Hercules prodicius seu principis juventutis vita et peregrinatio ...

발행: 1609년

분량: 660페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

HERCULE s

Frater s

νdemere AH AEnt. Strabo probatus,& diligens regionum, populorumque descriptor a Romani syult inventam appellationem. Qtis cum primum trans arcisi Rhenum cos populos animorum feriistate, moribus, dc corporum forma. ac magnItudine, vivcndique ritu Gallis perlinii lcs cile vidissent: Rermanos eossid eis, fratres Gallorum nominarunt. Jam vero cum se m tuo, ut dictum est, peculiari quodam more Germanos, sive fratres si ra lingua consalutent: non mirum est, hoc nomen apud Romanos semper inusii a cmansisse : cum praesertim utriusque vocis significatio in lita quaeque lin qua sei e sit e dem. Nil enim aliud Germaui Celtice vos Teutonice signat, quam omnino Vel plane meus: quemadmodum frater Latinc sere alter ego. Si enim frater mihi fere alter et , prosccto plane meus etiam csse dcbet,cum cgo meus este non pollum. Itaque frater de gremanus vix quippiam ii ter se liqnificatione discrepant. Nec obstat populari atque indietena lingua vocem illam aliud etiam signincare, atque per Ucrmanos notari Teutonice plane vir: les; aut, ut J aniles Goropius in Beccesela notaim Advaticis contendit, raptores,Vel corrasores. Non cnim raro fit ut una vox vel

in eadem, vel diversis in linguis divella siqnificet. Nobis utiqui satis in prauentiarum crit, hic demon strasse, quo pacto Romanis Galliarum etiam populos pili res visum summet nomine gcrmanos,id est, fratres nuncupare. Nec puto quempiam prorsus asicrere posse, nullis aliis foederatis aut amicis populis, praeterquam AEduis, licitum fuisse vi-- cisti m Romanos fratres suos appellare , praesertim cum in iis I. proVinciis ΠΜ3re gentico, nec non antiquo suerit hoc admo- ' dum familiare. . Non, inquiet, legimus hoc ullo S. C. pu-- γγ bliciise decreto, genti cuipiam, AEduis receptis,concessum fuisse. At potuit tacito populi Rom. consensit, quamVis expre:se scriptis proditum non est: potuit denique Imper, torum auctoritate ac indulgentia concedi : quos constat pollea plurimas atque praecipuas Galliarum civitates, cia niis deductis, augmentasse, honoribus, privilegiis, ac i munitatibus multis affecisse. Non videtur itaque solum fraternitatis nomen his denetratum fuisse: quibus hoc pla cuisset: cum civitatis Romanae silmma jura dederint, socios ac amicos appcllarint. Arqui ne longius a provincia n

U stia discedamus i Qild dicendum de Batavis vicinis i in

norum nuc

in finibus

52쪽

illa

pior u finibus supremis Cliviensium colonia tanquam LN--- specula populi Rom. ac propugnaculum Rheno imposita co μ BAE

