Nicolai du Bois Pars prima refutationis argumentorum seu errorum, super quibus, velut in arena, aedificata est nova doctrina D.D. infrascriptorum, adversus ... Anonimum advocatum Parisiensem, seu Libellum, cui titulus, Les pernicieuses consequences d

발행: 1683년

분량: 82페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

31쪽

sinana proprium facit. Hoc adhuc non fec re .Ponti sae'. non fecerunt regnum Galliae, Hispaniae &c. & si qum super quibus temporale dominium non habet scoen municaverunt, fideles subditos eatenus ab obediemi' ι& Jur mento abs.lvendo. non eripuerunt regna mortalia, se a relinque proximis, si esset successivum ; vel electioni, si effet electivum ;vel denique ad versus Dei hostes imploraverunt arma Principum

Christianorum. . . mu F s . imploration au ij, ejusque ext ipitionem pro

bet Anonymus esse illicitam, & tuncuerinqueratur; prout lici aa uersus serenissimam Hispaniae Domum de o cupatis aliquorum infidelium terris ; damnet quoque Clodovpum , primum ipt rFranciae Reges Christianum , qui horta tς sanctissis 3 inai, strona Clothilde ejus coniuge, bella pro religi e ad fus i

36. Deinde , ut dixi, versum illum cantat Ecclesi adversi sHerodis insaniam , qui sibi persuadebat Christum ideo venire , ut in ipsius regno temporaliter dominaretur& illud faceret suum. Legat paulo attentius Brevia um P. A motus, nec haereat in vpq

qai natus est, non venit Reges pugnando superare , sed moriendρ mirabiliter subjugare. Nec ideo natus est; ut tibi succedat, sed ut in eu/n mundus Meliter credat. Venit ergo non ut pugnet vivus used ut triumphet occisus.

37. Caeterum satis notum est a Deo deposito saeps esse ®no privatos Reges; vel repenti a morte. ut Herodςsill de quo actuum Iz.aliique plurimi) yeie . diris langu irmus paui post secuta ut Antiochus iste , de quo Machab. a.) 'es'at depositionis sententia : qualis fuit illa adversus Sasilem, Pro eo quod δε-jecisti sermonem Domini abjecit te D minus ne fis Rex, 3. 23, ct paulo post, Projecit te D minus ne si R ex super Ut ei. I . Hi s 8. Objicit secundo An qnymus nisi ei L. finiendis foret infallibilis, sequeretur quod eriam haberet pote aim in teni poralia Principum: sed consequens est ab olute pernicjψum, ergo nullatenus Reges ct Principes possunt admittere antecedens: ct omnibus modii colia clare debent , ut perniciosam illam de infallibilare uinionem e regnis

32쪽

sis eliminent. Hoc in invidiam conflandam adversus R hiabam sedem exagerat 12. 13. I . I s. ubi inter caetera est clair que D Aperiorite dei Papessur Ies Rosts dans te te uti dorme inseparabie de l'i illislite, i Optime, Confratres mei, contra vos . 8cseipsum argu es eniatur. Contra vos : quia non negatis, nec negare potestis in- fallibilitatem Ecclesiae & eam repraesentantis Concilii Generalis. Manet enim inconcussum illud, Ecclesas columna ct fundamentum veritatis. Si ergo recte concludit Anonymus, confundit vestrum

primuin Articulum. Contra se ipsum; quia admittit judicium Ecclesiae , et Concilii Universalis ipsam repraesentantis, esse in fallibile iii definiendis quaestionibus fidei, ergo juxta modum ar- mentandi, quo utitur, collaborare debent Reges, ut istam dei i fallibilitate Ecclesiae dc Concilii Generalis doctrinam elimine dii inis suis, quia, ptirniciosa esset sequelae. Iur 6o. Vae Galliae, si mulios habet Doctores vel ad Scalogeius quia jam actum est de fide ; eversa est ciuinis authin itas Generalium Conciliorum: Exulet etiam e Gallia Sacra Scripturi: quia quod sit a Deo divinitus inspirata, quod linguae Prophet rum fuerint cala trus scribae veraciter scribentis , non aliunde V bis, caete isque constat ' quam her authoritatem Ecclesiae , trΡdentis & definielitis in Cόnciliis uinam libri sint Canonici vel Apocryphi.

