장음표시 사용
21쪽
GO . Quomodo autem verba ultima
inde a di s Iosor . . . e iambis constent, intellegere nequeo. Cum ego i luidem rhythmum descendentem, ut
di s I POP αρσενογενες semper e dactylo et trochaeis compositum AESS iutaVerim, neque vero ex iambis, tui Scendunt. e tertio pede.
Idem Engorii fecit. Din dorsius' versum constare e trochaeo et dochmio censet Teuiselius deniquo has mensura Sua cumulavit, cum anaerusin disyllabam initium sacere putavit et tripodiam trochaicam Solutum sequi Voluit. - Εgo qui leni dimetrum iniadneum in trilirachos solutum a Xime ad ea, quae dicuntur, Ptuni esSe Crediderim. Ubi rinunt enim nuntius cladis allatus μυ- , Ximium quoddam poeta per rhythnium efficere debuit,iluo animos audientium percelleret id quod egregie eria correptas syllabus suetum vidennis. Quasi ictus trilii acti palpitantes animos nostros oriunt sed iam rOXimo Versu dolor ali lua X arte eriambo Syn OPato delenitur et Ostremo e Pherecrateum ad finem ducitur. Eodem modo ossbachius Ri Versunt metiturgi, sui iuredoelimineum ab lio loco lane abhorrere contendit , 261 ri s ακρο- βίοτος ὁ γ Tές. Proiu. 99 ἐμοὶ ' τε μεν μαλος ὁ γαs ος. Prinnim contra Hermunia responsionem hic tuoque dicendum est. Tum Versumiand licum esse, OmneS, quod quidem Viderim, consentiunt, sed variis
22쪽
pavit. Legit ὁ γηλυς ρους mi hsur G f V. V. T CZ. Γν κτλ.Haec ratio prava nascitur X tetricorun quorundalia Sent Ont in Protrochaico versu iambiciani Substitui osse, o Vice Versa, quare utrumque genus miscetur, quod intor e minime cohaeroi, ut iamsi agg. disseruimus. Falsa est una crusis illa, sua interdum ante trochaico locum obtinuit et in nati inia duci sunt, ut teStimonia docent i lilii Oolii a levi sylliaba incilliant. - Cotorum nostra descriptione sententiae Oetae Suceurritur, sua tribrachi
celeritatona X lirimunt se verba similia certo de industria lecta Optime se alient.' Ag. 136l: χ soror ρε si h dino P roror. Sic cum Hermantio, Wochleinio ullisque nec non cum Pie helio β versus informandus St,
Plerii iue ili chini hic suoque viam ut 'sacore tu hierunt, ut 'Vellius, Veckle inius, sed nullo iure, uni exemplis multis didicimus iambi- eos inter dochmios immisceri, otium tetrapodias, imprimis, quae in tribra 'hos solutae sunt.' Quare etiam Ch. tu da oo ror αγος
απείχετον eandem mensuram adhilleam, tuam praetermirchhostium nemo ample Xus est, nisi quod licissi inclitus' proximo ad hane mensuram accedit, qui tetra metrum anuit e Xus St.
Suppl. 21 sitne inter lios versus reserendus, ambiguum Si
saa: προκε κα παθ' ὀλόs ενε πα- cis dimeter iambietis Xit, sed nihil certi statuisese malo, quam nimia fiducia textuni restituisse mihi videri.
o prim 19ed . Pers. 546 νυν λ πρίπασα μεν τίνει γαρ, 'iod OS νυν in M. legebatur, ropter antistropham 556 πεὶ os τε ta θαλασσίους recte eiecit Porsonus, uni initium huius strophae se iambis constare persuasum habeo, qui numerus etiam in Sequentibus principatum obtinet, an hi versus sine dubio non trochaici sunt, ut eStPh.
