장음표시 사용
481쪽
tare, et tubicinea tuba quid istu autem sit, quod aitiei-nes cantant, homo ingenuae Veritatis sciat sese negat. 3. Nos autem in Capitonis Attei Conieetanei invetitamus, siticines appellatos, qui repud sitos can- aoliti e fient, Moc est, vita functos et sepultos eosque habuisae Proprium genus tubae, qua canerent, a feterorum tuba-einum proprietatet differens.
reas nebuloso nomine esse, inxerie.
I. Quo urinistas vulgua dieit, qui rectius Ioeuli sunt,s innistas, itera I gemina, dixerunt. 2. Sicinnium enim genua veteria a lationis fuit. Saltabundi autem ennebant, quae nune alantea canunt. 3. Pollui hoc Ver- humi Attiua posita in Pragmaticia, appellarique acinnistas ait nehuser nomina credo propterea nebulolo, quod sietantum eur dieeretur, leui hacurum esset.
I. comoedos quispiam, et tragoedoa, et tibicines dia Ves adoleaeens, Tauri philosophi discipulus, liberos ho- Nilnea in delieii atque in delectamentis hahehat. 2. Id genus autem artisseea Graece appellantur ι περὶ τον δανυσον et εχνῖται. . Eum adoleaeentem Taurus a sodalitatibus eonvietuque hominum cenicorum abducere volens, misit ei verba hae ex Aristotelis libro exacripta, qui Προβληματαυγκυκλια inscriptus eat, iussitque, ut ea quotidie Ieetitaret ε. ιι τ οι Λιονυσι κοι τεχνιτα εος ἐπὶ τὸ πολυ πονηροί εἰσιν πιοτιήκιστα λoroυ καὶ λοσοφία ς κοινωνουσι δια τὸ περὶ τας αναγκαίας τέχνας αυτῶν ὁ πολυ μέρος οὐ ρων εἰνα καὶ οτι ἐν κρασίαις τον πολὐν χρονον εἰσὶν, τε δὲ ἐν απορίαις umpo ιερα δὲ
482쪽
Iis tradebat, Aristotelea Philophus regis ΑIexandri in gister, duas apecies habuisse dicitur. Ita erant, quae
nominabat ἐξωτερικα, alia, quae appellabat ακροατ α.2. Ἐξωτερικα dicebantur, quae ad rhetoricas meditati nes, facuItatemque argutiarum, civiliumque rerum notiatiam condueebant. 3. Ἀκροατικά autem voeabantur, in quibus phiIosophia remotior ubtiliorque agitabatur; quaeque ad naturae contemplatione diaeeptationemedialectieas pertinebant. 4. Huie disciplinae, quam dixi ακροατικὴν tempus exocendae dabat in Lyeio mat linum nee ad eam quenquam temelle admittebat, nisi quorum ante ingenium, et erutationi elementa, atque inliseendo iustium laboremque ex .r aet. 5. IIIa vero
ἐξωτερικάς lauditiones, Xereitiumque dicendi eodem
in Ioeo vesperi faciebat, easque vulgo iuvenibus sine d Ieetu praebebat atque eum δειλινον περίπατον PPEII hat, ilium Iterum supra ἐωθινόν utroque enim tempore ambuIana disserebat. 6. Libro quoque suos, earum Terum omnium commentarios, seoraum divisit, ut alii ἐξωτερωκοι dicerentur, partim ἀκροατικοι. I. Quo eum in vim ab eo editos rex ΑIexander eo ovillaei, atque ea tempestate armis exercituque omnem prope Alliam teneret, regemque ipsum Darium praeIris et vietorii umgeret, in illia tamen tantia negotii litera ad Aristot Iem misit, non eum reet Meiam, quod diaeiplina aeroaticas, quibus ab eo ipae emiato foret, Iibris fora estitia
483쪽
lis, qui nos audiunt, cognobiae erunt. 10. ExempIa utrarumque literarum, sumta ex Andronici philosophi libro, subdidi. Amavi autem prorsus in utriusque epistola brevitatis elegantissimae filum tenuissimum. Oti ορθῶς ἐποίησας, ἐκδους τους ακροατικοὐς τωνδο-γων ' τίνι γαρ ἐτι διοίσορ εὐυεῖς των αλλων, ia, καθ' ους σπαia1ευθημεν λογους, υτοι παντευν ἔσονται κοινοι I a.
δὲ βουλοίμην, ταῖς περὶ τα αριστα ἐμπειρίαις, ηταις δυναμεσι, διαφερειν. Eἐρουσα. 12. Ἀριστοτέλης βασιλεῖ Ἀλεξανδρι ευ πραττειν.