61. Denique in jam citatis foliis miscet Anonymus aliqua de quaestioli ibus faeti, confundit factorum species , confundit praesumpi ni sententiatum, ex indiciis &festimoniis hominum sae . fallentium,latarum,de dicit Regula Iuris et o7.

iud vita noveritate habetur cum certitudine decretorum .docum alique. De quibus omnibus dicam , dante Deo, in parte se

quenti. t

Tertiis allegat interjectas fuisse appellationes a decretis Pontificum extam fidei materiam cori cernentibus,ad Concilium Gen erale, G Constantiensi Concilio quod legitur an ejus conelusioἡου- citius textum integrum subjungo, quia ex illa praecipud fundat a pag. l. i. usque ad finem, praetensam auth itatem Generalis Concilii supra Pontificiam. ata ervo legitur:

33쪽

62. Absolutio concilii. Domini, ite in pace. Et responsunt.bi fuit per adstantes: Amen. Quo facto Rev. Pater Joannes de P .a,dyomitis Episco's Catanensis, Ex Ier ordinis Praedicatorum , a, Sacrae Theol. ProfessVr, de mandato Domini nostri Papae, da ,, consensu sacri Concilii ut asseruit) ambonem ascendit. Ante- ,,quam autem ad talia se diverteret, seu procederet, Ambasiatores,,Nerenissimi Principis inadios. P qniar Repis , dc Illustrissimi.,,Principis Domini Alexandri , alias Nitoldi Magni Ducis Li-

,,tuaniae, petierupi nomine dictorum Dominorum quemdam libera ,, tum , & in eo contenta cujusdam Fratris Faltam bel, oloria ,, crudelissimos errores & haereses ut dixerunt) coorti enim rite, damnatum, tamquam haereticum per De putatos in caiisa ficiei, ae, ,etiam per omnes nationes Concilii, ac per Collegium Caesina- , ,lium conclusum prout dixerunt constare publicis instrumentis, ,,in session: publica perita erum Concilium damnari , seu publita damnatum pronuntiatii, antequam praesensi Concilium dissedue - ,,retur, Sanctissimo Domino nostro Papae praemo humiliter sup- ,, plicarunt: alioquin nomine quo supra protestabantur de grava-,ani ne o de appellando adfuturum Conciliam. Quibus sic iactis , San- , ,etissimus Dominusinoster Paeae dixi crespondendo ad praedii ta , . , quod omnia & determi,ain conclusa be decreta in maiό- ,:riis fidei per praesens Concilitam, conciliariter tenere & invio- labilite x observare voleb*t, dc nusquam contraire q quo modo , ipsaque siς conciliariter iacta approbat δc ratificat, & non aliter, . , , nec aho modo. .Et illud idem iterato fecit dici per organum, , Domini Augustini de Pisis Fiscalis de Sacri Consisto ii istocati . , praedicti , qui nomine Ripae I Protonotariis & Notiam x ad seriu bendum acta Concilii ordinatis & deputatis petiit inst uni ta i, publica fieri. Et ex tunc praelibatus Dominus Episcopus Cata- ,,nensis fecit collationem solennem , assumendo pro themate haec ,,verba, videlicet: Vos nunc tri litium baserisu iterum utem τ sebo τὸ , ,, o gaudebit cor vestrum. quidem Distin collatione, Reveren ,,disiiunus Pater Dominus Antbniustitillo Si Caeciliae S. Romanae. Ecclesiae praesbyter Cardinalis, de Chalanco vulgariter nuncupa rus, de mandato ipsius Domini nostri Papae & vcnuntate Concilii , ut asseruit in ' quaedam Decreta publice legit. Potiora per spe-

34쪽

Refutationis Arrumentorum irc.

