Nicolai du Bois Pars prima refutationis argumentorum seu errorum, super quibus, velut in arena, aedificata est nova doctrina D.D. infrascriptorum, adversus ... Anonimum advocatum Parisiensem, seu Libellum, cui titulus, Les pernicieuses consequences d

발행: 1683년

분량: 82페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

61쪽

64 Pars Prima

,, stillans , que te Pape avolt donne leur Pays au Roy de Castille P

& quelques Barbares qu'ils tassent n' avolent iis pas reison de , , repondre , comme iis sirent, qu' iis ne scavolent pas qui estote, , ce Pape , mais qu'il falloit que ce fust un mal habille homine de , , donner ce qui n'estoit pas a luy ne serotice pas ausit porter tes,, Princes heretiques a ne pol ni se ussit te Catholiques dans leuta ,, estais, s iis croyolent que ce sont aulant de sejeis d'un auire,, Prince qui leur pe ut commander de de posseder celuy dans tes,, terres duquel iis vivent. Et ne sciat on pas que c' est ce qui a ,, te plus aigri te Roy d' Angleterre contre les Catholiques, ce qui ,, a este presque Punique cause de la persecution qu 'iis ont fouia ,, ferte parte Roy Jacques, & ce qui est encore aujourd 'huy le,, plus grand obstacle au progres de la Religion Cathblique dans

II 8. Antea tres impendit paginas , hoc est 12. 13. Sc sq. ac iterum a & alias, super illis quae acta sunt a Iulio II. adversus Ioannem d Albre te quorum occasione Ferdinandus Aragonum Rex arma movit in Navarrae Regnum P a Gregorio XIlI. & XIV. in Regem Navarrae : idque exagerat ulterius pag. 21 .dc 22. rationem querelarum praemittit pag. q. scilicet quod non si in potestate ionii cis excommunicare Gallia Regem , ad cujus probationem citat Advocatum Bouchel in Bibliotheca Iuris Gallicani verbo interdictions. Dicit vero Bouchel: La dignite de nos Roys est grande, que je ne mepuis sancher en ce que j a' ' dessus discourru, ains velix y adhu er Iepresent commentatre, nur mon Irer qu'iis sunt de tolite anciennete tranchis des excommunications de Ia Cour de Rome. Dictis suis titulum hunc' praemittit: Nos Rus soni hancs ct exemptes des censures de Ia Cour de Rome. Pro confirmatione autem citat exempla quaedam Regum Galliae, qui censuris non obtemperarunt. Addit: Le Rost de France, la Lynnesa Femine, o leurs Enonis ne peurent estre exci=mmunieao: A fh in gi's Confessor potest eos absitrere a quovis peccato etiam restrvato. 119. Addit Advocatus nosser pag. I a. tomo I. libertatum: η . Ecclesiae Gallicanae insertum esse adversus Bonifacium VIII. qui. Philippum Regem excommunicaverat hocest declitum: ''A v 'us,, tres-noble Se igneur nostre sire par lagrace de Dieu Roy de

62쪽

Refutationis Argumentotum c. se

franchise de vostre Royaume ; qui est te neque vpus ue a felo' i ἡόisse et de vostre temporet, fouverain e in terre, ii non que votis nisse et declarer si que to ut te monde les ache., quele Pape Boniface erra manifeste ment, & fit peche mortelis noto ire ment, en votis mandant par les leti res Bulles qicil esto it fouverain de vostre temporei &c. & que ceu X qui croi-

,, toujj urso oni creu & croient te contraire. Iao. Percurramus modo singula Advocati dicta. quidem quod attinet ad primunt quo rapinam arbitratur Catholicorum, R egum bella adversus Barbaros non admittentes praedicationem