Erραφας μοι περὶ τῶν κροατικων λογων, ἰομενος δειν αυτους φυλατέειν ἐν αποήρητοις ποθι υν αυτους καὶ ἐκδεδοριένους καὶ ux ἐκδεσομένους ξυνετο γαρ εἰσεριο νοις τοῖς άνειῶν ακουσασιν. χήρωσο.I3. Hoc ego verbum ξυνετοὶ γαρ σιν quaerens uno iliadem verbo dicere, aliud non reperi, quam quod est seripium ara Catone in sexta risive Itaque ego, inquit, eognobiaiorem cognitionem esse arbitroru
I. Percontabar Aponinarem SuIpaelum, eum eum Ro-mne vitaleaeentuIus sectarer, qua ratione dieeretur: λα- θεο euram eatri, aut misereor vestri et late eam ve- atri eo in Io eo quem videretur habero easum rectum a.
Is hie mihi ita reaponstit: Quaeris, inquit, ex me, quod mihi quoque est tamdiu in Myeια quaestione videiu
enim non vestri oportere diei, sed vestrum: sicut Graecidoquuntur: ἐπιριελυμαι,μων, μὰ κήδομαι υριῶν, quin and wo μῶν aptius eatrum dieituν, quam vestri, et hahet easum 'minandi voa, quem tu rectum appeIlagitis 3. Invenio tamen, inquit, non paucia in Ioeiam rei atque vestri dierum, non noatrum aut vestrum. .. IIa
Rerum gestarum Iibro seeundo mo uinari σεσει, ut etiam nune nostri vobis in mentem enim: nsague vis
484쪽
quique pro vobis potius, quam Oistra Os pugnemum n quo niatro, egu mmorum nostroriam merito no a ideontinget. A. Terentius in Phormione: Di Ierique ingeni sumus Omnes nostri nosmetF-- nitet.
ses qui nostri miseritus tandem detis. 6 Et Laberius in Neeromatitia: i in diutius rotinetur, nostri Ohlitus egi. . Dubium porro, inquit, non est, quin eodem haee. omnia eas meantur nostri obviae est, nostri miseratis est, quo dicituc me poenitet, me miseratia est, me ob tua sat m. ne autem easus interrogandi est, quem genitivum grammatier osunt, et ab eo declinatur; quod est ego huius deinde plurativum est nos mi aeque decIinatur ab eo, quod estuti huius itidem plurativum est vos s. Sie namque Plautus decIinavit in Pseudolo, in hisce versibus: Si ex is ea nis Aeripossem eret rmis, quas miserias te tam misere macerent, ratio in labori ego AO-suum premissem Iaebens, Mei te rogandi, et tis respondendi m Lusi enim Plautus hoe in Iseo non ab eo stixit, quod eat metia sed ab ho quod est ego. s. Itaque sv dieere ea. Ea patrem si pro patrem meum, quo Graeei modo πω πατέρα μο- dicunt, inusitate quidem, sed reete profecto,
eaque ratione diem qua Plautus dixit Isbori mei pro Imων meo. II. Haec autem ipsa ratio est in numero PI rativo ' qua Graectus misereri eatriam dixit, et quam. Cicero evnΦenta vestrum, et contentio nostrum dixit; quaque item ratione madrigarius in Annali unlevie atino Verha haec posuit C. ari, ecquan a nostrum et respublieas mise-δseur Cur igitur Terenti a somnus nostre, non nostraem, et Afranius notiri miseritus
est, nou nostrum ' NihiI herese, inquit, mihi de istare in mentem venit, nisi avetoritas quaedam vetustatis
485쪽
non nimia anxie neque superstitiose IOPrentia. . Nam aleuti munifariam aeriptum est vestrorum Pro eastum; ut in Platili ostellaria, in hoc versu: Verum illud esse maxuma pors vestrorum inteuem eum vellet maxima pars aicere vestrum ita nonnunquam eatri quoque distum est pro vestrum. 13. Sed procul dubio qui rectissime Ioqui volet, vestram potiua dixerit, quam vestri. 16. Et ideirco importuniamine, inquit, fecerunt, qui in plerisque Sallustii exempl ribua, scripturam istam sincerissimam eorruperunt. Nam eum Ita, in Catilina aeriptum essee: Saepe maioris vestram miseritiplebis Romanas vestram obIeverunt, et vestriauperseripserunt. Ex quo in Iurea clibros mendae Iairus Indoles manavit. II. Hae memini mihi Aponi- narem dieere, eaque tune ipsa, ita ut dicta fuerant, no- Lavi.
I. Μira et prope adeo ridleuIa diversitas fabulae apud Graeco poetas deprehenditur super numero Niobae fi- Iiorum. 2. Nam Homerus pueros Puellasque eius Malaeno diei fuisse, Euripidea hi septenos, Sappho bia novenos, Ba hylide et Pindaruchia denos quidam Hii aeriptores tres fuisse OIos dixerunt.
