장음표시 사용
21쪽
dicturus sum, libere profiteor. Atque proficiscendum esse Puto a V. Oa, ubi est: σωτηρια παρεκυ ρεν, αλλ' ρίζεται Θρασυβουλος αυτος ουχὶ παρακαλουμενος.
Quae verba Consuerunt ad expeditionem illam referri, quam ad Rhodiensium auxilium exornatam Thrasybulus ex ipsius arbitrio ad Thraciam direxit neglecta voluntate Civium q). Audiendus est de ea re Xenophon, qui l. l. IV. 8. 25 tradit haec οἱ δ' ἡ δγηναῖοι νομίσαντες του -κεδαιμονίους
σπάυν δυναμιν κατασκευάζεσθαι ν τ θαλάττἴ, ἀντεκπεμ πουσι, Θρασυβουλον τον Στειριε συν τετταρακοντα ναυσίν ο δ εχ πλα-
C. 4, C. 97 C. 99. Neque tamen illa sententia mihi quidem magis probatur quam Brunckii illius, qua isti versus Cimmeriis tenebris involuti sunt putandi. Etenim quoniam antecedunt haec verba: ναυς δε καθελκειν Ἀψ πενMIT 3 ενυο ι, τοῖς πλουσίοις δε καὶ γεωργοῖς ου δοκει. Κορινθέοις ν χθεσθε, κἀκεiνοι γε σοι ' νυν εἰσὶ χρηστοι καὶ συ νυν χρηστος γενου.
- proseCto, ut Caute dicam, admodum dubium est, num ThraSybulus cum Classe io tempore, quo fabula age' batur. Athenis iam profectus fuerit Qui, si iam riuadraginta illae naves quibus praepositus. fuissent deduCtae et exornatae, poeta potuit dicere: ναυς δε καθελκειν ΘΝumne post illam classem altera est missa, ad quam instruendam ea verba apte referantur Et pro Atheniensium, quae tum erant, facultatibus opibusque num cuiquam videtur veri Simile eos tantis copiis navalibus coactis, quanta inde ab urbe a Lacedaemoniis capta Comparare non liCuerat, Cogitasse de aliis deducendis mihi quidem illas ipsas non videntur Conquisivisse nisi summa omnium virium contentione saCta me voluisse nec potuisse novas adornare. Quantam enim ad pecuniae inopiam Athenienses eo tempore fuerint 40 Vid Droyssnum L L p. 338 adn. 4 Gostgium L L p. 12, p. 31 Schneidorum in Philol voL XXXIV, p. 434 Dubius haesit Glypheus I L p. 21 sq.
22쪽
phanis re familiari est habita. Ubi aperte leguntur haec:
οντος ' Cf. orat XIX, 13. Iam ad tantas angustias Cives erant redacti, ut aegre pensitarent tributum. Cuius rei eundem Lysiam habemus testem in orationibus illis contra Ergoclem et Philocratem eodem fere tempore ConsCripti S. Cf. orat. XXVIII, 3 καὶ ore δη δεινον ν εἴη εἰ νυν μεν υτως αυτοὶ
πιεζομενοι ταῖς εἰσφορα i συγγνωμνὴν τοῖς κλέπτουσι καιτοῖς δωροδοκουσιν εχοιτε, εν ὁ τρο τεως χρόν P, καὶ τῶν οἴκων των μετερευν ιεγάλεων ντεων καὶ τῶν δημοσίων προσοδων μεγάλων Ουσων, θανάτW- ολάζετε τους των μετερων πιθυ/ιουντας,
et orat. XXIX. 9 καὶ γαρ δὴ δεινὼ α ειη, ω ἄνδρες δικασταί, εἰ τοῖς μἐν ιν δυναμενοι τὰ σφετερ υτων εἰς φερεινοργίζοισθε καιτας ουσίας αυτων ως ἀνι κουντων γ)μευοιτε, τους δε α ι μερα αὐτων ποντας μὴ τιμωροῖσθε. Vide praeterea orationem paucis annis ante Contra NiCΟ-machum habitam, ubi est: παρ εχαστον δε τον ενιαυτὰν πε- χείρ qσε ε ταλάντοις την πολιν dryιιωσαι, καὶ ταυτα ρων αντρῖν ἀπορουσαν χρημάτων καὶ Αακεδαι/ιονέους ιεν ἀπειλουντας, ταν μ' αποπεμψο ιεν αυτοῖς τα χρήματα, Βοιωτους δε συλας ποιου- μενους, τι - δυνάμεθα δυο τάλαντα ἀποδουναι, τους δε νεωσοίκους
