De lingua latina libri qui supersunt cum fragmentis ejusdem accedunt notae Antonii Augustini [et al.]

발행: 1788년

분량: 420페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

vero reposuit, qui legerat apud Statium Statinas renatas dici quas ea sit mens Plinii. Nam si ita esset, Plinius dixisset insulam in planitie campi exstitisse. Quod sane non ridiculummodo, sed, δυνατον. Stativas vero dicebant, quomodo

calidas frigidas Bajanas, Albulas , cum subintelligerent Aquas. SCALIG. lin. 9. Habet Primum. J Vulg. primam. Sed in editione Romana de suo correxerunt, otio nomen habuit primum rinale nam nullo negotio emendari poterat Stagnum a G c στεγνον, quod non habet rimam. Siquidem Graeci vocant στεγν ον , quod minime rimosum est fideliter continet: cui contrarium Latinum utile. Sequentia Varroni verba facile probant conjecturam nostram. SCALIG.l n. a. q. stillicidia Uummaque , ut ita fluant cadantque. JVulo stillicidia. Via, qui ut ita fluant cadantque Repono :Si illicidia sumina, qtia, riti quant cadantque Ut in senarii consulto, quod exstat apud Frontinum : 'io minus ea aqua ire, cadere suere , c. Unde caducae aquae quae ex dividiis , seu calfellis, fistularum manationibus fluebant. SCALIG. lin. s. Continue. J ego continuo AUGUSTIN. lin. 7. Amiternini. Nempe qui Odit φιτερμυονες poeti S Graecis. SCALIG. lin. I 0. Qui aliter facit, ex ambitu causam dicit. J Indagabili ex iam tu causam . libri omnes, quo vidi. AUGUSTIN. Si non ei mendum in nomine indagabili, erit, quod Gr ecidicunt πευθυνος tunc auten legendum erit indagabHis. Sed uihil affirmo. Est autem ex veteri formula dictum, quae servabatur in legibus scribendis Q UI ALITER FAXIT , CAPITAL ESTO Ut in legibus uinae Regis, SI QUIS ALIU-TA FAXIT, IPSUS IOVI SACER ESTO. kν λῆ, ἐὰν ex λ-

iriolthenem Forsitan ingitur indagabilis ex ambitu, ἐξετα-στεος, πευῆυνος, ολος Sic dictum apud honos auctores indagare crimen. SCALIG. lin. 26. Nihil Latinum ut quod oritur. Quidam putant ex veterum librorum notis scribendum N hi Latinum Oignotum ut quod oritur. AUGUSTI X.

Γn. Appellatum, Dehebrim Jol. Appellatum Tibrim. Tebrim ex Plin. lib. 3, cap. s. In editione Rom. Deleberim.

32쪽

Et supra p. 2 l. 24, Tiberis , quod caput extra Latium: lege, usus caput. SCALIG. lin. . Vocitatum. J Marg. Scalig. appellatum. lin. l. Tiberinum. Marg. Scalig. Tiberium. I in clo Austrum. J Marg. Scalig. Eurum. lin. 4. Ianlius. Marg. Scalig. Manliaus. lin. 8. Sunt O nomina c. J Ante haec verba multa, ni fallor, desunt. AUGUSTI X. Idem judicabat caliger ad h. l. lin. 26 sq. At eo late Saturniam terram, ut etiam Ennius appellat. 3 Apparet manifesto esse versiculum Ennii, Saturnius illi

Nomen erat, de quo late Saturnia terra.

In fragmentis originum, quae exstant nomine Catonis, idem Ennii α κροτελευτιον legitur: A quo Saturnia olim , ubi nunc Capitolium O ab ea late Saturnia terra Itaque illud Virgilii desumtum est ex Ennio, Ianictilum huic , illi fuerat Saturnia nomen. SCALIG. Ennius in Annalibus auctor est , ante Romam conditam tenuisse illic proxima loca priscos Latinos, Cascos ipse appellat; quos Latinus Silvius, Albanorum rex, in colonia deduxit, appellavitque Latina colonias.

