Ius pontificium novum sive Analytica postremi iuris ecclesiastici enarratio. ...

발행: 1620년

분량: 523페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

per 28. pr IC. utq; Canonum studio magis insisteretur, aequitatem alioquin earum &iustitia non respuit Honor. Et strictius in Brabantia tabul legum Ioan . Ducis an . IsI2. mandant, ut casus ibi non expressa, iuxta eos iudicentur, quibus expressis maxime similes sunt,eo de modo loquutur leges Gi imbelgica ann .i 273. Flluordianae ann .s312. quae sunt eiusdem ducis. Quod non male quidam putant, etsi non cxprimatur , de omnibus Principum noli rorum placitis, cum ea malestricti iuris dicuntur, ut sunt consuetudines, seu statuta ciuitatum, a quorum verbis ascendere ad latiorem interpretationem non licet. Quae ipsa tamen dubia an ex iure scripto , an ex ipsis consuetudinibus debeant capere interpretationem, celebre in vere quaestione esse testatur Mario. en in pia doti, Puid. 7. Itaq, hic ubi similitudo casuum non erit, demum ad ius scriptum deuenie

tur Canones

sequutur.

Sed Curia: l ecclesiasticae nihilo min. iuxta sacros Ca-

Curia: ta' non es hic procedunt, praeterquam quod ex Concordatis 2ςςςς ς C Episcopi Leodiensis S Came iacensis cum Carol. c. Im P.

in Brabant. in materia tetramentorum ita tuta locorum de

ordinationes Principum sequi oporteat; multa etiam ex patriae consuetudinibus in forum suum admiserint; ut ar- resta, aliaque. Quin & olim in tribunalibus saecularibus post consuetudines, statuta, dc edicta, tertio gradu locum fuisse canonibus ; haud obscuris coniecturis forte deprehendi potest : sic computatio graduum more Canonico, quam ciuili magis freque tata, computatio duarum quartarum, de qua alibi, solemnia testamentorum , filum iudiciarij processus, ex decretalibus magis deductum, quam Iustiniani volumine, sexcenta sunt alia; si non eadem mens etiam fuisse videatur Honor. d.

32쪽

Liber I. DE RESCRIPTIS.

I E personae non unde quaq; idoneret pro Iudicibus i

impetrentur in nouat Concit Trid. 2 .c. io. Con- re sirip. in 6. ut in singulis syr diocesia odis prouincialibi is aut diocesanis,aut dum eae non ce- norum. tbrantur,ab Episcopo, cum consilio Cap. in singulis dio-llibus, saltem quatuor aut plures personae iuxta d.c. arani qualiscatae designentur: transmissis eorum nomibus d sedem Apostolicam; Vtiis praeter locorum ornarios causae Ecclesiasticae comittantur ama Summo cilice, quam eiusNuncio,&alijs comissae delegaticines direptiliae habentur. Iudices aut uniuersim synod'Trid. idinet,ut terminandis causis quata fieri poterit breuitate ossi sum deant, exclusis litigatorum ad protelandas lites artis. Porrb Iudex delegatus tenetur asses rem assumere, sndiget,quod eius conscientiae relinquitur, Affestat. Usbrem verum si sit Theologus, tenetur requisitus: ex

em ct Conseruatores asede apostolica deputati, si in altero Iu-B gra uati non fuerint, fessorem partibus non suspeectumab partibus Pelearum altera, altera requisita sumere O fecun

t eius relationem iudicare teneantur, M. Ant. inpr. c. 7O.

ndignitate Ecclesiastica tutunt qui delegatur requi- .c. iatumni. In qua esse reputantur Canonici Eccl. Ca-Er.Propter eorum praeeminentiam, ob quam ipsi soli scopum recipiunt ad osculum ex c. dilatio de pr. b. quod i ad alit, est signum magnae nobilitatis vasalli,si domi- tim in uestiens ad osculum recipit. Chopyin. at Con . N. t. 2. t. I. nu.J. 6. Vt Conme Flandriae debuit Rex Gal-ltim sita b eius imperio esset acob. March. iii e c. Elan . Nitibus Dominatus ineundi.vnde forte & gloriari solentorii cor i tenses & Nivellanae quod in Inaugura C Principum nostrorum singulae soleant ad osculum vocari. sed est etiam obedientia & fidelitas quamltis nobilis recepto osculo Domino promittit, oci . B . - prosi

33쪽

Dispensa

tiones OD

committendae.