fidei suo ipso dogmate gravem injuriam infert tam suo Christianissimo Regi moderno , quam ejus praedecessoribus sanctitate &virtute praeclaris. la et r. Quid enim λ Non licet Ecclesiae exequi praeceptum Christi seu praedicare Exangelium omni creatura ' Si hoc licet, an non licet injuriam Christo illatam vindicare & tollere impedimentum injuste illatum executioni tam salutaris praecepti, cuius executio innumeros eripit ab aeterna damnatione λ Dumque hoc impedimentum tollere per se non potest Ecclesia, an non potest Catholicorum Principum auxilium implorare λ Nonne confoederatis, suis suppetias ferunt Reges & Principes Ex si dixerunt olina Gentiles, illam ei e rationem pro religione facit i. ε 3. f. de religivsis, non erit illa iustissima quae facit pro Religione Catholica,' cujus conservatio de augmentum tantopere est hominibus necessarium ρ Cum ergo & jure gentium regula sit, expressa sub titulis de rerum divit One ct acquirendo dominio, tam in Institutis, qxam Pandectis, omnium quoque Christianorum Principum usu recepta. i quod quis 3 ο bella capit suum facit: dicite quaeso , Confratres mei, ejusmodi Advocatum estis illusi opinionibus, cur suum non se ciet qui pro religione gerit bellum p Aut quodnam illo justius λ122. An non videtis quod in Christianissimos Reges retorqueatur tota calumnia,in Regem vere Catholicum dire Aa 3 Honor - I parcu-

63쪽

parentum gloria est filiorum: ex Hispano si h guine descen iith diernus Rex Christianissimus, & Serenissimus Delphinui curia, parentum injuriam revocat ille belli justitiam auis in his tam icto didit, publicare num debuit λ Si enitia Rex noster desectu prollium quod Deus avertat) sororem suam Christian i ssutiam haeredem, institueret, an non posset Regina jure proprio , Christianissimus Rex jure uxoris , Serenissimus Delphinus iure successionis, praeia tendere illa quae Hispanus Aragoniosque sanguis sibi subjugavitλNon credo Cristianissimum Regem unquam declaraturum tali casu quem Deus avertat) nullum sibi suis quei Successoribus illi ad illa competere , multo minus declarationem ejusmodi inscribendam re, re actis Partamentorum Galliae. 23. De hire directo Sedis Apostolicae in temporalia Princia pium Galliae, Hisjaniae, Serenissimae Domus Austriacae ut saepius protestat assum non agoZnec hactenusividere potui quod illud praetenderint Pontifices , sed quia D. Advocatus & vos nequidem

irectuin , quod sequitur excommunicationem , ejusdemque aggravationem & reaggravationem , admittitis : contenduntque

Advocati vestri Galliae Regem , quantumcumque quod Deus quoque avertat) fieret haereticus, schismaticus, idololatra ; fidem, quam tam gloriose plantarunt & sustinuerunt ejus praedecessores, e Regno suo vellet extirpare, aut talia committieret propter quae alii Principes fuerunt a Pontificibus,non tantum ossicio sed etiam pietate sanctissimis, juste excommunicati, censuris Ecclesiasticis. non subjacere : & per hoc eum a numero filiorum Ecclesiue excludunt. Propterea ultra ea quae dixi in Consultatunilias, consitat tione 8. & 9. aliis, etiam hic addam alia.

ia . Et quidem in dictis Consultationibis plurimos exhibui, sanctitate praeclaros , qui isto Ecclesiae spirituali stadio usi sentadversus Franciae Principes ι ostendi quomodo ipsi Galliae Reges

c X communicationem non contempserint: sed ut ab luerentur, vitam in melius commutarint. Exhibui denique ipsorum Ponti ficum privilegia praesertim ad instillitiam Sanctissimi Ludovicii Regis concessa : non quibus reddantur exempti a censuris Ecclesiasticis ipse Rex, Regina, & Regiae Proles: sed a censuris per i scopos latis fine steriali mandaro Sancta Sedis. Accipite nunc alia.

