장음표시 사용
11쪽
qLae quoniam , c. Non exstat, inquit, impositio primigeniorum Verborum propter bis quaternas cau*ς nimirum P. Opter literarum demtionem, aut additionem , aut trajed ionem sive transpositionem, aut commutationem : Galliter propter 1yllabarum demtionem, aut additionem inc Aliter Quinctilian. lib. I Verba paululum declinata varie multipliciter ad
Veritatem reducunt, aut correpti , aut porredii S , alit adae his,
aut detractis, aut permutatis literis syllabii e POP MA.lin. 8. Hei commoran Am 4' c. mei admonendum erilibris utrumque. AUGUSTIN. At calig. letitionem scilicet secutus, hic commonendum se putavi, in Conjeetaneis haec adianotaVit Romana editio in Vertranius , hic commonendum esse non putavi Male. Ait enim Varro, quae diligenter tractaverit in aliis libris, hic ea se non repetiturum t tum commonen dum modo putat lectorem. lin. 9. Origines expediam. J Marg. Salig. expendam, lin. a. Et metirrus J Marg. calig. unocolus.
linos. Hine acui ius Rudentisibilus J Eodem modo Re- pandirostrum in Cortini potens Lucilio:
Hunccine ego unquam Hiacynthi hominem cortinipotentis Deliciis contendi 8 . Sic etia in Laberius de Ariete Eeciprocicornem , laniculem, vestit hum. πρε- ιικέρωτα ἔκ-σ καλλον Ἀλκεσι πεπλύον Et Pacuvius finxit Curvi frons Sed ita corriges locum onii mire depravatum Armenta genere neutro, Plerumque feminino. Ennius 2- ad armentas intus easdem Pacuvius Tu curvifrontes pascere armentas soles.
Huc reserendum Millam compositionem Lucilii, quamquam magis Aristophanicam , Da verso ordine posui, hippocant pelephantocamelos. meque alienum erit ab hoc loco Hege- sandri veteris poetae epigramma in Sophistas apponere:
Videamus, num isos impune cum Lucilio haec imitatione
12쪽
Silonic.Nerones , vibrissas et omenti Manticobarbicola, exterebropatina,
Planipedatquelucernitui .s arcinamim , Noctilatentivori, noctidolo sudii. olli 'remoplagii, sutelocaptiottica,
Mimigeraucupida , nugicanoricrepi. SCALIG. Pacuvius pleraque verba duriuscule confinxit, ut Rudentis- bilus : quod Caelius mitigavit ad Ciceronem: Hic tibi strepirus, fremitus, elamor, tonitruum, rudentiam sibilus. Idem: rei repandirostrum, O incurυicervicum pecus. Hermiona: currum liquit, cluat de contorta su clupeat brachium ubi exprimitur status possitura ad proeliandum Liv. lib. 2s: Paludamento circum aevum brachium intorto nam ne scuta quidem secum extu rant in hostes impetum fecit Petronius Satirico Idem ego ex altera parte feci, O intorto circa brachium pallio composu ad proeliandum gradum Chlamyde contorta, ut ad Herrennium lib. 4: Contorta toga cum pluribus aliis ire celerius coepit. POP MA.lin. 6. Chlamyde contorta clupeat brachium. J Pacuvii ex Hormiona , ut citat Nonius , cirrum liquit chlamyde contorta usu clupeat brachium Livius libro XXV, id genus loquendi mitigavit. Ita enim scribit Inter hac dicta paludamento circum lavum brachium intorto nam ne scuta quidem secum ex-ιtiterant in Ues impetum fecit. Valerius Flaccus lib. 3:- chlamys imbelli circumdedit os o
Torta manum, sticioque vias prvrfulgurat ense. Hoc voluit Pollux lib. IIII 'Eφαπτις, inquit, συστρεμμι τιον τι φοινικουν ii πορ φυρουν , ο περὶ τὴν χώιλα ειχον οι ποληλουχτες , ii θηρῶντες Chlamydem autem peregrinantes