καὶ τα τείχη περικαταρρεοντα, εἰδως δε τι ν βουλῆ ἱ βουλετουσα, ο ταν μεν εχy κανὰ χρήματα εἰς διοίκησιν, Ουδεν ξαιιαρτάνει, τανδε εἰς ἀπορίαν καταστὴ, ἀναγνῶζεται εἰσαγγελίας δεχεσθαι καὶ
λεγουσι πείθεσθαι orat. XXX, 223. Sed quid pluribus opus est, quoniam ex nostra fabula ipsa Atheniensium dissicultates domesticas optime CognoSCimus Namque totius Comoediae sub uno Conspectu OSitae Consilium Si Spectamus neque exercemus cavillatione de uno alterove praeCepto de medio abrupto, qua de re agitur niSi
de salute rei publicae pristinisque divitiis restituendi. Videmus summam imperii deferri ad mulieres, et quam ob causam ad ipsas mulieres Ni fallor, quia in civitate AthenienSium res erat eo deducta, ut virorum viribus res publica vix videretur e malis emergere posse. Qui iam praecipiteS ferebantur amentia modo hanc modo illam rationem in con-
23쪽
tionibus Collaudantes, Cf. v. 70 Sqq. VV. 8Ι2 Sqq. Et omneSCum Clamarent O cives, Cives, quaerenda pecunia primum eSt, virtu post nummos atque nullam rationem haberent salutis publicae, o κοινὰν ἔσπερ Αἴσιι ος κυλίνδετο, Cf. V. 2O6 sqq. Neque quisquam erat orator, qui multitudinis furorem graVitate Coerceret, moderaretur levitatem et credulitatem consilio et prudentia, castigaret denique amentiam morumque emersitatem. QuiCunque accedebant ad rem publicam, ut erant maiorum auctoritate et virtute derelicti ), blanditiis et largitionibus velut Agyrrhi '' ille
mercede ecclesiastica plebeculae gratiam in sese Convertebant. Neque tamen illi salutem ipsam patriae suSCeperunt tuendam, etsi aliquamdiu sunt visi boni atque frugi esse, sed suae inservierunt ambitioni et superbiae, ne dicam pecuniae cupiditati. Ac ne Thrasybuli quidem innocentia et morum integritas est iniuria in dubitationem vocata, id quod mihi Froliberge videtur recte statuisse δ). Itaque ad illum quoque fortasse pertinent, quae legimus V. 76 Sqq.:
Et si complectimur animis, quae de illis temporibus a rerum Criptoribus, oratoribus, poetis habemus tradita, quid consilii Aristophanes in Ecclesiaetusis conscribendi sit secutus, facile sane intellegemus. Praecipitur igitur, ut bona omnia sint omnium Communia. Desperavit nimirum poeta varii illis celeribus, quae ut periuria furta, faenerationeS, fraude propter pecuniam videbat passim admissa, improbos ac deperditos iam revocari posse. Itaque, ut tandem aliquando fieret finis iniuriarum atque malorum, quae inde exorta ut lites, pignori Capiones, publicationes, XSilium, supplicium civitatem tenebant exagitatam, fabulae auCtor non sine summa acerbitate degenerantes adhortatur, ut Causa et semine avaritiae atque calamitatis radicitus sublato reducerentur ad virtutem, quia ipsi non possent redire.
42 Os 6 188 sqq 6 9 sqq. et uomm L l. p. 17 sqq. p. 29 sqq.
24쪽
Communi usu comicus CenSOriu Cavillatur.
