De lingua latina libri qui supersunt cum fragmentis ejusdem accedunt notae Antonii Augustini [et al.]

21쪽

morem jus pontificale con mat. Nam pri quam in os iniecta gleba non est, locus ille, ubi crematum es corpus, nihil habet religionis injecta gleba , tum O ille humattis es, O sepulcrum vocatur, ac tum denique multa religiosa jura complectitur. ΡPPII A lin. 8 sq. Au, os exceptum es mortui ad familiam expurgandam. Etiam digitum abscindi ad eam rem testatur Festus Membrum, inquit, abscindi mortuo dicebatur, cum digitus ejus decidebatur ad quod servatum justa ferent, reliquo combusto id autem ad purgandam familiam certo genere februi, quod vocabant Exverrias. SCALIG. lin. o. Ut pontifces dicunt, quoad inhumatus sit. J Nain

quam Vi os humo opertum esset, tamen, antequam justa saerent, mortuus ille, quamVi jam multo ante combustus, inhumatus dicitur. Propterea addidit interpretamentum Varro ex pontificiis libris, ut quod opertum humo prius ex vulgi opinione Vocaverat, id post ex jure pontificio, inhumatum Vocet, quia justa adhuc facta non erant. Hoc dico quia doctissimi hominis, qui hanc lectionem immutare voluit,

sententiam non sequor. Porro ex manu scripto codice legi 'ndum Donec in purgando humo est opertum ut intelliga o mo tui. SCALIG. lin. I sqq. Funesta maneto dicitur humilior. Quae ad humi sunt, iaci a re tit Sabini, O Lucani. J Magna est confusio de conturbatio rerum verborum, non suo collocatorum loco.

Georgius Bucananias, poeta gravissimus ilegantissimus, vidit primus, unde ista essent distracta atque divulsa, ac me docuit cum aliis, ea sic conjungenda esse: Et dicitur humilior demi Psor in us humillimus quod in mundo in a humus. TUR . NE B Non tantum doleo Vicem hujus loci, quamquam pesssime est acceptus quantum admiror, non es e animadversum ab iis, qui hunc auctorem purgandum susceperunt ut satis constet, insigniter esse depravatum. Et sine magno negotio Vulnus apel ri, fortas e etiam curari poterit. Disputabat enim atro de hoc nomine Humus in ab eo derivatis. Ea disputatio non continuara est, sed propter pagellarum transpositionem perturbata, ad eum usque locum , ubi iterum de derivatis ab humo disserit, hi, Ubi nune es Roma septem montium c. Quae sane olim conjuncta erant cum hoc loco. Quod enim hoc verum non sit, nemo adversabitur, qui viderit, in duobus his locis Varronem non sibi constare hic, quod subito interruperit eam disia Putationem ibi quod ex interrupto eam repetierit, neqUeloco, neque ratione ulla ita postulante. Aliter enim cutrobi

22쪽

cohaerent illa. Neque est , quod quis miretur, tantum intervalli hiatus interjechim esse id enim non solum hic , sed, alibi in his e libris accidit, in Nonii Marcelli commentariis. Unumquodque autem significabimus suo loco. Igitur ita haec restituenda sunt in suam pristinam sedem dicitur humissior.

Hinc ubi ranc est Roma , se tem montium demi sor, insimus: humillimus , quod in mundo insima humus. Hunior hinc itaque. Ide 3 Lucilius: Terra abit in nimbos imbresque

Pacuvius Exhalat auram terra, atque auroram iam tam

hujectam. Hinc ager uliginosus, hum, simus. Η n udus, uvidus Hinc sudor aqua vis deorsum. Hinc ter a mn a humilius. Sunt quae ab humo , ut Apulia, O Latium cc. SCALIG. lin. a. Et dicitur humillior. Si non est mendum, .milia, quae in luctu est, non dicet ut humilior, ut putat Vertranius sed potius mortuus ipse ante novendiale sacrii m. I am Meodem modo supra terram esse dicebatur, ut supra annotavimus. Sin aliter te en dum cum iis, quae distra sta esse demonstravi, ita , Hinc quai is deorsum terra, I Vmbria, hu-

litor Fortasse etiam scripserat Varro Et dicitur suus nam justis fastis dicebantur siti, non aliter quod nos docuit Cicero. Sed quia hic Varro disputabat de humo, ejus derivatis, suspicatus est quidam legendum eis humi or, quia sit derivatum ab humo. SCALIG. ead. ruet ad humum c. J Hic quoque ordo inversus multum nocuit, Varronem sibi ipsi adversari facit cum ita potius scribendum sit Sunt quae ab humo ut Apulia , O Lariuii aut declinata ab hominibus , et Sabini, O Lucani timumque, ut Etruria, O Tusci Quippe docet ab humo declinari, quod Etruria r ab hominibus , quod Tusci dicerentur.