De avellatione d sententia Sanctae Seris ad fissurum

concilium.

Ac de re seripsit Gerson in opusculo, cujus hic est Tiatulus: An iurat in causis Mei a summo Pontisce appyllare . . . s u fur ju icium declinare. Scripsit etiam Ocham prae aliis nonnullis : sed de hoc authore ita scripsit Gerson in dicto. ip pusstulo Hanc materiam lati me dissisime ρrosecutus est , GM it Och in in dialogo βο- cujus filius aut horitatis non oportet inniti . quamvra fuerit egregius Theolog.so sed innitendumera rationibus sus fioiqganto robur ct authoritatem accipiunt a Sacra Scriptura Elud contemptas . 'm ii Prinesseri ai ope duxit reducet in errarem. Plures e X rationi bus quas Octam adduxit . repetiit.& Gerson , & addit alias ex G. Conii dii Constantis usis, Concili insani facto, de politi ne inegotii& Benedicti XIII de quo ante. liniit .. nec siIas nec praefati Ocham rationes concludere fatetur ipsemet Gerson prope finem dicti opusculi, in quo sic concludit: Haec dii ta sunt vel argumentata magis ad peritatis inquisitionem,qugm abc qi reprehensionein. 1 audacior noster Anonymus intrepide ejusmodi appel- Mi Re Ad mittit: idque ex quorumdam facto, & praecipue lega- mi gi S PMoniae jam allegato in conclusione Constantien- . sis Concilii . . Ego dante Deo, Gersonis , Ocham aliorumque rhtiunculas postea expendam; hic autem mihi cum Advocato quaestio est: Agam ergo Iuridice cum illo,& quod Theologi non pro uςxu t, ςxponam adest appellatio ,1suo judice fit, ad quem, quae formi eam pr sequendi λ Galliae Iurisconsulti, . Regia lus commune , tam Civile quam Ecclesiasticum , , iunientiae Tribunalium Galliae , quas . referunt Charondas Ilayn id, Papon, Tournet , Muchel, aliique tradunt appellationem E esse:

35쪽

esse provocationem ab inferiore Iudice ad superi Q rem :. tempus. breve statuunt, intra quod ejus prosecutio fiat: vid vestrum Iaibertum in sua practica civili di criminali incipio usque ad caput a6. 8c citatas in annotationibus Leguliae, aliaque o non appellatur ab ipsis supremis Principio u , ad ipsos stultum est, inquit Lex i. g. a quibus appellare non licet, it Iud admonere, a Principe Ἀρperare fas non esse, cum me fit qui provocatur. A delegatis per Principem Iudicibus , ad ipsum Principe n3 ap--llatur: &generalitera delegato ad, delegantem , seu commisso ad committentem , L i. ct a. se iis a quo appellet cent scriptores vestri iam citati quibus addo Rebussum romo I. .. ad Constitutiones Regias , Lucium Annaeum, Robertum, Joannem Gallum, Guidonem Papae. Nec dubito v*s habe e nnume Nil alios, qui ad manus meas non perVenerunt . a bu 66. Summus Φόnt xi cujus est Vicarius p Nonne chra i a sus PrimatumJab ipso institutum sate mini in proemio Declara

tionis vestrie dicentes, primarum S. Petri, ejusique Successorum Romanorum Pontificum. Fatemini Articulo,& a. illume ς iisti, Vicarium: igitur ad Christum interponi debuissent Appellationes, fusifes tuis ut Anonymus praetendit, locus, non autem ad si nerale Con cili am. li I κ6 . praeterea Ecclesia militans saepissime in scriptura appeti latur Regnum v. g. 13. v. II. 19. 14. 3I. Illius ergo status est Monarchicus. Quis Ecclesiae Monarcna visibilis, nisi Romanus Pontifex λ A Monarchis non datur appellatio, neς ferret'