Summo enim iure Aristophanes propter stupra et adulteria ultra fidem nefarie admissa -- gravissime in Athenienses est invectus. Unde quae quantaque mala putas enata SSeῖNeque tamen ad sanitatem reditus factus est. Itaque in tanta mollitia ac nequitia hanc unam dixit rei publicae salutem et remedium relinqui, ut nullam sperarent Salutem, Sed omneSad unum hominum condicione deposita ad bestiarum Consuetudinem et felicitatem reverterentur. Et tamen maioreS nostri hoc nimirum innuit poeta iam pridem νομαστὶ και προφανως σκωπτειν vetitu laudibus Cecropem illum extulerunt, quod Communi usu mulierum sublato iusta Condidit matrimonia '). Nos vero eo sumus prolapSi vel potius relapsi, ut in eadem vitae condicione rursus Collocandi SimuS, qua ha in urbe homines ante Cecropem usi sunt
quamque nondum plane deposuerunt illi, qui Lycurgi legibus
Nihil igitur rei est Aristophani cum Platone eiuSque notissimis de re publica Constituenda praeceptis. ReCte Ο-tiu Se habent ea, quae a Stalibaumio 7), Zellero ' aliis de
46 Ut inoph. do re pubi Lacedaemon. I, 7 sq. 47 Cc Annia philol voL LVIII, p. 248 sqq. Ubi praeter alia, quae contra
25쪽
tonico Dittenberge docuit ε' quaeque illis nuper adiecerunt Schangius δ' et Ritterus βλ). Verum mittamus haec. Etenim iam satis mihi videor de
Atheniensium, qui tum fuerunt, moribus verba feciSA atque satis eis respondisse, qui ECClesiaZuSarum argumentum non ad veram, sed ad fictam rem publicam pertinere sibi persuaserunt. Emanavit igitur, ut Comoediae Aristophaneae est proprium, e Civitatis statu ac temporibus β' et quasi ultro poetae Sese obtulit. Iam quae praecipiuntur de mulierum imperio, quam ob rem sunt proposita Numne solius ioci causa Nam ad Platonis philosophorum regnum Augillandum vi possunt pertinere. Spectant nimirum, id quod non facile quisquam poterit negare, ut Cuncta ad rem publicam. Iam omnia vulgi mobilitate erant tentata. Unum populisCitum brevi sequebatur alterum, unum altero abrogabatur. Denique Cuncta
videbantur dissoluta et labefactata, nihil in tantis fluctibus constare. Quid igitur mirum, quod desperata virorum virtute et auxilio poeta ad mulierculas vult rei publicae gubernacula delati Hanc enim rationem unam dicit nondum esse initam
Cf. v. 456. Et tamen feminarum dominatio multis rebus commendatur, quarum S gravissima, quod illae agricolarum more sunt stabilissimae, ut Catonis verbis utar, ne novarum rerum cupidae. Quae animi stabilitas inde a. v. Ι aliquot exemplis Comprobatur. Quaecunque mulierculae SusCipiunt,
moliuntur ἰσπερ ini re του atque κατα τον αρχαῖον νομον.
Quid quod ad hanc virtutem accedunt aliae Nam
49 amorin vol. XVI, p. 321 sqq. 50 et Herm. vo XXI, p. 439 sqq. Ubi quae ad nostram quaestionem pertineant, habes haec: en die kklesiamson um 390. M ssit in sinor Dissertationis tomporibus eclosiamson Mistophanis' a tet, gelassi sind,so an dio Annismo, das dem Dichtor his iis das inest Buchras RepublikVoriag, omoglic aus stat rhalten ordon don dissos Buta falli in disgWsit Stilporiode und is somitis ac dem Symposion enlatandon. 51 Cf. Untorauehungo uctor Plato. Sint . a. 1888, p. 52 sqq. 52 Quas sententia omprobatur etiam a Platonio, qui do different comoed.