1 umere solitos, docet Plautus Mercatore. Ibi enit adolescens Profectionem adornans, ita loquitur: - chlamydem sumam denuo. Item de curru paulo post: Posea jam in currum conscendi: jam lora in manus cepi meas. Sc ALIG. lin. I . Ascendens pervenit. J Marg. Scalig. descendens.lin. o. Quartus , tibi es aditus D initia regis. Aditus ad initia rei non infelici audacia ei nendatum. AUGUSTIN. Non videtur eruditissimo Adr Turnebo aliquid mutandum meque ego mehercule censeo. Quartus, inquit, aditus , regis est id est, magnun fecerit, qui ad eum accesserit. Ita loquebantur Veteres Plautus Poenulo:
13쪽
Rex sum , si ego illum hodie hominem ad me allexero. In editione Romana lectio antiqua mutata est. SCALIG. Sunt, inquit, quattior gradus explicandi origines Verborum primus est populi secundus grammaticorum tertius philosophorum; quartus , ubi explicantur primae, occultde Verborum cauis, Regis , id est, ejus, qui reliquo omnes hac re antecellit ita enim Veteres aliquando nomen regis turparunt, Horatius: Rex eris junt
quem imitatus Ausonius Q/ι recte faciet , qui non dominatur, erit rex. DPMq. lin. 26. Nolui praeterire eo , c. J Non hoc ait Varro, se nolle praeterire eos, qui signincatione tantum Verborum expediunt immo contra se aliquid majus iis praestiturum. Ipse postea se se explicat. Itaque volui legendum, non , ut antea , nolui. SCALIG.
lin. 29. Eo in verbo, quod finxisset Ennius, carasam neglegere. J Eo in verbo , quod finxisset Ennius, caussari neglegere quod ante rex Latinus finxisset. Hic est germanus hujus loci sensus, vera tedtio. SCALIG
lin. Ist. Omnium rerum initia esse bina. J Principia. AUGUsΥ lin. 9. Quare fit, ut omnia fere snt quadripartita J ut ideo fere Omnia. AUGUSTI 'lin. 27. Totidem verborum Horum enim sec. Postrema duo Verba Vacant quorum alterum conflatum est ex praecedentis simili desinentia alterum quomodo hir irrepserit, nescio. Itaque inducenda sunt. Porro hujusce divisionis meminerat libro XX Rerum humanarum, citante Nonio P Et ea, quae ad mortales pertinent, quadripartito dispertierim in homines, in loca , in tempora, in res. SCALIG. Legi etiam harum enim . Utrumque naendose, annotat Augustinus.
lin. 29. Sed quae cognatio.' Marg. Scal si qua c. lin. o. Qua radices egerit extra sines suas. Marn calig. quod radices sines suos.
lin. 9 Esiam habeo. Ivirginem habeo plaut in Aul. AUGUSI
14쪽
lin. II. O terra trIta. J O terra terrea interra Graeca e
libris Totus hic locus Ennii mendosus est. AUGUSTIN. Si nomen tragoediae posuisset Varro, minus laboraremus ad conjecturam nunc dissicile est tam corrupto loco mederi: cum de quo qui loquatur Min qua fabula, nesciamuS. Nulli multa adduxerunt ad correctionem uJus loci, partim ex se , partim ex libris manu scriptis quae tamen Omnia mendos puto. Quod si locus esset conjecturae, ita lubenter legerimet
O terra tritavi, in cujus moero Liberi num locavi. Et, ut ingenue fatear, valde mihi persuasi, hanc meam conjecturam veram esse. Nam adverbium ubi ex eo conflatum
Puto, quod videtur in manuscriptis trita bi pro lavi scriptum fuisse qui error quam requens sit in libris calamo exarati S nemo nescit in nos demonstrahimus in his libris non semel ad eum modum peccatum esse. SCALIG. Vetus estio O terra treca vel o terra terea. Unde suspicor legendum: terra Thraecia, tibi Liberi Fanum in Cttinis limam locavi. Ennius fortean induxit poetam Orphea , aut nescio quem regem Thraciae, querentem de neglectis sacris Liberi, quae ibi summa cum religione a coetu Menadum olim celebrabantur Terra Thraecia, ut terra Italia, terra Sicilia, cid genus alia Thraecia autem pro Thracia unde Thraecius, vel Thraeicius apud poetas Crunt urbs maritima Thraciae, eadem aeultu Liberi appellata Dionysiopolis Plin. b. unc .ibet
