De Argonautarum fabula quae veterum scriptores tradiderint...

발행: 1886년

분량: 70페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

expositae erant, oearum vero auctor acquiescebat in celebranda prole mulierum mortalium, quae cum deis rem habuisse ferebantur. Quae carmina etsi diversi poetae conscripserant, propter argumenti similitudinem postea ita coniuncta sunt, ut Oeae Catalogi librum quartum et quintumessicerent k3. Editae sunt, ut archschesselius ' ostendit, quem secutus est Κirchhοssius 7 , post Ol. XXXVII oeae, quibus contineretur nymphae Cyrenes fabula, quam ante huius nominis urbem conditam oriri non potuisse . uellerus ' recte monuit. Ac ne catalogum quidem illi ' ad

multo vetustiora tempora rettulerunt. h. Bergilius 'hautem cum omnes ad hanc sententiam probandam ratione respueret, nimia fide usus Catalogum ab ipso Hesiodo, alterum carmena posteriore incertae aetatis poeta factum esse arbitrabatur.

Ex Catalogi fragmentis IV, H, ΙΙΙ' ), restitui potest hoc

stemma antiquissimorum Graeciae nobilium: Προμηθεν - Πανοωρη Λευκαλίων - Πυρρα Λωρος Ξουθος Asολος Κρηθεος - αμας πιστέφος Σαλιιμνεν Περιηρης. Quorum in sortibus enarrandis poetam, simulatque de

Athamante dixit, Phrixi quoque fabulam intexuisse veri simillimum est, etsi nullum, quod huc pertineat, fragmentum Catalogo diserte assignatur.

22쪽

- 18 ea perscrutantibus nobis primum occurrit nomen Phrixi. Qui a Phineo de via doctus ' ex Jophossa, Aeetae filia, quattuor filios genuit Argum, Phrontin, Melam Cytisorum δ). Argus sit Admeti filia erimele Magnetem procre verunt i ).Jam tum igitur Phrixus causa quadam coactus e patria fugisse et mari superato ad Aeetam pervenisse fingebatur. Sed cum omnia haec neque ab Argonautarum expeditione abhorreant et meta in hac quidem, non autem in taxea fabula describenda a muliere amplexu dei usa e more suo

incipere potuerit, incertum est an in oeis sabula, de qua agitur, ipsa defuerit. Quare equidem fragmentum CLXXXIII 12 λβ), quod Μarckscherilius aliique eius qui scholia Germanici Strog-giana confuse consultiq), dubia auctoritate in errorem rapti, ad astrologiam, quam Plutarchus 7 et linius ' et schesiasta Arati ' adversante Athenaeo δ' et ipsam in libris ab Hesiodo scriptis numerant, rettulerunt, Catalogo quam eis, ut vult Robertus λ), assignare malim.

15 Eratost h. Catast. XIX: ευε δε ροσην δερκν, ως Ησιο-δος καὶ Φερεκοδης εἰρήκασιν Hygin astron. II, 20 quem arietem Hesiodus et herecydes ait habuisse auream pellem Schol. Germanici Basileensia p. 79, 18 aureo vellere cata Hesiodum. 16 cod. Strogg. p. 142 Arietem namque, ut Hesiodus et Ρherecydes dicunt, inter astra conlocatum. Consi ueller Pro- legom pag. 99.l7 de Pyth. oracul. 18.18 Histor nat. XVΙΙΙ, 25.19 ad . 254 quem secutus est 2 et ges adines. p. et D.

382 Chil. ΙΙ, 169.2M XI, p. 491 C. 2I Eratosthenis catasterismorum reliquiae reo Carol. Robortus; Berotini 1878 pag. 40.

23쪽

- 19 gumentum Aegimii, cuius libri auctorem Stephanus Byg. y Hesiodum, Athenaeus*δ aut hunc aut Cercopem Milesium esse ait, ceteri silentio praetermittunt, praecipue in describendo bella ab Aegimio, oriensium duce, contra Lapithas adiuvante Hercule bene gesto, de quo certiores nos faciunt Apollodorus V et Diodorus Siculus β), versatum esse iam Minenarius ' e titulo conclusit o. uellerus δ' et Τh. Beroius δ' probaverunt. Quodsi poeta sicut ei, qui belli roiani aut Argonaut

rum fabulas versibus per8ecuti sunt, numerum eorum, qui huic bello intererant, et ipse ita auxit, ut cum alios tum Phrixi filios auxilio succurrentes faceret cui simile et O. Muellerus i. c. suspicatus est quid antiquius habere potuit, quam ut pariter atque Apollonius Rhodius δ' nominatis filiis patrem quoque eiusque sortem breviter commemoraret.