23쪽
cogitant, ita iit initium strophae sinitiis fiat Ag. 149 Zενς, στις
1 Dindori ius useh. Chorges pag. 16 δὴ Sustulit. - 2 cf. v. 26 et 754. - usch. ChOrges pag. 17. - l. l. ag. 20. - es. Christium in Metr pag. 30 ubi pro . Sopi.' legas Pers' qui ibi Luciani epigramma 39 iudavit in utra iliae editione quod ego qui-
quae anaeritSi sit rhythmum trochaicum incipere Voluit Sod, etsi arridere alicui potest a ' Opinio de anaerusi, qua animi audientium praeparentur Ri, tamen cauti esse critici Xistimo, annerusin in versu iambico linud aniliabus manibus accipere. Nam si hic anaerusin statuinius, ubi suo am amplecti licet, donec 3 omnes anil, trocluteitinaci usi raediti explicentur. Quaenam autem ratio inter utrunuliae genus in veterum Oes intorcedat, agg. diSSeruinuis c Ti,ii. M alter pede pondeus non Occurrit, quae nuS suit, Cur Cli. 37l: Dii ut ῆσαι hrotro mi non in dimetrorum inranerum asciverim, Sed in entapodiarum Syn COPnturum. 'ie tertio pede. Pers. 27, si ζ' a rors or δαίοις. Traditum est: ιυς αποτμον νύν, vorsu respondente Νι sti γν V 'Ad hi G δαίοις. Possis vor Versu e Xae luare, si legis ruri ut ῆναι Goις, tuitu dimetrum iuniJ,i-Cum Syne OPntum in CiΡi S talem mutem IerSum in Aeschylo frustra suae res, quod inde Originem ducit, quod orsus pessime Sonat ropter Dondeum in quarto edo. Censeam igitur cum Hermanno, in stropha Otius vitium itero, et praesoram tu 'Gπors ον δαίοις recepto illo δαίοις, quod V 28 legitur. minimodo colori vorsus rostituendi sint loco suo disseretur.
24쪽
Sed ne hic quidem mutationes Hermania vel Ritschelii tantas difficultates irraebent, ut reiciendae sint. Sept. 976. Stippi. 42 επερχεrca v ho se hi oz. Plerique editorum περχε rcci ad Versum antecedentem transtulerunt et veri, indea Γ Ο usque ad vos λις αθικζον continuaverunt, ut tetrameter iambicus fieret, ut HeimSOetilius '), qui, ne descriptione Sua metrum hi oderet, coactu erat, OS μένος inserere θ', deinde lilius δ), quil, roposuit: Tu fu i Aoc, γανος ro είλου κτλ. editione 189 1 T. ενος Γd υρ . . . . POStremo Κirclihosfius, qui versum traditum retinuit metricam nihil curans Ahio νδ υρ. Alii, ut Hormannus et eckloinius dipodiam iam liteam Iiς o, staro statuunt, quam Schmi litus ε)defendit, quod in Typhone nominando admiratio moveatur. Sed exempla di 'odiarum, qua sub I B collegimus, hanc dipodiam non probant J Versus rectos berdichius statuisse videtur, qui verba
d di ersis pedibus spondeus admittit, r Protii. 562 ε δουλον Αργου γηγενους Quomodo de lio Versu cum tiro Xim coniuncto iudicandum sit ad . 563 pag. 8 expo
γ diversi pedes, qui non uri ambi sunt. Duo genera distinguenda sunt: l l. l. ag 150. - tollerti pag. 287. - edit. 1866. 4 Κun Sis , pag. 291. - cf. pag. 23. - in syllaba an 'i-Ρiti, quae fine Versus versatur: μενος Ἀδωρ, nihil issensionis inest; cf. Pers. 980 81 dctis o νες θεσθ' sept. 986 87 χθονος - Ch. 393 94: τυρc ννίδες δετε. Suppl. 123 24 δορός - χείματον. - quod etiam Berialiardi l. l. pag. 8 intellexit, qui, etsi versunt secundum ellii coniecturam legit, tamen haec addidit: quamquam in utraque Stropha levis sententiae incisio suadet, ut primam dipodiam Τυς si μενος)cum antecedente versu iungamus. in editione ag. 136.