26쪽
Itaque poeta iure civibus ostendit spem mulierum imperio et stabilitate rem publicam tandem ex turbis fluctibusque confirmatam ad pristinam felicitatem redituram esse. Quo consilio probato non defuturam dicit pecuniam et celebratum iri epulas, quales omnibus CiVibus erant Comparatae, cum Cono post reditum in patriam factum dis hecatomben immolaret βδ). Quibus expositis iam licet redire, unde digressi sumus. Iam enim, credo, illi quoque, qui Aristophanis de re publica consiliorum minus sunt periti, facile probabitur, quae sit intellegenda σεωτηρια a Thrasybulo impedita. Pacis nimirum spem Atheniensibus astulsisse a poeta indicatur, cum dicit: σωτηρια παρεκυφεν Pacenim Aristophani semper una salus re vera visa est β i. Itaque locus ille desperatus hac ratione explicatur, quod Thrasybulus paci Cum Lacedaemoniis faciendae fuit impedimento atque ad eam dissuadendam sese paulo insolentius in Concilium insinuavit, quamquam non
Quae si statuimus, quid sibi velit verbum ὁρίζεται ab omnibus criticis exagitatum β), per se intellegitur. Etenim cum Ορίζεσθαι sit fere idem atque definire, Statuere, ConStituere cf. Aeschyl. Suppl. 6. 378 Sq.: παστρον δε τοι μ' αρ ρέ- ζο ιαι γάμου δυσφρονος vel sibi vindicare Cf. ibid. v. 246 sq. ορίζομαι δε τήν τε Ιερραιβῶν χθόνα ΙΠίνδου τε ταπε κεινα , reprehendi videtur Thrasybulus, quod SeSe tam Superbe gereret, quasi sibi uni ut regi esset salus publica tuenda sibique uni
54 et Rostare librum de Thucydide composito p. 300 sqq. p. 30 et Τsuffossi librin, qui inscribitur Studio und Charisteristive p. 98 sqq. 55 Jam Sehnoidorus in prassat ad on. Hollen. p. 104 hoc verbum censuit
nullo modo ferri posse. Quem secutus Branchius proposuit αλλ' ο χρηRετε Θρασυβουλο αυτο Ουχὶ παρακαλουνιευοι, enueius: υ, στίζεται, Seagerus ἐριζεταt. Bothius et indorsius scribunt: ἀλλ' ο βυσεται, Hormannus et actamus: οργ ζεται, einerius: ὀρ ζεται et Vinae Aristoph. p. 18M, Goetrius μιετεωρίζεται
27쪽
pacis condiciones Constituendae. Qua de vituperatione Conserendus est luti v. 55 Cum scholio. Illo enim loco poeta indicat Thrasybulum a nonnulli Componi Cum Dionysio, tyranno illo Syracusanorum, sed non sine iniuria. Voluit igitur viro illi de patriae salute optime merito paulo maiorem potestatem ConCedi' 'in verum tamen non laudat nimiam eius in rebus gravissimis licentiam et arrogantiam. Ceterum verbum ριζεται in meam Sententiam iam a scholiasta videturaCCeptum eSSe. Adnotat enim ad V. O3 Θρασυβουλος ουτος αυγάδνὶς - δωροδοκος, περοπτης ν του δημιου, πουλετ δι
Et si quaerimus, quomodo sit factum, ut Thrasybulus aliquamdiu apud populum non eadem gratia et auctoritate floreret, qua decem fere anni ante post triginta tyrannos eXputSOS SUS erat, probabili sane est coniectura eum bello Corinthiaco Atheniensibus praefectum obscuraSSe priorem gloriam clade illa ad Corinthum accepta hy). Atque CCedebat, quod eodem fere tempore Cnidia victoria reportata Cono Athenas rediit, muro restauravit, omnium laudes animoSque in se convertit h). Neque tamen diu Athenis moratus iam Ol. 96,o vere anni a Chr. n. 392 β' ad Tiribazum, satrapem regiS, profectu eSt, ut Lacedaemoniorum Criminationes in
fringeret si modo posset' ') Quid igitur mirum, quod
56 cf. an. o. 1431 sq. et Roscherum L l. p. 312.57 Jur hoc ex loco quodam Lysiae sora XVI, 15 collegorunt Siovors l. l. p. 104 Grotius l. l. p. 246, Fro erge l. l. p. 438 Curtius l. l. p. 179. 58 Cl. Xen. l. l. IV. 8 9 sqq. Diod XIV, 85 Isocra V, 3 sq. α 56 sq.; Demosth. XX, 68 sqq. XXII, 2 Nepot Conon. 4, imoth. 4 Trog. Pomp. apud Justin. VI, 5, 8 sqq. Athen. I, p. 3 159 Qt onoph. l. l. IV. 8. 12 sq. Diod. XIV. 85. De anno, quo Cononis iter sit susceptum, iam inter omnes constat et foetitum L L p. 8 adn. 18 MFGrium L L p. 17 adn. 1. 60 Quid Lacedasmonii Cononi crimini verterint, a Xenophonte his verbis
IV. 8. 12. dsm sero tradit Nepos in vita Cononis c. 5. Id igitur ille iam κωbat, ut civitates, quae erant intra mare Aegaeum, orsis imprudentibus Ῥha nabazum navibus et pecunia orbatum Cono Athenas rediturus remiserat domum in Atheniensium dicionem et potestatem redigeret Itaque etiam cum Euagora, rege Cypriorum, qui Cononem post pugnam ad Monusas factam hospitio exceperat, post eius roditum publice erat iuncta amicitia ct Isocrat IX, 56 sq.), quam-2.
