장음표시 사용
251쪽
monuit ad Callim. . in Dianam log doctitanus Ernestius corruptelam hane quinquies ad minimum exhibet novissima editio. Sed putidiores aliae sordes obesas Oxoni. ensis Maeistri nares non offenduntig si Vulgo Gis herii cuperi, ut debetur haec emenitatio, integram observatione in adposuisse operae r tium erit, e Lib. III cap. VII. Bilbe pro oraeuis sed raro ponitur quod venit ab antiquo abis, id est. is loqui, unde αμος, de quo Suidas, alii. Pro orae is sumitur apud Apollon Rhod init Argon. - δηρὸν si οὐ mes πεισα τεκοῦν κατα βαξιν Iήσων. Ne multo post tu congruenter oraessio. Quo sensu etiam is Dicit apud Liv. lib. VIII cap. 4 seeito ab Tarentinis is in Italiam, data dictio erat, avere Acherusam aquam, is Pandosamque urbem ibi fatis ejus terminum dari. Sed
Apollonii locum quoties considero semper mihi se offert, quod ancipitem requirat deliberandi curam cum videre se nequeam quo pacto τὸ ΕΗN Ioeum suum tutari possit, incompositum plane quid TUAM secum trahens neque is enim Apollonius alloquitur Peliam, sed ut res gesta estis narrat an τιηνυαε dicemus ora tam quod tibi lutum E datum est Sed eo pacto longe melius scriberetur κν, is id est fuam sed hae conjecturi sunt arbitror autem is unius literulae mutatione dissicultatem tolli posse, Cle- gendum esse εγιην, id est , divinam, prora sis, Nam &is Stiorim apud Dionys Alexandr. v. as7. Megitur:
se οὐδὲ μὰν ἀφνειην ἐτέρην πολM. Hactenus ille, meo iudicio, optime. Invoeatio desinit in versv 4. tum incipit narratioci Poeta nec Apollinem, nee
Peliam alloquitur proinde mi ne stare potest.
252쪽
9. κευε . Hicis lib. III. 67. nomen est perenni fluvii Apollodorus 48. καίνων οι ποταμιν Αναυρον id λγεμνον - e, το τιμ απολμα ἐν τῆ ιιθε πέδιλον videTh. uneherum ad ygini ab XII. 4. υκ λάγι ,. Glossa , ου uεο ιον. Sic Oenena Meleagri pater, τοι μὰν N.οις broi ἐrελεσιουσίας, μονκς δὲ - A rorati οὐ γωρησεν, ut ait Diodorus Sic. p. 279. Sed non tum primum Iunonis eontemptum ostendit Pelias. qui dudum ante Stileronem in Deo templo supplicem ad aram ipsam hiruneaverat, o Ite κα3όλου Merim την Ηραν τιμαειν, reserente Apollodoro p. l. is τώγισαν Sie quinque Regii codd. Vulgo τονε I . vix vulgo νοῦ καὶ quod e duplici argumento eorruptum esse intelligitur. Primo δε ολω - ιντυε pendens solaeeum est tum friget otiosum istud καί Centies in o poemate καὶ ba, vel in spreta sermonis proinprietate a librariis meditoribus ommutata fuisse lector deprehendet. et, αν, cum subiunctivo, praece dente verbo temporis praeteriti, saepissime occurrunt, qu rnm ad exemplorum normam hic locus emendandus fuit. Infra 8s . - ta γαρ ἐπὶ γλυκυ ἔπι- ΩPΣΕ ,
Ηφα Τοιο χάμν πολυμήτιος, ΟΦΡΑ ΚΕN αδσκNAIΗΤAI iuriaram Aseare ανο α mis νοc.is. ἐπικλειψιν Absurde vulgo legitur τι, -re. Illud e v. s. reponi debuit, ubi genuinam lactionem ab Homeri Seholiaste eonfirmatam revocavimus. 26. oratius Carm I. XII. Unde voealem temere inseeutae Orphea silvae,
fluminum lapsus celeresque ventos, a 3
253쪽
blandum, auritas fidibus ea noris ducere quercus. 29. ivra nomen est loci proprium. Vide Salmasium in Plinianis p. II. Perperam ei latus hie versus in Seholiis ad Nieandri Theriae p. 3.37. Πειρεσιας Infra 34. ΠειρεσιH. Hic quatuor Regii codd. Itiρεσίας dant male ina mutata prima litera Τειρεσίας. Singulari numero offertur nomen in Orphicis 6α. AH εἰ in Q ix ογν πάις κλεινοιο Κομήτου,
corrupte in edito Stephano Πιρασι , πόλος Μαγνησίας, legitur. Ibi codices etiam Πειρεσία dant. Inde saltem liquet genuinam esse in prima illius nominis syllaba diphthongum. as. H in πως Hae est quinque Regiorum codd. lectio, quo riim ob consensum recipi debuit. Vulgo legitur πόx on, sensu diverso. Sed hid praestat Lonto tractu iann fluentes alse , sellicet usque in ii in iocum ubi a Peneo recipiuntur conse Iv. 3s ubi commixti Lyeus, Phasis:
Κάυκασίη Ἀλαἀ' . 'ν ελαυνομένοι προχίουσι. Hi ακόxeo motum ad loeum signifieans, indefinite teruminum notat ut illi Κα κτι, αλ. xδξ.48. πηοσω καὶ κῆδο . His ταυρολογία inesse videtur, evitis culpa facile exsolvi potest poeta, meliori harum vocum interpretatione Satis inepte vertunt conjugivinias afinitas. πηοσυννε a finitatem notat Οἰν ξ ἐπιγαμίας συβωι-- κῆδος autem κν πιμ tim , τῶν eiurax, quae acceptio lex teis nota. Itaque neeesse non est posterius intacio:
49. υρηνεσσιν Si in Regio eod. C. scriptum , more an. liquo monima ratione. In compositis vocibus literais non
254쪽
magis gemitur debet, quam in simpIleium initio, ubi a me saepe perperam duplicata reperitur, ita ut eoaluerint oces, quae neutiquam jungendae erant. Exemplo sit verissus lib. I v. 497. quem se editiones exhibent:. τότε Κάν3ον taet*- ἐαι si rim εοἰσιν. pro in i--, ut recte edidimus vide notas nostras ad aesthyli Prom imi ad uripidis Hippol. 46 a Barbariem hane, ubicunque occurrit, tollimus, ct fere semper
s. μῖμ. . Si recte scriptum in C. 4 prima maian in . Vulgo sibilans litem male geminatur callim. H. in ApolL M.
