De Argonautarum fabula quae veterum scriptores tradiderint...

발행: 1886년

분량: 70페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

- et His de causis fabula ita explicatur: Crius erat Athamantis minister, qui Mixum de patris consilio certiorem fecit Phrixus igitur navem conscendit opibus 7 impositis magnis aureaque statua, quam elopis mater nomine Cos' faciendam curaverat Helle periit in itinere ceteri vero cum ad hasin pervenissent, sedem ibi ac domicilium constituerunt, et Miso quidem nuptam dedit Aeetes filiam Chalciopem statuam illam muneri adeptus. Jam de Harpyiis idem sic alucinatur ):Ρhineus, aeoniae rex, oculos senectute, morte filios amiserat. Quo natae, Erasia et Harpyria, cum victum patris perderent, Zetes ' Calaisque, filii Boreae, hominis haud ignobilis, quos regis vicini misereret, filiabus expulsis rei familiari unum e Macibus praefecerunt. Medeam denique ut recoctis senibus iuveniles annos reddentem veneficae infamia liberet, primam invenisse opinatur et sudatoria debilibus salubria et herbam canos crines nigrossissicientem ii). Propius etiam ad Dionysii Mytilenaei sententiam accessit Heraclitus περὶ πιστῶν Helle et Ρhrixo, quibus Ino noverca insidiaretur, paedagogus nomine Crius in naviculam impositis aufugit Helledscidit in fretum Hellesponti Phrixus autem servatus est Eius amore incensus Aeetes Crium officientem excoriavit pellemque, quae propter fidem famuli aurea dici fertur, paxillis affixit ).7 Quas Lampsaci deposuisse dicitur in schol Apoll. Rhod. I, 33. 8 Eos seo. Mich. Apostol. XIII, 46 . XI, 58 L. et Eudoo. CCCXLII p. 1463, qui alaephatum exscripserunt. 9 Palaeph. cap. XXm in estem. μυθογρ. p. 268 m Mich.

Taetκ Chil. I, 21 sqq. 10 Palaephatus, qui Boreae cum Iovis Antiopesque fili conf-deret, scripsit aῆθος . 133 alaeph. cap. XLIV. Westem. μυθογρ. p. 306.12 Heracl. cap. XXIV. esterm μυθογρ. p. 3i3 sqq.

12쪽

Tauros vero Colchicos propter aviditatem, quos conspexissent lacerandi, ignem evomentes fingi arbitrabatur M. Ineptissimum omnium est, quod Anonymus περιαπι--ων ' quocum Suidas ' ad verbum consentit, et Oh raxi' vellere aureo artem auri chemice emciendi membranis inscriptam significari censuerunt. Consideratius Strabo et Phrixum et Jamnem metali rem causa, quibus Colchica terra abundaret, eo profectos esse iudicavit '). Fabulam autem aurei velleris inde exstitisse, quod aurum torrentibus delatum a Soanibus '), gente Colchis vicina, velleribus lanosis exciperetur 'q). Eandem velleris aurei explicationem amplexus est APpianus i). Denique iidemus Iasonem, ut praedones mari extu baret, exiisse ait ' . Symplegades ratosthenes in tertio libro Γεωγραφικῶν inde nomen duxisse contendit, quod a Donte navigantibus discedere, a latere autem concurrere viderentur M).Ρlinius a Medea pellicem ita crematam esse explicat, ut coronam naphta imbutam, postquam sacrificatura ad aras accessisset, ignis corriperet ).13 Heracl. cap. VIII. estem. Μυθι ρ. p. 313 sqq. 14 Heracl. cap. XVII. estem. μυθογρ. p. 313 sqq. 15 Monym. cap. III. estem. μυθογρ. . 321. 16 s. V. δέρας χρυσομαλλον.17 Eustathius ad Dionys Perieg. V. 689.18 Strabonis Geographica curantibus C. Maellero et F. Diibnero, Parisiis 1858. Lib. I cap. 2 s. s. Is Eustathius ad Dionys. orieg. v. 68s eos Thoanes appellat. 20 Strab. XI 2, 1s. 21 B. Mithr. 103 conLaelin hist nat. XXXII, 52 cap. 3 seci 163.22 mutarch. Thes. cap. XIX).