Saturnius illi Nomen erat, de quo late Saturnia terra:

Quam primum Casci populi tenuere Latini. Hunc autem extremum Versum citat Varro lib. 6.in eundem intelligit Cicero lib. I Tuscul cum inquit Itaque unum i lud erat insitum priscis illis , quos Cascos appellat Ennius, esse in morte sensum Hieronymus ad Nitiam : Rudes illi It lia homines, quos Casco Ennius appellat. POPIIA.

lin. r. In aedificiorum legibus parietes. J ego: In ad clarum legibus privatis. TURNEB. lin. s. Ab adventu. J Ita habet v. c. Et verum est neque assentior doctissimo Turnebo, qui legendum censet ab advectu Atqui propius est, ut Aventinus sit ab adventu dictus, quam ab advectu Advenire proprie dicitur de peregrinis. Et adventores, seu advenientes, qui peregre Veniunt, ut alibi annotamus. Quod igitur velaturis trajiceretur ille locus, pro peregrinis haberentur, qui ex ulterioribus loci adveniebant , ab adventu illo putat Aventinum dictum. Nam

33쪽

peregrinos censeri necesse est qui ita paludibus a nobis dicclusi sunt, ut ad nos, nisi trajeditari, pervenire non possint. Sc ALIG. lin. I sq. Quod ea, qua tum itur, velabrum c. Qitodea, qua tum destendebant, dicitur velabrum utrumque ex libris. AUGUSTIN. Ex monimentis Veteris scripturae legor Quod de aqua tum dicitur Velabrum. O unde e cendebant ad infimam noυam viam , locus sacer Velabrum. Ceterum Vela -hrum duplex suit: majus, de quo nunc loquitur minus, de quo infra : Ab iis palus fuit in minor Velabro a quo, quod ibi vehebamur intrabus , Velabrum ut illud maius, de quo dictam e s. Velabrorum meminit PropertiuS: Qua velabra tio stagnabant flumine quaeque

Nauta per urbanas vel fabat, aquas.

In Ve abro porro locus sacer erat, quod Velabrum dicebatur, ut Varro libro sequente tradet, p. 80 ubi Accae Larentiae sacrificium fiebat qua in novam viam exibatur. Atque hic observandum, veteres Escendo etiam pro Ascendo dixisse Livius A. d. X. Kial Octi ibr. ludorum Romanorum secundo die, C. Licinio consuli ad quadrigas mittendas escendenti, a bellarius , qui se ex Maiasonia venire diceret, reddidit laureatas literas. Varro alio loco: bine in arbores escendit vitis. Iterum: In carnarium escendit. In vetere libro scriptura haec exstat Quod ea, ova tum dicitur /el abrum. Et mox Ad infima novam viam locus sacellus labrum. TURN EA. Ita hic locus legendus est, nulla paene licentia: Cujus vestigia, quod qua nune itur, Velabrum unde ascendebant ad Rumiam , Nova vix tibi lucus, O sacellum Larum. Duo inquit, sunt vestigia, quod ille locus olim aquis inundatus esset primum, quod, qui locus nunc pedibus aditur, retinet nomen Velabri quae quidem appellatio ostendit, olim solitum velaturis trajici Alterum, quod , unde ascendebant, dicitur nunc NoVa Via, utpote quod mea ibi semper Via non fuisset. Vertranius secutus est eam eis ionem, quae ex duabus maxi-IN. Corrupta erat itaque ei non assentior. SCALIG. lin. II. Ascendebant ad timam nova via. Marg. Scalig.

descendebant ad Imam svam viam.

lin. I et Luciis est O sacellum larum. J Vetus lectio Locus 6-eellum abrum quae suspicionem mihi facit, totum hoc irrepsisse ex glossemate imperiti librarii, annotantis, Velabrum esse locum , vel sacellum quid enim ad tymon Velabri,

si ibi sui sacellum larum 8 quod in summa Sacra via fuisse

34쪽

proximum foro Romano, testantur Tacitu Annal. 7, Solinus Polyhistore Velabrum dicitur a vehendo, inquit,

quia eo ex urbe advehebantur ratibus cujus vestigia duo: primum, quod qui locus nunc pedibus aditur, habet nomen Velabri, quoniam olim velaturis trajiciebatur Palterum, quod unde ascendebant ad acellum Deae Rumiae , dicitur nunc No-Va Via, quas antea ibi palus fuisset, non via. Rumiam ea

eadem Rumina, quae mammam parvulo, ut ait Augustinus, immulgere dicebatur quia Rumam dixere vetere mammam.

