Exercitationes criticae in poeticis et prosaicis quibusdam Atticorum monumentis accedit descriptio codocis Ambrosiani, quo continetur fragmentum onomastici Pollucis, cum praecipuarum lectionum Elencho

발행: 1862년

분량: 223페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

dubio interpolata sunt in fine capitis vocabula ἐς τὴν Μίλητον, addita nimirum ad illustrandum Genitivum loci αυτου, qui opponitur vocabulis ἐς τῆν ἐον.

Cap. 29 extr. ἐς γαρ πέντε ναυς καὶ πεντλ κονTα ρ α α- λακτα διδου του μηνος Vocabula καὶ πεντήκοντα delent unanimi sere consensu viri docti. Multae in h. l exstant coniecturae, quas singulas refellere longum est. Vocab καὶ πεντ oriacontinent veram lectionem, dum ἐνιε male repetitum est praegressis. Pro τρια contra requiritur τριακοντα, ut recte coniecit Meiboomius Lego ἐς γαρ Πεντηκοντα ναυς τριακονTia ταλαντα ἐδέδου του ιηνος Ita salva res est, qm subductis

rationibus videbis singulos milites accepisse 3 l, obolos, cui rei optime conveniunt, quae modo dixerat: ὀ ucia δε παραπεντε ναυς i. e. πλο ε νε υν Schol. πλε ιν ανδρι καςq3 τρεις ὀβολol. Universum enim navium numerum S vium fuisse novimus, de quo si quinque, quae excepta suerant, demseris, restant illae L naves, quas Thucydidi restituimus. Cap. 56 initi καὶ βασιλεῖ ἐξεινα αεὶ ἐπὶ Ους αυτουλυπύρους τους τερους γειν. Usus requirit: . . . ἐπὶ τοὐς ε αυτ φ . . . . Init. cap. sequentis: καὶ l/Jβασιλει. Cap. 48 ed. βασιλει οὐκ εὐπορον εἶναι καὶ IIελοποννησίων ἐδη ο ιοέως ἐν τῆ θαλασση ντων καὶ πολεις ἐχηντων ἐν τῆ αὐτολαρχὴ οὐκ ἐλαχ' Reiskius non male pro inoi coniecit 'Dοντων Ego vel graviore vulnere locum laborare iudico. Nil amplius requirerem, si scriberetur IIελο

Cap 66 init.: - ἐπεὶ ξειν γε τὴν πολιν, οι περ καὶ ιε- Θιzασαν ἔμελλον Malim xiv πολ rεἱαν. s. cap. 74 non ita

182쪽

Σάιιον οἱ δεκα πρεσβευται co ταυτα κτε. Cap. 794 3 προρσθοντο γαρ αυτους - τῆς Μιλ του ναυMαχησεέοντας Scribe δὴ τους. Minus recte eiskius proposuit αυ τους, nam voculae a hic locus non est. Cap. 804 2 καὶ citi καὶ το υωντιον ἐπεκηρυκευσο αυτοις άποςῆναι Ultimum vocabulum mihi suspectum est. besse

certe malim.

Cap. 4 initio: το πλῆθος οἱ ναυταιJ. Qui obtemperamus Haachio manifestum emblema expungi iubenti γCap. 89 n. ν γωνέζετο υν εις κα*ος αυτος πρωτοςJπροσώτης et o M 3ι0 γενεσθαι Expunxi πρ υτος, quippe prognatum e vocabuli aequentis capite. raeterea requiro ἐγυννέζοντο. Cap. 904 1 πρεσβεις, αεςελλον σφων ε τὴν - δαέtio M. Pronomen errore repetitum est e proxime praegressis καπειδὴ τἀν τῆ Σαυε, σφων ἐς δημοκρατίαν qui error fuit eo proclivior, quod utrobique eadem sequitur praepositio. Cap. 9 initio omnino probandum, quod iam Dulierum video coniecisse, ἐγγελον pro uir λγε Similiter, quod suspica-

183쪽

πυκνὶ ἐκκλύσίαι, corrigere occupavit utinius, nisi quod πι κνl, omissa praepositione, minus recte proposuit Editur autem πυκναὶ ἐκκλησέαρ. Cap. 10 prope finem διὰ ταχεον παραπλευσα3Τες ἐκτον καὶ Ααοισαν καὶ in ας τὰν κιε. Locorum situs postulat, ut transponatur: εκιον καὶ 'Aμαξιτὀν καὶ Aunισαν. Similiter cap. 10 melius scriberetur: καὶ κατιδόνιε κατὰ Inlαπον καὶ Αρπαγιον τὼς ἀπ ros Βυζανrlου κτω ναυς οριιουσα

AESCII IN EA.