Galliae Re k a se appellari. Quomodo ergo appella Monarcha visibili ρ nisi ad illud invisibile Caput cuj's. egrius, hoc est, Christum, qui Iudicum hujus Mundi sententias dissicutiet,&ut dicit Propheta Psaismo I . cum acceperii tempus justitia judicabit. Dirigat igitur Anonymus luas a Pontifice Appellati'

nes ad tribunal vallis Iosaphat, i i l I 68. Praeterea de jure adhuc agamus, & D. Advocatum p r in consultum instruamus in materia appellationum. Praescribit ii commune ut dixi intra certum tempus prosecutionem appellatio

36쪽

Refutationis Artim inum Erc. D

a i litataim, cum aliis pluribisi citatis ibidem a Mumso ct aliis intemet embora similiter praescribunt Galliae Leges,jobservant oes ἡ ius iriniinalia.' totquot vero legi a Pontificem Conci sim Veherale appellasse simul adverti eos non ςsse prosecutos: aspellatio igitur juxta eadem Iura & Authores vestros fuit deseri. ta fuit nulla; decreta, a quibus appellatum est, transiverunt sui loquuntur Iuris consulti ) iu rem juduatam. Paria enim sunt. Non anellare o appellatisnem non prosequi. De quo axiomate , si dubitetis iis st uentios Scriptore, omnes quorum ingentem numerum et alti Galloruiti subministrat vobis Damhauderius in lacis parium . verebbb pellare , Τ enus in notis ad eundem. Sed se san D. Advocatus parumclarus, parum cossutius conessi, dies,nillatio, levi cum supplicatione & reristone; quae adversus se 'in' tentias Supremorum Vfeariori quales erant Haesecti pratiori oὶ e

sib luti spetitorum senatu, timquam Assessori s- fuere Paulus & Ulpianus de rebus creduis,) similes Iunx

supremarum Curiarum Cancellarii, Sc Praesides Partamentorum id quibus non datur appellatio etiam in Gallia; sed sola supplic is ta

o. Summus Pontifex est ut minimum smilis Presect' pro'. tori. ' cujus senatu; se inper fuit & est Romanus Clerus s u Collegium Cara in alium. St Anoumus per aptellationem intelleηiti sunt cationem &-, etiam hic causa cecidit; quia, qui hactenus appellaverunt i sta iri propria appellatione, seu supplicaverunt procius sei ne iri non sunt prosecuti , ac nequidem ei praestitetunt, quae at revisionem necessaria sunt: inter quae est piceis ei, tib 3c exhibitio sumptuum necessariorum pro itinere dc ii terrentione conjudicum adjungendorum illis, qui sententiam, a dua supplicatum est, tulerunt. Nec enim qui sententiam tulit de oet anticipare sumptus repigionis; sed ille , qui revisionem petit et . illa trib-, i sententia lata est. Ista pas sin docent Scriptores vestri. Igitur quando placebit D. Advocato et ejus sequaci provocare ad Generale Concilium , cogitet prius de expensis prό convocatione omnium Episcoporum orbis Chris stiani , itinere eorumdem, pro intertentione tempore discussionis

causae,

37쪽

Pars Prim

, comis , de reditu. Dum illas parat, erunt, qui ostendent frivolam esse appellationem, de ab ipsis judicibus rejiciendam, i. In puri facti quaestionibus revisionem admittunt, summi Pontifices, quae coram se & suo Collegio fiat. Hoc testatur Ca-

non κ de reseriptis, Glossa & alii Doctores ibidem, nec non historiae plures : ex quibus constat Pontifices causas facti,quarum probationes ex testimoniis hominus endent, revocasse ad ite, ratum examen : dc in partibus delegasse Iudices, qui testimonia exciperent, & processum instructum ad Sedem transmitterent.