Meminit Varro de Re rustic. lib. Catone de Liberis

educandis. JOPMA.lin. 17. Quadrantis ratiti. J Clausulam versus hexametri esse intelligo. Quadrans autem ratittis dicitur, quod ut a Festo Plinio scribitur' in eo esset sculpta ratis figura. Igitur ra- litus est rate notatus insignitus, ratem habens. TURNEB. ead. sq. R liqua urbis loca olim discreti, ut Argeorum sacraria in septem O iginti arteis urbis sunt disposita J Nescio

quomodo me effascinant libri antiqui, ad in laniam me prope adigunt; quorum insano amore agitatus audeo scribere: Reliqua urbis loca olim discreti, tum Argeorum sacraria, in

septem O viginti partes ubi sunt disposita. Ego in hac scriptura nihil variavi, nihil mutavi sed eam, ut reperi, sartam rectam conservavi. TURNEB. Distributa primum fuit urbs inquatuor urbanas tribus Esquilinam mollitiam Palatinam cSuburanam Per quas diffusi erant Argei per XXVII acraria. Ab eo infra in sacris Argeorum scriptum est , RIMAE REGIONIS QUARTUM SACRARIUM. Itaque Videtur Verti anius aliter sensisse in quo sane errat. SCALIG. Antiquae editiones habent, Partes urbis loca sint quae scriptura manifeste indicat, hoc glossema inducendum esse, lassumendum ex superioribus illud urbis loca. Porro regiones urbis, eaedem tribus urbanae , in initio quatuor fuerunt, Suburana , Esquilina mollina, Palatina per quas Argeorum sacraria XXVII erant disposita, sed in aliis plura vel pauciora. Nam prima regio habebat sex sacraria, ut infra scriptum est. Postea Augustus spatium urbis in XIV regiones divisit, instituitque, ut illas annui magistratus, id est, aediles, tribuni plebis, Praetoresque sortito tuerentur, audiore Suetonio Paulus Ictus de

Osticio praefecti vigilum Deinde Divus Augustu maliti per

se huic rei consuli nam salutem reipublicae tueri nulli magis credidit convehi re, nec aliuna ei rei susticere, quam Caesa rem . itaque septem cohortes opportunis locis constituit, ut

35쪽

binas regiones urbis unaquaeque cohors tueatur. Dion lib.

Pagina AE S.

sin. 2 sq. Cum Coelio conjunctae Carina Ecc. J Reperio etiam: eum Coelio conjunctim carinae , O inter eas quem locum Cerotiensem appellatum apparet. Cum autem dicit, primae regioni qua tum 1acrapium , unum ex Argei intelligit Argei porro loca erant in urbe a Numa consecrata, ubi sacra fiebant, ut auctor est Livius. TURNEB. lin. 3. Eas. J Marg. Scalig. eos. lin. sq. Quarticeps circa Minervium. J Minervium templum est Minervae, ut Dianitim, Dianae Minervium quoque a Vietore, Vel ut alii malunt, Ruso, ponitur in nona urbi regione. Ceterum quarticeps cum dicitur, & terticeps, si Volaterrano credimus, significatur Quatuor vel tres vertices habens. Cui expositioni non ast entior, cum potius intelligatur tertius aut quartu mons, par & caput. Itaque ad ordinem sunt ista reserenda , ut in Suburana regione constat, in qua princeps erat Coelius, deinde Coeliolus , mox Carinae quarticeps Cerotiensis. Sed Mad ordinem ista reserenda esse, ostendunt

liquido ea, quae Varro de Esquiliis scribit, ne plutibus id

docere coner TURNEB.

lin. 7. Cerotiens a carinarum unctu dictus Carinae, postea Cerionia.J ego jeroliensit a carin .rrum tinctu dictus Carinae, postea Cerotia. Hic autem nisi falsus , ut epenumero , augur sum Cerotiam videtur indicare appellatam a κὰρ et quod ibi caput esset Sacra viae. TURNEB. lin. 9. Streniae. Marg. Scalig. Stirentiae. lin. O. Qua sacra quotquot mensibus feruntur in arcem. 3Quod hic quotquot mensibus sacra in arcem per viam Sacram dicit ferri Varro, id intelligendum crediderim de sacris Idulibus. Nam Idibus sacerdotes sacra in arcem ferebant rei divinae causa. Ad eam fortasse consuetudinem respexit Flaccus , cum scripsit: -- Dum Capitolium Scandet cum tacita virzine Pontifex TURNEB.

