Exercitationes criticae in poeticis et prosaicis quibusdam Atticorum monumentis accedit descriptio codocis Ambrosiani, quo continetur fragmentum onomastici Pollucis, cum praecipuarum lectionum Elencho

201쪽

180 Dotari Q 27 πεντακοσέας δραχμαςJ, quod idem emblema saepiuscule tollendum, s. l 11 sqq. 29 ω λ' οὐ φανερως

Ovicos ιιικρου δειν τρια ταλασα - αννὶρπακασιν Corrigas ῆρπακασιν Praeterea propter praegressum ουτωσέ vereor, ne ταυτα male abundet, natum fortasse per illographiam ex ταλαντα. Verum hac quidem de re ampliandum esse reor. AI: διζρἈακασιν ουτοι, malim rei οἱ 50 et ira pro ἐπι

τροπων reponas συνεπιτροπων.

contra pkobum III II: ταυτην χην προῖκα, γῆν et τε μωροποι l. συνεπ&ροποι καταυαρουρουσιν αὐτον λαβειν, αλλοι τε προς ους 'χειν colιολογησε τα-ν7ν ουτ αυτὴν λετον GTON ποδεδωκεν. Frustra hunc locum interpretabere adhibito loco, qui pro ea scriptura sacere primo obtutu videtur init orationis I contra Aphobum: οὐ γαρ διδοντος τουτου σιτον τῆ μητρι τὴν δε προῖκα χοντος Potius compara, quae ibidem sequuntur Q7 τη ιιεν TOινυν προικα Ουιον

το τ ρχαῖον και το εργον των δε δευον μαλὶς τρι υνταλαντων Hanc rem non illam respici, vix dubito, itaque reponendum esse suspicor: ταυτm υτ αυτὴν ουτε o EPI ONαποδέδωκεν Possis quoque υτ τον TOXON. Quod vulgatur ITON olim ex Q adscriptum et genuini vocabuli sedem occupasse videtur.

DE ODIO AMBRos IAN D. 34 SU P. Codex est membranaceus, quarti ordinis sorma min. seculo undecimo non recentior, scriptus literis grandioribus manu satis eleganti. Continet:

202쪽

1 Compendium historicum a creatione mundi usque ad Valentem imperatorem κεφαλον, incipiens a verbis: .. σου ἀπειρον καὶ ἀπλδεω τῆ γῆ περικεχυιιενηὶς προσεταξε τε

verbis: προσβάλλειν πεχειρον επι τουτοις δε χαλεπως γῆ, quae saeiunt finem quaternioni o . Deest quaterni π. Codicis initium ut e primi quaternionis ratione apparet unius tantum solii desectu laborat. Est autem hoc opus i φυσικα ὶστορέα το IDλυδευκους, quam a. 795 Joannes Baptista Bian conius ex hoc codice descriptam edidit. Continetur hoc opus soliis 175 i. e. 22 quaternionibus, excepto primo solio, quod, ut iam diximus, periit.

2 Quaternio δ' incipit a vocabulis: μιιγγος, ιισον θεος θεtos ισος sic , quae emendato leguntur in editione Behkeri Berol. I 846 Onomarito Pollucis, A. I. Quamquam

codex exaratus est a librario, ut vel e tribus primis vocabulis apparet, indoctissimo atque stupidissimo, nihilominus e fonte manasse videtur nonnihil sinceriore, quam reliqua, quae habemus exemplaria manuscripta. Dolendum tamen est non integrum Onomastico in codice adeo vetusto exstare, sed fragmentum esse soliorum quaternionum . Finitur vs. vocabulo ADσως Saepissime autem et de industria, ut videtur, multa vocabula omissa sunt, ita ut non raro epitome speciem prae se erat, undest, ut cautissime hoc codice utendum esse videatur. tenim tanto stupore saepe oratio contracta es in brevius, ut fragmentum Aristophanis v. c. tribuatur subindo Platoni, vel Xenophontis Antiphani Hos igitur tot tantosque errores cum lectoribus communicare hominis mihi esse videbatur immodice aliena indulgentia abutentis, ideoque e collatione mea, quam cum pulvisculo, quod aiunt, Mediolani degens confeceram, ea selegi, quae aut editis manifesto praestent, aut aliquem certo ructum scientibus praebere posse videantur, aliquando, sed rarius, intermixtis insignioribus quibusdam scri- Dissiligo b c Orale

203쪽

barum erroribus ut verbo dicam, abiectis omnibus istis, quae ignorari quam sciri utilius esse iure dixeris. Si quis autem postea ollucem editurus accuratius hoc fragmentum Ambrosianum pernoscere concupiverit, lubens ei integram scripturarum discrepantiam petenti concedam.

3 Superant soli 38 et pars dimidia paginae unius, quae

continent: υσιολογικον ν ς ζ 34έρου νεπέγραφον. Sic enim inscribitur i/loria quaedam naturalia, opus conditum a Christiano quodam homine Epiphanio pheo consilio, ut traditionem Ηebraicam in Genesios principio de fabricatione mundi illustraret. Deinceps autem agit de phenomenis, de plantis, de animalibus. Initium M. μζς μεν ουν καὶ Ἀφρι ανος Finis ἐστοχασμενως βλέποντος εἴσεισιν Quod opusculum, si sorte nondum editum est, publici iuris ego facturus sum.

In antiquo indice, qui ligamini adhaeret, manu primi bibliothecari codex his verbis describitur: Coder optimae notaeaeaecentia allinc anni aeriplua, arenti emptus a. 1606. Paginae singulae habent versus 21, iterarum numero in singulis versibus variante inter 2 et 27. Dissiliae by Orale

205쪽

4τα δε προσακτέα θυ-

των καθαρτων - αγέως προσιοντες

προσακτέον δε θυιια sic Leg.

Om. Si genuinum est, fortasse

verum est τοκα.

δε καιεύσπερ καὶ οἱ ναντιοι των καθαρων - αγέας ο δε προσιωντες sic). Notavi hane lectionem quamvis corruptissimam, quia aliquid latere Suspicor, idem facturus in similibus. καιροὶ δε περ ἐωδοι i. e. περωδοι - Iv ludi maiores)

206쪽

φιλω κληρος ειρηνικος Non video, quid lateat. δυσκολος ραδιως εκφερομενος νωθής, σχολαῖος

συνελε ξατο

ὲως δεκαέρης και τριετῆς ἐκαὶ μεχρι δεκαέρους επὶ μεν χρονον παρή-ντων, ἐπὶ δε παιδίου καὶ φυτου καὶ

207쪽

αεαον sic τον συνδεσιιον οξυνειν his omissis, additur: παροχζ- κοτως l. παρουχηκοτος δε

τρικλινος i

208쪽

ναυτικὰ νόματα πλοιον

την ἐπὶ πολλr του κυμ-ος τοῖς πνευμασινου στειλόμενοι

ἐπαναχωρουν τῆς γῆς

209쪽

ποις

θ 164 2 ἐμπλακεντες

προεξήλασεν ιππος

210쪽

ζωγρῆσαι, γαλεο- νῶσαι, ἀφοπλέσαι, purοn- Σέσαι, νικοσαι, μα- σαι, αἰχμαλωτίσαι, ἀπαγα- γυγρον , χειρώσα γειν, νικῆσαι, χειρυ σασθαι, σθαι, λειν, καθελειν, καθελειν, λειν, ἐκπολε-κα ααολεμῆσαι, ιῆσαι καταπολε/ιῆσαι,

ἐρεῖς δε ἔτι δέ