28쪽
Thrasybulus iam occasionem putavit sibi oblatam esse, ut pristinum dignitatis locum recuperaret, et quoniam ei rei publicae gubernacula a Civibus non ultro ConCedebantur, paulo maiore usus licentia, ne dicam insolentia, in gratiam eorum sese insinuare studuit Nam eum fuisse eiusmodi, ut propter tyrannos expulsos sibi confideret licere, quae aliis
quam illo ab Artaxerxe in hostium numero habebatur os snoph. La IV, 8. 24 Diod. XIV, 98). Denique testatur Lysias orat. XIX, 19 sq. ne Dionysium
quidem Syracusanorum tyrannum, intemptatum relictum esse, sed Cononem log tis missis affinitatem inter illum et uagoram conciliam studuisse, qua facta tyrannus a Lacedaemoniorum, quibus studebat, ad Euagorae Atheniensiumque
Iam si omnia complectimur, dubium non potest esse, quin Athenienses iam illo tempore auctore nimirum Conone id spectaverint, ut imperium illud rostituerent, sicut fuerat ante bellum Ρeloponnesiacum. Quae sententia si fortasse cui videatur paulo audacior, quia Grotius Laiso V p. 302, p. 308 et Busolitus in annal philol voL suppL VII, p. 664 sqq. prorsus negaverunt Athenienses iam tum eiusmodi consilia inisse, titulis quibusdam, de quibus copiosius disseruerunt SWohoda st oehlor in Actis instituti archaoOL OL VII, p. 124 sqq. et p. 313 sqq. comprobata est coniectura Boecthii Is enim recte divinarat iam Thrasybulum alterum exstitisse Aristidem et ante paeemonialcidem urbes maris Aegaei denuo in Atheniensium foedus o sociotatem recepisse es de oecon pubi civit. Athon. I p. 49 sq.). Cuius quidem consilii auctorem et suasorem Cononem intellegendum esse iam supra indicavi. Itaque ad hanc societatem haud scio an
dium reserat, iure contra Volsenum se La p. 395 monuit Gostgius es ActivoL VI, p. 3433.
Verum haec quidem res utut se habet, verba: τω δὲ βητορω o Toὐr' vα- πε σας ευθυς αποδρας χετο a scholiasta esse recte de Conone accepta, iure contra Branchium, foetitum, alios cum astra es. De Aristoph. Ecclesiagusarum sabulae tempore et consilio p. 14 sq. mihi videor statuore. Etenim Versamur in comico poeta, non in rerum scriptore, hoc est tenendum. Et toto caelo errant, qui illa verba consent eam ob rem non posse intellegi de Conone, quia is, ad Tiribagum cum proficiseeretur, sua sponte, non fugitivi more patriam reliquerit. Immo sunt vertenda, ut verterunt Glypheus et Droysenus' de Rodnor at sic in dom Stau gemachi vel : de Retaerha sic aus dominaue gopacti' Nihil igitur conqueritur poeta nisi quod
Cono, qui societatis exstiterat auctor, deseruit patriam, cum propter molestias inde exortas eius prudentia et auctoritato maxime esset opus. Et ni fallor ex ea ipsa re, quod qui suaserat consilium, leviter modo perstringitur ne nomine
quidem adiecto, indicium repeti polos Cononem hoc loco indicari. rosecto, qui propter merita populi gratia florebat, in illum ut in gyrrhium, Cephalum, Neoclidem inusii poeta iure noluit.
29쪽
non impune essent, testimonio quodam Aeschineo' i demonstratur. Itaque Cum a Lacedaemoniis legati de pace Athenas essent missi quod factum esse ipse testatur Philochorus' )- equidem Crediderim paulo arrogantius prodisse Thrasybulum atque, ut iam antea se praebuerat Lacedaemoniorum odio et studio bellandi inflammatum, cum de Boeotorum auxilio et foedere ageretur' '), pace dissuas civibus bellum
Commendasse. Nam Conone absente se ei bello gerendo praefectum iri, ut re vera est factum, ipsum fugere non poterat.