I. Annianus poeta in fundo suo, quem in agro FaIiseo ponsidebat, agitare exa aoIitu vindemiam hilare atque umoeniter. 2. Ad eos dies me et quoadam item Iio familiare vocavit. 3. Ib tum coenantibus nobi magnu ostrearum numerus Roma missus est. Quae eum appositae fuissent, ei muIta quidem, sed inuberea macraeque essent Luna inquit Annianus, nunc vadelicet en .eit ea re ostrea quoque, leuti alia quaedam, tenuis
486쪽
exsuetaque eat. 4. Cum quaereremus, quae una emaeneaeente Luna tabeaeerent Nonne Lucilium, hetin nostrum meministi Meere: Laena alit Ostrea, et i DLeMinos, muribusinorrea Et peeui a M. 5. Eadem autem ipsa, quae reseente Luna Mineunt, a seiente eontra Luna defiutat. 6. Aeluroruin quoque e Ii ad easdem vi a Iunae aut ampIiore sunt, aut inin rea. I. Id etiam, inquit, multo mirandum ea magis, quod apud PIulare in in IIII in Hesiodum Comment Tio legi Caepe tum revireaei et eongermina ieeelente Iuna, eontra autem inareaei adoIeaeente Eam nullammae Meunt sacerdotes Aegyptii eur Pel totae eae non edant quia solum Merum onmium conira Iuntae a menta atque damna, vice minuendi et augendi habeat
s 3 t. e nutriuia aerioninus, quae eum Iem aegretur et Vindiuiae eontenduntur, diei nune quoque apud Poet
487쪽
xem solant. I. Rogavi ego Romae grammatietun, eeI tiri hominem fama, et mesto nomine, quid haec verba e aeni. Tum ille me despieiena: Merras, inquit, ado-Iεaeena, aut Iudis rem enim doceo grammaticam, non ius eapondeo: si quid igitur ex Virgilio, Plauto, Ennio quaerere habes, quaeras licet. . Ex Ennio ergo i uoum est, magister, quod quaero Ennius enim verbiatilace aua est. 4. Cumque ille demiratus aliena haeeenae a Poetis, et haud uaquam inveniri in carminibus Ennii diceret, tum ego ho versu exietavo Annali absentea dixi: nam forte eo tanquam insigniter praeter alios
edicto memineram: PMliaur a medio a lentias vi gerarer rex. Spernitur Orstor bonus, horridus miles,matur. Haud Gerea Metis,ertantes, nee maesedistis, miscent ἐnter sese in ieitia agitanisa. Non ex sura manum consertum, est mres ferro Rem repetunt, regnumque petunt, vadunt fouda s.
5. Cum hos versu Ennianos dixissem Credo, inquit grammaticus, iam tibi. Sed tu velim restas mihi, Q. Ennium didicisse hoc non ex poeticae literia, ae ex iuria aIiquo perito. Eas igitur tu quoque, inquit, et discas, unde Ennius didieit 6. Usus eonaiIio sum magistri,
quod docere me ipse debuerat, a quo discerem, praeie monstrantia. Itaque id, quod ex Iure nauItis ex librisque eorum didici, inserendum hi commentariis existimavi quoniam in medio rerum et hominum vitam quieolunt, ignorare non oportet verba actionum cia vilium elebriora manum eonserere est, de quare diseeptatur, in re Praesenti, sive ager, sive quic alius est, eum adversario almes manu prendere, et in ea re omnibus verbia vindieare. 8. Vindicia, id est, eorreptio manus in re atque in Ioeo praesenti apud Praetorem
ex duodeeim Tabulis sebat, in quibus ita scriptum est:
Sed postquam Praetore propagati Italiae finibus, datia iurisdietionibus, negotiis Oeeupati, proficiaei vindietamu
488쪽
dieendaram ausa in Ioriginquas res gravabantur insibtutum est, contra duodecim Tabulas, aesto Leomae a, o litigantea non in iure apud Praetorem manum Commverent, est ex iure manum consertum vocare t id est alterisIteram de iure ad Oonserendam manum in re de qua ageretur, voearet atque prolaeti simu in agredi, de quo litigabatur, terrae aliquid ex eo, uti un-gk- m, in tua in urbem ad Praetorem deferrent et in ea gIeba, tanquam in toto agro, vindicarent: IO. idque Ε nina significare volens, ait, non, ut ad Praetorem olitaneat, agi Iegitimis actionibus, neque ex iure manum ma- aerium, seu beIIo ferroque, et vera vi atque oIida: Ῥοὸvidetur dixisse, eonferena vim illam ivitem et seatue viam, quae verbo diceretur, non quae manu fieret, eum vi Mulca et eruenta.