suit.. Hos etiam antiquitus constat η fratres & amicos t v s or. Romani populi appellatos, ac eo titulo gloriatos fuisse Seia ceιbem primit severi, & Antonini Caracallae temporibus. Et dota η o,'- cent hoc aedificiorum monumenta antiqua in veteribus mem o Romanorum castris inventa: quorum fundamenta ex qua- dratis sescis ingentibus adhuc aliquando visiuitur inter Pri Lucensium municipium& Lugudunum Batavorum in ipse με meoi occani litore, cum hibernae tempestatis alicujus vehementi r ς ἔ- impetu, atque mundatione eluuntur arenarum tumuli,qui G - bus alioquiniere semper obtegiuitur. Ibi sepe vicini pagani, signa, nummos, S multas antiquarum rerum reliquias in V Veniunt, taxaque inscripta Roinanis titulis, ac characteribus ν δημ trahunt: quorum nonnulla deinde translata in Luccnsi 'perat , μυuna municipium nunc Hagam Comitis appellant ipsemet emr vidi. Atque inter alia, tabulam illam, in qua L. Septimum fra prWπφ S erum, ela M. Antonium Caracallam Augustos legimus re gera in iisdem castris armamentarium cohorti Voluntariorum Diam spe decimae quintae restituisse sub Valerio Pudente propraeto Necqvsi in re,& Caecilio Batone praefecto cohortis. Quam tabulam se s resei et Gerardus Noviomagus antiquitatis Batavi cae collea bellist emctor doctiis ac diligens sua aetate e ruinis illis erutam fuisse conc μί' cum aliis insicriptionum fragmentis, & operum publicorum M Ne titulis eorundem non selum Imperatorum, sed etiam Clar, b c dii, Traiani, ac Hai driani vetustiorum. E quibus fragmen- IVAEris Batavorum auxiliarium quorum cohones plures Ro- reor manis perpetuo militaband titulum talem saxis in seriptum ccis adducit. Lerramur.

ROMANI. IMPERII ab ant/quo fit. Equidem hunc titulum ipse non vidi apud alia fragmen- HV m ta quae in V assenariorum aedibus apud Lucenses exi.int. μευ π vs An vero possessorum incuria perierint haec saxa, aut alio πρω e Nuc translata sint , obscurum nobis est. Memini tamen e qac 'ς scriptum me etiam vidisse apud alios, & apud amicum CD

rolu Langium antiquitatis mire studiosi ut ejusdem generis ita munu

53쪽

ra HERCULES fragmenti exemplum ex schedis Ludovici Vivis,ut dicebat

exscriptum: meum pro salute .

AC attu

visemper

Quod votum a Batavis solutum suisse videtur, cum isti duo Principes , patre Suero in Britannia mortuo, cum ius cineribus per Galliam reverterentur, Romam properantes. Verum enimvero cuivis ex veteri historia iacile pera suadebitur, Batavorum res sub Imperatoribus Romanis admodum floruisse, atque illos saepius eximiis honoribus, ac libertatibus ornatos fuisse: jam antea multo Per Gallias. Germaniasque potentiam armis nacti cum fuissent. Nam origine quamvis sint Germani Cattorum quippe populus quondam, ut Tacitus auctor est, seditione pulsus demostiaca,& Rheni insulas, extremaque Galliarum transgress us si met tamen ab initio , a Gallorum Romanorumque jugo vindicarunt. Et quidem C. Caesar eos bello non videtur molestisse, eum in suis commentariis controversiae ullius cum Batavis ne semel meminerit: sed armis exercitam gen- aras im

tem,per amiciti l atque societatis speciem, libertate manente, Romanis primum conciliatam, atque inter auxiliarios sensim merere coepisse,ex Tacito,dc aliis colligimus. Hinc est,quod ille de Batavis in lib. de Germanorum origine ac moribus scribat: Manet honos, & antiquae societatis insugne. Nam nec tributis ' contemnuntur,nec publicanus atterit: exempti oneribus, di collationibus: & tantum inusium proeliorum siepositi, velut tela,atque arma bello rese vantur. Idem lib. ni stor iistoriarum quarto: hos ait, Viros tantum ae arma imperio ministrare:atque diu Germanicis bellis , mox aucta per Britanniam gloria fuisse excrcitos; tranc missis illuc cohonibus,quos vetere instituto nobilissimi populorum