Qui etia

P . 7. De ina pedientilius cursum

18 De Resicriptis

profitetur.vnde insignem Iudae impietatem&seloniani Christus non omisit inter pauca verba nouissima redar gliere, quod signo fidelitatis, pro indicio lilitionis abusus, osculo lium hominis traderet. Abbas immediate ad Sedem Apostolicam spectans cum osculo a Papa recipitur. c. a.de Priuileg.Nero Imp. Tiridatem Armeniae Rege ad misit ad genua, alleuatumque exosculatus est. Suet. c. Is Manus porrectio deosculatio sunt homini j symbola, qualibus vereres in plerisque causis utebantur, qvapturae r-rat, Ragueauensen Indice des droicis Rostarex. v.Bo he, oesairet hommage de bou, he, ct in v. Rain. 9 par Min. ct par baston Dispensationes t quacumque authoritate c6cedendae si extra Rom. curam committuntur committendae sunt ordinarijs eorum, qui eas impetrant: quae gratiose concediantur,ab eisdem ordinarijs tanquam delegatis Apostolicis,summari e& extra iudicialiter cognoscuntur, at preces stabreptionis , vel obreptionis vitio non subiaceant. Trid 22 c.1. sed hoc locum habet tantum in foro cxterno, non in interno, in quo concellae dispensationes soli confessario praesentantur, cui soli inscribuntur, quod in praxi receptum testatur Sa in verb.dispensatio Sanche:

In commutationibus ivltimarum Voluntatum, quae non nisi ex iusta & necessaria causa fieri debent , Episcopi tanquam delegata edis Apostolicae, summarie extra iudicialiter cognoscere debent, nihil in precibus,ta cita veritate vel suggesta sal si tale fuisse narratum, prius quam commutationes praedictae exscutioni demandentur. 22.c. 6.Irtii. Est omnis odiosa commutatio nisi ad iuuanda defuncti voluntate fiat: & ideo non nisi ex ea fere causa ordinatio permissa. Riccius in prax. Epis dec. 76. Innoc. VIII. graues poenas sanxit in eos, qui rescriptorum de mandatorum Apostolicorum executionem impediunt 8. Cal. Oct. I 9 I. Leo X. omnia statuta & ordinatio nes, quae fit in t in iniuriam executionis rescriptorum &litterarum Apostolicarum, nullius esse roboris vel mo 'menti declarat Cal. Maro118. Clemens VIL personas QK - . com

34쪽

conam unicat, locainterdicto supponit, quorum cosensu, fati ore de conatu litterae, S rescripta Apostolicasneexe

cutione remanent. . Cal. Ian. I tres Constit. refert Matth. in Sept. d. I. t. a. c. i. 2.3. Hodie quicumque cursu na

literarum Apostolicarum impediunt, in Coena Domini

excolatiaminicantur. I t in M. 26. Itaque si quis recurrit ad citriam secularem,& obtinet inhabitionem,eo ipso os exc6 municatus,etiam priori Iure, .nolimi. c. gravem luent ex m. neque excusare constetudine antiquisse

simam, sed ut improbam, de sacris Canonibus inimicanirciicienda esse censuit Rota: nis forte in defensione posi se sibi ij,&quibus casibus propria authoritate quis seposiliet defendere, implorando tunc nudum auxilium, non exercitium Iutisdictionis ; ut est in inhibitionibus, quam secularis ut inferior nec actu nec liabitu habet in Ecclesiam. Farin crim. decis lo 3.Vturam Ecclesiastici recursibus huiusnaodi causam ipsi nunqua darent,& saeculares qua-1i ad tuendam aliquorum innocentiam aliquando liceat,

asina non uterentur 'it abuterentur. Ioan. Ador. In it. Durat. l. .c. I . mode re Couarrulae respondet, qui t x,