Tali deverticulo debemus fragm. CLXXI 1 δ' quo Phrixum

propter pellem ultro Aeetes suscepisse proditur. Per se ipsam vero et accuratius expositam fuisse in Aeginii fab lam Ρhrixeam verisimile non est nedum Argonautarum expeditionem, quam Groddeckii δ' opinionem eichertus 3 et O. uellerus δ' iam pridem prohibuerunt.

24 Apollodori Bibliotheca ex recogn. Immanuelis Belikeri Lipsia 1854 II, 7, 7 2.25 Bibl. hist. IV, 37.

26 Ad Eurip. Phoeniss. p. 73b ita arvsch Hes fragm. p. 167, Goetii.-U. es carm. prol. p. XLIX, eichertus Ueber poli.' p. 139. In editione Lugdunensi anni DCCCII, quae mihi praesto erat, is locus invenitur in pag. 17 alterius partis, qua scholia con

tinentur.

27 Dorier es pag. 28. 28 Gr. it.-Gesch. pag. 100 sq. 29 Argon. II, 1141 sqq. 30 schol Apoll. Rhod. III, 87. 31 Bibliothe de alten Literatur . uns II p. 85 sq. 32 Ueber poli. Rhodopag. 139, adnot. 76.

24쪽

et numeris elegiacis utebatur, quos modo Callinus modo Archilochus invenisso dicitur, arctachesselio si recentior Olympiade XXX esse videtur. In eius carminibus cum toum filium Athamantis et Themistonis dictum esse ausanias δ' referat, etiam Ain

manteae stirpis genealogiam explanatam esse mihi persuadeo, in qua Phrixus deesse non potuit. Fragmenta sane non iam supersunt huc spectantia.

Praeter poetas genealogicos fabulam Phrixeam epici omnes neglexerunt Apollonius quoque Rhodius, quem Alexandriae natum esse ibique Callimachum audiisse Suidas et Mographi affirmant, solam Argonautarum expeditionem celebravit. Quae quia cum Phrixi fuga arctissime coniuncta esse credebatur, nonnulla immiscuit, quibus indicatur, qualem lamam sabulae Phrixeae in animo habuerit. Haec fere est: Athamas, Aeoli filius δ'), rex erat Orchomeni δ'), quam urbem innyas oloe profectus condiderat δ'). Cuius filio Phrixo ε' noverca insidias molita effecit, ut is sacrificio de-

36 IX, 23, 6.

ΙΙΙ, 265: τι δέ κεν πολιν οσοριενοδο,οστις οε 'ορχοριενός, κτεάνων Ἀθαμαντος ἔκ τιμητέρ' ην ἀχέουσαν ἀποπρολιπόντες rκοισθε; 39 III, 1091 ἔν αυτ ναευλκος . . . 1093 Μινυην γε μεν ορο ιηθέντα, ιολέδην Μινυην ἔνθεν φάτις ' οσοριενοδο

δη ποτε Καδμιειοισιν μουριον ἄστυ πολέσσαι.

25쪽

stinaretur ), ex quo periculo per ovem servatus est M). Sedentes in ariete, quem aureo vellere ornatum M Μercurius adduxerat ' ipse eiusque soror Helle aufugerunt. Quae cum in mare, quod ab ea Hellespontus dicitur ' decidisset, Phrixus animo paene defecit, sed ab ariete humanam vocem mittente relevatus M iter longius persecutus est. In Bithynia a Dipsaco hospitio exceptus 7 tandem pervenit in Colchida, ubi Jovi hyrio ara exstructa arietem ercurii vel ipsi h iussi immolavit Pellem vero eius is quercu