13쪽

Recentiores plerique Argonautas commercii causa expeditionem in Colchida usque obiisse suspicabantur sive auri sive, ut Is Vossius ' mavult, pretiosarum pellium et praesertim Zibellinarum abundantia allectos. Quibus respondet ei chertus ex eo, quod arietis patria non Colchis, sed hessalia sit, sequi opes, in quas vellus aureum accipiatur, hinc illuc esse translatas ). Itaque ipse vellus interpretatur divitias, quibuscum Phrixus dissensionibus domesticis coactus clam nari, quam

nisus auctoritate nonnullorum veterum scriptorum, cum moris

fuerit apud Graecos navibus nomina bestiarum indere, quarum imagines prorae sint appositae, arietem intelligere non dubitat, in terram Colchorum confugerit ).Ρhrixum autem ab Aeeta interiectum ut ulciscerentur, vel si alteram fabulae formam praeseras, eius divitias in sacro nemore depositas recuperarent, Graecos duce Iasone eahe salia in Colchidem navigasse atque incolumes nec re insecta rediisse ). At arbitrari fugam taxi reapse causam expeditionis Argonautarum fuisse iuxta leviter est iudicantis, ac si quis Helenae raptum veram belli roiani causam statuere velit. Ρraeterea cum O. Μuellem ' obiciendum est initio neque universorum Graecorum, sed modo innyarum viros sortissimos esse profectos, unde postea Argonautis nomen erat innyis, neque Colchida petiisse, quam usque ad Eumeli aetatem

nemo noverat, sed terram incertam nomine eam.

Ρrimus viam ad rectam huius fabulae interpretationem munivit . uellerus neque vero satis dilucide disputavit aut omnes potuit expedire dissicultates:

14쪽

Athamas, quippe qui deae mortalem superduxisset uxorem, posteros religione obstrinxerat'), ad quam expiandam Iovi Laphystio maximus quisque natu vel eius loco, si fuga salutem petierat, aries mactabatur ).Ρostea demum hrixus propter insidias novercae fugisse sabulose referebatur '). Expeditionis vero Argonautarum fabula non solum navigationi a inyis primis exercitae originem debere, sed commenticiam quandam symbolicamque vim habere ei videtur' .

Namque Jasonem deum esse Vere reconciliatorem, eundem cum Jasione-Cadmito, uno e Cabiris, eundemque cum

Cadmo rege hebarum '), et petiisse arietis pro Phrixo mactati vellus Laphystio sacratum adiuvante Medea, numine Junonis haud dissimili λ).

Sed ne hanc quidem explicationem omnino probaverim. Νam gentes nondum adultae et quasi infantes ignorant res caecas et ab aspectu iudicio remotas, earumque fabulae semper manant aut ex vita singulorum aut ex rebus gestis totius nationis aut ex iis, quae in natura rerum fiunt et a

deis ipsis perfici finguntur.

. 3. Jam vero equidem sententiis nixus, quas nostrae aetatis

viri doctissimi aperuerunt, fabulam explanare aggrediar. Cadmum veteres omnes e moenicia coloniam Thebas deduxisse crediderunt. Recentiorum complures improbabile esse rati a gente maritima mercatoriaque urbem condi procul a litore eam opinionem impugnaverunt. At iis hoc tantum concedere possum illam dabulam falso loco annexam

15쪽

-- 11 --

esse, qua constat redigi in memoriam emporia, quae quin Phoenices in oris et insulis Graeciae olim constituerint, nemo est qui dubitet. Quos cum ubique loca ad rem accommodatissima seligerent, cui mirum videbitur non fugisse sinum Pagasaeum, qui faciles appulsus et aditus in terram silvis frugibusque abundantem patefaceret i).Ρhoenicum exemplo incitati mox Graeci quoque mare sunt ausi intrare, quorum primos longius navigavisse innyas ipsae Argonautarum fabulae testantur. Profecti vero sunt inyae pariter atque duces eorum et

magistri nulla alia de causa, quam ut mercaturam facerent. Quae sententia confirmatur munere, quo Homerus amnis

filium Euneum fungentem inducit. Is enim ubi amplissimo dono ab Atridis praecipuum vendendi ius redemit, aere, ferro, taurorum pellibus bubus, captivis, vina Achivis divendit ). Alias etlani vendit Lycaonem, riami filium, quem ab Achille mercatus est argentea amphora ). Hanc quidem explicationem eicherius A ad vetera illa tempora minime accommodatam esse putat, sed obliviscitur has primas navigationes non Achaeorum fuisse, ut e priore pulsi novam patriam vi armorum expugnarent, sed de stirpe Aeoli inyarum, quos cum negotiandi ac navigandi studio tum ingentibus divitiis semper praestitisse ipse ait δ).