64쪽

Refutationis Argumentorum m.

ras. Injuriam, ut dixi P& Regi vestro & Galliae Regno inurunt gravem tales Advocati ; dum tantum Ecclesiae filium a nu-lmero nitorum excludunt. Si enim Ecclesiae filius est, non potest uxor esse subjectus illi sententiae Christi, Si Ecclistam non audierit tribi cui Etlmicus ct Publicantis. Imo scriptores illi quos pro superioritate Concilii supra Pontificem aciducit Anonymus, quales sunt Gerson, Petrus de Cusa, Abbas Panormitanus , Alphon susTostatus aliique , semper adversus Christi Vicarium urgent illud Christi, Si quis Ecclesiam non audierit. Si sub illo necessario comprehendatur ut volunt) Supremum Ecclesiae Caput Si risti Vicarius , quanto magis comprehendi debet alicujus Regni princeps. Ia6. Sed hactenus non contigit, nec credendum est quod permitiet Deus Vicarium suum aliter de fide sentire quam sentiret tota Ecclesia, aut consentientibus4ummis universale Con .cilium t aut statuere, quod universili Eccleuae bono repugnarer . Quapropter conclusio, quam ex dicta Christi sed tentia toties Gersone repetita 8c Tostato eliciunt illi , qui pro di cta superioritate scripserunt, est conclusio ad casum Metaphysicum, qui non

contigit, nec continget. i

xa . Sed longe aliter res se habuit c ac utinam i non rubitura sit ulterius in ira particularibus personis, etiam principibus & Regibus : quorum plures constat non tantum moribus I Religione, sed etiam pertinacia defecisse ά fide, cum tanta α tot animarum ipsis subditarum aeterna damnatione. 128. Quapropter etiam ipsius Regni Galliae interest istam de omnimoda Regum exemptione opinionem exterminari: ut scit. quoa Deus advertato si ad schisma , haeresim , gentilitatem aut alia aeternae seluti contraria perducere subditos suos Reges vellent δc eosdem ad illa cogere privatione bonorum .exilio, mulcta, possent a juramento fide itatis asolvi, seu ab obligatione eidem serviendi, tributa pendendi &c. Ut saltem dum Reges ejus modi valerent se I suis penitus des mos,ad meliorem frugem converterentur; tot successive nascentium miserae animae ignis horrendi poenas aeternas evaderent. Haec enim est successo, quam prolibus sitis longe majori studio prae temporalibus bonis, debent

parentes theZaurizare.

65쪽

ia 9. Percurranius alia ad hanc rena spectantia & authoritatem Sc dis Apost Qucae concernentia : sic ducan us ex ipsi sineti Jς stris Scriptol. busi, i irige aliter dς pcxc statς, c cco municat ad , 8 'Advocati vestri faciant, loquentibus. In chronico IιIue is legitur ex corna uinicatio lata etiam in 'Legeni a Paschali li. I ii chronico Rotomage uia legitur quod anno

122 . archiepiscopus cum suis suffraganeis supposuerit interdicto ipsa Regis propria dominia & castella. Lib i. Historice Ve et si a censis legitur denuntiata excommunicatio in Comitem Nivernensem ab Anastasio h apa , nec non ab Hadriano - quod ita fuit Regi Galliae gratum ut ipsemet arma sumpserit in rebelles' Ecclesiae. Alia adduntur lib. 3 . ejusdem Historiae & lib. q. . in quo 'ita alia materia thactatur. Apud d' Acherium tomo A. pag. 272.us que ad pagis ana 3 oo. multa privilegia referuntur Franciae Re

quae pyg. . 8 L iun qmςst quod concernit eηc0mmuni fati odis ac interdidit Sententias in Reges, Reginas eorumque libet os Hoc plane Advoca os vestros masi festi e roris convincit: ecce enim quod habetur: Vt nullus in vestras ct successorum vestrorum Regum θI Cisrarum Franci quilro tempore tuerint, is vestrorum natorum existentium ramin sib patria potestate personas,. xcomimunicationis aut interduzcti sententias promulgare absque Sedis apo stolica speciali mandata faciente plenam ct expressam, ac de verbo ad verbum de hac indulgentia mentionem, Apostolica teno e praesentium indulgemus. Hoc Regi & Reginae concessum est: ad ipsorum instantiam ; sic enim praemittiter in bulla , vestris inclinationibus inclinati. Quomodo ergo dicit Bouch hi diu ni antiquitate Gallia Reges fuisse a censuris Ecclesiui Ilicis exemplis u tunc supplicatum sit, ut non aliter ab Episcopis excommunicari pos.sent, quam de speciali commissione se ais Apostolicae.13O. Non minus errant aut impertissime garriunt Advocati