ἀτρεκέως, δοκέω που ἀκουετε και παρος αυτοι,

47 II, 652 τῆ δ' re ἔπι προχοὰς Φυλληίδας, ἔνθα παροιθεν

26쪽

- 22 suspensam in sacro Martis duco draco insomnis iust diobat M). Advenam Aeeta iussu ercurii ab ove ipso missi δ')excepit eique filiam Chalciops in matrimonium dedit. Ex qua habuit Phrixus quattuor filios maximum natu Argum βλ), Melam, Cytisorum, natu minimum Montin qui iussu patris in domo Aeetae mortui Orchomenum redibant in patriam urbem δ) Sed nauseagio facto in insulam retiadem

53 II, 1147 και ριιν ἔδεκτο Αἰητης μεγάριν, κοτρην τέ οἱ ἔγγυάλιξεν

παλκιοπην ἀνάεδνον νεφροσυνησι νοοιο.των ἐξ ἀμφοτέρων εἰμεν γένος ἀλλ' ο μεν ήδη γηραιος θάνε Φρίξος - ητα δομοισιν.ηριεῖς δ αυτίκα πατρος ἐφετμάων ἀλέγοντες νετριεθ' ἔς 'Dρχομενὸν κτεάνων Ἀθάμαντος κητι. ει δε καὶ ωνομα δῆθεν ἐπιθέεις δεδαῆσθαι, τψδε Κυτίσωρος πέλει υνορια, τὰ δὲ ε Φροντις, τα δε Μέλας' με ir αυτὸν ἔπικλείοιτέ κεν Ἀργον. II, 1093 οιῆες Φριξοι μετα πτολιν ορχομενοῖο ὲξ AI νέοντο παρ Ἀιντα Κυταίου Κολχιδα νς ἐπιβάντες IH ἄσπετον ολβον ἄρωνται πατρος ο γαρ θνησκων πετειλατο τηνδε κέλευθοι.

cf. III, 26 sqq.

27쪽

- 23 delatos Argonautae praetervehentes secum in Colchida roduxere βε). Vers V, 1144 et II, 1181 itemque v. H, 1146 et IV, 120 inter se repugnare videntur. ollitur autem dissicultas, si reputaverimus Mercurium non.ipsum apparuisse, sed Jovis iussu arietem misisse, qui Phrixum auferret deique mandata nuntiaret. Interdum Phrixeam stringit fabulam Nonnus anopolitanus β.): Athamas primam duxit uxorem ephelen, alteram Ino δ'), tertiam hemisto β'). Nephele duos liberos habuit, quos propter Inus insidias β' aries aureo vellere praeditus ' per auras abstulit Helle cum in fretum, quod ab ea Hellespontus dicitur' , caderet 'h), a Neptuno servata est η' Ρhrixus incolumis pervenit tu terram Colchorum δ). 2. Reliquae orationis illustrandae gratia poetae lyrici fabulam Phrixeam attigerunt.

62 X, 104 αἴθε δε καὶ

Ποσειδάων σε σαωσy.

63 X, 99 ἔκλυον εροθεν πεφορημένον εἰς χθονα κολχωναρπαγος ἀρνειοῖο μετ ορον ἡνιοχῆα

28쪽

- Ἐς Volut Simonides Ceus, quem Ol. LVI, 1 natum esse ex ipsius verbis colligi potesti), vocabulo νάκος pellem in iis significat et purpura tinctam in hymno Neptuni δ), alio loco albam ' fuisse dicit. In in dari carmine Pythico IV laus Arcesilai, Cyrenes

regis, qui de stirpe Euphemi esset, ansam dedit ad Argonautarum expeditionem uberius describendam, unde et perspici potest, quam Phrixeae fabulae formam spectaverit poeta. novercae insidiis marisque periculo servatus si per arietem aureo vellere ornatum ' Phrixus venit ad Aeolam Colchidis regem Τ). Ubi arietis mactati ' pellem in dumeto reconditam draco ingens custodiebat ' . Advena ipse in terra Colchorum mortem obiit i . Ampliora Pindarus in hymno quodam suo prodidisse , detur ristat autem solum nomen Demodices, quod dederat Phrixi novercae i).