Atque ad Thrasybuli orationem hac de re habitam haud scio an spectent Aristophanis verba v. 356) μῶν η SCl. πραδαὶ
Θρασυβουλος ει τε τοῖς 1ακωνικοῖς quae adversatus Goelgio profecto recte interpretatus est Vel senuS' i. orta e Superbia ut erat elatus, pacem ipsam, quam offerebant Lacedaemonii, ille ἀχραδος similem esse dixerat, quia Atheniensium imperium ea aeque Constringeretur a fauCe eorum,
Iam si quaerimus, quando Lacedaemoniorum de paCelegati Athenas petiverint, proficiscendum videtur ab Andocidis oratione, quae inscribitur: περὶ της προς Αακεδαιμονιους εἰρν νης. Quae utrum eSSet habenda pro genuina an pro Spuria, ut voluit Dionysius Halicarnassensis' ' in, cum diu inter viros docto Set Certatum, nostra aetate inter omnes fere ConStat eam re vera Andocidis esse My). Neque tamen idem est ConsenSus inter eos, qui de orationis tempore sententiam protulerunt. Atque mihi quidem ea maximam veritati speciem habere videtur, quam ruegeri 'h), Blassii ''), aliorum refuta-61 contra Cissiph. 195. o. Ρssudoinlut vit decem orat p. 835. Ceterum rido Mohbsrgorum L L p. 444 sqq. 62 et argum ora ter Andocideae.
65 et scholion si quas similitor lusit Aristophanos do indutiis picem si alia si modi lentibus in Actam. v. 19 sqq. 66 et argumentum. 67 Diligontissim o copiosissimo hanc quasstionem tractavit lactas in dissortatione d Andocide quas fertur tertia oratione conscripta. 68 cf. Studior historicovhilolog. voL II, p. 24 sq. 69 α histor olom Attic. voL I p. 282, p. 663 itemque prior Andocidis edition. p. XVII
30쪽
tis tulit ultrius ' '). Is enim orationem Andocidis hieme anni 392M habitam esse, cum nuntius de Conone a Tiribazo
capto Athenas iam allatus esset, at gravibu argumentiSComprobavit Ilio igitur tempore Thrasybulus putandus est σωτ17ρίαν ρισθω οὐχὶ ταρακαλουμενος. Atque huius rei mentionem poeta vix poterat inicere, si fabula Lenaeis, ut StatuimuS, Ol. 97,Ι, id est exeunte mense Ianuario anni a Chr. n. 30 Set acta. Neque aliter se habet res, si cui Ecclesia- ausae Dionysiis magnis, id est sub finem mensis arti eiusdem anni in Caenam commissa videatur 733. Restat igitur unus annus atque is, qui fuit Ol. 97 Secundus. Et vere anni ante Christum 30 Athenienses Ecclesi usis in theatro delectatos esse equidem cum VelSenocrediderim δ). Ad hunc enim annum cum illis deduCimur, quae de pace a Lacedaemoniis oblata probaVimuS, tum Versibus illis, quos iam supra laudavi:
τοι πλουσίοις δ καὶ γεωργοῖς οὐ δοMi. Nam rerum Scriptores Si evolvimus, quo tempore Athenienses Classem deduxerint, Diodorus praetore Philocle Ol. 7, Ι)Thrasybulum Cum quadraginta navibus missum Se memoriae
prodidit ). Verum idem quod tradit illum ab Aspendiis
esse trucidatum l. 97,3yε), tota in expeditione enarranda Chronologiam ut saepius perturbasse est putandus q). Cuius quidem Confusionis Causam Volquardsenus rectissime statuit eam, quod Diodorus interdum in rebus narrandis magis earum
70 Cca L p. 7 sqq. Adsonsi sunt Belochius L L p. 357 et Blassius in alteriodi histor eloqu. Αα OL I, p. 29 et in alter edi Andoc. p. XIX. 71 Schnoidori opinionem et L L p. 435), qua comoedia est acta L 7,1
anno 391 a Chr. ., probare nequeo. Etenim ut foetrius et choraewskius, illo quoque inde proficiscitur, quod Athenionatum Boeotorumque foedus in ulla dubitations sit factum OL 9 2. Atque praeter Goliasta adnotationem, in qua ut choraeWskius vocem δυο ex numeri quaternarii notula δ' censo corruptam esse, nullum argumentum ad sententiam suam stabiliendam protuli Quamquam dicit: e prosocto multo est credibilius commissam sabulam esse, cum Thrasybulus totum iam annum 392 versatus esset apud exteros, qui eum non vocaverant Sed nos quidem vidimus eum illo tempore Athonis adtasse videri verisimillimum.
72 Ct La u. 395. adsontitur quamvis dubitanis Boioctius L L p. 357.