ARTICVLVS X.

Mhen itur ait Martiniis T. coli averis Decretas s. concilii constantiensis an Engenius IV a miserit illa esse conciliariter facta.

a. Ntea egi de prava interpretatione dictorum Decreto- rum data a Basileensibus, nunc videndum de eorum authoritate , exclusa praedicta interpretatione. An Onymus Advocatus pag. ψ2.ε3. q. s. praetendit fuisse approbata a Martin o in Conclubione Concilii relata praecedenti Articulo :& ad id probandum profert illa verba : Sanctismus D. noster Papa dixit. respondendo ad praedicta, quod omnia o singula detήrminata inniateriis sidei per praesens Concilium conciliariter tenere ct inviolabiliter observare volebat, ct numiuam contraire quoquo modo: ipsit sic conciliariter facta approbat o ratisicut, ct non aliter nec alio modo. Ex his verbis praetendit concludere pro dicta approbatione. seu ita scribit pag. ε 3. Orit e euident qa'on ne peut γε douterqueles Decreta de Ia Superiorite du Concite .marent, e premieremem examinees o conclus par les Nations, ct puis arrepeti determinees en deux hances . publiques o generales du Concite, scaroir en D q, ct en ta v ouit estniorque que ces Decreis avolent este premierement delibereet. ct conclus pur . utra les Nations : certa Capitala per modum constitutionum priua per sin

38쪽

Refutationis Arglimentoriim bra. i

gulas quatuor Nationes conclusa o deliberata legit 2 publicavit. Et si est

dit u lain que te Concile les avolt uniformement approuuees ct conclus. sabibus Articulis fixe Constitutionibus lectis, dictum concilium eos, ct eastin formiter approbavit o conclusit. Ne faut ii donc pas apoir persi toute pudeur pour Uer nier que Martin. r. ait approiive ccs Decreis, puis quil asi expressement approuve rout ce qui avolt se determine dans le Concile Conciliariter , ct quil est plus clair que te jour que ces Deci eis' Ont sedetermineeta Nasionaliter o Conciliariter. 3. Eadem Decreta vult esse approbata ab Eugenio , & sic scribit: Ausi nous volons, que te Pape Eugene IV. quo' qu'il ait tolluourstraraille ροur se metire au dessus des Conciles, nosit pas neantinoins s 'op-nser ouvertentent a ces decreta si Concile de Constance, n' les rejetter, comine nastant pas se approliveta par Martin V. son Predecesseur , maisil

pretendit sulement, que le Concile de sale en avolt abuse en tes expliquanto vn mauxuissens: Quod Concilium Constantiensu in malignum sensum pertraxerint, parce qu'il avolt pru droit fur cette de nition de ledeposer ct de creer un auire Pape. Eodem repetit pag. 43. & dicit:

cuseur: mais it pretendoit seulement, que te Concile de Base en aroit abalieen tes expliquant en un mauuaissens , Quod Concilium Constanti ense in malignum sensum pertraxerint, parce qu'il apoit pru droit fur cette de nilion de te depfer ct de creer un autre Pape. Vuli temerarium Advocatum l approbavit ne Eugenius dicta decreta dicti Concilii Constantiensis p Censuit ne a Martino V. e sse approbata λ Solum ne de Basileensium interpretatione conquestus est ρ Non legit Florentinum Concilium pari. 3. inconstit. quae incipit Moyses ' Ecce Concilii verba: '' Postremo memorati scandalorum duces, Basileenses ) numero quidem ''paucissimi , quq rum plerique conditionis infimae & nominis, ' verae pacis odiosissimi, iniquitatem super iniquitatem apponen-r tes, ut non intrarent in justitiam Domini, dum Spiritus San-

39쪽

, , unam tantum ex tribus obedientiis post recessum Ioan. XXIlI. sic in eadem obedientia nuncupati, constantiae schismate tunc , , vigente editis, inhaerere se dicentes , tres propositiones , quas, fidei veritates vocant quali nos & omnes Principes dc Praela-.,, tos, & alios fideles.&. deqotos B postolicae Sedis haereticos fa-

, , cerent, protulerunt' .