vestri agentes de potestate Confessoris Regii, valentis Regem& Reginam & Proles abs luere a casibus reservatis: n mi enim conceditur potestas absolvendi permanentem in peccatis, multo

minus talibus, propter quae excommunicationem mereretur: ecce

verba privilegii, quod refert d 'Acherius tona. q. pag. et q. Clemens' &c. carismis in christo Filiis Ioannis Regi ct Ioanna Regina Francia

restris

66쪽

Refutationis Argi memoris Bra. 69

βῖρlicationibus inclinati vobis o Successoribus vestris Regibus θkevibus irancia tenore prasentium indulgimus, ut quilibet vestri in diser 'i Abierum ριsit in suum eligere Corfessorem , qui debitam impendat absoluimiciti, o inaurgat panitentiam salutarcni. Sed nec bi, nec in an is, quae potui invenire, Francorum Regum privilegiis, reperitur quod possint perseverantes in peccato absolvi, ut censuras

non incurrant.

131. Scio conquestos aliquos Reges de lata excommunicatione per sedem Apostolicam 1 Sed non legi quod ullus eorum desectum potestatis, sed solum defectum causae allegaverit , seu quod

ea n cyn commisissent, propter quae excommunicatio lata erat. Sic. anno aq68. scripsit Rex Bohemiae, petens causae, propter quam excommunicatus erat, iteratum examen seu revisonem et Nosjua

Beatitudini tam plene submissimus, ' Ut si verbo,v l facto a Sanet e Se-'. dis Aphstolicae obedientia, aut revetentia, ibin Bithodoxae fidei . t chi tu lihe, a sanctae Matris Ecclesiae ui itate i es id gevium, vel', subricum dixisse vel egisse, vel in aliquo deviasse quomodolibet, ,constare p. siit, id revocare, emendare , ac suae Sanctitatis arbi trio in melius conantulare obtulimus, modo sua Beatitudo diem locum statuat, ubi de nostra & aemulo ruar, vel delatorum ' ,,nostrbrues nbcentia', in in noeentia, re totius causae conditione qualitate possint gravissimorum virorum suppetere testimo nia; ubi etiam de totius Regni statu agi; & quicquid deforme, ,,vel ab universalis Ecclesiae ritu dissonum reperiretur, ad confor- , , talem deguci & omnia debite componi possent''. Ista notate . Constatrei.

Expenditur injuria in Baronium es Graecorum fraudes in libris corrumpendis

,onvolat ad solitas calumnias Anonymus, dum advertit se non posse authentice probare Honorium Papam fuisse juste & valide a Graecis, seu Constantinopolitano Concilio excommunicatum, de inde concludere' . ' I3 Co

67쪽

Concilii supellioritatem supra Pontificem: quia scilicet ostendit m his rationibus Baronius, & post eum Binius & sirinun , ' i' notis, quae ili tomis Conciliorum hoc saeculo impressis . subjectae vitae Honorit, ejus epistolae quae accusatura Concilio Romano sub Agathone . Sicque scribit: ''Le moyeii,,d'excuser toutes les imaginations fabuleuses, ou ii s 'est en gage,,pour faire croire que te Pape Honorius n'a jamais este condam ne,,parte ε. concite, mais que ce que nous voyons de sacondemna- ,,tion dans les actes de ce Concile y a este mali cieusement insere,,par Pordre d un Empereur tres-pieux , qu 'it dit avoir consenn ,,qu'on eu falsi fiast les originaux qu i lavolt entre les mains' 133. Ego hic non refutabo ea, quae contra Honorium &Vigilium blaterat Anonymus post Haereticos 3c Schismaticos : sunt enim alii pluto si mih er salio accusati ab iis, qui tempq re Basle- Concilii Generalis scripserunt. Ea

protςx Qimnesi s c lumnias, quarum etiam plures congerit Lau-norus Parisienus Doctor, & aliqui recentes Anonymi Galli, speciali opusculo expendam. Hic tantum rogo vos, Confratres mei, ut quanta Graecorum fuerit fidρs, hoc est in coxrumpendii

libris malitia, pe penitatis ex illis, quae sabjungo :133. Notum est omnibus, qui Aistorias Ecclesiasticas alimi

