De versuum iambicorum in melicis partibus usu Aeschyleo [microform]

41쪽

'Oniposuerit, difficile est dictit, uni certa indicia desint, nisi sorte Verbum . os ου Xiguam Praebet ansam. Observari nim Potest, syllabam i huius vocis haud raro produci, s. g. 2l9 δ χην χιuccis ceta. sto Supi l. 26, Suppl. 717, ubi ropter Ocem dissociam tiroducitur. y Quare adducimur, ut finem VerSu suiSSe προ δε - μου enseamuS, ut Sehoemannia coniecit, Versum totum igitur: μίθ Ἀοιρ

42쪽

ostensionem.

d syncope 4 et . pede Λ g. 210 ταλ civ παρακοπα, προ roasis o P. De diversi descriΡ-tionibus pag. 4 vid inius. Praeclare tribrachys in παρακοπα insanient, feliciter our in scutorii sciui ingenium illius παρακοπα, quae primi mali sons fuit, depingunt. Tamen ei insopthius' in hoc versu haesit et trochaeum post παρακοπα desideravit.* o 220 πεπ- λοισι περιπετη παντὶ ivs60 quem versum Christius 'h addita voco

προνωπ trochaicum nominiit Ol O Ix Oli isti li At contra anaerusin iam saepius nobis dicendum erat.

1 Wiederi, pag. 343. 2 cs reconsionem libri Heimsoetii iani, quam sellius instituit in Jahrb. Q 862ius: 353 54, qui autem ipse

C. tetrameter Syn COPatu S.

Oeto formas sextudi si modo omnes tetrametri Sunt neel totius dimetri iambici vel trochaici. o quinto pede syne.

43쪽

si ecies rectior sit '), difficile est dictu, uni utraque ornia Aeschylii in usu ni SSe X Xemplis eluceat. HOC Ruteni ratiani a firnania est. Versunt nec dochmium esse ut ei illi O' Visum est, nec dimetrum dochmiacum addito baccheo, ut Hermanias ' Phicuit; miram autem descriptionem, 'luam Christius 3 irotulit, Prorsus abiciendam osse

44쪽

Prometheus. 12, stridῖν ho βλὶθ ρς φιλια γέαρ id ταλοῦ. Non est lini libitis in lycon. acalaleel. rit Ossbachi et Beria hardio* visum est. Christius η versum inter κεφαλαίους Gr Goυς numerat Puto autem, cum ionici Sequantur epitritum praemissa una erus magi Commen

anaer. Ρitr. Onie. IanClom. sui Versus interdum cum ionicis coniunctus obviam fit et ad ionie ,- Sequente Praeparat, cum Sythibis ultimis iam similitudo satis erspicua cum ionico rhythmo existat.3 dum cudit in

thium, , qui recte iambicam dipodiam refutavit, et de ducit .li dicit, si volche aucti in thren uiden Schlusssilbon schon don haraliteristi- schen hi nidor eiden ionis 'hon Arsen ut hilli. Contra Christius q)

1 Met r. a 692. - l. l. ling. 13. - Met r. ag. 508. 4 cf. Vesp. 27 sqq. 5 Wiederii pag. 359 sqq. - ἡ rhythm. 'ontinuitat d. griecti Chorgos. Abhandi d. avr Ahad. XIV. III. l ag 19. - de qua re ei lius in edit. 1858 recte dicit: tota stro-l,lia e tetrapodiis et hexapodiis trochaiei constat et clausulam aliet tetrapodicam. Metr. ag. 200. 9 nescio illi pacto pag. 20l ab hac sententia deflexorit et ad iambicos transfugerit. - 10 Met r. i. 443.

2. l ede Sync.

irim Senties, his gravibus trochaeis, qui per pondeo et o Tovi ii 'idulite pondus uliere videntur, multo melius hanc Strol,liani claudi, suam iambis ascendentibus Jam illud, quod versus a syllaba r Ἀ-

45쪽

Platio vitalida est Reiteri yi responsio, hii textii in totiens haec

Sl0 sqq. 0i suo hic iandi leo praeseram. Otu enim Stro Phae versus antistrophici bicent ili alii numeris cogitandum OSSe, num inde ab initio trochaici versus ita currunt, ut undiici impetum

interiectiones contineant, de semibus cf. ag. 5 sqq. Tradita Specie i

O .h AUt dochmium Crotici sequuntur, quod Xenit, lis confirmatur, aut e verbis traditis dimotor dochmiacus expiscundus est certum autem iudicium iturus non sum.