Hoc ipsum objecit ipsis in opere de Eceti a Card. Turrecrementa, qui una cum Eugenio tunc in minoribus constituto interfuerat Concilio Constantiensi, & dixit: '' Decreta de pote- , , statu Consilii supra ripam,quae inducuntur, nullius sunt roborisse vel momenti, quoniam in illorum determinatione non inter- , , venit universalis Ecclesia , sed una tantum' obedientia Ioannis XXIII. &. etiam nec integre tota illa obedientia. quoniam ,, plures Patres do istissimi illius obedientiae non praestiterunt co , , sensum, imo nec ipse XX li I. Cum ergo Martinus non appr0baverit.omnia quae egerunt Constantienses, sed tantum coNCILIARITER ACTA , & NON ALITER NEC ALio Mo Do sic habet Concilii conclusio) sequi- tu ex ipson et Anonymi fundamento decreta ses . q. dc s. non esse approbata.

s. Replicarunt Basleenses quod Martinus approbaverit facta, sub unius Ioannis XXII L obedientia ; quia in constitu'ione quarincipit, approbavit condemnationem errorum Ioannis

IVici si & Ioa is IIus factam scis. 8. quo tempore nondum acce serat obedientia Gregorii XIII. δc Benedicti XIII. Respondeo : Objectioni illi dudum satisfactum esse a Cajetano , qui in opus cillo de potestate Papae & Concilii scripsit: Quod congregatio Gn-

suntlantis inchoavit primo in obedientia Ioannis XXIII. ct deinde iterum in. conjunctisne obedientia Gregorii XII. ct tertio in conjunctione obedientia Benedicti XIII. consummata est , ct post electionem. Martini R in eodem concilii Praesidentis authori ita r o ab hoc nobiliori ct certiori flatu nun-cuatipe in quclibet flatu Concilium Generale vocarur a Papa nominibin ,

40쪽

ή mendo ut plures absque veritatis mensa. Im, ut insinuaret Pontifex , quod is hoc ultimo statu Concilium appellabat Generale , praefato interrogatorio rei priuerito conjunxii praesens, dicens, quod Concilium approboit ct σῖ- ut: Eokdemnoit is condemnat. Nonnulla alia in dictis paginis miscet Basileelusium argumenta , quae in ipss Conciliorum Tomis, impressis Lutetiae Parisiorum hoc saeculo , reperiuntur refutata ad calcem dictae Constitutionis Murses, sed quia non habuit quod replicaret, invehitur in Binnium , Sirmondum , Uiros doctissimos, Coriolanum Pog- gium , Blondum , Turre crematam, Baronium , Raynaldum , aliosque. Unde pag. 3I. ait: Pour les continuateurs de Baronius ) sis suirent tores suntorii, Oraesent que marcher fur ces pas; muis sans regaler en ce quil adebon, iis surpassent de beaucoup en ce qu'il a de inaurais f Cela est pres , principale-

7 . Pulchre imitatur haereticos & alios plures hujus saeculi

scriptores, qui dum non habent quod argumentis adversariorum reponant, ad personales injurias convolant: contemnunt eorum libros ne legantur: hoc est ne ipsi contemptores errorum con vincantur. Cachinno etiam ipse excipiendus est, dum allegat authoritatem Cardinalis Arelatensis, quem constat facti poenituis e& Gallicani Nationem improbasse illa , quae egerat, dixerat , sustinuerat in Coti ei lio Basileensi.

78. Et si argumenta, quibus sunt Turre cremata Bellarminus,

aliique Doctissimi,qui adversus Haereticos & Schismaticos scri

SEARCH

MENU NAVIGATION