Sc ALIG. lin. 4. Utrumque J Aut utrumque , non nemo mutat. AUGUSTIN. lin. I . Universus ager dictus .atium.' Nondum e Varronis libris de lingua Latina omnes, ut ita dicam, eri 'rum Ve-pres eruncat sunt serpunt etiam nunc illic multae spinae multique rubi. Nam quod hic legitur, Universus ager dictus Latium, ut in uno sis reperi libris , Latius, adje lionis more, magis me dele tat ut Minfra p. II l. 9, eer arvus O arationes dicuntur quemadmodum Mapud Plautum arvus

hic, qui arari soleat, sed pascuus est Ser. TURNEE.

23쪽

sn. 8. Ut nostri augures publice dixerunt. J Lege, Ut no liri augures publice disserunt. Publice pro publici Cicero, Publio Atigures signis, auspiciis postea vidento. SCALIG. Ita, Turnebus uir locum emendari jussit. lin. 26. Gabinus , sive peregrinus , c. 4 Haec non plus sensus habent, quam surdi lapides sed sic emendo, sensu quo damin vita incio, d velut anima dono: Quocirca Gabinus ye egrinus, sed quod auspicia habet singularia, ab reliqDo diis

cretus. Ostendit enim , quam ob rem in peregrino Gai inus Ager non numeretur: quod scilicet suum quoddam auspiciorum genus a reliquo agro peregrino diversum habeat. TURN EA. Qitocirca Gabinus quoque peregrinus. Neque enim vera est aliorum correctio. Et supra Eo enim ex agro Romano rimum progrediebantur: lege Romani alii legunt Romam. SCALIG. Peregrinus ager dicitur is, in quem ex agro Romano primum progrediebantur itaque Gabinus quoque dici poterat peregrinus , sed habebat iaspicia communia cum Romano , quibuSa peregrino discernebatur. nam in quibus eadem servabantur aulpicia, in his societas hac re, opinor, Cato Gallicum agrum , unde Senones Galli fuerant expulsi, vocat Romanum lib. I Originum Aser Gallicus Romanus vocatur, qui iritim cis Arimi iam datus es, sera agrum Picenum. iv. lib. et refert, agrum Frurinatem , qui fuit in Hernicis , haruspices ut Romanum accepisse : Frusitnone natus Androgy

nus. haruspices eum Atorrem agro Romata Procul terrae On

tactu alto immergendum responderunt. Alioquin ager Romanus proprie dicebatur is, quem Arvales sacerdotes uno die ambarvali sacriticio lustrabant id autem erat regnante Romulo intra quintum aut sextum lapidem ab Urbe ad locum, quem vocabant festum, audiore Strabone lib. s. O Pala. lin. 3o Ager dictus est, in Ham terram quid agebant, O unde quid agebant fructus causa cc. JIn hac agri notatione ab omni-hus, quas quidem viderim, editionibus discrepat clandestina antiqua scriptura , quam proponam z Ager dictus es, in qua terra quid agebant , O unde quid agebant fructus causa aut quod id Graeci dicunt αγρον aut ager, quo agi poterat secqua agi, actus. Haec interpretatio .verior est,in diluci dior, quam edititia. TURNEB. Pagina es .lin. I. uua agi , actus. J Marg. calig. qua agitatus ejus, lin. II. Vt quo agebant. Iarg. Malig. ut qua c.

