장음표시 사용
11쪽
. Accedunt tabulae lithographicae tres.
13쪽
VIRO EXCELLEΝTISSIM0 PRAE BILISSIMO
15쪽
quae nuperrime inveni in Ddinis prope Giliersee talia sunt, ut ad meliorem cognitionem structurae iniernae
Calamitarum , illius plantarum familiae adhuc inceriae, aeque ac ad faciliorem indagationem assinitalis, quae naturae c0nvenienter Calamitas inier et plantas
Gittersee, pagus saxonicus, situm habet in valle Plaviensi Ρlauenscher Grund) prope Dresdam, ibique fodinae adsunt, e quibus lithanthracum magna copia sumptibus societatis privatae Actien-Geselischas0 egeritur. ) Miror filexi, sergium et Cottnm, qui Vocem se Calamites tertia declinatione formant; nam ex analogia Statuere licet, primae potius eam esse declinationis. Vide anthracites, ne, Syenites,ae, porphyrites, ae, pyrites, ae, etc. Cf. Ranishoria Latein. Grammatik q. 26. A, 6. p. 38.
16쪽
adhuc viventes adesi, aliquid certi asserant. 0uae cum ita essent, haud dubitavi, illa invenia ad n0iii iam publicam pr0 ducere, imprimis cum de Calamitarum structura et quo l0co inter plantas ponendi sint Calamitae, inter viros d0cios discrepet J. Prior itaque
pars hujus libelli agit de Calamitis.
') Licoat mihi nonnullos citare, quorum opera Perlustravi: OIuannaan, Silesia subterranea, Lipsiae, Geidinania. I720. pag. 410. Arundini saccharinae germanicae similes Calamitas habet. Wn oti, Naturgeschichte der Versteinerungen. 1773. Calamitensiud versteinertes Schilsrohr, deren Originale unbehaniat sind.
filaeuo V, Beschreibung einiger merkwurdigen Abdrncke voti derΑrt der sugenatanten Calamiten 178 . Calamiten sind untergo gangene Equiseten.: torii PTM, Gras Caspar,' Versu ch einer geognostisch-boianis chen Darstelliing dor Flora der Vor eli, Leipetig und Prag 1820 fol. pag. II dicit: hisce demonstramus, maximam quidem disserentiam inter Equiseta, quae in prisco illo aevo vigebant et hodierna,
intercedere, nihilo minus tamen ordinem Equisetacearum nunc vigentium habita ratione organisationis coelo et solo adaequatae
in illis indigitatam praefiguratum) fuisse certisSimum eSSO ... pag. XXVI Calamitas dicit plantas, quamquam ignotas, cum Eqnisetis nostris structura scit . eXterna) convenientes. Maeonaninrt Ad.) Prodrome d'une histoire des vegetaux fossiles, Paris 1828 pag. 3b: en admetiant par consequent te genre Calamites comme apparienant a la lamille des Equisetacees etc.
consider Calamites as the rem alias os sonte dicot3ledonous planis,
17쪽
Alteram autem partem maxime eo c0nsilio c0m
posui, ut clariora serent illa experimenta, quae ante aliquot ann0s de ortu lillianthracum institui. Eisi de his jam verba seci in opere
non inutile putavi, denuo hoc loco et quidem uberius
Cotta Bernbard), die Dendrolithen, in Begiehung nus thren inno-ren Bau, mit 20 Steindrucktalalia, Dresden und Leipetig 1832, in quarto. Pag. 87. Mussen denti die Calamiten diurchausetu einer lebeiaden Pilanetentantille gelioren Κοnnen sie nichtoine besondero Abihellung gebildet haben, Von der Hir linter den lebeiaden Pnangen nichis metir finden 8 Konnen sie nichials ein vertoren gegangenes Z ischenglied ZWischen den natiir- lichen Familion der Equiseten und Casuarien betraclitet Herden, mit Helchen beiden sie mancherlei Aeliniichkeiten bestigen Govi' Tt, Systema filicum lassilium, Vratistaviae et Bonnae 1836, Calamitas adnumerat Eqniselaceis. nroran, Lethaea geognostica, editio secunda, 1837. TOm I. pag. 17, assentit Brongniario. Iuru nixa, Geology and Mineralogy, 1837. Vol. I. pag. 460; assentit Brongniarto. Leontinua, Lehrbuch der Geognoste und Geologie 1835. pag. 400; Populare Vortesungen uber Geologie I 838, toni II. pag. 389. Calamitas propter articulationes Equisetis maxime habet amnes. LyeII , Elemente der Geologie, libersetχt Von Harimania , 1839; pag. 369 et 372. Calamitas dicit Equisotis affines. Inger, Ephemerides Ratisbonenses, Flora dictae, 1840. No. 41ot 42. Calamitas locum habere inter Stigmarias et Equiseta de
18쪽
de iis disserere , cum propter magnum hujus rei momentum , tum ut solverem, quae in libro citato ) promisi, elenim restat ut accuratius dicam qualis ill0rum experimeniorum fuerit effectus.
19쪽
Inter planiarum reliquias , quae in lillianthracariis extant bene discernendae, dubito, an exceptis Filicibus majoris momenti sint aliae, quam caules Calamitarum; imprimis si respicis eximiam eorum copiam, quae in-Venitur, aeque ac magnam similitudinem, quam praeserunt cum planiis adhuc viventibus, maxime cum Equiseiaceis. Haec autem similitudo, quae ad exiernam indolem et Structuram speciat, lania est, ut jam antiquioribus temporibus ipsi in rerum naturalium scientia tironestio sce Calamitas nihil aliud, nisi Equiseia antediluviana, quae a nunc Viventibus solummodo magnitudine disserrent, esse putarent. Eadem putarunt diversis temporibus et viri d0cii, neque omnino aliud quidquam putare
20쪽
licet, quia ad accuratius definiendam et cogn0scendam familiam, cui hae plantae sorte adnumerandae Sint, nihil superest nisi exterior habitus, Equiseiaceis maxime similis. Νam qu0d attinet ad Calamitarum magnitudinem, qua Equiseia n0stra multum superantur, ea n0n mira videtur, quum permultae aliae res testentur, illo temp0re, quo Calamitae una cum Filicibus arboreis aliisque planiis Florae primitivae sorerent, alias adsuisse conditiones, quippe vegetati0ni luxuriosae et giganteae c0mm0das, uti exempli gratia cal0rem aucium, humidiorem aerem, majorem quantitatem acidi carbonici et sic porro '). Ergo habitus exiernus horum caulium, qui in articulis et striis longitudinalibus cernitur , cauSas uti, quod usque ad recentissimum tempus assinitas inter Calamitas et Equiseium sere ab omnibus magna eiceria existimata est, quamquam hancce assinitatem in dagationis ope internae i. e. anatomicae Calamitarum
Structurae veram probare non p0iuerunt.
C0lia denique, qui in opere su0 satis noto de
arboribus in lapidem milia iis magno cum virorum dociorum applausu clariorem reddere studuit structuram
iniernam illarum reliquiarum, quae sepulcra habent in
') CL Geologiam, quam scripsi, pag. 59 sqq. ') Vide tabulas, quae operibus Sterni Ergi, nTorini, Muru anili aliorumque additae sunt.