33. Hu. 3 . . . ex usu zos defendit qui cursum littebarum Apostolicarum impediunt, donec constet eas iuriri patriae priuilegijs no aduersiari saltem donec Pontifex ormetur&c. quod luculente singulari tractatu recens ito ex iure naturae desedere nititur, Hier. Cae uallos. De Recuisb'. Sed sic recursus, cassationes,vel appellationes tanqua ab ab usu in re tatum graui&illustri admitti debet e v v it Ragueatreuson Indice des boicis L aux: In perb. sveLlations, Oned abusAlio ita in via ordinaria utendu esse, de procuratorem Regium ita Curiae proposuisse. Anno veros , ij . Reuerendisi. Cospicia Episcop. Ait ensis ins sit ora-ione ad Gali Regem liabita praesentibus Cardin I. Sotir o dc Glutio abiique ab ordine Ecclesiastico ad Regem 1eputatis votum cleri Regi exposuit, ut appellationcs ab

in usu eatenus intra septa coercerer, quatenus ei sua salus

35쪽

Appella

eto De Rescriptis placito fiunt, ubi interuenire debet; & si quid ordinarii

contra saecularem Iurisdictonem decernunt. In Arte ita appellationes ut ab ab usu interponuntur, quod cipraxi Galliae quando olim ei subfuit, receptum tuit, in qua appellationes ab ab usu stib Ludovico I 2. coeperunt, saltem si ibeo non ine & frequentia, uti nunc sunt, Pa quierentes Recherches. l. s.c.27. Scd interest nonnihil, Galli appellant ut ab ab usu, etiam, quando Iudex Ecclesiasticus in materia ad forum suum spectante desinitivam sententiam tulit, quasi contra Ius & veteres canones pronuntiatum sit, quo usque castationes hactenus porrectae non sunt, neque porrigi posse laxus alioquin satis sngivlari capit. defendit D. Cc uallos. At opponunt Galli regi esse protectorem Ecclesiae Gallicanae libertatis,& vete rum canonum,adeoque si quid cotra ea fiat, ad eum spe chare cognitionem & emendationem. Sed in ijsde t modo,& figura procederet hoc argumentu, Christus Petro

tiones tan adeoque Pontifici commendauit oues suas, earum custo

quam ab diam & defensionem. Itaque si oves deglubantur aut per' incit iniquorum Iudicum secularium sentctias opprimantur potest Pontifex cognoscere& emendare, ad quem feri

modum argumentatur Innoc. 3.inc. nouitale Imi. quem tar

men non recipiunt, sed uno Maiestatis damnant, si qui

Patiuntur ergo nec suam ratiocinationem admitti.S

nc quando Iudex Ecclesiasticus censura inflixit,aut comminatus est;& s cularis mandat cassari; no tantum Iudic& partem petente poenas modo dictas incurrere, sed nreipi absolui a prioribus per cassatione, certum mihi est quando enim Ecclesia culto dienda no est more casti olvi clero suo dicebat S. Tliomas Catuariens. cuillius sicarios vi pellere coeptitarent; Iudex ecclesiasticus cedit potentiae gladii laeculatis,aeta quide sua lingua cassar, metem in cassatam gerit, ut ego cuidam responsum dedi, quarbitrio diuino ulterius rc liqui. Neque Iudex seculario inplius ita tuere pote it, nam in anima de voluntatem in telaorem nullum ei Ius est,etiam qua in re ei ius es . Ani

36쪽

st Liber I.

mnpossunt accidere inquit Christus, Matth. Io.Sic codem natus 4d palinodiam, sententiae satisfacit dum lingua reuocat, etsi opinionem, animuinq; non mutet. Haec ita, si inhibitio in causa iniqua fiat: in aliter; Farin aliosque consule.

