De Aristophanis Ecclesiazuson tempore et choro quaestiones epicriticae

11쪽

lieres contionatae et rerum potitae finguntur, et hibem tempore orationem pro domo habuisse narratur Euaeo. Narratur habuisse, non ipse est spectatus. Itaque fando modo SpeCtatores eam rem audiverunt neque ipsius oratoris vocem miSerabilem perceperunt auribus, neque oculi gestum omnibus artubus Contremiscentis Corpusque frigore attritum frustra refoventis. Quae res poetae ad populum delectandum summi Sane erant momenti. Iam si ei posse Careri spectatorumque

rictus vel absente Evaeone motum iri Aristophanes confisus est, equidem Crediderim eum tempore, quo fabula agebatur, adiutum ita fecisse. imirum qui ipsi frigori appulsus Aentiebant et χλαίνας obvoluti Lenaeorum die festo in cavea SpeCtandi Causa Consederant, illorum animis oratoris uidi et λαι- petentis ipsa commemoratio ita admovit stimulos atque CuleOS, ut CaChinno poetae optatos tollerent. Si vero acris hiems iam fuisset grata vice veris et Favoni soluta,

Immo Dionysii magnis non potuit esse non languida nisi Euae ipse in scaenam prodibat et, Cum peroraret Coram SpeCtatoribuS, SpeCie, geStu, VOC eorum animiS, ut percuterentur, inculcabat opinionem hiemis et miserias egentium.

Lenaeis igitur, quantum perspicere licet, ut Chamenses 7), Equites'), Vespas 'in Amphiaraum δ'), Ranas in Aristophanes

Ecclesiaetusas in scaenam induxit Quo autem anno Athenienses ad eam fabulam spectandam ad theatrum Commigraverint, ne de hac quidem re quidquam habemu Compertum. Quamquam exstat ad . 93 Choliastae Cuiusdam adnotatio: περὶ ὁ του συιιι ἐπικου λόχορος ἱστορεῖ, τι προ δυο ειων ἐγενετο συμμαχία Αακεδαιμονίων καὶ Βοαὐτων. Quam adnotationem ad fabulae natalicia enucleanda primus in usum vocavit Petitus λη), Cum voce Αακεδαιμονίων in Ἀθ*ηναίων commutata ea verba ad societatem illam referret, quam prae-

12 Miscellan lib. I, c. 15.1.

12쪽

tore Diophanto Ol. 96, 2 Athenienses, Boeotos, Corinthios, Argivos contra Lacedaemonios inisse tradidit Diodorus ' . Hac ratione Petitus sibi visus est vicisse Ecclesiaetus OL 96, 4, id est anno ante Christum natum 302, in Caenam

CommiSS 'SSe. Atque han Computationem usque ad nostram aetatem nemo Suscepit accuratius examinandam M), etsi iam

Palmerius ' indicaverat vel Petiti emendatione approbata fabulae annum natalicium vix pro explorato haberi poSSe. Idemque iure statuerat, in Ecclesiagusis qui eidem fere homines atque in Pluto irridentur, illam fabulam non multo ante hanCvideri actam esse β). Quam ad sententiam Cum CC SiSSet Morgensternius δ' fabulam ratus prodisse anno Ol. 97 primo aut SeCundo, Certe autem circa Ol. 97 , Boeckhius ty) videtur Petito adstipulatu esse, verum ita ut ECCl i-agusa ad Ol. 96 annum vel tertium vel quartum referri pomecenseret, id est ad annos 393 vel 39 ante Chr. n. eque id iniuria. Etenim si illa adnotatione utimur approbata Petiti Coniectura serat ναίων pro Αακεδαιμονι- substituentis, dubium Me non potest quin, priusquam ad Diodori testimonium Confugiamus, de ea re sit audiendus Xenophon. Qui quidem inter Athenienses et Boeotos iam ante pugnam ad Haliartum Commissam societatem factam esse tradidit λη). Idemque Lysias testatur his verbis δ'): 1πρωτον μεν γὰρ, τε

13 Lib. XIV o. 82: οὐ δ' ειους τουτου διεληλυθότος 'Α Μησι lata et iv αρ 'v

14 Hastor illos viros doctos, quos otito adstipulatos esse monuit ostii l. L p. 1 adn. 2 nomino Sehoellium Histor litteri Graoe vol. I, p. 283I Odo-dum uollemn Histori littor Graeci voL II, diu tore p. 231). Nunc quoque eum illo adiunt Curtius in histor. Graec edi quintae voL III, p. 214 Droy- aeuus L L p. 322, laydesius in fabula odi p. V.