DionysipoΓn, Crunos antea dictam Strab. lib. 7 και κρουνοι καὶ ὀδν Ἀσος, μιλησίων ἄποικος lunaria mons ejusdem regionis,
sacris Liberi, coetu Menadum, Orpheo primum initiante, celebratus unde Ismarias Baccha vocat Ovidius lib. Meta
maria celebrant repetita triennia Baccha. OP MA.lin. 2. In cujus muro locavi. Marg. Scalig. insumtim Le. lin. 13 sq. Ab eo praco dicitur Locare, quoad insue id emitur, quoad in aliiquo consistit pretium. Legendum procul dubio, Quod usque idem it, quoad in aliquo consistit pretium. Et nisi valde fallor, memini olim quoque ita sensisse odiis . Adr Turnebum, cum haec cum illo communicarem. Idem usque it e go di istum vel de praecone, qui semper agatur, donec inV nerit, in quo consistat, pretium : vel de merce, quae semper επιπολάζει, Mincerta est, donec in eo mancupe consistit,
15쪽
qui auctionem evicerit. Quo in significatu Plautus dicit, eas me lilc mu nimirum ut in eo consistat quiescat SCALIG. lin. I. Ut Asia , sic coelum dicuur modet duobtis. J Nann caelum dicitur caeli pars summa, ubi stellae, bd aeris plaga, tenero terram complexu continen S. sic Asia dicitur pars orbi terrae , quae non Europa. Duas enim tantum partes Varro ut Iallastius in Jugu tha horhis terrarum novit Asiam . Europam. nam in Europa ponit Africam. Diciturin Asia prioris Asiae parS in qua erat donia in provincia populi Rom. In Varro itescribitur, Et Cilicia, falso mendoseque , cum in illa Asia Ci- Iicia non esset conlprehensa Cic. pro Flacco, Nam, ut opinor, Assa e ira constat ex Ph o . Mysia, Caria , Lydia.
duobus modi dici tradidit uno modo eam orbis terrariam Partem, quae respondet Europae; altero minorem Asiam, quam magnam Chersonesum Veteres appellarunt, in qua collocat regior.es, qua populus Rom. habuit vel cis Taurum, ut doniam , Mysiam , Phrugiam , Lydiam , vel ultra Taurum , ut
Ciliciam. Pamphyliam, Lyciam. Quod addit, provincia
nostra Cilicia. id nonnullos in eam opinionem adduxit, Ut putarent, Varronem consulem fuisse, provinciam istam consularem obtutuisse proconsule. Sed neque in fastis Capitolinis, neque apud scriptores historiae Rom. usa, quod sciam, mentio exstat M. Varroni consulis. Itaque verisimilius mihi videtur, in Cilicia fuisse propraetore , hoc enim nomine Xtraordinaria quoque imperia ornabantur cum classibus Pompej1 piratico bello praeesset id quod colligitur ex initio libri tertii de Re rustic. OPII A., in. 28. Calum memorant. I Marg. Scal cavum calam c. sin. 29. Lucretius suorum c. cita habent omnes libri S putant docti viri, Lucretium praeter sex libros de Rerum natura , qui sunt in manibus, scripsisse opus Causarum naturalium idque Ovidium innuere lib. et Trist. Explicat, causas rapidi Lucretius ignis
Causarumque triplex vaticiΠatur Pus.
Sed vidius haud dubie respexit versus Lucretii de conflagratione mundi, qui sunt in libro QPrincipio maria, ac terraS, coelumque tuere. Hartim naturam triplicem, tria corpora, Memmi,
Tris species tam di similes, tria talia texta, Una dies dabit exitio.
