De vi et usu particulæ ... Commentatio ..

발행: 1862년

분량: 52페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

3쪽

apud Thudydidem

Quam

publicae disputationi subjicit

Cand philos. Calmariensis.

in Academia Carolina a. d. X Kal. Jun. MDCCCLXII. h. R. m. VIII. Hauniae, typis Ichullgiani S. MDCCCLXII.

5쪽

ANDRE E GEORGIO EI STRO

7쪽

U4 omnes res humanae, quae quidem excoli p0SSint, primum majore in dies auctu crescunt viresque Suas Xplicant, moX vero, ubi ad summu in in Suo quaeque genere persectionissas ligium perductae sunt inclinari c0eptae ad Occasum quendam seruntur, ita lingua quaevis, dum in ore hominu in vivit, Varia mutati0num Semper subit vicissitudines. Si quis igitur linguae cujusdam accurali 0rem cognitionem sibi parare volet. Omnem Serm0ni varie lalem diligentissimo investigandam suscipiet. uae quum de aliis, tum de Graeculingua verissime dici p0SSunt. Nulla enim sere est lingua, neque apud veteres illo S, ne ille recenti0re demum aetate, quae ad tam altum gradum persecli 0 ni pervenerit, quam Graeca. lures erant serm0nis Graeci disserentia et jam ab antiquissimis temporibus Scriptores Su quisque genere loquendi usi sunt; opera e0rum praeStanti SSima OmneS, qui p0sleu ejusm0di res scribendo tractabant, ad imitandum

sibi pr0p0suerunt, quae imitatio adeo fuit diligens adeoque

exempl0 proposito quasi addicta, ut ne ab eadem quidem dialect0, qua superiores illi Scripsissent, desciscere olerent. Atque hac ex re ipsa multiplex variusque Sus loquendi 0rluS Si, nec quisquam, qui quanta sit Graecae linguae

c0pia Verb0rum, In quam diversos steXu haec exeant, quam mullis modis inter se copulentur et conjungantur,

diligenter consideraverit . facile negare poterit, linguam

8쪽

Graecam omnibus sere aliis quum ubertale quadam tum subtilitate atque elegantia longe praesture. Ac subtilit silla haud scio an in ullo genere verborum, e quibu Somnis oratio c0nficitur, magi sit perspicua, quam in particulis, ut a grammatici appellari s0lent. Ac particulis illis Graeca lingua certe abundat, quae, quum modi paene innumerabilibus cum aliis verbis conjungi poSSini, hominibus in studio iterarum Graecarum versantibus materiam disquisitionum quam uberrimam praebent. Et est tuta haec res, ut dignissima quam perscrutemur, ita ad traetandum difficillima neque eo perveniri potust, ut certum aliquid de ea statuatur, niSi, quibus modi particula quaeque a singulis scriptoribus usurpatur, eos diligenter perpenderi omneSatque inter Se comparaveris. Sed labor tam immensus supra ire unius hominis St, quam ob caussam plures ad has res enodandas aliquid pro facultatibus conserant necesse est. Multa quidem jam contulerunt viri doctissimi inulta tamen adhuc restani, quae aut diligenti0re disceptatione egere videantur aut negligenter praetermissa sint. Nam in ejusmodi quaestionibus tenuissima discrimina significalionum verborum desinienda Sunt et ad minutissimas res Saepe descendendum, neque Salis est de uno aut alter l0co, ubi verbum qu0ddam legitur, quaerere, qu0niam nisi omnibus locis inter se collulis quid vere de re ipsa judicandum sit assequi non OSSumus. 0uam vero difficile sit Sermonem vel uniu Scriptori recte cognoscere, vel ex iis concludi licet, quae de libr0 un0 quoque veterum illorum ab iis, qui philol0gi appellantur, commentatu et comp0sita Sunt. Verum enim Vero Sperandum est, fore, ut omnis illa d 0ctrina, quae in significationibus verb0rum variisque m0dis, quibus inter Se conjunguntur, explicandis versatur, talibus quaestionibus in dies magis magisque pr0grediatur, et ut ea, quae aut incerta

aut paulo obscuriora sunt e tenebris in lucem eruantur. Eo etiam nunc perventum est, ut in his rebus prosperiore Successu elaborari posset. nam Multi homines recentioribus