16 Do latonis re publica ommentationes tres p. 78. 17 Do ooeon. divi Atheniensium OL I, p. 642, et edition tere vol. I, p. 577.1'minon. Ια 5 7 sqq. et II 5. 16.19 Ora XVI. 13 sq. 20 Fragmentum illius populifesti astaram tulit et a oohloro publici iuris

est factum in Hermae vol. V p. l. aes Corp. I. A. II 6.

13쪽

πινδυνευειν δειαν si αυτ se παρασκευάσαντι στρατευεσθαι κτλ. De

Philochoro autem non facile quisquam poterit dubitare, quinde his rebus idem docuerit, quod apud Xenophontem Lysiamque scriptum invenimus quodque praeterea memoriae prodiderunt et Plutarchus ' et Pausania. δ). Et prae his auctoribus quae fides potuit Siculi scriptoris esse, quod

Boeotorum cum Atheniensibus societatem demum post pugnam Haliartiam commemoravit Θ Iam, Credo, Satis est manifestum Petiti computationem non ita firmo fundamento esse innixam, ut omnibus fere inniti visa est, neque temere Censuisse Boeckhium Ecclesiagusas non necessario Cum Petito ad Ol. 96 annum quartum referenda esse, Sed eodem iure iam antecedenti posse attribui.

Quid quod ne Diodori quidem auctoritate, si rem ad

vivunt resecamus, Petitus iure usus est ad sententiam suam Comprobandam Etenim Cum paulo ante verba supra laudata apud illum habeas haec: Ῥοιωτοὶ δε πείσαντες Ayη-21 Vid Boseissitas Philochoro iudieium in dissortatione do Atthidis Phil

ohorsae deseription composita. aes script minor voL V, p. 399 sq. 22 Vita Lysandri e XXVI: Oi δὲ sol Ἀ Θηβαῖο, προσβεβοηθηκοτω v

Vide praeterea rogi Pompo sontentiam, quas est in Iustini opi lib. ne 4 Primi igitur Thobin Athonisnsibus auxiliantibus silum his se Lacedaemoniis intulere.

14쪽

Boeotorum legatos iam ante pugnam Haliartiam ab Atheniensibus petisse auxilia neque petisse frustra. Συμμαχία nimirum iam tum eSt facta et res, quas confudit Diodorus, cum de bello Corinthiaco verba facturus Athenienses eodem tempore, quo Argivos et Corinthios, societatem cum Boeotis inisse Criberet XIV, a), re vera sese habuerunt ita, ut Boeotos interet Athenienses iam ante pugnam foedus fieret, Corinthii autem et Argivi post Lysandri cladem atque mortem ad-SClaCerentur h). Quod ita fuisse e Xenophonte nobis licet perapi Cere. Qui quidem Boeotorum legatos Atheniensium fidem et praesidium iam facit implorantes, Cum LySandrum

et Pausaniam exercitus promovere ComoVissent. Neque Verisimile videtur eum memorii lapsum rerum ordinem et rationem Commutasse. am Atheniensium societas facta Cum

hostibus ad illud tempus infensissimis sane erat consilium ad tempora, quae sunt secuta, graviSSimum ideoque omnibus notissimum ' β'. Ac ne Xenophontem quidem illi populiscito parum tribuisse ea re satis est manis tum, quod, etsi in illis rebus enarrandis summa brevitate utitur, tamen Boeotorum orationem sibi 'ingendam esse Censuit cf. III 5 8 sqq.). Quamquam συμμαχίας nomen, quo utitur Diodorus XIV, 2, ab illo non admissum est. Quid fuerit Causae, Cur Verbum βοηθειν posuerit, Cum OS Boeotorum orationem pergat in hunc modum των δ' Myηναίεον πάμπολλοι μεν συνηγορευον, πάντες δ' εψηφίσαντο βοηθεῖν

τοῖς ΙΙΙ. 5. 6 mihi non liquet. Fortasse ideo est factum,

quia idem adhibuerat in legatorum oratione FortaSSe Sine ullo Consilio usurpatum est. Sed utut haec res se habet, de iuSta Societate, quin tum sit facta, eam ob causam non licet dubitare. Etenim a Lysia l. l. illa pactio, quae ante pugnam

ad Haliartum commissam facta erat, aperte Uus ιπέα nunCu-24 Lib. XIV c. 81.