255쪽
Virgilius initio Georgic. III.
Pastor ab Amphryso.s8. Κοιινεὶδ e. Sic venustius in versu scribitur τε x-συΜάας absque synaeresi, quae qui item scriptura regularis
κ. . .. Idem observabimus in omnibus hujus formae patronFinicis.s'. une, quinque sequentes versus profert Homeri Seholiastes ad Iλ. . 64. unde bonae aliquot receptae le
61. αριτ ιυων. In hac lectione consentiunt odiere .c. D. Vulgo αρισπων. Poetae Caeneum laudibus efferentis proposito prius magis accommodum videtur. 63. ἰσ- Barbaram, graeeitati incognitam verbi formam exhibent editiones ἐδμετο vero propius Homeri Seholiastes, ἰσσατο In hoc verbo liter si hilans geminari non debet, quia υ per se longum est. Vide Iarlitum ad Hom. v. e. 92. . 16. In lap. V. 5κλιναι pro vulgatoi κλλαι dedit idem Scholiastes. φ 5κλῖναι dolere opponitur ακουιαρος, ut tir copponitur λδψαι. βωλῖναι notat inelinare, in fugam vertere. Facile haec omposita commutantur. Vide varias lectiones ad Hom. Odyss. . is6. Ovidiusmetam. XII. manet imperfossus ab omni, inque cruentatus Caeneus Elateius, ictu.
256쪽
obrutus immani eumulo, sub pondere Caeneus aestuat arboreo alii sub inania eorpus Tartara detrusum silvarum moIe ferebant. 74. κεν sic Regii codd. quinque vulgo n.
76. τε κλινει φαλαBM. Optima hae temo Seholiastae Μ debetur cujus adponam notam. ακam, ἀντὶ του ἱ-Mξαι πιε mo μὰν τὸ μετόπισθεν λάτει via AI. καὶ ora κλι- pQ Sat. μου εἰ. γην, tin. Bene sit illi quino his veram huius Ioel Ieirionem servavit : sed nugatur in iis quae tradit de ellipsi copulae, quae nedum subintellige da sit expungi deberet, si sorte adesset Regii codd. quI que dant ταν κλιν m. Editi, ἴτε Κλείνωσι. De scripturae in postrema voce depravatione egi a v. 3. Ira cum optatuvo Poetae nostro familiare. Vide II. 277. III. 783 9s ita. IV. ii . te etiam apud Homerum passim. gr. δωωM,M. Si recte Stephanus Male ni agis ediadit Batavus. Vide ad a44.
κακῶν nullius sensus elici potest. Nihil autem refert, utrum ἀπαυMR an ἐπαυρω legatur vide Graevium ad Hesiodiam. o. nos ad aeschyli Prom. 28. 89. Homerus de eodem Euryto, Odyss. et ρέ. vita mu' ελιν μέγας Εἴρυτος, οὐ ' ,δεαι
257쪽
νους ultimam producit in caesura si seriptum In . . Atheniensis hie Teleon, diversiis ab eo euius m minit v. a. Ionis filius esse possiti vide Euripidem Ion Is . itas ιν accedente sex codicum auctoritate e Florenti edit reposuimus Vulgo iis αλίης, perperam. Vide notas nostras ad aeschyli S. h. m. Eadem seriptura apud NHehium observatur, apud quem occurrunt i ιυλίω, ἐυ-mMηer prius ex omeri IMI 47. ubi genuinam seriptu .ram veteres editiones aliquot retinenti . las, ultima in caesura producta. Perperam D. ιχε, quod saltem ostendit importunum a movendum esse. Io3. nam: . . Sic hene codd. D. Ε. ut iam seribenis Onmeoniecerat Spanhelm ad calIim. H. in Iovem 9. Ceteri su- - -- dant, prout illa vox a librariis fuit atae epta Prius exhibet Florenti editio, quod praetulissem, alterutrum eligi debuisset scilicet Isiam, cum emphasi, tanquam de re celebriis decantata. Si ματαίαν in animo habuiae poeta, more sues absque ambiguitate κοιήν scripsisset, vel μελέην Vertendum autem Mora ἰδον. eommmnem expedisionem , πιτασχόντα τλίδου.