54쪽

pulorum regebant. Haec quidem considerantibus non mi- Duces es. nim videbitur,quod ab antiquo sociis,& amicis populisRo- homum inmani Imperatores inter alios honores fraternitatis blan- rant nobodum, ac gratum nomen concesserint: cum eorum plurimi telinige- patavorii in sida militia ad corporis etiam custodiam, Sue- na, tonio aliisque testibus, usi sint. Quod igitur Eumenius Saraiami. Rhetor patriam suam in agri Batavici principio positam, o- perarorum lim fraterno populi Romani nomine gloriatam suille dicit, Rom.ue reia verum esse facile inducar ut credam: non tamen iis verbis oleis ι persuadeor, ipstini AEduum, aut Ai1gulloduno natum su- sodes rarisse. Nec ex ejus oratione hoc colligi posse existinio,in qua poris. AEduorum vel Augustoduni mentio nulla reperitur. Iam Recte is vero quod ille Belga conetur hoc idem ex aliis incerti au- menim rictoras tribus orationibus colligere, quas ejusdem diae scri- Patriaptoris, ejusdem civitatis commendationem continere ex Asiatisceriphratis atque rei similitudine imaginatur, planὸ frivolum ti auctoris est. Sit in his orationibus quaedam phrasis atque ςtiam ata orat ones gumenti similitudo: Quid mirum i cum ejus deni aevi, dc ρ Neoritas

provincie sint rhetorum; in eorundem sere Imperatorum tres Eume-

laudes,rcs genas,ac diversa beneficia encomiasticὰ tractent. ni,nen esse. Etenim ex qHatuor illis Panegyricis, quas Eumenii hine ii, dicat, duae di Etie sitiat Coni alitio chloro Caesari a Maximiano Herculio adoptato: aliae duae Constantino M alio eliisdem filio. Prima quae incipit, Si mihi Cauar s est gratula- Prima D. toria de Britannica Batavicaque Constantii victoria: quod ν δ rica bellum Maximiani Imperatoris iussu,& auspicijs post ad metu.ptionem confecerat, cujus etiam ipse insitae orationis sitici meminit Eumenius. Hanc dixit AEduus quidam orator, in se uare qui in Palatio ab arcanis Principum aliquado suerat,&post pram indultam quietem ad ruris studium secesserat. Non igitis rhic Eumenius sitit, qui in aula Constantii Caesaris magister memoriae fuerat,dc ejusdem deinde jussu duplicato eum strupendio scholis clivi ensibus est pnisectus. verum primae Prima imhujus orationis titulum esse falsum, miror Beatium Rhena, moratam tum,atque Belgam nostrum non animadvertisse. Ex ipsa sel o instri enim oratione haud dubio palam fit, Constantio Caesari, 'am e non Maximiano Aug. dictam esse. Caesarem enim semper MAMMAE . Principem,cum eum alloquitur, &in sine orationis , CGn- - - .stantium appellat: non Imperatorem, non Augustum, nisi M.

uno in loco mendosis,ubi legit Qiud faciam caesar Aus'. is

55쪽

Mendatat Ignosce si moror. Et tollenda prosecto superflua vox, Au

tuum quae scribae librarii negligcntia contextui irrepsit. Etentrio vivo adhue Maximiano Augusto dicta est haec oratio, qui ex more sibi titulum Imperatoris, Sc Augusti, quoad culo Diocletiano se impcrio abdicarct, reservavit. Ε1ξ Sc aliua argumentum liquidum proisus Constantio dictam Otacionem illam csse. Vbi enim rhetor AEduus per apostro phen flectit orationem suam ad absentem Maximianum Aure. declarat eum bello Britannico non interfuisse t s ea eum repente ex Italia in Gallias venissse dicit, dc Rheni ripam obs alle, ne quid novi motus ab Imperii hostibus

