Commentarii duodecim de febribus ad Hippocratis disciplinam accommodati

발행: 1771년

분량: 208페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

De Vesicantibus. 6stentescit, glutinosus est, Magna dispositione

ad concrescendum praeditu est. Hanc humo. rum in ebribus differentiam sapuisse videtur Hippocrates ; nam hic alteram anginae speciem in hieme ex humore lento&viscido, Venas obstruente, atque sanguinii spiritus vias occludente, natam eis seribit alteram aestate aut autumno ex calida nitros a Macri fluxione gigni, quae quidem asperam arteriam mordendo anginam Concitat I ).

Igitur, in ebribus inflammatoriis, heumaticis, hyemalibus, aliis, in quibus sanguis detractus glutinis vel corii instar ad superficiem concrescit, vel nimium spissias est, ad solvendum lentorem egregie conserunt vesicantia; sed in ebribus inflammatoriis intentius moUentur arteriae, quamobrem, post debitam sanguinis mistionem locum habet id remedii atque licet

motuS arteriarum, etiamnum nimis Veloces, ab

eo intendantur, brevi tantum intervallo id fiet, postea quidem eis luatis densis humoribus, pulsus sentientur molliores, Febres erunt lin

In lentis etiam Febribus, Min omnibus, ubi pulsus pro ratione morbi langueant, ad eos incitandos summum est in Veificantibus auxilium. In soporossis igitur affectibus, quibus pulsus rarus 'ardus solennis est, hoc remedium ab omnibus arripitur, praecipue si ebris simul fuerit lenior, d vitium ex crudo lento hu-L 3 Ore

202쪽

166 T. NIL more Concitatum. Et iure quoque optimo dentiamus in ebribus hyemalibus, ubi sanguis lentus spissus est, Marteriarum actio pro ratione vitii non satis valida, vescantia potissimum probarit has enim utrinque secat id genus praesidii. Si autem ad haec de usu vesicantium confirmanda ulteriori authoritate opus sit, se tentiam duorum ex maximis in arte magistris depromam. Prima erit Mercurialis, qui vesicantia ex Cantharidibus inter Italos princeps invexit. Magna diligentia considerandum esse puto, quod etiam docui de Febribus pestiferis agens, hujusmodi medicamenta non esse indiscriminatim omnibus Febribus adhibenda; nam invenio veteres tantum usos c1Ie sinapismis in iis Febribus, in quibus vel lethargus, vel C taphora, Vel propensio in somnum, aderat. In aliis Febribus magnis fugiebant usum sinapismi Itaque, si nostra vesicantia sunt vehementiora smapisiois, plane non video, Cur debeamus ita in disicriminatim uti Laudo ut utamiri in iis affectibus, ubi Caput vehementer assicitu'& praesertim frigidis affectibus, atque tum potius pedit, is adhibeatis 18I Primarius apud nos hodie medicus, qui longa usu cantharidum fa- Cultates experis est, ciliorum experimentis saepe interfuit variolis laborantes quo inmo bo nonnulli hanc medicinam, si gravior sit an sectus, nunquam negligunt aptos estis vesicaniatibus praecipit, quando evenit, ut cum pulia

ci8 De compos medicament, lib. 3. cap. 23.

203쪽

De es cantibus. 67 arteriarum exiguo clanguido sine ulla insigni

manuum intumescentia, ebricitent, . imminutis admodum Viribus torpeant magis, quam Calore urantur. In hujusmodi aegritudine imponenda brachiis cruribus emplastra vessicantia is). Haec ille caeterum non modo in variolis sed in quaque Febre, pulsus nimis rarus clanguidus vesicantia plurimum desiderat, contra, requens celer raro admodum admittit.

Adhaec autem id nosse oportet, qu6dve-

sicantia acri sua materia arteria circa locum, Cui aptantur, prae caeteris assiciant, rideo in vehementiore motus agant hinc fit, ut per proximas arterias humores majori copia sortiori impetu urgeantur ad expediendas itaque obstructiones, quae vasorum vibrationes,

fluentium impellentem impetum postulant,

juxta locos amictos admota egregium praebent auxilium, sicut in tollendis pertinacibus coxarum doloribus manifestum est. Caeterum quo majorem copiam humorum arteriae locis vessicatis proNimae recipiant, eo minorem habebunt distantiores ab eodem trunco ortae. Ita quidem vesicantia inter cervices admota fluxiones optime ab oculsis, faucibus, asperis arteriis avertere ducuntur, a cerebro

vero capiti aut spatio pone aures imposita; at si a medio corpore humores sollicitare praestiterit, extremi artus vesicandi sunt, si a superioribus sedibus ducere animus est, inferio

204쪽

168 COMM. XII. De Vesicantibus.

res Ad revellendos igitur succos malos fuitantes a sedibus Corporis internis, atque ad derivandos eos versi externum habitum, ex usu est id genus renaedit, modo aliae noxae ab eo concitatae haec Commoda non superaverint. Denique ex hac Vesicantium proprietate facile intelligunt rei medicae prudenteS, cui corporis parti in quaque aegritudine ea admoveri debent.

SEARCH

MENU NAVIGATION