me salutarunt, quantopere Graeci primatum universalis Ecclesiae ambiverint, quot propterea suscitaverint schismata de invexetinterrores ι uti S. Leo IX. in epistola ad ipsorum Imperatorem objicit ipsis fusissime. Notum etiam e re quantis calumni Ro- .manam Sedem oneraverint, ut alios ab ejus obedientia subtris. . herent. Ecce quid scribat Nicolaus primus in ad lucinarum Rheniensem ct cateros in Regna Caroli constitutos. . '' Conantur tam nostram specialiter,quam omnem generaliter, quae lingua Latina utitur, Ecclesiam reprehendere , quod jejunamus in sabbatis , quod Spiritum Sanctum ex Patre Filioque procedere dicamus, cum ipsi hunc tantum ex P tre procedere ' fateantur. Dicunt praeterea nos abominare nuptias, quia Pres' ' byteros sortiri conjuges prohibemus; dc simulare tentant, quo- ' niam eosdem Presbyteros Chrismate linire baptizatorum fron- ' tes inhibemus: quod tamen Chrisnanos ex aqua stuminis conficere '

68쪽

Refutationis Argumentorum

sallaciter arbitrantur. Reprehendere nihilominus mo-'' quod octo hebdomadibus ante Pasilia, a carnium, &hebdomadibus a casei & ovorum esu more suo non ces : 'iama ' Mentiuntur quoque nos, sicuti per alia ipsorum con' scripta indicatur , agnum in Pascha , more Iudaeorum , supera '' tare pariter cum Dona inico Corpore be pedicere dc offerre. Quin & reprehendere satagunt, quia penes nos Clerici baibas radehe suas non abnuunt. Paulo post sequitur: 'Quanto autem livore quantaque vecordia, jam do signati Graecurum Principes, eorumque Satellites, adversus nos, pro eb quod suis noluimus parere illicitis animositatibus, armati sint,' in eo manifeste datur intelligi, quod aut falsa sunt, quae nobis '' impingere moliuntur, aut certe jana a prisco tompore uiae cujusquam conixa dictione in Ecclesia Romana, imo in tς ε occiden- tui parte, hactenti; custodita : & cum floruerint Hiam utu usis V magni Doctores Ecclesia , nustus ramen rerum de bii re eben em 1 exiti' niu hi qui non gelo iustitiae , sed Mis iηpidi percu , Ecclesiae lacerare traditiones anhelant. Praecipue cum cς jejunio S bbati tempore S. Silvestri Ponfessoris Christ, sit satis discussum' ' disputatum, atque ut celeb aretur per omnia defiuitum , nullus que post haec ausu temerario contra illud statutum venire , aut '' saltem' mutire praesumpserit: cum potius e diverso Sedis A -'' postolicae institutio. & Ecclesiae Romanae sequens observantia, . ejusdem salutiferi constituti executrix fuisse hucusque reperia-'' tur. praeterea de processione Spiritus sancti quis nesciat Illu-'' stres Virps, & praecipue Latinos . nonnulla scripsisse , quorum ''sulti ab thoritatibus, istorum oppido sane respos de re possemus

insaniae , si vel illis nos reprehendendi, vel notas eis conten-' tiosa fauce gannientibus rationem reddendi consuetudo quaeli-''bet extitisset λ Sed quid mirum, si hoc isti praetendunt, cum

'' etiam glorie ritur atque pertubeunt, prando de Romana urbe Imperato' res Constantinopolims t transuri, tunc o Primatum Romana Sedis ad' Constantinopolitanam Ecclesiam transmigrasse,qcum dignitatibus Retiis

'' etiam Ecclesia Romana ρririlegia transtua fuisse ' Ita ut ejus em in- ' vasor Ecclesiae Photius etiam ipse se in scriptis suis Archi Episcopum atque universidem Patriarchm appollax idem

69쪽

72 Pan Prima

13s 'Ilem Nicolaus epist. sita s. quae est ad Michaelem Imperitbieis, de librorum corruptione I Graecis facta sic objicit ium