I. P. Lavinii Iiber ea non incuriose factus 2. Is is aeriptus est De Verbis sordidis. In et acrisait, euianam vulgo diei, quasi seculnam quem in s&gantivi, inquit, sequuntur equestrem, emrnt. 3. Utrumque vocabulum a sequendo factum est: quod' eius, qui eIFinua sit, utraque pars fidem sequatur. 4. Scianomalu'tem acriptum esse in Logistorico Μ. Varronis, qui inseruhitur cato, idem P. Lavinius in eodem libro admonetid. Sed quod apud sequestrem dep0situm erat, sequestropositum per adverbium dicebant. Caio De PtoIemaeo contra Therinum: Per deos Mnmortaris, nouis vos aeg-stro ponere.
489쪽
Atqui iurandiora Mia reperiri queunt. Ipse autem ad hoc scripsi, ut liberia quoque meis paratae istiusmodi
remissione essent, qualido animus eorum, interstitioneuIiqua negotἱorum data, laxari induIgerique potuisset. 2. Usi autem sumua ordine rerum fortuito, quem nisu in excerpendo feeeramus. Nam proinde, ut librumquemque in manus ceperam, seu Graecum seu Latinum,
vel quid memorata dignum audieram, ita, quae Iibitum erat, cuius generia cunque erant, indistinete atque promiscue annotabam eaque milia ad subsidium memoriae, quasi quoddam literarum penua, reeondobam ut, quando usu venisset aut rei aut verbK uiua me sorte repens oblivio tenuisset, et Iibri, ex quibus ea sumser in non adessent, faeiIe inde nobis inventu atque depromtu foret. a. aeto igitur ea in his quoque commentariis eadem xerum diaparilitas, quae fuit in lilia annotationibus pria Minia qua breviter e indigeste et incondite anu tionibus, tractationibus, Iectionibusque variis Reer mus. 4. Sed quoniam longinquis per hiemem noctibua In agro, sicuti dixi, terrae Atticae commentationea valloe Iudere ae facere exorat aumus idcirco ea inseripηimu mettam Ausearum, nihiI imitati festivitates inacripti amm, quas Ierique atii utriusque linguae scriptores iv Id genua libria feceruut. 5. Nam quia variam et miscet Iam et quasi leonfusaneam doetrinam eonquisiverant, eo titulos quoque ad eam sententiam exquisitissimos indiderunt. 6. Namque alii musarum inseripserunt; alii
ράξιφιδας. m. Est qui memoriales iitulum fecerit est
490쪽
qui φαγραντικα, et Πυρεργα, et ιδασκαλικα. En item quis istoriae naturalia est Παντοδαπῆς ἱστορίας est praeterea qui ratum est itidem qui Παγκαρπον est qui ὁπων aeripsit. s. Sunt item multi qui Core et
nere neque item non nunt, qui indice Iibria via Neerunt aut Epigesiarum morae πι aut Epimesticσθα quaestionum aut Confusarum; et quaaedam alia inueripta nimis Iepida, multasque prorsus sucinnitate redole tia. 0. os vero, ut e tua noster eat, ineurioae et immeliis e ac prope etiam submatis ex ipa Ioco aetempore hernarum viguiarum inueres Melea inseripsimus tanquam tum ceteris omnibus in ipsiua quoquem aeriptionis Iaude cedentes, quantum e simu in eum et elegantia seriptionis. II. Sed ne eo uium quidem in exeerpendis notandiaque Te incidem mihi, quod plerisque iIlia, fuit. Namque illi omnea, et eorum maxime Graeci, multa et varia Iectitantea, in qua re eunque i eiderent, Iba, ut dicitur, linea sine ura diaeriminia, s Inmisopiam feetati eonverrebant quibus in legendi a te animus aenio ae taedio Ianguebit, quam unum alterumve repererit, quod sit aut voluptati Iegere, nut euntii Iegisse, aut usui meminisse, II. Ego vero eum illud Heracliti Ephesii, viri summe nobilia, verbum ordia herem, quod profecto ita eat Πολυμαθίη νοον υ δεδήσκει, ipse quidem VoIvendia transeundisque multi admodum voIuminibus, Per omnia semper negotiorum i tervassa, in quibua furari otium potui, exeretina dere susque sum sed modie ex ita, eaque sola necepi, quae aut ingenta promta e Mitaque ad honestae eruditionis cupidinem utiIiumque artium contemplationem eIeri facilique eompendio ducerent, aut homines Ilia iam vitae negotiis oceupato a turpi certe meatique erum aruque verborum imperitia vindicarent. 13. Quae eminautem in his commentarii pauea quaedam erupuIoa et unxia, vel ex grammatica, vel ex diiaeetiea, veI etiam ex geometria, quaeque erunt item paucula emotior nuper augurio iure et pontificio, non oportet ea defugere, qu