Attamen concedam inyas nec sola quaestus cupiditate, ut illorum itinerum pericula subirent, impulsos esse, sed etiam studio orbem terrarum cognoscendi, neque in nimiam religi nem vertisse ab inferioribus vi capere, non pretio emere, quae sibi placerent. Se committunt igitur inyae, quod eis obvium erat, mari Aegaeo et ad orientem versus in terram longinquam perveniunt, unde, postquam multis periculis in dies magis

16쪽

- 12 auctis perfuncti sunt, denique incolumes et divitiis onerati in patriam reveniunt. Quam terram ignotam fama omnibus miraculis exorn vit. Videbatur populo esse ea, quae Solis palatium sustinebat eoque ια id est γαῖα, terra κατ ἐξοχην, nominis tur' li eam habitanti Aeetae' erat cognomen, quod postea de ademptum et homini ficto inditum est, qui eius filius Aeaeque rex putabatur. Haec ea nescio an fuerit initio Lemnus, ubi in sconsedisse uxoresque indigenas duxisse pro certo firmari Oportet. Quorum posteris ad ipsos Argonautas relatis, ut repentinus horum cum Lemniadibus concubitus veri similior videretur, fabula de maritorum perfidia neceque inventa est. Μο autem Asiam minorem eam habitam esse ex eo concludere velim, quod eos ab Athamante condita esse proditur ').Ρaulatim ver expeditionis finis longius atque longius prolatus iam ante Homeri aetatem in onti mini ora quaerendus est, si iure suspicor Symplegadum fabulam ex illo oculorum indibrio ortam esse, quo litora Bospori mediocribus et paene paribus intervallis inter se distantia invehentibus concurrere videbantur.

His igitur Minyarum navigationibus debet originem de Argonautarum expeditione fabula. qua restricte distinguenda est et fabula Phrixea si

Iasonea, quae, cum utrique vellu8, symbolum nubis, commune sit, ad ea quae in rerum natura fiunt, remeantur.

Phrixus significat imbrem ex nube cadentem, Hellesplendorem coeli vespertini nubibus reflexum. Ab huius cultu per innyas in Asiam propagat Hellespontus nomen accepit. Sed sub ea voce vetustissimis temporibus non modo fretum

6 cons ueller Orch. pag. 69; tender de Argonautarum adcolchos usque expeditione fabulae historia oritica, Ilia 1874; pag. s.

7 eoni Stephan 'gant. s. V. Aia.

8 Strab. XIV, 1, 3.

17쪽

Neptuno matrimonium iniisse. Athamas est deus aetheris. Cui nupta Nephele dea nubium, ubi disparuit, agri siccitate laborant. Haec ut removeatur, quantum valebant Phoenicum ritus, qui per In nem repraesentantur, homines atque adeo ipsos regis liberos mactari placet. Eius consuetudinis vestigia etiam belli Persici tempori--i' et in Sophoclis Athamante inveniuntur. Fabula Phrixea ab Orchomeniis potissimum effngebatur. Jolei ii contra Jason colebatur deus aetheris, sed qui nubes non fugat, sed refert una cum Medea, dea nubium.

Ut igitur illa tempus aestivum, ita hac fabula tempus imbrium sigificari mihi videtur. Idem atque Iason est Aeson deus, qui agros imbribushmgilam reddit, sed a Pelia, deo marino, eicitur, id quod

ad innyas ex agricolis nautas factos referendum esse existimo.

Posterius ason divinitate privatus tam arcte casibus Argonautarum implicabatur, ut non iam possit disiungi. Quamquam ea, quae a Medea in Graecia gesta sunt eique

acciderunt, ab ipsa expeditione secernam. . 4.

Argonautarum expeditio iam antiquissimis temporibus in ore hominum atque adeo versibus celebrata erat, quae a mina novit et Homerus. Sed diligenter Ilias et Odyssea inter se distinguendae sunt. Illic enim commemoratur Lein

nrus meus, quem Hypspyle ex Mone peperit. id quod

18쪽

auctorem Iliadis e carminibus Argonautarum ad orientem versus navigantium hausisse neque, quanta fide erat, quidquam mutavisse apparet

Aliter res se habet in Odyssea, cuius libro X-XII, cum ibi rinciae lantis in Cygici urbis finibus siti mentio fiat, post Olympiada VII natos esse lata musi recte

conclusit.