16쪽
Itaque legendum ibi, Casurumque triplexu ut apud C. Albinovanum in Elegia de morte Drusi Germanici:
Ecce Aecci intentum aD , terraque , fretoque , sitirum ira lex vatisiniatur reus.
mihi non est dubium, quin hic reponi debeat Lucilius, ut lib. , Apud Lucilium ubi perperam legitur, Lucretium. C. 1icilius scripsit libros Satirarum ad numerum Mordinem tribuum. Unde Horatius Primores populi arripuit, Populumque tributim Fuerunt autem tribus initio XX institutae ducentesimo quinquagesimo Etavo Urbis anno, Claudio rier- 'ilio Coss. postea diversis temporibus accesserunt aliae XIV,
ita ut demum anno quingentesimo duodecimo numeru earum esset XXXV. Hac ratione fortassis Lucilii poema fuit divisum in duo volumniari alterum habuit libro XXI, quos Varro hic adducit alterum libro XIV sed grammatici posteriore unum σωμ et fecerunt, qui generatim citant ejus li-
lin. 2. Non male, quod posterior lius. Deleo v. Elius, ut repreliensium veriloquium iii ab alio posteriore scriptore intelligamus. Si tosterior Elius scribatur, ut ab Antonio Augustino, sententia aerit, ipsum tui posterioribus libris reprehensorem fuisse, credidisseque, non tam caelum a caelando, quam caelare a caelo sdu Etiam esse Caelum alii ita vocatum Censent, quod sit caelatum , impressumque variis signis in distinebim sculptumque. Hinc praeclari illi versus Varronis
Mundus domus e maxima rerum, Quam quinque altitonae fragmine rona CII unt, per quam limbus pictus bis sex signis Stemmicantibus, altus in obliquo aethere , lunae Rigas acceptat.
Aliis caelum dicitur ut Oiλον TURNEB. Merito illud lius
non agnoscit vetus scriptura sed non posterior, sed post reor, legendum esset ita : Quod post eo multo potius calare a calo , quam calum a caelando. SCALIG. Antiquae editiones non hahent Vocem glius , undes suspicor legendum : Cum posset pilus, mulio Caeli duas etymologias tradidit Elius, unam a caelando, quod stellarum lumina, velut signa habeat impresita alterum a celando, contrario nomine, quod minime celatum, sed opertum si uti umque non male, inquit Varro
17쪽
sed tamen potius calare a cala, quam selum a calato do posset deduci. caelii in quas celatum potuit dici, quod interdiu stellae non apparent. OP ΠΑ. lin. . Ego magis puto a chao cavum. J Haec scriptura mirifice mihi probatur. In antiqvs vero libri reperio , a cha costum, ut libraritis Cirtasse cohum scribere voluerit. Nam , ut ait Festus Cotum ratae caelum vocaverunt. Infra tamen VarronicOVum in aratro nominatur. In antiquistimo libro clarissimi viri Herrici M. Him i ita scriptum reperi, cous es, quo Clum continetum unde Ennius: Vix solum complere coum erroribus coeli. Eil cohisum calux rosae adhuc connivens clausus Verba sunt antiqui exici, Cohit tim, o λυξ ροδου μ ξ γυκως Scri-hitur c conivum, a conni Vendo, ut reor. TURN EA. lin. . Itaque dicit Andromacha, Noailqrι cava c. Andromacha no si sua caυa ex felici audacia. AUGUSTIN. Scri-LO qua cuυa caeli. TURNEB. Scribendum: Daque dicit Androm da nocti:
Qx cava cali signitenentibus conficis bigis. Sunt enim sinapaestici ex Andromeda Ennii quam fabulam
Vertit ex Euripide. Id autem cognoscimus ex rana a te Aristo Phanis, cui nomen Sal οφοριαζουσαι. In ea fabul a Aristophanes more suo Euripidem insediatur: ex eius poet e Andromeda παρωδία, confecit, qua hominem falle cleridet. In illis igitur, qu e dicuntur ex persona Andromedae, haheiu urinhaec, ex quihu Latina versa sunt:
Citantur ab interprete Theocriti in pharmaceu tria. Ex quibus apparet, non Andromacha , sed Andromeda, legendum esse utramque enim scripsit Ennius. Sed quemadmodum hic Andromacha pro Andromeda ita etiam alibi contra Andromeda, pro Andromacha ut apud Nonium mendose ex Andromeda citatur hic Versus: Nam ubi introducta es, pueri que ut laverent, collocant in clupeo:
cum sit ex Andromacha quod cognoscimus ex uripide in
18쪽
Troadibus ubi cadaver Astyanactis pueri totum desertur Inclypeo a Talthybio, cuius haec Verba apud ipsum Euripidem
Scripserunt autem Andromedam tres summi poetae Veteres: Livius Andronicus , Ennius, Attius Tamen Attius raro Vertit integras fabulas ex veteribus Graecis, sed de suo edidit Argumento est, quod Armorum radiciti scripssit os Pacu-Vium, qui ejus nominis alteram ex Eschylo vertit item Medeam , post Ennianam ex Euripide conversam: Telephum, pos illam , quam ex Euripide quoque idem Ennitas mutuatus fuerat: multas alias sicin Andromedam puto ex illius in- Ventione es e non autem ex aliquo poeta Graeco Livii vero Andromeda potuit esse interpretata ex Sophocle Citatur enim
ille poeta in Andromeda a Polluce lib. X, item Hesychio
Voce κουρειον. SCALIG. lin. a. Ad cavationem. J Marg. Scalig. rationem lin. 3. Quare ut a cavo cavea , O cavile. cavea O caulae, non nemo emendat. AUGUSTIN. Particulam ut ut Vacare, ita legendum: Quare a cavo cavea , O caulla, O convaliis, cavata vallis, O cavadium ut cavum sit ortum unde omnia via Hesiodum a calo a cavo, coelum Cavile niendose manifesto pro caulae. Error ex veteri scriptura. Nam Catillae scriptum fuit duplici l, ut Paullus. Inde fecerunt Cavile. Varroni τυαον caeli a Cavo deducenti adstipulatur Lucretius, qui dixit Catius atheris. SCALIG. lin. q. Convallis, cavata allis. J Postrema duo verba suspicor es e glossema quare censerem inducenda es e SCALIG. Legendum, Convallis, caυata, O cavum, eiecti glos ematis. Cavum idem Covum ab eo Varroni Cavea, Catillae, Convallis, quas cava vallis infra : Sub jugo medio Covum,
quo bura extrema addita oppilata , Vocatur COVbim a caVO. Festus Colum lorum , quo temo buris cum Iugo colligatum, a cohibendo dictum Colium poetae caehim dixerunt a chaos, ex quo putabant caelum esse sormatum Ennius: pilam vix Sol mediam complere cohum terroribus caeli. O PMA. ad. Et cavere cautione. J Al cavatae avitione. Scio apud veteres avitionem dictum pro cautione , ita posset legi, Cavete auitione : ut id non inepte videri pos et usurpari solitum in formulis. At quae ratio est , ut cavere a caVo 2-
ductum sit Fortasse ex hic duabus vocibus faciendum ca-
19쪽
vaedium : Vel, O caviar, a caVatione. Caviar, ut soliar, lacunar, c. SCALIG. in I 6. Terra dicta ab eo - quod teritur J Etiam Plautus Voluit Terram dictam a terendo. sed quod erat homines affligat, non quod teratur. Sic enim ad hoc elymon alludit Bacchidibus:
- pol ne es terra ut erat hominem atque prosternat.
Tamen videtur verisimilius esse a Graeco ερα , addito , ut inplerisque aliis. OPMA.lin. 22. Trivolum, quo teritur. J Marg. Scalig. Tributitur, qui. lin. 23 sq. Propter limitare iter. J Perperam hic Vertranius putat legendum esse, militare iter. am Varro ait, terminos constituto esse in agris propter iter limitare. Ea est tantum semita modica, quae relinquitur inter duo confinia, lata pedes V ex duodecim tabularum praescripto Militaris vero via est ἡ λεωφόρος. Quod si de ea sensisset Varro, non dicendum erat iter militare , sed via militaris. Nam viae significatio latius patet. Inepte vero Varro terminum a terendo deinducit, cum sciat τερμα Graece dici. SCALIG. lin. 26. Non terminus, sed Termen. J ego termon, Vel temmo, ut, Ennius locutus est Ingenti vadit a sim, qua redditus termo est. TURN ΕΒ.ead. Hoc Graci τερμ α Lego , hoc Graci τέρμονα distii guendum autem est post in Latio, ut arbitror. TURNE E.
