Dissertatio medica, inauguralis, de malo hypochondriaco : quam, annuente summo numine : ex auctoritate reverendi admodum viri, D. Gulielmi Robertson, S.S.T.P. Academiae Edinburgenae Praefecti : nec non amplissimi senatus academici consensu, et nobili

발행: 1783년

분량: 115페이지

출처: archive.org

분류: 생리 & 의학

31쪽

DE MALO HYPOCHONDRIACO.

2splenitudinem Venosam, ultra rationem riatam, augere potest. Plenitudo tamen venosa sanguinis circuitum languidum reddit: Nam sanguinis Cursus ex arteriis, nimia quantitate accumulata in venis, magnopere impeditur. Circuitus itaque sanguineUS per totum corpus retardabitur, speciatim invasis viscerum abdominalium, ubi sanguis in statu sano, propter longum circuitum per jecur faci

endum, tarde movet. .

At inter languidum circuitum sanguinis torporemque, sine dubio, nexus ardi issimus interest Aliquando, circuitus languidus torporem, aliquando torpor languidum circuitum, essicere vi

detur.

Observatu dignum est, quod haec libraminis mutatio fit, eo tempore quum hypochondriasis frequentissime apparet. Plethora venosa, quoque, hujus mutationis proles, fere semper sese ostendit, in temperamento melancholico, quod mali hypochondriaci ferax solum est. Alvi durities, ructus, cardialgia, insatio, indigestio, anorexia, et id genus symptomatum, quorum aliquot fere semper hypochondi iasim D comitantur,

32쪽

comitantur, torpidum ventriculi et intestinorum statum haud dubie monstrant. Haec quoque hujus morbi inter prima sunt symptomata. Hypochondriacorum pulsus torporem VasO-rum, affectus animi tardiores, torporem generis nervosi et mentis, indicare videntur. EX his omnibus, quid rite colligendum est tNum torporem hypochondriasis proximam esse causam tSed quam ' angusta scientia humana, et quam raro causas rerum nobis ψstendere potes t Haec Opinio, utcunque verisimilis, haud suis dissiculta

tibus caret.

Ita, si torpor hypochondriasis causa proxima

fuisset, torpore existente, morbus semper existeret, sublato, semper tolleretur. Horum tamen neutrum Verum est. Duritie8 enim alvi, ructus, cardialia, aliaque torporis tubi alimentarii signa, aliquando fine ulla mentis affectione, et assectiones mentis, sine his torporis signis, nonnunquam apparuere.

Motus animi violentiores interdum hypochondriasini repente gignunt. Sed quomodo talis causa essectum adeo subitum, per torporem, prius inductum, edere potest tTorpor

33쪽

DE MALO HYPOCHONDRIACO. et

Torpor phaenomena morbi omnia ViX explanare potest. Quomodo, e. g. hilaritas hypochondriaca, quae, etsi brevis et rara, interdum tamen Occurrit, inde explicabitur t Quomodo ira quoque eXponetur tHaec, aliaque hujusmodi, cum opinione illa, quae torporem statuit proximam morbi causam, vix consentanea Videntur. Sed memoria semper tenendum est, aliud esse opinionem in dubium vocare, aliud eam refellere, et eam Veram esse posse, etsi objectiones validae contra stent. Ad summum, si quis negare Vellet, torporem morbi causam esse proximam, hoc sine dubio concedet, torporem saltem symptoma esse praecipuum, ex quo fere Omnia caetera symptomata

ortum ducunt.

Hinc, haec opinio, seu admissa, sive non, praX- in parum assiciet: Consilium enim maximi momenti semper erit torpori obviam ire, eumque

corrigere.

34쪽

:8 DE MALO HYPOCHONDRIACO RATIO SYMPTO AIATUM.

Symplomata primaria tantum nunc exponenda sunt; omnia enim exponere non opus est.

Indusiones e mons t.-Μotus ventriculi peristalliciis ad digestionem promovendam perquam necessarius est. Sed, in hoc morbo, summus fibrarum torpor existit, motus debilis ita lue et languidus fit.