25 Recto hanc rem enarravit Curtiua l. I p. 17 sq. p. 175. Improbandae videntur aliorum sententias ut Sioversi in historia Graeciae indo ab exitu olli Peloponnesiaci p. 63, p. 65, rotii in historia Graeciae version vomac editi prior voL V, p. 234, p. 241, relaboro in historia Grasciae et Romae voLI,

p. 384 sq. 254 es. Orotium L L p. 232.

15쪽

Pata St, neque a Xenophonte amicitiae post victoriam firmius Coniunctae ulla fit mentio. Iam de Argivorum Corinthiorumque foedere ne verbo quidem egit Xenophon. Nimirum postquam Athenienses et Boeoto Consilia communicasse enarravit, illa sociorum in- Crementa quasi ultro esse facta eamque ob causam pede SiCCo putavit sibi transeunda esse. Hoc tamen in Boeotorum ratione plane indicavit eos tum, cum Athenienses tentabantur,

Lacedaemoniis nondum bellum indixisse Legimus enim l. l. ΙIL

ακεδαιμονιοι, ποίας ξ αρχῆς ἰ τιμης γ ποίων χρημάτων μεταδεδωκασιν αυτοῖς Atque Corinthios iam belli initio abalienatos a Lacedaemoniis communicasse consilia cum Argivis, qui sempiternas cum illis gerebant inimicitias, his verbis Confirmatur: ἀλια Παυσανίας μἐν ο βασιλευς ἐπορμετο εἰς νῖν Βοιωτίαντο τε οἴκοθεν χων στράτευμα καὶ το εκ Πελοποννσον, πλvν

Κορίνθ- - γκολουθουν αυτοῖς l. l. III. 5. 173. Quid igitur est veri similius quam illos Lysandri calamitate nuntiata

aperte cum Argivis Boeotorum Causam SuscepiSSe Commemorantur in illorum sociis primum ante pugnam, quae anno

394 admemeam est commissa l. l. IV. a. Ι7. Videntur tamen iam aliquanto antea fortasse statim post pugnam Haliartiam factum est et Corinthii et Argivi Lacedaemoniorum cum hostibus se Coniunxisse Etenim vere δ' anni 394 ad Agesilaum regem in Asiam iam erat allatus nuntius τας ιεγίστας πολεις συνεστηὶ κυίας ἐπὶ πολέμει προς τους - δαιριονίους Cf. Xen. l. l. IV. a. I Diod. XIV, 33. Verum ut redeamus ad Philochorum, ne in hac quidem re a Xenophonte eum recessisse iudicandum est. Et de contione ipsa Atheniensium, qua foedus et amicitiam cum hostibus fecerunt, si fusius dicendum illi non est visum, tamen

eum Atheniensium cum Boeotis societatem seiunctam ab Argivorum Corinthiorumque enarrasse equidem pereuasum habeo.

Et hac ratione potest explicari, quod apud scholiastam, ut statuimus, fuit scriptum Dιλόχορος ἱστορεῖ τι ne ει ἐτων

16쪽

ἐγένετο συιιμαχία Ἀθηναίων καὶ Βοιωτων, Ceterorum OCiorum,

quos enumerat Diodorus XIV, 23, nulla mentione iniecta. Quibus expositis si iam de anno quaerimus, quo Boeoti legatos de auxilio Athenas misisse sint putandi Diodorus et illam legationem et victoriam paulo post ad Haliartum reportatam inter ea refert, quae Sunt gesta praetore Phormione

Ol. 96 cf. XIV, 813. Eodem igitur magistratu, ut vidimus,

etiam societas inita est putanda. Quamquam exStat praeterea locus quidam Plutarcheus, qui ad annum Certum enucleandum aliquam ansam praebere videatur. Legimus enim in vita Lysandri c. XXIX: θεται δε καὶ Θηβαίοις π τον Ιελο