DE ELECTIONE.

IN Episcoporum te lectione tempora magnam Variatio- rnem induxerunt. primo ipsi Apostoli successores sibi eta Electio adlegerunt, deinde clerus simul conueniens designauit aliquando clerus simul&populus,aliquando ad populi po .iit. stulationem clerus: tadem sancitum,ut clerus solus eligeret,laicis exclusis;dentque ad solaCanonicorum Collegia exclusis alijs beneficiarijsiustranslatum est,&hoc diu durauit,&etiamnum in Germania obtinet.deinde id ius Imperatoribus, Regibus datum est unde factum ut Regum aulam Episcopi lectarentur,quod nuquam satis olim prohiberi poterat nec nisi probati a Rege sacrari poterant, quam probatione Inuestitura vocabant, dato annulo dc porrecto baculo.quod ius cum Leo 9. Gbeg. 7. alijq; Pontifices ad clerum reuocarunt; praeteritis Principibus:grauia dissidia inter Pontificatum &Imperium excitata sunt, multu enim decedebat authoritati principum, cum latae, tam multae,& tam amplae dignitates apud eos desinerent postulari,&Romam deuolueretur ambitus. Vnde S. Bernard. de confl. 3.c. .egregie in illum inuehitur, an non,iquit,limina Apostolarumllae iam ambitiis quam deuotio vivon vocibus eius vestrum tota die resultat palatium, an non quaestisci ii bustora legum Canonum, disciplina insiuitat, an non spolyseius

Omnis Italica inhiat inexplebiliauiditate rapacitast Quas mutationes t diserte enarratae oransi.Μorall.2.lib.s.cap q.3. 2Hodie in pleri'; regnis rursum, ac praesertim in hoc Bel- Ad quossio ex indulto Pontificum, principes nominant personas sibi probatas,non ad Episcopatus tantu,sed ad oes primas

etia dignitates seculares,& regulares,ut exiguus usus sit e lectionia.Nominati tame eas debet habere qualitates,quq in electis a sacris Canonibus & Conc.Trid. requirutur.in

qua re nostri Principes Deo laus ipsisq; principib. adeo

uris sunt

37쪽

at De Elemone

sunt circumspecti & religiosi ad inuidiam aliorum regum,Vt neminem non iure probandum, &defacto potaea probatum ac confirmatum unquam designarint.

ι Episcopi in iis sedibus ubi Regalia locum habent,uti

ubi locus in Tornacens. nam alias in Belgio non scio) ubi a sede Regaliae Apostolica sunt confirmati, manus Regiae relaxationem eis bip to in manibus ossiciarij Principalis Id quod credendum

electis& est a seudis originem traxisse, nec forte tam absonum ara- leonfiim tione quam &olim& hodie id quidam pinxetunt: nec ex toto tam probabile, quam alij. Etenim vacantis seudi fruinis domini sunt, donec vasastus praestiterit homa-gium, quod non in qualitate Episcopi faciunt, ne Iupiter Caesari seruiat, sed in qualitate possessoris bonorum seudali nexu astrictorum,) Regalia enim locum non habent nisi ubi principem fundatorem esse constat, adeoque temporalitatem ab eo profectam, & ut talem semper recognosci a nouo succetare aequum est: Sic costat Chil- pericum Regem Galliae fundasse & dotasse Tornacens Ecelesiam: In Regum aute Galliae Regalia Comites Flandriae & Angliae Reges successerunt, ex tractatu Carol. V.& Franc. I. Cameraci inito anno Is29. quanquam olim Philippus pulcher Archidux contra Franc. I. Galliae regem contenderit regalia in tota Flandria adeoque in sede Tornacens locum non habere. Verum quod principes lmanus ad collationes extendunt, quae non a donatione lmaiorum, sed a sacra praefectura dependent, quasi in Bu- ictu sint, excedundinisi id faciant ex priuilegio , uti refert lEpo Boetius de Regal. num. 21. Boni f. VIII. haec verba, leollatio beneficiorismihi ritualis est, secus credentes haereticos repu tamus. qualia AEgidius Magister s. i.refert. tract. de Reg. sed si talia, tantum fortὸ personalia, saltem reuocabilia sunt, ut reuocata fui sie mox in Gallia dicam,) ec ex immemoriali usu praesumuntur , Boer. de Reg. numer. 62. &seq. In Imperio quidem moderatius agitur , ut Episcopi