Versum hac specie indutum esse ex simplicissima tropliae descriptione sequitur:
Neque vero de Hermania circumscriptione idem potest diei:
ubi, quomodo tertius versus XΡlicandus sit, haesito. in Multo melius in tradita descriptione ultimo Versu iambicus rhythmus Xcipitur, cum prece ipsae Proserantur: nolite urbem per hastas hostium oppressam rodere, ubi iambicus rhythmus, quippe qui a levi syllaba incipiat, verba altius esseri, quam e trochaeos fieri potuit c 161 μελεσθε δ' ρων δημίουν. Sept. 737 σπείρας αρουραν, ἔν rar ce hq Hunc VerSum WilamO-
25쪽
Sept. 142 ποῖ δ' τι τελο επήγει θεός Finitur stropha lier iambicum dimetrum, qui minimo cum in dorsio 3 in dochmium ni
o Seidlero' creticus ante Ochmium accipiendus nos δ' Fr τε GoςεΠέγει θεος, aut, ut eidlerus logit: ποῖ δε ελος - ω επ. . - Similiter una. 6 stropha, quae a leni e iambicis et dochmiis constat, per dimetrum iam licum solutum clauditur. 150:
r. γεν θυγ. tuam distinctionem Beriali ardi' laudat. Harum autem descriptionum nullam mihi lacuisse rofiteor sequar otius Wollium, iret duislium, echleinium in Orestia versusque sic definiam, ut ordo i iidam et rhythmus, i ii cum Sententii conspiret, oriatur Versunt 210 Verbis τίλαινα usque nil πρωτοπ. ropter orὴν contineri capitem monstrabitur, nostro autem versu iambi sustigium
ascendunt, tuo ovo littera et ictus in burno rectissimo loco versantur. Fuiantia enim illius Strophae certe haec fuit, A ramentriona uia inutii induxisse, filiam in unotare, quod dimetro Per ouq P: Γλαδ' ovi bene illustratur. Quo facto rhythmo nullatim descendente causa nil ertur, qua erductus Agamemnon filiani sacrificari iusserit. Itaque hic quo lue e eis, litibus Oeta Sus S Verbis, versus descriliendi erant, et ex illa aurea iterum ante oculos Ver-1 cf. etiam illud tu creontis ἀναπhroi a P. Hillorum 1 rgm. 22 . - 2 Din dorsus κε κὰ α Gor PGι. - 3 cf. 0idi. l. l. 173. 4i et r. ag. 3. - elo m. ling. 268. - l. l. Png. 124.
affirmat Selim idtium unum recte locum constituiSSe.
Sabatur: er iambos affectum crescere, se trochaeo et toga Oedicos fere semper minui et lacari. - Quae Wilamowitgius de versibus distribuendis cogitaverit, ex antistrophico Versu, linem . . Png. ascripsit, cognosci OteSt. o 221 προνοον λαῖ εῖν ἀερα, ubi iterum Tot hi provinciam bene administrat, nam, ut Capito V Videbimus, cum in alii verbis, tum in eis collocata est, quae Otionem extendendi comprehendunt, quod huic loco bene convenit, nam ubi rimum versum recte Pronuntin- Vinnis, Subito uella illa rona ante oculo versatur, quani miniStri apprehenderunt. h. 4 δακρυο δ' φ' tsi robi iluae verba ab antecedentibus Segreganda erant, cum X hi Verbi Gri γος κρατουσοὶ δακρυέ θ' υ hεis i r ων nullum probabit metrum XΡedire OSSim. y Quare στυγος
κρειτο isti ad OrSUm riorem traham, et Verba, quae restant, di- metrum iambicum Syncopatum reddere crediderim, suam me Suram
. . . . Cndit, qui ni, usu sollemni recedit, nam trim0-
26쪽
strophicus versiis antistrophic ait hic illi exaequetur, quoniain utra lue forma Occurrit . . . et O , o , et indici Certa desunt, quibus nixi huic vel illi speciei alia iam demus. Etiam versu respondent 135 36 quo me vertam nescio, nisi quod hoc unum con Stat, Verbum σφαλεας Corruptum eSSe, Sed utrum rectius sit, dimetrum alter pede sync. διωγμοῖσι - an dimetrum alter et
tertio ede Sync. διωγμοῖς statuere, diiudicari nequit.b syncope in tertio ede. Pers. 7 Νι. Pers. 980 ἰυ ἰω, δαιμονες 0,6 'Laoνων ναν hercri'. ReiteritSex consuetudine sua y γανων Medicet retinuit, quod orti non eodem versus loco redire oportere credebat. Sed nihil intersest, scribamusne ναονων an γανων, nam utraque Orma pariter adhibetur, hic autem cur responsionem neglegamus nihil causae video. Praeterea accepto γαο νων Versus melius currit. Similiter res infra V. 998 se habot; eur ibi contra II. γανων raeserendum sit, ac Suo XΡlanabitur. Pers. Ν1: θεas G ελπτον κακον. Scriptura luidem codicum haec est: θετ, sed ut antistropha 987 κυρσ&ντες Γ ευτυχως, tum autem metrorum in hac stropha usurpatorum cone Xus docet, cum Selinoidero θεσθ' legendum est.' Rei torus y autem non dubitat, talem roserre reSponSionem:
Versum trochaicum autem iambic respondere non osse, ag. 5 6