46쪽

usuiu Aeschyleunt peccat i Coniungam igitur τοι γαιον uni ante- codentibus, ut indorso' visun est, luani rationem iure Bern-hardi in Liudat, antisti opilicum versu ni adscribens. Idem cadit in iis se ἐν Ioiς, ἰώ .m,0 πι ν πικρcύνεις αγος φυλέsso D. Habemus intileni Ogn-Oedicam clausu hian, quae nobis iani Pers. 28 et 8 obviani data est, quam recte acceperunt OSSbachius 'i, rusius β aliique. Tuni ictus suum Obtinet locunt: παν πικ9. Odeni modo res in anti- stropha re habet, ubi in verbo ni sat ραθελκτοις ObserVati nostrii, quam ad Pers. 982' instituimus, eadem nos ad logaoedicum adducit. s,a. Trochaico versu trochaicam stropham haud Persuasum

Prius luam ad singula transeannis, pauca mihi liceat praesari, quo ratio, tuam Sequnr, eli1COnt. Ac prinuuii quidem moneo: niui nisi e Strol has Secundum unum schema composita esse, sed ipsa e varietate trOPharum excellentem Oetam cognosci. Universas igitur lege me enumeruturum Sse nemo e XSPectet, civibus compositio Stropharum magis

turbetur, quam XI timetur. 'iod maxini cadit in . Selimilitii rationem, ilii Circulorum causa, luilius in libro ,Κunsti Ormen I eo consilio usus est, ut eurhythmin luceret, Versuum Simplicem descriptionem fastidivit saepissimeque stroplius o vim tractavit cluniravavit. Aurea ut ita dicam, mihi videntur, tuae Christius de

igitur Strophis percensendi ars Aeschylen hicebit. Unum autem addendum si maxime ad strophae ingenium liorspiciendunt interest. DuS, quae roseruntur Sententias reSpicere, et deliberare, quomodo cum rhythmo conspirent, tum autem gravis momenti erit, transitus ObSerVare, quibus Oeta animos audientium X alter rhythmorum genere in alterum traduXerit. Haec si animo reputaris, senties rosecto, qua arte ac Subtilitate Aeschylus strophas composuerit. Sequar autem hunc Ordinem primum Strophas, quae e iambi Soli ConStant tractabo, tum illinee iambis et trochaeis, deinde, quae ex iambis et Ognoodicis deinde quae ex iambis et dactylis, quae ex iambis et dochmiacis, ostrem id eis disseram, quibus praeter iambos diversi numeri immixti sunt. A. iambi Soli.

Jum ag. 52, ubi ultimum versum accuratius tractavimus, id innis Kockii offensionem: non finiri stropham iambicum trimetro non Syncopato haud rectam esse. Etsi exempla apud Aeschylum, Praeter Selit. 95 desunt, tamen e hoc non equitur. trimetrum non Syncopatum Xpellendunt 8Se, nam Sane, Si Stropha tu versuum complecteretur, trimetor Syncopatus Ol tim iure locum obtinere posset, sed hie, ubi Stropha X luattuor tantum Versibu Constat, re vera finem nondum XSpectanius, raesertim Cum Sententia non ad finem ducta sit, immo antistropha Continuetur. b clauditur trimetro Syn COPIto.