Germanis absente exercitu ibidem excitaretur , dum Constantius L aeiar Gessoriacum capit , dc Britanniam clai

sibus invadit. Ex dictis igitur luce clarius fit, Constantio Caesari hanc orationem elle dictam post bellum confectum : Sed quonam in loco, vel qua in urbe sit habita,nobis obscurum est. Facile tamen adducor, ut credam in AEduis suisse; cum ejus civitatis urbes etiam, ut ubique per Gallias,Principii illorum justu restaurarentur, quemadmota Seeundam dum morationis fine rhetor AEduus indicat. Alteram det anu mea scholis Cliviensium,quae sinc controversia Eum cnii est,hin I amenιν etiam colligimus,non admodum diverso tempore coram p-e e. si de Galliae dictam esse. Nam Eumenius etiam praedicat suis aecilli se icitatem qua plures urbes, insulae, & civitates eoru-dem Principum liberalitate, ac beneficentia terrarum ubiq;. resurgebant. Resi quae duae orationes sit ni item quasi cotem

poranea sed aliquot annis post dictae Constant.no Magnom, iis Constantii filio. Quarum una gratiarum actio pro Flavien-

, , χὰλ sibus detbito iublevatis Aedui cujusdam Flavi ensis est, qui

otiis.hia pri Vati studii literarum oratorem appellat, ut non 3 ide sis, niti= rium Palatio meruisse: quod alioquin non subticuisset, Iis iis praesertim si suisset Eumenius. Dixit autem hanc Treviris sonis M aρ pa tae suae nomine anno imperii Constanti si quinto. At Wiamenta. te a q ita incipi . Facerem. Aliquot annis post ibidem dicta.' est eidem Constantino .cum eius urbis per ipsum restitutae natalis celebraretur. Prorsiis est encomiasticaConstantinLS: patris Constantii,majorumque res praeclare Iestas laudibus uatictor evehens. Α Belga quodam artis Oratoriae publico proleII. . re dictam esse, Beatus Rhenanus opinatur. Ipsie Rhetor V cem Luam diversis ocii, & Palatii omcii. exercitam dicit, ac tuam: rta.

56쪽

Is suam patriam calidis fontibus, quibus periuria puniuntur,& Apollinis iacio luco celebrem, atque olim etiam ii aterno populi Romani nomine gloriatam iactitat: cujus tamen verum nomen non exprimit. Nisi fuerit . Aquis ianum, videant docti, apud quam nam urbem Belgicae vetustam thamae ejusinodi medicae reperiantur. Haec igitur quae ex ipsis oratorum verbis collegimus, satis demonstrant, non unius Eumenii orationes illas quotuor esse, cum Unia dumtaxat eius sit nomine inscripta: Quam constat ipsit in in patria, coram praeside Galliae de scholis Cliviensium civium suorum restaurandis habuisse. Eadem oratione salatium suum Constantii Caesaris liberalitate duplicatum ad aedificia scholarum publica restauranda praesentavit, quoad usus ut ipse ait in posceret: non ut quidam nunc somniant,in annuos reditus academiae in perpetuum relinquens. Jam vero gratiarum actionem, quMFlaviensium nomine hujus Constantii Caesaris filio Flavio Constantino Treveris est dicta, diligentius examinemus, & cum Eumenii oratione comparemus. Ea namque plurimum innititur noster Belga, quod cons et ab AEduo dictam esse, & pro Aeduorum civitate Flavia: sibi is benter persuadens, & hanc Eumenii esse orationem, propter styli argumentique vicinitatem, quo Eum nium ex Belga Celtam faceret, & eadem opera Cliviensium illam academiam Augustodimum transferret. Q misi jam plane constaret, Flaviam illam Augusto lumina fluite : ct jus urbis ne nomen quidem: ut dixi, in ipse oratione rζperimus. Non ibo tamen inficias , quin Augustodununi olim Tiberii Cae iris successerumque temporibus apud Aciduos forenti in culmine steterit: Augusti Caesaris enim auspiciis, velut nomen ipsum subindicare videtur, eam urbem incrementa primum silmpsisse sit spicor.Nam Caesar dictator in belli Gallici suis commentariis, Augustoduni non me minit, cum tamen Aeduorum plures alias urbes primarias nominet, veluti Bibracten, Cabillonum, Noviodunum, Matisconam & alias: Et quamvis Tacitus Annal una tertio, ubi Aeduorum ob magnitudinem aeris alieni rebellionem Julio Sacroviro duce stib Tiberio coeptam refert, Augustodunum caput tum gentis fuisse, declaret, ubi nobilissima Galliam λboles liberalibus studiis operabatur : haud obscu-Tu tame nobis est, vgnis ea temporii iuccessu cladib',ac cala-- nutaru

