi, philol0giam amplexus almam petii Gryphiam, ut militiae metum abs0lverem, imprimis autem, ut literarum studia pr0sequerer sch0lisque interessem xv. l. ill Schoemanni et Hertzii qui pr0gressus meus
in philol0gia faciendus insigniter adjuverunt disputati0nibus atque
ingeni0sa Veterum Script0rum interpretati0ne, et ea in me erant comitate, ut nunquam mihi deessent neque quaerenti neque r0ganti, qui etiam permiserunt, ut disciplinis suis in seminari phi-l0l0gic interessem quam ob rem iis optime de me meritis maximam debe gratiam. Imprimis erigi v. li., qui in dissertati0ne scribenda e0nsiIiis librisque me adjuvit, plane singularis adeundi facilitas maxime omni temp0re mihi erit praedicanda. Sed praeter veteres iteras aliis n0n absui studiis, quum, quae antea jam inceperam, hic quoque pergerem, hist0riaeque Schae sero illustrissimo praestantissim0que duce omni cura Vacarem, neque minus in German0rum linguam oes er0, V. ill h. t. rect0re magnifico, adjut 0re ptim incumberem. Atque in his m-nibus disciplinis quant0s habuerim praecept0res, qui me diIigentissime c0nsili et re sunt tuiti, semper admodum gaude neque obliviscar ne tamen animi e0gitati0nes in adulati0nem auctae Viderentur, neVe quisquam putare Vellet, me huc auribus s0lis dedisse, ab inni jam abstinere malui laudatione.
59쪽
I. Non fuit confluuia respublica Romana ad priratam rium promeritatem atque commoditatem. 2. Versus Iliad. XI, 489-9 sumpti identur eae carmine quodam celebrante re ab A ac feliciter oeStas. 39 Falluntur, qui acutis dialosti, orati auctorem fuisS nestant. 4. Tacit histi lib. I, case. 7 verba: , et inviso semel principe et bene seu male facta premunt etc. correctione essent. 5. Iuro satis. XIV, 229 Dyendum esse puto: , Et quin per fraude Patrimonia conduplicare etc. -