Ri cum Planctas, quas auctoribus Τgeines et Hesychio β)et Strabone ε easdem esse atque Symplegades pro certo haberi potest, tum insulam Aeaeam in mari occidentali positas esse tradi . uellerus si accurate et subtiliter ostendit. Sed haec omnia ab ipso Homero vetera Argonautica, in quibus Aeam orientem versus sitam esse ex Od. XII, 3 M., qui versus nisi de regionibus orientalibus intellegi nequeunt, manifesto apparet, libere in rem suam convertente in mare occidentale translata esse idem' iure Strabonem ' secutus et ex Minyarum colonia Lemnum deducta et ex maiore Mbulae Argonautarum vetustate colligit Quamquam innyas primum, etsi breve tempus, occidentem versus navigavisse non promus negare audet, cum dicat, ,das die Pagaseusche Seessiri bald vo Anfan an in notadsiliche Richiunggenomme habe δ).1 Di homerische Odyssee o A. ircthom Excura II pag. 287-290. I. Auflage, erit 187s. 2 ad Lycophr. V. 1285. 3 s. v. πιμπληγαδες. - 2, 12 cf. Arrian. eripi. oni. o. 25, 3. 5 Oreh. pag. 27 sqq. Mendum, quod ibidem pag. 273 irrepsit, ita corrige, ut scribas: die ordgestirne stet links habend secundum Od. V 276 sq.: Tην γαρ sc. Ἀρκτον δ' μιν ανωγε καλυψω, δια εοων,

19쪽

quidem Aeaeam et eam eadem nomina esse, sed diversas

terras significare contendit inductus iis, quae Hesiodus tr didisse ferturi', insidentem currui Solis Circen in insulam Tyrrheniae propinquam erVenisse. Circen initi in patris aedibus habitasse etiam probatur campo Circaeo, cuius in Colchorum terra siti mentionem

fecit Apollonius Rhodius ii et imaeusi ). Sed quis est, qui non intelligat hanc fabulam, qua Ci

cen non solam emigrasse, sed cochlee instar partem alteram

pristini domicilii secum abstulisse, alteram Aeetae fratri

permisisse, ut credamus, cogimur, inventam esse ab Hesiodo, ut quae inter Odysseam et Argonautarum carmina intererat, explicaret discrepantiam. Nam apud Homerum quoque Aeetes et Circe tam arcte coniuncti sunt, ut recte . uellerus λβ coniecerit in Ody se eos eam insulam occidentem versus sitam una habitantes fingi. Loci a Stendero ex Iliade citati propter auctorum diversitatem nihil demonstrant. Sane Aeetes cum a patre non immortalitatem nec vires divinas relictas acceperit, potestatem fata heroum Homericorum moderandi non habet; quare fabula ab Homero commutata Argonauticon poetae, praesertim cum, quo Circe functa erat, muneris partes Medea, veneficiorum non minus perita Aeetae filia, omnino expleret, ut et ipsi viam mutarent, non sunt adducti.

20쪽

Cap. I. . 1. Ei l co rum princeps II o me russi, ut omittamus Inonem, Cadmi filiam, sub nomine Leucotheae in numero dearum repositam i), fabulae Phrixeae nusquam mentionem facit sive consulto sive inscientia, a qua non abhorret in Iliade decies, semel in Odyssea Hellespontum legi, quod nomen ipse ab Achaeis, hi a Minyis acceperimi. Neque in Hesiodi theogonia plura quam Inonem Cadmo et Harmonia hebis natam esse inveniuntur ' Sed hanc extremam partem carminis a versu 963 proficiscentem iam . . olfi R et M. G. Heyneus' additamentum esse duxerunt, quod arcis hespelius si posteriori cuidam poetaed0beri existimat.

Hesiodo etiam Κατάλογον γυναικων Vetere ad unum atque Oeas praeter ausaniam omnes ascripserunt.1 Od. V, 333 sqq. 461.2 Hesiodi carmina reo Carol. Goetuing. d. III, quam curavit

Joannes lach, ipsiae 1878 v. 7 sqq. 3 Theogonia Hesiodea Observ. pag. 140.4 Epistolarasmii. Ibidem pag. Ib8. 5 Hesiodi, Eumeli, Cinaethonis, si et carminis aupactii fragmenta coli. Guil. Marchschestes, Lipsiae 1840. Comm. pag. 120 sq. 10s.

SEARCH

MENU NAVIGATION