mo quod cadam EI. mentis

Augusto

m celebris

57쪽

mitatibus oppressam silccubuisse. Urbibus etenim, atque aedificijs non secus ac hominibus suum quoque senium ira que mortalitas sequitur: Ammianus enim Marcellinus ejusdem temporis, quo panegyricae orationes istae sunt habitae, scriptor, & Eumenio coaevus, qui historiam suam a Nervae principatu adusque Valentis Aug. interitum deduxit lib. XV. in Galliarum descriptione moenium August duni magnitudinem vetustam in Lugdunensi prima coli cat:& libro sequenti scribit Fl. Claud Julianum Caesarem a Constantio Aug. Constantini Magni filio ad recuperandas Gallias cum exercitu mi ilum Viennae in itinere intellexisse

Augustodunum a Germanis captam, atq; civitatis antaquo

muros spatiosi quidem ambitus sui ejus dicam verbis) sed

carie vetustatis invalidos barbarorum repentino impetu i Eum j cestas esse. Si tanta tum vetustatis caries Augustodum p tr m πρ fuit,non videtur Eumeni j sane patria futile, qua tanto cum δέω - Η gaudio non multis ante lustris suum Constantium Caes o m rem' rem Augustorum ex voluntate, profusis Imperii siumptibus

ρρω μέμ in pristinam magnificentiam plublii' aedificia cuncta r

resia r staurando, evehere viderat, ut oratione sua testatur. Nec vetusta moenium, aedificiorumque caries in Eumenii patria Probastir notari sub Iuliano recte poterat,ut in Augustoduno non s ex sim stri- mel Marcellinus facit. Eumenius insuper patriam . suam inue ι- olim fraterno populi Romani nomine gloriatam, tunc de ratu, mum gravissima clade perculsem iste dicit, cum latrocias o nis nio Batavicae rebellionis obsessa, Romani principis auxili menj um flagitaret. Eam idcirco dictos Imperatores, CaesareL patriam no que suos non solum pro admiratione meritorum,sed etiam fruisse. pro miseratione castium attollere,& recreare voluisse,ipsamque ruinarum ejus magnitudinem immortalibus liberali-Baras ro- tatis suae monumentis dignam judicasse. Cum haec apud eia ab -- Eumenium legamus, cui,quaeso, facile persiuadebitur, Bat s aesiui, vos rebelles ab Oceano, & extremis Belgicae finibus per tot regiones,ac populos, tot civitatibus foederatis,tot validis legionum castris, ac Romanorum coloniis a tergo relictis in celticam mediam penetrasse: atque in Lugdunensi prima, quasi Alpes , ac Italiam invasuri, Augustodunum,non aperiato Marte, sed quasi per latrocinium obsedisse Z Certe facili us erit credere,Batavos rebelles potius vicinam Cliviensium coloniam Eumenii verant patriam obsidione gravi ad excidia

58쪽

is ita. incit niti.