M. T. Varr. Vol. II. B

24쪽

lin. 16 sq. Quod prunum ex agro plano fructus C Fiebant Campus dictus. J Inepta est haec tumologia, sicut & de agro

culto a coalescendo potius quam a colendo. Siculi circum, aut hi: odiomum , καMπὸ Voc,bant, a flexu equorum in quadrigarum, irae ibi certabant. Inde omnia plana καθιποὶ didfici poetae vocant aquora terra Unde καμ πτη , metae Pacuvius Tantalo , citante Nonio ExIremum Intra ampletem, ipsum

Iam praegreditur Parthenopaeum. SCALIG. lin. s. Fundat quotquot anneis. J Ita veteres loquebantur. Gellius lib. 6 Ut Carthaginienses quotquot annis darent O-Ful Rom. certum pondus argenti puri uti Varro lib. 8: Quotquot annis eodem modo exoritur. Similiter insta Sacria quotquot mensibus feruntur in arcem Sc lib. 3 de Re rust Pastorem columbaria quotquot mensibus crebro portet evertere. Horatius Non si trecentis, quotquot eunt dies, Amice, laces illacrumabilem Plutona tauris. Porro, cum hic duas etymologias Fundi tradat Varro, tertiam alibi retulit, quam Cicero festive illusit in oculari libello,

hoc carmine Fundum Varro vocat, quem sis mittere funda: Ni tamen exciderit, qua cava funda Patet. OPMA.lin. 29. Quod inde J Mai g. Scal quidem unde. lin. o. Item alia, qua segetes ferunt. Ditem alia. Quae segetes ferunt. AUGUSTIN. Melius Wintellectu facilius : Quod segetes ferunt, fruges a fruendo fructus ab spe spicae ut eduntur ista, Varronis enucleatio & etymologia prope tota perpetuaque interit. TURNEB.

lin. 31. Ubi O Culmi. J Marg. Scalig. uti c. Pagina II. lino In summo campo nascuntnr. J Marg. Scalig. in summo eampi c. lin. Io. Quod aratri vomer sustollit 3 sustulit. AUGUSTIN. lin. II. Id est x ecta. Marg. Scalig. porrecta.

lin. a. Quoisne opere parata. 3 Marg. Scal. Petia. lin. 4. Diυidit in eos apos cc. J Locus mendosus. AUGUSTIN Saepenumero accidit, ut una Vox corrupta aliam secum trahat adventitiam, alienari ut hic videre possumus.

Olim enim sine dii hi praepositio illic non legebatur sed factum est, ut propter verbum Dividit, quod quidem corru-

25쪽

ptum est, ea hiicirrepserit. Haec enim est vera lectio Alludit eo, cum scribit Sulpicius. Nam pri in liter coaluit cum ultirna praecedentis vocis Rura me Di adium est . ut supra in Ca-Vilae, pro catilla. SCALIG. Emendarim : Hudit in eo. In illa etymologia ruris, tram tradidi, inquit, leviterin perfunctorie ludit P. Sulpicius orator, cum scri hit Plebei rura largitur ad aream, id est, ad percipiendum ruges recidi Vas sive annuas messes, quas Seneca ad Lucilium eleganter dixit Spediare ad aream Cum savescit, O ad aream spectat. IDilud Verbum theatri, mihidia intervalla atque intermissiones ludendi, cum scilicet gladiatores, hestiarii, aut pugiles, medios inter ludos committuntur, quo istiusmodi commissiones insititi te, id u-diae spectatoribus aedium levent. Horat. h. I Sermon. Displicet iste locus, clamo, O diludia posco. POPI A.

lin. Is Plebei rura larsetur ad are.im. J Al largitastir Illud autem Valet, non prata aut pascua aut silvas dividit plebi, sed

agros rumentarios frumenta enim teruntur in area : non

omnia tamen. Nam far, quia suis extii cari solliculis non potest in area , torrebatur in fornace. TURNEB. Ad aream , potes interpretari, ad annuas mes es percipiendas , id est ut quotannis percipiantur fructus. Suspicor tamen legendum es e, Plebei rura largiuntur Aoream, vel largitura, id est, quae uberes studius landunt in largo manat copia cotarii Antiqui Romani omnem ex agris soVentum Vocabant Adoream Plautus Amphitruone

Qui praeda atque agro adoreaque fecit popularis suos. Falsum vero est, quod dicit Varro, Rura dicta, quod rursus ex iis percipiantur fructus cum sint ex Graeco ρουρα, prima stera abjecta ut ἀμέλγω, mulgeo Malia jul modi. Sc ALIG. lin. 6. Praedia dicta item ut rades, c. J Inopia particulae ut laborat hic locus Leg. Praedia dicta item ut praedes , a praesando quod ea pignori data , in publice manci pes prcsent fidem ut inde aberat, quod restitui e vetere libro Ceterum praedes exponuntur in antiquo exico οι υπερ φο - ρου δι' αc ενδεδεμ ενοι, qui pro Vedii galibus populi bl stati sunt praediatoreS, νηται παρ χοντων, qui eorum scilicethona . ortunas emunt. Hinc jus praediatorium apud Ciceronem, quo obligata sunt bona aerario, populo. TURN EA. Ah o seda dicta. Hic hiatum factum est in Varrone, bc caeco apparet. Quare enim Varro de Praeda iniecit mentionem, cum quaereret etymon Ruris sed, ut, quod eratio, aperiam,