Praeterea, humores ventriculi, qui alimenta

praecipue solvunt, quodammodo a morbo mutatos, et minori quantitate secretos esse, nobis ve

risimillimum videtur. Hinc indigestio hypo-

chondriaca. Appetitus omnino deletus. Hoc ventriculi torpido statui tribuendum est. Appetitus folito aΦidior.-Ut Ventriculus ex torpore variis sordibus oneratur, inter quas eminent acida et peracris colluvies, haec teneras et sentientes fibras ventriculi aliquando irritando, appetentiam ' cibi, praeter solitum, facile creare possit. Cordialia.

35쪽

DE MALO HYPOCHONDRIACO.

Caudiastia. aec acidae colluviei, quae ex indigestione orta, ventriculum occupat, et irritat, merito tribuenda est. Nausea frequenter cietur, vomendi nisus, et is sit vomitus fuccedunt.-Ventriculus, e torpore suo, variis sordibus opprimitur. Vis naturae medicatriae benigne nauseam ciet, quae plerumque Vomitum excitat, ad onus grave et sordidum ejiciendum. Colluvies nigri coloris jecta. Huic apud antiquos atrae bilis nomen fuit inditum, et pro causa morbi proxima habebatur. Sed effectum

esse tantum, non causam, ratio suadet. Haec ejus videtur esse ratio. Sanguis, in ramis venae portae, etiam in statu sano, tarde movetur, at

multo tardius, quando torpor hypochondriacus adest. Hinc congestiones sanguineae in visceribus, et inter alia in Ventriculo, facile nascuntur. Sed, impetu sanguinis hoc obice audio, vel laceratione vasorum rubrum sanguinem portantium, vel dilatatione exhalantium, in cavum Ventriculi, vel intestinorum, sanguis effunditur, et ibi stagnans, et quodammodo putrescens, speciem atrae bilis exhibet, quae ejicitur. In quibusdam exemplis, bilis ipsa, forsitan eX remora, atrum colorem induens, ejici potest.

36쪽

Umis et torminibus Centriculus et intesiva infestantur.-Dolores in pochon hiis ad latus est dorsum lancinantes,--Ut tubus totus alimentarius torpore laborat, motus peristat-ticus minuitur, imo, ut verisimile est, nonnihil invertitur. Faeces igitur, in tubo diutius solito detentae, acres deveniunt, tubumque adeo

irritant, ut spasmi in diversis partibus oriantur, praecipue in iis quae sub hypochondriis sunt. Quia ad caput coli in dextro, vel ad ejusdem flexuram magnam in sinistro hypochondrio,

fatus et faeces maxime retardantur. Flatus ita detentus distentionem producere possit, et fibrae renitentes distrahentur. Hinc dolores acerbissimi, et spasmi pertinaces, in omni fere parte tubi intestinatis, speciatim in ea quae in hypochondriaca regione sita est, necessarie orientur. Saepius alvi durities uetus alimentarii conditio torpida cursum ingestorum magnopere retardat. Absorptio partium liquidarum permagna insequitur. Caeterae partes, magis siccae et induratae, tardiores solito ad anum propelluntur. Hinc alvi tarditas nascitur. Glandulae oris et muci liquores suos oeundunt. Glandulas salivae et muci oris ventriculi conditione assci, ex hoc apparet, quod eo viscere

nausea

37쪽

3Inausea laborante, hae sua vice liquorum suorum quantitatem inusitatam et secernunt et effundunt. Haec glandularum assessio itaque a conditione ventriculi quodammodo pendet. Ut in hoc morbo, igitur, Ventriculus persaepe magnopere stimulatur, non mirum quidem, si glandulae quoque stimulatae fortasse consensu) liquores suos efiundunt.