Quo loco deducimur ad eiusdem Olympiadis annum Secundum. Verum Sati ConStat inter omne vitarum parallelarum auctorem non ita magna fide dignum esse. Itaque per se licet dubitare, num a in re veram rati'nem memoriae prodiderit. Praeterea autem locus ille propter oraculi Commemorationem ita est Comparatus, ut auctor eius rei magis solidum annorum numerum, quam inCeram Veritatem SpeCtavisse videatur 73. Diodorum igitur CenSeo SSe Sequendum, Cuius narrationem ex ipso Ephoro repetitam esse admodum

est veri simile '). Itaque paulo Confidentius agunt, qui proelium Haliartium

autumno demum anni a Chr. n. 305 CommiSSum eSSe Contendunt δ'). Immo plane nulla est Causa, Cur et pugnamillam et quae paulo ante inita est, Atheniensium Boeotorumque societatem ad praetoris Phormionis magistratum l. 96, ,

i. e. ad a talem anni a Chr. n. 395 non referamus ').27 Vido inretoli dissortationem, quas inscribitur Uebor Mnta len, in Αct. societ litteri Reg. Saxon anni 1885, p. 1 sqq. 28 CL Volquardsoni libollam do Diodori librorum Ι-XV sontibus compositum p. 5 sqq. 29 Cf. Fro ergori disputations de Thrasybulo Stiriensi conscriptam in Philologi voL XVII p. 437 sq. Curtium l. l. p. 171.30 Idom ido iam consuisse Fuhrium in Animadversionibus in oratores Atticos p. 7 sqq. cf. p. 16 adn. 1, et praeterea Belochium L L p. 348, ubi l guntur haec: Die Boeotis halton schon ier Jahrs also die Somno 395 394, 393, 392 mi Sparta Mis gestiure ramque Blassius in altera editione historiae eloquentiae Attio voLI, p. 29 ad uis sententiam accessit Aliam ipse lerat in priore editione voL I, p. 663. - Fallitur tamen usonius, quod Boeo-

17쪽

Quae Cum ita sint, non iure sane a Petito aliisque statutum est Philochorum συμμαχίαν illam in anno Diophanteo Ol. 6, a posuisse. Videtur potius, quantum nobis licet iudicare, eam rettulisse ad praetorem Phormionem Ol. 96, 3.

Nam eum Atthidem composuisse ex Consuetudine annalium, ut qua re geSta enarravit, SeCundum praetorum magiStratus disponeret, recte observavit Boeckhius λ). Itaque nobis, si Cum eis, quae Comprobavimus de foederi tempore, Choliastae adnotationem δ' coniungimus, non iam ut Boeckhio ambigendum, sed aperte profitendum est a Petito quique eum sunt secuti, emendatione illa probata neque ulla praeterea mutatione in scholio admissa propter Diodorum Ecclesiagusarum fabulam non ad quartum, sed ad tertium annum Ol. 6 referri debuiSSe. Verum iam de utroque anno Cium eSt, postquam Goetetius a Palmerii suspicionibus profectus luculenter demonstravit eum Statum rerum Atheniensium, quam ex Ecclesiagusis CognoSCimus, Cum illo tempore non Congruere, Sed aliquem annum Subsequentis olympiadi indicare fabulae esse natalicium. Atque hac quidem in re Cum illo omnes ad unum ConSentiunt, qui eam quaeStionem postea traCtaverunt δ). Sed quod demonstrare studuit eum annum SS Ol. 97,3, ea

torvi legatos iam autumno anni a Chr. n. 396 Athenas venisse sibi persuasities Annia philol. voL suppL VII, p. 667. Nam inter foedus initum et Lacedaemoniorum cladem non tam multum temporis interfuisse, aperto testatur Xeno

31 Scripti minor voL V, p. 403. 32 Ecclosiamsarum didascaliam ab ipso Philochoro cum sociotatis illius

anno coniunctam esse, ut voluit Bodius in histor poes dramat Graec voL mpar altor. p. 361 adn. 4, hanc sententiam Gostgius iure in dubitationem voeavit, es. I L p. 4 sq. Exstant sat multi loci, quibus evincitur scholiastam ipsum ea, quae apud Philochorum aliosve scriptores secundum praetorum annos disposita invenorat, ad sabularum didascalias, quae ipsi erant notas, rettulisse. Vide oelati additamonia in Ac socist philol Lips tom VI, p. 343 sq. Praeter locos, quos illo attulit in dissortatione p. 4 sq. cf. schol ad Vesp. o. 40, 18 ad ac. v. 605 ad Lys. v. 1094 ad Ran. v. 20.33 Volsonus L L p 393 Ribbserius L L p. 451 Sisinius L L p. 4 B

loehiusa L p. 357 MasMolius in adnot. 424 ad Boocissi librum de oecon publeivit Atheniensium tortium oditum os append. ad voL II, p. 5) Christius Lap. 230.