26쪽

videntur ea deesse, in quibus explicabat Varro, quid esset Ad rea in exemplo Sulpicii antea adducto Ad quod declarandum videtur laudasse versiculum Plauti ex Amphitruone supra a nobis produi tum, Qui mda atque agro adoreaque asserit popularis suos. Unde quod tunc disserat de praeda, id esse ex te1timonio Plauti, quod ipse explanat propter verba illa Sulpicii. Porro nihil est mutandiam in verbis Varroni S ut putat Vertranius. nam etiam praedam vocabant id, quo in locationibus ciebus mancupi, aliis ejusmodi publice cavebatur. SCALIG. lin. 7. Quod ea pignori data c. J Marg. Scalig. eo pignore

lin. 8. Ubi nunc est Roma, septem montium dem Isior c. JLocus mendosus. AUGUSTIN. Contexenda sunt, quae disjundia sunt improbissime: Ubi nunc es Roma septimontium no-

resinatum, a tot montibus, quos postea urbs muris comprehendit. At rupes Tarpeja pars erat monti Capitolini praeceps, unde nocentes dejiciebantur interdum Plutarchus, πλὰ, πε

ερρίπτουν γους κακουργους. Vocabaturin saxum Tarpeium. Horatius, Deyicere e saxo cives. TURNEB. Citat haec ex poeta quodam, cujUS nomen non apposuit, quod vulgo notissimus esset ei siculus. 9 enim trochaicu integer cum acros ichide sequenti Hic ubi nunc es Roma septem montium demissior

Sequitur enim statim interpretamentum ipsius Varronis, δε- fmus, humillimus. Quod autem odiisssimus Turnebus hic legendum censet, Septimontium , nae is multum fallitur. Septi- montium enim nunquam fuit locus Rona e sed dies festus, vel potio sacrum, quod septem montibus fiebat Meminit Tertullianus libro decidololatrix Etiam, inquit, rena captanda, O septimontium, O brumae , O caro cognationis ho- Moriaria exigenda mnia. SCALIG. Est Versus alicujus veteris poetae, describentis situm terrae, ubi post condita fuit

ma cui sere geminus ille Virgilii 3 neid.

. nondum Ilium, arces Pergameae sieterant, habitabant vallibus imis. F.um Varro hic adducit, ut, quoniam hactenus explicavit origines Vocabulorum, quae in humum Pertinent, nunc ejus derivata persequatur, inter quae humor, sudor , similia Daquibus arrepta occasione, ut blet, descendit ad nomina aqua-

27쪽

rum scuti mox humor hinc fit imberque Humor . imbre

fiunt ab humu, quia, ut ait Luciliti , Terra ab it in nimbos imbresque. Roina septem montium , ut PropertiuS: Septem titus clara jugis toti quae ro det orbi. O PMA. lin. I. Terra abiit. terra abit. AUGUSTI .lin. 4. Hinc odor uti is c. J Al. Hinc sudor quamuis deorsum in terra umbra. Lego hinc sudor, Gr is quami is des sum in terram unde stimi pote, puteus nisa potius q&od Eolis

puteis oppidum Ptite t. TURN EA. Quod legitur, Hinc sudor quivis in Ierra imber, sane falsum est , etiamsi nescio quid simile voluerit Empedocles Alii verisimilius, nihilo tamen verius Hincudor. quae is deorsum in terra Gmber. Ego puto tin udor aqua vis deorsum. Hinc terra Umbria. Quod scilicet ab aqirarum Vi Umbri nimirum i πο τυν υμβρων AuctoreS, Diodorus , Solinus alii. Vel de Umbria injecit mentionem quod cum agat de infimis locis in quae in eis sunt, fortasse humilem situm Umbriae innuit: cita tunc legendum esset, Hincia r. in ciuetuis deorsum terra , ut Umbria, humilior. Ita etiam locutus est in libris de Re rustica Nam deorsum habitare dixit, pro in humilibus locis habitare. De situ vero Umbriae notum est, humilem maΣima e parte eble. Hinc Propertius dixit Mevaniam sitam loco plano, cavo Athenaeus quoque lib. I ait, Lixui niaxime deditos fuisse , quod similem ac Lydi regionem haberent, qui, ipsi deliciarum infamia flagrarunt. Etiam Lydiam planam esse, humilem, ostendit pro-