36쪽

Quot Idibus scilicet, cum mactabatur agna ovi Ovid. Idibus alba δευ grandior agna cadit. Ab eo dicebatur agna Idulis , excusus lana conficiebant Flamine Diales albo galeros suos. Et sacra illa, qti. hic innuit Varro, dicebantur Idulla. Festus de sacra via loquens, Quidam, inquit, dictam putant, quod es

itinere tantur sacerdotes Italium sacrorum consciendorum cat

D. Quare non assentior viro eruditissimo A. Augustino, qui Edulium legendum putat SCALIG. lin. 3. Proximo clivo. Primori clivo. Utrumque habent libri AUGUSTI X. lin. I sq. Nunc scribitur tertia litera B. non J Emendo: Nunc scribitur tertia litera , non , Quinctiliani auctoritate fretus. Sic enim scribit lib. Et Subura cum tribus literis

notatur, C tertiam o lendit. Nam cum literarum compendio scribebaturin tanquam notabatur, Suc notatum, Suburiam significabat. TURNEB. lin. i. Secundae regionis Esquilimae ab sitiiteis: alii has scripserunt. J Emendo Secunda regionis E quiliae Galli has scripserunt. TURNEB.

lin. q. Concinunt. J Marg. Scalig. conveniunt.

lin et . Quod ibi lucus sagulatis, O lucus Mephitis, c. JLego : Quod ibi lucus dicitur fagus alis, O arum Querquetulanum sacellum, O lucus Mephitis. Dicitur autem Larum querquetulanum , ut Larum per marinum apud LiViunt, qui sunt ut Vetus exicon interpretatur θEοι διαποντιοι. Lares querquetulani dicuntur, quod ibi querquetulum fuisset Coelius enirn Dion 3 Querquetulanus a quernea silva vocatus fuit. Sed a men quo Lare querquetulano Varro appellat, prope est ut nymphas querquetulanas Pompejus Vocare Videatur. TURN EA. Al. Quod ibi lucus a talis O Larium. Qtιerquetulanum facellam O luctis Martis Puto legendum : Quod ibi lucus Tagusalis, O irarum querquetri lanum sacellum , O lucus Mephitis. Festus Querquetulanae Vira putantur significari Nympha prasidentes querceto virescenti quod genus silua india cant intra portam, qua ab eo dicta sit querquetulana Ergo Virae querquetulanae, nihil aliud sunt, puto, quam quae Graece χλωρίδ ες και η α δρυιαδς dicuntur. De Mephiti vero meminit Festus Servius Sc ALIG. Legendum 'irarum Querquerulanum, O lucus Martis Virarum Querquetulanum ita dicitur, ut emorense Dianae. Erat autem Querquetulanum nemus querneum in Esquiliis, cui praeerant Nymphae amadryades, dicta ex hoc Querquetulanae irae. Festuo Nin,

37쪽

uetulanae mira putantur Iagnifari Nymphae praesidentes querceto virestenti, quod genus sisa indicant intra portam , quae ab eo dicta st Querquetulana. De qua porta meminit Plin. lib. 16 JOPII A. lin. 26. Quorum angusti fines: non mirum. J Taxat luxum sui temporis. Quare verba ejusdem Varronis ex libro I de vita populi Rom. huc spectant. Citantur quidem illa tribus locis dispersa apud Nonium quae nos conjunximus ad hunc modum ire ordis , quae nunc es, multis annis post facta fuit: quia omnia regiis temporibus delubra parva facta, ut in ce-ιero cultu. 'lae sunt consentanea, Is sint opertina, sine elegantia, ac cum castimonia. Quid inter hos oves inters'

O eos, qui ex marmore ebore auro , nunc sunt, potes animo advertere 6 horum temporum divitias, O illorum Paupertates.

Haec ille. Ovidius Iuppiter angusta vix totus stabat in aede. Videntur ea, quae ex eodem Varrone adducit Clemens Alexandrinus, non longe ab superioribus abfuisse. Γ ποιλ α ιον, inquit, δορυ φ11σὶ γεγονέ et του Αρεως τὸ ξοανον υ αρρωνι ευγγραφουύς, χυο επω πων τευιτων Ἐπι ἰὴν ευπροσωπον ταυτὶ in κακοτεχ νἱαλ ωρμγ μοτων. SCALIG. lin. 27. Iamdiu enim late υaritia una est. DLego: Iamdiu enim lata avaritia via est atque in hac emendatione non