1g. 454 πυρος δ' π ευαγγελου. Nos in hoc epodico describendo admireti hostium, Hormannum, Engerum Bernhardium' ΡΟ-tius nos applicavimus, idque a dimetro incipere censemus, non tam longo colo, ut Wilamowitgius et ante eum iam tD. uellerus, voliterunt, cuius distinctionem iure reprehendit Hermannus.')Λg. 455 πολ ν διχηκε θοὰ Dimetrum, qui e Se neminem haedere potest, echius exstinxit verbis προς γλίου additis. δ Sod Secundum hanc rationem rhythmum haerere et interrumpi saetis aliquis sentiet. 1g. 59. Ἀg. 462. 1g. 1078 ταχεῖα δ' ἀτα πελει Non cum 'Vellio et echli inici verba Γντος αυγαῖς huic versu praemittam di Pro αυγαῖς ταχεῖα δ' ἔτα πελει, luod haec ipsa dimetrorum
27쪽
versu Strophic alteritin δε eXstirpaverim, iam iit numeri Otius strophae indicant, solis iambicis hic locus est neque vero uni doch mi inSerto.
sed dimetri magis ad speciem totius Strophae quadrant, qui ieriambicum versum iniuntur. Imprimis hoc Aeschylum sapit, duos
Sept. 11: διαρταμαῖς Ου φίλαις. Codd. trochaeos dis ros mi Di φίλαις Schuelgius et Din dorsius ampl0X sunt in antistrol,lia 23 pro διοσδότων legontos fodi robi . Sed verbum διόσdoroa minimo ter aliam Ocona, quae alibi non Oecurrit, ut διόδοτος eiciendum erat, Cum ilisum apud Aeschylum y ὁιὴσdoro bis togatur. In initio igitur antistrophae nihil inest, quod Ossensionem OVent,iluare iambico locum osse arbitror et in stropha cum Hermanno διαρταμαῖς Scribendum esse. - Repulsam autem Reiter opinio erat' , is ut o lite nudo ut non dubitat traditam lectionem defendere ac Versus Statuere, qui nus luam ibi respondere OSSunt.
616 Ag. 1345, ubi e Porsonum restitutum est. - nec indarus, ii ii affinitate quadam cum Aeschylo coniunctus est a Verbo ni hor
28쪽
c syncope in quarto pede, id est dimetor catalecticus. Pers 1041. Pers 104 2: ob δῆ α, icit . Sic se iliu ingeniose Pro tradito 1irci, ναι iras. )Pro Iii 437 στενουσιν curo Otκτρον De Versuunt aniliitu et ile responsione, quae a quibusdam viri doctis investigata est, iam pag. 20 disseruimus. Ex eis, iniae ibi Prolata Sunt, equitur, non OSSe Serit endum αλγουσιν, ut Helius tellii responsionis suae gratia placuit nec verba inde a παγαί cum indorsi , ad nostrum dimotrunt applicanda esse, cum podicum dimetro catalectico optime claudatur, quo orsi in tertio ede Xitum advenisse evidentili indicat,iluam si dimeter purus Vel alius Versus legeretur. Prom. 903 εχυ τίς αν γενois αν. Contra OSPODSionem, i iam Hermannus instituit, pag. 2 Sententiam nostram Peruinius, nunc nostrum est, dimetrum iamlucum ' defendero. Sane mirum videtur, luod sere omnes editores, osti iam 902legere coeperunt: πόλεsως - .... Partim iam Vertio rostito Sul Sistunt g). ,artim inde ali ἀπολε/ως si te ad ri ἰν leguntq), artini' inde ποριμος Silue ad γε Mois αν OVum Statuunt Orsunt. I go quidem fateor ut, prinium inde ni ἀπολει o et Q. Veri a recitare coepi, me non PriUS OSSe consiStere, quam ΓΛ nS-eCuius sim. tum Vero Ocem meam Subsistere Sentio. Ne piitur dimet0 903 per quem Oeta animos audientium a trimetro soluto ad trochaicum tΡliere ruteum traducit:
sub finem dimetri γε voLMαν iam ad descendentem rhythnnunPraeparant. yi, nam rhythmus luidam non Semper, sed paullatim in alium traduci solet.')Λg. 1090: tis ταλαίνας. in dorsius liercle vehementer errat, i ut dipodiam iambicam cum Ochmio coniunctum metrum iiiiiiμversus putat. Rectius Christius' dimetrum syncop. doelimium liraeire credit, cum Seid lorus δ' et Hermannus 3 de dochmi hyΡ0rcatal cogitarent et ossbachius y prinnian deleret. Sed aliora ParSVerSus: κακοπOTsωι Γλαι magis dochmi Speciem raebet, luam iambici versus, raeterea Tovῆ in ταλαινας mittenda non erat, quit Peli L Ossbaclitum in Metr pag. 79. - quem cum ei lio sedit. 891 statuimus. - nisi quod in dorsius πολεμιστος legit et trochaeos accipit, tui ab hoc epodico longe abii Orrent. - 4 ut apud ire lilio situm, ochleinium, climi illium videmus. - ut 'Vellio odit. 864 et ilamowitgio l. l. pag. 18 factum est. 6 ut Hermannus. - de qua re accuratius egi capite III ad Ag. 225 sqq. - cs Christium, et r. agg. 630, 31, 37. - Meti . Pag. 446. - 10 l. l. ag 170. - 11 elem pag. 254. - 12 Meti . Pag. 774.