Verbium , Λυδον εἰς πεδίον προκα 2 giis. Quaret Umbrorum

talem fuisse , Sybaritarum de quibus dictum propterea,

dicuntur pingues Persio. Eo etiam spectavit Plautus Milite

cum ait:

Minime spitiator , creator sum itidem minime muccidus Post Ephesi sum natus , non in stilia, aut Umbria. rustico .cra puta deditos ini. uit Catullus quoque in Scazonte in Egnatium videtur idem Voluisse, cita corrigendus vers cuius in eo epigrammate Aut porcus Umber, aut obesus Etruscus. Ubi hodie perperam, ut prio legitur, arcus Umber. Ita

28쪽

enim Veteres, ut nos quoque hodie vulgo facImus, homines pinguesin obesos, porcos Vocabant. Pomponius Vernionibus: Porcus ess, quem amare coepi, Pinguis, non ulcher Puer. Hodie vulgo apud Nonium falso legitur Orcus Menander in Piscatore , loquens de Dionysio Heracleae Ponticae tyi anno , παχρους ἁ υς κειτ επι στομια. De tutius Dionysii edacitate , immensa corporis mole, plura Athenaeus lib. 2. Itaque errat Alciatus, qui ubicunque fit mentio Umbrorum apud Plautum, Ovidium,in alios, parcos vult intelligi. Quod ita non esse , demonstratum est. Etiam magnus ille Vir eo errore in alium longe majorem protractus est qui apud Platarchum in Symposiacis putarit de Umbrorum coenis parcis frugalibus mentionem fieri cum tamen neque ipsi frugales fuerint, neque ea sit mens Plutarchi. Locus autem , quem ille intelligit, neque posuit, est Symposiacω libro a capite IO,

μη τιθεμενους Nam ibi non intelligendum de Umbrorum coenis, sed catulorum, ferarum. ὀμ βρίκια enim, οβρια AEliano δε οβρiκαλα Eschylo dicuntur catuli ferarum. Unde etiam ex musmone sero animali, ovibus natos prisci Latini Umbros vocabant. Intellexit ergo Plutarchu prandium ferarum, και το κονοφαγεῖν , cujus nemo particeps est atque adeo, ut Plautus ait, cum quis gulas escas deυorat. Quod

proverbialiter dictum Plutarcho Mallusit Seneca epistola I9. Visceratio, inquit, ne amico, vita leonis ac lupi s. Latius equidem divagatus sum sed & neces fuit ea adducere, quae opus ess en ad probandam conjecturam nostram, ad ea diluenda , quae contra objici possent. Quare de Umbria intellexit Varro, aut quod cur τῶν δμβρων , aut quod humilis ejus situs agit enim de humo. SCALIG. Puto legendum: Quae abit deorsum in terra umbra. Varro deducit umbram ab humo, eo quod deorsum cadit in terram alii ab humore, quasi vero innes umbrae humida sint. Abit deorsum, ut Cato de Re rust. Ubi deorsum versus ibit. Varro infra m lucem caperet deorsum & lib. I de Re rust. 'ri colunt deorsum magis ystate laborant. OPHA. lin. s. Vnde sumi potest, Puteus. In superioris memoriae excusis, Vnde sumi pote, Puteus. Quae vera est lectio ,

29쪽

quamquam eodem sensu. Si aliquid mutandum esset, legerem: Unde simitur potus , meus. Sed nihil mutandum. Ita enim alibi locutus es ,rrhi scribit Simpullam vas dictum a sumendo. Est autem valde λεπτολογος καὶ στω κωτοι Til, hoc est, ineptissima etymologia si quidem putat ab illo nomine oti dictum puteum. Quare enim fons quoque, ex quo sumi pote, ita didius non est SCALIG. lin. 26. Nisi potius quod Eotis dicebam τὸν πυθιον καὶ