meam, sed antiqui libri fidem obstrictam esse volo. TURNEB. Pagina I 6.lin. . Mons teraice os, quadricepsos. modo Terti. ceps reperio in editionibus, modo Terticepsos, modo in Volaterrano Quarticepsis, modo in codice antiquissimo Quarticeps is Cum autem inveniam quibusdam in locis non Quarticeps, sed Quadriceps, nec Terticeps, sed Triceps, tum apparet, non tam ordinem signita cari, quam collium & jugorum multitudinem. Quamquam Quarticeps Terticeps legere malim, Vel Quarticeps, is, TerticepS, is TURNEB. lin. . Dexterior via in tabernota est. J Malim legere , Dex- Ieriore via in tabernula est, it supra sensera auferendi casu)quam dexterior nominandi. TURNEB. lin. 6. Septimius mons quinticepsos lucum Poetilium E quilinus 3 l. Septimitis mons quinticepsos laeum Portilium, ex cuibus es. Lego Septimius mons quinticeps lucum Poetilium,

quiliis est. Et frequens mendum hic inolevit. Nam male quinticepsos, sexticepso i scriptum est, pro luizticeps, sex -

38쪽

ticeps c. Neque enim primice sos dixit , sed si in oeps: Sc ALIG. Ide in pro Poetilium in Marg. habet Petillium.

lin. o. Viminalis a Iove minio, quod ibi arae Iunt ejus, aut quod ibi vimineta fuerunt. J ego: Vimina nata fuerΠΩΙ. ex libris utrumque. AUGUSTIN. Lego sic: Vimin. Iis, a LVeViminio, quod ibi arae sunt, qui quod ibi vimina nata. TURNEH. lin. 9. Collis Salutaris quarti ei os adversum est .la Nam, adem Salutis. J Conjicio δε ortasse , ut plerumque tilis Qvanus hariolus sum conjicio, inquam legendum, Aduersum es Apollinaris, adem Salutis ut Apollinaris collis intelligatur, in quo Apollinis aedes erat Apollinaris etiam Vicus erat in urbe Roma, cuj iis mentio est apud Victorem. TURNEB Al. Pilonoris, cui nonnulli substituerunt Pila Naris ut eo modo dicta sit Pila viris, quomodo Pila Tiburtina Sed quomodo reliqua cohaerere apte pomuit, ipsi videlint. Alii Pilia Honoris, ait Honoris aedem, majore imprudentia. Non enim, nisi fallor, antiquior fuit Honoris aedes, ea, quae Vota

est a Cl. Marcello, bello Gallico, ad Clastidium Alia autem

a C. Mario ex Cimbricis manubiis dedicata fuit. Tantum Vero abest, ut utravis haruna hic intelligatur, ut libri Argeorum non . inuS CCC annis praecedant Cl. Marcellum. Sed prosedio errarunt librarii, qui non meminerunt, cum haec exscriberent, in iis multa esse, quae postea non fuerunt in usu ex bio factum est, ut Pilonoris corruptum fuerit ex antiquo genitivo soli-neris. Ita enim legendum fuerat Collis salutaris quarticeps rivorsum es pol neris adem O Salutis. In colle enim Quirinali hi particulares fuerunt, Collis Salutaris, Apollinaris, Martialis , Latiaris Apolineris, vel Apelineris , antiquo declinatu,

D. Boveris, Sueris, JoVeris, regerum, lapiderum, nucerum. Sic apud Festum Aec erim, pro ec eum. Sic puto Cn. Martium vatem, aut torem Vetustissimum, eo declinatu usum esse, cum praesertim aliter in hexametro versu Vix facile locum hahere possit nomen Apollinis. Exstat autem apud Livium carmen illud , seu vaticinum, alienis quidem verbis, inuasi mitigatum a Livio, deterso illo situ squalore vetustatis Veritus enim fuit, ne simplex illa rusticitas versuum inquinai et delicias illas clucem orationis suae. Non tamen ita Viatavit, ut divinandi locum inaxima ex parte non reliquerit illis, qui restituere Vellent. Quae, nisi fallor, ita ab auctore relicta fuerant: Nomulida, si perdueliis expellere volais Et vomicam, qua Oentirim lotae alieni enarum