excidium usque pressisse. Cum autem Eumenius dicat Clivientis obcssos Romani Principis auxit una irrogasse, sane videtur lior ante D ocletianum ac Maximianum Auguilos contigie; quando adhuc unus Princeps Romanum imperium regcbat: nimiri in sub Tacito, cum post Aurelianum intersectiun Galliae saepius rurbarenturn ut nonsio um Bataviam Franci, Saxoncs, aliaeque barbatae naciones Alamannicae occupaverint: scd & maximas quasque Galliarum urbes ceperint , ptque vastaverint. Hine Flavius Vopiscus scribit, Taciti succcsiorem Aurelium Probum Impcratorem lexaginta Galliarum nobilissimas urbes a bat baris reis cepisse , atque inter eas item fortasse Cl.viam tumenti patriam : Principe a milit . bus item occisio , vanis barbarorum mot: bus riarium Galliae conquar Tabantur, donec Diocletianus Jovius Augustus contortem Imperii Maximianum Hemilium legitio Galliamque Imperio vindicandam illi, cum aliis tran)alpinis pia ovinciis. tradid siet. Is tumultus in Galliis omnes mira Gleritare compressit. Iratcrim tamcn a- si a Britannia limul cum Batavia duce Caris: o rebelle Romano scd mligni archipirata cum Francis atque Saxonibus colludcnte: quem Germani Batavique tua lingua Caratissium tunc ni ncupabant, ipse non invito, sicut ex nummis ejus colli Rere postumus. Hic cum Britanniam septennio itantiis let, ab Allecto secio est occisus. Allectus, cum triennioso e Romanos exclusisset,ab Asclepiodoxo praetorii praefecto victiis est. Itaque tandem post decennium a Constantio C et re, ut ante declaravimus, Britannia, Gessoriaco capto,'ocisque munitis expugnatis rursum itubjugata, piratisque devictis,Batavia recuperata suit. Cujus quidem victo: iae laudes eius temporis panegyristae saepius decamant, nec eas prael Grait Eumenius in suae orationis epilogo,ubi de Menianarum picturis loquitur. Aut, inquit, sub d paera tua domine Con- 1lanti, Bataviam, Britanniamque squalidum caput silvis ac fuctibus exci entem recolant. Et tota quidem oratione Imperatorum Caeiarurnque Victorias atque Virilites praedicat, qui hostibiis ubique pulsiis, orbinue Romano pacato, suis auspiciis tot urbes desolatas instaurabant. insulas di provincias barbarorum inundatione , Vel ut fluetibus, opertas denuo ad humanos cultus, pristinumq; nitorem rcsu citabant. Monsecus ac in AEgeo quondam mali Delos his uia repcn- ου te emcr Eoofer tr-

Franci s

ritum rece

59쪽

m Aegeo

Constantu

HERCULES

te emergens e sendo in mediis aquis brevi florida pulchraque visa estvic etiam divinis Augustorum ac Caesarum m ritis renasti urbes, insulas, atque provincias : nempe Brita niam, Bataviam,vicinamq; Belgicam ac Germaniam. Britanniam amrmat graviore bellorum ruina depressam tum iacuisse, quam si perfusis tegeretur Oceano: sed eandem profundisiimo Pictonum gurgite liberatam ad conspectiuri Romanae lucis emersisse. Adjicit deinde, non minore clade per Francos Micham fuisse Bataviam cum vicina Gemmania : in qua tunc erat, cum pro scholis patriae suae diceret. Et quamvis provinciam non nominet expresse, tam graphice nihilominus eam describit; ut veluti in tabula depuctam exponere videatur, ac tanquam digito verbis hisce deis monstrare. Aut haec ipsa, dicit, quae modo desinit esse barbaria, non magis feritate Francorum, velut hausta ,desiderat: quam si eam circumfusa flumina, dc mare alluens operuisset 8 Nam quid ego alarum & cohortium castra percem sicam toto Rheni & Istri & Eustratis limite restituta 3 Elaee non in Celtica quidem Eumenius, non apud AEduos Augustoduni,me hercle, dixit:quemadmodum ille Belga comtendit. Ubi enim AEduis alluens mare ὶ ubi circumfusa flumina , quae montes illos operire possent3 At Batavos suis r mis circumfundit Rhenus ipse, Belgas Germanosque insertorcs vicinos Mosa,Schaidis,aliaque flumina: alluunt ubique Oceani sinus, ac maria amplissima: quae nisi vastis aggeribus coercerentur , haud dubio major illius provinciae pars aquis absorberetur, pontusq; fieret Riiminet quantum velit AEdui illius orationem Belga noster: non puto,invenia et cum provinciae situm, quem Eumenius lila exprimitmontalem civitatis Flaviensium formam, statum, aut conditi nem,qualem de patria Cliviensium urbe praedicat. Divum Constantium Constantini Aug. patrem, dicit ille, civitatem AEduorum ob recentia, &prisca merita voluisse jacentem c- rigere,perditamque recreare: non solum pecunIis ad calendaria largiendis, & lavacris, quae corruerant, extruendis,sed Semetoecis undique transferendis; hoc cst, solitudinem ei frequentando. Sed quid Eumenius Z Inipp. Diocletianum, Maximianum, Aug. Constantium & Galerium Caesares ducit patriam suam Batavicae rebellionis clade perculsam publicis aerarii impulis restauria ',ac pcnitus in vita resuscitain. maxima.