' & libri est res' elementiae intimare curavimus : quia scuti seu ' stris actis Ap bstolicae Sedi & nostro Pontificio directis inseritia '' invenitur, nescimus cujus fraudibus ita est; & non solum quia in 'vestra praesentia secundum illius textum , vel ordinem relecta' non est, sed plura excerpta, quibus intellectus ipsius epistolae' continebatur,& aliud pro alio.ignoramus, quis temerarius eo ram ' vestro Imperiali conspectu legendo percurrere vel interpretari '' praesumpsit, quam si coram vestrae majestatis praesentia scrut ri' jusseritis, in aliquibus eam mutatam, atque fraudatam locis re-

' perietis . . V

a 36. Corruptiones alias eas hie gravi stimas tam circa Pontis- cum epistolas . qum Conciliaria acta, demonstrpnt evidenter illa, quae habetitur in tomis Conciliorum sub Ioanne Oci avo: quiae quia plura &longiora sunt, quam quae brevi hoc opusculo inserantur, interim vos remitto ad notas super Conciliabulo Constantinopolitano, Concilio Romano III. stiper epistolis i9'. aoo. Sc sequentibus ejusdem Ioanilis Octavi. Solum addam pauca ex iis, quae in Concilio Florentino Generali ipsi sim et Graecis, praesente eorum Imperatore, objecta sunt. Collatione II. '' que,,ad horam praesentem ut cum renia semper dicam ) ex vestrisne libris, ct Synodis antiquissimus apparet manifeste quod vitium corrum- ,,pendi libros & auferendi quae quandoque faciςbant contra im- , pugnantes fidem fuit deprehensum in partibus vestris.

Est ne adeo,Confratres mei, a veritate aliena opinio Baronii ut sit inter fabulas numeranda ρ Nonne si toties in aliis acta corruperunt, merito conjicitur corruptionem factam cise in eo quod, prae caeteris Graecos maxime angebat, videlicet primatus Romanae Sedis; quem absolute depressum volebant. Nullo vero ess-caciori medio obtinere poterant, quod intendebant, quam ut Romanis Pontificibus objicerent errores in fide : prout faciunt vestit Anonymi,) ut inde concluderent illos non esse Petri Succes i seres, quibus in Petro dictum estp Σορονι pro re Petre ut non de i- ciat Fides tua, ct ta aliquando conversus consirma Fratres tuos.

i δ 37. Quan) vero facile fuit Graecis si non ipsa Concilii acta

70쪽

Refutationis Ariumentorum

corrumpere o saltem fictitiam velut Honorii epistolam fabricare dc fabricatam asservare inter sua monumenta. Non enim ab aliis, quam ab ipsis Graecis fuit producta copia, quam Archivorum cu- vos quod plenissime constat exactione 12. Sextae Synodi uni . versalis seu tertiae Constantihopolitanae) se reperisse dixit. 138. Certe in ipsis Romanae Sedis registris nihil fuisse unde erroris argueretur Honorius, nihil ipsum scujus adhuc sat recens erat memoria) scripsisse I fide alienum, sed potius cum aliis prae decessoribus restitisse Monothelitarum haeresi s de qua eum a suit Anonymus di haeretici in testatur Synodus Romana centum &viginti quinque Episcoporum sub Agathone , & ipse sanctus Α- atho : quorum duae epistolae hoc ipsum testantes insertae sunt in icto Concilio Actione q. Haec, Constates mei, si cum Graecis contra Honorium statis, interim perpendite: dum haec ulterius, 3c cetera quae ad impugnandum Sanctae Sedis infallibilitatem contra varios Pontifices jeeerunt haeretici M schismaticli discutiam.

De definitionibus qllas Theologi evocant ex cathedra, i earum istinctione ab aliis, E unde dignoscatur

x39. 'onseatres mei, antequam proceaam ad pauca, quae L s objecta ab Anonymo, confundente more tuo quaelibet, implebo fidem datam partim in partim in con set tionibus. dixeram aliqua de definitionibus, quas theqlogi vocant ex Catheilra. Promiseram me etiam Gallos huius saeculi producturus doctrinae vestrae contrarios : quia scilicet Anonymus vester audacter asseverat sed mendaciter in a tempore Constantiensis Concilii, non nisi unum Duvallium reperiri ex. Doctoribus vestris , qui docuisset illam certitudinem definitio-

SEARCH

MENU NAVIGATION