qui & principes sit ni, cui sunt pleriquet statim per se vel alios iuramenta debita praestant quidem , & regalia ac

seuda l

38쪽

s Liber I. as

seuda sua releuant ; non tamen vacante sedetemporalitas ad manum Imp. ponitur, sed Cap. administrat pro succei re : 1ed id forte quia Pontifices Germanos Impp. Federicum , Hemicum, &c. superarunt : Bonifac. VIII. Philippum Pulcrum aut saccei res non item : quin & deinde priuile-gijs auxerunt, quibus his temporibus adeo Reges Galliae abusi narrantur , ut Episcopatus idiotis , abbatias coniugatis, imbvirorum sceminis, & contra, quin &ad sacros fontes denique haereticis contulerint , quae nec de illis Impi'. leguntur,& nihilominus audit Rex Galliae gallinae filius albae. At verbBonifacius VIII. viret fert Gulinmus de Mangiaco in sua historia Regum

Galliae quam manus. habeoo sub Philipp. Pulchro beneficium Regaliae illi,5 primo hapredi tantum contu- lerat , pro bello sacro , dc quatenus eorum con- scientiae necessarium ad belli sumptus videretur, vidi cit eum Litteras 'Pontificias recitasse in procerum conuentu , postea reuocauit, cum Vidit magis conm tra quam pro Ecclesia eum niti , etsi ei protectio- nem & custodiam antiquitus habitam connivendo perri mitteret. Hanc puto veram originem Regaliae. quan-

quam Carolo Magno a sede Apostolica in uestitura non Episcoporum tantum, sed&ipsius Papae concessa fuerat, cui etsi quo ad Papam renuntiarit Ludovicus, non tamen ulterius. c. Hadrianus c. in Synodo c. o Iudoviciu 63. di l. atque inde pullularunt initia, quae deinceps accre t uerunt,ut postea in posscssionem abierit luculentiorem, ut videre est apud te Maiis retract. ile Regal. cap. I. l 2. Et licet dieatur in ea coniciatione Bonifacij VIII.& Pulchri , recursum ad Anglos , ut disceretur quot modo illi uterentur. Papo r. arr. I. 2, tit. 3. arr. I. tamen credo eandem origine iij habere. quia idem 2 Mangiacus refert Eduardum Regem Angliae copiosissit naum cxercitum conscripsisse pauco ante tempore . sub titulo iuuandae terrae sanistae , etsi cuni aduersu

39쪽

Gallos postmodum diixerit,ut facile creditu sit, & hun a sede Apostolica Regaliae priuilegium obtinuisse in eurri' sinem. Enimuerὁ,Regaliam nemo iure satis defendit hactenus , sed recurrendo ad antiquam consuetudinem , quam argumentis hodie no destrues. Epo Boetius inrotc. quis R. oppugnat, & cum rursum Choppin. desac. pol. I T. num. II. ct seq. sed negat villim unquam priuile gium datum quod ex Mangiaco nunc probauimus. vult enim Iure competere, ne exhibitio priuilegi j indici pos sit. Q d autem fidelitas & ho magium exigatur, de cis praestitis signa possessionis tradantur, Archiepiscopus