39쪽

Venii, potineri voveatis censeo ludos , ii iii A lineri fiant commune quotannis. irator ibas ludis faciundis Eu praesto Qui summum poplo plebeique undo Urbe dabit tis. Poplos oblicitus cum diderit e stipe partem, Conserinant titi privatim pro seque sui que. At bis quinque viri frcra Graeco ritu obeunto. Haec si faxitis recte gaudebita' semper Atque adeo et melior res oblica Post a. Nam istius vostros perduellis stinguet ad unum, Qui vostros campos placide nunc ruraque pascunt. SCALIG. Pro Pilonoris in nonnullis libris est Pila naris. An ergo Pila. mnaris aliis cognominata filii, quod pellere liostes, Vel quod pilis salutem date id sicut in Saliari carmine Pilomnoe opis indigitabantur Romani, velut pilis uti adsueti, Vel quia praecipue pellerent hostes, inquit Festus An potius legendum Apollinaris ut hujus nominis collis intelligatur, in quo Apollutis aedes erant, sicuti in Salutari colle alui; aedes, quae Salutis augurium Vocabatur nam collis Quirinalis hos particulatim amplectebatur, collem Apollinarem Salutarem, Martialem, Latiarem. quo intelligitur locus Ciceronis ad Atticum lib. 12 De Caesare vicino scripseram ad te, naia cognoram ex tuis teris eum συνναον Quirini malo, qu.ina a

Iutis. tu enim habitaret Atticus in colle Quirinali, haud procul templo Salutis , ibidemque Caesar ad Quirini, festive jacit, se malle, illum contubernalem esse Quirini, quam Salu

tis, ut scilicet ob tyrannidem potius Occidatur a suis civibus, quemadmodum Romulus, quam ut a Salute servetur. ΡOPMA.lin. o. Collis Mutialis 3 Collis Martialis legendum esse audio Dionysius lib. . 'Εν δε τη πολε , inquit, τον νεων

lin. 23. Apud Turaculatis adscium sitim est. 3 Cum auraculum reperiam in antiquo codice, unius syllabae supplemento a tiraculum scribo. Sic Vocatur loc is, unde augures auguria captabant. Auguraculum dicit esse Festus arcem,qeo inde auspicarentur augures Victor auguratorium e iam collocat in Capitolio. Sunt qui e Carinis captata ala uiria tradant. Auguraculum Graece οἰωνιστ:3ριον dicitur. Scribit Hi-ginus in libro de Castris metandis , in castris Romanorum suis auguraculum, quod Tacitus augurale vocat. TURN EA.

M. T. Varro I GIL C

40쪽

In antiquitus excusis, qui semper aliqlla vera Ieditionis vestigia retinent, legitur Auraculum. Quod sane ostendit legendum esse Auguraculum ad Verhum id est τ οιωνῖ σκοπεῖον. Festus. Auguraculum appellabant antiqui, qu.Πn nos arcem dicinius a quod ibi augures publice auspicarentur SCALIG. lin. 26. Palantes J Marg. Scalig. Palantei. lin. 9 sq. undem hunc locum a pecore dictum putant quidam. J Nihil deesse videtur; quia una dicit a pecore dictum, forsan intelligit a pecoris balatu, ut Naevius. Videndum tamen, num ita scripserit Varro Eund. hunc octi Pecuscum a pecore dictum putant quidam Festus Pec cum Palatii dicta est eo regio Vrbis, quam Romulus obversam posuit ea paste , in qua sim imum erat agri Romani ad mare versus, O qua mollissime ad batur Urbs Equidem nil certi statuo: tamen non ab re esse putavi, indicare de ea re suspicionem meam. Sc ALIG. lin. 3 sq. Itaque Navius Balantium appellat. Pergam equidem per Varronem grassari, , si id consequi potero quaedam ejus ulcera non manu divina tractans per sanabo, sed ope fortassis humana prosequar. Scribitur in eo : Diaque Nauius alantium appellat hic ego a Balatii Balatium legendum Ermo, praesertim libro antiquo adstipulante quamquam me codicis approbatione, sola posset analogia hoc obtineri adversus librorum pertinaciam. TURNEB.

lin. I. Et in hac regione sacriportus est 6 in ea se scriptum, Germalensis quinticepsos. J Scribo: Quod in hac regione scriptum es permalans quinticeps Sacriportus enim a Vetere libro non agnoscitur , qui in quarta erat Urbi regione, non in Palatina TLRNEB.

lin. . Quod ad cum ruminalem, hi ibi in Penti. Vera

lecti ad sum Ruminalem e Tibri invecti. Nemo paulo doctior negabit hanc veram esse, non quae exstat in editione Romana. SCALIG. lin. o. Vellera dicuntur. Vetus lectio, Vellemera Scribe, Vellemena, vel Vellimina, ut in libris de Re rustica Sc ALIO.lin. 3. Patienses Ramnenses. Marg. calig. Taties

Ramnes.

lin. 9. Sic reliqua tribus ab iis rebus, de quibus in tribuum

SEARCH

MENU NAVIGATION