184쪽

54 ιυς αρα τῆ πυλει τετταρες dν γεγένγται καιροὶ ἐν

94 ως τας ἐξ εο συντάξεις καὶ τας ἐξ ετρίας, τα

II 3 επειργάζοντο το πεδέον. Rectissime utitur verbo ἐπεργῶζεσθαι, quod sollemni usu adhibetur de agris alienis eontra tua et D eolendis. Hinc corrigendum videtur 3 119 ἐπειργασμενον τουτὶ το πεδίον pro ἐξειργασιιενον.

ανεῖπε. Minus recte Hamaherus legendum proponit ντος pro ουσης. Nam haud dubie delendum est participi uin invoc- tum a sciolo Graecum est πορρω τῆς ζειε λας ut πορρω ῆς PDκTo et Zoιν Dκειον, non addito participio Diuitia i Corale

185쪽

l24. Vocabula: εκκλησια γαρ - καὶ χρω/μνο ς το θε si non esci lini sed veteri cuidam grammatico tribuenda esse iudico Iudices enim illa, credo, docendi non erant. In eadem lscribatur: πολυς 1 επαινος ἐν τῆς γ/ιετερας πολεως deleto καὶ ante rς, porro τελο δε παντος του συλλογον pro T. . . . λογον, cl. I 12 extr. 131 ἀπαέδευτώς υν καὶ ἀπολαυο ν κἀφιπιιιπλῶ ενος τῆς-εξουσίας. Quam ἀπαιδευσέαν hac criminatione tribuat orator Demostheni, non perspicio. ii sorte dederat: ἀναιδ γῆς

186쪽

Suspicor o . . τουτὶ προὐθέων τε σκοτεινον τι ἐκτε9νζ- κεὐ δειλέα, καὶ ιικρον τε Codd. vim. προοθι σν σκοτεινον καὶ τελοκός V. N. . τι καὶ τ eli. π τε τεγνηκος τι καὶ σκοτεινον. an demis: π σκοτεινον τε καὶ τεμηκος Fortasse εοεθνοκος scit. χοριον servari potest, sed praesero constructionem ad synesin.

42 deleverim vocabula καὶ itis post verba ἐν τοσom pχρον . Non minus suspectum habeo articipium λεγοντες in ipso initi l 46. In vicinia dudum rescriptum oportuit φευ- σαιμι pro φευσαέμ - ας ἐλπόδας. 50 επειδὴ δ' ἀνεγνώσθη απέχετε ν φο τὴν ἀποκρισιν καὶ λοιπον μῖν ἐς βουλευσασθαι. . Simpliciter scribendum εχετε πιε. ut praepositionem e sequenti ἀποκρισιν male huc retractum esse suspicemur. Cum vulgata scriptura perperam comparari solet απεχειν τὴν χαριν in fragm. com Anon. p. et n. s. 679 . Hoc enim propterea rectissime dicitur, quod Graecum est ἀποδιανα χαριν Contra ἀποκρισιν ἀποδιδονα et cum usu pugna et cum ratione.

tentia postulat τοσσυ Tnες.

187쪽

166 CAPUT XII.

DEMOSTHENICA.

DE CORONA AE ex tr. ἀλλ α καὶ το τὴ τάξει καὶ τῆ ἀπολογία,

tu βεβουλοται καὶ προρρηeta των ἡ 0νιζο/ώνων κα ς ος ουτ 0ς ἐασαι χροσασθαι Praegressa non suadent sed postulant, ut rescribatur κάτερος.

14 καὶ περὶ υν ἐνέων μεγάλας καὶ τὰς ἐσχάτας οἱ νομοι

*17 πικρα καὶ μεγάλα ε χουσαι τἀπαέιιια Georgius Lecapenus non agnovisse videtur vocabula τὰ ιεγύλα. Vide Selaeserum ad h. l. 33 καὶ ιηδεν 'χοι F ιιεῖς Ποιῆσαι. Lege εχοιτ

ESse reor. Inde utein magna illa in codd. varietas. Dudum Disiliae b

188쪽

postquam haec scripsi, video idem iam placuisse Doliraeo. Et optimo iure quidem sunt enim plane ridicula. 243 post Ἀσγενουσι ιεν dele interpretamentum τοις

καὶ ὀ Λευκυλος κτε Latere suspicor: καὶ et ἐλος ειχε το uti Itutita, ωσπερ αν ἐργολάβερ τινι, τουτ ut καὶ πιε. quae Sic correcta interprete non egent.

versus mendosi sunt.