11 schol. Pind. yth. IV, 288, ubi verba Beακωθη γαρ διὰ τὴν

29쪽

Callimachus, qui circa annum ae a. h. n. 'ol xandriae propter tussim cui literarum mn poesis Amma laude florebat, carmen edidit quattuor librorum, quod insembebatur Αἴτια E cuius ramentis unum ad Hellen peri,net' ). Quod eum etiam in eis legi potuerit, quae de Am nautis referebantur, nescio an fabulam Mixeam prorsus neglexerit ille Cyrenae . At alter Cyrenaeus in ea versatus est Eratosthenes, et ipse doctrina insignis atque poetica laude ' Sub eius nomine fertur inscribiturque καταστερατ ιοι libellus, de quo quae viri docti senserunt, valde discrepant Beraharvus 'quidem, cui este annum ' assentitur, Hygini astronomiae Catasterismos originem debere opinatur Bursimus ' autem, cum Hyginum Catasterismos latine vertisse meret, hos quamvis mutilos ipsius ratosthenis esse arbitratur. Verum qua est sermonis vilitate liber Graecus, Robertus '), ad Viackenarii ' Hemsterhusiique m opinionem reVenus, remita explicare studet, ut Eratosthenem prosa ratione at lam scripsisse, Catasterismos horum compendium fuisse ab Hygin expilatos, indeque epitomen, quam nos habemus,

tam me statuat.

At grammaticos ratione soluta an numeris astricta, ut excerperent, provocatos esse probabilius est Quare equidem

μηTρυιαν ἐρασθεισαν αυτου non ad Pindariun referenda, sed aliunde hausta aut confusa sunt.

12 Αlph. Hecher, Commentationum Callimachearum capita duo, Omnium l842 pag. 18. Bemharis, Gris. d. o. it. Π, 2 pag. 726 sq. 13 schol. min. D. IX, 193: παμμεω θυγατέρος. 14 Strab. XVII, 3, 22.15 Eratosthenica comp. Godoli. Beraharis, Berotini 1822; pag. 129. 16 --ραφ. praef. V. IX. 17 Neu Jahrbutae fur Philologie u Padagogili, heransgegebenu Mecheiseno Matius, 1866 pag. m. 18 Eratosth. Catast reliq. pag. 34. 19 0pumi pag. s. 20 ad Lucian pag. 311.

30쪽

quae ad stellas pertinent, enarrasse. illerus δ' ipse, quem Robertus tantopere laudat Bemhardyum, quoniam caelestia quaedam in illo carmine exposita erant, cum specie quadam probabilitatis disputasse concedit, neque vero sententiam eius amplexus est quia alterum librum Eratosthenis, quo sabulae ad sidera spectantes continebantur, exstitisse traditur. At si ludi quidam magister neglecto reliquo omatu solas stellarum fabulas in usum scholarum excerp8it, nonne huius generis opu8, quo quae Eratosthenes de rebus animalibusque inter sidera constitutis persecutus est, referebantur, usus loquendi consuetudine, quam adhuc tenemus, remota fraude Eratosthenis Catasterismos dicere potuit Hanc autem inscriptionem perverse interpretati posteriorum temporum scriptores ab ipso ratosthene Catasterismos prosa oratione compositos esse crediderunt, cui simile etiam Eumelo contigissee ausania δ apparet. Rem si ita esse censemus, et valet testium auctoritas nec nos mira pro certo habere cogimur. Sed ut ad instituta redeamus, ecce quae in Catasteri8mis ε), in Hygini astronomia 'β), in scholiis Mati δ' Germ nicique δ' de sabula hrixea Eratosthenica supersunt: Phrixum et Hellen cum aries a Nephele matre datus mare transportaret, illam in Hellespontum ab ea nominatum deiecit Helle servata est a Neptuno, cui iuncta filium

Paeonem peperit Phrixum autem aries pontum Euxinum transvectus ad Aeetam regem pertulit, tum vellus aureum

sibi ipse detraxit hrixoque memoriae causa dedit, denique

21 Eratosthenica p. 11 sqq. 22 Eratosthenis carminum reliquiae; disp. et expl. d. Hille Lipsiae 1872 pag. 67. 23 Deser fr. Π, , 1.

24 cap. XIX. 25 Π, 20. 26 ad . 225. 27 schol Basil. BP 79, 18 schol. 8angerm. Gi 42, 20.

SEARCH

MENU NAVIGATION