9쪽

potissimum temporibus in ipsa verba scriptorum a corruptelarum s0rdibus purganda Summo studio incubuerunt. Multa enim menda librariorum tollenda sunt, quae aut incuria eorum aut inscitia aut denique perverso emendandi studi in pSuin c0nleX tum rationis irrepserunt; multa quoque ab iis, qui in arte n0las libr0rum manu scriptorum investigandi et persequendi parum callerent, in editiones typis descriptas inducta sunt. Quae omnia resecari p0rtet, si in sermonem singul0rum Scriptorum inquirere volumus. Jam innibus libris scriptorum veterum Graecorum multi in studio hujus linguae peram navantes adnotata et coirimen latione Sua addiderunt; neque desuerunt, qui dissi cultates sermonis Thucydide explicare atque X cutere una rentur. Popponi, Goellero, et an tio, rue geri, aliis, laudi ribuendum est, quod mult0s loc0s scriptoris illius dissiciles et contortos explanarunt et argumentando expedierunt. Et Thucydides, creber ille rerum frequentia script 0r, multa sane argumenta posteris tractanda reliquit; nam in eo genere dicendi, quod is sibi elegit, multae insunt pr0prie tales, quae in brevitalis studio, in ipsa sermonis

sublimi late cum asperitate quadam conjuncta, in V cabulorum electione atque rnainentis orationis, in con Seculione denique verborum ma Xime cernuntur. Ac multa quidem

ad Thucydidis consuetudinem scribendi cognoscendam Belantius ille in exico a se edito contulit; attamen de articulo et pron0minibus et particulis nullam sere fecit mentionem quia ad id studium, quod ii profitentur, qui

grammatici vocantur, haec omnia p0tius reserenda esse censebat. uum ver ex Su particularum id, quod proprium esset sermonis Thucydidei, a Xime apparere , oppoad librum Botantii supplendum de n0nnullis illius generis

vocabulis literarum ordine dispositis observatione conscriptas edidit; 0ndum lamen usque ad particula a p0Stremis litteris incipientes pus ejus transactum est. Quare non prorsus inutile esse credidimus de vi et usu particulae

10쪽

ως apud Thucydidem quaerere. Atque eam viam disquisitionis ineundam putavimus, ut quae SSet naturalis et principalis significatio hujus particulae primum quaereremus, tum quomodo ceterae significationes pro varia con Seculione verborum ex illa tamquam ex s0 Ille quodam profluerent videremus. 0uapropter onmes locos, ubi ς particula

apud Thucydidem legebatur, adnotavimus et in ordinem quendam redact0s inter Se quam potuimus diligentissime contulimus. In locis Thucydideis laudandis editionem rue- geri Berol. 858-1861, secuti sumus. Ad veram atque propriam Significationem particulae ς recte desiniendam etymol0giam ipsius vocis diligenter per-Sequi neceSse erit. Atque omne S, quorum est de his rebus judicium, in e conSentituit, quod particulum ob n pronomine ὁ eodem m0d0, H αυεως ab αυτός, υτως ab osτος, ἐκείνως ab κεῖνος, aliaque id genus vocabula in m desinentia, originem ducere censent. Plurimae particula non sunt nisi Substantiva Vel adjectiva casibus qui busdam obsoletis consor mala et ab usu persectioris serm0nis jum diu intermissis; nam antiquissimum Graecorum Ser-m0nem plures habuisse casu S, quam qui in monumentis literarum, quae sibi cognita Sunt, in Veniuntur, certe constat aut saltem verisi inite est 3J. Terminali illa ως Vel, ut an liquitus erat, ωτ, nativa erat caSUS ablativi, qui olium

in lingua aris crita et prisco R0manorum serm0ne in literam dentalem exitum habebat ') literam in saepissime

in Cis. Regnier, i ait de la formation des mois dans a langue grecque, Paris I 855, pag. 382; illiner Aust Grammati d. griech. prache, Hannover 183 4 I. 361. 2.' CD. uliner l. l. 363 Α. 3; op p, Vergi. Gramm des Sanshri yα, 2. Aufl. Berlin 1857, , , png. 35 sqq. Regnier, l. l. pag. 423, ubi haec quoque ad sententiam suam probandam affert fidans 'inscription de a colonnes de Duilius on dit alto d

SEARCH

MENU NAVIGATION