Subnascitur autem mihi eos comparanti cum loco Dumosthe-

189쪽

nico suspicio haec verba non comico tribuenda esse poetae sed alicui tragico Demosthene antiquiori, cuius versus illi aes scribenti obversati sint. Quam suspicionem confirmare videntur formae κορυσσεσίνα et κῆν. Vix autem de alio auctore quam

de uripide cogitari potest. Cum eodem loco apte vlorus comparat, quae leguntur p. Appianum B. Civ. III c. 23 extr. : δἐ ῆιιος ες ιν , ῶσπερ καὶ συ verba sunt M. Antonii ad Octavium iuvenem τῶν ' λγνικων αρτιδέδακτος is μαθες,αςαγιι ον, ῶσπερ ἐν θαλάσσνὶ κυιια κινουuενον, δμεν ἐλ9εν δ' ἀπῆλθεν. 163 οὐν ποέησαν χρονον ουδενα. Fortasse: Gr ἐν

28: Dκουν οἱ μεν ἐλάου κεκτη7μενοι του τριηραρχίας εχειν δε ταῖς εἰσφοραις συντελουσιν εἰς-ον πολεμον, οἱ ἐφικνο μενοι του τριχνοαρχειν εἰς ἀμφοτερα nis παρξουσι χρῆσι/ιοι. Quid sibi velit istud ἀμφοτερα vel hebetissimus quisque statim intelligit, neque igitur opus est interpretamento καὶ τριζραρχειν καὶ εἰσφερειν, quod post χρωιμοι additur in II et editionibus.l 31 scribendum : τι πλείς ω πάντων ἀνθρωπco is ιεις ἐπεισάκτι -ψ χρυ ιιε . Vulgo: τι πλεές piscis πάντέον ἀνθρcυπιυν κτε. s. de Coron. t 7 ορων riax σὰ o πάντων ανγο 0πων πλεές ι χρώμ. ἐπεισάκτ p. In quibusdam codd.

190쪽

τελευτr σασὰ ζ1ιοσέ ταφας ποιεῖσθε καὶ λογους ἐπιτα νέους, ἐν ις κοσυελε α των παθων era. Manifestum est, opinor, requiri ἐπὶ τοi ἐν πολευε τελευτήσασι ιλDeinde recte Dindorsius, praeeunte Schaesero correxit: ζιιοσlgποιεis λογους λιπαφέους. 149 καὶ γον καὶ Γελαρχου πενr ταλαντ ποδουναι γεγραφεν ουτος, υς παρασχοντι τοι ἐν Ιειραιεῖ του δὴ tio v. Duo ultima vocabula e proxime sequentibus perperam huc retracta esse videntur. CONTRA MIDIAM. 103 καὶ γαρ - νεκρίνατο ταυ- -κmpum; εκεῖνος, ου, ουτος ουδενος ενεκ' αὐτον ιιισθω- σατο πυρρο ιν ἐκκεοιτο προ των ἐπωνυμων καὶ παντες ορψεν, Εὐκτήμων Λουσιευς γραφατο quoσθε Παιανιε λιποτα- ξlo κα uo δοκε καν προσγραφασθαι τουω ζδεως, ει πως ἐνλγε, τι Μειδίου ιισθωσουενου ' Post haec additur γεγρααται, merum additamentum librarii non intelligentis, e praegrGais

ἐξαρκεσειε i. Lubet hariolari καὶ Ουδ αν, εἰ το παρ' διτοτερων νωων δωρ λοὶ μονιο υπαρξειε, προς τὀ λοιπον παν οἶμαι ἐξαρκεσαι eiectis vocabulis manifesto interpolatis: το τ ιιον καὶ το τουτου προστεθεν. 146: H raucis o κατ ἐκεινον υλεροι προγονοι νει- νος νεκα τουτων ose συνεχωρησαν βριζειν αυτους Inserui vocabulum ad sensum plane necessarium, quod post ουδενος sacillime elabi potuisse nemo negaverit. 160 ἐγω καὶ τουτο διδάξω, ανωθεν δέ' ἐγενοντο εἰς G-βοιαν κτε. Sic locus videtur restituendus, una litura deletis quae interponuntur: βραχυς γαρ σύ, ὁ λογος ν 'ξιν, καν Diyitiae by Orale

SEARCH

MENU NAVIGATION