60쪽

maximas pecunias,&totum, si res postat, aerarium no tem- Constanti. piis modo, ac operibus publicis reficiendis, sed etiam pri Va- aliormn setis domibus indulsisse: nec pecunias modo, sed etiam artii princi' ces transerarinos, legionum ex hibernis operas, & alia in- erga Ctrita gentia commoda quae singulatirn deinde recenset. Conside- enses ben. ret ista lector emunctae naris, & conferat utriusque oratio-ficia. nis loca, quae licet prima fronte similia ex parte videantur: non spero tamen confestmi ejusdem auctoris,ut ille, judic bit : & ab eodem rhetore, de eademque civitate dictas esse.

Nam Flaviensium Rhetor coram Constantino Aug. &in F vis famaximo Procerum comitatusque Palatim auditorio dicit se Rhetoris sponte livincium patriae sitae suscepille, ut esset jam non pri- corarit si vati studii literarum, sed publicae gratulationis orator: &ut in perampla urbe celeberrimoque conventu gratias ageret, ne meritorum ipsius magnitudo vel obscuritate loci vel propter adsistentium paucitatem minus pro dignitate divulgaretur,aut iret in populo, ut ejus verbis dicam. Haec ne tam frigidE ad Constantinum Eumeniust qui non animo tam Eumea σε adjecto, tam ab omni appetitione laudis alieno, Velut ipse φιλόπιαος , fatetur, mit; ut non quantulamcumque memoriam suQrum seius c. excitare. ει sibi aliquid secundae opinionis cupierit acquir. Hilo. re 3 Cur non potius, nisi velit ingratus erga principes sitos videri,bene meritorum patris reminiscitur apud filium 8 Cur subticuit a Divo Constantio se ex scholarum sordibus ad PM latinam dignitatem, &ad sacrae memoriae magisterium cum CCCHS salario evectam 3 atque eodem deinde duplicato, dignitatisque Palatinae privilegio salvo, sacrorum penetr lium ab arcanis ad Musarum rursiis adyta translatum fuisse cum honorifico ejusdem decreto , ut in patria Gallicae juventutis instituendae caussa professionem oratoriam exemceret in Maenianis liberalium artium publicis. Easdemque scholas, ita ab antiquo nominatas, pulcherrimo quondam opere, Ac studiorum frequentia, celebres & illustres, sed tum interitu sium mi doctoris orbatas, vel illate collapsas suis larii impensis restaurata se voluissse; Principisque sui prae- G-κῶ claram illam libertatem patriae expensana rettulisse: atque L θραι

ipsi potissimum aedificio augustissimo literis dedicato erra patri- in quo quondam avum suum docuisse intellexerat ) in Am.

pristinum decorem erigendo delegasse. Mirum, me Hemsule, quod ne verbulo quidem haec sui Principis, suaque A a beneficia

SEARCH

MENU NAVIGATION