ποταμιον. Sic potura a potu, non ut nunc J Sic editio Romana. l. Nili potius, Eod Eoles dicebant ποτααον se Potura a potu, non ut nunc Atqui neque πυθιον Graeca est dictio in eum sensum neque ποταMος puteum significat. Et tametsi alterutrum id significasset, uno tantii contentus fuisset Varro etymon alicujus ocis non potest deduci a duabus vocibus ita dissimilibus, ut sunt ποταμ. ος κρει πυ2ιον. Vertrantu certe pro vera hanc amplexus est

lectionem cum meo ciuidem judicio illa Vera sit , quam reponemus, sic : Nisi potius , quod oles dicebant ποτῆρα,

tura, Voce nihili, nunquam a bono audiore usurpata. Est autem ποτὴ , quae πίστρη apud poetas, nisi me fallit judicium. Et non est, quod pro legitimis vocibus spurias, adukerinas supponamus. Nam in eadem editione Romana, quod postrema Verba legerint sic, Non, uti ianc a ποσω, quid sibi Velint ea Voce nulli rei, non video : nihil enim significat Vertranius certe eam secutus est. Quod autem eos induxerit, ut πυθιον hic reposuerint, id accidit, puto, quia apud Hesychium legerant, πίθιον, το δωο, Θουκυδi-δης. Cum tamen in Thucydide semper πυθιον pro templo Apollinis accipiatur utpote quod alium significatum non habeat. Quare aut erravit Hesychius , aut locus ille manculu corruptus est. SCALIG. oles dicebant sic ποτηρα, a sis tu, non ut nunc φρ Ecce .PGraeca Vox adulterina est, ut reliqtrae omnes, quae in Vulgatis libris hic exstant. Holes, inquit, Pu

teum vocabant ποτέον a potu, non Ut nunc φρέα se a Pro,

funditate. Lib. s Puteus quod a Graciam antiquum, non ununc φρεα dictum. Sed errat Varro in hoc elymo tam Graeisco, quam Latino, cum sit a Verbo Puteo, puteus. POP MA lin. 28. Puteoli J Strabo lib. D 'LU δε εισιν et περὶ Δικαρ-

30쪽

opa ρε δε, ο ὐεήν. SCALIG. Pagina I 2. lin. . Itaque eum Afranius uticulos in Togat anellat. 3Ptiti eos legendum esse, ipsius Varronis verba facile denionstrant. SCALIG. Idem in margine, Miluculos.lin. s. Quod inde suspiciunt. 3 Ita ego pro vulg. suscipiunt. AUGUSTIN. Lego: Quo deinde fuscipiunt perpettio flumen, lacus Lacuna, in qua ibi aqua. Lacum autem hic intelligo, quo ex flumine ad aquandum aut lavandum aqua eXce-Pta est, quo etiam ex aquaedu diu aut semie recipitur Terentius:

Apud ipsum lacum es stilla.

Horatius Gesie a furno redeuntes scire lacuque. TURNEB. Vetus scriptura: Quo inde suscipiunt. ego igitur Qtio inde fuscinpiunt perpetuo sumen, lactis Lacuna , lama, ubi qua contineri potes Didium est autem Quo inde pro Unde ut alibi, in qua ibi pro Ubi. Quod in idiomate Hebraeo rarum non est. SCALIG.

Iin. 8 Stagnum , quod Graece στα ανον. J στεγνὶν, aut στεγανόν. AUGUSTIN. Lego signum, quod Grace στεγνόν. TURNEB. Restitue Stagnum a Graeco στεγνόν. Male enim in editione Rom. στα μνόν Aliud enim est σταμ νος, ut sci- qui legeiunt saltem Aristophanem. Στεγνὸν igitur, quod contineat aquam , neque manare possit , ut etiam Festus scripsit. Unde Stativae aquae dicuntur , quae contraria sunt manantibus, .perennibus cujusmodi sunt son-tcs, rivi, fluvii. Varro de admirandis, ad Fundanium socerum Secundo destiativis aquis, ut sunt lacus , O stagna O putea , O maria Plinius lib. II cap. LXXXVIII In eademo oppidum haustum profundo , alioque motu terra satis as me sisse. Ita enim ego , non Statinas , ut habent Vulgata exemplar praecipue, cum in Veteribus calamo exaratis legatur stagnum, quod sane declaratio est ejus vocis deinde in textum irrepsit,

cum esset ab aliquo studioso in ora libri annotata. Statinas