lin. 28. Via quidem Iter. J tabiquidem. AUGUSTI X.
lin. et '. Appellarant summa terrae, quae sola teri possunt, Sola terrae. DPuto emendandum, tiae solo ter po sunt, id est, pedes vestigio. Emendationi suffragatur mensio sylla- hae. TURNE B Lege, Quae solo teri possunt, sola terrae. Lucretius
Avia Pieridum perago loca, nullius ante Trita solo. Solum enim, infimum pedis calcaneum in calceamenti solea. Plautus Qui auro habet suppactum solum SCALIG.
lin. . Ideo Ennius , In terram cadenteis, dicit, cu ite is pio bant humum. Propinsibant leg. pinsiabant. AUGUSTI . In in nuscriptis reperio , ideo Ennium in terram cadentes dicere, cubitis pinsabant humum. Si qui pinsebant legat, non multum repugnabo. instare autem humum est terram serire; ut sa-
20쪽
ciunt, qui intersciuntiir, caduntque in terram. Simile est ii, lud Homeri, ελ Oεῖαν ἰ γοστω. TURNEB. Homericum:
Idem Ennius Annali Pinfeλant terram genibus . Apud
Diomedem serperam ceram, pro terram. SCALIG.
lin. 7. Ab eo, qui Romanus combusus est.J Ab eo , qui Romae non combusus es. Ab eo quoad Romae combustus si utrili, queingeniosa investigatione. AUGUSTI X. Ab eo, quod qu mino- manus combustus. Neque enim hic ponenda ne2atio. Vidondus Cicero lib. a de Legib. Nam etiam si Romae conibustus es et, non dicebatur huinatus, antequani justa persoluta essent ne ille proprie situs, nisi imposita inscriptione : quod fiehat denicalibi steriis Neque ante diem octavum sepeliebatur, ut ait Servius. Itaque intra id tempus dicebatur esse supra terram. Quod ii nificat Varro de Vita populi Rom. lib. 3 , cum ait : Pro myciae
adolescentula etiam anthracinis, proxima amictila Veiis capillo demisso sequerentur luctum ut dum supra tertiam esset riciniis lugerent iunere ipso, pullis pallis amicirie. Haec ille.
Ut ante novendiale sacrum, supra terram si diceretur: hi Ureretur , locus ille, strina cum conditus es et funus post denicale sacrum, humatus : ubi humatus, locus ille sepulcrum u βος. In verbis Varronis quaedam, t. in corrupta legebantur apud Nonium, emendavimus δέ divulsa duo tes 'monia in unum conjunximus. SCALIG. Vox Romanus irrepsit ex additamentis hominum nostrae religionis, qui multa hujus generi in veterum scripta in arserunt, notanda illorum superstitionis. Humatus dicitur mortuus . inquit, cum terra es
Obrutus itaque qui combussus epulcrum e leba abjὸcta non est, adit si os absci tum ad fam illam purgandam, necdum persolutis justis , humo non es opertum, is censetΠ inhumatus, O familia non si ma diciturque moridius hun bor, quasi qui supra humum sit. Erat autem intervallum septem dierum, quo mortuus dicebatur si supra terram Mad os illud servatum
justa sicrificia ei persolvebantur. Octavo die post denicale
lacrum humabatur, Mos illud exceptum cum ceteris in Urna condebatur. Varro de Vita pop. Rom. lib. Q Qua ad hu- mattis non si heredi porca pracidanea suscipienda Telluri 6 Cereri aliter familia pura non es Cic. de Legibus a Si id cuntiar ii, Ei conditi sunt, nec tamen orti an e se ulcrum ess, quam juga facta, O corpus incensum est. Et quod Enc communae in omnibus sepultis ponittit, ut humati dicantur, id erat