Treuerens. ad Pascalem PP. svi refert Choppin. I. I. rit. 2. nism. I .de sac. pol.) non mirum, esse, inquit, castella, marchias, telonea se quaeque Imperatoria dignitati nullo modo aliter debent occupari. Quod si autem in funda

tione id prouisum est , nihil est dubi j: cum ad homa gium faciendum Abbatissae egi essume Monasterio per

iuinat Boct. ubi supra, cum etiam non displicnit Ponti fi cibus, Comitibus Flandriae,& Angliae regibus & Francia

collationem non praesentationem tam urn Boet. de Reg. ii princ. beneficiorum quorundam habere : c. o.detegi b. c. PIt.de conc. Eccles non vac. cum alioqui tantum patronis competat prς sematho .c. Aian inter de consuet.c.adsupplicatio nem de Renunc. c. silentus 3 .de praeb. In reliquis manet mane bitque controuersia. Principes nostri cum ad Episcopatum aliquem nominant, praefantur, se id facere vigor

Regaliae,indulti Apostolici, seu quo alio ime sibi compe

tente: Pontifex in litteris confirmationis prouidet ia ' Tini nato in vim indulti Apostolici omissa Regaliae men tione; utpote quasi reiectae; si non agnitae. Si Deus in Angelis suis i reperit prauitatem , no mis mur si per illicita ad summum Apostolatus apicem ali quando itu est. Iul. II. in Conc. Later. declarauit election Pontificis nulla esse, si Symoniaca nundinatione inducta sit,sic electu esse exauthorandu, cu omni b. suis sequaci

40쪽

Processus

Liber I. as

complicibus Cardinalibus , nemo ei obedire tenea- Lur , sed noua electione e solio turbandus est; proxenetae conscij ut rei Maiestatis poenis subi jciuntur,quiis con st.

scri P. Matth. S.D. h. t. . I. 2.3. Clemens V II. binas etiam Coristit. edidit des' itificis eleel ione. Pius IV. aliam, Incip. in eligendis, conclauis resormatione. Greg. XIV. vetat sponsio nos super electione, vita, aut morte Pontis aut creatiora o Cardinalium.

Eiusdem Greg. XIV. exstat constit. qtiam resert mar. vel b. eleet. continens forma faciendi a Nunc ijs Prouinciarit,aut electorum ordinarijs Ti id. zz.c. a. processum Episeo. M inquisitiones ex praescripto Concili j Trid. super pro- potum,

mouendis ad regimina ecclcsiarum Cathedralium,&su periorum, seu monasteriorum & ad caeteras dignitates. Inc. Oniu. Itaque circa taliter promouendos Concit. Trid. statuit primum I .7.c. i. vi ad Cathedralium ecclesiarum regimen nullus , nisi ex legitimo matrimonio natus,&aetare matura, grauitate morum , literarumque scientia, . iuxta constitutionem Alexandri terti j, quae incipit cum . in cunctis,in Concilio Lateran . promulgatam,praeditus

assumatur.

Et I .a . c. I. ut mortuo Episcopo statim preces indi- cantur , quibus bonus a Deo pastor postuletur. Hortatur tido mnes ad quos electio, seu quae uis prouisio spectat, utrum. non ex humano affectu, sed exigentibus meritis, quos; digniores & Ecclesiae magis utiles iudicauerint, praefici curent alioqui peccatis alienis communicaturi Denique legitimos, vita, aetate, doctrina caeterisque qualitatibus iuxta Canones,& eam synodum requistis praeditos, Aserium examen, & inquisitio fiat, relatio in consistorio Cardinalis referentis , & duorum aliorum subscriptio, &a Teucratio sub periculo salutis aeternae, quod certo existiment electos idoneos esse, qui ecclesjs praescian- iur de iudicium tamen ut non praecipitetur in aliud Con- silotium disseratur. d. c i. quae ferὰ eadem Leo x. in Con-

ol. Lare v. ordinauit. vi restri P. Matth. h. t. c. . Ad haec c. 2. Iesi. 22. requiritur ut electus fuerit antea in sacro or-

SEARCH

MENU NAVIGATION