Cor ipsum tremit, tifc.-Quando palpitationes cordis, impetui cuidem, qui in statu sano frequenter causa est, non attribui possunt, huic Praecipue attribuendae sunt, nempe, majori sanguinis quantitati in auriculis cumulatae, quam cor, propter torporem, Una systole ejicere possit. Obstructio aliquatenus sequitur, quae originem palpitationi praebet. Pulfus saepius turdus. X torpore generali

ager moesus anhelitu, respiratione laboriosa opprimitur.-Distentio immodica ventriculi et intestinorum, a flatibus orta, facilem diaphragmatis descensum impediendo, dissicilem hanc et laboriosam respirationem Creat. Primis viis, contractionibus spasmodicis tentatis, secundum legem sympathiae miram, hi

spasmi

38쪽

spasmi ad pulmonum vesiculas propagantur, haScorripiunt, et anhelitum producunt. Insomnis agit noctes, aut imaginatio errans fictis ludit imaginibus. ullam ratam theoriam de somno et vigilia aut medici aut philosophi adhuc excogitarunt. De his symptomatibus igitur prolixe disceptare nolumus. Sat erit nobis hic notare, quod, ut doloris absentia, placida quies, et animi tranquillitas, ad dormiendum, ita his contraria, quae in hypochondriasii occurrunt, ad vigilandum ducunt. Quod ad somnia quae solicitant et angunt,

comprobatum est, horUm naturam, ex magna parte, e cogitationibus diurnis pendere, et hinc colores, similitudines, et formas ducere. Quum

cogit tiones jucundae sunt, somnia jucunda, et quum tristes, tristia. Sed hypochondriasi invadente, mens contristatUr, et anxiis et moe

stis cogitationibus oppletur. Hinc somnia lugubria, et vanis imaginationibus perturbata. Succedunt frigidae curae, terror mortis, luctus, et insitia. ae mentis assectiones sunt. Sed quo

modo certae variationes Corporis, seu causae in illo operantes, certas affectiones mentis excitare

possunt, et Vice Versa, adhuc parum cognitum est ; quia a generis nervosi natura, et a nexu mentis

39쪽

mentis corporisque mirifico, omnino pendere Videtur. At generis nervoli intima natura latet adhuc, et diu, vereor, latebit; et neXus inter corpus mentemque stabilitus densissimis tenebris obtegitur. Absit igitur a nobis, hoc saltem in loco, procul absit, vanus ille et inutilis conatus, has quidem

Pandere res alta terra et caligine mersas.

Morbum hunc, semper curatu dissicillimum, non raro immedicabilem, esse, jam monuimus; ideoque, accessus ejus subdolus caute est evitandus, et prophylaaeis quae tutelam et clypeum Praebet, res magni ponderis non esse non potest. Uemadmodum, igitur, sano8 agere conveniat, ut hypochondriasim evitent, nunc dicere cona-

bimur. Ut causae eXcitantes et praedis ponentes Omnigenos morbos creant, in limine observare vellemus, causas excitantes Omnes sedulo evitare, et

praedis ponentes, quantum fieri potest, corrigere, perutilem esse regulam generalem. Io Haere-

40쪽

Haereditaria labes haud nostro arbitrio subjicitur ; nanaque inscios, invitos, ab ipsis incunabilis afficit. Tale etenim infaustum patrimonium, tale inauspicatum donum, non rejicere possumus. Attamen, quod possumus, faciamus. Caris saltem nostris liberis, innocuis nostris nepotibus, saluti consulamus ; connubia nunquam jungendo cum familiis hac labe in

quinatis : Nam revera, non domUS, non fundus, non auri acervus, damnum tale irreparabile unquam Compensare potest. Sed etiam, cum labia hereditariae conscii sumus, metuendUm Ct cavendum, non tamen desperandum esse, putamu8. PrUden 8 enim ac constans regimen ipsam labem tam innocuam efficiat, ut per longam Vitam morbum non excitare potuerit. Nec exempla quaedam memorabilia

desunt, ubi scilicet homines, huic et aliis diris morbis a parentibus obnoXii, sola temperantia intacti evaserUnt. Cum nulla insita sit labes, res non adeo in angustiis versatur ; et cautelae sequentes morbum

plerumqUe arcebunt.

Coelum siccum, serenum, aequale seligendum. Acr humidus, vel nimis calidus, debilitat, resolvit; ideoque nocivus sit, nec minus, etsi aliter

SEARCH

MENU NAVIGATION