18쪽

re Goelgio non ita bene cessit. Oblocutus est Velaenus neque iniuria, ut mihi quidem videtur. Facili enim negotio illius argumenta ita refutavit et infregit, ut quae illis innitebatur sententia, meo quidem iudicio propter Veisenum non iam possit stare. Atque cum Goelatus a scholio illo esset profectus, ut ei Aristophanis ipsius verba libero neque praeoccupato iudicio interpretari non liceret, ille scholiastae testimonio iure posthabito, ne dicam plane omisso, id egit, ut

excussa ipsa fabula annum natalem indagaret. Itaque repperit eiusdem olympiadis annum SeCundum, . . emum tempus anni a Chr. n. 39O. Defendit Suam sententiam Goereius hoc imprimis usus argumento VelSenum ne periculum quidem fecisse, quomodo Choliastae satisfaceret, sed eum plane neglexisse M). Ipse enim, Cum et Ol. 96, et Ol. 97, Demostrato praeturam egisse invenisset, in dissertatione an sententiam protulerat scholii auctorem apud

Philochorum vidisse Atheniensium Boeotorumque foedus in anno Diophanteo Ol. 96,2 positum. Ecclesiaetusa autem

Cum non ignoraret esse aCtam praetore DemΟStrato, Cogit se eum falso de priore magistratu, Cui hoc erat nomen. Itaque esse factum ut scriberet: Φιλόχορος στορεῖ τιστρο δυο τωνεγένετο συμμαχία Ἀθ ηναίων καὶ Boreoτων, Cum, Si fabulam recte rettulisset ad Demostratum alterum, ei fuisset adnotandum

Speciosa profecto Coniectura et subtiliter excogitata Verum tamen nihil est amplius nisi coniectura. Hoc illis fuit tenendum, qui eam ita habuerunt in deliciis, ut quae argumenta ex ipsa fabula erant derivata, propter illam mallent

neglecta Attamen si via et ratione progredimur, ConCedendum est Goedii coniecturam, quia a Scholiastae adnotatione est profecta, per se nimis infirmo in fundamento fuisse exstruCtam. Nam Cholion uno Certe mendo Vitiatum Me nimirum eo, quod sustulit Petitus, ipse quoque persuasum habuit Goeditus. Et hoc vestigio nonne iure terrearis, ne Cetera confidas fraude Carere, praeSertim Cum omne fere numeri,

qui in libris inveniuntur litterarum notis indicati, per temporum deCursum magis minusve labem traxerint Immo, quod choretewskius' '), qui iam ante Goelatum Petit com-34 Αet sodist philol. Lips tom. VI, p. 340 sqq. 35 et opuscula postuma 1 Struvius casam a. 1856 p. 116 sqq.

19쪽

putationem non eram esse pro Comperto habuit, etiam in voce δυο mendum latere est suspicatus idque inde censuit esse ortum, quod litterulara quae erat nota numeri quaternarii, a librario quodam imprudenti Commutaretur in δύο, mihi quidem non modo non violentius, sed Cautius videtur Goetetio egisse, qui traditam lectionem ne in suspicionem quidem vocavit. Verum ille quoque annum tertium Ol. 97 Ecclesiazusarum natalicium Comprobare studuit. Annos enim et Diophanti, in quo Petitum secutus Atheniensium Boeotorumque ΟCietatem posuit, et Demostrati, ad quem fabulam nostram voluit relatam, a Scholiasta non in CenSum voCatΟSesse arbitratus est. Atque hae ratio, quam Goelgius ut nimis artificiosam respuit δ' in profecto in scholiis interdum est adhibita Legimus enim, ut exemplum afferam, apud SChΟ-liastam ad Vesp. v. 24O στρατηγι σαι δε αυτ SCl. τον ἀτημα)φησι Λημητριος π αρχοντος Ευκλεους πρ τριάγν των εἰς Σικε

egit praeturam Ol. 88,a, Vespae est acta praetore Aminia Ol. 80,2 δ'). Vides igitur huius quoque adnotationis auctorem tantum Euthyni Stratoclis, Isarchi magistratu respexiSSe, qui inter Euclis et Aminiae sunt medii interpositi. Quamquam ille locus non invenitur in codice Ravennate, in quoiS, de quo agimus, perscriptus legitur δ'). Sed nihil id refert. Nam ille ipse scholiasta, qui nos tenet OCCupatOS, quam

sit computandi Consuetudinem secutus, non liCet nobis statuere δ'). Itaque satis habeo vicisse eam rationem, quam posuerat TChorgewskius, re vera non esse ita artifiCiosam,