II δεω , σίη- Sie disjunctim seriptum in A. D. E.
IIs. Moce Vulgo male Φλάαe, quod jam observatum ad v. g. codd. duo Φλω M. Dudum ex Orphicorum,. I92. Pausania p. 39 ubi hi versus prolati scripturi mea-dam elueram. Postmodo Φλίας in D. reperi. Idem nomen
258쪽
reponendum videtur in Philem vertihus apud Stephanum
Ieto. Propertius II 3. t. Turpia perpessus vates est vinelamelampus,
Ognitus Iphieli subripuisse boves rquem non lucra magis Pero formosa coegit, mox Amythaonia nupta futura domo. I s. ΛυRatio Ap e. Sic codices omnes , bene Argos Lyneeium dicitur a Lynceo Danai genero, qui post lac
tum ibi regnavit. Notus ille quidem satisis abunde, ut miter sub ossi nomine editam fuisse notam ad Valerii Flaee Iv. ass. Altera lectio Scholiastae memorata Λουκαν depravata est. Ridiculum esset celebrem urbem, regionis eaput, a ignobili oppidulo cognominari. Si iii vera Lynees filius fuit Lyreius nomine, euius rei fides penes
Ilewehium est, quem vide in Λυρκίου δημον, ab eo Argi denominari non potuerunt, quum ibi ille nunquam regnaverit Sueterires habuit Lynceus nepotes ex Abante filio Aetisium & Proetum I 4s. um ρε πιττα vocantur signR. quae πυροσκόποι In victimis ardentibus observabant, ut omen tuturorum inde aptarent. uster ad Suidam, ,πυρον. is d σε ultima in caesura producta. Si e codd. c. D. E. Iso. νισσομένοις. Sic bene D. In Caesareo σομένοις. I S. Me a UM te Lectionem hane ex Aristoph. Seho ad Plutum axo lamsi , utpote meliorem vulsata νέ γε κατα χθονοe. set. σοι; Πυλω. Vulgo οσσοι Πυλου codices plerique arm Πυλω. In A. insertum a secunda manu is intellineas. Proba est illa lactio. Sic Homerus saepe u. E. Is a.
259쪽
r . Ovidius Metam. XII. ss6. - cui posse figurassumere quas vellet, rursusque reponere sumtas Neptunus ellerat, ese sanguinis auctoriis a Areadi cavistus filio tres filii fuere Aran Aphet-das, Elatus, quibus regnum tuum divisit Pausania p. 6 Tω δὲ πα-- , ως ηὐξηλεσαν , δύνειπιν ρμα τροχη την χωραν κανά sto αἰ AGνο ἡ μία μῖρα iam eas . . . . A rei δἐ GH- , και φν προπιπη ταυτ ta D. ἰπὶ οὐ δὲ - πωνταὶ - Ο ΑΦΕΙΔΑNTEION QPON , Τεγέαν.I66. φροι κομέω Si sex codices ad rectam loquendi normam vuIgo saloece κομor. I 68. οἴείου δεμ non pendet a sequenti verbo menων, sed ab alio suppresso verbo conser II. Iaci. Quod, sicet a tenebricoso commentatore Batavo monitum, non animadvertit Oxoniensis interpres Figuram hane lucuIenter illusir VitioitIIus ad charit p. 39s. 79. Εἴφη me. Librarii errore in codice minus emenis dato , e quo Florenti editio apressa fuit . eriptum erat IIολiisistoc, quae per omnes deineeps propagata fuit falsinsma lactio. Veram ex Orphicis, Pindaro aliasque eripio. ribus, immo ex Apollonia ipso reposuisset editor, ut v terno non torpuisset animus, etiamsi eodicibus destitutus eorum auctoritate emendationem inam firmare non potuin et In quinque Regiis codd. in caes perspieue Eoc uae seriptum , absque ullo mendosae lectionis vestigio. Si hene Batavum ommentatorem intelligo , quod ne non tuliseunque concessum, disere voluit Euphemum nostrum OG vheo ne nomine quidem notum. Diverti in Orphira M.
260쪽
liii iam Florentinae editionis lectionem πο ιισΤατα prael iuravitatinus. 81. Velocitatem pullorum, ex Erlahthonii musius a Borea initis progenitorum, hae hyperbole declaravit Ho
γιτ ο -- M- ρελκσlta ιι--- I9I. ἀλκήtie. Rectam hane scripturam enotavi e eota. A. B. D. E caesis procul dubio e sexto etiam enotaritas hvit vitiosum αλαι- e Florentia propagatum absqueaodicibu etiam emendati debuerat, ad exemplum Ieriptu is