qua dolorem infelicis virginis molliter nol is ad animum revocet. Eodem modo res se habet 1100 L fo Dγείας, ubi e Toνὴν vocem luscina selicissime depictam esse omne Sentient. Stippi. 510 πιθου τι καὶ γενει σψ . Si LObeckius in pro πείθου
d diversis locis in uno VerSU.
Sed spondeus: πατρο ουν indicare mihi videtur, alteram et tertiani Syllabam e roνην producendam SSe, quae Specie cum Sententii, felicissime conspirat, cum liorum imprimis ioc ungat, quod di sese linterna domi in domos alienas dii Xerint. Quare πατρευων δουλίαν scribendum et cum Ossbachio et ellio dimetrum Sync. accipien
Suppl. 90 Κπτει δ' ελπίdo v. Dimeter iambicus, quin cuni Hormanno statuendus sit, vi dubitari potest, neque vero cum Κireli-lios fio et oilio verbis ἀφ' quai ρ additis trimeter complendus est.
i' P. et . pede Uncop. quam formam a dimetro baccheo separare difficile est, quare haud
29쪽
ciam iambicus numenis totum rOOdicum PerSonet eodem modo atque
apud Euripidem in Troad 58 sqq. magis ad anilii Os ronu Sum. luoniam iambici praevalent:
Christius autem nostro versu λ baccheos accepit. Incertissima res est: Stippl. 1 T. iuaenam metri forma raeferenda sit, Ogo luidem nescio, cum hi C luoque certae In Sae desint. Utrum cum Hermania Oantistro Pliae metro fi az: δμχητας, ἀδμχηταὶ rima parte attribuamus, et in stropha iro πατηρ ὁ παντοπτα Scribamus πανTαρχας, πανTOπ- τας - an cum indor fio et LobockiOR traditum motrum strophae plus aestimandum sit. Scribendo: ds λὶτος dia λιτας, ego quidem
πίνTGρχε, θεοδν παντοπτα - 3 cf. iacem a. 1809 V. 175 - 4 id quod etiam Berialiardii accidit, qui . . pag. 21 hunc Versum inter eo numerat, de quorum mensura nullum iudicium roserre possis. - monendum St, hanc Ormam rarius CCurrere, quam
aut ochlein ius 3 amplexi sunt, nam hic, ubi de onere, quod Atlas humeris ortare cogitur, Verba sunt, Spondeum ede primo VerSUS iambici magis alitum esse credo, quam in rhythmo descendente. )
Sunt, qui hic non iambico, sed doelimio vel alii versu aspirent, ut Schmidtius'), qui trochaeos aecepit, et Rossbachius ε), qui de hac specie haec dicit: dio a talo litiscli Forni liissi steli in don iambi- schen Strophon de Tragilior nielit achweison, docti iri si uis alloiomutrisclio Reth in don Strol,lion de Tragilior et gemisclit. μconfertque locum Eumenidum V. 40 , nostrum silenti a Praeteriit. Alii, ut ruseius, o monsura dubitant. Ego autem rem in medio haud relinquum ae iambis syncopalis aveum, nam, quoad e hac Corrupta arte discor possumus, anil, ut dochmii ,raecedunt: Gloω πέτερ, 854: ραχνος ob δ dii v. 855: ναρ ναρ P. 56: TOTO
bi tribrachys et OV . Proni. 57 si , ubi Doti Hormantius addidit.