47쪽

Si iodo recta est descriptio nostra quam singuli Versibus tractandis, quoad eius fieri potuit, defendimus hic quoque vorsuum 1brina cum eis, quae Proseruntur, congruere Pertum est. Nam primum duobus trimetris intibus ovi , ut infra monstrabitur, suum ferit vertium, Xordium datur ei Sententiae, quase rimaria ne tinnianopodie est puella capti VIS OSSO. Tum dimetro V. imprimis verbo Gro υ υν dolor inflammatur, qui Vehementiu erum lii tetrametro iseio Puellae dolent, ii uod invitis animis δικαια καὶ μη δίκαια XPlere iubeantur, Osten aut enitristibus nimis, sed minus irritatis se clam sub vestibus lacrimasse friandere confitentur, donec sub finem per entapodiam et trimetrum affectus iterum necrescens indicatur. Sic Onxitudine vel ire vitate

N dicamus do vi tribruchorum i ine rimis vorsibus elucot, de hac re monen hun ut O dimetrum V. iluo Versu non trimeter expletus est, Xe hamationi Ptissimum SSe, eum Or eum Ostendatur.eXimium luoddam X Primi iluoniam non trimetri Oro Solito se excipiunt, sed Subito membrum Ilii iid immittitur. tuo non idem te mliu OX litetur. C Orμilius ,rioribu saltum est. Praeterea facereii in possum ut dimetro illos Similes sit Onti liraeteream, quorum

uterilia Similem sententiam continet V. t 0, quibus horribilo illud facinus Clytaenulostrae est sertur: luod virum sine iVium X se lutis, invia sine querelis sepeliverit.' Ultimus versus quasi iani in complectitur: ausa es, virum sine uua deploratione humare. μEodem modo in antistrol,lia imitos illo dimotros logimus 440 4l:

τί si ν ' υκ νδίκους ἀγείρ 9: Qua uti tuum in univorsum Christit sontentiam implector luivorissime in dicit: die uti uis aut orset,luμsul ii di Getistinui issedo Rhythmus u ebrauehen, illi ortassen i den Mysitheria, o amon hic facere non l)OSSum, quin ordinom, ilia certo fuit in hac sti Olilia, littoris circumscribam hoc nim schenia exstitit: u Ceterum lio Aeschylum sapit, Strol,liam claudi trimetro Syncopato, qui intorrogationem continet. es Chooph. 397, Agam. 449 Suppl. 579, quem vorsum in interrogationem mutandum esse, g. 37

48쪽

i, qui bene se ad Severa et ias Sententia applicui. 1, qua proseruntur Sed tamen, ut Oetae ingeniosic est, meque in simplicitate Aeschyliun variationeme quandam os puisse hoc Xenal lum docet.

o clauditur stropha dimetro Syne OPnto.

Tum quod maXime ad nostram Stropham necedit, usu invenitur in rembicis canti orum Choeph. 4li Κισσίας, λὶλεMιστρίας. Set t. 853 di σφρονες, casei μονες, iT: τε νει, μενει, Praeterea in ionicis Pers. 691 χαρίσασθαι, ντία φάσθαι, in D 700edicis Prom. 889 βιαθρυπτos ενο ν, fγGυν of ίνων. B. iambi et trochaei. a iambi, trochaeus, ianibi trochaeus qui Stropham Claudit. Sept. Sa antistro liliam adscripsi, quod Stropha PS a cornipta est

Altor trochaicus optime finem Strolitiae advenisse declarat. Nec non primi trochaici vim intellegere mihi videor verbis λὰς πε- do πατουμενας pedibus humum inculcatae thesin incipere necesse sui do - -- - , id quod melius Senties, Si ictu ueri haec verba pronuntiabis ipseque pede solum pulsabis iam intelleges, verbo: λὰς subito versum incipere debere, neque Ver brevem syllabam, ut in iambo fit, praeire.

Jam pag. 21 de recta podici descriptione verba fecimus, ut nihil hic addendum esse putem, nisi forte de hac re monendum erit, transitum ex iambico numero in trochaicum nostris auribus non percipi 088e, qua re errare ut Geuitertium, qui dicit , c changement ne laisso as 'etro par&is asse sensibi meme a ne reille moderne, et haec ad nostrum locunt rettulit. Nos enim, si nostro ritu Versus recitamuS, bono animo pergimus legere, nil curantes incipiatne versus tertius thesi an arsi. 1 Histoiro et theori do a mus de antiqv. I, ag. 72.