37 et adn. 9.m es in studior Vindobonens voL IV, p. 1 sqq. ottingeri disquisitionem, quas inscribitur: sitrage gur enninis do Ravennaascholion et Aristophanes, et libollum Alborti Martin, cuius os titulus: Los scolis du manuscrit,' istophano h Ravenno. Parisiis a. 1882.39 Seholia eodicis Ravennatis non ab uno eodemque auctore esse composita satis consta Verum quid unicuique illorum, qui adnotarunt, debeatur, iam isosmi nequit, cum liber archetypus astaram non tulerit Os Zachori disputationem, quae est in Annal philo voL supplem. XVI, p. 505 sqq. s. p. 529 sqq. p. 34 sqq. Alium autem aliam rationem adhibuisse hoc uno exemplo liceat comprobare. d. Lys. v. 1094 scholiasta Ravennas adnotavit haec: Παροσο,

Iam Mercurii statuae sunt mutilata prastor Arimnosio OL 1, 1, o Dasior I4 14 TMeyd. lib. VI o. 27 sqq.), Lysistrata in scaenam commissa

20쪽

ut visa est Goelalo. Verum tamen eodem laborat vitio atque Goetziana, quod profecta est a Petiti sententia Philochorum Atheniensium Boeotorumque societatem sine ulla dubitatione in anno Diophanti praetoris Ol. 96, posuisse. Quam opinionem non habere, quo innitatur, Cum Supra demonStraverim, Chorzewskii Computatio non potest non Corruere.

Etenim inter Phormionis et Demostrati alterius magistratus quinque praetorum integri anni fuerunt medii interiecti. Ac ne Goedii quidem coniectura iam potest ex ipsius Sententia probari. Nam Choliastae, si re vera duos Demostratos inter se confudisset, inde a Phormionis praetura Ol. 96, Ι usque ad prioris Demostrati magistratum l. 96, tres anni fuerunt numerandi. Itaque Goetetio ad Sententiam Suam SuS- tentandam iam nihil relinquitur nisi ut choraewskium eiusque rationem nimis artificiosam secutus nobis persuadeat SCholiε tam eo tantum praetores respexisse, qui inter Phormionem et Demostratum priorem magistratu sunt defunCti.

Quid multa Iam satis, Credo elucet ex Choliastae testimonio nil certi posse effici et de oedii coniectura idem esse iudicandum, quod visum est Veiseno e is das ehrwoli moglicli, allei de natur de sache nach in auchandere moglichhelten denkbar, Cf. l. l. p. 393.

Quae Cum ita sint, plane nulla est Causa, Cur l. 97 annum tertium retineamus. Etenim quas Aristophanis ipsius facetias ad coniecturam illam stabiliendam in usum suum et Sententiam Converterat Goelgius, eas vel esse parum recte intelleCta Vel per Se obsCuriores, quam ut Certam interpretationem admittant, reCte, ut supra dictum est, observaVit iam Vel- Aenus. Itaque denuo nobis in hanc rem est inquirendum, si forte quid certi estici posse videatur. Atque statuimus Goetetium recte demonstrasse fabulam non Ol. 96,4 ut Voluerat Petitus, esse actam, Sed non recte eum feCiSSe, quod ad Ol. 97 annum tertium eam rettulit. Itaque Cum post hunCannum non possit acta esse, quia ante Pluti didascaliam Ol. 7,4in Caenam Si Commissa, aut primo aut secundo anno Ol. 97 i. e. anni a Chr. n. aut 30 aut 30 eam spectatam SSe oportet. O pro Cert poSSumu ponere. Minus autem CertaeSSe ea, quae ad Certum annum ex his duobus comprobandum praetore Callia OL 2, 1 cf. argum I). Hac igitur in computatione Calliaeamus non ut in illa, quam supra attuli, neglectus, sed merito in censum est

vocatus.