30쪽
ilias quidain de Versu statuendo habuerunt, s. pag. 35 757 πο- λεος ο πολυ mro τ αγων soro νοῦ Sic elliuS II πολυίωτο τ μυν. ii spondet. primo pede. Pers. 550 Ξερξης δὲ πὰν επhsa δυσφρον me. Prinilini Verbuni ab Heinisoethio ), qui versum aliter ietitur: α παν hahsas δυσφοροισι 'αρίδεσσι ποντιοι et a Dindortio' eXPunctum St, Summa iniuria, ut credo. Nam Oeta sane de industria erxem hiet 0rtium nominavit cui etiam ναε illud te repetitum respondere voluit. Τ Conseras etiam . Selim id tium j et Christium hi isti exemplis demonstrant saepius entapodium iambicos dimetro claudere, ut in universum finem licere iambicorum versuum , 560:
diversi pedes, qui non iambi uri sunt. Pers. 96:ι Περσαις γGDοῖς κακὰ προκακα λεγεις Versu non eum Sehil loro et ossbachio ' in duas partes dirimendus est: Περ-
miaci uno tantum exemplo excepto ' in Persis sesint.' Huc pentapodia sententiae versus optini illiistrantur Post seitim nim dii ambu o praeterit, subito dactyliis et tribracti J Sirorumpunt, aureSque OStr: S
Prom. 435 κελαινὴ δ' Αιδος Υπo χεs ει ιυχος De OSPonSion , quae hic hine vita nihi fuit iam pag. 20 verba fecimus. Et iam Din dorsi κελαινος ut 'oς, qua coniectura dactylum altero ede sine causa gravi fugit nec non eidleri sententia'), verba κελαιν ' ιδ. dochmium reddere, repudianda Videntur. - Vocem γῆς, quae Vulgo sub finem legitur, in v. 430 transponam, illio aptior St, quam hie. Ag. 36 δαι ori r ταν s/ήχετον, πολεμον. Sic haud scio an versus restituendus sit scribendo μάχετον cum ellio, qui in universum Versu recto Statuit Verba, tuae antea PParent, nec Ohi legenda sunt ut dit,odiam iambicam X Pleant: φίος roκo v vel κο- Tovi ' nec cum nostra pental Odia coniungenda. Quidnam de . 735 iudicandum sit, loco suo videbimus interim in hoc nequiescatinis. versum 36 esse entapodiam, quae comitata est dimetro trochaico. νίερον θρίσος ελαί- tum her CrateO-να ιιελίθροισιν τα iterumque herecrateo εἰdomi ci roκευσιν uuae descripti etiam propteri Wi0derii pag. 348 sqq. - 2 Phil OL XIII, ag. 471. 3 rectissime igitur ei lius in edit. 867 de Domino Xerxis: quod mihi cum vi repetitum fuisse videtur. lcunsis II, pag. 368.
Similiter res se habet Suppl. 127 sqq.
h. 41: 'cia, γαια, μαια re μίνα Hermannus 'i, ire lilio ius Din dorsus ab se usque ad ἰάλλει uno tenore legunt ac sequentes versus trochaicos ducunt. Contra echlein ius aliam rationem ' secutus est, qui in Orestia o γαῖα μαῖα a ceteris seiunXit, et brevia cola trochaica statuit. Tres entapodia potius aptiSSinuis crediderim, ut citius, ROSAbachius'), echleinius ' , Schmilitius β sederunt, praesertim cum tali descriptione compositio elegantissima nascatur, de qua Christius' commemoravit, nam non e casum accidisse videtur, ut rinutili trimeter, deinde lentapodia 2 pede syne tunipentapodia 2 et . ede Syne , tum iterum Pental . . ede SyneOP, postremo trimeter appareant, ita, ut ordo uicidissimus exstiterit:
Heimsoethius' autem in magno errore versari Videtur, qui tres pentapodias non esse rhythmica censet hoc enim reputandum est non lane en eXne lUR-ta esse, sed Variatione ro νῆς aliam aliud ingenium prae se ferre. 51 δι 'υτουν φρενός τε GMιας.