Preus s. De Versuum etc. 6

49쪽

POSi quani V l verbuni citroκrovis audivimus, simile orbum sequitur, cuius vi hac re augetur, luod non iambici VerSus edem, sed loga00dici explot, dactylum . tuo dactylo animi audientiumniingi feruntur et rapiuntur, suam ambo nudo, nam insolitum ilhidntque inopinatum hi multum iuvat. Ceterum, luod iam Choeph. 419 20 424 25 440 41 Sopt. 888 observavinnis, otiam in hanc Stropham cadit qua item duo versus apparent, qui ParalleliSmum quendam irae se ferunt et . b iandii quos biga oedici diversis formis induti sequuntur. Suppl. 77 ι:

Post i linquo dimetros iambicos horocrateus Cataleci. tum glyconeus in quo primi trochaei vice iamlius ungitur postremo pentapodia )ga aedica quae constat e trochaeo Syncopato, dactylii, tribus trochaeis, quorum ultimi Syncopati sunt se luuntur, quae iiii merorum compositi aptissima S ad Sententiarum One Xum, nam iambos, quorum solutione timorem et perturbationem et recum ardorem XΡrinnini, lyconeus Xcipit, qui magi sacri gravibusque robus adhilietur iam ultimo versu concitati priorum Versuum abiit, quod τοναῖς indicatur, et ipso in noniine Jovis appellando tranquillitas animi superior discessit. Etiam hic auditore moventur, Si nomen JOVis, ultimam vocem, percipiunt quae lite eodem modo osta PDOSitione et epitheta occurrit, ac Suppl. 574

Paritor in antistropha logno dic syncopali sui finem multum vulsent ad severitatem et ietatem interrogationis augendam ταλαν-

Toυ. τί ' νευ σευεν θνατοῖσι τελειον στιν ., quid apud homines sine te ad finem quondam venit ' ubi haud secus atque in Strophaversus ultimi cuni antecedentibus discret ant, quibus animi puellarum perturbatione et desperatione or tribrachos depictis capiuntur. ci Strophae, quae hoc toga oodico clauduntur

Sept. 30:

Versus Oguoedicus quattuor trimetros iambicos laudit et Ostendit, chorum se PSum admonere, ut caput langat lacrimasque sundat, nam novi aliquid nunc introduci, iam variatio rhythmi docet, qui ex iambico in logaoedicum transit, quo dactylus ille λλὰ γοωνα etc. maiorem Vigorem excitat itaque invitationem chori notat. d stropha horocrate elauditur id St Semper Primo, ut exempla demonstranti. Pers 1009:

50쪽

Qua causa commoti sS. 3, 4 5 Sic deScripserimus, ag. 47. necuratius disseruimus, ubi do pentapodiis similibus verba secimus. Nihil hic addendum censeo, Satis erit, iterum monuiSSO OrSUum formas et orcl haud felicius a toeta inveniri potuiSSe, quam revera factae sunt, imi rimis Tovri sub finem Versuum neri repetita: λεουσα, yi Ty ρων φιλοίκτο multum consert ad misericordiam excitandam, ad quam unuSiluisque adduci debet, qui haec verba aliqua tantum animi attention perlegit. - Pherecrateus, qui Stropham bene haudit, Se ipsum defendit, cum praeparetur Syllabis productis VerSus antecedenti ευποτμον παι - ubi iam rhythmus magis deScendens, quam Scenden apparet. Si non Semper, at tamen nepius Oetam e hoc rhythmo in illum animos traducere videmus taures nullientium quae initio liythmo alter assuetae sint, audatim rhythmo sequente consuefacere, ne transitus nimis abrupti fiant; quod etiam Christium non fugit, cum dicit ): in alien derarii genStrophen init rhythmisellem echsel si ossen aber die verschie lenon Elemente nichi aut undisii vermittet aufeinander, Onderii ha derDietitor in IIuuptaui abe einer uias darin esuchi, en inent Metr Pag. 33l.

Eodem modo in antistropha ευχομένοις ' ν λθοι, Pherecrateus prae iambicis, qui anteierunt, vivacior Videtur, et rhythinu ne Ontentia hic quoque optini coniuncta Sunt. Τ)

Sept. 49:

Quod ad Agam. 225 sqq. pag. 4 annotaVimus, ne illoquestropha valet transitum dico, qui eadem ratione, atque ibi ex iambico numero in herecrateum factus est syllabae ultimae t roducta in tripodia iambica rhythmum herecrato Praeparant